Zwanger
alle pijlers
Keizersnede of opnieuw vaginaal na totaalruptuur?
zaterdag 16 november 2024 om 13:29
Hallo allemaal, ik ben nu 22 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kindje is vorig jaar helaas met 37 + 4 overleden in mijn buik. Ik moest toen vaginaal bevallen en ben ingeleid. Helaas is de bevalling niet goed gegaan, mede door zijn grote hoofdje (waterhoofd) en een veel te snelle persfase. Ik ben volledig uitgescheurd (graad 3c + vaginawandruptuur aan beide kanten) en daarna op de OK 2 uur lang gehecht door een chirurg + AIOS. De pijn nadat de ruggenprik was uitgewerkt was ondraaglijk. De eerste week kon ik niet staan. Ik viel telkens flauw, problemen met stoelgang en mocht daarom nog niet weg. Ik heb iedere dag gehuild in het ziekenhuisbed omdat het steeds langer duurde en ik zo bang was dat ik de crematie van mijn eigen kind niet op tijd bij zou kunnen wonen.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
myladylina wijzigde dit bericht op 17-11-2024 23:22
11.30% gewijzigd
zaterdag 16 november 2024 om 18:15
Weet dat de keuze die jij gaat maken de goede keuze voor jou is, het is een hele persoonlijke beslissing en waar het er vooral om gaat dat jij je er goed bij voelt. Ik kan me heel erg voorstellen dat het ineens weer moeilijk is om te beslissen wat je moet doen, zeker met meningen/informatie van een gynaecoloog die je weer doet twijfelen.
Een doula kan inderdaad een goed idee zijn, maar ik wilde je vooral aanraden om een hypnobirthingcursus (individueel of in een groep) te doen. Kan wat zweverig klinken, maar heb ik als heel helpend ervaren (en cursusgenoten die een 1e traumatische bevalling hadden gehad ook). Vaak wordt er verondersteld dat deze curssusen gericht zijn op vaginaal bevallen, maar je werd juist heel erg ondersteund in het maken van keuzes die bij jou passen en ik vond de cursus er heel erg opgericht om op met veel vertrouwen in jezelf te geven, zowel in de keuzes over hoe je wilt bevallen als in het geval dat het anders loopt dan voorzien. Dat je daarop voorbereid bent, in mee kunt bewegen op een manier die goed voor jou voelt en waar je zelf regie blijft houden.
Dus net als anderen al aangeven, geen tip over hoe je moet bevallen, maar een tip om ervoor te zorgen dat je zelf die keuze kan gaan maken en wat wellicht helpt om met deze twijfels om te gaan en weer vertrouwen te krijgen in het proces dat je door gaat maken.
Een doula kan inderdaad een goed idee zijn, maar ik wilde je vooral aanraden om een hypnobirthingcursus (individueel of in een groep) te doen. Kan wat zweverig klinken, maar heb ik als heel helpend ervaren (en cursusgenoten die een 1e traumatische bevalling hadden gehad ook). Vaak wordt er verondersteld dat deze curssusen gericht zijn op vaginaal bevallen, maar je werd juist heel erg ondersteund in het maken van keuzes die bij jou passen en ik vond de cursus er heel erg opgericht om op met veel vertrouwen in jezelf te geven, zowel in de keuzes over hoe je wilt bevallen als in het geval dat het anders loopt dan voorzien. Dat je daarop voorbereid bent, in mee kunt bewegen op een manier die goed voor jou voelt en waar je zelf regie blijft houden.
Dus net als anderen al aangeven, geen tip over hoe je moet bevallen, maar een tip om ervoor te zorgen dat je zelf die keuze kan gaan maken en wat wellicht helpt om met deze twijfels om te gaan en weer vertrouwen te krijgen in het proces dat je door gaat maken.
zaterdag 16 november 2024 om 18:24
Heb jij een keizersnede gehad of ben je gynaecoloog/verloskundige?gonniegijsje schreef: ↑16-11-2024 15:15Ik vind dat er veel te voorzichtig wordt omgesprongen met keizersnede. Er zijn zat landen waar het bijna de standaard is. Nu gaat dat wel erg ver. Maar in jouw geval waarbij de bevalling zo immens beladen is zou ik niet twijfelen over een geplande keizersnede. Gaat je ook in de laatste fase van de zwangerschap ontzettend veel opluchting en stress vermindering opleveren.
Ik zeg absoluut niet dat ze het moet doen want ik heb er geen verstand van en heb ook nooit een totaalruptuur gehad. Het lijkt me ook een heel moeilijk besluit.
Maar ik heb wel een keizersnede gehad en ik zou dat echt niet aanraden als iets wat ook prima 'bijna de standaard' zou kunnen zijn.
zaterdag 16 november 2024 om 18:31
zaterdag 16 november 2024 om 18:37
Subtotaal ruptuur bij de eerste. Scheelde echt een haar met een totaal ruptuur. Heel lang herstel. Scheef gehecht. Slechte genezing. Jaren pijn gehad bij gemeenschap. Moest er altijd rekening mee houden.
Tweede bevalling 1 mini hechtinkje bij schaamlip. Fantastische verloskundige die me niet als een malle liet persen maar me echt begeleidde om mijn lichaam het zelf laten doen (in tegenstelling tot bevalling 1 waarbij ik in de beugels lag en me helemaal mal moest persen).
Bijkomend voordeel is dat het perineum door deze bevalling weer wat is opgerekt dus ik ben ook af van de pijn tijdens het vrijen.
Tweede bevalling 1 mini hechtinkje bij schaamlip. Fantastische verloskundige die me niet als een malle liet persen maar me echt begeleidde om mijn lichaam het zelf laten doen (in tegenstelling tot bevalling 1 waarbij ik in de beugels lag en me helemaal mal moest persen).
Bijkomend voordeel is dat het perineum door deze bevalling weer wat is opgerekt dus ik ben ook af van de pijn tijdens het vrijen.
zaterdag 16 november 2024 om 18:40
Een keizersnee is een buik operatie met een grote wond en pijnlijk. Wat dat betreft gaat het herstel van een vaginale bevalling zonder schade sneller.
Maar zo'n totale ruptuur lijkt mij ook pijnlijk.
Als er bij een volgende natuurlijke bevalling de kans op incontinentie en verzakking bestaat en dan hebben we het nog nog niet eens over moeizame seks door littekens in de vagina dan wist ik het wel dan koos ik voor een keizersnee.
zaterdag 16 november 2024 om 18:44
Dat het lichamelijk kan is niet het punt. Is het voor jou niet veel te traumatisch om vaginaal te bevallen. Krijg je dan geen herbeleving van je vorige bevalling? Want het is nogal wat, wat je hebt meegemaakt. Je weet niet hoe je daar op gaat reageren, als je weer gaat bevallen. Alleen daarom zou ik al kiezen voor een keizersnee.
zaterdag 16 november 2024 om 18:44
Mijn zus heeft een keizersnee gehad bij de tweede en zou dat zo weer doen. Dat terwijl ik echt schrok toen ik zag hoe immobiel ze was, zelfs drie dagen na de bevalling. Ik had zware bevallingen, waarvan eentje met een flinke knip (dat zou ik nou weer niemand aanraden, ik heb er 25 jaar na dato nog last van), maar kon na drie dagen wel weer rondlopen.Fiorah schreef: ↑16-11-2024 18:24Heb jij een keizersnede gehad of ben je gynaecoloog/verloskundige?
Ik zeg absoluut niet dat ze het moet doen want ik heb er geen verstand van en heb ook nooit een totaalruptuur gehad. Het lijkt me ook een heel moeilijk besluit.
Maar ik heb wel een keizersnede gehad en ik zou dat echt niet aanraden als iets wat ook prima 'bijna de standaard' zou kunnen zijn.
Met de voorgeschiedenis van TO zou ik die keizersnee wel hard overwegen, zeker als ik overwegend positieve verhalen hoor van mensen met een geplande sectio.
zaterdag 16 november 2024 om 18:55
Ja volgens mij is er ook een verschil in geplande keizersnede en ongepland. Mede doordat je bij de ongeplande meestal al weeën enz achter de rug hebt.KamilleT schreef: ↑16-11-2024 18:44Mijn zus heeft een keizersnee gehad bij de tweede en zou dat zo weer doen. Dat terwijl ik echt schrok toen ik zag hoe immobiel ze was, zelfs drie dagen na de bevalling. Ik had zware bevallingen, waarvan eentje met een flinke knip (dat zou ik nou weer niemand aanraden, ik heb er 25 jaar na dato nog last van), maar kon na drie dagen wel weer rondlopen.
Met de voorgeschiedenis van TO zou ik die keizersnee wel hard overwegen, zeker als ik overwegend positieve verhalen hoor van mensen met een geplande sectio.
zaterdag 16 november 2024 om 19:17
Wat een heftig verhaal TO 
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en erna twee vaginale bevallingen en zeg vaak dat ik echt niemand een keizersnede gun omdat het herstel echt heel erg heftig was. Ik kon letterlijk niks de eerste twee weken en heb heel veel pijn gehad, terwijl ik na mijn vaginale bevallingen zonder problemen zo weer rondliep.
MAAR, in jouw geval zou ik 100% gaan voor die keizersnede. Je hebt al rest klachten van je totaalruptuur en ik zou het risico echt niet willen lopen dat dat erger wordt. En qua herstel is een keizersnede echt niet grappig, maar normaal gesproken heb je daar niet een jaar later nog last van. En als je het van tevoren weet, kun je ook zorgen dat je voldoende hulp hebt de eerste weken (en met de huidige verlofregelingen kan je partner ook veel thuis zijn de eerste weken).
Ik wens je heel veel sterkte in het maken van de keuze, kies waar jij je uiteindelijk goed bij voelt.
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en erna twee vaginale bevallingen en zeg vaak dat ik echt niemand een keizersnede gun omdat het herstel echt heel erg heftig was. Ik kon letterlijk niks de eerste twee weken en heb heel veel pijn gehad, terwijl ik na mijn vaginale bevallingen zonder problemen zo weer rondliep.
MAAR, in jouw geval zou ik 100% gaan voor die keizersnede. Je hebt al rest klachten van je totaalruptuur en ik zou het risico echt niet willen lopen dat dat erger wordt. En qua herstel is een keizersnede echt niet grappig, maar normaal gesproken heb je daar niet een jaar later nog last van. En als je het van tevoren weet, kun je ook zorgen dat je voldoende hulp hebt de eerste weken (en met de huidige verlofregelingen kan je partner ook veel thuis zijn de eerste weken).
Ik wens je heel veel sterkte in het maken van de keuze, kies waar jij je uiteindelijk goed bij voelt.
zaterdag 16 november 2024 om 19:55
En vooraf weet je natuurlijk niet of die schade komt. Ik herstelde sneller van mijn ongeplande keizersnede dan schoonzus van haar eerste bevalling. Bij tweede wel weer poging gedaan tot vaginale bevalling maar weer geëindigd in keizersnede.Goudglitter schreef: ↑16-11-2024 18:40Een keizersnee is een buik operatie met een grote wond en pijnlijk. Wat dat betreft gaat het herstel van een vaginale bevalling zonder schade sneller.
Maar zo'n totale ruptuur lijkt mij ook pijnlijk.
Als er bij een volgende natuurlijke bevalling de kans op incontinentie en verzakking bestaat en dan hebben we het nog nog niet eens over moeizame seks door littekens in de vagina dan wist ik het wel dan koos ik voor een keizersnee.
Ik kijk prima terug op mijn keizersnedes.
zaterdag 16 november 2024 om 20:11
Ik heb professionele kennis van dergelijke zaken iddFiorah schreef: ↑16-11-2024 18:24Heb jij een keizersnede gehad of ben je gynaecoloog/verloskundige?
Ik zeg absoluut niet dat ze het moet doen want ik heb er geen verstand van en heb ook nooit een totaalruptuur gehad. Het lijkt me ook een heel moeilijk besluit.
Maar ik heb wel een keizersnede gehad en ik zou dat echt niet aanraden als iets wat ook prima 'bijna de standaard' zou kunnen zijn.
zaterdag 16 november 2024 om 20:22
Bedankt voor je eerlijke reactie. Het gekke is dus dat mijn bekkenbodemgynaecoloog de littekenpijn/irritatie niet als restklacht ziet. Zij had het puur over incontinentieklachten.Minik schreef: ↑16-11-2024 19:17Wat een heftig verhaal TO
Ik heb een spoedkeizersnede gehad en erna twee vaginale bevallingen en zeg vaak dat ik echt niemand een keizersnede gun omdat het herstel echt heel erg heftig was. Ik kon letterlijk niks de eerste twee weken en heb heel veel pijn gehad, terwijl ik na mijn vaginale bevallingen zonder problemen zo weer rondliep.
MAAR, in jouw geval zou ik 100% gaan voor die keizersnede. Je hebt al rest klachten van je totaalruptuur en ik zou het risico echt niet willen lopen dat dat erger wordt. En qua herstel is een keizersnede echt niet grappig, maar normaal gesproken heb je daar niet een jaar later nog last van. En als je het van tevoren weet, kun je ook zorgen dat je voldoende hulp hebt de eerste weken (en met de huidige verlofregelingen kan je partner ook veel thuis zijn de eerste weken).
Ik wens je heel veel sterkte in het maken van de keuze, kies waar jij je uiteindelijk goed bij voelt.
Een keizersnede lijkt me ook niet fijn, maar wat je zegt... ik wil niet dat het erger wordt.
zaterdag 16 november 2024 om 20:30
Moeilijke hoor..
Nog mee te nemen: mij is verteld dat ze na een ruptuur bij een volgende bevalling snel een knip zetten.
Bij mij ging de bevalling zo snel dat ze geen tijd hadden om zich in te lezen, maar de verloskundige zei later dat ze dat anders wel gedaan hadden.
En dat schijnt toch weer lastiger te genezen zijn.
Dat vaginaal bevallen beter voor het kindje zou zijn zou ik niet zo zwart-wit zien. Als jij minder gespannen bent door een geplande keizersnede zou dat meer voordeel hebben voor de baby denk ik.
Al met al sterkte gewenst, onvoorstelbaar heftig wat je meegemaakt hebt!
Nog mee te nemen: mij is verteld dat ze na een ruptuur bij een volgende bevalling snel een knip zetten.
Bij mij ging de bevalling zo snel dat ze geen tijd hadden om zich in te lezen, maar de verloskundige zei later dat ze dat anders wel gedaan hadden.
En dat schijnt toch weer lastiger te genezen zijn.
Dat vaginaal bevallen beter voor het kindje zou zijn zou ik niet zo zwart-wit zien. Als jij minder gespannen bent door een geplande keizersnede zou dat meer voordeel hebben voor de baby denk ik.
Al met al sterkte gewenst, onvoorstelbaar heftig wat je meegemaakt hebt!
zaterdag 16 november 2024 om 20:41
Mijn eerste kindje is tijdens de bevalling overleden. Geen ruptuur.
Voor mij was het bij de tweede geen discussie: gaat het moeilijk worden, dan keizersnede. Ik woon in het buitenland dus daar werd ook geen probleem van gemaakt. Wel eerste fase doorlopen en bij volledige ontsluiting een “walking epidural” gekregen. Aangezien mijn kindje ook weer problemen vertoonde en zuurstof slechter werd, ervoor gekozen dat het een keizersnede werd. Ik was dus wel wakker, en ik ben er heel erg blij mee.
De keizersnede heb ik als prettig ervaren. Het herstel was prima (ja pijnlijk maar ik had een gezond en levend kindje). Na 3 dagen ben ik naar huis gegaan.
Ik vond vooral de eerste 2 dagen lastig, al had ik een morfine pomp die ik zelf kon bedienen.
Voor mij was het de beste keuze en ben nog altijd blij dat ik het zo gedaan heb. Dat is een keuze die alleen jij voor jezelf kunt maken als je die mogelijkheid hebt.
Mijn kind is nu 20.
Voor mij was het bij de tweede geen discussie: gaat het moeilijk worden, dan keizersnede. Ik woon in het buitenland dus daar werd ook geen probleem van gemaakt. Wel eerste fase doorlopen en bij volledige ontsluiting een “walking epidural” gekregen. Aangezien mijn kindje ook weer problemen vertoonde en zuurstof slechter werd, ervoor gekozen dat het een keizersnede werd. Ik was dus wel wakker, en ik ben er heel erg blij mee.
De keizersnede heb ik als prettig ervaren. Het herstel was prima (ja pijnlijk maar ik had een gezond en levend kindje). Na 3 dagen ben ik naar huis gegaan.
Ik vond vooral de eerste 2 dagen lastig, al had ik een morfine pomp die ik zelf kon bedienen.
Voor mij was het de beste keuze en ben nog altijd blij dat ik het zo gedaan heb. Dat is een keuze die alleen jij voor jezelf kunt maken als je die mogelijkheid hebt.
Mijn kind is nu 20.
zaterdag 16 november 2024 om 20:49
Ik vind idd dat er veel te licht wordt gedacht over ernstige schade die vrouwen kunnen oplopen bij vaginale bevallingen, zelfs als er duidelijke aanwijzingen zijn dat er meer risico is dan gebruikelijk. En dat, als er forse schade is ontstaan tijdens een bevalling, er nog steeds niet echt geluisterd wordt als een vrouw haar bedenkingen uit over wederom een vaginale bevalling.Myladylina schreef: ↑16-11-2024 16:43Jeetje... 2 keer in je kringspier ingescheurd.
Wat naar dat je behandeld bent door die gynaecoloog. Met je geschiedenis en een kindje dat in stuit ligt... als dat geen indicatie is voor een keizersnede dan weet ik het ook niet meer.
Ik echt heel erg je laatste paragraaf. Mijn gynaecoloog was er heel erg van overtuigd dat vaginaal bevallen beter was (voor mijn herstel), ondanks mijn zorgen over het waterhoofd. Het werd weggewuifd. En daarna werd er gedaan alsof het iets kleins is waar je sowieso weer van herstelt, terwijl ik er na ruim een jaar nog effecten van heb...
Heb jij nog veel pijn van je keizersnede? Of bekkenbodemproblemen?
Ja, het is belangrijk dat een kind zo goed mogelijk ter wereld komt maar nooit ten koste van de moeder, of dat nu fysiek of psychisch is.
Mijn dochter is inmiddels 17 dus het is al even geleden, maar ik was na de keizersnee heel snel weer op de been. De eerste paar dagen was de wond pijnlijk natuurlijk maar het is vlot en goed genezen en ik heb geen restklachten er aan over gehouden.
Mijn bekkenbodem is er ook niet slechter van geworden.
zaterdag 16 november 2024 om 20:51
Wat heftig wat je hebt meegemaakt zeg, Myladylina. Nog los van de totaalruptuur is een tweede bevalling sowieso heel spannend lijkt me. Ik zou heel erg naar mijn gevoel luisteren en doen wat goed voelt voor jou (en je man).
Ik had een totaalruptuur tijdens mijn eerste (en laatste) bevalling. Dit was niet de reden om het bij 1 kind te houden. Wij wilden allebei sowieso maar 1 kind. Maar stel dat ik nog een zwangerschap had meegemaakt, dan denk ik dat ik voor een keizersnee had gekozen. Puur op gevoel. Het idee dat dat geschonden, kwetsbare gebied opnieuw met zoveel kracht onder druk zou komen te staan… en ja, dat is een gevoelskwestie want bij mij is het gelukkig allemaal heel goed geheeld en ik heb er geen last meer van, maar toch: doe maar liever niet. Ik denk dat ik tijdens die (fictieve) bevalling heel gestrest zou zijn geweest, en heel erg bezig met het voorkomen van schade. Terwijl iedereen die ooit is bevallen weet dat er helemaal geen mogelijkheid is om iets te voorkomen of om tijdig in te grijpen, het is een orkaan waar je in zit en pas als alles achter de rug is, kun je de schade overzien.
Dit is puur mijn gevoel hè. Jij bent jij, dus voor jou kan het heel anders voelen. Ik vind het al heel stoer dat je een tweede zwangerschap hebt aangedurfd, dus dit gaat je ook lukken! Luister naar je hart, doe wat jou rust geeft.
Ik had een totaalruptuur tijdens mijn eerste (en laatste) bevalling. Dit was niet de reden om het bij 1 kind te houden. Wij wilden allebei sowieso maar 1 kind. Maar stel dat ik nog een zwangerschap had meegemaakt, dan denk ik dat ik voor een keizersnee had gekozen. Puur op gevoel. Het idee dat dat geschonden, kwetsbare gebied opnieuw met zoveel kracht onder druk zou komen te staan… en ja, dat is een gevoelskwestie want bij mij is het gelukkig allemaal heel goed geheeld en ik heb er geen last meer van, maar toch: doe maar liever niet. Ik denk dat ik tijdens die (fictieve) bevalling heel gestrest zou zijn geweest, en heel erg bezig met het voorkomen van schade. Terwijl iedereen die ooit is bevallen weet dat er helemaal geen mogelijkheid is om iets te voorkomen of om tijdig in te grijpen, het is een orkaan waar je in zit en pas als alles achter de rug is, kun je de schade overzien.
Dit is puur mijn gevoel hè. Jij bent jij, dus voor jou kan het heel anders voelen. Ik vind het al heel stoer dat je een tweede zwangerschap hebt aangedurfd, dus dit gaat je ook lukken! Luister naar je hart, doe wat jou rust geeft.
zaterdag 16 november 2024 om 21:17
Het is mij ook opgevallen dat veel artsen de impact ervan onderschatten. Terwijl ik er weken niet van kon lopen. En de maanden erna nog steeds last had met lopen. De pijn; het is zo'n gevoelige plek op het lichaam. Ik ben ook heel benieuwd wat straks de menopauze gaat brengen als de spieren in dat gebied verslappen. We gaan het meemaken...LaFleurNoire schreef: ↑16-11-2024 20:49Ik vind idd dat er veel te licht wordt gedacht over ernstige schade die vrouwen kunnen oplopen bij vaginale bevallingen, zelfs als er duidelijke aanwijzingen zijn dat er meer risico is dan gebruikelijk. En dat, als er forse schade is ontstaan tijdens een bevalling, er nog steeds niet echt geluisterd wordt als een vrouw haar bedenkingen uit over wederom een vaginale bevalling.
Ja, het is belangrijk dat een kind zo goed mogelijk ter wereld komt maar nooit ten koste van de moeder, of dat nu fysiek of psychisch is.
Mijn dochter is inmiddels 17 dus het is al even geleden, maar ik was na de keizersnee heel snel weer op de been. De eerste paar dagen was de wond pijnlijk natuurlijk maar het is vlot en goed genezen en ik heb geen restklachten er aan over gehouden.
Mijn bekkenbodem is er ook niet slechter van geworden.
zaterdag 16 november 2024 om 21:28
Nou maar dit echt hoor… er zijn ook vrouwen die een totaalruptuur oplopen en daar desondanks weinig hinder van ondervinden en dan kan ik me best voorstellen dat een gyn zegt dat wat littekenpijn bij kou ofzo geen restklachten zijn. En de kans op littekenpijn na je keizersnede is natuurlijk ook aanwezig. Maar dat je zegt dat je de eerste weken niet kon lopen en nog maanden last hebt gehad met lopen, dat zou voor mij echt genoeg zeggen. En je kringspier is dus ook beschadigd maar niet ernstig genoeg volgens de gyn.Myladylina schreef: ↑16-11-2024 21:17Het is mij ook opgevallen dat veel artsen de impact ervan onderschatten. Terwijl ik er weken niet van kon lopen. En de maanden erna nog steeds last had met lopen. De pijn; het is zo'n gevoelige plek op het lichaam. Ik ben ook heel benieuwd wat straks de menopauze gaat brengen als de spieren in dat gebied verslappen. We gaan het meemaken...
Er zijn altijd risico’s dat je na een keizersnede ook restklachten overhoudt; littekenpijn, doof gevoel in de huid rondom het litteken, maar ook zijn er risico’s tijdens de operatie dat je blaas geraakt kan worden of de ruggenprik verkeerd gaat. En zo zijn er vast nog veel meer risico’s. En ook is de kans groot dat je de eerste weken moeite hebt met lopen enzo, je mag niet tillen de eerste weken, etc.
Maar je wordt dan in elk geval niet incontinent, en dat zou voor mij wel echt zwaar wegen.
En het psychische. Je hebt afscheid moeten nemen van een kindje, dat wil je niet nog eens mee moeten maken en alle spanning die dan op een bevalling komt te liggen, ik zou ervoor passen.
zaterdag 16 november 2024 om 21:37
Jeetje wat een heftig verhaal zeg. Bij was het andersom. Mijn eerste is met een geplande keizersnede gehaald omdat ze dysmatuur was en in stuit lag. Was een fijne ervaring en was de dag erna weer op de been.
Tweede was een inleiding met 41+ weken en dat was echt vreselijk. Met uiteindelijk een totaalruptuur. Ik heb veel minder van mijn kraamtijd kunnen genieten en heb 3 jaar na dato nog restklachten. Als ik terugkijk zou ik echt voor een keizersnede hebben gekozen bij de tweede.
Veel succes met de beslissing en je kan het sowieso!
Tweede was een inleiding met 41+ weken en dat was echt vreselijk. Met uiteindelijk een totaalruptuur. Ik heb veel minder van mijn kraamtijd kunnen genieten en heb 3 jaar na dato nog restklachten. Als ik terugkijk zou ik echt voor een keizersnede hebben gekozen bij de tweede.
Veel succes met de beslissing en je kan het sowieso!
zaterdag 16 november 2024 om 21:48
Lieve hemel, wat een trauma heb je opgelopen, dikke knuffel.
En voor mij is dit een no-brainer, een keizersnede. Met welke bevalling is de kans het grootst dat jij en je kleintje fysiek en mentaal gezond het ziekenhuis uitkomen?
Ik heb 3 bevallingen achter de rug. De eerste flink ingescheurd (niet totaal), pijnlijk herstel. De tweede een knip, redelijk soepel herstel. De derde een geplande sectio ivm stuitligging. En eerlijk? Ik vond het een eitje. Geen gedoe met een vagina die nog weken gevoelig was en in de kreukels lag. En misschien ben ik een uitzondering, maar voor mijn gevoel was ik snel weer op de been. In alle eerlijkheid moet ik wel zeggen dat de keizersnede zelf niet top was ivm een te laag gezette epiduraal waardoor ik halverwege onder narcose ben gebracht. Dat dan weer wel…
En voor mij is dit een no-brainer, een keizersnede. Met welke bevalling is de kans het grootst dat jij en je kleintje fysiek en mentaal gezond het ziekenhuis uitkomen?
Ik heb 3 bevallingen achter de rug. De eerste flink ingescheurd (niet totaal), pijnlijk herstel. De tweede een knip, redelijk soepel herstel. De derde een geplande sectio ivm stuitligging. En eerlijk? Ik vond het een eitje. Geen gedoe met een vagina die nog weken gevoelig was en in de kreukels lag. En misschien ben ik een uitzondering, maar voor mijn gevoel was ik snel weer op de been. In alle eerlijkheid moet ik wel zeggen dat de keizersnede zelf niet top was ivm een te laag gezette epiduraal waardoor ik halverwege onder narcose ben gebracht. Dat dan weer wel…
zaterdag 16 november 2024 om 21:57
Ik had ook een keizersnede bij de 1e vanwege stuitligging en ik vond het herstel daarvan dus juist behoorlijk heftig. Ik heb veel napijn gehad en kon nog weken niet pijnloos overeind komen of draaien in bed. Ik heb geen restklachten van de keizersnede, op incidenteel een wat trekkend gevoel aan het litteken na met weersveranderingen ofzo.
Bij de 2e raadde de gyn me een vaginale bevalling aan en de bekkenbodemfysio een 2e keizersnede. Deze vaginale bevalling eindigde in een fikse subtotaalruptuur die gehecht werd op de OK. Ik denk dat ik mazzel had met dit herstel, want ik heb er totaal geen pijn aan gehad en kon een dag na de bevalling op mijn knieën op de grond met de oudste spelen (dat mocht dus alleen niet van de vk
)
Volgens de gyn heb ik er geen verzakking aan overgehouden, maar mijn bekkenbodem is helaas na 6 jaar wel nog steeds elke maand behoorlijk pijnlijk op de 1e dag van mijn menstruatie.
Er komt hier geen 3e, maar ik zou ook echt niet goed weten of ik nu voor een vaginale bevalling of keizersnede zou kiezen.
Bij de 2e raadde de gyn me een vaginale bevalling aan en de bekkenbodemfysio een 2e keizersnede. Deze vaginale bevalling eindigde in een fikse subtotaalruptuur die gehecht werd op de OK. Ik denk dat ik mazzel had met dit herstel, want ik heb er totaal geen pijn aan gehad en kon een dag na de bevalling op mijn knieën op de grond met de oudste spelen (dat mocht dus alleen niet van de vk
)Volgens de gyn heb ik er geen verzakking aan overgehouden, maar mijn bekkenbodem is helaas na 6 jaar wel nog steeds elke maand behoorlijk pijnlijk op de 1e dag van mijn menstruatie.
Er komt hier geen 3e, maar ik zou ook echt niet goed weten of ik nu voor een vaginale bevalling of keizersnede zou kiezen.
zaterdag 16 november 2024 om 22:14
Hoi, hier bij de eerste een totaalruptuur met inderdaad ook ruim een jaar last ervan. Echt wekenlang alleen kunnen strompelen, de kinderwagen was mijn rollator. Reden om jarenlang geen tweede te willen. Bij de tweede een keizersnede gevraagd. Was eerst ook een goed gesprek voor nodig, maar angst voor verdere restschade was genoeg om de gynaecoloog te overtuigen.
Je kunt ook compleet incontinent worden hè. Maar als het van een vaginale bevalling is, is het niet de schuld van de arts/ ziekenhuis, maar van de natuur. Bij een keizersnede kan het de schuld van de arts zijn.
Bij 38 weken bleek baby ook in stuit te liggen, dus zeker een keizersnede. Het herstel daarvan was een lachertje in vergelijking met dat van de ruptuur. 1 dag heb ik het zwaar gehad ivm onvoldoende pijnstilling en een verpleegster die vond dat ik wel zelf kon douchen. Maar 1 dag tegenover een jaar!
Je kunt ook compleet incontinent worden hè. Maar als het van een vaginale bevalling is, is het niet de schuld van de arts/ ziekenhuis, maar van de natuur. Bij een keizersnede kan het de schuld van de arts zijn.
Bij 38 weken bleek baby ook in stuit te liggen, dus zeker een keizersnede. Het herstel daarvan was een lachertje in vergelijking met dat van de ruptuur. 1 dag heb ik het zwaar gehad ivm onvoldoende pijnstilling en een verpleegster die vond dat ik wel zelf kon douchen. Maar 1 dag tegenover een jaar!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
