Lentekriebels, the continuing story!

Googlette, bij jou ook nog steeds regen? Vies hè! Ik ga even met een vriendin naar het winkelcentrum. Cas gaat naar oma.



Aju, misschien is Rammels idee zo gek nog niet. Je moet natuurlijk ook bijna weer gaan werken. Lijkt me toch rustiger om dan al te weten hoe giet gaat. Pakt ze de fles al als jij er niet bent?



Rio, wat heerlijk om te lezen dat je nog zo kan genieten! Ik ben benieuwd of je kleine meid er is als ik terug kom van vakantie.



Elsie, volgens mij hebben flesvoeding kindjes ook wel regendagen. Gaat het goed met de flesvoeding? Geen last van kraampjes enzo?



Ik moet iets bekennen. Ik ben er zo klaar mee om thuis te zitten. Als ik naar C kijk, voel ik me dan best schuldig, maar dit thuis zitten, is echt niet voor me weggelegd. Ik voel me best egoïstisch dat ik vanmiddag zonder C weg ga. Maar ik word er een beetje chagrijnig van om steeds thuis te zijn en mijn dag door hem te laten bepalen. Dit weer helpt ook niet mee... Waarschijnlijk als ik straks weer werk, krijg ik heimwee naar deze weken, maar nu..

Ik voel me er wel een slechte moeder door...

Herkenbaar hoor Vis! Ik vind het die 2 dagen nu thuis ook soms best "saai". Zit alleen, heb verder vaak niemand die ook thuis is. Soms een vriendin, dus dan slreek ik met haar af. Er alleen op uit gaan met haar is wel leuk, maar echt gezellig ook nog niet. Ze zegt zo weinig terug he ik kijk dus erg uit naar de tijd dat ze mee kan op de fiets, naar de kinderboerderij, dat soort dingen. Dat ze het erop uit gaan echt bewuster meemaakt. Dan word het leuker! Ik kijk haar soms echt groot hoor haha!

En op deze dagen mis ik het wel dat mijn eigen moeder zo ver weg woont. Ik ga wel af en toe met schoonmams op pad en dat is gezellig hoor! Maar even de stad in met mijn eigen moeder of lekker met haar en Noor wandelen ofzo, is er niet bij. En dat mis ik nu toch wel heel erg op bepaalde momenten.

Ik snap het wel hoor Vis. Zou ik me niet schuldig over voelen, je wordt geen slechte moeder van dingen voor jezelf te doen en/ of daar behoefte aan hebben. Het gevoel er laten zijn en dingen voor jezelf inplannen. Heel goed dus dat je vanmiddag even weggaat!

Wanneer gaan jullie op vakantie?



Ik ben inderdaad nog volop aan het genieten! Mocht het nog 4 weken duren, zou ik dat zoals het nu gaat, niet erg vinden. Maakt het verder niet minder dat ik verschrikkelijk nieuwsgierig ben naar onze kleine meid!

quote:googlette schreef op 07 augustus 2012 @ 11:00:

[...]





't gaat ook zo in je hoofd zitten he

Heel herkenbaar hoor Vis, ben zo blij nu ik weer aan het werk ben. Kijk ook echt weer uit naar de avonden na het werk om lekker te knuffelen, badderen en naar de dagen dat ik vrij ben. Dan vermaak ik me prima met haar en het huishouden en sociale afspraken. (In mijn verlof ook regelmatig naar opa en oma gebracht voor een half dagje, heerlijk )

Cliché: ik geniet nu meer van haar dan in mijn verlof.

En in oktober en december neem ik lekker een weekje verlof op om heerlijk fulltime te moederen.

Haha, eerste keer zo ver weg pas google! Ik weet nog dat ik met hemelvaart (17 mei, dus noor was net 3 maanden oud) helemaal naar Tilburg ben gereden hihi. Dat is voor mij nu het verste weg volgens mij alleen met haar. Is 3 kwartier rijden ik was er best zenuwachtig voor, maar uiteindelijk is het echt super goed gegaan. Zoals gewoonlijk eigenlijk hier.

Dag meisjes even tussen de bergen met was een lieve groet. Zijn terug van een heerlijke vakantie. Het was super. Alles bijlezen kan niet want meisjes wat hebben jullie veel geschreven. Maar even speciaal voor.



@thee wat een geweldig nieuws. Ik vind het een prachtig sintcadeau! Laat het zo mooi zijn. Het is jullie zo gegund.



@Miss wat vreselijk van je schoonvader. Mijn schoonvader is in september zeer plotseling overleden net 3 dagen voor we het vreselijke nieuws van E* hoorde. Hij heeft dat gelukkig niet meetorsten maar heeft R dus ook nooit gezien. Het blijft raar. Heel veel sterkte.



@elsie ineens zag ik op FB je bericht. Wat fantastisch! Een wat een stoere naam. Geniet er maar lekker van.





Verder weet ik het niet uit mijn hoofd, ga snel weer aan de slag in huis. Er moet nog ongeveer 6 wassen weggedraaid worden en vooral strijken

Hey knor! Welkom back!

Goed dat je een fijne vakantie hebt gehad. Heerlijk kunnen genieten van de kids? Had je lekker weer?



Had je gelezen in het lerarensalaris-topic. Jij werkt toch ook in het BO? Je schreef dat je in de LB schaal zit. Ik ben benieuwd hoe je daarin gekomen bent. Dat is niets niks! Knap. Heb je een specialisatie of zo? Of ben je bouwcoordinator? Bij ons op school alleen de intern begeleiders en bouwcoordinatoren in de LB.



@googlette: fijn dat T goed geslapen heeft! Lekker gewinkeld? De draagzak inmiddels in je bezit? Hoop dat T het fijn vindt! En jijzelf natuurlijk ook



Tsja en die regendagen Je zou erdoor in een warmer land gaan wonen..... Hihihihi

En Vis knap dat je na de verhalen van Aju hier post dat je wel "klaar" bent met je verlof. Hoe lief en leuk kleine C ook is. Zoals (volgend mij Rammel) al zei, straks kijk je na een werkdag uit naar het geknuffel en getut met C.

@vis ook ik was wel klaar hoor met mijn verlof, even het gehuil ontvluchten. Ik ben ook een leukere mama als ik werk. Vind de dagen dat ik alleen ben met de kindjes ook soms lang duren. Zoals ivetje schreef als ze wat ouder worden is het anders, maar nu zit je toch wel een beetje in en om het huis door alle slaapjes.



@thee ben rekenspecialist. Toen S een jaartje was heb ik een post hbo gedaan. Daardoor kunnen doorstromen naar LB. Als R wat ouder is wil ik er weer een oppakken. Mij nog meer specialiseren op rekengebied.



We hebben heerlijk weer gehad. Zelfs soms erg warm. R is sinds een week erg uit zijn doen, de eerste weel ging echt fantastisch maar week 2 slechter slapen en op het laats veel huilen. Nu ook weer. Ach we zingen het uit, het zal nooit een goede slaper overdag worden, maar 's nachts als de beste dus ons hoor je (niet altijd) klagen

Welkom terug knor! Fijn dat het zo lekker is gegaan op vakantie

En die dagen thuis, je slaat de spijker op zijn kop. In het begin zit je wat meer aan huis gekluisterd. Helaas heb ik geen vrienden of familie met kleine kinderen, met wie ik op mijn vrije dag af kan spreken. Ik zit dus veel alleen en verder met mijn schoonmoeder of beste vriendin. Verder is iedereen naar het werk op mijn vrije dagen. En om elke week 2 keer met schoonmams af te spreken is ook zowat nu Noor nog niet zoveel kan, verveel ik me soms wel een beetje. Ow...wat klinkt dit erg om toe te geven ze is echt het liefste en leukste en geweldigste meisje, maar ze kan gewoon nog niet zoveel. Ik kan niet wachten om blokkentorens te bouwen, puzzels te maken, haar te helpen met lopen, noem maar op!

Aaargh ik word langzaam gek hier van R.

Ze kan sinds een week op haar buik draaien, maar nog niet terug natuurlijk Dus nu ze slaapt, draait ze elke keer om en gaat vervolgens hard gillen (want dat kan ze ook ineens) en als ik er niet snel genoeg bij ben hard huilen omdat ze tóch liever op haar rug ligt. Komende dagen maar een van-buik-naar-rug-draai-training gaan geven Sta nu 6 keer per uur op, hopelijk gaat het vannacht beter......

@Knor: Welcome back! Fijn dat je een goede vakantie hebt gehad!



@Rammel: Dank voor je tip! Ik denk dat je wel gelijk hebt dat uitproberen een goed idee is, maar het wordt praktisch een beetje lastig om dat nog te regelen voordat ik weer aan het werk ga. Bovendien merk ik dat hoe ouder ze wordt en hoe meer ze kan, ik ook meer vertrouwen krijg in het idee dat anderen voor haar gaan zorgen. Inmiddels durf ik haar al achter te laten bij opa en oma voor een uurtje Nu zoek ik alleen nog naar die plek waar ik het beste gevoel bij heb. Waarschijnlijk wordt dat toch een kleinschalig iets: kleinschalig KDV of gastouder. Zie verder ook mijn verhaal over vandaag in mijn volgende bericht.



@Visils: Ook ik herken je gevoel, hoor. Hoewel ik aan de ene kant heel veel moeite heb met het idee dat ik Pluutje uit handen moet geven, heb ik het aan de andere kant soms ook gehad met het thuis zitten en dat iemand anders mijn dagindeling bepaalt. Soms heb ik zó'n behoefte aan even alleen maar met mezelf rekening houden, gewoon even doen waar ik zin in heb... ! Ik heb me onlangs gerealiseerd dat ik het heel vermoeiend zou vinden als ik haar helemaal zelf op zou moeten voeden, ik heb serieus het idee dat ik dat niet op een leuke manier vol zou houden. Als ik alles alleen zou moeten doen, zou ik niet zo goed voor haar kunnen zorgen als ik haar eigenlijk gun. Ik heb dus hulp nodig bij haar opvoeding en die hulp ga ik krijgen van man, opa's en oma's en van een professional (kdv/gastouder). Zodat ik daarna weer 100% kan geven. Maar wel met een beetje pijn in mijn hart, dat wel

@ o bij de tandarts: ging heel goed! Het was vooral nog spelen, in de stoel en dan met de knoppen op en neer, omhoog en omlaag etc. Hij vond het prachtig! Ze heeft vluchtig in

zijn mondje gekeken want dat vond hij nog een beetje eng, zag er goed uit. Toen mocht hij een speeltje uitzoeken dus was ie helemaal blij! Heb een hele lieve tandarts, ze heeft veel geduld en is ook net moeder geworden dus vind het ook leuk om met O om te gaan. Komt vast helemaal goed!



@ vis: ik kan me jouw gevoel niet helemaal voorstellen maar dat neemt niet weg dat ik vind dat je je echt niet schuldig moet voelen! Goed dat je het hier deelt want ik denk dat

er best wel wat moeders dit herkennen! Ik denk dat het heel goed is dat je weer aan de slag gaat als je je zo voelt, als iedere dag moederen als een opoffering voelt dan moet je dat ook écht niet doen!



@ Aju: denk dat Rammel een goede tip geeft, probeer Pluutje gewoon een dagdeel te laten "oefenen".

Dan merk je snel zat wat je moeder-hart zegt. Als het meevalt dan kan je met een gerust hart uitkijken naar je eerste werkdag, valt het tegen dan kan je de boel nog eens heroverwegen. Dat gevoel van meer bewegingsruimte herken ik wel hoor. Ik ben toen O ongeveer 6 maanden was in de avonden voor mijn partijtje gaan werken. Een half jaar later ben ik commissie-werk gaan doen. Het is niet veel, 8 uurtje per week waarvan maar 1 avond buitenhuis. Maar het is prettig om ook met mijn hoofd bezig te zijn en eventje naar buiten te leven. Het contact met anderen is daarin ook fijn.





@ Rio: ik hoor je bijna genieten van je zwangerschap! heerlijk, het gaat alweer bijna kriebelen bij mij haha!

Nog ff een olie-tip (ms heb ik het al genoemd dan moet je me mijn vergeetachtigheid maar vergeven): jasmijn branden

tijdens de bevalling helpt de weeën krachtiger te maken en werkt ook pijnstillend. Daarbij ruikt het héérlijk. De olie is

wel wat prijzig, 1 ml kost ongeveer 16 euro. Maar je hebt maar 5 druppels nodig (1 ml= 20 druppels). De rest kan je toevoegen aan wat zoete amandelolie en gebruiken als een héérlijk parfum op puur natuurlijk basis!(dus ook te gebruiken na de bevalling in de bv-periode!)



@ weg met de baby: haha volgens mij span ik de kroon; S was 4 weken toen we ruim 700 km ging rijden naar Frankrijk! Staat tegenover dat ik met O de eerste 6 maanden nergens kwam .



@ Knor: lekker dat jullie zo'n fijne vakantie hebben gehad!! Maar die shit was hé, bummer... Ik zal wel een hele slechte huisvrouw zijn maar strijken? Dat doe ik echt nooit!

Zelfs toen ik nog werkte streek ik mijn blousen nooit! Warm ut de droger halen en ophangen was het enige dat ik deed, niemand die het zag!



@ badderen: ik vergat het steeds te posten maar ms als tip voor de gene die zich vervelen én een bad hebben. Ik zet mijn babybadje graag in het grote bad en badder S dan zoals in het

mooie filmpje dat googelette pas posten. Ik zet het baby-badje dan in het grote bad, onder de kraan die langzaam loopt. Het badje loopt dan langzaam over en S kan heerlijk "zweven" in het

water. Ze vind het altijd erg lekker! Zet dan een lekker muziekje op (classic fm komt dan eindelijk van pas), brand manderijn olie (voor blije babies!) en lekker wat Weleda in haar badje. Genieten joh!



Verder hier niet echt iets te melden, het loopt gewoon weer lekker! Morgen naar het Dolfinarium met de kids, heb er zin in! Ben benieuwd wat O van de dolfijnen vindt, ofwel de "fisssijes" zoals hij ze noemt!

@ aju: zie nu dat mijn post een beetje mosterd is! Goed dat je de knoop het doorgehakt!

Badderen gaat hier zo niet lukken nic. Heb in bad geen thermostaatkraan en de gewone moet ik continu bijstellen, anders word hij langzaamaan steeds warmer

Vandaag weer 4 kdv's afgelopen, Pluutje was de ster. Ze heeft echt iedereen om haar vingertje gewonden, met haar brede lach en schattige koppie. Daarnaast heb ik ook weer meer vertrouwen in haar gekregen: ze regelt wel dat ze aandacht krijgt, ze vindt al die nieuwigheden reuze interessant en als ze moe is slaapt ze wel (al heeft ze altijd even een beetje hulp nodig met zich overgeven aan haar slaap). Kortom, ze zorgt goed voor zichzelf en daar ben ik blij om! Zo trots: toen we thuiskwamen na die lange dag vol indrukken was ze thuis echt de stralende vroljkheid zelve met heel veel schaterlachen (wat een heerlijk geluid!) én ging ze van de weeromstuit op het matje op de grond omdraaien van rug naar buik en terug naar rug! (Op buik draaien had ze een paar keer eerder gedaan, maar ze draaide nu voor het eerst terug.)



Over je hart/gevoel laten spreken: ik blijf een beetje vinden dat de grotere kinderdagverblijven overkomen als bedrijven. Hoe leuk ze ook alles doen en hoe goed ze de kindjes ook echt kennen en wat voor een prachtige pedagogische plannen ze allemaal hebben, ik blijf een beetje moeite hebben met ook de bedrijfsmatige kant van het verhaal. Duss... ik denk dat de keuze inderdaad wordt een gastouder, danwel heel kleinschalig kdv.

Nic, dankjewel ook nog voor je meedenken!

NIc, wat een geluk met de geduldige tandarts. Lijkt me heel belangrijk een positieve eerste ervaring. Veel plezier morgen met de fissiesj!



Bad, hebben we nog niet, maar wordt aan gewerkt. Zal ook tijd worden want R groeit uit haar kleine badje. Het past nog net qua lengte maar ze is erg wild aan het spelen dus de hele kamer zeiknat.



Aju, knap dat Pluutje al weer terug kan! Haha het is gewoon een entertainer die veel aandacht en publiek nodig heeft. Om de redenen die jij noemt hebben wij ook een kleinschalig en huiselijk kdv uitgezocht. Op de grote kdv's werd ik zelf stapelgek van het gegil en geren dus voelde ik me echt niet prettig bij. Kan me voorstellen dat met jouw tijden en onregelmatige dagen een gastouder ook fijn (flexibel!) kan zijn.



Ivetje, over een half jaar worden speeltuintjes ook interessant voor Noor en zie je meer mensen uit je omgeving

Is voor nu iets als babyzwemmen/massage/gym ofzo geen leuke activiteit om samen te doen? Dan leer je ook andere moeders kennen in je buurt.

Dan toch nog even de behoefte om mijn hersenspinsels danwel emoties te delen over het dichtbij je baby zijn versus even vrij zijn.



Het is nu, na 4 maanden moederschap, al een enorme ontdekkingsreis geweest. In de eerste weken had ik gerekend op het totaal overgeven aan de zorg voor je kindje: ik was alleen maar bezig met knuffelen, zorgen, voeden, troosten. Mede dankzij de aanwezigheid van mijn man die voor alle randvoorwaarden zorgde en de zorg voor Pluutje ook voor een groot deel op zich nam, waren die eerste weken één grote chaotische warboel van vermoeidheid, liefde & geluk en vooral een heel sterk gevoel van samen zijn. Samen met mijn gezin.



Toen man ging werken en ik ook weer wat meer belangstelling kreeg voor de buitenwereld, kwam de moeilijkste periode: ik wilde van alles, maar niks lukte omdat er geen enkel ritme was en mijn kind me voor alles nodig had (niet alleen voor voeding en een schone luier, maar ook om in slaap te kunnen vallen en te blijven slapen). Daar heb ik toen wel veel moeite mee gehad, ik wilde alleen maar een paar keer per dag een half uurtje voor mezelf, maar dat bleek al lastig te zijn. Bovendien wilde ik graag kunnen plannen wanneer ik iets kon doen, maar dat was überhaupt niet haalbaar.



Maar waar ik in eerste instantie moeite had met het 'opofferen van mezelf', kwam daar na een aantal weken een bepaalde acceptatie in. Ik wist dat ik nog een paar maanden thuis zou blijven, dat hielp: er was tijd om dit alles te ontdekken en weer 'tot mezelf' te komen. Ik leerde ook dat ik niet persé van alles 'moest' met mijn kind, ter stimulatie van de ontwikkeling of omdat het nu eenmaal hoort dat je kind zus of zo doet (zoals zelf in laap vallen in bed). Ik besefte dat het niet lang zou duren dat ik zó dicht bij mijn kindje zou zijn, dat iemand mij zó nodig zou hebben. Mijn dag laten bepalen door mijn kind voelde niet meer zo zeer als een opoffering, maar als iets dat ik mijn kindje graag wilde geven, namelijk een gevoel dat het goed was hoe we het samen deden, op welke manier dat dan ook was. Ik merkte dat ik ook veel meer kon doen wat ik zelf wilde doen sámen met Pluutje, want zij genoot evenzeer van onze uitstapjes als ik zelf. Ik merkte dat als ik gewoon deed waar ik zin in had, maar daarin natuurlijk wel rekening houdend met haar (bijv. gewoon gaan shoppen, maar dan wel met haar in de draagdoek zodat ze om zich heen kon kijken), we allebei het meest relaxed waren.



Het moeilijkste vind ik nu, dat ik gewoon het allerbeste voor haar wil. Ze is zo'n ontzettend mooi, lief, leuk, nieuwsgierig, eigenwijs en bijzonder mensje, dat ik haar het allerbeste gun, dat ik vind dat zij al het moois van de wereld zou moeten zien/horen/voelen/meemaken. Door die enorme nabijheid van de laatste maanden, denk ik dat ik zelf 'het beste' ben voor haar, omdat ik haar het beste ken én omdat ik van mezelf eis dat ik haar het beste geef van wat ik heb. Bovendien vind niemand anders (behalve misschien haar vader) het zó belangrijk dat zij het beste krijgt wat mensen haar kunnen geven. Wat is dat dan het beste? Ik kan dat niet definiëren, maar ik wil haar alle kansen geven om haar leven zo gelukkig mogelijk te starten.



Maar ik merk dus aan mezelf dat ik niet altijd het beste van mezelf kan geven. Soms ben ik moe door gebroken nachten of sjacherijnig vanwege het weer of word ik tureluurs van al die uren die ik boven de box hang te brabbelen. Dan kan ik haar ook niet geven wat ik haar gun, namelijk het beste van mezelf. Af en toe moet ik iets anders doen, om daarna weer er vol voor te gaan. Dus nu is mijn taak om er voor te zorgen dat ik haar af en toe uit handen geef aan mensen die haar ook iets bijzonders te geven hebben (en dingen te geven die ik haar niet kan geven): liefde, rust, respect, aandacht, een andere kijk op het leven, vaardigheden (zoals knutselen ). Als ik maar weet dat die anderen ook écht het beste met haar voor hebben.



Uch, ik heb gesproken