Kind in je uppie (deel 3)

15-04-2012 20:06 3130 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hiermee open ik deel drie van het topic voor vrouwen die alleen (of met een lesbische partner) zwanger willen worden of zwanger zijn!



Fase 1: orientatie of wachtlijst

Eligansje

Uppie

Jola (33 jaar, orientatiefase GG, verliefd)

Colalight

Gavia

Wildroses (alleenstaand, tweede kindje, op zoek naar donor)

Penelopeeee (start in mei '13 bij Rijnstate)

Tessado (36 jr, wachtlijst MCK, start juni '13)

MissBella (36 jr, wachtlijst UMCG, MCK, UMC)



Fase 2: ZI/IUI/IVF

Yezka (ZI sinds april '11, gestart met IVF-traject EMC eigen donor)

Jive

Tammywynet

Wondertje (start aug. 2011 Geertgen nu Rijnstate Arnhem)

ChantalJS

Sterre

Mevrouwr (Geertgen start IVF juli '12)

E123 (KID B-donor, Utrecht, gestart mei '12)

Leonie211 (30 jr, GG, sept '12 start IVF)

Bredagirl (32 jaar, Geertgen, IVF deal, start okt. '12)

Tatum (GG, IUI sinds mei '12)

Houston (gestart okt. '12)

Mila (33jaar, bekende verwekker)

Anomiem6

Emma (35 jaar, KID B-donor, Utrecht)

NYC (lesbisch stel, 33jr, GG)

Lonely_Butterfly (lesbisch stel, 24 jr, 1ste kindje verloren, GG)



Fase 3: zwanger!

Bezigebij

Anoniem4

Sillie (35 jaar, KID B-donor Utrecht, gestart juli '12)

Vinyl

Fearless (34 jaar, Geertgen, 2de poging IVF)

Lizlizzyliz (35 jr, B donor Rijnstate, IUI, start: aug. '12)

ClaudeFiolle (zwanger van IUI-D, gestart in maart '12)



Fase 4: een baby

Chilles is in november 2011 bevallen van een dochter.

Sannasanna is in februari 2012 bevallen van een dochter.

Channel is in mei 2012 bevallen van een zoon.

Zoeter is in mei 2012 bevallen van een dochter.

Anoniem1 is zomer 2012 bevallen van een zoon.

Anoniem2 is in augustus 2012 bevallen van een dochter.

Juffie is eind augustus 2012 bevallen van een dochter.

MoffelenPier is in de nazomer van 2012 bevallen van een dochter.

Anoniem5 is in november 2012 bevallen van een dochter.

Ragnhild is in oktober 2012 bevallen van een dochter.

Anoniem3 is in december 2012 bevallen van een zoon.
Alle reacties Link kopieren
@mila, zo zie je maar weer dat lang niet iedere man het vrouwelijke lichaam kent ;) en ik wil best je vragen beantwoorden hoor ;)

Ik heb een goede 20 weken echo gehad, alles zag er perfect uit! kreeg op 2e kerstdag bloedingen en die hebben waarschijnlijk de baarmoedermond verzwakt. Dinsdag heb ik een afspraak bij de gyneacoloog dus dan zal ik wel wat horen, of niks aangezien er vaak niks uitkomt.



@Emma jammer dat je net te laat bent zeg! lijkt me toch wel moeilijk om dan nog weer te moeten wachten...



@Yezka wat goed zeg!! en hoe was het intake gesprek?



@iedereen bedankt voor de lieve berichtjes



@hier, dindsdag dus naar de gyneacoloog, als ik dan al groen licht willen mijn vriendin en ik eigenlijk woensdag al bellen naar Geertgen!!

Aangezien ik dan vast volgende week nog niet zwanger ben en eigenlijk kan ik niet wachten om weer lekker getrappel in mijn buik te voelen ;) en zoals een aantal al zeiden, mijn liefde voor Anaël zal er altijd zijn. Dit staat los van Anaël

Wel spannend geertgen want ik heb de stempel borderline, ookal voldoe ik niet echt meer aan de eisen na 3 jaar behandelingen...ben zo bang dat ik daarom word afgewezen...
Maar 1 weekje te vroeg, mijn mooie kleine Anaël... na 23 weken geboren
Alle reacties Link kopieren
Er is in de afgelopen dagen zoveel geschreven waar ik op zou willen reageren.... dat ik niet weet waar ik moet beginnen..



Emma mag weer verder (toch?) en Lizzy heeft de stuiterende baby via de echo gezien? Wat een goed nieuws allebei!



En Mila is aan het opkrabbelen.



En ik hoop dat Lonely_Butterfly snel mag beginnen bij GG! (Houd je rekening met een wachtlijst?).



En voor iedereen die er naar had gevraagd:

Ik begin op dag 2 van mijn volgende cyclus met 1 injectie (Elonva) folikel stimulerend hormoon (FSH). Dan een paar dagen niets en dan iedere dag een antagonist om de eisprong tegen te houden (dus een soort anti-LH). Na een paar dagen wordt er een echo gemaakt om te kijken hoe het gaat met de aanmaak van eiblaasjes. Op dag 8 moet ik dan misschien nog dagelijks een injectie erbij geven met een ander FSH. Aan de hand van echo's wordt bepaald wanneer de punctie zal plaatsvinden. En 35 uur daarvoor moet ik een injectie toedienen waardoor de eicellen loslaten van de wand van de eiblaasjes, waardoor bij de punctie niet alleen het vocht, maar ook de eicellen worden opgezogen.



Dus zowel mijn eettafel als mijn koelkast liggen vol met doosjes met prikpennen, naalden, ampullen en de progesteronpillen voor na de punctie.
Alle reacties Link kopieren
@yezka: die injectie die jejezelf nu hebt gegeven, was dat proef of moet je nu al echt spuiten. Nee toch? Zo ja, bijt dat dan niet met het feit dat je op het wachtbankje zit?



Hier gaat het momenteel niet zo lekker. Maar ik heb wel zin in de meet!
Waar zit de any-key?
Alle reacties Link kopieren
@NYC: ik heb er bewust voor gekozen om alleenstaand moeder te worden. Ik vind relaties te vluchtig tegenwoordig om geen angst te hebben voor eens scheiding waar een kind de dupe van wordt.

Daarbij speelt wel mijn leeftijd en hoe mijn leven gegaan is een rol. Als ik op mijn 23e een man was tegengekomen had ik er waarschijnlijk anders over gedacht.

Maar mijn keuze om het nu alleen te doen is heel bewust geweest.

Ik heb overigens een relatie, maar mijn vriend wil geen kinderen. Ik wil al sinds mijn 21e kinderen. Tussen mijn 16e en 36e ben ik in meerdere en mindere mate ziek geweest en heb ik mijn kindwens op een laag pitje gezet (lees: niet als reëel uitvoerbaar beschouwd omdat ik dat een kind niet aan wilde doen). Op mijn 36e kreeg ik groen licht van mijn arts. Het was toen uit met mijn vriend. Ik wist gelijk: ik gat het alleen doen. Toen we weer bij elkaar kwamen was dat het eerste wat ik zei. Hij staat volledig achter mij. Hij heeft erover nagedacht om verwekker te worden, maar we zijn er beiden uit dat dat onverstandig is (voor het kind).

Ik had mijn kind een vader gegund, maar het alternatief dat ik nu heb, in mijn vangnet is iemand die als vaderfiguur zou kunnen dienen en een zekere rol die mijn vriend gaat vervullen) is ook positief. Of dat echt zo is, moet de toekomst uitwijzen.



Ik zadel mijn kind in ieder geval niet op met een scheiding.
Waar zit de any-key?
Alle reacties Link kopieren
@Yezka; wow..spannend zeker jezelf prikken! Begonnen YES! Iemand die vaak op onze school is, doet IVF ik leef nogal met haar mee; samen aardig wat afgekletst en ook gejankt toe het 2x geen resultaat bleek te hebben, collega's gingen spontaan meehuilen terwijl zij amper wisten wat er nu eigenlijk speelde (en ik ben zeg maar een redelijk ijskonijn mbt emoties op school)..gelijk het onderwerp ongewenste kinderloosheid besproken onder hen..al werd er geen directe link met mij gelegd overigens..



Ik merk dat dit toch erg gevoelig ligt en als ik kijk waar de meeste uppies toch doorheen gaan in dit hele proces..dus ik ben eigenlijk wel erg trots op jullie uppies!!! Doorzetten terwijl het soms echt een roller coaster aan emoties is..POEH!!!!

Dat mag ook weleens gezegd worden!



@Emma; gelukkig kun je weer door, helaas wel de volgende cyclus maar ik denk dat dit wel heel fijn voelt!



@NYC; idd de term is wel erg jaren '70..ik had ook nooit gedacht hiervoor te kiezen..



@Lonely; ik ben bekend met borderline (oud-buurvrouw, GGZ- info avonden gevolgd), mijn schoonzusje heeft borderline en is uitbehandeld, ze is ooit ontvoerd geweest, heeft daardoor ook een post traumatisch stress syndroom, eetstoornis en is volledig uitbehandeld.

Ik heb overigens nooit geweten dat ik een neefje kreeg (zij hadden daar een voor hen legtiem excuus voor) en werd op een ochtend op mijn werk opgebeld met de mededeling;'' Weet je wat wij hebben"..En ik bleef elk knaagdier opnoemen (terwijl mijn broer hints opgooide als 'tien vingertjes en tien teentjes') totdat mijn collega 'baby' bleef roepen...Mijn gezicht en reactie hierop haalt ze nog vaak aan en was volgens haar echt onbetaalbaar..

Ik hield daarnaast ook mijn hart vast maar mijn schoonzus blijkt een prima moeder, is zeer nuchter en inmiddels zwanger van de tweede, er zijn geen garanties dat het goed blijft gaan maar ik was er wel verbaasd over..gezien haar gedrag en problematiek in de jaren daarvoor..Dat ik een kinderwens had, bleek zelf te "bounden" bizar want wij waren echt geen vrienden zeg maar..

Welke therapie heb je gevolgd als ik mag vragen?



-Overigens heb ik ze wel heel duidelijk gemaakt dat dit 'verzwijgen' echt de laatste keer was dat ze zoiets....-



@Lizzy; spannend de echo dan he?! Hebben jij en Fearless al een beginnend buikje? Moest trouwens vanmiddag aan je denken toen ik werd klemgereden door 2 sukkels en mijn middelvinger opstak, de rest laat ik achterwege..;-P



@ Houston; ik dacht al dat je wat minder voelde..maar gooi gerust het op tafel! Als ik wat voor je kan doen?



Mag ik vragen of jullie het er ook in deze fase het er veel over hebben met vrienden of familie? En hoe de reacties zijn?
Lonely_butterfly, sterkte en succes! Zou je jezelf eigenlijk niet liever meer tijd willen gunnen voor je aan een tweede zwangerschap begint? Ik kan me voorstellen dat je graag snel opnieuw zwanger wil worden, maar ik vind een baby'tje verliezen dat eigenlijk al bijna levensvatbaar was zoiets ingrijpends, dat ik zelf denk dat het beter zou zijn als je zowel je lichaam als je geest meer tijd geeft om het verlies van jullie dochtertje te verwerken.

Maar sterkte met de keuze, welke dat ook wordt!

Wil jullie vorige donor trouwens niet meer voor jullie doneren? Of hebben jullie er zelf voor gekozen om niet meer met hem in zee te gaan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Hier gaat het momenteel niet zo lekker. Maar ik heb wel zin in de meet!What's up ? Je zit al een tijdje niet helemaal lekker in je vel geloof ik? Heeft het met dit proces te maken, of andere dingen die spelen? Mocht het hiermee te maken hebben, dan is het heel normaal. Iedereen begint vol frisse moed en na een paar (in jouw geval behoorlijke) tegenslagen, raak je soms wat ontmoedigd. Maar de happy periode komt er ook weer aan hoor. Geef er gewoon aan toe, dat hoort bij het proces. Het gaat vanzelf weer beter. Ook jij bent een stoer wijffie, komt echt goed!
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend dat je niet zo lekker in je vel zit, Houston. Wat is er aan de hand? (als je dat wilt zeggen).
Alle reacties Link kopieren
Houston:



En die in injectie vrijdag was nog niet met hormonen hoor. Dat zou de boel nu alleen maar in de war schoppen, want ik zit tussen ovulatie en menstruatie in. Was gewoon oefenspuit.

Ik denk dat ik over een dag of 10 kan beginnen.
Alle reacties Link kopieren
Omdat jullie vragen wat er is: Ik ben erg down en verdrietig laatste twee weken over mijn miskraam, angst om niet meer zwanger te worden, mijn relatie, mijn gezondheid, mijn leven. Voel me ook alleen. Dinsdag of woensdag weer naar ziekenhuis. Fijn, maar zie er tegenop om het deze keer alleen te doen. Juist omdat ik me zo voel.

Mijn moeder staat achter mijn keuze en zal er voor mij en mijn kind zijn tijdens de zwangerschap en na de geboorte, maar religieus gezien heeft zij wel moeite met de manier van verwekking en bij dat deel wil zij niet aanwezig zijn. Dat respecteer en accepteer ik, maar vind het nu moeilijk.
Waar zit de any-key?
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend dat je je zo verdrietig voelt. Ik begrijp het wel hoor. Het is ook allemaal best heftig en je moet het grotendeels alleen doormaken. Gaat het met je relatie ook niet zo lekker?

Jammer dat je moeder niet mee wil, maar wel fijn dat ze verder achter je staat.

Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt. Knuffel van mij



@Yezka, oh dit was even om te oefenen met die injectie. Dat had ik niet meegekregen. Nog even geduld dus. Succes!!
Alle reacties Link kopieren
@houston: digitale hug!!! Rottig dat je je zo voelt. Lief van je moeder dat ze je zo steunt ook al druist het tegen haar religieuze opvattingen in. Kan iemand anders je wellicht bijstaan bij de ziekenhuisbezoeken?



@yezka: oefening baart kunst en in de geval hopelijk nog veel meer!



Hier fijn weekend achter de rug. Vrijdag met cuppie naar zkh geweest. Is op loopafstand en had me er al helemaal op voorbereid dat we dit stukje vaak zouden gaan lopen. Echo was zo gemaakt, ik stond schrap voor uitslag...en toen bleek er niets aan de hand. Toch wel erge opluchting! Meteen ouders en zus gebeld. En daarna uitgeleefd in Hema om het te vieren.

Vandaag voor het eerst babyzwemmen. Waren daar alleen stelletjes. Dus iedereen die had gezwommen had iemand om kind aan te kleden terwijl zij ff douchten. En ik moest echt ff iemand vragen of ze cuppie konden vasthouden want je kon niet met baby zwembad uitkomen. Voelde k*****. Vond les ook tegenvallen dus ga daar niet meer heen. Maar vond ook dat ik het alles bij elkaar best goed had voorbereid en uitgevoerd (met tig tips van zus). Cuppie vond het leuk dus ga gewoon over paar weken bij ander zwembad proberen.

Morgen afspraak voor werk aan andere kant van het land. Nog even bedenken of ik wel/niet ga. Back up voor cuppie is geregeld. Als ik niet op tijd terug ben haalt de buurvrouw haar op. Ben zo blij met haar!
Alle reacties Link kopieren
quote:juffie77 schreef op 20 januari 2013 @ 21:43:Ben zo blij met haar!



Dat kan ik me voorstellen. Je spreekt heel liefdevol over haar.





Wat betreft mijn moeder. Ja, ik ben blij dat zij mij steunt. Dat komt ook uit haar hart. Alleen het verwekkingsdeel vind ze wel heel lastig. Normaliter vind ik de ziekenhuisbezoeken prima alleen te doen. Alleen nu vliegt het me aan. Maar ik hoef niet alleen nu waarschijnlijk.



Dank jullie wel trouwens voor de lieve reacties. Die doen me echt goed.
Waar zit de any-key?
Alle reacties Link kopieren
Ik ga met je mee.





En Juffie:
Alle reacties Link kopieren
Ik kruip maar weer onder mijn steen vandaan. Gelukkig zijn de cystes (3 en een niet gesprongen kleinere follikell) op een na verdwenen. De ene zou deze cyclus nog moeten verdwijnen. Dat vond ik best beangstigend. Ik heb weleens eerder een cyste gehad maar 3 is wel erg veel en ik voelde ze dan ook erg zitten. Googlen op cystes kan ik ook niemand aanraden .

Ook ik heb mijn IVF/ICSI gesprek gehad en mag volgende cyclus starten Morgen nog naar de verplichte IVF bijeenkomst en dan de medicijnen ophalen.



Yezka, spannend hoor het beginnen met IVF en het spuiten. Ik ga alles van je afkijken en je tijdens de meet alles vragen ! Ik zie niet op tegen het spuiten maar wel tegen de punctie.



Mevrouw, hoe is het met jou? Ben je al ongesteld (geweest)? Hopelijk is je cyste ook weg en kun je weer verder.



Houston, wat vervelend dat je je zo rot voelt. Maar het is wel normaal hoor, na alles wat je hebt meegemaakt! Ik hoop dat je je snel weer wat beter voelt!



Fearless en Liz, wat fijn dat jullie goede echo's hadden. Is vast heel speciaal om je kleine mensje op het beeldscherm te zien zwemmen!



Juffie, fijn dat het zo goed gaat met jullie en dat je zo geniet!



Nieuwe dames, welkom hier!



Vanavond een pizza party om het vieren en weer verder met lijnen!
Alle reacties Link kopieren
Hoi Tammy, fijn om weer van je te horen.

In welk ziekenhuis ga jij nu IVF/ICSI doen? (Want het klinkt niet als het EMC, dus vroeg me af of je daar ook nog bezig bent).

Bij het EMC dienen ze bij de punctie morfine toe via een infuus. En ze hebben me beloofd dat ze morfine blijven toedienen tot ik echt geen pijn heb! Dus daar ga ik ze aan houden.

Dat maakt zo'n punctie nog steeds niet leuk, maar iig te doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:[message=13817247,noline]tessado schreef op 19 januari 2013

@Lizzy; spannend de echo dan he?! Hebben jij en Fearless al een beginnend buikje? Moest trouwens vanmiddag aan je denken toen ik werd klemgereden door 2 sukkels en mijn middelvinger opstak, de rest laat ik achterwege..;-P

Ik heb al wel een buik inderdaad, maar dat zijn gewoon de darmen hoor. Het is ook geen mooi buikje, het is gewoon buikvet wat er toch al zat hahaha. V.w.b. agressie in het verkeer (haha): wat lucht het op he? hahaha!



Mag ik vragen of jullie het er ook in deze fase het er veel over hebben met vrienden of familie? En hoe de reacties zijn?Ik had het er in het begin veel over, nog vóór ik mocht starten. Toen het eindelijk zo ver was, vertelde ik wel mensen dat ik geinsemineerd was, maar verder sprak ik er eigenlijk niet veel over. En, heel raar misschien, het irriteerde mij soms wanneer mensen vroegen of ik al getest had, of ik al zwanger was, of ik al wat voelde, bla bla bla. En eigenlijk heb ik het nu nog, als ik in de gang loop en collega's zeggen: "hey mammie" pffff... dan denk ik: "zo lang is het nog langggg niet".



Heb jij het er veel over met je familie/vrienden?
Alle reacties Link kopieren
Tammy, wat spannend dat je bijna mag starten.



Yezka, fijn dat ze aan pijnbestrijding doen. Dat maakt het allemaal net iets meer "te doen" he? Ook voor jou spannend.

Jullie gaan haast gelijk op!



Liz, ik vind het ook wel irritant als ze op mijn werk vragen of ik al wat voel of de vraag of ik al getest heb en toen ik zwanger was werd er ook steeds gevraagd hoe het gaat. Ik gaf braaf antwoord, maar ik had liever dat ze het niet vroegen.

Toen ik mijn "plannen" aan ze bekend maakte zei ik juist nog dat ze niet steeds moesten vragen, maar ja...

Aan de andere kant is het wel lief van ze. En ze weten precies wanneer ik geweest ben aangezien iemand voor mij moet werken omdat ik een halve dag weg ben.

Maar als iemand via internet vraagt hoe het gaat vind ik dat niet erg.
Alle reacties Link kopieren
quote:Houston77007 schreef op 20 januari 2013 @ 20:56:

Omdat jullie vragen wat er is: Ik ben erg down en verdrietig laatste twee weken over mijn miskraam, angst om niet meer zwanger te worden, mijn relatie, mijn gezondheid, mijn leven. Voel me ook alleen. Dinsdag of woensdag weer naar ziekenhuis. Fijn, maar zie er tegenop om het deze keer alleen te doen. Juist omdat ik me zo voel.

Mijn moeder staat achter mijn keuze en zal er voor mij en mijn kind zijn tijdens de zwangerschap en na de geboorte, maar religieus gezien heeft zij wel moeite met de manier van verwekking en bij dat deel wil zij niet aanwezig zijn. Dat respecteer en accepteer ik, maar vind het nu moeilijk.



@Houston: het is klote dat verdriet van je miskraam, de angst om niet meer zwanger te worden en de rest, het hoort er helaas een beetje bij. Je hebt er nu niks aan natuurlijk, maar zo zwaar zoals je het nu voelt, is het over een tijdje niet meer zo.

En idd fijn dat je moeder wel achter je keuze staat, dat vind ik dan wel weer knap dat ze dat kan, terwijl het ingaat tegen haar geloof. Anderzijds snap ik ook wel dat je haar er graag bij had gehad. Die eenzame momenten zijn herkenbaar hoor, ik zorg dan altijd dat ik mensen om mij heen heb en ga op dat soort momenten gewoon de hort op bij vrienden langs. Even lekker uithuilen en je beklag doen; dat lucht enorm op! Misschien is dat ook een goede tip voor jou, op dat soort momenten.



@ juffie: fijn dat alles goed was!!!!! Wat een zorgen om zo'n kleintje he?

V.w.b. babyzwemmen: kun je niet op een ander tijdstip gaan? Ik kan mij voorstellen dat wanneer je onder werktijd gaat,dus op jouw vrije dag, dat niet telkens beide ouders vrij nemen om samen te gaan babyzwemmen. Misschien heb je dan meer kans dat je ouders alleen treft. Het lijkt mij inderdaad ook heel confronterend. Maak het jezelf ook niet te moeilijk he? Vraag anders aan de badmeester wanneer de meeste mensen alleen komen met hun kind en sluit aan bij die groep. Gewoon doen!



@Emma: hahah dat heb ik ook. Via internet maakt het mij niet uit en hoef ik ook niet meteen te antwoorden als ik daar geen zin in heb. In real live is het een beetje raar als je mensen ineens gaat negeren
Alle reacties Link kopieren
In het MCK Leiderdorp. De punctie in het MCK zal denk ik, hetzelfde zijn als in het EMC. Ze werken trouwens ook samen. Maar morgen is de bijeenkomst, dan hoor ik vast meer.
Alle reacties Link kopieren
dubbel geplaatst
Alle reacties Link kopieren
@Yezka en Houston; hoe was het?

@Tammy; ha eindelijk ook iemand in het MCK, ben benieuwd hoe je de info-avond vond...

@Lizzy nu kun je iig doen alsof dat buikvet de baby is haha

@Emma weer even wachten dus pfff, ik merk echt dat ik geen geduld heb..



Of ik het veel over mijn keus en kinderwens heb?

Op mijn werk weten alleen 2 collega's het van de procedure momenteel sta ik nog op de wachtlijst tot juni dus het is nu even windstil maar als ik ga beginnen, ben ik ook niet van plan dat te vertellen. Ik werk o.a. op een (onderdeel van een) grote zeer protestants christelijke school en ik vind persoonlijk dat ik niet iedereen hoef in te lichten, ik verwacht geen problemen op mijn locatie maar toch. Ik heb het er wel over met een niet-collega die bij ons op school komt omdat zij IVF doet..

Ik maak het onderwerp overigens wel bespreekbaar dat er mensen ongewenst kinderloos zijn maar dat referen mensen blijkbaar niet direct aan mij. Er is wat dat betreft weinig interactie, hoge werkdruk en wij pauzeren met de ll dus echt tijd voor diepgaande gesprekken is er niet. Omdat ik beneden bij de ingang mijn lokaal heb, komt iedereen daar wel buurten..Maar dan leggen mijn collega's hun problemen meer bij mij neer..

Daarnaast krijg je ook een soort ik-houd-je-op-de-hoogte-verplichting en daar zit ik echt niet op te wachten. Mijn favoriete collega wordt vader zeer binnenkort en hij vertelde echt helemaal nuts te worden van de vragen en alle verhalen en opeens dacht ik ja snap ik helemaal..Je wilt wel dat ze meeleven maar op een andere manier ofzo..Op mijn andere werk is dat een ander verhaal daar ga ik ook prive met collega's om maar die houden hun mond..Qua vrienden heb ik het er weleens over maar ik merk toch ook dat hoe verder je in dit proces komt, hoe meer mensen ook terughoudener worden..Alsof ze meer problemen zien of dat ze denken shit ze is echt serieus..En ik denk ook weleens dat sommige mensen echt denken dat ze er invloed op hebben, zo heb ik een vriendin die heel nuchter reageerde zo van "altijd al gedacht" en een tijdje terug opeens struikelde over 'het kind mist dan wel een vader issue'..Daarnaast heeft mijn beste vriendin een PD en opperde zij vorige week nog dat ik misschien maar een opleiding moest gaan doen iets heel anders want het zou nl ook niet kunnen lukken..ZUCHT..En dan sta ik alleen nog maar op een wachtlijst..ik val daar dan wel over terwijl ik weet dat de een geen zwangere vrouw kan luchten ivm haar postnatale depressie en het niet wil aanraden en de ander absoluut geen kids wil en nuchter op het botte af is..

En toch trek ik mij dat aan..

Stom he?!
Alle reacties Link kopieren
quote:tessado schreef op 22 januari 2013 @ 18:07:

@Yezka en Houston; hoe was het?



Ik vond het heel fijn dat Yezka erbij was (nogmaals bedankt )

Ik heb echt een paar ellendige weken achter de rug en vannochtend ook stress en hartkloppingen vanwege woorden/ruzie/discussie met mijn moeder.

En toen was daar Yezka

Na de inseminatie zijn we nog even de stad in geweest (Arnhem is niet een leuke winkelstad), bij de Starbucks geweest (associeer ik altijd met iets leuks) en even in Utrecht.



En nu zit ik op het wachtbankje. En ik voel me heel erg zwanger.

Waar zit de any-key?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een topdagje gehad met Houston!

En idd een prettig ziekenhuis daar in Arnhem. Verder reden de treinen best op tijd, dus geen gestress daar over. En alle tijd genomen om bij te kletsen. Daardoor nog meer zin in de meet van volgende week!



En Tessado... Ja, mijn ervaring is ook dat zelfs beste vriendinnen de meest stompzinnige opmerkingen kunnen maken. Ik heb besloten dat het gewoon echt ONMOGELIJK is voor andere mensen (vooral met gezin) om zich in te leven in onze situatie. Daarom dit topic.

Maar nog steeds niet leuk.
Alle reacties Link kopieren
Hé! Houston!

Blijkbaar hadden wij evenveel tijd nodig om bij te komen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven