Zwanger
alle pijlers
Keizersnede of opnieuw vaginaal na totaalruptuur?
zaterdag 16 november 2024 om 13:29
Hallo allemaal, ik ben nu 22 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kindje is vorig jaar helaas met 37 + 4 overleden in mijn buik. Ik moest toen vaginaal bevallen en ben ingeleid. Helaas is de bevalling niet goed gegaan, mede door zijn grote hoofdje (waterhoofd) en een veel te snelle persfase. Ik ben volledig uitgescheurd (graad 3c + vaginawandruptuur aan beide kanten) en daarna op de OK 2 uur lang gehecht door een chirurg + AIOS. De pijn nadat de ruggenprik was uitgewerkt was ondraaglijk. De eerste week kon ik niet staan. Ik viel telkens flauw, problemen met stoelgang en mocht daarom nog niet weg. Ik heb iedere dag gehuild in het ziekenhuisbed omdat het steeds langer duurde en ik zo bang was dat ik de crematie van mijn eigen kind niet op tijd bij zou kunnen wonen.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).
Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.
Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.
Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?
Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.
Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.
myladylina wijzigde dit bericht op 17-11-2024 23:22
11.30% gewijzigd
zondag 17 november 2024 om 07:32
Wat ontzettend heftig wat jij mee hebt moeten maken. Heel logisch om je opties nu af te wegen. Bedenk dat om vaginaal te bevallen je er vertrouwen in moet hebben dat het gaat lukken, je moet je veilig voelen. Alleen dan maak je de juiste hormonen aan, als je gestrest bent en vol adrenaline is er grote kans op stagnatie en complicaties. Ik zou dit ook bespreken met je behandelaren.
Ik heb alleen ervaring met een geplande keizersnee en ik zou het zo weer doen. Is me echt 100% meegevallen. Kon na een dag op bed gewoon voor m’n kind zorgen en na een paar dagen paracetamol was dat ook niet meer nodig. Ik had ook het gevoel dat hier in het ziekenhuis te zwaar aan werd getild en een vaginale bevalling te rooskleurig wordt geschetst en opgehemeld. En met die bacteriën kun je ook ondervangen door borstvoeding te geven,umc Utrecht doet daar momenteel onderzoek naar.
Sterkte met het nemen van de beslissing.
Ik heb alleen ervaring met een geplande keizersnee en ik zou het zo weer doen. Is me echt 100% meegevallen. Kon na een dag op bed gewoon voor m’n kind zorgen en na een paar dagen paracetamol was dat ook niet meer nodig. Ik had ook het gevoel dat hier in het ziekenhuis te zwaar aan werd getild en een vaginale bevalling te rooskleurig wordt geschetst en opgehemeld. En met die bacteriën kun je ook ondervangen door borstvoeding te geven,umc Utrecht doet daar momenteel onderzoek naar.
Sterkte met het nemen van de beslissing.
zondag 17 november 2024 om 07:42
Ik heb geen ervaring met een ruptuur, maar wel 2 sectios gehad. Een spoedsectio onder volledige narcose en een ongeplande met epiduraal. Beide zijn eigenlijk hetzelfde verlopen qua herstel. Kon dezelfde dag (uiteraard wel met veel pijn) uit bed komen en een stukje lopen (dat is ook protocol in het ziekenhuis) en 24 uur later naar huis. Het is de eerste dagen wel flink pijnlijk en je bent echt totaal niet mobiel, maar dat wordt al snel beter.
Ik vond met name de tweede sectio echt zo’n fijne ervaring! Er was tijd om kennis te maken met het operatieteam, ze stelden mij gerust, alles verliep heel kalm en er was voldoende tijd om de epiduraal te zetten.
Gegeven jouw begrijpelijke angst/onrust voor een herhaling van je bevalling zou ik zeker voor een sectio kiezen. Mijn eerste bevalling was ook heel heftig, maar vond van mijzelf dat ik vaginaal moest bevallen bij de tweede. Omdat dat ‘hoort’. Toen bleek dat hetzelfde issue als bij mijn eerste weer opspeelde (maar nu in een veel eerder stadium) waardoor ik voor mijzelf een bepaalde legitimiteit voelde om weer voor een sectio te kiezen was ik zó opgelucht. Achteraf voelde ik pas hoe angstig ik eigenlijk was voor herhaling. Dus vooral voor de gemoedsrust alleen zou ik voor een sectio kiezen.
Ik vond met name de tweede sectio echt zo’n fijne ervaring! Er was tijd om kennis te maken met het operatieteam, ze stelden mij gerust, alles verliep heel kalm en er was voldoende tijd om de epiduraal te zetten.
Gegeven jouw begrijpelijke angst/onrust voor een herhaling van je bevalling zou ik zeker voor een sectio kiezen. Mijn eerste bevalling was ook heel heftig, maar vond van mijzelf dat ik vaginaal moest bevallen bij de tweede. Omdat dat ‘hoort’. Toen bleek dat hetzelfde issue als bij mijn eerste weer opspeelde (maar nu in een veel eerder stadium) waardoor ik voor mijzelf een bepaalde legitimiteit voelde om weer voor een sectio te kiezen was ik zó opgelucht. Achteraf voelde ik pas hoe angstig ik eigenlijk was voor herhaling. Dus vooral voor de gemoedsrust alleen zou ik voor een sectio kiezen.
zondag 17 november 2024 om 07:55
Hier een andere situatie, maar ook een keuze tussen twee scenario’s moeten maken.
Een van die twee scenario’s had volgens de artsen meer risico’s op complicaties voor zowel mij als kind.
Maar ik had zelf de doorslaggevende stem.
Ik heb gekozen voor het scenario met meer risico’s op complicaties. Niet omdat ik dacht het beter te weten dan de artsen.
Maar ik heb mezelf de vraag gesteld met welk scenario ik het beste mee kon leven mocht het ergste waarheid worden. En dat was toen de weg volgen van mogelijk meer complicaties.
Een van die twee scenario’s had volgens de artsen meer risico’s op complicaties voor zowel mij als kind.
Maar ik had zelf de doorslaggevende stem.
Ik heb gekozen voor het scenario met meer risico’s op complicaties. Niet omdat ik dacht het beter te weten dan de artsen.
Maar ik heb mezelf de vraag gesteld met welk scenario ik het beste mee kon leven mocht het ergste waarheid worden. En dat was toen de weg volgen van mogelijk meer complicaties.
I will not let anyone walk through my mind with their dirty feet.
- Gandhi
- Gandhi
zondag 17 november 2024 om 08:12
Lieve TO, wat verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt! Ik gun je in ieder geval nog een hele fijne verdere zwangerschap en daarnaast weet ik zeker dat je uiteindelijk de keuze gaat maken waar je je het fijnst bij voelt.
Ik ben 8 weken geleden bevallen en heb een subtotaalruptuur opgelopen. Heftig dat dit besluit nu bij een volgende zwangerschap gemaakt moet worden he. Bij een volgende zwangerschap sta ik ook voor deze zelfde keuze. Maar ik merkte ook dat tijdens mijn herstel er veel te weinig aandacht is voor de gevolgen van de vrouw tijdens de bevalling.
Tijdens mijn kraamweek (en nog steeds) heb ik zoveel moeten huilen omdat ik zo ben uitgescheurd. Ik voel me toch wel verminkt ergens. Nu moet ik zeggen dat mijn herstel echt heel goed is gegaan en ik heb 0,0 pijn gehad. Dus ik ben er goed vanaf gekomen.. maar zeker als je nog restklachten hebt begrijp ik de keus voor een keizersnede heel goed!
Mijn schoonmoeder heeft ook een totaalruptuur gehad en ik weet dat zij heel gemakkelijk is bevallen bij haar tweede kind (mijn vriend). In haar woorden: 'hij floepte er zo uit'. Dat zegt mij dat geen 1 bevalling hetzelfde is, maar wat iemand anders al schreef: je moet je wel fijn en veilig voelen tijdens de bevalling zodat je alles kan geven om je kind eruit te persen.
Sterkte!
Ik ben 8 weken geleden bevallen en heb een subtotaalruptuur opgelopen. Heftig dat dit besluit nu bij een volgende zwangerschap gemaakt moet worden he. Bij een volgende zwangerschap sta ik ook voor deze zelfde keuze. Maar ik merkte ook dat tijdens mijn herstel er veel te weinig aandacht is voor de gevolgen van de vrouw tijdens de bevalling.
Tijdens mijn kraamweek (en nog steeds) heb ik zoveel moeten huilen omdat ik zo ben uitgescheurd. Ik voel me toch wel verminkt ergens. Nu moet ik zeggen dat mijn herstel echt heel goed is gegaan en ik heb 0,0 pijn gehad. Dus ik ben er goed vanaf gekomen.. maar zeker als je nog restklachten hebt begrijp ik de keus voor een keizersnede heel goed!
Mijn schoonmoeder heeft ook een totaalruptuur gehad en ik weet dat zij heel gemakkelijk is bevallen bij haar tweede kind (mijn vriend). In haar woorden: 'hij floepte er zo uit'. Dat zegt mij dat geen 1 bevalling hetzelfde is, maar wat iemand anders al schreef: je moet je wel fijn en veilig voelen tijdens de bevalling zodat je alles kan geven om je kind eruit te persen.
Sterkte!
zondag 17 november 2024 om 08:23
Ik beval ook heel makkelijk. Keerzijde van juist die snelle bevallingen, met name de persfase, is dat ze er inderdaad zó uitfloepen maar dat het weefsel niet de tijd krijgt om zich aan te passen en dan hop, hoofd en schouders eruit en een scheur rijker als je pech hebt.
De bevalling met de subtotaalruptuur was de snelste, duurde vanaf de eerste wee anderhalf uur, ik geloof dat ik 5 minuten geperst heb.
De bevalling met de subtotaalruptuur was de snelste, duurde vanaf de eerste wee anderhalf uur, ik geloof dat ik 5 minuten geperst heb.
zondag 17 november 2024 om 08:43
Als er iets is dat ik geleerd heb van deze bizarre situatie is dat ik er zelf achter moet staan en artsen niet zomaar moet volgen. Bij de eerste had ik al sterk mijn twijfels ivm dat gigantische hoofd, maar ik dacht die artsen zullen het wel beter weten. Dat bleek dus tegen te vallen. Dit keer wil ik zoals jij een keuze maken waar ik achter sta, met inachtneming van alle risico's.
zondag 17 november 2024 om 08:53
Bij mij was dit ook het geval helaas. Ivm ruggenprik (werd me aangeraden tegen de pijn) moest ik op mijn rug bevallen. Benen in de beugels en vervolgens 3 keer persen op 1 wee. Zonder pauze. Het ging eigenlijk allemaal veels te snel en zo gebeurde het.LaFleurNoire schreef: ↑17-11-2024 08:23Ik beval ook heel makkelijk. Keerzijde van juist die snelle bevallingen, met name de persfase, is dat ze er inderdaad zó uitfloepen maar dat het weefsel niet de tijd krijgt om zich aan te passen en dan hop, hoofd en schouders eruit en een scheur rijker als je pech hebt.
De bevalling met de subtotaalruptuur was de snelste, duurde vanaf de eerste wee anderhalf uur, ik geloof dat ik 5 minuten geperst heb.
zondag 17 november 2024 om 09:02
Wat enorm ouderwets ookMyladylina schreef: ↑17-11-2024 08:53Bij mij was dit ook het geval helaas. Ivm ruggenprik (werd me aangeraden tegen de pijn) moest ik op mijn rug bevallen. Benen in de beugels en vervolgens 3 keer persen op 1 wee. Zonder pauze. Het ging eigenlijk allemaal veels te snel en zo gebeurde het.
ik snap dat je op bed bevalt met een ruggenprik, maar dat kan toch ook zonder beugels en je lichaam laten werken zonder te forceren... Had de arts haast ofzo?
zondag 17 november 2024 om 09:04
Heel herkenbaar dat verminkte gevoel en super spijtig dat je dit ook mee hebt moeten maken.lboompje schreef: ↑17-11-2024 08:12Lieve TO, wat verschrikkelijk wat je hebt meegemaakt! Ik gun je in ieder geval nog een hele fijne verdere zwangerschap en daarnaast weet ik zeker dat je uiteindelijk de keuze gaat maken waar je je het fijnst bij voelt.
Ik ben 8 weken geleden bevallen en heb een subtotaalruptuur opgelopen. Heftig dat dit besluit nu bij een volgende zwangerschap gemaakt moet worden he. Bij een volgende zwangerschap sta ik ook voor deze zelfde keuze. Maar ik merkte ook dat tijdens mijn herstel er veel te weinig aandacht is voor de gevolgen van de vrouw tijdens de bevalling.
Tijdens mijn kraamweek (en nog steeds) heb ik zoveel moeten huilen omdat ik zo ben uitgescheurd. Ik voel me toch wel verminkt ergens. Nu moet ik zeggen dat mijn herstel echt heel goed is gegaan en ik heb 0,0 pijn gehad. Dus ik ben er goed vanaf gekomen.. maar zeker als je nog restklachten hebt begrijp ik de keus voor een keizersnede heel goed!
Mijn schoonmoeder heeft ook een totaalruptuur gehad en ik weet dat zij heel gemakkelijk is bevallen bij haar tweede kind (mijn vriend). In haar woorden: 'hij floepte er zo uit'. Dat zegt mij dat geen 1 bevalling hetzelfde is, maar wat iemand anders al schreef: je moet je wel fijn en veilig voelen tijdens de bevalling zodat je alles kan geven om je kind eruit te persen.
Sterkte!
Ik weet nog dat de gynaecoloog tegen me zei 'maak je geen zorgen, je gaat hiervan volledig herstellen'. Toen dacht ik heel naïef dat alles weer zoals voorheen zou worden en ik me nergens meer druk over zou hoeven maken.
Fijn dat het bij je schoonmoeder zo goed is gegaan en dat jij geen pijn meer hebt
zondag 17 november 2024 om 09:19
Maar je zou toch denken dat in bijna 18 jaar tijd er wel enige progressie is geweest maar in Nederland heerst blijkbaar nog steeds het Calvinistische idee onder gynaecologen dat lijden noodzakelijk is. Ik hoor dat nooit over andere specialismen.Myladylina schreef: ↑17-11-2024 08:53Bij mij was dit ook het geval helaas. Ivm ruggenprik (werd me aangeraden tegen de pijn) moest ik op mijn rug bevallen. Benen in de beugels en vervolgens 3 keer persen op 1 wee. Zonder pauze. Het ging eigenlijk allemaal veels te snel en zo gebeurde het.
Alhoewel er inmiddels wel de “gentle sectio” bestaat, dat was er in mijn tijd nog niet.
zondag 17 november 2024 om 11:00
Ik vind het ook jammer dat zoveel vrouwen een bevallingstrauma oplopen. Er lijkt vaak veel aandacht te zijn voor de gezondheid van de baby (logisch), maar minder voor die van de moeder. Als ze het maar overleeft is zo'n beetje het idee. Althans zo voelde het voor mij. Misschien ook omdat de zorg zo onder druk staat...LaFleurNoire schreef: ↑17-11-2024 09:19Maar je zou toch denken dat in bijna 18 jaar tijd er wel enige progressie is geweest maar in Nederland heerst blijkbaar nog steeds het Calvinistische idee onder gynaecologen dat lijden noodzakelijk is. Ik hoor dat nooit over andere specialismen.
Alhoewel er inmiddels wel de “gentle sectio” bestaat, dat was er in mijn tijd nog niet.
Die gentle sectio heb ik van gehoord ja. Als ik beval met KZ dan is dat een optie zei de gynaecoloog. Fijn dat dat nu tegenwoordig wel kan.
Ik merk dat ik bij een KZ bang ben voor dingen als doodbloeden, verklevingen van organen, niet meer normaal kunnen eten en bewegen daardoor. En mijn man hamert er heel erg op dat het een grote operatie is en niet-natuurlijk. Ik denk dan tsja, mijn genitale reconstructie na de bevalling was ook een ingewikkelde operatie en die duurde 2.5 uur. Met alsnog blijvende schade aan mijn kringspier. Maar zijn woorden blijven wel hangen. Er wordt gesneden in gezond vlees. Ben niet zozeer bang voor littekenpijn, want dat heb ik nu ook, en op een veel oncomfortabelere plek namelijk tussen mijn benen.
zondag 17 november 2024 om 11:04
Ze wilden mij (begrijpelijk) een te lange persfase besparen zeiden ze. Ik weet alleen niet of dit nou de juiste manier was. Baby werd in 15 minuten geboren, schoot eruit op het einde.
zondag 17 november 2024 om 11:21
Hey, bedankt voor het delen van je verhaal. Heb je nog last van je sectios, lichamelijk? En kon je je kindje daarna meteen bij je houden?Desipardesi schreef: ↑17-11-2024 07:42Ik heb geen ervaring met een ruptuur, maar wel 2 sectios gehad....
Dus vooral voor de gemoedsrust alleen zou ik voor een sectio kiezen.
zondag 17 november 2024 om 11:23
Ik vind dat een nare opmerking van je man en ook wel erg makkelijk praten.Myladylina schreef: ↑17-11-2024 11:00Ik vind het ook jammer dat zoveel vrouwen een bevallingstrauma oplopen. Er lijkt vaak veel aandacht te zijn voor de gezondheid van de baby (logisch), maar minder voor die van de moeder. Als ze het maar overleeft is zo'n beetje het idee. Althans zo voelde het voor mij. Misschien ook omdat de zorg zo onder druk staat...
Die gentle sectio heb ik van gehoord ja. Als ik beval met KZ dan is dat een optie zei de gynaecoloog. Fijn dat dat nu tegenwoordig wel kan.
Ik merk dat ik bij een KZ bang ben voor dingen als doodbloeden, verklevingen van organen, niet meer normaal kunnen eten en bewegen daardoor. En mijn man hamert er heel erg op dat het een grote operatie is en niet-natuurlijk. Ik denk dan tsja, mijn genitale reconstructie na de bevalling was ook een ingewikkelde operatie en die duurde 2.5 uur. Met alsnog blijvende schade aan mijn kringspier. Maar zijn woorden blijven wel hangen. Er wordt gesneden in gezond vlees. Ben niet zozeer bang voor littekenpijn, want dat heb ik nu ook, en op een veel oncomfortabelere plek namelijk tussen mijn benen.
Als mijn man dat tegen mij had gezegd destijds had hij echt de wind van voren gekregen.
Jij bent degene die alles moet ondergaan, hij heeft daar op geen enkele manier last van maar maakt je wel aan het twijfelen met zijn beweringen. Niet oké.
Jouw lijf, jouw beslissing.
Je wordt tijdens en na de keizersnee goed in de gaten gehouden. Ja, er zijn risico’s maar zoals je zelf al hebt ondervonden zijn die er net zo goed bij een vaginale bevalling.
zondag 17 november 2024 om 11:37
zondag 17 november 2024 om 11:43
Bij mij was de totaalruptuur ook het gevolg van een (veel) te snelle uitdrijving. De gynaecoloog vond dat de weeën niet krachtig genoeg waren en heeft me toen eerst gestript en meteen erna een infuus aangebracht om de kracht van de weeën op te voeren. Eindresultaat: na enkele minuten schoot de baby eruit, werd echt gelanceerd.LaFleurNoire schreef: ↑17-11-2024 08:23Ik beval ook heel makkelijk. Keerzijde van juist die snelle bevallingen, met name de persfase, is dat ze er inderdaad zó uitfloepen maar dat het weefsel niet de tijd krijgt om zich aan te passen en dan hop, hoofd en schouders eruit en een scheur rijker als je pech hebt.
De bevalling met de subtotaalruptuur was de snelste, duurde vanaf de eerste wee anderhalf uur, ik geloof dat ik 5 minuten geperst heb.
Zo, zo dom. Misschien had het ook wel echt te maken met haast en ongeduld, het was kerstavond. Er was geen chirurg aanwezig en het OK-personeel zat lekker aan het kerstdiner. De opgetrommelde chirurg gaf me de keuze: nog lang wachten op de OK-mensen en dan onder narcose geopereerd worden, of hier ter plekke meteen beginnen. Ik heb voor het laatste gekozen en ben er nog blij mee, want hij heeft een topprestatie geleverd: nauwelijks pijn gehad na afloop en een supersnelle genezing. Ik heb er ook niks aan overgehouden gelukkig.
zondag 17 november 2024 om 12:30
Ik ben nu 6 weken post partum van nummer 2 en heb nergens last meer van. Soms als ik een drukke dag heb wel van een soort menstruatiepijn maar het mag echt geen naam hebben.Myladylina schreef: ↑17-11-2024 11:21Hey, bedankt voor het delen van je verhaal. Heb je nog last van je sectios, lichamelijk? En kon je je kindje daarna meteen bij je houden?
Bij de eerste kon ik mijn kindje niet direct vasthouden vanwege volledige narcose. Heb hem ook niet geboren zien worden helaas. Gelukkig maken ze wel foto’s op de OK.
Bij nummer 2 had ik een zogenoemde gentle sectio en daar kreeg ik mijn kindje wel meteen op mijn borst. En hij bleef er ook liggen tot ze klaar waren met hechten. Dus ik heb mijn kindje echt de hele tijd bij mij gehad. Dat was zo’n mooie ervaring
zondag 17 november 2024 om 12:44
Dat klinkt echt zo bijzonder. Met alle antwoorden die nu gegeven zijn neig ik toch wel naar een geplande keizersnede.Desipardesi schreef: ↑17-11-2024 12:30Ik ben nu 6 weken post partum van nummer 2 en heb nergens last meer van. Soms als ik een drukke dag heb wel van een soort menstruatiepijn maar het mag echt geen naam hebben.
Bij de eerste kon ik mijn kindje niet direct vasthouden vanwege volledige narcose. Heb hem ook niet geboren zien worden helaas. Gelukkig maken ze wel foto’s op de OK.
Bij nummer 2 had ik een zogenoemde gentle sectio en daar kreeg ik mijn kindje wel meteen op mijn borst. En hij bleef er ook liggen tot ze klaar waren met hechten. Dus ik heb mijn kindje echt de hele tijd bij mij gehad. Dat was zo’n mooie ervaring
zondag 17 november 2024 om 12:46
Zelf geen ervaring mee maar ik kan me voorstellen dat je deze bedenkingen hebt .
Ik ken dan wel weer ontzettend veel vrouwen die bevallen met een keizersnede , meestal niet eens om medische redenen ( in heel veel landen hoeft dat namelijk niet en is het gewoon een bijna standaard keuze ) maar die herstellen goed en hebben geen spijt van hun beslissing .
Ik ken dan wel weer ontzettend veel vrouwen die bevallen met een keizersnede , meestal niet eens om medische redenen ( in heel veel landen hoeft dat namelijk niet en is het gewoon een bijna standaard keuze ) maar die herstellen goed en hebben geen spijt van hun beslissing .
zondag 17 november 2024 om 13:24
zondag 17 november 2024 om 13:30
‘Niet-natuurlijk’ vind ik zo’n non-argument.
Natuurlijk is dat er een reële kans is dat de moeder tijdens de bevalling aan complicaties overlijdt. Fijn hoor, natuurlijk. Uiteraard kunnen er verder nog allerlei goede argumenten zijn maar puur en alleen ‘natuurlijk’, dat is zo zinloos.
Na zo’n akelige ervaring zou ik toch wel echt sterk meewegen hoe erg je opziet tegen bevallen. Waar sta jij het meest achter? Het gevoel dat er niet goed naar je geluisterd is en onvoldoende rekening met je is gehouden, zo hoort het niet te gaan. Jij levert een enorme prestatie dus jij kiest en daar moet je zo goed mogelijk in ondersteund worden, in de keuze en in het bevallen zelf. Niet gestuurd.
Ik wens je een fijne bevalling toe, wat je ook kiest.
Natuurlijk is dat er een reële kans is dat de moeder tijdens de bevalling aan complicaties overlijdt. Fijn hoor, natuurlijk. Uiteraard kunnen er verder nog allerlei goede argumenten zijn maar puur en alleen ‘natuurlijk’, dat is zo zinloos.
Na zo’n akelige ervaring zou ik toch wel echt sterk meewegen hoe erg je opziet tegen bevallen. Waar sta jij het meest achter? Het gevoel dat er niet goed naar je geluisterd is en onvoldoende rekening met je is gehouden, zo hoort het niet te gaan. Jij levert een enorme prestatie dus jij kiest en daar moet je zo goed mogelijk in ondersteund worden, in de keuze en in het bevallen zelf. Niet gestuurd.
Ik wens je een fijne bevalling toe, wat je ook kiest.
zondag 17 november 2024 om 14:07
Wat een heftig verhaal, to…
Ik ben 2x bevallen met een keizersnede, eerste keer geen keuze en met een soort van geplande keizersnede bevallen. Herstel ging prima, stond dezelfde dag al weer naast mijn bed en met onze dochter ging ook alles prima. Tweede zwangerschap mocht ik kiezen en ik vond dit een ontzettend moeilijke keuze omdat mijn ervaring met een keizersnede zo positief was. Uiteindelijk is het wel spontaan op gang gekomen maar had ik er tijdens de bevalling totaal geen vertrouwen in dat ik dit zou kunnen (na 20u weeen nog maar 3cm ontsluiting) en om een keizersnede gevraagd. Helaas lukte de ruggeprik niet en moest ik onder narcose. Dat was jammer, maar desondanks kijk ik er niet vervelend op terug. Mijn doel was een gezond kindje op de wereld zetten en er zelf ook zo goed mogelijk vanaf komen. Dat is gelukt. Ook na deze keizersnede een prima herstel. Ik heb nu 1,5 jaar na de laatste keizersnede echt nergens last van.
Je moet vooral doen wat jij wilt en waar je het meest vertrouwen in hebt! Maar een keizersnede is echt een prima optie, zeker in jouw geval. Veel sterkte met je keuze
Ik ben 2x bevallen met een keizersnede, eerste keer geen keuze en met een soort van geplande keizersnede bevallen. Herstel ging prima, stond dezelfde dag al weer naast mijn bed en met onze dochter ging ook alles prima. Tweede zwangerschap mocht ik kiezen en ik vond dit een ontzettend moeilijke keuze omdat mijn ervaring met een keizersnede zo positief was. Uiteindelijk is het wel spontaan op gang gekomen maar had ik er tijdens de bevalling totaal geen vertrouwen in dat ik dit zou kunnen (na 20u weeen nog maar 3cm ontsluiting) en om een keizersnede gevraagd. Helaas lukte de ruggeprik niet en moest ik onder narcose. Dat was jammer, maar desondanks kijk ik er niet vervelend op terug. Mijn doel was een gezond kindje op de wereld zetten en er zelf ook zo goed mogelijk vanaf komen. Dat is gelukt. Ook na deze keizersnede een prima herstel. Ik heb nu 1,5 jaar na de laatste keizersnede echt nergens last van.
Je moet vooral doen wat jij wilt en waar je het meest vertrouwen in hebt! Maar een keizersnede is echt een prima optie, zeker in jouw geval. Veel sterkte met je keuze
zondag 17 november 2024 om 14:15
Nog wel een toevoeging; omdat ik het zo lastig vond om te kiezen waren de laatste weken van mijn zwangerschap best onrustig. Ik kan me voorstellen dat als je eenmaal een keuze hebt gemaakt dit ook veel rust geeft (wat die keuze dan ook is). Mocht je kiezen voor een keizersnede heb je wat meer ‘zekerheid’, je weet (meestal) wanneer het ongeveer gaat gebeuren, je gaat meestal niet ‘overtijd’, je hoeft geen bevalling te doorstaan waarvan je niet helemaal zeker weet hoe die gaat verlopen. Dit kan ook nog een overweging zijn om mee te nemen…
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
