Zwanger
alle pijlers
Mijn vriend wil nog geen kinderen
dinsdag 25 juni 2013 om 20:24
Hallo,
Sinds 3 jaar heb ik een relatie met een hele lieve jongen, ik ben bijna 22. We wonen bijna een jaar in een koophuis ( eengezinswoning )met genoeg ruimte. Hebben allebei een baan.
Sinds mijn 18e heb ik al een hele sterke kinderwens, daarbij heb ik ook een kindje weg moeten laten halen rond die leeftijd. Heb er al meerdere gesprekken over gehad met mijn vriend, maar hij wil absoluut nog niet. Hij heeft het over 10 jaar, wil nog reizen(terwijl hij liever thuis is dan op vakantie te gaan), geen vrije tijd meer of spontane dingen en( dit doen we al zeker 2 jaar niet meer)
Sinds 2 maanden praat ik er niet meer over met hem maar dit is erg moeilijk, overal zie ik baby's en zwangere vrouwen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, er weer over beginnen lijkt me ook niet wat, hij wil er niet meer over praten
Sinds 3 jaar heb ik een relatie met een hele lieve jongen, ik ben bijna 22. We wonen bijna een jaar in een koophuis ( eengezinswoning )met genoeg ruimte. Hebben allebei een baan.
Sinds mijn 18e heb ik al een hele sterke kinderwens, daarbij heb ik ook een kindje weg moeten laten halen rond die leeftijd. Heb er al meerdere gesprekken over gehad met mijn vriend, maar hij wil absoluut nog niet. Hij heeft het over 10 jaar, wil nog reizen(terwijl hij liever thuis is dan op vakantie te gaan), geen vrije tijd meer of spontane dingen en( dit doen we al zeker 2 jaar niet meer)
Sinds 2 maanden praat ik er niet meer over met hem maar dit is erg moeilijk, overal zie ik baby's en zwangere vrouwen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, er weer over beginnen lijkt me ook niet wat, hij wil er niet meer over praten
woensdag 26 juni 2013 om 09:57
quote:elninjoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:41:
[...]
Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
[...]
Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
woensdag 26 juni 2013 om 10:00
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:57:
[...]
Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
ofzo?? Je bent 21 en werkt 24 uur, bent waarschijnlijk niet hoog opgeleid dus waarschijnlijk ook nog geen hele goede baan. ik kan me moeilijk voorstellen dat je daar genoeg mee verdient om jezelf comfortabel te kunnen onderhouden mochten jullie uit elkaar gaan (alimentatie krijg je ook niet) of je vriend overlijden of zoiets.
Begrijp me niet verkeerd hoor. Maar ik zou die paar jaar die je vriend nog wil wachten juist aangrijpen om nog even goed aan je loopbaan te werken zodat jullie straks allemaal samen meer te besteden hebben als jullie wel aan kinderen beginnen.
[...]
Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
ofzo?? Je bent 21 en werkt 24 uur, bent waarschijnlijk niet hoog opgeleid dus waarschijnlijk ook nog geen hele goede baan. ik kan me moeilijk voorstellen dat je daar genoeg mee verdient om jezelf comfortabel te kunnen onderhouden mochten jullie uit elkaar gaan (alimentatie krijg je ook niet) of je vriend overlijden of zoiets.
Begrijp me niet verkeerd hoor. Maar ik zou die paar jaar die je vriend nog wil wachten juist aangrijpen om nog even goed aan je loopbaan te werken zodat jullie straks allemaal samen meer te besteden hebben als jullie wel aan kinderen beginnen.
woensdag 26 juni 2013 om 10:02
woensdag 26 juni 2013 om 10:02
quote:elninjoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:41:
[...]
Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?
Inderdaad. Het is niet meer van deze tijd om zo afhankelijk te zijn. Zeker niet als je er ineens alleen voor komt te staan en weinig ervaring hebt met zo weinig uren.
Leeftijd maakt daadwerkelijk verschil. Dan heb je uren, ervaring etc opgebouwd zodat je eventueel fulltime kan werken als het moet om je kind te onderhouden.
Een samenlevings contract heb je voor de zekerheid als je uit elkaar gaat. Wat is er voor de zekerheid met het kind als je uit elkaar gaat? Dit zijn belangrijke vragen aangezien de meeste relaties tegenwoordig stranden.
Je moet het zelf kunnen dragen. Dikke kans dat TO niet meer gaat werken komende jaren met kind.
[...]
Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?
Inderdaad. Het is niet meer van deze tijd om zo afhankelijk te zijn. Zeker niet als je er ineens alleen voor komt te staan en weinig ervaring hebt met zo weinig uren.
Leeftijd maakt daadwerkelijk verschil. Dan heb je uren, ervaring etc opgebouwd zodat je eventueel fulltime kan werken als het moet om je kind te onderhouden.
Een samenlevings contract heb je voor de zekerheid als je uit elkaar gaat. Wat is er voor de zekerheid met het kind als je uit elkaar gaat? Dit zijn belangrijke vragen aangezien de meeste relaties tegenwoordig stranden.
Je moet het zelf kunnen dragen. Dikke kans dat TO niet meer gaat werken komende jaren met kind.
woensdag 26 juni 2013 om 10:04
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 10:02:
Maargoed, het topic was hier in eerste instantie niet voor geopend. Ik ben gelukkig met mijn huis en dat interesseert met dus echt niet hoe andere mensen er over denken
je koopt een huis niet met " we gaan binnenkort uit elkaar " omda ik 21 ben gaan we niet eerder uit elkaar dan iemand van 30.Neuh maar jij wilt in deze situatie een kind, je vriend wil dat nog niet, mooie kans om toch nog even wat te doen aan die werksituatie. Dat verdient je kind ook.
Maargoed, het topic was hier in eerste instantie niet voor geopend. Ik ben gelukkig met mijn huis en dat interesseert met dus echt niet hoe andere mensen er over denken
je koopt een huis niet met " we gaan binnenkort uit elkaar " omda ik 21 ben gaan we niet eerder uit elkaar dan iemand van 30.Neuh maar jij wilt in deze situatie een kind, je vriend wil dat nog niet, mooie kans om toch nog even wat te doen aan die werksituatie. Dat verdient je kind ook.
woensdag 26 juni 2013 om 10:04
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:57:
[...]
Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
Inderdaad het enige wat nog ontbreekt in dit plaatje is een baby
Je zegt volwassen te zijn, maar je hebt nog amper voor jezelf gezorgd.
[...]
Heb 3.5 jaar lang 40 uur gewerkt, maar wat nou als mijn vriend heel veel verdiend? En het zo makkelijk gaat? Werken doe ik voor mezelf ( ja ik weet het, als mijn vriend me verlaat zit ik vast zonder geld ofzo volgens meerdere mensen) maar het is perfect zo! Ik ben de vrouw die het huis ten alle tijden schoon heeft, voor het hondje zorgt, zorgt dat het eten altijd klaar staat, er genoeg in huis is en mijn vriend na een lange werkdag heerlijk op de bank kan zitten
Inderdaad het enige wat nog ontbreekt in dit plaatje is een baby
Je zegt volwassen te zijn, maar je hebt nog amper voor jezelf gezorgd.
woensdag 26 juni 2013 om 10:10
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 10:08:
Ik hoopte me hier beter te gaan voelen, maar dan ben ik waarschijnlijk op de verkeerde site, want het tegenovergestelde is waar...Als je alleen maar meepraters wilt kun je beter met je vriendinnen gaan praten. Op een forum geven mensen hun eerlijke meningen. Mijn advies voor je is: Je vriend wil niet, dat is de allergrootste reden die er bestaat om niet aan een kind te beginnen. Waarschijnlijk wil hij met de tijd wel, als hij er klaar voor is. Gebruik de tussentijd om te profiteren van alle voordelen van het kindloze leven.
Ik hoopte me hier beter te gaan voelen, maar dan ben ik waarschijnlijk op de verkeerde site, want het tegenovergestelde is waar...Als je alleen maar meepraters wilt kun je beter met je vriendinnen gaan praten. Op een forum geven mensen hun eerlijke meningen. Mijn advies voor je is: Je vriend wil niet, dat is de allergrootste reden die er bestaat om niet aan een kind te beginnen. Waarschijnlijk wil hij met de tijd wel, als hij er klaar voor is. Gebruik de tussentijd om te profiteren van alle voordelen van het kindloze leven.
woensdag 26 juni 2013 om 10:14
Overigens geven de verstandige redenen om nu nog niet te beginnen mij juist meer rust dan verdriet. Gewoon omdat ik weet dat het beter is. Je kunt de redenen die er zijn om nu nog niet te beginnen ook omzetten in een positief gevoel. Hij wil wel, alleen nog niet nu. En als hij er dan wel aan toe is dan beginnen jullie samen, met 100% overtuiging aan een kind. Dat is toch veel prettiger ook voor jou, dan hem moeten overtuigen dat een kindje toch echt wel heel leuk is enzo?
woensdag 26 juni 2013 om 10:16
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 10:08:
Ik hoopte me hier beter te gaan voelen, maar dan ben ik waarschijnlijk op de verkeerde site, want het tegenovergestelde is waar...
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!
Ik hoopte me hier beter te gaan voelen, maar dan ben ik waarschijnlijk op de verkeerde site, want het tegenovergestelde is waar...
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!
woensdag 26 juni 2013 om 10:19
San, serieuze tip: Als je niet meer wil werken (wat ik je wel zou aanraden, maar is jouw keuze), is het misschien iets om vrijwilligerswerk met kinderen te doen (er vanuitgaande dat je nog niet met kinderen werkt)? Je vindt kinderen leuk, je bouwt ervaring op, en je krijgt de kans om misschien op een andere manier met kinderen om te gaan dan er met jou is omgegaan.
woensdag 26 juni 2013 om 10:24
Het krijgen van kinderen is geen kommer en kwel. Ik vind het fantastisch. Ook al ben ik gescheiden en heb ik nu de zorg in mijn uppie.
Wanneer het wel kommer en kwel zou kunnen worden als je er met een enorm roze wolk, pluizig, naieve blik er aan gaat beginnen en alle verantwoordelijke zaken afdoet als 'komt wel goed als het kleintje er eenmaal is'.
Wanneer het wel kommer en kwel zou kunnen worden als je er met een enorm roze wolk, pluizig, naieve blik er aan gaat beginnen en alle verantwoordelijke zaken afdoet als 'komt wel goed als het kleintje er eenmaal is'.
woensdag 26 juni 2013 om 10:24
quote:mifaa schreef op 26 juni 2013 @ 10:16:
[...]
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!Wat een complete onzin schrijf je hier. Ja, in een wereld waarin alles werkt zoals het zou moeten werken gaat dat zo ja. Maar zo zit de wereld niet in elkaar. Als een man vader wordt kan hij er zo voor kiezen de biezen te pakken als hij er geen zin in heeft. Want hij was dan wel laks met anticonceptie maar een kind wou hij niet. Maar dan zit je mooi wel met dat kind in de buik. Als zwangere vrouw kun je wel de biezen pakken maar die baby gaat gewoon mee hoor. En het is ook geen uitzondering dat een man als kind er eenmaal is het toch niet zo'n succes vindt, er vandoor gaat en een 2x per maand regeling met kind wel meer dan genoeg is. De gevolgen en risico's van een niet 100% gewenste zwangerschap zijn wel degelijk groter voor vrouwen dan voor mannen.
[...]
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!Wat een complete onzin schrijf je hier. Ja, in een wereld waarin alles werkt zoals het zou moeten werken gaat dat zo ja. Maar zo zit de wereld niet in elkaar. Als een man vader wordt kan hij er zo voor kiezen de biezen te pakken als hij er geen zin in heeft. Want hij was dan wel laks met anticonceptie maar een kind wou hij niet. Maar dan zit je mooi wel met dat kind in de buik. Als zwangere vrouw kun je wel de biezen pakken maar die baby gaat gewoon mee hoor. En het is ook geen uitzondering dat een man als kind er eenmaal is het toch niet zo'n succes vindt, er vandoor gaat en een 2x per maand regeling met kind wel meer dan genoeg is. De gevolgen en risico's van een niet 100% gewenste zwangerschap zijn wel degelijk groter voor vrouwen dan voor mannen.
woensdag 26 juni 2013 om 10:33
To, ik snap dat het moeilijk is om rammelende eierstokken te hebben, maar er is gewoon geen manier om je vriend eerder 'toe te laten zijn' aan kinderen.
Er zijn naast uit elkaar gaan gewoon geen andere smaken dan wachten. (ik vind de oeps ik ben spontaan zwanger ondanks dat partner het niet wil geen optie).
Misschien kun je wel afspreken dat je om het jaar er over praat hoe dat een ieder er in staat (of om de 2 jaar).
Ikzelf had ook vroeg een kinderwens, mijn partner is 14 jaar ouder dan ik en na 3 jaar relatie (na afgeronde opleiding en een huwelijk) zijn wij gestart voor een kindje, ik was 21 toen ik zwanger raakte, 22 toen ik beviel. Zoon is inmiddels 3,5 en ik zou het niet anders willen. Inmiddels ben ik 26 en zwanger van de 2e.
Mijn partner had ook een kinderwens (een hele sterke zelfs) maar mocht dat toen niet het geval zijn geweest had ik hoe moeilijk ook deze toch nog even in de ijskast gezet.
Er zijn naast uit elkaar gaan gewoon geen andere smaken dan wachten. (ik vind de oeps ik ben spontaan zwanger ondanks dat partner het niet wil geen optie).
Misschien kun je wel afspreken dat je om het jaar er over praat hoe dat een ieder er in staat (of om de 2 jaar).
Ikzelf had ook vroeg een kinderwens, mijn partner is 14 jaar ouder dan ik en na 3 jaar relatie (na afgeronde opleiding en een huwelijk) zijn wij gestart voor een kindje, ik was 21 toen ik zwanger raakte, 22 toen ik beviel. Zoon is inmiddels 3,5 en ik zou het niet anders willen. Inmiddels ben ik 26 en zwanger van de 2e.
Mijn partner had ook een kinderwens (een hele sterke zelfs) maar mocht dat toen niet het geval zijn geweest had ik hoe moeilijk ook deze toch nog even in de ijskast gezet.
Not my circus, not my monkeys
woensdag 26 juni 2013 om 10:33
quote:mifaa schreef op 26 juni 2013 @ 10:16:
[...]
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!
Ik kan je één ding zeggen: het heeft mij ongeveer een jaar of twee van mijn leven gekost voor ik vrede had met het feit dat ik moeder ben. En als ik nu opnieuw zou moeten kiezen, met de kennis die ik nu heb, zou ik een andere keuze maken.
Je weet werkelijk niet waar je het over hebt, als je met droge ogen kunt beweren wat jij hierboven opschreef.
[...]
Meid er zijn veel vrouwen die in jouw situatie zitten. Er is niets mis met een kinderwens, hartstikke normaal en natuurlijk. En dat de consequenties voor een vrouw groter zijn dan voor een man... Faluwekul! Als er eenmaal een kind is, blijken mannen er net zo gek op als vrouwen. En mocht dat niet het geval zijn, en de relatie wordt verbroken, het is niet de wenselijke situatie, maar ook dat is niet leeftijdgebonden. Ook 30-igers met kinderen gaan uit elkaar. En ook dat is niet het einde van de wereld. Samen, in je eentje, lattend enz enz... het kan allemaal een goede basis zijn voor het grootbrengen van een kind.
Hou geen oogkleppen op wat dat betreft en jaag je dromen achterna. Als er eenmaal kinderen zijn, zul je nooit spijt krijgen van het hebben van kinderen. Wel van het niet hebben ervan...
Gelukkig ben jij nog jong en heb je nog de tijd ervoor. Je hoeft je vriend niet op te jagen, maar je moet ook niet jouw wens negeren. Succes ermee meid! Het komt hoe dan ook goed!
Ik kan je één ding zeggen: het heeft mij ongeveer een jaar of twee van mijn leven gekost voor ik vrede had met het feit dat ik moeder ben. En als ik nu opnieuw zou moeten kiezen, met de kennis die ik nu heb, zou ik een andere keuze maken.
Je weet werkelijk niet waar je het over hebt, als je met droge ogen kunt beweren wat jij hierboven opschreef.
woensdag 26 juni 2013 om 10:48
quote:san21 schreef op 25 juni 2013 @ 21:47:Sommige mensen zijn eerder volwassen dan anderen, er is in mijn verleden veel gebeurd, waar je een ander mens door word, vooral veel sterker.
Dat zeggen zoveel (jonge) mensen, dat het wat mij betreft nietszeggend is.
En verder betekent echt volwassen zijn soms dat je naar een groter geheel kijkt.
Dat zeggen zoveel (jonge) mensen, dat het wat mij betreft nietszeggend is.
En verder betekent echt volwassen zijn soms dat je naar een groter geheel kijkt.
woensdag 26 juni 2013 om 10:53
quote:devima schreef op 26 juni 2013 @ 10:48:
[...]
Dat zeggen zoveel (jonge) mensen, dat het wat mij betreft nietszeggend is.
En verder betekent echt volwassen zijn soms dat je naar een groter geheel kijkt.Hersenen zijn op die leeftijd zelfs nog vol in ontwikkeling. Dat stopt pas ergens rond het 25ste jaar.
[...]
Dat zeggen zoveel (jonge) mensen, dat het wat mij betreft nietszeggend is.
En verder betekent echt volwassen zijn soms dat je naar een groter geheel kijkt.Hersenen zijn op die leeftijd zelfs nog vol in ontwikkeling. Dat stopt pas ergens rond het 25ste jaar.
woensdag 26 juni 2013 om 10:59
quote:Katherina schreef op 26 juni 2013 @ 10:33:
[...]
Ik kan je één ding zeggen: het heeft mij ongeveer een jaar of twee van mijn leven gekost voor ik vrede had met het feit dat ik moeder ben. En als ik nu opnieuw zou moeten kiezen, met de kennis die ik nu heb, zou ik een andere keuze maken.
Je weet werkelijk niet waar je het over hebt, als je met droge ogen kunt beweren wat jij hierboven opschreef.
Mag ik vragen of jij bewust moeder geworden bent? En dat het werkelijk zo tegenviel dat je nu geen kinderen zou willen?
Misschien dat ik het vekeerd opvat, maar ik vind dit erg hard overkomen.
Het is verder geen aanval hoor, gewoon interesse omdat je vaak hoort dat mensen wanneer er eenmaal een kindje is het gevoel hebben alsof het nooit anders is geweest.
[...]
Ik kan je één ding zeggen: het heeft mij ongeveer een jaar of twee van mijn leven gekost voor ik vrede had met het feit dat ik moeder ben. En als ik nu opnieuw zou moeten kiezen, met de kennis die ik nu heb, zou ik een andere keuze maken.
Je weet werkelijk niet waar je het over hebt, als je met droge ogen kunt beweren wat jij hierboven opschreef.
Mag ik vragen of jij bewust moeder geworden bent? En dat het werkelijk zo tegenviel dat je nu geen kinderen zou willen?
Misschien dat ik het vekeerd opvat, maar ik vind dit erg hard overkomen.
Het is verder geen aanval hoor, gewoon interesse omdat je vaak hoort dat mensen wanneer er eenmaal een kindje is het gevoel hebben alsof het nooit anders is geweest.
woensdag 26 juni 2013 om 11:01
quote:druifje83 schreef op 26 juni 2013 @ 10:59:
[...]
Mag ik vragen of jij bewust moeder geworden bent? En dat het werkelijk zo tegenviel dat je nu geen kinderen zou willen?
Misschien dat ik het vekeerd opvat, maar ik vind dit erg hard overkomen.
Het is verder geen aanval hoor, gewoon interesse omdat je vaak hoort dat mensen wanneer er eenmaal een kindje is het gevoel hebben alsof het nooit anders is geweest.
Voor de meeste mensen zal dit ook zo zijn, en de meesten zullen ook geen spijt hebben van hun kinderen. Maar er zijn wel mensen die wel spijt hebben, maar dat mag je niet zeggen want dat is taboe.
Daarnaast zijn er ook nog best wat mensen die geen spijt hebben van hun kinderen maar wel spijt hebben dat ze niet een ander moment ervoor gekozen hebben of er niet voor gezorgd hebben dat de omstandigheden anders waren.
[...]
Mag ik vragen of jij bewust moeder geworden bent? En dat het werkelijk zo tegenviel dat je nu geen kinderen zou willen?
Misschien dat ik het vekeerd opvat, maar ik vind dit erg hard overkomen.
Het is verder geen aanval hoor, gewoon interesse omdat je vaak hoort dat mensen wanneer er eenmaal een kindje is het gevoel hebben alsof het nooit anders is geweest.
Voor de meeste mensen zal dit ook zo zijn, en de meesten zullen ook geen spijt hebben van hun kinderen. Maar er zijn wel mensen die wel spijt hebben, maar dat mag je niet zeggen want dat is taboe.
Daarnaast zijn er ook nog best wat mensen die geen spijt hebben van hun kinderen maar wel spijt hebben dat ze niet een ander moment ervoor gekozen hebben of er niet voor gezorgd hebben dat de omstandigheden anders waren.
woensdag 26 juni 2013 om 11:13
Er zijn idd wel degelijk mensen die spijt hebben/krijgen van hun kinderen. En ook onder de mensen die al van jongs af aan het hebben van kinderen als hun allergrootste levenswens zagen. Net zoals er mensen zijn die ongewenst zwanger werden, het onder invloed van hun hormonen het toch maar houden, en uiteindelijk heel happy blijken te worden als moeder. Het kan alle kanten uit.
woensdag 26 juni 2013 om 11:18
quote:Orzoo schreef op 26 juni 2013 @ 11:01:
[...]
Voor de meeste mensen zal dit ook zo zijn, en de meesten zullen ook geen spijt hebben van hun kinderen. Maar er zijn wel mensen die wel spijt hebben, maar dat mag je niet zeggen want dat is taboe.
Daarnaast zijn er ook nog best wat mensen die geen spijt hebben van hun kinderen maar wel spijt hebben dat ze niet een ander moment ervoor gekozen hebben of er niet voor gezorgd hebben dat de omstandigheden anders waren.
Van mij mag ze het wel zeggen hoor, zo bedoelde ik het in ieder geval niet, mocht het zo overgekomen zijn.
Ik was vooral erg benieuwd of en waarom het dan zo tegengevallen is.
[...]
Voor de meeste mensen zal dit ook zo zijn, en de meesten zullen ook geen spijt hebben van hun kinderen. Maar er zijn wel mensen die wel spijt hebben, maar dat mag je niet zeggen want dat is taboe.
Daarnaast zijn er ook nog best wat mensen die geen spijt hebben van hun kinderen maar wel spijt hebben dat ze niet een ander moment ervoor gekozen hebben of er niet voor gezorgd hebben dat de omstandigheden anders waren.
Van mij mag ze het wel zeggen hoor, zo bedoelde ik het in ieder geval niet, mocht het zo overgekomen zijn.
Ik was vooral erg benieuwd of en waarom het dan zo tegengevallen is.
