Mijn zoon of die van schoonouders???

Ik wist niet waar ik het precies moest neerzetten maar heb maar 'zwangerschap' gekozen omdat het sindsdien is begonnen.



Ik ben 5 weken geleden bevallen van een mooi zoontje. Mijn vriend woont nog thuis en ik ook.. dan betekend dat eigenlijk dat we de baby moeten delen..dat is zoiezo al niet de normale gang van zaken. Maar mij lukt dat ECHT niet i.v.m hoe het gaat bij mij thuis en bij hem thuis.

Daar gaat alles zo anders en ik ben het er niet mee eens.

Mijn vriend heeft thuis best een vaderrol, die moeder heeft geen man en heeft haar kinderen alleen opgevoed. Als ik daar kom wordt mijn zoontje zowat uit mijn handen gehaald en zie ik mijn vriend en zijn moeder het samen opvoeden. Ze doen alles anders dan ik het wil. Ook ten nadelen voor de baby. (Beneden in de kinderwagen laten slapen ipv boven in zijn bedje, uit bed halen met ieder geluidje wat hij maakt, continu de speen in zijn mond doen terwijl ik het wil beperken, zusje staat continu aan zijn bedje hem wakker te houden) Ik zeg het ook maar er wordt gewoon niet geluisterd. Zijn moeder is heilig voor mijn vriend dus als zij het zegt dan is het ook zo. Zelfs als hij er zelf niet mee eens is laat hij het nog gebeuren omdat mama koningin is en ervaren moeder. Klopt, ze is ook ervaren moeder als je mij vergelijkt met nu mijn eerste kind maar dat wil niet zeggen dat het zo moet gebeuren.

Omdat wij de baby moeten delen maakt het alles zo moeilijk. Ik heb geen controle over wat er gebeurd als hij daar is.

In het begin was ik er ook maar ik hou het daar niet uit, dus nu is de baby bij zijn schoonfamilie zonder dat ik er ben en verdelen we de dagen. Een moeder hoort bij zijn kind te zijn! Ik geef borstvoeding en moet zo mijn melk door heel het dorp gaan vervoeren zodat hij mijn moedermelk heeft. GEKKENWERK!!

Zelfs het consultatiebureau vind dit normaal!

Wat moet ik in hemels naam doen zodat mijn zoontje niet verpest wordt. Hij heeft nu 2 huishoudens waar het bij de een zo gaat en bij de ander zo. Hoe moet hij nou weten wat wel en niet mag en een fatsoenlijk ritme krijgen? En dat voor een 5 weken oud babytje die nog bij moeder hoort te zijn. Hoe kan ik sterk zijn want hij is evenveel vader als ik moeder ben.. Alvast bedankt voor alle hulp!

Mijn ouders vinden dat de baby bij mij moet zijn en de vader hier het kind kant opzoeken of een dagdeel meenemen. Maar hun uiten maar hun meningen en ik moet het zelf doen natuurlijk.



Reacties als 'Je bent zelf weggegaan dus het is je eigen keuze dat je je kind niet ziet' is onzin. Op het moment dat ik daar op mijn tenen moet lopen en mijzelf niet thuis voel, kan ik niet fatsoenlijk moederen. Een baby voelt dat ook. Kind nummer 1 maar ik mag er zelf niet aan onderdoor gaan.



Vader vind ik super belangrijk voor mijn zoon! Daar geen discussies meer over nodig. JUIST omdat ik vader in de picture wil houden laat ik mijn zoon daar een paar dagen en ga ik zelf met zenuwen in mijn buik naar huis.



BV staat het dichtst bij de natuur en wil ik daarom aanhouden. Vind niet dat ik gedwongen moet stoppen?? Dat wil zeggen dat vader dan eigenlijk 'meer' rechten heeft om het kind te zien en ik daarom BV moet stoppen omdat vader hem moet zien.



Zo zie ik nog meer punten die ter spraken komen maar in werkelijkheid niet zo zijn maar daar mag ik niemand van beschuldigen omdat alle details natuurlijk niet beschreven staan van bijv. waar het bedje precies staat etc.



Omdat ik niet volop meer reageerde is omdat ik alles voor heb gelegd aan de vader na deze topic en de gelezen reacties. Die ontplofte van woede waarna hij later ineens voor mijn deur stond en zei dat hij ons zoontje hier komt bezoeken. Hij ziet in dat het zo niet kan. Dus ik denk dat we zo de goede kant op gaan.



Thanks voor deze hulp.. ik had deze topic echt nodig lijkt wel!