(Schoon) ouders pas na bevalling bellen??

06-07-2012 15:21 69 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ergens in week 15 van mijn zwangerschap (ben vandaag 38 weken) mijn moeder gevraagd bij mijn bevalling aanwezig te zijn. Dit leek me op dat moment erg fijn. Toen wist ik nog niet dat ze zou gaan overlopen van enthousiasme met het aankomende oma-schap. Ze is helemaal blij en leeft ontzettend mee wat natuurlijk hartstikke lief is hoor, begrijp me niet verkeerd. In de tussentijd begin ik steeds meer te twijfelen of ik haar er wel bij wil hebben. Mijn man is van zichzelf rustig en ben bang dat zij "ons" moment overschaduwd met haar enthousiasme als onze dochter net is geboren. Ik gaf al wat stille hints dat ik wil kijken hoe het allemaal gaat. Zij wil dan graag met mijn vader beneden in de huiskamer wachten totdat ze geboren is en bovendien graag gebeld worden als de bevalling uberhaupt begint. Ik ben alleen zo bang dat als onze dochter voor het eerst moet huilen na de bevalling mijn moeder al meteen naast het bed zit en wij niet eerst eventjes samen, met zijn drieen, kunnen zijn. Nu zat ik te denken dat ik haar helemaal niet in wil lichten over het begin van de bevalling etc. Op die manier kunnnen mijn man en ik onze dochter straks eerst rustig bekijken, kan ik mij even lekker opfrissen en bellen we daarna mijn ouders en schoonouders dat ze opa en oma zijn geworden.



Waar ik mee zit is dat ik mijn moeder niet teleur wil stellen omdat ik de bevalling gewoon samen met mijn man wil doen. Hoe vertel ik haar dat aardig of zal ik niets laten weten (over begin bevalling, vorderingen) en bel ik haar( en mijn vader natuurlijk) pas al ze net geboren is? Wat zouden jullie doen? Alvast bedankt!
Alle reacties Link kopieren
Lastig dat je het eigenlijk al afgesproken hebt, maar je kunt er nog wel op terugkomen. Idd niet zeggen dat het is vanwege haar gedrag, maar het bij jezelf houden. Gewoon zeggen dat jullie toch liever het samen doen. Dat kun je zeker wel maken en dan zal ze zich ook niet al te erg beledigd voelen, lijkt me.

En verder hoeft al helemaal niemand het te weten natuurlijk, als jullie daar geen zin in hebben.



Ik heb bij de eerste ook pas iedereen gebeld nadat het helemaal achter de rug was. Bij de tweede wisten mijn ouders het wel, omdat zij op de eerste pasten, maar verder wist ook niemand het.



Dit topic maakt mij trouwens wel even bewust. Ik ben zwanger van de derde en het lijkt me bijzonder om deze keer mijn moeder erbij te hebben, maar ik durf het niet te vragen, omdat ik bang ben dat ik het uiteindelijk toch niet wil. Ik denk dat ik er in elk geval nog maar even mee wacht. Ik kan het ook nog op het laatste moment vragen.
..
Alle reacties Link kopieren
Ik durf nu al met 100% zekerheid te zeggen dat ik niet bij de bevalling van mijn dochter zou willen zijn. Ik kan het niet aanzien als ze pijn heeft.
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
quote:Eindeloos schreef op 06 juli 2012 @ 15:49:

Je hebt je moeder blij gemaakt met een dooie mus.

Ze verheugt zich enorm op de bevalling.

Ik zou mijn moeder niet teleurstellen, no way.Je zou liever jezelf teleurstellen?
Gewoon tegen je moeder zeggen dat je je bedacht hebt en pas bellen na de bevalling als jullie er aan toe zijn en eerder niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eindeloos schreef op 06 juli 2012 @ 15:49:

Je hebt je moeder blij gemaakt met een dooie mus.

Ze verheugt zich enorm op de bevalling.

Ik zou mijn moeder niet teleurstellen, no way.



Moeder is volwassen en vast wel in staat om een teleurstelling te verwerken.



Moeder zou ook uit zichzelf kunnen begrijpen dat haar aanwezigheid bij het prille gezin wellicht niet helemaal gepast is.



Juist bij een bevalling is het extreem belangrijk dat je niet wordt gestoord en er geen mogelijke stressfactoren zijn. Daardoor kan een bevalling zelfs langer duren en pijnlijker zijn.



Moeder zou dat belangrijker moeten vinden dan haar eigen 'plezier' van het aanwezig zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou haar gewoon zeggen dat je van gedachten bent veranderd. Dat je dit samen met je man wilt doen. Dat je nerveus wordt van het idee dat ze beneden zit en dat je graag de tijd wilt om samen met je man aan je nieuwe gezin te wennen. En misschien heb je na een uur wel al de behoeft hebt om je moeder aan je bed te hebben en misschien is dat pas na 5 uur. Neem aan dat ze dat wel begrijpt. Die van mij zou dat wel doen.

Tuurlijk is ze misschien wat teleurgesteld, maar daar zet ze zich vast snel overheen. Gewoon bellen als de kleine er is en dan afspreken wanneer ze langs komt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ka32 schreef op 06 juli 2012 @ 15:58:

[...]



Je zou liever jezelf teleurstellen?Ja, dat denk ik wel.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
quote:sushilala schreef op 06 juli 2012 @ 15:37:

[...]





Nouja, als het meezit heb je 36 uur de tijd om beschuit met muisjes te smeren.



Als het meezit



Maar op de bank zitten vind ik heel wat anders dan "bij de bevalling zijn". Dat heeft totaal geen toegevoegde waarde, integendeel. Alle reden om uit te leggen dat je ervan af wilt zien.
Ga in therapie!
Alle reacties Link kopieren
TO, je kunt het beste dit maar zo snel mogelijk met je moeder bespreken. Inderdaad, wat al gezegd wordt, houd het bij jezelf en geef aan dat jij je fijner en meer ontspannen voelt als er niet iemand in huis zit te wachten tot ze bij jullie mogen komen.quote:Eindeloos schreef op 06 juli 2012 @ 15:49:

Je hebt je moeder blij gemaakt met een dooie mus.

Ze verheugt zich enorm op de bevalling.

Ik zou mijn moeder niet teleurstellen, no way.

Ik wel hoor. Ik zie het niet als teleurstellen, maar ik zou niet willen dat ik in mijn hoofd nog half bezig ben met mijn ouders die beneden vol spanning zitten te wachten, terwijl het voor mijzelf al een hele bevalling zal zijn (pun intended).



Ik vind ook helemaal niet dat in dit geval, waarbij er redelijk ondoordacht iets is toegezegd wat ik zelf VER over de lijn vind, geen redelijk alternatief mogelijk is. Een alternatief waarbij het blenag van het kersverse nieuwe gezin in mijn visie bovenaan moet staan.



Overigens TO, vind ik het wel hoog tijd dat je zelf het heft in handen gaat nemen en grenzen gaat stellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eindeloos schreef op 06 juli 2012 @ 16:03:

[...]

Ja, dat denk ik wel.Dat lijkt me een ongezonde verstandhouding, als je niet eerlijk kunt zeggen tegen je moeder hoe je erover denkt en hoe je je voelt. Kijk, een zelfgebakken punt appeltaart die smaakt naar ouwe sok spoel ik met liefde weg met een kop thee en roep: heerlijk mams! Dan wil je haar niet teleurstellen en betaal je daar een redelijke prijs voor (die ouwe sokken taart toch eten). Maar je bevalling vind ik hele andere koek (pun intended). Je ligt daar iets heel heftigs door te maken, waar complicaties bij kunnen optreden. Dan moet de focus bij jezelf liggen, en niet het pleasen van een ander. Laat staan je moeder, die moet het juist van iedereen begrijpen!
Alle reacties Link kopieren
quote:Aureel schreef op 06 juli 2012 @ 15:59:

[...]





Moeder is volwassen en vast wel in staat om een teleurstelling te verwerken.



Moeder zou ook uit zichzelf kunnen begrijpen dat haar aanwezigheid bij het prille gezin wellicht niet helemaal gepast is.



Juist bij een bevalling is het extreem belangrijk dat je niet wordt gestoord en er geen mogelijke stressfactoren zijn. Daardoor kan een bevalling zelfs langer duren en pijnlijker zijn.



Moeder zou dat belangrijker moeten vinden dan haar eigen 'plezier' van het aanwezig zijn.Precies, dit dus!
Alle reacties Link kopieren
TO wees gewoon(hoe moeilijk het ook is) eerlijk tegen je moeder, ze zal waarschijnlijk balen omdat ze er zo enthousiast over was/is , maar als dit de manier is hoe jullie de bevalling willen ervaren dan heeft zij zich er naar te schikken(teleurgesteld of niet).



Als ik er even over nadenk is er maar bij één vriendin haar moeder tijdens de bevalling aanwezig geweest, bij de rest niet.

Ik had gehoopt dat mocht ik ooit zelf bevallen, ik dit moment met mijn moeder zou kunnen delen.

Helaas zou dit nooit het geval zijn.



Maar zo zie je maar weer zoveel mensen, zoveel wensen.



TO, ik wens je een fijne bevalling!

Alle reacties Link kopieren
zet een webcam op het geboortekanaal



Nee, flauwekul, ik zou het idd gewoon tegen je moeder zeggen, dat het toch allemaal anders voelt dan in het begin. Dat je ze belt wanneer jullie er aan toe zijn. Dat kan tijdens de bevalling, ervoor of erna, net wat jullie op dat moment prettig vinden.



Een beetje moeder begrijpt heel goed hoe jij je nu voelt.
Alle reacties Link kopieren
quote:jeane_avril schreef op 06 juli 2012 @ 16:25:

[...]



Dat lijkt me een ongezonde verstandhouding, als je niet eerlijk kunt zeggen tegen je moeder hoe je erover denkt en hoe je je voelt. Kijk, een zelfgebakken punt appeltaart die smaakt naar ouwe sok spoel ik met liefde weg met een kop thee en roep: heerlijk mams! Dan wil je haar niet teleurstellen en betaal je daar een redelijke prijs voor (die ouwe sokken taart toch eten). Maar je bevalling vind ik hele andere koek (pun intended). Je ligt daar iets heel heftigs door te maken, waar complicaties bij kunnen optreden. Dan moet de focus bij jezelf liggen, en niet het pleasen van een ander. Laat staan je moeder, die moet het juist van iedereen begrijpen!Dit, dit en nog eens dit!
Alle reacties Link kopieren
Poeh ik zou er ook niet aan moeten denken dat mijn moeder beneden op de bank zit en kopjes thee drinkt terwijl ik boven bezig ben een kind eruit te persen. Zoals hiervoor al gezegd was, je concentratie moet op dat moment bij jezelf liggen en als je je druk gaat maken over andere mensen in huis, dan lukt dat niet. Ik kan me niet voorstellen dat uitgerekend je moeder dat niet zal begrijpen. Gewoon zeggen dus en na de bevalling haar wel als eerste bellen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Aureel schreef op 06 juli 2012 @ 15:42:

Ik snap dat het moeilijk is om je moeder teleur te stellen. Maar weet je, soms moet je dat toch doen. Als jij liever met je man alleen de bevalling wilt doormaken (wat ik héél goed begrijp en ook zou aanraden), zit er niets anders op dan dit tegen je moeder te zeggen.



Vóóraf, want ze kan zich behoorlijk bekocht voelen als je het achteraf laat weten - en terecht! Dat zou alleen maar een manier zijn om een slecht-nieuwsboodschap niet te hoeven brengen, maar door de confrontatie uit de weg te gaan maak je de verhoudingen er meestal niet beter op.



Het is heel normaal dat je in het begin van een zwangerschap anders tegen dingen aankijkt dan wanneer je wat verder bent. Je mag gewoon van gedachten veranderen.



Als reden zou ik het niet over haar gedrag en enthousiasme hebben. Je geeft dan de kans een discussie te laten ontstaan ('oh nee hoor, ik zal me heel erg op de achtergrond houden, natúúrlijk bemoei ik me daar niet mee' etc). Ze zal zich wellicht ook persoonlijk gekwetst voelen.



Terwijl, het samen met je man je eigen bevalling beleven echt een prima op zichzelf staande reden is, om je moeder, of wie dan ook, hoe die zich ook gedraagt. er niet bij te willen.



Dde eerste ogenblikken samen met je pas geboren kind, en je man/de vader erbij, zijn zó mooi en intiem - die kun je nooit meer overdoen. Je moeder krijg later nog zat kansen om lekker met haar kleinkind te knuffelen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een fantastische band met m'n moeder (en vader) maar zij was bij allebei mijn bevallingen lekker thuis. Bij nr 1 wist ze niet eens dat ik aan het bevallen was, bij nr 2 paste ze zoon nr 1 dus wist ze het wel. In de eerste plaats lijkt het mij niets om te bevallen terwijl er mensen beneden zitten en in de tweede plaats heb ik het moment vlak na een bevalling ervaren als iets heel intiems tussen man, baby en mij. Ik wilde dat laten duren zolang als wij wilden en geen druk voelen van mensen beneden die ook graag een verse baby willen bekijken.
Alle reacties Link kopieren
En als het nou eens wat langer gaat duren, heeft moeder dan ook al bedacht hoe het moet komen met het slapen en wie wanneer kookt?



Ik zou gewoon zeggen dat bij nader inzien je geen mensen in je huis wilt hebben. Anders dan een verloskundige e.d., maar de rest gewoon lekker je huis uit en de deur op slot.
Lieve schat, het is jouw feestje. Zeg gewoon tegen je moeder dat je van gedachten veranderd bent.



En dan; leuk en wel, mams beneden op de bank. Maar stel dat je naar het ziekenhuis moet? Mijn (schoon) ouders wisten dat de bevalling plaatsvond en ze wisten binnen 1 minuut na de geboorte dat dochter er was. Ik weet niet wie er het eerst in de auto zat . Maar feit is; ik had dochter net 10 minuten vast toen ik een soort epileptische aanval kreeg (hellp-syndroom). Daarna heb ik in coma gelegen en niemand mocht erbij, zelfs mijn man is de kamer af geknikkerd.



Waarmee ik maar wil zeggen, je weet niet hoe het loopt, je weet niet wat er gaat gebeuren en je weet niet wanneer, hoe laat en zelfs niet waar. Je zou de eerste niet zijn met een stortbevalling en ook niet de eerste waarbij het 3 dagen rommelt voordat het echt wat wordt.



Veel succes.
Alle reacties Link kopieren
Gewoon nog eens tegen je moeder zeggen... Is het een optie om je vader te vragen om je hiermee te helpen? Enne... Ze heeft nog 25 weken om aan jullie nieuwe bevallingsplan te wennen ;)



Maar 1 ding. Het is JULLIE bevalling. Leuk hoe iedereen daar over denkt of bij wil zijn, maar JULLIE beslissen dit.

Wij hadden bijvoorbeeld een stapel dvd's klaar liggen en zakken chips ( tja, de onervarenheid hè) om de lange uren van weeën door te komen. Bleek het een stortbevalling te worden en na afloop holder de bolder naar het ziekenhuis want placenta kwam niet mee.

Ik wil maar zeggen... Misschien loopt alles heel anders dan je denkt.



Succes ermee.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie het niet zo wat je beloofd moet je nakomen. Dat geld voor bijna alles, maar zoiets als een bevalling daar kun je toch van mening veranderen. Ik zou het je moeder vertellen dat je het toch liever niet hebt. Jij moet bevallen en je moet het doen op jullie manier.





Sommige bevallen met de hele familie en anderen liever klein.
Alle reacties Link kopieren
quote:jeane_avril schreef op 06 juli 2012 @ 16:25:

[...]



Dat lijkt me een ongezonde verstandhouding, als je niet eerlijk kunt zeggen tegen je moeder hoe je erover denkt en hoe je je voelt. Kijk, een zelfgebakken punt appeltaart die smaakt naar ouwe sok spoel ik met liefde weg met een kop thee en roep: heerlijk mams! Dan wil je haar niet teleurstellen en betaal je daar een redelijke prijs voor (die ouwe sokken taart toch eten). Maar je bevalling vind ik hele andere koek (pun intended). Je ligt daar iets heel heftigs door te maken, waar complicaties bij kunnen optreden. Dan moet de focus bij jezelf liggen, en niet het pleasen van een ander. Laat staan je moeder, die moet het juist van iedereen begrijpen!

Je hebt geen ongelijk, maar TO had dit eerder kunnen bedenken.

Ikzelf ben nogal van mijn woord .

Ik denk dat het feit, dat mijn moeder niet meer leeft, een rol meespeelt in mijn mening.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken om te moeten bevallen terwijl mijn moeder beneden op de bank zit te wachten tot ik haar nageslacht eindelijk uitgepoept heb. Ik zie het al voor me: "Nou Frits, het wil nog niet erg vlotten daarboven. Zal ik nog maar een kopje koffie inschenken?" Bij het idee alleen al zou ik geen wee meer overhouden.



Nee hoor, ik zou haar gewoon vanavond nog bellen en vertellen dat ik anders besloten heb. En buiten dat: zo'n feest is zo'n bevalling nou ook weer niet hoor, zeker niet als het je dochter is die daar pijn ligt te lijden en ongegeneerd in bed ligt te poepen en zo. Mocht mijn dochter ooit aanstalten maken te gaan bevallen mag ze het lekker met haar partner doen, ik hoor het allemaal achteraf wel. Of ze moet me er op het allerlaatste moment aan mijn haren bij sleuren natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
quote:1eendje schreef op 06 juli 2012 @ 18:18:

Gewoon nog eens tegen je moeder zeggen... Is het een optie om je vader te vragen om je hiermee te helpen? Enne... Ze heeft nog 25 weken om aan jullie nieuwe bevallingsplan te wennen ;)



Maar 1 ding. Het is JULLIE bevalling. Leuk hoe iedereen daar over denkt of bij wil zijn, maar JULLIE beslissen dit.

Wij hadden bijvoorbeeld een stapel dvd's klaar liggen en zakken chips ( tja, de onervarenheid hè) om de lange uren van weeën door te komen. Bleek het een stortbevalling te worden en na afloop holder de bolder naar het ziekenhuis want placenta kwam niet mee.

Ik wil maar zeggen... Misschien loopt alles heel anders dan je denkt.



Succes ermee.Eh... ze is al 38 weken zwanger, zet de emmer en dweil maar klaar
Alle reacties Link kopieren
Oh shit verkeerd gelezen.... Maar dan nog, niets zo veranderlijk als de mening van een zwangere vrouw toch?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven