Jong moeder, of niet?

20-01-2014 17:29 219 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik ben 22 (bijna 23) en wil dolgraag moeder worden! Mijn vriend heeft een vaste baan en ik een eigen bedrijf waarvoor ik grotendeels vanuit huis werk. We wonen nu 3 jaar samen in een koophuis en hebben een hond. Alles op zich goed voor elkaar dus.

Nu droom ik er al jaren van om jong moeder te worden en heb er lang over nagedacht of ik daar niet te jong voor ben.. (heb het er al over sinds mijn 18e ofzo)

Ik kom toch telkens tot de conclusie dat ik er ondertussen echt wel aan toe ben.

Toch blijf ik vaak twijfelen of ik niet te jong ben, wat mijn omgeving er van zal vinden en of het financieel niet heel zwaar zal worden?

De meeste vriendinnen die ik heb moeten er niet aan denken om al aan kinderen te beginnen en wachten het liefst tot ze de 30 gepasseerd zijn. Ik ben dan ook bang dat ze me niet zullen begrijpen als ik daadwerkelijk zwanger zou zijn.



Wat denken jullie, ben je op deze leeftijd te jong?
Alle reacties Link kopieren
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 11:10:

Mijn vriend werkt zo'n 60 - 80 uur per week en zal niet veel minder gaan werken, hooguit de eerste weken. Dat inkomen hebben we gewoon nodig. Ik zal wel minder werken, maar kan vanuit huis wellicht toch nog dingen blijven doen.



Je kan wel blijven werken vanuit huis maar dan zal je toch opvang moeten regelen. Werken en tegelijk voor een baby zorgen gaan niet goed samen. Al helemaal niet als ze ouder worden en in de fase komen dat ze overal aankomen dan moet je ogen van voren en van achteren hebben.



Vindt je vriend het niet jammer dat hij dan eigenlijk heel weinig van jullie kindje meekrijgt?. Dan wordt hij echt zo'n vader die zondags het vlees komt snijden.



Kan hij het zich over een jaar of 5 wel permitteren om minder te gaan werken dan zou ik wachten. Zodat hij zijn kind ook kan zien opgroeien. Anders is het in de praktijk alleen jouw kind.
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 20:19:

[...]





Ik vind 30 oud, ik vind het raar.. tenzij er medische wat aan de hand is. Dan kun je er niks aan doen dat het zo lang duurtGa jij eerst eens een boek lezen ofzo! Raar kind.
Laten we zeggen dat je man 60 uur werkt. Dat zijn 6 dagen van 10 uur, dus van 8.00-17.00, je zegt 60-80 uur, dus dan komt daar nog wat extra's bij. Reistijd ed erbij blijft er maar bar weinig over voor thuis en zal hij zijn kind op zondagen even zien en dan is hij was moe.
Alle reacties Link kopieren
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 11:10:

Ik zal wel minder werken, maar kan vanuit huis wellicht toch nog dingen blijven doen.

ga daar in je financiele plaatje niet van uit.

Als het je lukt, is dat een financiele meevaller. Maar de kans dat het lukt is klein. Thuiswerken en baby is geen gelukkige situatie.

Zoek echt opvang op de dagen, dat jij thuiswerkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Thordis schreef op 21 januari 2014 @ 11:16:

En of je nu 20 of 40 bent, de verdeling 60-80 uur werken en bijna niet werken en een kind vind ik bijzonder onverstandig.absoluut!
Alle reacties Link kopieren
quote:modepop- schreef op 20 januari 2014 @ 20:57:

Oeeehhh de 30+ voelen zich aangesproken.... ik vind het persoonlijk oud om aan je 1e kind te beginnen. Waarom zo laat?? Om een goede carrière op de bouwen, waar je na de zwangerschap bijna geen reet meer aan hebt? Ja ik vind het gek..



Nee hoor, heeft in mijn geval niks met carrière te maken. Ik was gewoon absoluut nog niet toe aan een kind! Ik genoot op die leeftijd nog zo erg van mijn vrijheid, daar had geen kind bij gepast. Ik was nog erg jong van geest zeg maar Ik heb ook altijd gezegd, dat ik voor mijn 30e absoluut niet aan kinderen wilde beginnen en daar heb ik me aan gehouden. Ik ben dus 'pas' op mijn 34e moeder geworden en dat vind ik helemaal prima! Zeker nu ik weet hoe mijn leven veranderd is met een kind, had ik het absoluut niet gewild toen ik in de twintig was.



Dus als je het aan mij zou vragen, ja ik vind 22 erg jong. Maar als je er zelf aan toe bent, dan moet je je niks van anderen aantrekken.
Alle reacties Link kopieren
ik vind je niet te jong hoor, als jij er klaar voor bent waarom niet, je moet wel bedenken dat je een heleboel vrijheid opgeeft, als jij voelt dat je die nog niet wil opgeven dan zou ik nog even wachten. ik ben zelf op mn 19e moeder geworden en dat was wel erg jong. ik ben heel wat vrijheid kwijt geraakt, maar je krijgt er gelukkig heel wat voor terug, ik heb er geen spijt van, ik heb ook niet echt de behoefte om uit te gaan en gek te doen. ik ben wel veel thuis dat is soms saai, af en toe wel wat leuks doen samen met mn vriend maar dat is maar ongeveer 4 keer per jaar. maar ik vind het zoo fijn om mn kleintje al mn liefde te geven en lekker te lachen en spelen met haar. ik vind 23 niet echt jong eigenlijk. is volgens mij een vrij normale leeftijd om daar over na te denken. stel je gaat het nu proberen en je raakt over een x aantal maanden zwanger en je zou bijvoorbeeld op je 24e moeder zijn. vind ik vrij normaal. mijn schoonmoeder heeft op haar 42e nog een kind gekregen dus wachten kan ook haha, maar daar zitten risicos aan en dan heeft je kind een best oude moeder, ik vind zelf dat het ook een voordeel is om jonge moeder te zijn, je bent nog veel fitter kan meer met je kind doen.

als je nu 16 was geweest had ik gezegt wacht ermee, omdat je dan nog gewoon in je puberteit zit. maar op je 23e kan je volgens mij heel goed een verantwoorde keuze maken. je vriendinnen zullen het mischien niet begrijpen en mischien zul je een deel ervan kwijtraken omdat ze niet meer in je leven passen met een kind, maar een echte vriendin zal je blijven steunen. in de keuzes die je maakt. volg je hart en luister niet naar wat anderen vinden
Hij werkt 60-80 uur en jij zit dan alleen thuis met de baby??



Oftewel: behalve financieel ben je een soort van alleenstaande moeder. Want reken maar dat de zorg dan helemaal op jou aankomt. Ik zou daar voor passen, zo is er écht geen bal aan.
Alle reacties Link kopieren
Nee hoor, als jullie eraan toe zijn.. Waarom niet? Prima toch?



Ik was 23 toen ik van mijn eerste beviel. Nooit spijt van gehad. Nu 28 en net de 3e gekregen. Ben voor mijn 30e klaar. Ideaal!
Alle reacties Link kopieren
quote:annapalona schreef op maandag 20 januari 2014 20:48 Ik zou het niet doen nog, waarom zo vroeg?



Op de striae na heb ik geen enkele goede reden gelezen om daar nu al aan te willen beginnen. Dan lees je niet goed
Alle reacties Link kopieren
quote:DeKenau schreef op dinsdag 21 januari 2014 12:38 Hij werkt 60-80 uur en jij zit dan alleen thuis met de baby??



Oftewel: behalve financieel ben je een soort van alleenstaande moeder. Want reken maar dat de zorg dan helemaal op jou aankomt. Ik zou daar voor passen, zo is er écht geen bal aan. Zou ik ook niet doen. Je wereld wordt dan echt klein.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil nog wel wat aanvullen wat betreft het verlies van vrienden ed., bij mij is dat echt helemaal geen issue geweest! Ik heb nu twee kinderen, 7 en 1 jaar oud, kreeg de eerste op m'n 27e. Wij hebben vrienden die vrijgezel zijn, net samenwonen of al langer maar bewust kinderloos, een stel heeft een jongetje van 9 want zijn moeder is een stukje ouder dan wij en ook een stel waarvan de vrouw een meisje heeft van 12, want juist heel jong moeder geworden (ze was 17) van een vader waar ze niet meer mee samen is. En haar nu stiefvader wilde nooit kinderen maar is er helemaal gelukkig mee.

We gaan uit, houden rekening met elkaar, helpen elkaar, spreken soms thuis af, er zijn eigenlijk nooit problemen, omdat we allemaal wel begrip voor elkaars situatie kunnen opbrengen. Ik ben er geen vriend of vriendin door kwijtgeraakt, heb er zelfs alleen maar bijgekregen.
Alle reacties Link kopieren
In jouw situatie was ik er gewoon voor gegaan. Het klinkt alsof je goed er goed over hebt nagedacht en alsof jullie alles goed voor elkaar hebben.



Ik ben 22 (over 4 maanden 23) en ik loop ook al een langere tijd rond met een kinderwens. Heb ook altijd geroepen dat ik jong moeder zou willen worden want hier zie ik eigenlijk alleen maar voordelen in. Mijn vriend en ik zijn nu bijna 6,5 jaar samen waarvan we er 3 samenwonen. We zijn net verhuisd naar een ruimere woning en mijn vriend werkt fulltime. Ik heb 2 jaar geleden mijn opleiding behaald maar ben jammer genoeg net mijn baan in de kinderopvang kwijtgeraakt (3x contract gehad). Dus wij wachten toch nog maar op wat meer financiële zekerheid..



Maar ik vind 23 niet echt te jong. Denk dat je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren en niet teveel na moet denken over wat andere mensen zullen vinden.
Alle reacties Link kopieren
Klopt 60-80 uur werken is veel. Maar hij is chauffeur en dus 's morgens heel vroeg weg (tussen 3.30 en 5.30 uur) en 's avonds met het eten(bijna) altijd thuis.

We hebben het er nooit echt over gehad dat hij bijvoorbeeld 1 dag minder zou gaan werken. Misschien nog niet zo'n gek idee . Wel heeft hij aangegeven dat ie als de baby geboren is in het begin zoveel mogelijk vakantiedagen wil opnemen om er ook voor mij en de baby te zijn.

Ik begrijp dat thuis werken met een baby misschien nog gaat, maar met een peuter heb je inderdaad al je oren en ogen nodig. Mijn ouders willen ook graag een dag oppassen en mijn schoonouders werken allebei onregelmatig, maar ook daar zou ik de baby zo nu en dan eens kunnen brengen. Een KDV zie ik voor zo'n jonge baby zelf niet zo zitten, maar ben wel van plan om als ie een jaar of 2 is bijvoorbeeld een middag naar de peuterspeelzaal te brengen (als dat nog bestaat..?)

Natuurlijk wil ik niet de "alleenstaande moeder" zijn, maar ik verwacht niet dat het problemen oplevert. Er zijn toch zoveel mannen die (met een kantoorbaan..?) de hele week blijven werken. Mijn vriend is ook bijna altijd rond 6 uur / half 7 thuis (met uitschieters van vroeg thuis; 4 uur tot laat thuis; 8 uur).



Maar zeker niet verkeerd om eens over na te denken!
Alle reacties Link kopieren
@keke91

Jouw verhaal lijkt veel op onze situatie! Wij zijn ook 6,5 jaar samen en wonen nu bijna 3 jaar in dit huis. 2 jaar geleden mijn diploma gehaald.



Nu met mijn eigen bedrijf zijn mijn inkomsten heel wisselend, maar sinds een half jaar merk ik wel dat ik continu bezig kan blijven en dat was voorheen niet zo. We zetten wel al waar mogelijk geld op zij om te sparen, mede voor de komst van een baby.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 16:02:



We hebben het er nooit echt over gehad dat hij bijvoorbeeld 1 dag minder zou gaan werken. Misschien nog niet zo'n gek idee . Wel heeft hij aangegeven dat ie als de baby geboren is in het begin zoveel mogelijk vakantiedagen wil opnemen om er ook voor mij en de baby te zijn.

Ik begrijp dat thuis werken met een baby misschien nog gaat, maar met een peuter heb je inderdaad al je oren en ogen nodig. Mijn ouders willen ook graag een dag oppassen en mijn schoonouders werken allebei onregelmatig, maar ook daar zou ik de baby zo nu en dan eens kunnen brengen. Een KDV zie ik voor zo'n jonge baby zelf niet zo zitten, maar ben wel van plan om als ie een jaar of 2 is bijvoorbeeld een middag naar de peuterspeelzaal te brengen (als dat nog bestaat..?)

Natuurlijk wil ik niet de "alleenstaande moeder" zijn, maar ik verwacht niet dat het problemen oplevert. Er zijn toch zoveel mannen die (met een kantoorbaan..?) de hele week blijven werken. Mijn vriend is ook bijna altijd rond 6 uur / half 7 thuis (met uitschieters van vroeg thuis; 4 uur tot laat thuis; 8 uur).



Ik had echt een ander beeld van je, maar vind je nu plots toch behoorlijk naief.

je wordt wel een alleenstaande moeder, van een handje vol vakantiedagen, wordt je vriend geen betrokken vader.

Dat niet alleen je geeft je eigen carriere op.

Werken met een baby lukt echt niet. Hooguit een paar uurtjes, maar dan ben je moe, intens moe.

En wil je op de bank liggen slapen.
Alle reacties Link kopieren
quote:lilalinda schreef op 21 januari 2014 @ 16:32:

[...]



Ik had echt een ander beeld van je, maar vind je nu plots toch behoorlijk naief.

je wordt wel een alleenstaande moeder, van een handje vol vakantiedagen, wordt je vriend geen betrokken vader.



Mijn vader werkte vroeger ook gewoon toen ik klein was, en hard. Zo hadden we eten op de plank en konden we samen leuke dingen doen en op vakantie. Mijn vader was ook altijd 's avonds met het eten pas thuis, maar heb nooit het gevoel gehad dat hij niet betrokken was, integendeel!

Mijn moeder is pas weer gaan werken toen ik naar school ging.
Alle reacties Link kopieren
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 17:43:

[...]





Mijn vader werkte vroeger ook gewoon toen ik klein was, en hard. Zo hadden we eten op de plank en konden we samen leuke dingen doen en op vakantie. Mijn vader was ook altijd 's avonds met het eten pas thuis, maar heb nooit het gevoel gehad dat hij niet betrokken was, integendeel!

Mijn moeder is pas weer gaan werken toen ik naar school ging.

En stel dat je vader bij je moeder weg was gegaan? De term 'bijstandsmoeder', zegt je dat iets?



De kans dat je relatie stuk loopt is heel groot. (En nee, natuurlijk dat gebeurt jullie niet. Niemand denkt dat het hem/haar gebeurt). 1 op de 3 huwelijken strandt, dat aantal loopt nog op bij ongehuwd samenwonenden en nog verder als het om jonge mensen gaat.

Heel hard gezegd, dat kans dat je vriend bij je weggaat is ongeveer 50%.

Zou je dan niet iets beter jezelf in bescherming nemen, iets beter voor je eigen toekomst gaan zorgen?

Een kind heeft het meest aan een moeder die ook in de toekomst voor hem zorgen kan.
Alle reacties Link kopieren
Ik word altijd een beetje kriegelig van dit soort topics waarin mij net te vaak 'tja als je alles voor elkaar hebt' staat....
Alle reacties Link kopieren
quote:carpe_diem schreef op 21 januari 2014 @ 18:09:

Ik word altijd een beetje kriegelig van dit soort topics waarin mij net te vaak 'tja als je alles voor elkaar hebt' staat....

"Alles", hoeft voor mij niet.

Maar een goede relatie en je financiën op orde, vind ik vrij basaal

Koophuis, babykamer en de maxicosy komen ver daarna pas
Alle reacties Link kopieren
quote:lilalinda schreef op 21 januari 2014 @ 17:53:

[...]



1 op de 3 huwelijken strandt, dat aantal loopt nog op bij ongehuwd samenwonenden en nog verder als het om jonge mensen gaat.

Heel hard gezegd, dat kans dat je vriend bij je weggaat is ongeveer 50%.



Vind je dit zelf ook niet wat overdreven? Dan kun je net zo goed geen relatie aangaan als je er vanuit gaat dat het waarschijnlijk toch wel stuk zal lopen...

Uiteraard zijn een goede relatie en je financiën op orde de basis, maar wie beweert er nu opeens dat dat bij ons niet het geval is dan?

Mijn vriend heeft zijn baan, en denk je dat ik met mijn bedrijf niets verdien dan? Bovendien zetten we maandelijks spaargeld opzij en hebben we een samenlevingscontract en een testament waar ook het e.e.a. in beschreven staat mochten we uit elkaar gaan.
quote:boldbrownie schreef op 21 januari 2014 @ 18:33:

[...]





Vind je dit zelf ook niet wat overdreven? Dan kun je net zo goed geen relatie aangaan als je er vanuit gaat dat het waarschijnlijk toch wel stuk zal lopen...

Uiteraard zijn een goede relatie en je financiën op orde de basis, maar wie beweert er nu opeens dat dat bij ons niet het geval is dan?

Mijn vriend heeft zijn baan, en denk je dat ik met mijn bedrijf niets verdien dan? Bovendien zetten we maandelijks spaargeld opzij en hebben we een samenlevingscontract en een testament waar ook het e.e.a. in beschreven staat mochten we uit elkaar gaan.

En het zijn precies de mensen die dit zeggen die na een relatiebreuk in de shit komen vaak.



Van elkaar houden en voor elkaar zorgen betekent ook goed kijken of je wel allebei goed terecht komt mocht het mis gaan met de relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:matroesjka_ schreef op 21 januari 2014 @ 18:36:

[...]



En het zijn precies de mensen die dit zeggen die na een relatiebreuk in de shit komen vaak.



Van elkaar houden en voor elkaar zorgen betekent ook goed kijken of je wel allebei goed terecht komt mocht het mis gaan met de relatie.



Wat een negativiteit opeens! Ik denk dat jullie niet goed lezen... Gaan jullie er met z'n allen wel vanuit dat je relatie stuk loopt dan?

Natuurlijk moet je ook voor jezelf kunnen zorgen mocht het onverhoopt toch mis gaan. Denk je nu echt dat ik daar nooit bij nagedacht heb? Dat hebben we echt wel geregeld en het geld dat ik met mijn bedrijf verdien blijft ook grotendeels in mijn bedrijf en dus van mij. Hij verdient namelijk genoeg om de maandelijkse lasten te betalen. Alles wat ik verdien is in principe extra. Bovendien werk ik nog 2 havle dagn per week zwart.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een hele leuke relatie. Maar als dat ooit stuk loopt, weet ik dat plan-B ook goed komt. Dan weet ik dat ik mijn kinderen kan onderhouden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven