Zwanger
alle pijlers
(Schoon) ouders pas na bevalling bellen??
vrijdag 6 juli 2012 om 15:21
Ik heb ergens in week 15 van mijn zwangerschap (ben vandaag 38 weken) mijn moeder gevraagd bij mijn bevalling aanwezig te zijn. Dit leek me op dat moment erg fijn. Toen wist ik nog niet dat ze zou gaan overlopen van enthousiasme met het aankomende oma-schap. Ze is helemaal blij en leeft ontzettend mee wat natuurlijk hartstikke lief is hoor, begrijp me niet verkeerd. In de tussentijd begin ik steeds meer te twijfelen of ik haar er wel bij wil hebben. Mijn man is van zichzelf rustig en ben bang dat zij "ons" moment overschaduwd met haar enthousiasme als onze dochter net is geboren. Ik gaf al wat stille hints dat ik wil kijken hoe het allemaal gaat. Zij wil dan graag met mijn vader beneden in de huiskamer wachten totdat ze geboren is en bovendien graag gebeld worden als de bevalling uberhaupt begint. Ik ben alleen zo bang dat als onze dochter voor het eerst moet huilen na de bevalling mijn moeder al meteen naast het bed zit en wij niet eerst eventjes samen, met zijn drieen, kunnen zijn. Nu zat ik te denken dat ik haar helemaal niet in wil lichten over het begin van de bevalling etc. Op die manier kunnnen mijn man en ik onze dochter straks eerst rustig bekijken, kan ik mij even lekker opfrissen en bellen we daarna mijn ouders en schoonouders dat ze opa en oma zijn geworden.
Waar ik mee zit is dat ik mijn moeder niet teleur wil stellen omdat ik de bevalling gewoon samen met mijn man wil doen. Hoe vertel ik haar dat aardig of zal ik niets laten weten (over begin bevalling, vorderingen) en bel ik haar( en mijn vader natuurlijk) pas al ze net geboren is? Wat zouden jullie doen? Alvast bedankt!
Waar ik mee zit is dat ik mijn moeder niet teleur wil stellen omdat ik de bevalling gewoon samen met mijn man wil doen. Hoe vertel ik haar dat aardig of zal ik niets laten weten (over begin bevalling, vorderingen) en bel ik haar( en mijn vader natuurlijk) pas al ze net geboren is? Wat zouden jullie doen? Alvast bedankt!
vrijdag 6 juli 2012 om 15:25
Je hebt haar al gevraagd om aanwezig te zijn. Niets zeggen en dan achteraf pas melden vind ik dan niet sympathiek. Maar nu vast zeggen dat je haar er bij nader inzien toch liever niet bij wilt hebben kan wel. Als ze dat niet accepteert is dat alleen maar meer reden dat je zorgen terecht zijn.
Beneden laten wachten lijkt mij helemaal niet fijn. Wat als het straks 36 uur duurt?
Beneden laten wachten lijkt mij helemaal niet fijn. Wat als het straks 36 uur duurt?
vrijdag 6 juli 2012 om 15:25
Ik zou het gewoon aan moeder vertellen, dat je de bevalling bij nader inzien toch liever alleen met je man doet.
En dat je hun belt zodra de baby er is.
Ik zou niet bellen zodra het begonnen is. Het kan dan namelijk best nog even duren voordat de baby er echt is, en je zit dan echt niet te wachten op telefoontjes met de vraag hoe het er mee staat, of erger nog: ouders die maar alvast naar jou toe zijn gekomen.
Als het kind er is is het vroeg genoeg om te bellen.
En dat je hun belt zodra de baby er is.
Ik zou niet bellen zodra het begonnen is. Het kan dan namelijk best nog even duren voordat de baby er echt is, en je zit dan echt niet te wachten op telefoontjes met de vraag hoe het er mee staat, of erger nog: ouders die maar alvast naar jou toe zijn gekomen.
Als het kind er is is het vroeg genoeg om te bellen.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:28
Ten eerste is het jouw (en je mans) bevalling, en jij bepaalt wat er gebeurt en wie daarbij mag zijn.
Zeg vriendelijk tegen je moeder dat zij (één van) de eerste is die gebeld wordt na de geboorte. Maar dat je bang bent niet volledig op jezelf te concentreren / focussen als er mensen beneden zijn.
Hoe goed en lief haar bedoelingen zullen zijn, doe het alsjeblieft op de manier hoe jij en je man je kindje op de wereld willen zetten.
Bij ons kwam de eerste visite pas na 2 uur, de opa's en oma's. Tijdsbesef na, en tijdens, de bevalling is zo anders dan je nu kan beredeneren. Bij mijn eerste weet ik van de foto's dat er visite rond het bed heeft gestaan, maar ik had geen aandacht voor ze, kon alleen maar naar mn kindje kijken.
Zeg vriendelijk tegen je moeder dat zij (één van) de eerste is die gebeld wordt na de geboorte. Maar dat je bang bent niet volledig op jezelf te concentreren / focussen als er mensen beneden zijn.
Hoe goed en lief haar bedoelingen zullen zijn, doe het alsjeblieft op de manier hoe jij en je man je kindje op de wereld willen zetten.
Bij ons kwam de eerste visite pas na 2 uur, de opa's en oma's. Tijdsbesef na, en tijdens, de bevalling is zo anders dan je nu kan beredeneren. Bij mijn eerste weet ik van de foto's dat er visite rond het bed heeft gestaan, maar ik had geen aandacht voor ze, kon alleen maar naar mn kindje kijken.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:30
Als het kindje geboren is lijkt me vroeg genoeg, maar je moet dat wel echt van te voren bespreken hoor! Anders zal het een enorme afwijzing zijn als het moment waar ze naar uit heeft gekeken opeens voorbij is gegaan zonder dat ze erbij was. Dus gelijk aangeven, niet te lang mee wachten. We vinden het toch te druk als de ouders erbij zijn en hebben besloten de bevalling met z'n tweeen te doen. We zouden het heel fijn vinden als jullie daarna gelijk op visite komen en bellen zodra het geboren is. Wees duidelijk een zeker van je beslissing, dan kunnen ze het alleen maar accepteren. Het is jouw bevalling, dus je moet het doen zoals jij het wilt. En het niet doen op een manier waar je je niet prettig bij voelt.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:31
Ik kan niet inschatten hoe je moeder is natuurlijk, maar ik zou hier met je moeder over praten. Aangeven dat je een beetje geschrokken bent van haar reactie en dat je bang bent dat ze tijdens de bevalling jullie gaat overschaduwen.
Of eerlijk zeggen dat je haar er liever niet bij hebt, en je ze belt zodra het kindje er is.
Beloven dat ze bij de bevalling mag zijn en vervolgens niets zeggen en pas bellen als het kindje er al is vind ik echt niet kunnen...
Of eerlijk zeggen dat je haar er liever niet bij hebt, en je ze belt zodra het kindje er is.
Beloven dat ze bij de bevalling mag zijn en vervolgens niets zeggen en pas bellen als het kindje er al is vind ik echt niet kunnen...
vrijdag 6 juli 2012 om 15:33
Ik zou ook tegen je moeder zeggen dat je je hebt bedacht en liever met z'n 3-en bent die eerste momenten.
Mijn zus was bij ons de eerste die een baby zou krijgen en had ook aangekondigd pas te gaan bellen als de baby er was. Vonden mijn ouders helemaal niet leuk en ze hebben er ook wel wat over gemoppert (tegen mij dan, niet tegen zus). Maar daar komen ze ook wel overheen hoor! En toen de baby er eenmaal was, waren ze natuurlijk gewoon hartstikke blij om zus en baby (en zwager) te zien.
Het ligt er misschien ook aan hoe ver je ouders van je af wonen. Mijn ouders en schoonouder wonen beide zo'n 1,5 uur rijden van ons vandaan. We hebben gelijk na de bevalling gebeld en wisten dat we dan nog zo'n 1,5 uur hadden om samen te zijn en ons op te frissen.
Mijn zus was bij ons de eerste die een baby zou krijgen en had ook aangekondigd pas te gaan bellen als de baby er was. Vonden mijn ouders helemaal niet leuk en ze hebben er ook wel wat over gemoppert (tegen mij dan, niet tegen zus). Maar daar komen ze ook wel overheen hoor! En toen de baby er eenmaal was, waren ze natuurlijk gewoon hartstikke blij om zus en baby (en zwager) te zien.
Het ligt er misschien ook aan hoe ver je ouders van je af wonen. Mijn ouders en schoonouder wonen beide zo'n 1,5 uur rijden van ons vandaan. We hebben gelijk na de bevalling gebeld en wisten dat we dan nog zo'n 1,5 uur hadden om samen te zijn en ons op te frissen.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:35
quote:camry schreef op 06 juli 2012 @ 15:25:
Ik zou het gewoon aan moeder vertellen, dat je de bevalling bij nader inzien toch liever alleen met je man doet.
En dat je hun belt zodra de baby er is.
Ik zou niet bellen zodra het begonnen is. Het kan dan namelijk best nog even duren voordat de baby er echt is, en je zit dan echt niet te wachten op telefoontjes met de vraag hoe het er mee staat, of erger nog: ouders die maar alvast naar jou toe zijn gekomen.
Als het kind er is is het vroeg genoeg om te bellen.Dit dus!
Ik zou het gewoon aan moeder vertellen, dat je de bevalling bij nader inzien toch liever alleen met je man doet.
En dat je hun belt zodra de baby er is.
Ik zou niet bellen zodra het begonnen is. Het kan dan namelijk best nog even duren voordat de baby er echt is, en je zit dan echt niet te wachten op telefoontjes met de vraag hoe het er mee staat, of erger nog: ouders die maar alvast naar jou toe zijn gekomen.
Als het kind er is is het vroeg genoeg om te bellen.Dit dus!
vrijdag 6 juli 2012 om 15:37
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Ik ben het met jullie eens dat het niet netjes is als je iets belooft en het dan niet nakomt. Daarom had ik al tegen haar gezegd dat ik haar aanwezigheid van het moment wil laten afhangen. Hier had zij absoluut begrip voor maar ze wilde dan wel graag benden in de huiskamer wachten tot het zover was. En dat zie ik nu juist niet zitten omdat ik bang ben dat zij dan meteen naast het bed zal staan en wij niet eerst samen kunnen wennen aan de kleine. En ja..je laat je ouders die beneden zitten ook niet een paar uur wachten met het bekijken van hun eerste kleinkind..
vrijdag 6 juli 2012 om 15:38
Gewoon eerlijk zijn. Het is tenslotte jouw bevalling. Jij bepaalt wie erbij is en wie niet. Het is erg belangrijk dat JIJ je kan ontspannen tijdens de bevalling, niet gehinderd door wat of wie dan ook. Je kunt de bevalling maar één keer doen, dus zorg dat alles gaat zoals jij het wilt. Als je moeder daardoor teleurgesteld raakt, is dat jammer, maar ze zal je keuze moeten respecteren. Dus maak een bevallingsplan (op papier dus) waarin staat wat je graag wilt en wat je absoluut niet wilt, wie erbij mag zijn en wie niet, dat is ook erg handig als je onverhoopt toch nog naar het ziekenhuis zou moeten. Ook handig om t.z.t. dat bevallingsplan door te nemen met je verloskundige trouwens.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:39
Hier zelfde probleem, moeder wil er graag bij zijn en ik heb toegezegd, bij de eerste was ze er ook bij en dat was fijn. Nu ben ik echter van gedachten veranderd. Alleen ik wil haar niet kwetsen, nu heb ik gezegd je mag er bij zijn maar blijft op de achtergrond, niet mee bemoeien tot ik het aangeef. Schoonmoeder en vriendinnen willen allemaal gebeld worden als het begint. Nou helaas pindakaas, jullie horen het wel als ie er is.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:40
Jouw bevalling jouw wensen, dat voorop. Ik zou absoluut niet bellen als de bevalling begint, het kan zo maar 48 uur duren...ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat er iemand bij dat intieme moment bij was geweest (naast gyn etc.)
Ik zou haar zeggen dat je van gedachte bent veranderd en het beter voor je voelt om het met zijn tweeën te doen.
ennuh...bij ons kwam het eerste bezoek pas na 3 dagen..wij lagen in het zhuis...zoon op IC (infectiegevaar vanwege langdurig gebroken vliezen) daar mochten wij alleen komen...vervolgens op high care...nog steeds vol infusen etc. Wij wilden ons kindje pas tonen als hij vrij van alle medische behandelingen was...maar dat is een hele persoonlijke keuze...door omstandigheden was vriendin de eerste die op kraamvisite kwam, daarna schoonouders en mijn vader na een week...
Ik zou haar zeggen dat je van gedachte bent veranderd en het beter voor je voelt om het met zijn tweeën te doen.
ennuh...bij ons kwam het eerste bezoek pas na 3 dagen..wij lagen in het zhuis...zoon op IC (infectiegevaar vanwege langdurig gebroken vliezen) daar mochten wij alleen komen...vervolgens op high care...nog steeds vol infusen etc. Wij wilden ons kindje pas tonen als hij vrij van alle medische behandelingen was...maar dat is een hele persoonlijke keuze...door omstandigheden was vriendin de eerste die op kraamvisite kwam, daarna schoonouders en mijn vader na een week...
vrijdag 6 juli 2012 om 15:42
Ik snap dat het moeilijk is om je moeder teleur te stellen. Maar weet je, soms moet je dat toch doen. Als jij liever met je man alleen de bevalling wilt doormaken (wat ik héél goed begrijp en ook zou aanraden), zit er niets anders op dan dit tegen je moeder te zeggen.
Vóóraf, want ze kan zich behoorlijk bekocht voelen als je het achteraf laat weten - en terecht! Dat zou alleen maar een manier zijn om een slecht-nieuwsboodschap niet te hoeven brengen, maar door de confrontatie uit de weg te gaan maak je de verhoudingen er meestal niet beter op.
Het is heel normaal dat je in het begin van een zwangerschap anders tegen dingen aankijkt dan wanneer je wat verder bent. Je mag gewoon van gedachten veranderen.
Als reden zou ik het niet over haar gedrag en enthousiasme hebben. Je geeft dan de kans een discussie te laten ontstaan ('oh nee hoor, ik zal me heel erg op de achtergrond houden, natúúrlijk bemoei ik me daar niet mee' etc). Ze zal zich wellicht ook persoonlijk gekwetst voelen.
Terwijl, het samen met je man je eigen bevalling beleven echt een prima op zichzelf staande reden is, om je moeder, of wie dan ook, hoe die zich ook gedraagt. er niet bij te willen.
Dde eerste ogenblikken samen met je pas geboren kind, en je man/de vader erbij, zijn zó mooi en intiem - die kun je nooit meer overdoen. Je moeder krijg later nog zat kansen om lekker met haar kleinkind te knuffelen.
Vóóraf, want ze kan zich behoorlijk bekocht voelen als je het achteraf laat weten - en terecht! Dat zou alleen maar een manier zijn om een slecht-nieuwsboodschap niet te hoeven brengen, maar door de confrontatie uit de weg te gaan maak je de verhoudingen er meestal niet beter op.
Het is heel normaal dat je in het begin van een zwangerschap anders tegen dingen aankijkt dan wanneer je wat verder bent. Je mag gewoon van gedachten veranderen.
Als reden zou ik het niet over haar gedrag en enthousiasme hebben. Je geeft dan de kans een discussie te laten ontstaan ('oh nee hoor, ik zal me heel erg op de achtergrond houden, natúúrlijk bemoei ik me daar niet mee' etc). Ze zal zich wellicht ook persoonlijk gekwetst voelen.
Terwijl, het samen met je man je eigen bevalling beleven echt een prima op zichzelf staande reden is, om je moeder, of wie dan ook, hoe die zich ook gedraagt. er niet bij te willen.
Dde eerste ogenblikken samen met je pas geboren kind, en je man/de vader erbij, zijn zó mooi en intiem - die kun je nooit meer overdoen. Je moeder krijg later nog zat kansen om lekker met haar kleinkind te knuffelen.
vrijdag 6 juli 2012 om 15:47
quote:romee2013 schreef op 06 juli 2012 @ 15:37:
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Ik ben het met jullie eens dat het niet netjes is als je iets belooft en het dan niet nakomt. Daarom had ik al tegen haar gezegd dat ik haar aanwezigheid van het moment wil laten afhangen. Hier had zij absoluut begrip voor maar ze wilde dan wel graag benden in de huiskamer wachten tot het zover was. En dat zie ik nu juist niet zitten omdat ik bang ben dat zij dan meteen naast het bed zal staan en wij niet eerst samen kunnen wennen aan de kleine. En ja..je laat je ouders die beneden zitten ook niet een paar uur wachten met het bekijken van hun eerste kleinkind..
Okee, je bent dus niet duidelijk geweest. Apart wel dat je moeder beslist dat zij beneden gaat wachten. Zij vraagt blijkbaar niet om jouw mening. Jij hebt dit liever niet, maar geeft het niet aan.
Zeg dan nú dat je dat niet wilt hebben, anders krijg je een vervelende situatie straks. Want ja, natuurlijk zal zij direct naar boven willen en gaan zodra de baby er is.
Waarom ben je zo bang om dit gewoon met je moeder te bespreken?
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Ik ben het met jullie eens dat het niet netjes is als je iets belooft en het dan niet nakomt. Daarom had ik al tegen haar gezegd dat ik haar aanwezigheid van het moment wil laten afhangen. Hier had zij absoluut begrip voor maar ze wilde dan wel graag benden in de huiskamer wachten tot het zover was. En dat zie ik nu juist niet zitten omdat ik bang ben dat zij dan meteen naast het bed zal staan en wij niet eerst samen kunnen wennen aan de kleine. En ja..je laat je ouders die beneden zitten ook niet een paar uur wachten met het bekijken van hun eerste kleinkind..
Okee, je bent dus niet duidelijk geweest. Apart wel dat je moeder beslist dat zij beneden gaat wachten. Zij vraagt blijkbaar niet om jouw mening. Jij hebt dit liever niet, maar geeft het niet aan.
Zeg dan nú dat je dat niet wilt hebben, anders krijg je een vervelende situatie straks. Want ja, natuurlijk zal zij direct naar boven willen en gaan zodra de baby er is.
Waarom ben je zo bang om dit gewoon met je moeder te bespreken?
vrijdag 6 juli 2012 om 15:49
vrijdag 6 juli 2012 om 15:49
