Zwanger
alle pijlers
kun je inleiden weigeren?
vrijdag 25 januari 2013 om 18:16
Dag moeders en bijna moeders,
Ik ben nu 30 weken zwanger van de tweede. De zwangerschap en bevalling van de eerste was extreem traumatisch. Bij de nacontrole door de gyn is gezegd dat ik bij een tweede kindje zou kunnen kiezen voor een keizersnede.
Helaas is deze gyn naar een ander ziekenhuis verhuist en nu zit ik met het volgende dilemma.
- de gyn vind mijn vorige bevalling een kwestie van heel veel pech en wil geen ks, ondanks wat dus eerder is afgesproken.
- ze wil met 41 weken inleiden (terwijl er al eerder is afgesproken dat ik niet over tijd mag lopen)
- na heel veel gesmeek van mij wil ze nu gaan nadenken om mij met 39 /40 weken in te leiden.
Punt is alleen ik wil absoluut niet ingeleid worden! Ik ben deze zwangerschap ingegaan met de afspraak dat als ons kindje zich op een natuurlijke wijze aandient voor 39,5 week ik graag vaginaal wil bevallen en anders met 40 weken een ks zou krijgen. Deze afspraak is een van de redenen dat ik uberhaupt nog eens zwanger ben geworden na mijn eerste.
Kan ik eisen dat ik niet ingeleid wordt en dat de oude afspraak blijft staan? Het gaat er dus niet om dat ik zo graag een ks wil (want hoop dat ik het gewoon vaginaal kan doen, voor mezelf om de eerste keer te vergeten en voor het algemene herstel erna) of dat ik bang ben om te bevallen.
Ik "geloof" gewoon niet zo in inleiden, ik denk dat je lichaam dan gedwongen wordt tot iets waar het niet aan toe is, mijn lichaam reageert amper op de weeenopwekkers en de kans op complicaties en kunstverlossingen bij een inleiding is vele male groter dan bij een natuurlijke bevalling
Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft.
Ik ben nu 30 weken zwanger van de tweede. De zwangerschap en bevalling van de eerste was extreem traumatisch. Bij de nacontrole door de gyn is gezegd dat ik bij een tweede kindje zou kunnen kiezen voor een keizersnede.
Helaas is deze gyn naar een ander ziekenhuis verhuist en nu zit ik met het volgende dilemma.
- de gyn vind mijn vorige bevalling een kwestie van heel veel pech en wil geen ks, ondanks wat dus eerder is afgesproken.
- ze wil met 41 weken inleiden (terwijl er al eerder is afgesproken dat ik niet over tijd mag lopen)
- na heel veel gesmeek van mij wil ze nu gaan nadenken om mij met 39 /40 weken in te leiden.
Punt is alleen ik wil absoluut niet ingeleid worden! Ik ben deze zwangerschap ingegaan met de afspraak dat als ons kindje zich op een natuurlijke wijze aandient voor 39,5 week ik graag vaginaal wil bevallen en anders met 40 weken een ks zou krijgen. Deze afspraak is een van de redenen dat ik uberhaupt nog eens zwanger ben geworden na mijn eerste.
Kan ik eisen dat ik niet ingeleid wordt en dat de oude afspraak blijft staan? Het gaat er dus niet om dat ik zo graag een ks wil (want hoop dat ik het gewoon vaginaal kan doen, voor mezelf om de eerste keer te vergeten en voor het algemene herstel erna) of dat ik bang ben om te bevallen.
Ik "geloof" gewoon niet zo in inleiden, ik denk dat je lichaam dan gedwongen wordt tot iets waar het niet aan toe is, mijn lichaam reageert amper op de weeenopwekkers en de kans op complicaties en kunstverlossingen bij een inleiding is vele male groter dan bij een natuurlijke bevalling
Ik hoop dat iemand hier ervaring mee heeft.
vrijdag 25 januari 2013 om 18:20
vrijdag 25 januari 2013 om 18:22
vrijdag 25 januari 2013 om 18:34
quote:Penelope_ schreef op 25 januari 2013 @ 18:26:
Ik zou navraag doen bij een andere gyn.
Maarre...bij een ks dient de baby zich toch ook niet op natuurlijke wijze aan?Misschien als halverwege de natuurlijk begonnen bevalling dit nodig is? (Ik ken zelf geen mensen die van te voren al wisten dat er een keizersnede nodig was). De uiteindelijke wijze van geboorte is dan niet 'natuurlijk' maar baby heeft het startsignaal wel op natuurlijke wijze mee gekregen.
Ik zou navraag doen bij een andere gyn.
Maarre...bij een ks dient de baby zich toch ook niet op natuurlijke wijze aan?Misschien als halverwege de natuurlijk begonnen bevalling dit nodig is? (Ik ken zelf geen mensen die van te voren al wisten dat er een keizersnede nodig was). De uiteindelijke wijze van geboorte is dan niet 'natuurlijk' maar baby heeft het startsignaal wel op natuurlijke wijze mee gekregen.
vrijdag 25 januari 2013 om 18:36
Andere gyn. De jouwe heeft ooit beloofd/gezworen patiënten naar beste weten te behandelen, en als dit haar idee daarvan is, gaat ze/hij daar dus niet vanaf wijken.
Maar het is jouw lijf en jouw bevalling, jij bent de baas, dus: een ander zoeken. Heel vervelend, dat kan ik me voorstellen (en ik heb niet eens kinderen) maar kom voor jezelf op.
Heel veel sterkte
Maar het is jouw lijf en jouw bevalling, jij bent de baas, dus: een ander zoeken. Heel vervelend, dat kan ik me voorstellen (en ik heb niet eens kinderen) maar kom voor jezelf op.
Heel veel sterkte
vrijdag 25 januari 2013 om 18:45
vrijdag 25 januari 2013 om 18:49
Ik snap jouw angsten en het is idd een goed idee om een second opion aan te vragen. Maar in het algemeen zou ik je willen adviseren om vooral ook goed door te vragen over de redenen van hun advies/behandelplan. Uiteindelijk is het hun taak/plicht om zowel jouw welzijn als dat van de baby voorop te stellen boven jouw angsten.
vrijdag 25 januari 2013 om 19:01
Misschien kun je hier terecht. Deze groep bestaat uit een groot aantal verloskundigen, gynaecologen en andere mensen die betrokken zijn bij geboortes. Zij zetten zich in voor de autonomie van de zwangere vrouw. Je kunt bij hun je verhaal kwijt en ze kunnen je advies geven wanneer je je bij je eigen verloskundige/gynaecoloog niet gehoord voelt of wanneer je eigen gevoel zegt dat je dingen anders wil. (In principe neutraal, dus ze zijn niet per se voor of tegen ks, of voor of tegen pijnbestrijding: het gaat ze erom dat je je als vrouw gehoord voelt en een professional kunt spreken die meer aansluit bij jouw standpunten.)
Hulp!
Hulp!
vrijdag 25 januari 2013 om 19:04
Ja het een en ander staat op papier/ genoteerd in mijn mooie digitale dossier.
Ik snap er zelf ook niks van want vorige week stond deze afspraak nog gewoon ook bij deze gyn. Vandaag belde ze ineens op dat ze overleg had gehad en dat ze het allemaal niet meer zo nodig vond.
Bij de eerste bevalling hebben zowel zoon als ik bijna het leven gelaten, o.a. door veel te laat ingrijpen van de gyn (want het was inmiddels zondagavond)
Ik moet over een paar dagen terug voor een controle echo en ga dan zeker nog even de discussie. Ik zit er ook erg aan te denken om een second opinion te vragen. Mijn oude gyn (die de toezeggingen heeft gedaan) is verhuist naar ziekenhuis dat 45 minuten verder op zit dus zit eigenlijk te denken daar heen te gaan. Kan dat zomaar?
Ik snap er zelf ook niks van want vorige week stond deze afspraak nog gewoon ook bij deze gyn. Vandaag belde ze ineens op dat ze overleg had gehad en dat ze het allemaal niet meer zo nodig vond.
Bij de eerste bevalling hebben zowel zoon als ik bijna het leven gelaten, o.a. door veel te laat ingrijpen van de gyn (want het was inmiddels zondagavond)
Ik moet over een paar dagen terug voor een controle echo en ga dan zeker nog even de discussie. Ik zit er ook erg aan te denken om een second opinion te vragen. Mijn oude gyn (die de toezeggingen heeft gedaan) is verhuist naar ziekenhuis dat 45 minuten verder op zit dus zit eigenlijk te denken daar heen te gaan. Kan dat zomaar?
vrijdag 25 januari 2013 om 19:05
Er is hier op het forum een topic over badbevallingen waarin ook iemand mee schreef met een hele nare ervaring tijdens háár eerste bevalling. Vervolgens beschrijft ze welke keuzes ze bij de tweede bewust heeft gemaakt en hoe dat is afgelopen...
Hoewel ik nog geen plannen heb in die richting, vond ik het een mooi topic dat mij wel heeft laten inzien hoe belangrijk het gevoel gehoord te worden en het maken van je eigen keuzes is als je zwanger bent.
Hoewel ik nog geen plannen heb in die richting, vond ik het een mooi topic dat mij wel heeft laten inzien hoe belangrijk het gevoel gehoord te worden en het maken van je eigen keuzes is als je zwanger bent.
vrijdag 25 januari 2013 om 19:05
Het is jouw lichaam, dus je mag iedere medische ingreep weigeren. Geen dokter heeft het recht die weigering naast zich neer te leggen tenzij van de patiënt vastgesteld is dat hij of zij geestelijk niet in orde is (iemand kan dus bijvoorbeeld na een poging tot zelfmoord gedwongen worden medische hulp te accepteren, ook al wil hij of zij dit niet).
In dat laatste zit overigens ook het probleem voor vrouwen die gaan bevallen. De gynaecoloog kan altijd eerder gemaakte afspraken negeren, ook tegen de wens van de bevallende vrouw in, omdat hij kan beweren dat zij op dat moment psychisch niet in staat is om de juiste beslissing te nemen.
Feit blijft dat veel vrouwen daarmee achterblijven met het gevoel dat hun lichamelijke integriteit geschonden is tijdens hun bevalling, wat een schaduw werpt op deze belangrijke gebeurtenis in hun leven. Daarom is het denk ik belangrijk dat je opkomt voor jezelf en je wensen duidelijk kenbaar maakt. Als de gynaecoloog daar niet in mee wil gaan, of als je je niet serieus genomen voelt, kun je overwegen over te stappen naar een ander.
Op deze site kun je meer informatie vinden (niet specifiek voor Nederland): http://www.humanrightsinchildbirth.com/
In dat laatste zit overigens ook het probleem voor vrouwen die gaan bevallen. De gynaecoloog kan altijd eerder gemaakte afspraken negeren, ook tegen de wens van de bevallende vrouw in, omdat hij kan beweren dat zij op dat moment psychisch niet in staat is om de juiste beslissing te nemen.
Feit blijft dat veel vrouwen daarmee achterblijven met het gevoel dat hun lichamelijke integriteit geschonden is tijdens hun bevalling, wat een schaduw werpt op deze belangrijke gebeurtenis in hun leven. Daarom is het denk ik belangrijk dat je opkomt voor jezelf en je wensen duidelijk kenbaar maakt. Als de gynaecoloog daar niet in mee wil gaan, of als je je niet serieus genomen voelt, kun je overwegen over te stappen naar een ander.
Op deze site kun je meer informatie vinden (niet specifiek voor Nederland): http://www.humanrightsinchildbirth.com/
IMHO
vrijdag 25 januari 2013 om 19:08
Ik heb een inleiding geweigerd. Ik had daar echt absoluut geen behoefte aan. Ze wilden met 39 weken gaan inleiden omdat mijn kind te groot en te dik zou zijn om met 40 weken nog via de natuurlijke manier ter wereld te komen.
Ik ben van mijn eerste kind ook bevallen via een keizersnee na heel veel ellende vooraf. Dus ik vond een 2e keizersnee niet erg. Uiteindelijk kondigde mijn dochter zich met 38 weken al aan. En omdat dat zo onverwachts voor me kwam kon ik me totaal niet concentreren op de aanwijzingen van de verloskundige En kreeg ik uiteindelijk mijn 2e keizersnee.
Ik ben van mijn eerste kind ook bevallen via een keizersnee na heel veel ellende vooraf. Dus ik vond een 2e keizersnee niet erg. Uiteindelijk kondigde mijn dochter zich met 38 weken al aan. En omdat dat zo onverwachts voor me kwam kon ik me totaal niet concentreren op de aanwijzingen van de verloskundige En kreeg ik uiteindelijk mijn 2e keizersnee.
vrijdag 25 januari 2013 om 19:10
Overigens is de andere kant van het verhaal inderdaad dat je ook geen enkele medische ingreep kan eisen.
Edit: hoop trouwens dat je het me niet kwalijk neemt dat ik als bijna-vader me in je topic meng, Ik had niet gelezen dat je TO begon met "Dag moeders en bijne moeders", sorry. Mijn excuses als je dit vervelend vindt.
Edit: hoop trouwens dat je het me niet kwalijk neemt dat ik als bijna-vader me in je topic meng, Ik had niet gelezen dat je TO begon met "Dag moeders en bijne moeders", sorry. Mijn excuses als je dit vervelend vindt.
IMHO
