Zwanger
alle pijlers
Korte ledematen bij 20-weken echo
zondag 3 april 2011 om 14:17
Na wat twijfel heb ik besloten om toch een topic te openen:
Graag zou ik ervaringen delen met vrouwen die ook bij de 20-weken echo te horen kregen dat de lengte van de ledematen in verhouding kort is.
Kort samengevat ons verhaal:
Zwanger van een tweede kindje. 1e is een gezonde zoon. Bij de 20 weken echo van het echocentrum werd een kort femur (= bovenbeen) geconstateerd dat nog wel binnen de grenzen lag. Ik werd verwezen naar de gynaecoloog in een streekziekenhuis voor een herbeoordeling van het hartje. Dat kon zij namelijk door de bewegingen van de baby niet goed beoordelen.
Na een week hebben we deze echo laten maken en bleek het hartje in orde te zijn.
Echter, de ledematen (armen/benen zowel onder als boven) bleken kort. Het hoofdje, romp en hersentjes zijn wel normaal.
De gyn was niet heel duidelijk in het verhaal: aanvankelijk vertelde ze dat het een grensgeval is en dat als ze het als normaal zou afgeven het in orde was. Maar als ze het als afwijkend zou benoemen moest ze een uitgebreid verhaal houden over allerlei mogelijke afwijkingen. Ik gaf aan dat ik zelf dacht aan dwerggroei. Zij vulde aan met andere skeletafwijkingen en syndroom van Down.
Ik gaf aan dat dit geen redenen zijn voor afbreken van de zwangerschap, maar dat de zorgeloosheid wel verdwenen was.
Na nog meer metingen gaf ze aan dat dat niet de bedoeling was en dat we ons geen zorgen hoefden te maken. Met een nieuwe echoafspraak voor over 9 weken stonden we even later buiten.
Nu neemt de twijfel en zorg toe: is het normaal en moet ik op haar oordeel afgaan? Of zijn er redenen tot zorg.
Ik heb komende week een afspraak met één van mijn verloskundigen om eea op een rijtje te zetten.
Ik ben niet direct op zoek naar een antwoord op deze laatste vraag, maar zou het wel fijn vinden om ervaringen van anderen te horen: hoe gingen jullie om met deze onzekerheid. Welke procedure werd gevolgd.
Ik snap dat individuele gevallen moeilijk vergeleken kunnen worden. Maar ik heb erg behoefte aan ervaringen van anderen.
Update 6 juni 2011:
Vandaag met 30 wk een nieuwe echo: armpjes en beentjes bleken nog verder achter qua groei dan bij 20 wk (toen 3 wk achter, nu 5) en vallen geheel buiten de curve.
We zijn nu verwezen naar Radboud in Nijmegen naar de geneticus.
Er gaat vanalles door ons hoofd en de onzekerheid is groot. Voor nu, maar vooral wat de toekomst betreft.
Er is nog een vruchtwaterpunctie mogelijk, maar weet niet of ik dat wil.
De gyn sloot een gezond kindje nog niet volledig uit, al is de kans klein. Ik houd er nu maar rekening mee dat er sprake is van afwijkingen en beperkingen hierdoor.
Het kindje is hoe dan ook welkom, hoe moeilijk het misschien ook zal zijn.
Graag zou ik ervaringen delen met vrouwen die ook bij de 20-weken echo te horen kregen dat de lengte van de ledematen in verhouding kort is.
Kort samengevat ons verhaal:
Zwanger van een tweede kindje. 1e is een gezonde zoon. Bij de 20 weken echo van het echocentrum werd een kort femur (= bovenbeen) geconstateerd dat nog wel binnen de grenzen lag. Ik werd verwezen naar de gynaecoloog in een streekziekenhuis voor een herbeoordeling van het hartje. Dat kon zij namelijk door de bewegingen van de baby niet goed beoordelen.
Na een week hebben we deze echo laten maken en bleek het hartje in orde te zijn.
Echter, de ledematen (armen/benen zowel onder als boven) bleken kort. Het hoofdje, romp en hersentjes zijn wel normaal.
De gyn was niet heel duidelijk in het verhaal: aanvankelijk vertelde ze dat het een grensgeval is en dat als ze het als normaal zou afgeven het in orde was. Maar als ze het als afwijkend zou benoemen moest ze een uitgebreid verhaal houden over allerlei mogelijke afwijkingen. Ik gaf aan dat ik zelf dacht aan dwerggroei. Zij vulde aan met andere skeletafwijkingen en syndroom van Down.
Ik gaf aan dat dit geen redenen zijn voor afbreken van de zwangerschap, maar dat de zorgeloosheid wel verdwenen was.
Na nog meer metingen gaf ze aan dat dat niet de bedoeling was en dat we ons geen zorgen hoefden te maken. Met een nieuwe echoafspraak voor over 9 weken stonden we even later buiten.
Nu neemt de twijfel en zorg toe: is het normaal en moet ik op haar oordeel afgaan? Of zijn er redenen tot zorg.
Ik heb komende week een afspraak met één van mijn verloskundigen om eea op een rijtje te zetten.
Ik ben niet direct op zoek naar een antwoord op deze laatste vraag, maar zou het wel fijn vinden om ervaringen van anderen te horen: hoe gingen jullie om met deze onzekerheid. Welke procedure werd gevolgd.
Ik snap dat individuele gevallen moeilijk vergeleken kunnen worden. Maar ik heb erg behoefte aan ervaringen van anderen.
Update 6 juni 2011:
Vandaag met 30 wk een nieuwe echo: armpjes en beentjes bleken nog verder achter qua groei dan bij 20 wk (toen 3 wk achter, nu 5) en vallen geheel buiten de curve.
We zijn nu verwezen naar Radboud in Nijmegen naar de geneticus.
Er gaat vanalles door ons hoofd en de onzekerheid is groot. Voor nu, maar vooral wat de toekomst betreft.
Er is nog een vruchtwaterpunctie mogelijk, maar weet niet of ik dat wil.
De gyn sloot een gezond kindje nog niet volledig uit, al is de kans klein. Ik houd er nu maar rekening mee dat er sprake is van afwijkingen en beperkingen hierdoor.
Het kindje is hoe dan ook welkom, hoe moeilijk het misschien ook zal zijn.
zondag 3 april 2011 om 14:20
Ik ben zwanger geweest van een tweeling, ze zijn nu beide 14 jaar. 1 van de 2 was ook korter in mijn buik (beentjes vooral) en is dat nog steeds. Verder een pittige, slimme tante, hoor! Alleen steekt haar tweelingzus anderhalve kop boven haar uit! Probeer je nog niet teveel zorgen te maken, als dat je lukt. Het hóeft niet meer te zijn dan gewoon een lief kindje met korte beentjes 
zondag 3 april 2011 om 14:21
Ik heb over 1,5 week pas mijn 1e 20 weken echo, dus ik kan je hier verder geen info over geven, als ik jou was zou ik het ook goed bespreken bij de verloskundige, misschien kan zij je vertellen hoe je hier het beste mee om kunt gaan (is er niet nog iemand die er naar kan kijken, die misschien wat specifieker kan zeggen of er wat aan de hand is of niet) of wat je nog kunt doen om er meer over te weten te komen. Succes in ieder geval bij de verloskundige van de week!
zondag 3 april 2011 om 14:26
Een vriendin van mij heeft hetzelfde gehoord met de 20 weken echo. Ze kreeg wat extra groeiecho's. Haar mans familie is ook aan de kleine kant. Ze kreeg een gezond kindje met inderdaad wat korte armpjes, maar verder niks aan de hand. Ze heeft hierdoor zich wel erge zorgen gemaakt de rest van de zwangerschap. ik vind de hoduing van de gyn wel erg makkelijk. We weten het niet, maar maakt u zich geen zorgen en tot over 9 weken. kan je geen second opion vragen?
zondag 3 april 2011 om 14:29
Ja, daar heb ik ook aan gedacht. Ik denk dat de lengte van de botjes er niet langer op wordt bij een nieuwe echo (ja, omdat het groeit). Maar zou inderdaad van een ander graag horen hoe diegene het zou interpreteren.
En ik kom ook niet verder dan 1.69. Dus ben ook geen Naomi Campbell. Vriend is wel 1.80.
Dank je Wib, jij ook binnenkort!
En ik kom ook niet verder dan 1.69. Dus ben ook geen Naomi Campbell. Vriend is wel 1.80.
Dank je Wib, jij ook binnenkort!
zondag 3 april 2011 om 14:35
Mijn vriendin heeft 2 zwangerschappen doorgemaakt, heeft 2 dochters. Bij beide kinderen was er spraken van een afwijking in de groei. De ledematen (en de romp? weet ik niet meer zeker) waren veel te lang, en hoe verder in de zwangerschap, hoe groter de afwijking werd. Ze verwachtte werkelijk een soort slangekind. Beide kinderen bleken compleet normaal, niks geen rare verhoudingen, wel heel veel stress en zorgen.
zondag 3 april 2011 om 14:38
TheEmpress: Ik hoop natuurlijk dat ik over een jaar hierop kan terugkijken en kan zeggen: Poeh, wat hebben we ons daar onnodig druk om gemaakt...
Ik ben mij er ook van bewust dat een echo schijnveiligheid, maar ook onnodige stress met zich mee kan brengen.
Eén van de laatste echo's van mijn zoon dacht de gyn dat hij niet boven de 6 pond uit zou komen. Uiteindelijk 7.5 pond. Schoon aan de haak.
Dit zijn geruststellende gedachten. Maar die wisselen zich af met doemdenken.
Ik ben mij er ook van bewust dat een echo schijnveiligheid, maar ook onnodige stress met zich mee kan brengen.
Eén van de laatste echo's van mijn zoon dacht de gyn dat hij niet boven de 6 pond uit zou komen. Uiteindelijk 7.5 pond. Schoon aan de haak.
Dit zijn geruststellende gedachten. Maar die wisselen zich af met doemdenken.
zondag 3 april 2011 om 14:43
Ja begrijpelijk. Het is ontzettend rot als je je zo`n zorgen maakt tijdens je zwangerschap. Soms denk ik weleens, er kan te veel, en we weten te veel. Soms heel goed, maar soms ook niet en zorgt het juist voor allemaal onzekerheid en zorgen.
Daarom mijn berichtje over mijn vriendin, dat zegt natuurlijk geen bal over jullie situatie, maar wel wat over dat het soms anders is dat het ogenschijnlijk lijkt.
Daarom mijn berichtje over mijn vriendin, dat zegt natuurlijk geen bal over jullie situatie, maar wel wat over dat het soms anders is dat het ogenschijnlijk lijkt.
zondag 3 april 2011 om 14:48
Thanks!
Ik baal eigenlijk het meest van de onduidelijkheid die de gynaecologe creëerde door van het ene uiterste (mogelijke afwijkingen) naar het andere (het lijkt me normaal) te dwalen.
Een afwijking is niet leuk, maar voor ons niet het einde van de wereld. Maar dan wil ik daar wel goed over geïnformeerd worden.
En het idee dat als het hartje wél goed in beeld zou zijn, ik hier nu niet zou hebben gepost met dit verhaal.
Ik baal eigenlijk het meest van de onduidelijkheid die de gynaecologe creëerde door van het ene uiterste (mogelijke afwijkingen) naar het andere (het lijkt me normaal) te dwalen.
Een afwijking is niet leuk, maar voor ons niet het einde van de wereld. Maar dan wil ik daar wel goed over geïnformeerd worden.
En het idee dat als het hartje wél goed in beeld zou zijn, ik hier nu niet zou hebben gepost met dit verhaal.
zondag 3 april 2011 om 15:04
Ik heb in mn vorige zwangerschap meegemaakt dat mn dochter ook een paar keer een groeiachterstand had. Hier heb ik mij heel erg zorgen over gemaakt. Na 4 weken werd een nieuwe echo gemaakt, toen bleek dat er een meetfout was gemaakt. Bedenk echt dat ze er zeker bij de 20 weken echo ook heel erg makkelijk iets naast kunnen zitten.Zeker met meten, bij een minimale meet afwijking kan dit al zo zijn.
Wat zou ik doen?
Ik vind dat je aan het antwoord van de gyn op dit moment niet veel hebt, dus zou zeker een second opnion aanvragen in een academisch ziekenhuis op kort termijn.
Ten tweede zou ik de tweede meting op veel kortere termijn willen, 9 weken duurt heel erg lang en bij mij konden ze toen na 4 weken al duidelijk zien hoe en wat. ( achteraf is alles helemaal prima en was het gewoon een kleine baby van 6 pond en nu een super felle dame van alweer ruim 4 jaar....voor niks zorgen gemaakt dus...)
Sterkte,...persoonlijk zou ik er echt niet te lang met vragen blijven rond lopen en met alle respect voor de vk's maar zij kunnen je over dit soort onderwerpen echt weinig over vertellen..
Wat zou ik doen?
Ik vind dat je aan het antwoord van de gyn op dit moment niet veel hebt, dus zou zeker een second opnion aanvragen in een academisch ziekenhuis op kort termijn.
Ten tweede zou ik de tweede meting op veel kortere termijn willen, 9 weken duurt heel erg lang en bij mij konden ze toen na 4 weken al duidelijk zien hoe en wat. ( achteraf is alles helemaal prima en was het gewoon een kleine baby van 6 pond en nu een super felle dame van alweer ruim 4 jaar....voor niks zorgen gemaakt dus...)
Sterkte,...persoonlijk zou ik er echt niet te lang met vragen blijven rond lopen en met alle respect voor de vk's maar zij kunnen je over dit soort onderwerpen echt weinig over vertellen..
zondag 3 april 2011 om 15:12
zondag 3 april 2011 om 15:15
zondag 3 april 2011 om 15:35
Mijn nicht heeft afwijkende echo's gehad.
Bij haar dochter zou een nier ontbreken en de hartkamertjes waren afwijkend.
Conclusie van de Gyn: Een kind met beperkingen en het was de vraag of het kind levensvatbaar is.
Naar de geboorte bleek niets minder waar, het kind is kerngezond. Met 2 normale nieren en een gezond hart.
Bij haar dochter zou een nier ontbreken en de hartkamertjes waren afwijkend.
Conclusie van de Gyn: Een kind met beperkingen en het was de vraag of het kind levensvatbaar is.
Naar de geboorte bleek niets minder waar, het kind is kerngezond. Met 2 normale nieren en een gezond hart.
zondag 3 april 2011 om 15:55
altijd lastig het maken van echo's . Ivm tweelingzwangerschap (2 meisjes in 1 vruchtzak) werd ik opgenomen en dagelijks in de gaten gehouden. De kleinste van de twee zou maar 1600 gram wegen en de grootste ruim 2500 gram.. en ik had elke dag een echo en elke 2 weken een uitgebreide groeiecho.. Maar bij geboorte bleek de kleinste 1910 en de grootste 2260 te zijn. Ze zaten er 300 gram naast.
zondag 3 april 2011 om 16:03
Iedereen is tegenwoordig blij, dat er echo's gemaakt worden. Maar maakt men zich dan ook niet meer zorgen, als er misschien iets te zien is wat "anders" is?
Toen ik zwnager was van mijn dochter (nu 39 jaar geleden) werden er geen echo's gemaakt, wist je niet van tevoren of het een jongen of meisje was. Meestal waren die zwangerschappen dus heerlijk onbevangen...
Toen ik zwnager was van mijn dochter (nu 39 jaar geleden) werden er geen echo's gemaakt, wist je niet van tevoren of het een jongen of meisje was. Meestal waren die zwangerschappen dus heerlijk onbevangen...
zondag 3 april 2011 om 20:02
volgens de 20 weken echo van mijn oudste ging het om een enorm lang kind, mager, en met een zeer lange ruggengraat.
met 2 lange slanke ouders leek mij dit geen probleem, maar elke keer bij verloskundige ging het erover, dus wij waren voorbereid op een bonenstaak met een vrij dik hoofd.
1,5 maand te vroeg werd zoonlief geboren, een stevig gebouwd mannetje van dik 6 pond, qua lengte iets ondermaats.
jarenlang zat hij in de lengte iets onder de maat, pas nu op zijn 5e groeit hij de lucht in.
met 2 lange slanke ouders leek mij dit geen probleem, maar elke keer bij verloskundige ging het erover, dus wij waren voorbereid op een bonenstaak met een vrij dik hoofd.
1,5 maand te vroeg werd zoonlief geboren, een stevig gebouwd mannetje van dik 6 pond, qua lengte iets ondermaats.
jarenlang zat hij in de lengte iets onder de maat, pas nu op zijn 5e groeit hij de lucht in.
wij slapen nooit.
