Zwanger
alle pijlers
Mijn vriend wil nog geen kinderen
dinsdag 25 juni 2013 om 20:24
Hallo,
Sinds 3 jaar heb ik een relatie met een hele lieve jongen, ik ben bijna 22. We wonen bijna een jaar in een koophuis ( eengezinswoning )met genoeg ruimte. Hebben allebei een baan.
Sinds mijn 18e heb ik al een hele sterke kinderwens, daarbij heb ik ook een kindje weg moeten laten halen rond die leeftijd. Heb er al meerdere gesprekken over gehad met mijn vriend, maar hij wil absoluut nog niet. Hij heeft het over 10 jaar, wil nog reizen(terwijl hij liever thuis is dan op vakantie te gaan), geen vrije tijd meer of spontane dingen en( dit doen we al zeker 2 jaar niet meer)
Sinds 2 maanden praat ik er niet meer over met hem maar dit is erg moeilijk, overal zie ik baby's en zwangere vrouwen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, er weer over beginnen lijkt me ook niet wat, hij wil er niet meer over praten
Sinds 3 jaar heb ik een relatie met een hele lieve jongen, ik ben bijna 22. We wonen bijna een jaar in een koophuis ( eengezinswoning )met genoeg ruimte. Hebben allebei een baan.
Sinds mijn 18e heb ik al een hele sterke kinderwens, daarbij heb ik ook een kindje weg moeten laten halen rond die leeftijd. Heb er al meerdere gesprekken over gehad met mijn vriend, maar hij wil absoluut nog niet. Hij heeft het over 10 jaar, wil nog reizen(terwijl hij liever thuis is dan op vakantie te gaan), geen vrije tijd meer of spontane dingen en( dit doen we al zeker 2 jaar niet meer)
Sinds 2 maanden praat ik er niet meer over met hem maar dit is erg moeilijk, overal zie ik baby's en zwangere vrouwen.
Ik weet niet meer wat ik moet doen, er weer over beginnen lijkt me ook niet wat, hij wil er niet meer over praten
woensdag 26 juni 2013 om 09:10
quote:miluska schreef op 26 juni 2013 @ 09:02:
Ik heb niet alles gelezen, maar pfoeh hé, wat een felle reacties worden er gegeven. Het gevoel kinderen te willen hebben is een oergevoel en heel moeilijk te negeren, ook als je jong bent, en zeker als je leven daarnaast ook nog eens op de rit ligt. Assumpties dat TO per ongeluk expres zwanger zal worden zijn toch helemaal niet aan de orde? Ze weet zich geen raad met haar gevoel en vraagt advies aan anderen. Alleen maar goed!
TO, ik heb het gevoel moeder te willen worden ook al vanaf heel jonge leeftijd. Ook al was ik er uiteraard helemaal nog niet klaar voor, qua gevoel had ik prima op mijn 15e moeder kunnen worden. Wat mij hielp is me richten op dingen die ik afgerond zou willen hebben voordat ik zwanger zou zijn. Misschien nog een stuk zelfontplooiing, zorgen dat je inzicht hebt in die moeilijke tijd die je hebt gehad, misschien nog wel een opleiding of een waardevolle cursus, etc. Daarnaast vond ik de implanon fijn om het idee dat dat ding er nou eenmaal in zat en er niet zomaar uit kon. Zwanger worden kon dan gewoon echt niet en daarom was ik er automatisch ook veel minder mee bezig. En ja, bij vlagen zal je gevoel even heel sterk terugkomen. Maar je wil je kind toch geen vader geven die eigenlijk nog helemaal geen vader had willen worden? Aan zijn 'nee' kun je helaas niets veranderen. Heb geduld meid, het komt echt goed.
Dankjewel voor je reactie!
Ik ben al 4 jaar klaar met school, toen begonnen met werken, nog wel een avondopleiding gedaan, en via mijn werk vele cursussen(die ik nog steeds doe). Zie mezelf niet meer naar school gaan, vind werken echt heerlijk! En over een implanon, in mijn omgeving zijn 3 mensen daarmee zwanger (geweest). Dus helaas niet echt positief gevoel over, daarnaast kan ik ook niet tegen de hormonen. Zelfde al met een spiraal of de pil, word er heel ziek van. Een zwangerschap moet, zoals eerder gezegd, idd van 2 kanten komen. Dat snap ik. Maar het is wel fijn om , zoals nu, met iemand te praten die er hetzelfde over denkt/voelt, dankjewel
Ik heb niet alles gelezen, maar pfoeh hé, wat een felle reacties worden er gegeven. Het gevoel kinderen te willen hebben is een oergevoel en heel moeilijk te negeren, ook als je jong bent, en zeker als je leven daarnaast ook nog eens op de rit ligt. Assumpties dat TO per ongeluk expres zwanger zal worden zijn toch helemaal niet aan de orde? Ze weet zich geen raad met haar gevoel en vraagt advies aan anderen. Alleen maar goed!
TO, ik heb het gevoel moeder te willen worden ook al vanaf heel jonge leeftijd. Ook al was ik er uiteraard helemaal nog niet klaar voor, qua gevoel had ik prima op mijn 15e moeder kunnen worden. Wat mij hielp is me richten op dingen die ik afgerond zou willen hebben voordat ik zwanger zou zijn. Misschien nog een stuk zelfontplooiing, zorgen dat je inzicht hebt in die moeilijke tijd die je hebt gehad, misschien nog wel een opleiding of een waardevolle cursus, etc. Daarnaast vond ik de implanon fijn om het idee dat dat ding er nou eenmaal in zat en er niet zomaar uit kon. Zwanger worden kon dan gewoon echt niet en daarom was ik er automatisch ook veel minder mee bezig. En ja, bij vlagen zal je gevoel even heel sterk terugkomen. Maar je wil je kind toch geen vader geven die eigenlijk nog helemaal geen vader had willen worden? Aan zijn 'nee' kun je helaas niets veranderen. Heb geduld meid, het komt echt goed.
Dankjewel voor je reactie!
Ik ben al 4 jaar klaar met school, toen begonnen met werken, nog wel een avondopleiding gedaan, en via mijn werk vele cursussen(die ik nog steeds doe). Zie mezelf niet meer naar school gaan, vind werken echt heerlijk! En over een implanon, in mijn omgeving zijn 3 mensen daarmee zwanger (geweest). Dus helaas niet echt positief gevoel over, daarnaast kan ik ook niet tegen de hormonen. Zelfde al met een spiraal of de pil, word er heel ziek van. Een zwangerschap moet, zoals eerder gezegd, idd van 2 kanten komen. Dat snap ik. Maar het is wel fijn om , zoals nu, met iemand te praten die er hetzelfde over denkt/voelt, dankjewel
woensdag 26 juni 2013 om 09:13
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:10:
[...]
Dankjewel voor je reactie!
Ik ben al 4 jaar klaar met school, toen begonnen met werken, nog wel een avondopleiding gedaan, en via mijn werk vele cursussen(die ik nog steeds doe). Zie mezelf niet meer naar school gaan, vind werken echt heerlijk! En over een implanon, in mijn omgeving zijn 3 mensen daarmee zwanger (geweest). Dus helaas niet echt positief gevoel over, daarnaast kan ik ook niet tegen de hormonen. Zelfde al met een spiraal of de pil, word er heel ziek van. Een zwangerschap moet, zoals eerder gezegd, idd van 2 kanten komen. Dat snap ik. Maar het is wel fijn om , zoals nu, met iemand te praten die er hetzelfde over denkt/voelt, dankjewelAls je wil mag je me een privéberichtje sturen als je het je eens hoog zit en je het erover wil hebben hoor. Ik heb een flinke tijd met dezelfde gevoelens rondgelopen, dus wie weet heb je nog wat aan me.
[...]
Dankjewel voor je reactie!
Ik ben al 4 jaar klaar met school, toen begonnen met werken, nog wel een avondopleiding gedaan, en via mijn werk vele cursussen(die ik nog steeds doe). Zie mezelf niet meer naar school gaan, vind werken echt heerlijk! En over een implanon, in mijn omgeving zijn 3 mensen daarmee zwanger (geweest). Dus helaas niet echt positief gevoel over, daarnaast kan ik ook niet tegen de hormonen. Zelfde al met een spiraal of de pil, word er heel ziek van. Een zwangerschap moet, zoals eerder gezegd, idd van 2 kanten komen. Dat snap ik. Maar het is wel fijn om , zoals nu, met iemand te praten die er hetzelfde over denkt/voelt, dankjewelAls je wil mag je me een privéberichtje sturen als je het je eens hoog zit en je het erover wil hebben hoor. Ik heb een flinke tijd met dezelfde gevoelens rondgelopen, dus wie weet heb je nog wat aan me.
woensdag 26 juni 2013 om 09:14
quote:elninjoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:06:
[...]
Nee, we kennen jou niet, alleen zien we hier dagelijks topics voorbij komen van vrouwen die 'oeps' zwanger zijn terwijl hun vriend/man (nog) niet wilde.
Wat zou je doen als je toch 'n ongelukje kreeg terwijl jullie serieus je best deden dat te voorkomen? Zou je het dan tegen zijn zin houden of zou je het weg laten halen tot jullie beiden aan 'n gezin toe zijn?Deze vraag heb ik ook aan mijn vriend gesteld, en hij zal er echt voor gaan als het gebeurd. Zo goed ken ik hem ook wel dat hij voor zoiets niet bij me weg gaat. Maar hier word niet gevraagd Ben je hiertoe is staat? Maar word al vanuit gegaan dat ik dat ben. Dat vind ik niet respectvol tegen iemand die je niet kent.
[...]
Nee, we kennen jou niet, alleen zien we hier dagelijks topics voorbij komen van vrouwen die 'oeps' zwanger zijn terwijl hun vriend/man (nog) niet wilde.
Wat zou je doen als je toch 'n ongelukje kreeg terwijl jullie serieus je best deden dat te voorkomen? Zou je het dan tegen zijn zin houden of zou je het weg laten halen tot jullie beiden aan 'n gezin toe zijn?Deze vraag heb ik ook aan mijn vriend gesteld, en hij zal er echt voor gaan als het gebeurd. Zo goed ken ik hem ook wel dat hij voor zoiets niet bij me weg gaat. Maar hier word niet gevraagd Ben je hiertoe is staat? Maar word al vanuit gegaan dat ik dat ben. Dat vind ik niet respectvol tegen iemand die je niet kent.
woensdag 26 juni 2013 om 09:19
Hebben jullie een samenlevingscontract? Andere zaakjes op orde? Wat gaan jullie met een kind doen als jullie uit elkaar gaan? Gaan jullie beiden minder werken, of alleen jij? Etcetc.
Persoonlijk vind ik dat het krijgen van een kind in deze tijd op zo een jonge leeftijd tegen het onverantwoordelijke zitten. Dikke kans dat jij over 10 jaar tegen slechte condities met een kind ergens tegen een bijstandsnorm aan zit. Je vriend inmiddels met een ander. Dat is slechts een mening. Het eerste zijn legitieme vragen
Persoonlijk vind ik dat het krijgen van een kind in deze tijd op zo een jonge leeftijd tegen het onverantwoordelijke zitten. Dikke kans dat jij over 10 jaar tegen slechte condities met een kind ergens tegen een bijstandsnorm aan zit. Je vriend inmiddels met een ander. Dat is slechts een mening. Het eerste zijn legitieme vragen
woensdag 26 juni 2013 om 09:20
quote:druifje83 schreef op 26 juni 2013 @ 09:08:
Als jouw vriend echt degene is met wie jij een gezin wil gaan stichten, dan zul je even het respect moeten opbrengen om op hem te wachten.
Ondanks dat jij het heel graag wil, dat kun je nou eenmaal niet tegenhouden.
Zelf ben ik bijna 28, wil het ook al heel lang, heel graag maar wilde eerst wat andere dingen goed regelen, voordat er een kindje komt.
Inmiddels slik ik mijn pil alweer 13 jaar, en heb ik er gewoon genoeg van.
Dit met mijn vriend besproken. Hij is geen type om juichend en springend toe te geven dat hij heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel graag vader wil worden, maar ziet zichzelf wel heel duidelijk in die vaderrol. Ook als hij met kindjes van vrienden is.
Duidelijk tegen vriend gezegd dat hij weet wat de consequenties zijn als ik écht stop, en of hij dan iets anders wil proberen (om te wachten) of er voor wil gaan.
Hij wil er ook voor gaan.
Zijn enige vraag was: Als je de pil nu zat bent, wat ga je dan doen als er een kindje is?
Ja... daar hebben we het dan wel over, eerst zien of het allemaal gaat lukken (vruchtbaarheidsproblemen in de familie)
Waarom dit hele verhaal?
Ga er niet om 'zeuren' zoals hier al gezegd is. Natuurlijk zijn jullie nu ook heel gelukkig, en voor jou gevoel ontbreek er nog iets.
Bij hem zal het moeten groeien, net als mijn vriend.
Jouw vriend is nu 25, geef hem nog wat jaren, dan kan het zomaar gedraaid zijn.
Het hoeft echt geen 10 jaar te zijn, maar laat het nog even op zijn beloop, het is denk ik belangrijker om te weten OF hij wel kinderen wil als hij daar resoluut tegen is dan moet je daar over nadenken, alsj e weet dat hij nog een paar jaar wil wachten, respecteer dat dan.Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.
Als jouw vriend echt degene is met wie jij een gezin wil gaan stichten, dan zul je even het respect moeten opbrengen om op hem te wachten.
Ondanks dat jij het heel graag wil, dat kun je nou eenmaal niet tegenhouden.
Zelf ben ik bijna 28, wil het ook al heel lang, heel graag maar wilde eerst wat andere dingen goed regelen, voordat er een kindje komt.
Inmiddels slik ik mijn pil alweer 13 jaar, en heb ik er gewoon genoeg van.
Dit met mijn vriend besproken. Hij is geen type om juichend en springend toe te geven dat hij heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel graag vader wil worden, maar ziet zichzelf wel heel duidelijk in die vaderrol. Ook als hij met kindjes van vrienden is.
Duidelijk tegen vriend gezegd dat hij weet wat de consequenties zijn als ik écht stop, en of hij dan iets anders wil proberen (om te wachten) of er voor wil gaan.
Hij wil er ook voor gaan.
Zijn enige vraag was: Als je de pil nu zat bent, wat ga je dan doen als er een kindje is?
Ja... daar hebben we het dan wel over, eerst zien of het allemaal gaat lukken (vruchtbaarheidsproblemen in de familie)
Waarom dit hele verhaal?
Ga er niet om 'zeuren' zoals hier al gezegd is. Natuurlijk zijn jullie nu ook heel gelukkig, en voor jou gevoel ontbreek er nog iets.
Bij hem zal het moeten groeien, net als mijn vriend.
Jouw vriend is nu 25, geef hem nog wat jaren, dan kan het zomaar gedraaid zijn.
Het hoeft echt geen 10 jaar te zijn, maar laat het nog even op zijn beloop, het is denk ik belangrijker om te weten OF hij wel kinderen wil als hij daar resoluut tegen is dan moet je daar over nadenken, alsj e weet dat hij nog een paar jaar wil wachten, respecteer dat dan.Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.
woensdag 26 juni 2013 om 09:23
San21 ik snap je gevoelens..bij mij begon de kinderwens ook al te spelen toen ik 20 was. Nu ben ik 23 en misschien beginnen we volgend jaar of in 2015 al met proberen.
Maar...mijn vriend is wel al 30. En de gemiddelde man van 25 (die ik ken iig) is nog totaal niet bezig met kinderen krijgen en komt bij het idee aan een kind niet verder dan (ooit, over heeeeeeel lang). De reactie van je vriend is helemaal niet vreemd.
Mijn eerste tip is: zorg voor goede anticonceptie. Hoewel je een kinderwens hebt zit je echt niet (geloof me, echt niet!!) te wachten op een zwangerschap die niet door beide ouders 100% gewenst is en welkom is. Er kan nu wel heel leuk gezegd worden 'laat het hem lekker regelen' maar als je dan zwanger zou worden en hij trekt het niet (verbreekt toch de relatie of gaat het vaderschap wel aan maar met veel spanningen tussen jullie) zit JIJ wel letterlijk met je buik vol dankzij "zijn verantwoordelijkheid".
Verder: ga hem niet pushen. Je hebt je wens duidelijk gemaakt, nu is het verder aan hem. Als hij niet wil wil hij gewoon niet. Dan kun je of op hem wachten, of besluiten de relatie te verbreken.
En als je besluit te wachten tot hij er ook klaar voor is: denk eens goed na over welke dingen je nog gedaan wilt hebben. Heb je nog wensen die je wilt vervullen die kinderloos makkelijker zijn dan met kinderen? Richt je dan daar op.
Maar...mijn vriend is wel al 30. En de gemiddelde man van 25 (die ik ken iig) is nog totaal niet bezig met kinderen krijgen en komt bij het idee aan een kind niet verder dan (ooit, over heeeeeeel lang). De reactie van je vriend is helemaal niet vreemd.
Mijn eerste tip is: zorg voor goede anticonceptie. Hoewel je een kinderwens hebt zit je echt niet (geloof me, echt niet!!) te wachten op een zwangerschap die niet door beide ouders 100% gewenst is en welkom is. Er kan nu wel heel leuk gezegd worden 'laat het hem lekker regelen' maar als je dan zwanger zou worden en hij trekt het niet (verbreekt toch de relatie of gaat het vaderschap wel aan maar met veel spanningen tussen jullie) zit JIJ wel letterlijk met je buik vol dankzij "zijn verantwoordelijkheid".
Verder: ga hem niet pushen. Je hebt je wens duidelijk gemaakt, nu is het verder aan hem. Als hij niet wil wil hij gewoon niet. Dan kun je of op hem wachten, of besluiten de relatie te verbreken.
En als je besluit te wachten tot hij er ook klaar voor is: denk eens goed na over welke dingen je nog gedaan wilt hebben. Heb je nog wensen die je wilt vervullen die kinderloos makkelijker zijn dan met kinderen? Richt je dan daar op.
woensdag 26 juni 2013 om 09:24
Jullie zijn nog zo jong, ik begrijp je vriend wel hoor.
Overigens valt het me op dat ik steeds vaker lees van mensen begin twintig, die "al" een koophuis hebben, een gezin willen beginnen etc. Ik herken dat echt totaal niet uit mijn eigen omgeving. Is er een omslag gaande dat mensen nu jonger kinderen willen? Zelfs de meeste mensen die vroeger bij me op school zaten (nu 34) hebben (nog?) geen kinderen.
Overigens valt het me op dat ik steeds vaker lees van mensen begin twintig, die "al" een koophuis hebben, een gezin willen beginnen etc. Ik herken dat echt totaal niet uit mijn eigen omgeving. Is er een omslag gaande dat mensen nu jonger kinderen willen? Zelfs de meeste mensen die vroeger bij me op school zaten (nu 34) hebben (nog?) geen kinderen.
woensdag 26 juni 2013 om 09:24
1 ding je weet dat je door zwangerschap ook 9 maanden dood ziek kan zijn? En jij als persoon ook zal veranderen. En je relatie ook?
Ik zeg niet dat je te jong bent echt niet was zelf jonger.
Maar ik kon alle vragen en ideeen en veranderingen met mijn partner bespreken omdat wij samen een kinderwens hadden..
En die 10 jaar hoeft echt geen 10 te zijn. Hij geeft alleen aan uiteindelijk wel een kind met je te willen maar voor nu in elk geval er niet aan te moeten denken.
Dat kan over 2 jaar al zijn maar het kan idd ook zijn dat het wel 6 jaar of 10 jaar duurt. Zo als ik eerder ook al zij.
Maak afwegingen voor jezelf.
Hoelang denk jij te kunnen wachten.
Wat wil jij, jullie of hij nog doen voor er een kind komt?
En hoelang zou je voor hem willen wachten?
Ik zeg niet dat je te jong bent echt niet was zelf jonger.
Maar ik kon alle vragen en ideeen en veranderingen met mijn partner bespreken omdat wij samen een kinderwens hadden..
En die 10 jaar hoeft echt geen 10 te zijn. Hij geeft alleen aan uiteindelijk wel een kind met je te willen maar voor nu in elk geval er niet aan te moeten denken.
Dat kan over 2 jaar al zijn maar het kan idd ook zijn dat het wel 6 jaar of 10 jaar duurt. Zo als ik eerder ook al zij.
Maak afwegingen voor jezelf.
Hoelang denk jij te kunnen wachten.
Wat wil jij, jullie of hij nog doen voor er een kind komt?
En hoelang zou je voor hem willen wachten?
woensdag 26 juni 2013 om 09:24
quote:rozenstruikje schreef op 26 juni 2013 @ 09:19:
Hebben jullie een samenlevingscontract? Andere zaakjes op orde? Wat gaan jullie met een kind doen als jullie uit elkaar gaan? Gaan jullie beiden minder werken, of alleen jij? Etcetc.
Persoonlijk vind ik dat het krijgen van een kind in deze tijd op zo een jonge leeftijd tegen het onverantwoordelijke zitten. Dikke kans dat jij over 10 jaar tegen slechte condities met een kind ergens tegen een bijstandsnorm aan zit. Je vriend inmiddels met een ander. Dat is slechts een mening. Het eerste zijn legitieme vragen
Ja we hebben een samenlevingscontract, in huis en privé alles goed op orde. Mijn vriend werkt 40 uur en ik 24, er zijn 2 dagen waarop we samen werken, wanneer mijn moeder en schoonmoeder op zouden willen passen. Hier heb ik het met beide al eens over gehad.
Een mening mag je natuurlijk altijd hebben, alleen is mijn mening dat het er niet aan ligt hoe oud je bent.
Hebben jullie een samenlevingscontract? Andere zaakjes op orde? Wat gaan jullie met een kind doen als jullie uit elkaar gaan? Gaan jullie beiden minder werken, of alleen jij? Etcetc.
Persoonlijk vind ik dat het krijgen van een kind in deze tijd op zo een jonge leeftijd tegen het onverantwoordelijke zitten. Dikke kans dat jij over 10 jaar tegen slechte condities met een kind ergens tegen een bijstandsnorm aan zit. Je vriend inmiddels met een ander. Dat is slechts een mening. Het eerste zijn legitieme vragen
Ja we hebben een samenlevingscontract, in huis en privé alles goed op orde. Mijn vriend werkt 40 uur en ik 24, er zijn 2 dagen waarop we samen werken, wanneer mijn moeder en schoonmoeder op zouden willen passen. Hier heb ik het met beide al eens over gehad.
Een mening mag je natuurlijk altijd hebben, alleen is mijn mening dat het er niet aan ligt hoe oud je bent.
woensdag 26 juni 2013 om 09:25
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:20:
[...]
Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.Jij weet niet over wat voor tijd het ongeveer gaat omdat HIJ het ook niet weet. Zoals ik in een eerdere post al zei..die jongen is 25. Die is waarschijnlijk nog totaal niet bezig met kinderen krijgen. Ooit dus. Over heel lang. Het zou zomaar kunnen dat hij over een paar jaar van die 10 jaar opeens 5 heeft gemaakt. Of niet, dat kan ook.
[...]
Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.Jij weet niet over wat voor tijd het ongeveer gaat omdat HIJ het ook niet weet. Zoals ik in een eerdere post al zei..die jongen is 25. Die is waarschijnlijk nog totaal niet bezig met kinderen krijgen. Ooit dus. Over heel lang. Het zou zomaar kunnen dat hij over een paar jaar van die 10 jaar opeens 5 heeft gemaakt. Of niet, dat kan ook.
woensdag 26 juni 2013 om 09:27
quote:gelderka schreef op 25 juni 2013 @ 22:42:
Ooit van iemand gehoord: Als je weet dat je kinderen wilt, kun je er het best direct aan beginnen.
Dat was een man van 25, met kinderen.
Ik denk dat hij gelijk heeft. Als je kinderen krijgt, betekent al die flauwekul van met een rugzak op jezelf ontdekken (lees: alle backpack hotels af waar al 1000000 mensen precies dezelfde reis hebben gemaakt) helemaal niets.
Carrière? Flauwekul. Als je bij je baan vertrekt weet niemand na een jaar nog hoe je heette. Er staat niemand bij je graf te wenen omdat Paul zo goed de bestellingen van de paperclips bijhield.
Die carrière is tweederangs. Je wordt er niet om herinnerd, en jouw plaats wordt doodleuk door een ander opgevuld - en de wereld draait gewoon door.
Die wereldreis - geef dat je kinderen mee, in plaats van ze op de achterbank van de auto te laten opgroeien omdat ze van school naar kinderopvang naar voetbal naar feestje geraced moeten worden terwijl papa en mama carrière maken.
Ik denk dat je een punt hebt.
Als je weet dat je het wilt, is wachten onzin.
Mannen houden echter NIET van gezeur (wie wel?).
Daarom deze tip. Vertel je vriend dat je zijn mening respecteert en dat je ophoudt met zeuren... Maar dat hij echt, heel erg 100% moet beseffen dat dat niet betekent dat jouw wens niet meer bestaat, en dat hij er nog van gaat horen. Zo leg je het in de week, en komt het volgende niet als een donderslag bij heldere hemel.
6 tot 12 maanden later, kondig je aan dat je hem de aller-aller-allerfijnste liefste geweldigste supervent van de hele wereld vindt, en dat jij stopt met anticonceptie.
Als-ie iets wil, moet hij zelf maar maatregelen nemen.
Leuk en aardig wat je zegt, maar voor alles is ook weer een tegen te zeggen.
De reizen met mijn vriend hebben ervoor gezorgd dat we elkaar door en door kennen. We hebben tijdens onze reizen voor problemen/geluksmomenten gestaan die weer hier niet hadden gehad. Dit heeft ons een sterk koppel gemaakt. Zo hebben we hebben voor langere tijd(6 weken) in tentje geslapen en op elkaars lip gezetten in de natuur.
Carrière je kunt zeggen dat het op de tweede plaats komt. Toevallige waren we maandag bij de bank om het een en ander door te spreken. De bank medewerker was verbaast hoe goed wij er voor staan. Zo hebben gaan onze lasten over 13 jaar met 30% naar beneden en 7 jaar daarna hebben we nog maar 20% van onze lasten over. Wij hebben dadelijk ook genoeg geld over als het kind dadelijk wil studeren omdat te betalen, want je moet er toch vanuit gaan dat je dat tegenwoordig moet doen voor je kind.
Daarnaast zitten we allebei nu in de positie dat we allebei part time kunnen werken het de zorg kunnen verdelen. Hij of zij moet dadelijk hierdoor maar 1 dag naar het kdv.
San ik was ook eerder klaar voor een kind dan mijn vriend. Wat hebben gedaan is om het half jaar een gesprek aan gaan over hoe erin staan. Zo heb je een vast moment om er over te praten. Tijdens de gesprek hebben we ook nagedacht hoe we het wouden gaan doen en hoe we dachten over opvoeden. Wat we nog wouden geregeld hebben. Dit deden we altijd in een rust restaurant, zodat er geen telefoon, tv enz ons kon storen. Toen wij er klaar voor waren kreeg mijn moeder borstkanker en stond mijn hoofd er niet naar, dus een jaar later pas begonnen.
Succes
Ooit van iemand gehoord: Als je weet dat je kinderen wilt, kun je er het best direct aan beginnen.
Dat was een man van 25, met kinderen.
Ik denk dat hij gelijk heeft. Als je kinderen krijgt, betekent al die flauwekul van met een rugzak op jezelf ontdekken (lees: alle backpack hotels af waar al 1000000 mensen precies dezelfde reis hebben gemaakt) helemaal niets.
Carrière? Flauwekul. Als je bij je baan vertrekt weet niemand na een jaar nog hoe je heette. Er staat niemand bij je graf te wenen omdat Paul zo goed de bestellingen van de paperclips bijhield.
Die carrière is tweederangs. Je wordt er niet om herinnerd, en jouw plaats wordt doodleuk door een ander opgevuld - en de wereld draait gewoon door.
Die wereldreis - geef dat je kinderen mee, in plaats van ze op de achterbank van de auto te laten opgroeien omdat ze van school naar kinderopvang naar voetbal naar feestje geraced moeten worden terwijl papa en mama carrière maken.
Ik denk dat je een punt hebt.
Als je weet dat je het wilt, is wachten onzin.
Mannen houden echter NIET van gezeur (wie wel?).
Daarom deze tip. Vertel je vriend dat je zijn mening respecteert en dat je ophoudt met zeuren... Maar dat hij echt, heel erg 100% moet beseffen dat dat niet betekent dat jouw wens niet meer bestaat, en dat hij er nog van gaat horen. Zo leg je het in de week, en komt het volgende niet als een donderslag bij heldere hemel.
6 tot 12 maanden later, kondig je aan dat je hem de aller-aller-allerfijnste liefste geweldigste supervent van de hele wereld vindt, en dat jij stopt met anticonceptie.
Als-ie iets wil, moet hij zelf maar maatregelen nemen.
Leuk en aardig wat je zegt, maar voor alles is ook weer een tegen te zeggen.
De reizen met mijn vriend hebben ervoor gezorgd dat we elkaar door en door kennen. We hebben tijdens onze reizen voor problemen/geluksmomenten gestaan die weer hier niet hadden gehad. Dit heeft ons een sterk koppel gemaakt. Zo hebben we hebben voor langere tijd(6 weken) in tentje geslapen en op elkaars lip gezetten in de natuur.
Carrière je kunt zeggen dat het op de tweede plaats komt. Toevallige waren we maandag bij de bank om het een en ander door te spreken. De bank medewerker was verbaast hoe goed wij er voor staan. Zo hebben gaan onze lasten over 13 jaar met 30% naar beneden en 7 jaar daarna hebben we nog maar 20% van onze lasten over. Wij hebben dadelijk ook genoeg geld over als het kind dadelijk wil studeren omdat te betalen, want je moet er toch vanuit gaan dat je dat tegenwoordig moet doen voor je kind.
Daarnaast zitten we allebei nu in de positie dat we allebei part time kunnen werken het de zorg kunnen verdelen. Hij of zij moet dadelijk hierdoor maar 1 dag naar het kdv.
San ik was ook eerder klaar voor een kind dan mijn vriend. Wat hebben gedaan is om het half jaar een gesprek aan gaan over hoe erin staan. Zo heb je een vast moment om er over te praten. Tijdens de gesprek hebben we ook nagedacht hoe we het wouden gaan doen en hoe we dachten over opvoeden. Wat we nog wouden geregeld hebben. Dit deden we altijd in een rust restaurant, zodat er geen telefoon, tv enz ons kon storen. Toen wij er klaar voor waren kreeg mijn moeder borstkanker en stond mijn hoofd er niet naar, dus een jaar later pas begonnen.
Succes
woensdag 26 juni 2013 om 09:28
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:20:
[...]
Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.
Dat mag ook zeker hoor! Ik herken dat ook wel vanuit mijn vriend. Ik heb dat met het onderwerp trouwen: dat ziet ie helemaal niet zitten, en daar valt niet over te praten.
Gek genoeg stoppen met de pil wel..., en daar had ik toch ook wel wat discussies over verwachten.
Ik wil maar zeggen kan allemaal uiteindelijk anders lopen dan je verwacht!
[...]
Ik weet dat hij wel kinderen wil ooit, maar het is best frustrerend als je niet weet over wat voor tijd het ongeveer gaat. Ik respecteer het ook absoluut! Ik hou echt veel van hem! Maar aangezien ik er liever niet weer een gesprek met hem over begin, is het wel fijn om hier je verhaal te kunnen doen.
Dat mag ook zeker hoor! Ik herken dat ook wel vanuit mijn vriend. Ik heb dat met het onderwerp trouwen: dat ziet ie helemaal niet zitten, en daar valt niet over te praten.
Gek genoeg stoppen met de pil wel..., en daar had ik toch ook wel wat discussies over verwachten.
Ik wil maar zeggen kan allemaal uiteindelijk anders lopen dan je verwacht!
woensdag 26 juni 2013 om 09:30
quote:NYC schreef op 26 juni 2013 @ 09:24:
Jullie zijn nog zo jong, ik begrijp je vriend wel hoor.
Overigens valt het me op dat ik steeds vaker lees van mensen begin twintig, die "al" een koophuis hebben, een gezin willen beginnen etc. Ik herken dat echt totaal niet uit mijn eigen omgeving. Is er een omslag gaande dat mensen nu jonger kinderen willen? Zelfs de meeste mensen die vroeger bij me op school zaten (nu 34) hebben (nog?) geen kinderen.
Dat mijn generatie (ik ben 23, hoogopgeleid) eerder aan kinderen begint/willen beginnen herken ik. Ik voorspel dat de meeste van mijn vrienden en kennissen incl. ikzelf voor de 30 kinderen krijgen.
Die koophuizen is echter iets waar ik me ook over verbaas. Ken veel mensen (tussen de 20 en 30 dus) die getrouwd zijn, samenwonen en in sommige gevallen dus ook al kinderen hebben, maar eigenlijk niemand met een koophuis. Ja ok, 1 stelletje, maar die hebben flink wat hulp van hun ouders gehad.
Jullie zijn nog zo jong, ik begrijp je vriend wel hoor.
Overigens valt het me op dat ik steeds vaker lees van mensen begin twintig, die "al" een koophuis hebben, een gezin willen beginnen etc. Ik herken dat echt totaal niet uit mijn eigen omgeving. Is er een omslag gaande dat mensen nu jonger kinderen willen? Zelfs de meeste mensen die vroeger bij me op school zaten (nu 34) hebben (nog?) geen kinderen.
Dat mijn generatie (ik ben 23, hoogopgeleid) eerder aan kinderen begint/willen beginnen herken ik. Ik voorspel dat de meeste van mijn vrienden en kennissen incl. ikzelf voor de 30 kinderen krijgen.
Die koophuizen is echter iets waar ik me ook over verbaas. Ken veel mensen (tussen de 20 en 30 dus) die getrouwd zijn, samenwonen en in sommige gevallen dus ook al kinderen hebben, maar eigenlijk niemand met een koophuis. Ja ok, 1 stelletje, maar die hebben flink wat hulp van hun ouders gehad.
woensdag 26 juni 2013 om 09:35
quote:Orzoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:30:
[...]
Dat mijn generatie (ik ben 23, hoogopgeleid) eerder aan kinderen begint/willen beginnen herken ik. Ik voorspel dat de meeste van mijn vrienden en kennissen incl. ikzelf voor de 30 kinderen krijgen.
Die koophuizen is echter iets waar ik me ook over verbaas. Ken veel mensen die samenwonen en in sommige gevallen dus ook al kinderen hebben, maar eigenlijk niemand met een koophuis. Ja ok, 1 stelletje, maar die hebben flink wat hulp van hun ouders gehad.We wilden eerst huren, met met ons gezamenlijke loon, mochten we niet onder een bepaald bedrag huren. Dit was erg veel geld! Toen gekeken naar een koopwoning en een heel mooi huis gevonden! Waar we ook nog eens goedkoper uit zijn dan wanneer we zouden huren. Daarnaast is mijn mening dat een koopwoning echt van jezelf is en alles wat je verbouwd meerwaarde heeft, en een huurwoning zal nooit van jezelf zijn.
[...]
Dat mijn generatie (ik ben 23, hoogopgeleid) eerder aan kinderen begint/willen beginnen herken ik. Ik voorspel dat de meeste van mijn vrienden en kennissen incl. ikzelf voor de 30 kinderen krijgen.
Die koophuizen is echter iets waar ik me ook over verbaas. Ken veel mensen die samenwonen en in sommige gevallen dus ook al kinderen hebben, maar eigenlijk niemand met een koophuis. Ja ok, 1 stelletje, maar die hebben flink wat hulp van hun ouders gehad.We wilden eerst huren, met met ons gezamenlijke loon, mochten we niet onder een bepaald bedrag huren. Dit was erg veel geld! Toen gekeken naar een koopwoning en een heel mooi huis gevonden! Waar we ook nog eens goedkoper uit zijn dan wanneer we zouden huren. Daarnaast is mijn mening dat een koopwoning echt van jezelf is en alles wat je verbouwd meerwaarde heeft, en een huurwoning zal nooit van jezelf zijn.
woensdag 26 juni 2013 om 09:39
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:35:
[...]
We wilden eerst huren, met met ons gezamenlijke loon, mochten we niet onder een bepaald bedrag huren. Dit was erg veel geld! Toen gekeken naar een koopwoning en een heel mooi huis gevonden! Waar we ook nog eens goedkoper uit zijn dan wanneer we zouden huren. Daarnaast is mijn mening dat een koopwoning echt van jezelf is en alles wat je verbouwd meerwaarde heeft, en een huurwoning zal nooit van jezelf zijn.Dat gaat in de huidige situatie echt niet meer op.
[...]
We wilden eerst huren, met met ons gezamenlijke loon, mochten we niet onder een bepaald bedrag huren. Dit was erg veel geld! Toen gekeken naar een koopwoning en een heel mooi huis gevonden! Waar we ook nog eens goedkoper uit zijn dan wanneer we zouden huren. Daarnaast is mijn mening dat een koopwoning echt van jezelf is en alles wat je verbouwd meerwaarde heeft, en een huurwoning zal nooit van jezelf zijn.Dat gaat in de huidige situatie echt niet meer op.
woensdag 26 juni 2013 om 09:40
Jeetje wat een kortzichtige reacties allemaal hier. Zoals sommigen terecht al zeggen, een kinderwens is een oergevoel, een wens om te overleven. Dat is de natuur! Het is helemaal niet leeftijd gebonden.
Zij wil kinderen. Hij wil geen kinderen. Waarom moet zij erin berusten? Ze is eerlijk over het gebruik van voorbehoedsmiddelen, dus mocht ze zwanger raken, heeft ze hem er niet in geluisd. Waarom legt iedereen de schuld bij haar?
TO ik zou jou adviseren wat al eerder is gezegd. Wees eerlijk naar hem, maar stop jouw wensen niet voor 10 jaar in de koelkast. Evengoed als zijn wens (het niet hebben van kinderen) is jouw wens een legitiem en niet te negeren gevoel.
Zij wil kinderen. Hij wil geen kinderen. Waarom moet zij erin berusten? Ze is eerlijk over het gebruik van voorbehoedsmiddelen, dus mocht ze zwanger raken, heeft ze hem er niet in geluisd. Waarom legt iedereen de schuld bij haar?
TO ik zou jou adviseren wat al eerder is gezegd. Wees eerlijk naar hem, maar stop jouw wensen niet voor 10 jaar in de koelkast. Evengoed als zijn wens (het niet hebben van kinderen) is jouw wens een legitiem en niet te negeren gevoel.
woensdag 26 juni 2013 om 09:41
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 08:57:
Ik had gehoopt om hier mijn ei kwijt te kunnen en zinvolle reacties te krijgen, en niet (bijna) alleen maar dat ik " te jong " ben, moet genieten van mijn jeugd? Niemand zegt dat ik niet geniet. Niemand zegt ook dat wij geen leuke dingen meer doen.
Als de huisarts en gynaecoloog al niet weten waar ik wel tegen zou kunnen, dan houden we alleen het condoom nog over. Punt. Geheelonthouding een optie voor mannen? Zou jullie man/vriend dat kunnen? Dan is er bij jullie iets mis, en niet bij ons. Ik ben zeker van een leven samen met hem, en ook dat ik dat vol ga houden.
Ik zou ook nooit " per ongeluk " zwanger worden, dit is een keus van twee personen. Niemand van jullie kent mij, maar toch durven mensen te zeggen dat ik er toe in staat ben? Mijn vriend is niet dom, hij weet ook wat er kan gebeuren met alleen en condoom.
Het gaat er niet om dat jij te jong bent. Het gaat erom dat je vriend heeft aangegeven voorlopig nog niet te willen.
Als je dat al niet begrijpt dan ben je echt nog niet volwassen.
Ik had gehoopt om hier mijn ei kwijt te kunnen en zinvolle reacties te krijgen, en niet (bijna) alleen maar dat ik " te jong " ben, moet genieten van mijn jeugd? Niemand zegt dat ik niet geniet. Niemand zegt ook dat wij geen leuke dingen meer doen.
Als de huisarts en gynaecoloog al niet weten waar ik wel tegen zou kunnen, dan houden we alleen het condoom nog over. Punt. Geheelonthouding een optie voor mannen? Zou jullie man/vriend dat kunnen? Dan is er bij jullie iets mis, en niet bij ons. Ik ben zeker van een leven samen met hem, en ook dat ik dat vol ga houden.
Ik zou ook nooit " per ongeluk " zwanger worden, dit is een keus van twee personen. Niemand van jullie kent mij, maar toch durven mensen te zeggen dat ik er toe in staat ben? Mijn vriend is niet dom, hij weet ook wat er kan gebeuren met alleen en condoom.
Het gaat er niet om dat jij te jong bent. Het gaat erom dat je vriend heeft aangegeven voorlopig nog niet te willen.
Als je dat al niet begrijpt dan ben je echt nog niet volwassen.
woensdag 26 juni 2013 om 09:41
quote:san21 schreef op 26 juni 2013 @ 09:24:
[...]
Ja we hebben een samenlevingscontract, in huis en privé alles goed op orde. Mijn vriend werkt 40 uur en ik 24, er zijn 2 dagen waarop we samen werken, wanneer mijn moeder en schoonmoeder op zouden willen passen. Hier heb ik het met beide al eens over gehad.
Een mening mag je natuurlijk altijd hebben, alleen is mijn mening dat het er niet aan ligt hoe oud je bent.Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?
[...]
Ja we hebben een samenlevingscontract, in huis en privé alles goed op orde. Mijn vriend werkt 40 uur en ik 24, er zijn 2 dagen waarop we samen werken, wanneer mijn moeder en schoonmoeder op zouden willen passen. Hier heb ik het met beide al eens over gehad.
Een mening mag je natuurlijk altijd hebben, alleen is mijn mening dat het er niet aan ligt hoe oud je bent.Vind je het geen slechte basis voor jezelf om op jouw leeftijd al genoegen te nemen met 'n parttime baantje? Zo bouw je toch niet voldoende pensioen op? Je bent nog zo jong, je zou toch in eerste instantie moeten streven naar een baan van 36 uur?
woensdag 26 juni 2013 om 09:43
quote:mifaa schreef op 26 juni 2013 @ 09:40:
Jeetje wat een kortzichtige reacties allemaal hier. Zoals sommigen terecht al zeggen, een kinderwens is een oergevoel, een wens om te overleven. Dat is de natuur! Het is helemaal niet leeftijd gebonden.
Zij wil kinderen. Hij wil geen kinderen. Waarom moet zij erin berusten? Ze is eerlijk over het gebruik van voorbehoedsmiddelen, dus mocht ze zwanger raken, heeft ze hem er niet in geluisd. Waarom legt iedereen de schuld bij haar?
Omdat als ze zwanger zou raken en haar vriend is er nog niet klaar voor zij met de gebakken peren zit. Ik vind niet dat ze hem er dan ingeluisd heeft als ze hem duidelijk heeft gemaakt dat de verantwoordelijkheid nu bij hem ligt. Maar de gevolgen van een zwangerschap zijn voor de vrouw altijd groter dan voor de man. Daarom ben je als vrouw hoofdverantwoordelijke voor anticonceptie. Niet dat dat helemaal eerlijk is, maar praktisch gezien wel in je eigen belang.
TO ik zou jou adviseren wat al eerder is gezegd. Wees eerlijk naar hem, maar stop jouw wensen niet voor 10 jaar in de koelkast. Evengoed als zijn wens (het niet hebben van kinderen) is jouw wens een legitiem en niet te negeren gevoel.
Jeetje wat een kortzichtige reacties allemaal hier. Zoals sommigen terecht al zeggen, een kinderwens is een oergevoel, een wens om te overleven. Dat is de natuur! Het is helemaal niet leeftijd gebonden.
Zij wil kinderen. Hij wil geen kinderen. Waarom moet zij erin berusten? Ze is eerlijk over het gebruik van voorbehoedsmiddelen, dus mocht ze zwanger raken, heeft ze hem er niet in geluisd. Waarom legt iedereen de schuld bij haar?
Omdat als ze zwanger zou raken en haar vriend is er nog niet klaar voor zij met de gebakken peren zit. Ik vind niet dat ze hem er dan ingeluisd heeft als ze hem duidelijk heeft gemaakt dat de verantwoordelijkheid nu bij hem ligt. Maar de gevolgen van een zwangerschap zijn voor de vrouw altijd groter dan voor de man. Daarom ben je als vrouw hoofdverantwoordelijke voor anticonceptie. Niet dat dat helemaal eerlijk is, maar praktisch gezien wel in je eigen belang.
TO ik zou jou adviseren wat al eerder is gezegd. Wees eerlijk naar hem, maar stop jouw wensen niet voor 10 jaar in de koelkast. Evengoed als zijn wens (het niet hebben van kinderen) is jouw wens een legitiem en niet te negeren gevoel.
woensdag 26 juni 2013 om 09:44
quote:Ikbenanoniem schreef op 26 juni 2013 @ 09:41:
[...]
Het gaat er niet om dat jij te jong bent. Het gaat erom dat je vriend heeft aangegeven voorlopig nog niet te willen.
Eens. Begin 20 kinderen krijgen is helemaal niks mis mee. Maar je moet er wel allebei 100% achter staan en het allebei echt willen.
Als je dat al niet begrijpt dan ben je echt nog niet volwassen.
[...]
Het gaat er niet om dat jij te jong bent. Het gaat erom dat je vriend heeft aangegeven voorlopig nog niet te willen.
Eens. Begin 20 kinderen krijgen is helemaal niks mis mee. Maar je moet er wel allebei 100% achter staan en het allebei echt willen.
Als je dat al niet begrijpt dan ben je echt nog niet volwassen.
woensdag 26 juni 2013 om 09:44
quote:Orzoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:39:
[...]
Dat gaat in de huidige situatie echt niet meer op.Toch is huren vaak duurder dan hypotheek op 'n eenvoudig huis. Tenzij je 10 jaar ingeschreven wil staan om ergens voor 'n habbekrats in 'n sociale huurwoning terecht te kunnen komen op 'n locatie die je niet zelf gekozen hebt.
[...]
Dat gaat in de huidige situatie echt niet meer op.Toch is huren vaak duurder dan hypotheek op 'n eenvoudig huis. Tenzij je 10 jaar ingeschreven wil staan om ergens voor 'n habbekrats in 'n sociale huurwoning terecht te kunnen komen op 'n locatie die je niet zelf gekozen hebt.
woensdag 26 juni 2013 om 09:46
quote:elninjoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:44:
[...]
Toch is huren vaak duurder dan hypotheek op 'n eenvoudig huis. Tenzij je 10 jaar ingeschreven wil staan om ergens voor 'n habbekrats in 'n sociale huurwoning terecht te kunnen komen op 'n locatie die je niet zelf gekozen hebt.Klopt hoor. Voor de rest snap ik de keuze van TO en vriend ook heel goed dat ze hebben gekocht ivm de prijzen van vrije sector woningen itt. de huidige koopprijzen. Alleen het idee dat je met een koopwoning opbouwt en er altijd rijker van wordt gaat momenteel echt niet op. Stel, stel he, ze gaan volgend jaar uit elkaar (of moeten verkopen om een andere reden)...hele kleine kans dat ze er dan winst op maken.
[...]
Toch is huren vaak duurder dan hypotheek op 'n eenvoudig huis. Tenzij je 10 jaar ingeschreven wil staan om ergens voor 'n habbekrats in 'n sociale huurwoning terecht te kunnen komen op 'n locatie die je niet zelf gekozen hebt.Klopt hoor. Voor de rest snap ik de keuze van TO en vriend ook heel goed dat ze hebben gekocht ivm de prijzen van vrije sector woningen itt. de huidige koopprijzen. Alleen het idee dat je met een koopwoning opbouwt en er altijd rijker van wordt gaat momenteel echt niet op. Stel, stel he, ze gaan volgend jaar uit elkaar (of moeten verkopen om een andere reden)...hele kleine kans dat ze er dan winst op maken.
woensdag 26 juni 2013 om 09:48
Overigens TO. Ik weet 99% zeker dat als ik zou willen ik mijn vriend zou kunnen overtuigen om eind dit jaar aan kinderen te beginnen.
Ik houd me echter bewust in. Heel erg in. Want ik wil dat we aan kinderen beginnen op het moment dat het verantwoord is (en dat is het nu niet, maar dat moet ik 100x per dag zeggen tegen mijn rammelende eierstokken) en dat we er allebei echt 100% achter staan. Niet omdat hij toch wel kinderen wil en ach..het zou orzoo zo gelukkig maken dus dan kan het ook wel een jaartje eerder dan gepland. Als hij om die reden eerder aan kinderen zou beginnen dan we besproken hebben en waar we ons allebei prettig bij voelen weet ik dat er een verhoogd risico is op gedonder op het moment dat dingen niet goed lopen.
Ik houd me echter bewust in. Heel erg in. Want ik wil dat we aan kinderen beginnen op het moment dat het verantwoord is (en dat is het nu niet, maar dat moet ik 100x per dag zeggen tegen mijn rammelende eierstokken) en dat we er allebei echt 100% achter staan. Niet omdat hij toch wel kinderen wil en ach..het zou orzoo zo gelukkig maken dus dan kan het ook wel een jaartje eerder dan gepland. Als hij om die reden eerder aan kinderen zou beginnen dan we besproken hebben en waar we ons allebei prettig bij voelen weet ik dat er een verhoogd risico is op gedonder op het moment dat dingen niet goed lopen.
woensdag 26 juni 2013 om 09:49
quote:Orzoo schreef op 26 juni 2013 @ 09:46:
[...]
Klopt hoor. Voor de rest snap ik de keuze van TO en vriend ook heel goed dat ze hebben gekocht ivm de prijzen van vrije sector woningen itt. de huidige koopprijzen. Alleen het idee dat je met een koopwoning opbouwt en er altijd rijker van wordt gaat momenteel echt niet op. Stel, stel he, ze gaan volgend jaar uit elkaar (of moeten verkopen om een andere reden)...hele kleine kans dat ze er dan winst op maken.
Daar heb jij weer gelijk in. Op 2 salarissen kopen is in deze tijd sowieso onverstandig. Niet alleen ivm uit elkaar gaan, maar ook omdat werkeloosheid voor iedereen in 'n klein hoekje zit.
Alleen lijkt mij dat in geval van uit elkaar gaan, TO's vriend degene is die het huis nog kan opbrengen (werkt 40 uur, TO maar 24) dus da's wel 'n risico waar TO tegenaan kan lopen als hun relatie strandt en zij al dan niet met kind opeens op zoek moet naar wat anders.
[...]
Klopt hoor. Voor de rest snap ik de keuze van TO en vriend ook heel goed dat ze hebben gekocht ivm de prijzen van vrije sector woningen itt. de huidige koopprijzen. Alleen het idee dat je met een koopwoning opbouwt en er altijd rijker van wordt gaat momenteel echt niet op. Stel, stel he, ze gaan volgend jaar uit elkaar (of moeten verkopen om een andere reden)...hele kleine kans dat ze er dan winst op maken.
Daar heb jij weer gelijk in. Op 2 salarissen kopen is in deze tijd sowieso onverstandig. Niet alleen ivm uit elkaar gaan, maar ook omdat werkeloosheid voor iedereen in 'n klein hoekje zit.
Alleen lijkt mij dat in geval van uit elkaar gaan, TO's vriend degene is die het huis nog kan opbrengen (werkt 40 uur, TO maar 24) dus da's wel 'n risico waar TO tegenaan kan lopen als hun relatie strandt en zij al dan niet met kind opeens op zoek moet naar wat anders.
