Keizersnede of opnieuw vaginaal na totaalruptuur?

Hallo allemaal, ik ben nu 22 weken zwanger van mijn tweede kindje. Mijn eerste kindje is vorig jaar helaas met 37 + 4 overleden in mijn buik. Ik moest toen vaginaal bevallen en ben ingeleid. Helaas is de bevalling niet goed gegaan, mede door zijn grote hoofdje (waterhoofd) en een veel te snelle persfase. Ik ben volledig uitgescheurd (graad 3c + vaginawandruptuur aan beide kanten) en daarna op de OK 2 uur lang gehecht door een chirurg + AIOS. De pijn nadat de ruggenprik was uitgewerkt was ondraaglijk. De eerste week kon ik niet staan. Ik viel telkens flauw, problemen met stoelgang en mocht daarom nog niet weg. Ik heb iedere dag gehuild in het ziekenhuisbed omdat het steeds langer duurde en ik zo bang was dat ik de crematie van mijn eigen kind niet op tijd bij zou kunnen wonen.

Bij de nacontrole met 4 weken gaf de chirurg aan dat het mooi aan het genezen was. Zij heeft toen nog een drietal hechtingen verwijderd. Het verdere herstel heeft maanden geduurd en was traumatisch. Pas na 4 weken kon ik weer langer dan 10 minuten lopen en me fatsoenlijk omdraaien in bed. En pas met 13 weken was de wond helemaal dicht. Zeker in combinatie met het verlies van ons kindje was het echt ontzettend zwaar. Er gingen vele dagen voorbij waarop ik het leven niet meer zag zitten. Het hoefde voor mij niet meer. Hoewel ik tot nu toe geen echte incontinentieklachten heb, heb ik er een litteken aan over gehouden dat op bepaalde plekken nog steeds gevoelig is en kan irriteren (met name bij warm weer of bij veel en actief bewegen).

Met alles wat er gebeurd is, had ik nooit gedacht ooit weer mijn leven op te kunnen pakken, laat staan zwanger te durven worden. Ik vind het dan ook meer dan spannend allemaal. Voor de bevalling mag ik zelf kiezen tussen een geplande keizersnede en een vaginale bevalling. Er is 6 maanden na mijn vorige bevalling een echo gemaakt van mijn kringspier. Daar was een beetje schade te zien. Gynaecoloog zei dat ze de schade nog te overzien vond en dat mijn perineum mooi geheeld is. Ze heeft me geadviseerd om een volgende keer weer vaginaal te bevallen. De risico's van een vaginale bevalling zouden niet opwegen tegen de morbiditeit van een keizersnede. En het is ook beter voor mijn kindje.

Vaginaal zou dus in theorie moeten kunnen, maar ik merk toch dat ik er erg angstig voor ben. Voor herhaling van de complicatie en wellicht zelfs een verergering van mijn klachten. Ik vraag me af of ik toch niet voor een geplande KS moet gaan. Tegelijkertijd weet ik dat het herstel daarvan ook niet mals is en complicaties kan geven. Het voelt voor mij dus echt als een duivels dilemma.

Nu mijn vragen:
-Wie van jullie heeft een totaalruptuur gehad? Hoe was het herstel ervan en heb je nog restklachten? Heeft een volgende vaginale bevalling je klachten verergerd?
-Zijn er onder jullie die zowel een totaalruptuur als een keizersnede hebben gehad? Hoe zou je het herstel met elkaar vergelijken? Welk herstel vond je fijner?

Ik weet dat het voor iedereen anders is maar ben toch benieuwd.

Sorry voor de lange post en vast bedankt voor jullie antwoorden.

vanille-ijs schreef: ↑

20-11-2024 22:06

TO, welk gevoel gaat door je lichaam bij de gedachte van een vaginale bevalling? Stress? Paniek?

En welk gevoel gaat door je lichaam bij een geplande keizersnede? Opluchting?

Als dat zo is, trek dan je conclusies. Kies voor jezelf en niet voor het pleasen van anderen.

Dankje. Op dit moment neig ik heel erg richting keizersnede.