Over jompels, kwaaltjes en gebroken nachten

He stroller wat vervelend, dikke



Interessant allemaal, de discussies over eten/opvoeding. Merk dat ik er niet echt een mening over heb maar het wel bijzonder boeiend vind hoe jullie er allemaal over denken ;-d

Kan ik mooi op deze manier mijn eigen mening erover gaan vormen (om deze wellicht als het ooit zo ver is, compleet weer om te gooien)

Zo ik meld mij ook weer. Druk weekend gehad .... lekker afleiding.



Stroller wat vervelend bah ziekenhuis is niet leuk als je beetje zit te duimen draaien.



Nou is bij mij bij spotting gebelven op die avond. Verder vandaag op dag 27 temp blijf vrij vlak. keer uitschieter naar beneden en een keer naar boven. Maar kan geen eisprong ontdekken al is het nog zo. Nou ja we wachten maar af.



Volgens mij had ik verteld dat een vriendin zwanger was en beetje raar is gegaan met mij vertellen ect? Dat mij nogal stak omdat ze ook door rookte. Kreeg vandaag een sms dat hartje niet meer klopte en ze nu tabletten gaat krijgen om miskraam op te wekken. Hoewel ik het heel erg vind bewgrijp me niet verkeerd blijft beetje in mijn achterhoofd zitten hoeveel hoger is de kans dat zoiets gebeurt bij roken.

Daizy, ik zie nu dat ik niet heb gereageerd op jou in mijn eerdere post. Stom zeg, ik heb er echt aan gedacht... Het zal de "baby brain" zijn...



Wat vreemd Daizy! Nu wat spotting en dan verder niks. Wel goed dat je je temperatuur bijhoudt, maar ook wel erg frustrerend dat je er niets van uitnkan opmaken. Trekmje onze zwanger/baby verhalen nog wel een beetje?

@blondie, gaat de ene dag beter dan de andere dag. Meestal heb ik er niet zoveel weet van, omdat ik het ieder van jullie ook erg gun. Alleen soms is even ***.



En ik blijf goede hoop houden!

@stroller. Hoop dat je snel duidelijkheid krijgt en hopelijk een oplossing die goed is voor jou en miniroll.



Leuk te lezen over jullie voeding en opvoeding ideeën. Ik ga ondertussen gewoon mijn gang

voor mij is het gesneden koek en weet ik hoe ze reageren op groente en fruit en wanneer ze er aan toe zijn. Onderbouwd door wetenschappelijk moeder instinct. daar vertrouw ik meer op dan een veel te duur onderzoek, waar ze beter een derde wereld land te weten van konden geven.

Jullie opvoedingsverhalen vind ik ook wel leuk om te lezen. Een tip, opvoeden kun je niet leren uit een boek. Het belangrijkste in een opvoeding vind ik, zorg dat je op één lijn ligt. Dus praat er veel over met man, maar ook met oppas oma s. En die laatste kunnen nog wel eens hard leers zijn. Mijn schoonmoeder heb ik als voorbeeld zo ongeveer moeten opsluiten om ervoor te zorgen dat ze mijn kinderen niet steeds volpropte met ongezond eten. Dan moet je man wel achter je staan als je daar tegenin gaat. maar blijf vooral discussiëren, ik mag toch soms wel gniffelen en denken....wacht maar?

Mams, dat klinkt heel zinnig, wat je zegt. Hebben jouw man en jij altijd op een lijn gezeten met opvoeden? Merk dat man en ik met vrijwel alles op een lijn zitten, behalve met slapen (of weigeren in te slapen, eigenlijk). Hij is meer van het laten huilen maar overschat S ook vaak. Ze sloeg net weer doodvermoeid een slaapje over (vooral doordat ik dacht, je kunt toch niet nu al moe zijn? Kom, we gaan nog even onder de douche. Slecht plan dus) en toen ik haar ten einde raad in de draagdoek deed en ze een hazenslaapje van 20 min deed zei manlief, ja nou heeft ze haar zin... Terwijl t arme kind 4 weken is en nog niet eens weet dat haar armen aan haar lijf zitten, zeg maar. Hij denkt dan makkelijker, laat maar huilen, of wij er nou bijzitten of niet, huilen doet ze toch wel (en dat was vanavond ook zo op zich). Dat vind ik wel lastig, om dan één gezamenlijke strategie te hebben. Hoe hebben jullie dat gedaan? En tmaar, hoe is dat bij jullie? Zitten jij en man ook altijd op een lijn?

Wat een interessante discussie ! Eerlijk gezegd had ik nog nooit van attachment parenting gehoord, en wat is motionless sleep? Ik heb vanuit mijn opleiding psychologie genoeg pedagogische achtergrond kennis vergaard gecombineerd met logisch nadenken, je eigen opvoeding en mijn eigen gevoel kom ik tot een mooie mix. Eigenlijk doe ik maar wat . En dat gaat prima. Alhoewel écht opvoeden natuulijk pas later is als ze ouder zijn. Ik hoef nu nog geen grenzen te stellen .

Biologisch eten vind ik trouwens alleen maar goed, ben zelf ook vegetarisch. Over co-sleepen en wasbare luiers heb ik niet zo'n mening. (Wel over met de hele familie in één bed slapen en tot vierjarige leeftijd de borst blijven geven ). Maar hoe jullie AP beschrijven qua straffen en belonen gaat het mij wat ver en vind ik het een beetje soft klinken. Je zet je man misschien niet op de gang, maar je man is je gelijke en je kind niet; je kind is immers afhankelijk van je dus dat is per definitie geen gelijkwaardige relatie. Volgensmij krijg je daar echt vervelende kinderen van als je alles maar tot in den treure blijft uitleggen en lijkt me ook voor een kind niet fijn. Maar goed da's mijn mening en ieder moet het natuurlijk voor zich weten en doen waar je je goed bij voelt.



Overigens hoop ik nu niet, omdat ik gezegd heb dat ik elstar weleens laat huilen, dat jullie me nu een bruut vinden die zijn kind mishandelt. Elstar huilt bijna nooit en als ie huilt troost ik hem altijd en geef ik gehoor aan wat ie dan wil (eten, schone luier, aandacht, in de box, uit de box etc.). Alleen als ie huilt/piept uit vermoeidheid leg ik hem in bed/kinderwagen en meestal slaapt ie binnen een paar minuten.

@appelien...je man hoef je ook niet meer op te voeden als het goed is Die hoef je alleen nog maar te voeden



Ik laat M ook bijna nooit huilen, maar dat hoeft ook niet. Het is niet zo'n huiler. Maar als ik weet dat ze moe is, laat ik haar rustig tien minuten mopperen (klinkt wat vriendelijker als ''laten huilen'').



@anna...manlief en ik zitten vrijwel altijd op één lijn. Vanaf het begin eigenlijk al wel. En elke leeftijd heeft ook weer een hele andere aanpak. Bij L (net 3) is het gewoon luisteren als ze moet luisteren. Die kan ik wel iets eindeloos uitleggen. Maar na 1 waarschuwing met uitleg is het de tweede keer gewoon afgelopen. Bij N en G (6 en 7,5) kan ik al wat meer op hun verstand spelen. Als jullie lief zijn voor elkaar en mama. Is mama ook lief voor jullie. Het belonen van goed gedrag dus.

Maar wat voor jou misschien van nut kan zijn, als beginnende opvoeders Geef je man af en toe de kans om zijn gelijk of ongelijk te bewijzen. Doe het eens zoals hij denkt dat het het beste is. Dan hoef je geen discussie daarover te voeren, dan merk je het vanzelf wel. S zal er niet ongelukkiger van worden. Je leert juist zo heel snel wat wel of niet werkt voor je kleine. En je kerel krijgt het gevoel dat zijn input niet voor niets is. En mocht het wel werken, groeit zijn zelfvertrouwen als vader weer. En heb jij een happy slapend kind.

En ja, wij hebben M in het begin wel eens laten huilen. Precies om de reden die je man aangeeft. M huilde altijd tijdens het avondeten. We legden haar dan gewoon in bed met de babyfoon op stil (dus alleen lampjes). Of we haar nu bij ons hielden, in de box legden of in bed. Huilen deed ze toch. En zo hadden wij even een half uurtje om rustig met het gezin te eten en te praten over hoe de dag was. Ook belangrijk. En M was natijd zo moe dat ze met een lekker flesje als een blok in slaap viel, en dus al heel vroeg besloot door te slapen. Nu ligt ze overigens altijd rustig in de box te spelen tijdens het eten. Maar het slapen is gebleven! En mannen omschrijven het in mijn ervaring meestal wat plastisch wat betreft het ''verwennen'' (hebben ze van hun moeders geleerd)

Nee Appelientje. Dat denk ik echt niet hoor! Ik vind jou een heerlijk relaxte en coole moeder!

Blonde huilt ook nauwelijks, maar hier wordt ook wel eens gehuild hoor. Ik had laatst een ochtend dat Blonde niet kon/wilde slapen. Meestal troost ik hem even kort, of neem hem nog even bij me en doe een paar minuten later weer een nieuwe poging. Na drie pogingen brulde hij al toen hij boven het ledikantje hing en heb ik gezegd 'nou laat mama je even vijf minuten huilen hoor'. Ik ben naar beneden gegaan, smste Simoonman dat ik mijn troosttiet miste en vervolgens deed ik de babyfoon aan: hij sliep. Om vervolgens na een uurtje weer heerlijk vrolijk wakker te worden. Hier is het niet willen/kunnen slapen vaak het gevolg van of te laat of te vroeg op bed brengen. Voorheen kon ik de klok bijna gelijkzetten op 1,5 wakker kunnen zijn. Nu verschilt het een beetje door de dag heen. Na zijn lange middagdut houdt hij nu wel 2 a 2,5 vol.



Ik vind de discussie ook wel interessant. Ik heb tijdens mijn opleiding ooit een onderzoekje gedaan naar opvoedboeken en adviezen vanaf de jaren '50 tot nu. Opvoedadviezen zijn net zo veranderlijk als dieetadviezen. Om de zoveel tijd staat er ergens weer een één of andere goeroe op met een revolutionair idee en zijn er mensen die dat aanhangen of die kritiek leveren. Ik kom eigenlijk altijd weer tot dezelfde conclusie, er is niet maar één waarheid. Je zult zelf uit moeten vinden wat voor jezelf én je kind het beste werkt. Uiteraard bieden bestaande theorieën wel handvatten, Ik ben het met mams eens dat op één lijn zitten ontzettend belangrijk is. Binnen het onderwijs voelen kinderen ook haarfijn je zwakheden aan, en ik denk dat je eigen kids dat nog beter kunnen. En als papa en mama elkaars gezag gaan ondermijnen, dan kun je je borst maar beter nat maken vrees ik....



Mim, hij is weer thuis hoor! Hij heeft het weer geflikt, zo'n monstertocht door de Franse bergen. Topper! En Joella, het gaat best okee. Zo nu en dan speelt het gemis en het verdriet op. Simoonman heeft dat vooral wanneer hij muziek hoort of luistert die hij aan zijn vader linkt. Gelukkig laat hij zijn emoties dan wel even de vrije loop, ik ben blij dat hij dan kan. Aanstaande zondag is het vaderdag en gaan we met zijn familie uit eten ter ere van zijn vader.

Ik ben het ook met jullie eens hoor, ik ben misschien heel erg dat ik een beetje de krenten uit de pap vis, maar doe een beetje dit en een beetje dat. Soms spreken dingen je aan, soms dingen weer minder. Heb ook wel begrepen dat de 'naughty step' soms averechts kan werken... We merken het wel tegen die tijd...



Voor wie het mist: het is ook gezellig druk op de hyves met berichtjes!

Tijger, dat doen we uiteindelijk allemaal denk ik. Zou toch erg zijn om stug door te gaan met iets wat niet lijkt te werken, omdat het toevallig past bij een opvoedtheorie die je aanhangt?



Mams, naamalert in je vorige post!

Hoi Meisjes!!!



Ik heb ook weer even tijd. De nachten zijn helaas weer ouderwets met een onderbreking, dus ik voel me topfit.... Vent biedt overigens wel vaak aan om ook een voeding te doen. Het is dus niet zo dat alles op mij neer komt omdat hij niet wil. Probleem is alleen dat ik behoorlijk matig kolf en dus kunstvoeding moet geven en bang ben dat de bv dan helemáál terug gaat lopen.



Vent begreep achteraf ook wel dat het niet handig van hem was om s' morgens vroeg thuis te komen, vorig weekend. Zat ook niet in de planning, maar het was gezellig. Normaal gesproken vind ik dit ook geen probleem, maar de vermoeidheid maakt mijn lontje iets korter dan normaal. Vent gunt mij ook best veel en stimuleert mij ook om juist dingen te ondernemen, ik maak er alleen wat minder gebruik van.



Wbt vaste voeding, rapley etc.

Spookje hebben we ook kennis laten maken met vaste voeding dmv rapley. Naast het feit dat de WHO tot 6 maanden volledige bv adviseert, moet een kindje voor rapley ook redelijk goed zelf kunnen zitten (in een kinderstoel) en dat is pas bij zes maanden echt het geval. Wij beginnen dus pas met een maand of 6 (ik heb heel wat wetenschappelijke artikelen en onderzoeken gelezen om een voor mij gedegen keuze te maken. Het is lastig, voor elk onderzoek voor bv is er wel weer een die anders beweert). Baby's van een paar maanden tasten alles wat ze te pakken krijgen af met hun mondje, dus dat een kindje alles in het mondje stopt wil ook niet per se zeggen dat ze 'toe zijn' aan vast eten.



Rapley heeft voor mij een aantal voordelen t.o.v. pureren. In plaats van homogene prutjes, went een kindje gelijk aan verschillende texturen, smaken en afmetingen. Ook is het heel goed voor de fijne motoriek en dat hebben we bij Draakje ook duidelijk gemerkt. Doordat een kindje zelf de controle houdt over wat het binnenkrijgt is eten geen strijd en blijft het gezellig aan tafel. Ten slotte is rapley uitermate geschikt voor luie ouders. Ik kan rustig mijn bord leeg eten.



Spookje slaapt trouwens nog steeds naast mijn bed in zijn hangwieg en dat blijft voorlopig zo (iig zolang hij niet doorslaapt). De wieg moet binnenkort helaas weg omdat Spookje omrolt, maar dan maak ik een co-sleeper van het ledikant van Draakje. Zij heeft sinds vorig weekend een peuterbed waar we druk mee aan het oefenen zijn.



Wbt opvoeden; De time-out plek op de gang gebruiken we niet. Ik wil onze kinderen leren dat boos zijn (of gefrustreerd, verdrietig etc.) een normale emotie is en ze juist leren daarmee om te gaan. Ik probeer met Draakje te blijven praten, leg haar uit dat ik begrijp dat ze iets niet leuk vind/niet wil en leg vervolgens uit waarom het toch niet kan of mag en bied een alternatief ('we tekenen niet op de tafel omdat hij dan vies wordt, maar hier heb je je kleurboek'). En nee, dat werkt niet altijd. Ik heb ook wel eens een krijsend kind midden in de appie. Thuis zet ik haar heel af en toe in haar stoel in de kamer of probeer haar af te leiden om haar uit de situatie te halen als praten echt niet helpt. Verder focussen we heel erg op de positieve dingen. Wat gaat wel goed. Over het algemeen werkt dit vrij goed en dat terwijl we een behoorlijk pittig dametje hebben. De 'How to talk to kids' methode past goed bij ons idee van opvoeden. Wbt belonen: doen we wel, maar wel alleen als het écht gemeend is. Ik sta niet bij elke tekening te juichen en de hemel in te prijzen, maar zeg bijvoorbeeld: 'wat zit jij heerlijk te tekenen zeg!'. Het klinkt wellicht een beetje soft, maar we zijn wel heel consequent en zitten goed op 1 lijn. Dat is denk ik het allerbelangrijkste. Boos zijn, het ergens niet mee eens zijn en een mening hebben mag. Slaan, schreeuwen, bijten en gooien mag niet en dat weet Draakje heel goed. Ik probeer haar uit te leggen waaróm iets niet mag en heb het idee dat ze dat best heel goed begrijpt.



Uiteindelijk is denk ik heel veel goed qua opvoeden. Als je er allebei achter staat en je kind gedijt eronder, prima toch. En al doende leert men. Along the way vallen er wat ideeen af en komt er eens iets bij. Ik was bijvoorbeeld nogal tegen beloonsystemen met stickers enzo, maar merk dat het nu met het leren slapen in bed heel stimulerend werkt als er een K3 sticker geplakt mag worden (ik heb het bedje tot K3 bed gedoopt, ineens is het een stuk interessanter, haha) bij slapen in het nieuwe bed. En als het werkt, dan werkt het........ Uiteindelijk 'rommelen we maar wat aan' en over het algemeen gaat dat best goed. En als ik het even niet meer goed weet heb ik een geweldig vriendinnetje (orthopedagoog en moeder) die ook nog met goede ideeen uit de hoek komt. It takes a village to raise a child.



Joella, wbt kokhalzen bij rapley: Bij baby's zit de kokhalsreflex nog voor in het mondje, zodat ze niet snel ergens in stikken.



Kiwi, als de 'luieruitslag' veroorzaakt wordt door spruw, moet je dat ook behandelen. Je blijft anders bezig en het gaat niet weg van een likje sudocreme..... Miconazolcreme is vrij verkrijgbaar en kun je er op smeren.



Stroller....... blijft wel heel spannend bij jou hé. Ik ben bij Draakje idd ingeleid, maar niet in het LUMC. Wij woonden toen in een hele andere regio. Je hebt er vast al een hoop over gelezen, maar de manier waarop ze inleiden hangt o.a. af van het feit of je evt al ontsluiting hebt. Ik had al 3 centimeter, dus konden ze meteen de vliezen breken en kreeg ik gelijk wee opwekkers. Infuus werd rond een uur of 12.00 aangesloten en Draakje is om 14.40 geboren. Ging heel snel dus! Als er geen ontsluiting is en ze beginnen met een veter, vaginale tabletten of een ballonnetje duurt het vaak wel langer.



Mim, rijstebloem/pap is geen must hé. Als je het wilt geven, prima, maar ze hebben het niet per se nodig ofzo. Draakje heb ik het nooit gegeven (die ontbijt met een broodje, deed ze al redelijk snel). Spookje heeft het een paar keer in de fles gehad, in de hoop dat hij door ging slapen, maar helaas...



Tijg, klinkt naar, die knip waar je nog zo'n last van hebt!



Meisjes, ik ga naar bed. Doe al de hele avond over deze post, maar Spookje is zo onrustig (steeds weer wakker en huilen) dat het niet opschiet.



Zwaai naar iedereen!!!!

Appelien, hoe lang huilt elstar dan? We hebben het bij vermoeidheid ook bij S geprobeerd maar ik hb vaak het idee dat ze er alleen maar meer overstuur van raakt. Soms werkt 5 min huilen en dan troosten wel, als ze zich dan laat troosten is ze soms ineens weg... Vind het zo lastig, zo'n oververmoeid kind! En nee hoor- je bent geen bruut! Overigens eet ik ook alleen biologisch vlees (en weinig ook) en zuivel, daar heb ik ook niks op tegen, maar de combi van alle dingen bij AP bij elkaar is wat veel voor mij. En nogmaals: ik vind dat iedereen vooral moet doen wat bij hen past: bv/fv, Co sleepen of niet, dragen of niet..



Mams, vind het erg leuk om je inzichten te lezen. Ik denk dat je er met twee of meer kinderen ook zoveel relaxeder naar kijkt dan met een eerste. En je punt over het hem zelf laten doen is een goede- ik wilde tijdens zijn papa dag ook niet in de buurt zijn om dat te voorkomen maar dat vond hij ongezellig. Heb nu afgesproken dat ik dat wel ga doen, anders ga ik mijn mening opdringen (zelfde als samen koken- werkt bij ons ook niet, dan ga ik bazig lopen doen in de keuken).



Tmaar, sterkte met de nachten, hopelijk kun je goed slapen!

Oh ja- ik liet vent onze discussie over laten huilen lezen, en op zijn verzoek een rectificatie: hij heeft nooit gezegd "dat S nu haar zin had" in de draagdoek. Heb ik kennelijk (door hormonen beïnvloed doordat dochter blèrde) verkeerd onthouden

Hoi meiden, even een snelle reactie!



T. Is snotverkouden en ik ben zelf aan de buikgriep, dus het gaat weer lekker...



De discussie vind ik ook erg interessant, ik moet eerlijk bekennen dat ik me nog helemaal niet verdiept heb in opvoeden etc. Ik doe nu ook eigenlijk maar wat, en het gaat prima



Ik kan me voorstellen dat mams en Tmaar weleens denken... Wacht maar! Haha...



Ik laat T ook weleens huilen, nu ik zelf enorm beroerd ben, en hij vandaag enorm jengelig was, heb ik hem gewoon maar even gelaten, paar minuten later zat hij rustig te spelen (in het wipstoeltje) dit soort dingen gebeuren wel vaker. Ik kan nou eenmaal niet 24u per dag aandacht geven...



Wij beginnen binnenkort ook met fruithapjes, hij heeft momenteel erg last met poepen (vast van de kunstvoeding) dus het lijkt mij beter. En ik kijk er ook wel naar uit!



Sorry voor mijn korte post, erg druk, niet lekker, lang gesprek gehad met vriend over onze relatie, loopt niet zo lekker allemaal.. Bladiebla het komt wel weer goed truste allemaal!

Mag ik heel even klagen over mijn baby die nog steeds maximaal 4 uur tussen zijn voedingen laat en vannacht gewoon hysterisch was omdat Vent hem een flesje wilde geven. Pas aan de borst werd hij rustig..... Weer geen goede nacht slaap dus.



Zo, en nu de dag beginnen. Draakje ligt ook al gezellig te kletsen in haar bed.



Oh Mim, het 'lucht in je vagina' verhaal is herkenbaar!



Door, wat vervelend dat het niet lekker loopt met je vriend. Komt dat door T?

Gisteravond zijn de vliezen van mijn schoonzusje gebroken, kindje was nu gelukkig ingedaald dus ze mag thuis bevallen. De verloskundige zou vanochtend weer langskomen, maar schoonzusje kon nog met haar moeder telefoneren om 06.00u, dus ik vermoed dat het nog wel even gaat duren. Maar man, wat vind ik het spannend voor d'r, zeker nu ik weet wat er komen gaat voor haar!



Minidelle deed het weer keurig, 23u, 03u en net 07u. Wel beginnen mijn borsten enorm te lekken bij de voedingen en als minidelle drinkt dan hoor ik het zo zijn maagje ingutsen, hij heeft ook regelmatig groene poepluiers, dus eigenlijk krijgt hij wat teveel voeding binnen. Wel bijzonder dat het allemaal maar gewoon werkt, ik dacht dat bv echt een ramp zou worden met veel pijn en weinig resultaat. Maar dat valt dus weer mee!



Vandaag en morgen nog kraamzorg en daarna moeten we het zelf doen. Vriendelle is dan nog een weekje vrij, wel fijn om hem in de buurt te hebben tot ik zelf ook weer echt goed uit de voeten kan. En al veel bezoek gehad en ook nog wel veel op de planning. Ik vind het zo mooi om te zien dat minidelle nu al zo geliefd en welkom is op de wereld. Hartverwarmend.



Zo, eens kijken of ik nog wat slaap kan pakken!

Oww tmaar, tuurlijk mag jij klagen, het moet nu echt steeds beter worden en niet slechter. Knuffel voor jou!



Videlle, wat spannend!



Het loopt niet zo lekker omdat we elkaar eigenlijk nooit meer spreken. Daar wilde ik heel erg voor waken, maar in de praktijk lukt dit niet echt, daar baal ik van! Gelukkig wel een goed gesprek gehad, en we gaan wat dingen anders doen.



Daarnaast vind ik het gewoon nog steeds zwaar. We hebben een redelijk makkelijk kind, dus ik heb ook het gevoel dat ik bij niemand "mag" klagen.

Ik vind mezelf ook een zeikerd, als ik me zo somber blijf voelen, ga ik echt even de huisarts bellen.



Ik vind het bijv. Geweldig hoe Videlle schrijft, en ik ben gek op T, maar zoals zij het omschrijft heb ik het tot nu toe nog niet echt gevoeld. Zo vervelend!

Heeft iemand wat slaap te leen? Het tijdperk bij mij is ook aangebroken dat slapen niet meer vanzelfsprekend is. Heb 2 uur klaarwakker gelegen nadat ik moest plassen. Ik wil weer op mijn buik liggen!



Videlle, moeten we jou vandaag feliciteren, zag ik dat op hyves? Bij deze dan: je eerste verjaardag als moeder.

Groene ontlasting, ieuw Zorg je dat je kraamverzorgster of een lactatiekundige je daar even mee helpen? Bij overproductie ontstaan die schuimende groene poepbroeken en het zou zonde zijn als om die reden minidelle de komende paar dagen minder groeit op jouw geweldige hoeveelheid bv omdat het met te grote snelheid door zijn darmpjes gaat.



Doortje, wat vervelend. Komt het door de veranderde gezinssamenstelling dat er wat strubbelingen zijn? Hopelijk vinden jullie snel samen een oplossing.

En nou niet gaan valsspelen met die zwangerschapskilo's he... Zo met buikgriep raak je ze wel heel snel kwijt! Veel sterkte met een jengelende baby en rennen naar de wc...



De discussie en de meningen over opvoeden etc vind ik erg interessant. De manier waarop Tmaar het doet spreekt mij erg aan en is ook erg in de richting waarin ik zat te denken. Vriend heeft er nu nog niet een heel sterke mening over. Over de eerste 6 maanden zijn we het sowieso eens, maar de periode daarna is nog zo onduidelijk, voor ons allebei. Ik ben iemand die veel leest, vriend niet. We zullen vooral op de ideeen die ik opdoe verder moeten borduren, we zien het tegen die tijd wel.



Ergens vind ik het wel heel jammer dat er een soort gegniffel / gelach moet komen. Het zat me gisteren (en de vorige keer) erg dwars, de reactie vond ik wat misplaatst. Er zijn hier 18 vrouwen met nog meer kinderen met nóg meer ideeen over hoe we het zouden willen en wat ons ideaalbeeld zou zijn. Het feit dat mijn moeder zegt "ik heb er vier opgevoed en weet dus hoe het moet" vind ik al erg genoeg, een soortgelijke reactie hier, waar we elkaar naar mijn weten toch wel in ons waarde laten, valt me een beetje tegen.



Anna, ik heb met interesse het artikel gelezen dat je gister postte (die eerste link, het interview was ik nog niet aan begonnen). Ik snap de mening van de schrijfster en begrijp ook haar bezwaar, maar verbaas me over het feit dat ze, na een redelijk fel betoog over eigenlijk alles in de richting van AP, in de conclusie zo zachtaardig is.

Het feit dat we allemaal droommoeders willen worden is misschien, naast de financiële verplichting die we tegenwoordig aangaan waardoor we moeten blijven werken, een zwaardere taak dan in de jaren '50 bijvoorbeeld. Maar geldt dat juist door de emancipatiegolf niet ook voor de vaders? Zij zijn tot dan toe altijd ondergeschikt geweest in de opvoeding en moeten nu ineens een inhaalslag maken. Ik snap dat daar de uitvindingen als kv en pampers onderdeel van zijn, maar slaan we daarin niet juist ook naar de andere kant door? Er zijn onderzoeken zat waaruit blijkt dat bv een completere cocktail van benodigde stoffen is dan flesvoeding (die discussie wil ik overigens nu niet aanzwengelen hoor), stellen we ons eigen belang dan niet boven dat van het kind? Hetzelfde geldt voor pijnstilling tijdens de bevalling. Ik snap dat er situaties zijn waarin het een zegen is (en sta er zelf tijdens mijn bevalling ook niet totaal negatief tegenover). Maar de mededeling van de schrijfster dat het een soort van raar zou zijn om nu zónder te bevallen vond ik wel weer raar (en erg Amerikaans). Want ook aan het gebruik van sommige pijnstilling kleven nadelen, vooral voor de baby.

Ik vraag me af (maar goed, ik neig denk ik wel naar de moeder zoals in het artikel wordt bekarikatureerd (is that even a word??)) of we de toch al egoïstische keuze van het krijgen van een kind, niet teveel boven het belang van het kind stellen. Maar dat moet ik in de komende periode misschien eerst eens zelf gaan uitvinden.



Ik heb 45 minuten over deze post gedaan. Benieuwd of er tussendoor weer net zoveel is neergezet als gistermiddag

Oh ik ben niet jarig trouwens, duurt nog een maandje (maar aangezien het eerst een alias was een andere datum ingevuld). Zal het even aanpassen als ik op de pc zit, Hyves ondersteunt mij mobiel maar slecht.

Ben ik in ieder geval op tijd Videlle

Ja precies, haha!

Zo, was dat even een taaie nacht! S was tussen half 3 en half 6 wakker met krampjes ( vermoed ik). Daarna gelukkig wel van 6 tot half 10 geslapen dus ik ben een beetje bij.

Begin wel ook te twijfelen wanneer krampjes normaal zijn en wanneer niet meer. Denk dat we het tot 6 weken aankijken, als het dan niet langzaam beter wordt toch even langs HA misschien?



Tmaar, heb enorm met je te doen. Echt niet leuk, zo lang gebroken nachten. Nichtje (dochter ban zwager) slaapt ook na 6 mnd niet langer dan 3-3,5 uur. Erg taai.



Ing, leuk dat je het artikel gelezen hebt. Ik denk dat de conclusie van Badinter juist goed past bij haar feministische achtergrond: het gaat er om dat je een keuze hebt, en als die keuze voor AP is- prima, maar als die keuze kv en pampers is- ook goed, daar zou je niet om veroordeeld moeten worden en er zou ook geen druk moeten zijn in een bepaalde richting.

Misschien kunnen we onze discussies hier ook zo zien- er is niet een juiste wg naar Rome, niet tevoren en niet als we eenmaal bezig zijn met verzorgen en opvoeden, en laten we dan vooral alle feiten en ook wetenschappelijke onderzoeken/who adviezen vooralin die context bezien. Wat Simoon al zei: ook het officiele advies verandert toch elke paar jaar dus wat aanrommelen is ook prima.

Ben ik helemaal vergeten te reageren op Doortje.

Wat vervelend dat het met je vent niet zo lekker loopt. Ik hoorde eens iemand zeggen dat hij vond dat je in de 3 jaar na de geboorte van een kind verplicht niet uit elkaar mocht, omdat het zo'n taaie periode is. En inmiddels kan ik me daar wat bij voorstellen. Zelfs als je echt een heel goede relatie hebt, is een kind krijgen zo'n aanslag op je relatie. En dan lijkt me dat jij er nog bij krijgt dat je zoveel werkt, ook 's avonds, dan is het helemaal moeilijk tijd voor elkaar maken...

Ik moet zeggen, Videlle, dat ik me ook nooit zó verliefd heb gevoeld hoor... ik denk, doortje, dat dat geen reden voor alarm hoeft te zijn. Vrouwen reageren gewoon verschillend op het moederschap. Ik ben heel gek op S maar word vrij regelmatig hoorndol van haar, en kan haar (helemaal met dat gehuil) wel groot kijken soms. Maar als je het gevoel hebt dat je er in blijft hangen en hulp kunt gebruiken is de HA zeker een goed idee.

@mams nou soms heb ik nog wel het gevoel dat ik mijn vriend moet opvoeden als de boxers weer eens door de kamer slingeren . Ik moest wel lachen om jouw nuchtere reactie. En ben het wel met je eens hoor. Opvoeden doe je toch vooral met je hart en niet met je hoofd. Alhoewel opvoedtips en bepaalde theorieen natuurlijk wel ondersteunend kunnen zijn. En laat ik het huilen dan maar mopperen noemen, zo noemt de creche het ook . Vriend en ik zitten gelukkig op één lijn wb opvoeden. Al voor ik zwanger werd hebben we het daar regelmatig over gehad en hebben dezelfde ideeen over wat wel en wat niet. Ben het ermee eens dat je elkaar niet moet afvallen waar het kind bij is. Want dan wordt je tegen elkaar uitgespeeld, dat heb ik in mijn eigen omgeving gezien. Ach we zullen wel zien tzt. Het gaat nu eigenlijk 'vanzelf'' en denk er niet zoveel over na. Ben het er trouwens ook mee eens om je partner ook dingen op zijn eigen manier te laten doen en er niet steeds als een moederkloek bovenop te zitten, is voor een man ook niet leuk. Wanneer begon jij met fruithapjes?



@simoontje bedankt voor je compliment Misschien moeder-eigen om je toch wat aan te trekken van wat de buitenwereld van je vind als moeder. Wat leuk dat je vriend racefietst. Doet ook mijn hele familie (behalve ik).



@anna ik laat elstar max 10 min. huilen/mopperen. Als het erger wordt, haal ik hem er weer uit, troost ik hem, en leg ik hem weer terug als ie rustig en stil is. Tegenwoordig is dat eigenlijk nauweljiks nog nodig en slaapt hij vrij snel in. Geen idee of ik dat ook al deed toen ie 4 wkn was trouwens. Ik snap je gevoel wel bij AP, het is ook niet helemaal my cup of tea. Ik ben trouwens wel een voorstander van veel dragen omdat babietjes het erg fijn vinden tegen je aan en lekker en meer slapen in de doek. Ik geloof niet dat je ze daarmee 'verpest', elstar slaapt ook prima in zijn eigen bed.



@tmaar wat goed dat jij en vriend zo consequent zijn. En ja, denk ook dat er veel goed is qua opvoeding. Tenslotte is geen opvoeding hetzelfde en komen de meeste kinderen goed terecht. En fouten maken we ook allemaal, daar hoeven we geen illusies over te hebben. En je nachten... pff heftig hoor. Zeker als je hoort dat er bij Videlle nu al 4 uur tussenzit 's nachts... en bij jou, na ruim 4 maanden, ook nog steeds. Heb sinds elstar doorslaapt pas het gevoel mijn eigen leven weer 'terug' te hebben en een goede balans te hebben gevonden tussen zorgen en dingen voor mezelf doen. Toen ik nog gebroken nachten had voelde ik me continue een zombie. Ik genoot wel veel van elstar, maar vond het ook errug zwaar. Ik leef met je mee!



@doortje vervelend dat je je niet top voelt . Je mag hier best klagen hoor, je bent echt geen zeikerd! Ik begrijp je gevoel wel want ik vond het behoorlijk zwaar de eerste 2 maanden maar durfde daar niet teveel over te klagen omdat ik dacht 'je hebt hier zelf voor gekozen' en dan vond ik mezelf egoistisch. Ook al is T makkelijk, dat betekent niet dat het voor jou ook makkelijk is. Een baby is toch een behoorlijke impact, ook voor je relatie. Je moet toch weer een nieuwe balans zien te vinden en het is ook niet voor niks dat er veel relaties sneuvelen wanneer er kleine kinderen komen. Bij vlagen baal ik soms ook van het thuiszitten, zeker als mijn vriend dan leuke dingen gaat doen en ik dus thuis moet zitten. Denk dat het idd goed is om er met je vriend over te praten en tijd voor elkaar te maken en samen af en toe dingen te gaan doen. Sterkte meis!



@ing ik begrijp wel wat je bedoeld met het artikel. Heb het niet gelezen maar vind ook niet dat je door moet slaan in feminisme. ik begrijp alleen niet zo goed wat je bedoeld met gegniffel? Ik vind dat iedereen in elkaar waarde wordt gelaten althans zo ervaar ik het.