Jong moeder, of niet?

20-01-2014 17:29 219 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik ben 22 (bijna 23) en wil dolgraag moeder worden! Mijn vriend heeft een vaste baan en ik een eigen bedrijf waarvoor ik grotendeels vanuit huis werk. We wonen nu 3 jaar samen in een koophuis en hebben een hond. Alles op zich goed voor elkaar dus.

Nu droom ik er al jaren van om jong moeder te worden en heb er lang over nagedacht of ik daar niet te jong voor ben.. (heb het er al over sinds mijn 18e ofzo)

Ik kom toch telkens tot de conclusie dat ik er ondertussen echt wel aan toe ben.

Toch blijf ik vaak twijfelen of ik niet te jong ben, wat mijn omgeving er van zal vinden en of het financieel niet heel zwaar zal worden?

De meeste vriendinnen die ik heb moeten er niet aan denken om al aan kinderen te beginnen en wachten het liefst tot ze de 30 gepasseerd zijn. Ik ben dan ook bang dat ze me niet zullen begrijpen als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn.



Wat denken jullie, ben je op deze leeftijd te jong?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zelf ook, wat ze tegenwoordig, een jonge moeder noemen. Vindt ik zo een onzin. Ik vindt ze tegenwoordig zo oud voordat ze een keer aan kinderen beginnen, wat is daar nou aan op je 40e nog eens moeder worden?! Maar goed, ik vindt het heerlijk, mijn zoon is nu volwassen en ik ben zelf ook nog jong genoeg om allerlei dingen te doen. En of je nou 20,30 of 40 ben als je aan kinderen begint, kinderen opvoeden vergt een heleboel energie, gevoel voor humor en flexibel denken. En dat leer je allemaal gaandeweg. En juist die energie heb je nog wanneer in de 20 bent, geduld leer je vaak wat later pas.
Alle reacties Link kopieren
quote:Beauke schreef op 21 januari 2014 @ 09:03:

[...]





Niet allemaal, maar veel jonge moeders, zeker de echt jonge, hebben geen hoge opleiding gedaan nee.

Daar heeft het CBS gewoon onderzoek naar gedaan.



En hoe lager opgeleid, hoe eerder men aan kinderen begint. En laagopgeleiden worden ook minder oud doorgaans. Is ook allemaal onderzoek naar gedaan.



Ja dat geloof ik ook wel, maar vaak is het een combinatie van natuurlijk. Als je op je 18e een kind krijgt zit studeren er voorlopig niet in. En als je na een lange studie eerst nog een paar jaar op wil klimmen in je vak ben je weer zomaar 28.



Zelf heb ik de havo afgerond, heb een 4-jarige opleiding gedaan en ben nu ruim 2 jaar klaar. Ik heb toen eerst ruim een jaar fulltime gewerkt voor een baas en ben langzaamaan overgestapt naar voor mezelf werken. Heb nu dus mijn eigen bedrijf waar ik ook nog lang in door kan werken als ik zwanger ben (is veel achter de computer). Het is een bedrijf waarin ik ook gemakkelijk werk kan uitbesteden aan zzp'ers en waarin ik makkelijk mijn eigen tijden kan indelen.



Ik wil het bedrijf in de komende jaren zeker gaan uitbreiden dus ik zie dit ook als een carriere. Is ook maar net hoe je dat benaderd natuurlijk. Met kinderen lijkt het me ideaal omdat ik veel thuis kan zijn. Mijn vriend verdiend genoeg om de vaste lasten e.d. te kunnen betalen dus als ik er even tussenuit val is dat niet zo'n probleem. Wij zouden er nu dan ook bewust voor kiezen om jong ouders te worden.
Verschilt van persoon tot persoon, komt eigenlijk op hetzelfde neer als wat Thordis schrijft.



Ik zie twintigers die ieder weekend een inhaalslag proberen te maken en proberen alle ballen in de lucht te houden en chronisch zich bekocht voelen, maar ook twintigers met voldoende rust in het lijf en heel tevreden zijn met hun leven.



Net zoals ik dertigers ken die wanhopig proberen alles te blijven doen zoals ze de afgelopen 10-15 jaar gewend waren te doen maar nu met kin(eren), maar ook dertigers die bij alle uitspattingen zoiets hebben van "been there, done that, got the t-shirt" en zich vol verve storten op het indoorspeelgebeuren.



Zelf ben ik een 'oude' moeder, maar voor mij persoonlijk de juiste leeftijd. Als twintiger had ik er de innerlijke rust niet voor gehad denk ik. Je moet dus vooral van jouw eigen gevoel uit gaan.
Waarom adopteer je geen kind? Genoeg kinderen zonder ouders.



Je hebt al een hond, dus nu is een kind aan de beurt...
Alle reacties Link kopieren
quote:modepop- schreef op 21 januari 2014 @ 09:14:

[...]





Ik ben 19 en heb een managment diploma.. ik gebruik hem alleen niet.. als WijsOudWijf (wow) voorspel ik je, dat je daar intens spijt van gaat krijgen.
quote:lemoos2 schreef op 21 januari 2014 @ 09:50:

Verschilt van persoon tot persoon, komt eigenlijk op hetzelfde neer als wat Thordis schrijft.



Ik zie twintigers die ieder weekend een inhaalslag proberen te maken en proberen alle ballen in de lucht te houden en chronisch zich bekocht voelen, maar ook twintigers met voldoende rust in het lijf en heel tevreden zijn met hun leven.



Net zoals ik dertigers ken die wanhopig proberen alles te blijven doen zoals ze de afgelopen 10-15 jaar gewend waren te doen maar nu met kin(eren), maar ook dertigers die bij alle uitspattingen zoiets hebben van "been there, done that, got the t-shirt" en zich vol verve storten op het indoorspeelgebeuren.



Zelf ben ik een 'oude' moeder, maar voor mij persoonlijk de juiste leeftijd. Als twintiger had ik er de innerlijke rust niet voor gehad denk ik. Je moet dus vooral van jouw eigen gevoel uit gaan.

Dat inderdaad. Ik kom ook nog zat veertigers tegen die zich niet kunnen conformeren aan het hebben van een kind en zich in allerlei bochten wringen om hun oude leven te kunnen volhouden, ik zie ook twintigers die zich gedragen alsof ze 45 zijn en niet meer van de bank af komen met kind.



Beide niet heel erg gezond. De middenweg is als altijd gezonder.



Het enige wat ik wel herken is dat mijn sociale kring eraan ging. Iedereen begint nu zo langzamerhand aan baby's en mijn kinderen zijn al veel groter, dat liep zo langs elkaar heen dat ik heel veel mensen uit het oog ben verloren wegens absoluut niets meer mee gemeen en dat is wel jammer. Ik hoor voor mijn gevoel nergens bij, niet bij de dertigers met kleine baby's, niet bij de veertigers met wat grotere kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Haha nou ik zie het op dit moment juist voor me dat ik er de eerste jaren vooral voor de kinderen ben, maar zeker ook niet alle feestjes e.d. af zal slaan. Tegen de tijd dat de kinderen dan naar de middelbare school gaan ben ik halverwege de 30, dat vind ik nog steeds een mooie leeftijd om zowel leuke dingen met de kinderen te kunnen doen, als om nog eens lekker gek te doen met vrienden in de kroeg (bij wijze van).



Zoals ik al eerder zei hebben we eigenlijk grofweg 2 vriendengroepen waarvan de een al wat ouder. Ik verwacht dat daar de komende 5 jaar ook wel wat kinderen zullen komen. De andere groep is nog wat meer bezig met stappen en studeren. Sociaal gezien denk ik ook dat je vanzelf weer nieuwe contacten maakt als je kinderen hebt. Zelfs met een hond maken we nu al makkelijker contact met de buurt bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Als jij en je vriend er klaar voor zijn, waarom niet ? Ik ben zelf getrouwd op m'n 22e en was toen ook al zwanger. Reden: manlief is 10 jaar ouder. Ook veel commentaar op gehad maar had en heb daar geen boodschap aan.



Nu ben ik 24 en mijn zoontje 1 jaar. Zou hem nooit meer willen en kunnen missen. We zijn geen ouders die elke avond op de bank willen hangen met de kleine. Hoewel daar ook niks mis mee is als je dat wel zou willen. We nemen ook nog tijd voor elkaar en doen elke maand wel iets leuks samen. Geen agenda-dates, maar het komt spontaan in ons op.



Realiseer je wel dat je met een kindje niet meer 'even' simpel naar de supermarkt kunt. Tenminste, niet in het begin. Later wordt het allemaal makkelijker.



Financieel vinden wij het nog reuze meevallen. Wat wij hebben gedaan is een spaarrekening geopend met een looptijd van 12 jaar. Maandelijks gaat daar een bedrag naartoe. Als straks (over héééél lang) bekend is welke opleiding hij gaat doen na groep 8 dan kunnen we beslissen of we het geld nog vastzetten. Of wie weet hebben ze dan vanalles en nog wat (laptops etc.) nodig en is er een centje achter de hand om dit te kopen. Gaat hij niet studeren om wat voor reden dan ook, dan zijn er vast nog andere doelen voor deze spaarpot.



Oh en qua kleding kun je het zo gek maken als je zelf wil. Ikzelf koop vooral in de opruiming tegen 30-50-60 procent korting. De sale begint vrij vroeg in het seizoen.



Als ik jou was zou ik wel even checken hoe het zit met je eigen bedrijf en zwangerschapsverlof. Niet dat je daar straks mee in de knoei komt.



Succes met jullie beslissing!
Alle reacties Link kopieren
Volgens onze adviseur kun je bij het uwv een zwangerschapsuitkering aanvragen wat dan gebaseerd is op je huidige inkomen vanuit je bedrijf. Maar dat moeten we inderdaad nog even allemaal op een rijtje zetten.

Ben zelf ook van plan om een aantal dingen via marktplaats ofzo te kopen (zoals een box bijvoorbeeld). Kamertje en wandelwagen enzo wil ik wel graag nieuw. Kleertjes kun je idd gemakkelijk in de uitverkoop kopen, doe ik nu voor mezelf ook regelmatig.
Hoi!

ik ben zelf net 23 en zwanger van mijn eerste kindje! ik vind dit echt niet te jong. heb zelf net een hbo opleiding afgerond en heb nu ook werk. dit wil ik ook echt blijven doen.

wij hebben ook 2 vriendengroepen, de ene kant is ouder dan mij en bijna iedereen heeft kinderen en aan de andere kant meer van mijn leeftijd en die zijn er totaal niet mee bezig.

maar het is toch hartstikke mooi dat jij nu al voelt dat je moeder wilt worden, ik zou ervoor gaan!! en ik denk het zelfde als jij, als ze naar de middelbare school gaan heb jij ook nog een leeftijd dat je genoeg kan doen. ik wil ooit nog doorleren, maar nu niet. dat kan ook over 10 jaar, dan zijn kinderen ook wat zeflstandiger.



mijn ouders zijn ook jong pa en ma geworden en die kunnen nu ook nog volop gaan genieten van hun kleinkinderen.



doe wat je wilt en denk niet aan wat anderen ervan vinden. als jij en en vriend er klaar voor zijn is dat toch reden genoeg!! succes met je keuze, maar ik denk dat je die al wel gemaakt hebt
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 10:32:

Volgens onze adviseur kun je bij het uwv een zwangerschapsuitkering aanvragen wat dan gebaseerd is op je huidige inkomen vanuit je bedrijf. Maar dat moeten we inderdaad nog even allemaal op een rijtje zetten.

Ben zelf ook van plan om een aantal dingen via marktplaats ofzo te kopen (zoals een box bijvoorbeeld). Kamertje en wandelwagen enzo wil ik wel graag nieuw. Kleertjes kun je idd gemakkelijk in de uitverkoop kopen, doe ik nu voor mezelf ook regelmatig.Volgens mijn berekeningen (kinderwens) is de grootste kostenpost de kinderopvang. De rest is allemaal prima te overzien en kun je idd vaak in de uitverkoop of tweedehands halen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook moeder geworden op mijn 24e en was in mijn omgeving ook een van de eerste op die leeftijd. Mijn dochter is nu twee maanden oud. Ik heb er zeker geen spijt van, het was dan ook een bewuste keuze. Natuurlijk moet je dingen laten of anders doen dan anderen van jouw leeftijd, maar ik heb daar zelf totaal geen problemen mee. Krijg ook van veel mensen in mijn omgeving (die al ouder zijn) te horen dat zij achteraf gezien juist jonger aan kinderen hadden willen beginnen. Als het goed voelt zou ik er gewoon voor gaan.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt er realistische ideeën bij en hebt je schaapjes op het droge. Waarom niet dan? Het heeft niets met leeftijd te maken, maar meer dat je, als het fout gaat in de relatie bijvoorbeeld, je ook voor jezelf kan zorgen zonder hulp.

Lekker voor gaan dan toch? En mensen hebben altijd een mening, te vroeg, te laat, te arm, te weinig gereisd, te veel met andere dingen bezig, te druk met werk, te lui, etc etc etc
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 10:07:

Haha nou ik zie het op dit moment juist voor me dat ik er de eerste jaren vooral voor de kinderen ben, maar zeker ook niet alle feestjes e.d. af zal slaan. Tegen de tijd dat de kinderen dan naar de middelbare school gaan ben ik halverwege de 30, dat vind ik nog steeds een mooie leeftijd om zowel leuke dingen met de kinderen te kunnen doen, als om nog eens lekker gek te doen met vrienden in de kroeg (bij wijze van).



Zoals ik al eerder zei hebben we eigenlijk grofweg 2 vriendengroepen waarvan de een al wat ouder. Ik verwacht dat daar de komende 5 jaar ook wel wat kinderen zullen komen. De andere groep is nog wat meer bezig met stappen en studeren. Sociaal gezien denk ik ook dat je vanzelf weer nieuwe contacten maakt als je kinderen hebt. Zelfs met een hond maken we nu al makkelijker contact met de buurt bijvoorbeeld.Ik ging ook gewoon nog uit, maar omdat ik niet meer naar alles kon werd ik vanzelf niet meer uitgenodigd. 3x per week de kroeg in was geen optie meer, mee naar elk festival wat er was ook niet. En als ik wél ging hadden we elkaar niets meer te vertellen, dan gingen ae krampachtig vragen 'hoe is het met de kleine' terwijl duidelijk was dat het ze niet interesseerde. En ik was zelf ook gewoon met hele andere dingen bezig. Dus je groeit vaak uit elkaar, ook als je je voorneemt om gewoon mee te blijven gaan.
quote:Thordis schreef op 21 januari 2014 @ 10:42:

[...]



Ik ging ook gewoon nog uit, maar omdat ik niet meer naar alles kon werd ik vanzelf niet meer uitgenodigd. 3x per week de kroeg in was geen optie meer, mee naar elk festival wat er was ook niet. En als ik wél ging hadden we elkaar niets meer te vertellen, dan gingen ae krampachtig vragen 'hoe is het met de kleine' terwijl duidelijk was dat het ze niet interesseerde. En ik was zelf ook gewoon met hele andere dingen bezig. Dus je groeit vaak uit elkaar, ook als je je voorneemt om gewoon mee te blijven gaan.

Dit is natuurlijk ook maar deels afhankelijk van leeftijd. In sommige kringen is het normaal om rond je 25e aan kinderen te beginnen. Maar als ik bijvoorbeeld kijk naar de vriendenkring van mijn vriend (30) dan is er maar 1 die een kind heeft en de rest die zijn eigenlijk gewoon vooral bezig met werken en feesten. Ook de vrouwen. Dus om daar nou op te gaan wachten...



Het ligt er natuurlijk ook maar net aan hoeveel waarde je hecht aan vriendschappen. De een heeft echt een vriendenkring nodig, de ander heeft genoeg aan 1 of 2 goede vrienden.
Alle reacties Link kopieren
quote:simoontje89 schreef op 21 januari 2014 @ 10:23:

Realiseer je wel dat je met een kindje niet meer 'even' simpel naar de supermarkt kunt. Tenminste, niet in het begin. Later wordt het allemaal makkelijker.





Dat vond ik met een baby juist wel heel makkelijk. Nu mijn zoon 1 jaar is geweest van ik het lastiger. Jas aan doen enzo, niet in de buggy willen.

Eerst was het baby oppakken in kinderwagen leggen, dekentje erover en gaan.
Don't stop dreaming...
Alle reacties Link kopieren
quote:matroesjka_ schreef op 21 januari 2014 @ 10:39:

[...]



Volgens mijn berekeningen (kinderwens) is de grootste kostenpost de kinderopvang. De rest is allemaal prima te overzien en kun je idd vaak in de uitverkoop of tweedehands halen.

De kosten zijn niet het grootste problem: het verminderen van je inkomsten is een groter probleem.

Mama gaat van 40 uur naar 24, papa van 40 naar 32.

je zakt snel 30% in je inkomen
quote:lilalinda schreef op 21 januari 2014 @ 10:51:

[...]



De kosten zijn niet het grootste problem: het verminderen van je inkomsten is een groter probleem.

Mama gaat van 40 uur naar 24, papa van 40 naar 32.

je zakt snel 30% in je inkomenNiet iedereen gaat (zo veel) minder werken he. Bij ons zal waarschijnlijk de vermindering in inkomsten heel erg meevallen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Thordis schreef op 21 januari 2014 @ 09:38:





Als ik nu vrouwen van 21 zie die trouwen en zwanger raken dan denk ik ook 'oh mijn god waar begin je aan, veel te jong' maar hém dat denk ik ook bij 18 jarigen en een rijbewijs en 15 jarigen die seks hebben. Dat komt puur en alleen doordat ik ouder word, niet doordat het opeens onverstandig is om op je 21e te trouwen of auto te rijden op je 18e.



. Jong moeder zijn heeft ook zo z'n voordelen, nee, je weet nog niet alles, maar wie zegt dat je onvoldoende weet?



Ja, als je 40 bent kijk je terug en denk je 'oh, op mijn 20e wist ik niets en was ik nog zo onvolwassen' maar dat wil niet zeggen dat je op je 20e per definitie ongeschikt bent om moeder te worden. Op je 60e zul je hetzelfde zeggen over toen je 40 was



Helemaal mee eens.

Hoewel er wel een groot verschil zit tussen de ene 21 jarige en de andere 21 jarige. De één gedraagt zich tamelijk volwassen en de ander gedraagt zich nog als een kind.
quote:sugarmiss schreef op 21 januari 2014 @ 11:01:

[...]





Helemaal mee eens.

Hoewel er wel een groot verschil zit tussen de ene 21 jarige en de andere 21 jarige. De één gedraagt zich tamelijk volwassen en de ander gedraagt zich nog als een kind.Idem voor 28-29-30 jarigen
Alle reacties Link kopieren
quote:Thordis schreef op 21 januari 2014 @ 09:59:

[...]



Ik hoor voor mijn gevoel nergens bij, niet bij de dertigers met kleine baby's, niet bij de veertigers met wat grotere kinderen.



Dat gevoel heb ik ook. Maar dan door de omgekeerde reden.

Ik hoor niet bij de twintigers begin dertigers met kleine kinderen omdat ik een stuk ouder ben. Maar ook niet bij de veertigers met grote kinderen omdat die van mij nog zo klein is dat hij niet naar school gaat.



Sociaal gezien is het gemakkelijker als je doet wat de grote massa doet. Niet alleen wat kinderen betreft maar ook qua carrière, hobby's en interesses. Hoe meer je afwijkt hoe moeilijker het is om gelijkgestemden te vinden.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend werkt zo'n 60 - 80 uur per week en zal niet veel minder gaan werken, hooguit de eerste weken. Dat inkomen hebben we gewoon nodig. Ik zal wel minder werken, maar kan vanuit huis wellicht toch nog dingen blijven doen.
Dat inderdaad. Wat er bij mij op neer komt dat ik bijna alleen bewust kinderloze vriendinnen heb. Daar heb ik meer klik mee dan met moeders met kleine kinderen of met mensen die 10-15 jaar ouder zijn en kinderen in dezelfde leeftijd hebben.
60-80 uur werken en een kind vind ik niet verstandig. Dat inkomen heb je vast nodig, maar dan zul jij voor wat meer inkomen moeten zorgen. Ten eerste maak je jezelf kwetsbaar door alleen 'wat dingen vanuit huis te gaan doen' en ten tweede onderschat je wat het met je doet als jij overal alleen voor staat. Want dat sta je dan in praktijk. Een vriendin van mij had dat ook, een man die altijd weg was, dat vond ze prima, zij deed haar eigen ding, hij werkte.



Maar toen ze een kind kregen bleef hij zoveel weg, en zij vond dat prima vooraf, maar toen bleek dat ze met kind opeens niet meer haar eigen ding kon doen. Zij zat, hoe actief ze ook was met baby en al, aan huis gekluisterd en haar hele leven veranderde, terwijl zijn leven gewoon bleef zoals het was, zonder aanpassingen.



Een kind krijg je samen, dus daar zul je samen aanpassingen voor moeten doen.
En of je nu 20 of 40 bent, de verdeling 60-80 uur werken en bijna niet werken en een kind vind ik bijzonder onverstandig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven