
single met kinderwens
maandag 16 september 2013 om 12:10
Hallo, ik ben single, 37 en heb een kinderwens. Zijn er meer vrouwen hier die alleenstaand zijn en over hun kinderwens nadenken?
Ik ben de opties aan het verkennen. In mijn eentje (met bekende donor of met onbekende donor) of een co-ouderschap met een homo-stel. Hoe is dat voor een kind? Want belang van het kind staat voorop vind ik.
Of - als prins op wit paard niet op tijd komt - geen moeder worden. Bij die laatste gedachte voel ik paniek opkomen.
En als ik nu een leuke vriend krijg, dan ken ik hem nog maar zo kort, stel dat het uitgaat? Dat wil ik mijn kind zeker besparen!
Ik ga binnenkort 2 workshops volgen voor single vrouwen met kinderwens. Ik haal mijn kop uit het zand en ga op verkenningstocht.
Zijn er hier single vrouwen met kinderwens? Wil je je gedachten met me delen? Alles helpt, beetje sparren zou fijn zijn!
Ik ben de opties aan het verkennen. In mijn eentje (met bekende donor of met onbekende donor) of een co-ouderschap met een homo-stel. Hoe is dat voor een kind? Want belang van het kind staat voorop vind ik.
Of - als prins op wit paard niet op tijd komt - geen moeder worden. Bij die laatste gedachte voel ik paniek opkomen.
En als ik nu een leuke vriend krijg, dan ken ik hem nog maar zo kort, stel dat het uitgaat? Dat wil ik mijn kind zeker besparen!
Ik ga binnenkort 2 workshops volgen voor single vrouwen met kinderwens. Ik haal mijn kop uit het zand en ga op verkenningstocht.
Zijn er hier single vrouwen met kinderwens? Wil je je gedachten met me delen? Alles helpt, beetje sparren zou fijn zijn!
niet geschoten is altijd mis
maandag 16 september 2013 om 14:13
quote:Amand schreef op 16 september 2013 @ 14:07:
Dan kan wendy7474 zich nog even wentelen in vooroordelen.
Want die heb je zelf totààl niet natuurlijk.
Echt, je reacties en je eigen geschiedenis zijn toch om te janken? En dan de arrogantie hebben om te denken dat je het wel even beter weet. Je keuzes zeggen anders.
Dan kan wendy7474 zich nog even wentelen in vooroordelen.
Want die heb je zelf totààl niet natuurlijk.
Echt, je reacties en je eigen geschiedenis zijn toch om te janken? En dan de arrogantie hebben om te denken dat je het wel even beter weet. Je keuzes zeggen anders.
maandag 16 september 2013 om 14:15
quote:Amand schreef op 16 september 2013 @ 13:16:
Wanneer het je meerdere decennina lang niet gelukt is om iemand aan je te binden die kinderen met je wil krijgen, zou je dat als een aanwijzing kunnen opvatten dat je misschien geen kinderen zou moeten krijgen.Wat een belachelijke opmerking en heeft bovendien niks met het topic te maken. Heel laag!
Wanneer het je meerdere decennina lang niet gelukt is om iemand aan je te binden die kinderen met je wil krijgen, zou je dat als een aanwijzing kunnen opvatten dat je misschien geen kinderen zou moeten krijgen.Wat een belachelijke opmerking en heeft bovendien niks met het topic te maken. Heel laag!


maandag 16 september 2013 om 14:18
Misschien heeft amand wel geleerd van in het verleden gemaakte keuzes. Modder gooien met iemands verleden is ook niet charmant.
En arman is gewoon de rebel van het forum. Grote korrel zout nemen ligt wat hij zij dan zo gevoelig dat niemand ziet hoe het sarcasme er vanaf druipt? Dat trek je je toch zeker niet aan van de forum sarcast?
Er zit geen kern van waarheid in dat weet iedereen.. toch?
Luister, als jij 37 bent een naar een kind verlangt heb je een goede leeftijd om daar inderdaad eens serieus over na te gaan denken en dat is al meer dan meeste ouders doen, dus ik wens je je kindje toe op welke manier dan ook.
En arman is gewoon de rebel van het forum. Grote korrel zout nemen ligt wat hij zij dan zo gevoelig dat niemand ziet hoe het sarcasme er vanaf druipt? Dat trek je je toch zeker niet aan van de forum sarcast?
Er zit geen kern van waarheid in dat weet iedereen.. toch?
Luister, als jij 37 bent een naar een kind verlangt heb je een goede leeftijd om daar inderdaad eens serieus over na te gaan denken en dat is al meer dan meeste ouders doen, dus ik wens je je kindje toe op welke manier dan ook.
..popcorn?
maandag 16 september 2013 om 14:21
quote:dubbeltje4 schreef op 16 september 2013 @ 14:00:
[...]
Is gemotiveerd zijn een garantie voor het lukken van alleenstaand ouderschap?
Waarschijnlijk gaat dat ouderschap dan i.i.g. beter lukken als een stel wat kinderen krijgt omdat "het erbij hoort" of "hij misschien dan bij me blijft". O.i.d.
Maar verder lijkt het me echt absoluut geen lolletje om in je eentje te zijn met een kind. Het is in de meeste gevallen best pittig, die eerste maanden/jaren. Daar was ik toch wel blij dat ik een partner heb die samen met mij de opvoeding deed/doet. Als ik voor mezelf praat was ik daar nooit aan begonnen, zeker nu ik weet hoe het is.
Nu de oudste 17 is heb ik toch altijd zaken waar ik met mijn partner over wil praten, soms dagelijks. Vroeger ging dat over opvoeding, eten, straffen, belonen... nu over stappen, huiswerk, computergebruik etc etc. Je blijft altijd bezig hiermee en een goed klankbord is niet weg.
[...]
Is gemotiveerd zijn een garantie voor het lukken van alleenstaand ouderschap?
Waarschijnlijk gaat dat ouderschap dan i.i.g. beter lukken als een stel wat kinderen krijgt omdat "het erbij hoort" of "hij misschien dan bij me blijft". O.i.d.
Maar verder lijkt het me echt absoluut geen lolletje om in je eentje te zijn met een kind. Het is in de meeste gevallen best pittig, die eerste maanden/jaren. Daar was ik toch wel blij dat ik een partner heb die samen met mij de opvoeding deed/doet. Als ik voor mezelf praat was ik daar nooit aan begonnen, zeker nu ik weet hoe het is.
Nu de oudste 17 is heb ik toch altijd zaken waar ik met mijn partner over wil praten, soms dagelijks. Vroeger ging dat over opvoeding, eten, straffen, belonen... nu over stappen, huiswerk, computergebruik etc etc. Je blijft altijd bezig hiermee en een goed klankbord is niet weg.
maandag 16 september 2013 om 14:53
Er is geen onderzoek gedaan naar het verschil in welzijn tussen kinderen van gescheiden ouders en die van BAM moeders.
Zo stellig zeggen dat een kind dan dus direct een achterstand heeft, lijkt me nogal voorbarig.
TO: ga er gewoon voor.
Meer dan de helft van de kinderen tegenwoordig komt uit een gebroken gezin. Een stabiele situatie (en die heb je als je genoeg geld en geen wisselingen van huis hebt) lijkt me alleen maar een pré.
Zo stellig zeggen dat een kind dan dus direct een achterstand heeft, lijkt me nogal voorbarig.
TO: ga er gewoon voor.
Meer dan de helft van de kinderen tegenwoordig komt uit een gebroken gezin. Een stabiele situatie (en die heb je als je genoeg geld en geen wisselingen van huis hebt) lijkt me alleen maar een pré.

maandag 16 september 2013 om 15:34
quote:wendy7474 schreef op 16 september 2013 @ 14:53:
Er is geen onderzoek gedaan naar het verschil in welzijn tussen kinderen van gescheiden ouders en die van BAM moeders.
Zo stellig zeggen dat een kind dan dus direct een achterstand heeft, lijkt me nogal voorbarig.
TO: ga er gewoon voor.
Meer dan de helft van de kinderen tegenwoordig komt uit een gebroken gezin. Een stabiele situatie (en die heb je als je genoeg geld en geen wisselingen van huis hebt) lijkt me alleen maar een pré.
En waarom in hemelsnaam mag een kind niet opgroeien bij de ouders die hem/haar ook verwekt hebben.
Dat veel kinderen uit een gebroken gezin komen, is op zich al triest genoeg. Om daar nou kinderen aan toe te voegen die al vanaf hun ontstaan hun vader moeten ontberen, hoe marginaal maak je de vaderrol dan wel niet. En daar zadel je een kind dan mee op, heel bewust. Omdat mama je zo graag wilde.
Als je dan toch zo graag wil zorgen, staat het je als alleenstaande vrij om voor pleegouderschap te gaan.
Er is geen onderzoek gedaan naar het verschil in welzijn tussen kinderen van gescheiden ouders en die van BAM moeders.
Zo stellig zeggen dat een kind dan dus direct een achterstand heeft, lijkt me nogal voorbarig.
TO: ga er gewoon voor.
Meer dan de helft van de kinderen tegenwoordig komt uit een gebroken gezin. Een stabiele situatie (en die heb je als je genoeg geld en geen wisselingen van huis hebt) lijkt me alleen maar een pré.
En waarom in hemelsnaam mag een kind niet opgroeien bij de ouders die hem/haar ook verwekt hebben.
Dat veel kinderen uit een gebroken gezin komen, is op zich al triest genoeg. Om daar nou kinderen aan toe te voegen die al vanaf hun ontstaan hun vader moeten ontberen, hoe marginaal maak je de vaderrol dan wel niet. En daar zadel je een kind dan mee op, heel bewust. Omdat mama je zo graag wilde.
Als je dan toch zo graag wil zorgen, staat het je als alleenstaande vrij om voor pleegouderschap te gaan.
donderdag 19 september 2013 om 16:41
Zo zeg, wat een heftige reacties!
Ik vind dat iedereen zelf voor zichzelf kan bepalen op wat voor manier ze goed voor een kind kunnen zorgen. Voor de ene zal dat een relatie met man A zijn, voor de ander een relatie met man B en voor de ander een co-ouderschap en weer een ander kiest voor een donor.
Ik zeg toch ook niet tegen mensen "hoe kun je nou met die en die trouwen, want het is zo een eikel".
En ik heb ook een vriendin die (heftig) manisch depressief is en zwanger, wie ben ik om te zeggen dat ze beter geen kinderen kan krijgen?
En ik vroeg ook niet om wat jullie ervan vinden dat ik aan het nadenken ben of (en hoe) ik met mijn kinderwens om wil gaan. Maar ik vroeg of er vrouwen waren die met hetzelfde thema aan het worstelen zijn.
Ik zit ook niet te wachten op mensen die gaan roepen dat ik beter helemaal alleen kan blijven als het me blijkbaar niet gelukt is om een partner te vinden. Tjonge, wat kortzichtig en lekker makkelijk om dat anoniem via dit forum te doen. Je kent me helemaal niet! Wat je wel kunt weten is dat ik niet over 1 nacht ijs ga en héél goed nadenk wat ik ga doen.
Ik vind dat - als je voor kinderen kiest - dat je (ongeacht voor welke situatie je kiest) dat zo goed mogelijk moet doen, om het kind een solide, veilige thuishaven te bieden met veel liefde en aandacht. Als iedereen dat nou eens deed ... Er zijn genoeg stellen die pijnlijke scheidingen uitvechten over de rug van hun kinderen en dat ga ik dus niet doen! Ik kies voor stabiliteit en rust. En het wonen in 2 huizen (van jongs af aan) is ook stabiliteit. Met 2 of 3 zeer liefhebbende ouders die er veel voor gedaan hebben om papa en mama te worden en hun ouderschap bewust en vol liefde aan gaan.
Ik vind dat iedereen zelf voor zichzelf kan bepalen op wat voor manier ze goed voor een kind kunnen zorgen. Voor de ene zal dat een relatie met man A zijn, voor de ander een relatie met man B en voor de ander een co-ouderschap en weer een ander kiest voor een donor.
Ik zeg toch ook niet tegen mensen "hoe kun je nou met die en die trouwen, want het is zo een eikel".
En ik heb ook een vriendin die (heftig) manisch depressief is en zwanger, wie ben ik om te zeggen dat ze beter geen kinderen kan krijgen?
En ik vroeg ook niet om wat jullie ervan vinden dat ik aan het nadenken ben of (en hoe) ik met mijn kinderwens om wil gaan. Maar ik vroeg of er vrouwen waren die met hetzelfde thema aan het worstelen zijn.
Ik zit ook niet te wachten op mensen die gaan roepen dat ik beter helemaal alleen kan blijven als het me blijkbaar niet gelukt is om een partner te vinden. Tjonge, wat kortzichtig en lekker makkelijk om dat anoniem via dit forum te doen. Je kent me helemaal niet! Wat je wel kunt weten is dat ik niet over 1 nacht ijs ga en héél goed nadenk wat ik ga doen.
Ik vind dat - als je voor kinderen kiest - dat je (ongeacht voor welke situatie je kiest) dat zo goed mogelijk moet doen, om het kind een solide, veilige thuishaven te bieden met veel liefde en aandacht. Als iedereen dat nou eens deed ... Er zijn genoeg stellen die pijnlijke scheidingen uitvechten over de rug van hun kinderen en dat ga ik dus niet doen! Ik kies voor stabiliteit en rust. En het wonen in 2 huizen (van jongs af aan) is ook stabiliteit. Met 2 of 3 zeer liefhebbende ouders die er veel voor gedaan hebben om papa en mama te worden en hun ouderschap bewust en vol liefde aan gaan.
niet geschoten is altijd mis


donderdag 19 september 2013 om 18:43
To, ik ben geen alleenstaande moeder maar was dat ongetwijfeld geworden als mijn man niet langs was gekomen. Mijn wens was zo groot dat ik absoluut alleen ervoor was gegaan.
Nu ik moeder ben, heb ik zwaar respect voor alleenstaande ouders. Moeder (vader) zijn is heerlijk maar ook loodzwaar. Groot deel is ook afhankelijk van je karakter. Als je snel gestressed en een controlefreak bent, zul je het behoorlijk pittig krijgen. Ben je van nature ontspannen dan komt het vast goed.
Succes met je keuze!
Nu ik moeder ben, heb ik zwaar respect voor alleenstaande ouders. Moeder (vader) zijn is heerlijk maar ook loodzwaar. Groot deel is ook afhankelijk van je karakter. Als je snel gestressed en een controlefreak bent, zul je het behoorlijk pittig krijgen. Ben je van nature ontspannen dan komt het vast goed.
Succes met je keuze!
vrijdag 20 september 2013 om 15:54
Lieve TO,
Negeer aub de kortzichtige negatieve reacties. Vooral de reactie van die Aman of zo die begint over dat het je de afgelopen decenia niet gelukt is iemand aan je te binden...
Ten eerste weet hij niet hoe dat komt. Ik schat zelf in vanwege het aanbod in mannen dat niet passend bij je was. Misschien wilde er wel 100 mannen aan haar binden, maar zij niet aan hen. Liefde laat zich helaas niet afdwingen. Ten tweede en dan nog, daar gaat het hier helemaal niet om.
En al dat niet onderbouwde gezeur over dat het beter is twee ouders te hebben. Zolang een kind zich gewenst en geaccepteerd voelt en weet wie de eventuele donor is (ben zelf geadopteerd en vind anonieme donor niet kunnen, kind moet later de mogelijkheid hebben om erachter te komen wie zijn vader/moeder is) dan liever bij een alleenstaande moeder die daar heel goed over nagdeacht heeft. Vanuit mijn werk in de jeugdzorg weet ik dat twee ouders helemaal geen garantie is voor een gelukkig kind. Het gaat erom wat je doet in de opvoeding en niet de vorm van het gezin. Ik heb geen enkele bewust alleenstaande moeder binnen mijn caseload van probleem gezinnen. In al die jaren nog niet gehad en zover ik weet van mijn collega's, ook niet.
Ik hoop dat je vindt wat je wil en daarbij veel liefde en wijsheid.
Negeer aub de kortzichtige negatieve reacties. Vooral de reactie van die Aman of zo die begint over dat het je de afgelopen decenia niet gelukt is iemand aan je te binden...
Ten eerste weet hij niet hoe dat komt. Ik schat zelf in vanwege het aanbod in mannen dat niet passend bij je was. Misschien wilde er wel 100 mannen aan haar binden, maar zij niet aan hen. Liefde laat zich helaas niet afdwingen. Ten tweede en dan nog, daar gaat het hier helemaal niet om.
En al dat niet onderbouwde gezeur over dat het beter is twee ouders te hebben. Zolang een kind zich gewenst en geaccepteerd voelt en weet wie de eventuele donor is (ben zelf geadopteerd en vind anonieme donor niet kunnen, kind moet later de mogelijkheid hebben om erachter te komen wie zijn vader/moeder is) dan liever bij een alleenstaande moeder die daar heel goed over nagdeacht heeft. Vanuit mijn werk in de jeugdzorg weet ik dat twee ouders helemaal geen garantie is voor een gelukkig kind. Het gaat erom wat je doet in de opvoeding en niet de vorm van het gezin. Ik heb geen enkele bewust alleenstaande moeder binnen mijn caseload van probleem gezinnen. In al die jaren nog niet gehad en zover ik weet van mijn collega's, ook niet.
Ik hoop dat je vindt wat je wil en daarbij veel liefde en wijsheid.
vrijdag 20 september 2013 om 17:41
Ik stond voor de keus, werd ouderder en wilde toch graag moeder worden. Had een vriendje (jaja, tje) waar ik verder geen samenwoon relatie mee wilde, hij wilde niet weer vader worden (had al een kind) We hadden de overeenkomst van wie het krijgt mag het houden. Hij heeft me tijdens de zwangerschap wel hier en daar gesteund (geld, boodschappen doen) en is na de bevalling nog geweest. Verder geen contact mee en zoon is nu 12. Toen hij 3/4 was heb ik een leuke vent leren kennen waar ik nu nog een relatie mee heb, zoon noemt hem nu ook gewoon pappa.
Dat is dus wel een voordeel als er geen vader in beeld is. Als je dan een leuke vent tegenkomt kan hij gewoon zonder heen en weer gesleep of verwarring van 2 pappa's de vaderrol vervullen.
Dat is dus wel een voordeel als er geen vader in beeld is. Als je dan een leuke vent tegenkomt kan hij gewoon zonder heen en weer gesleep of verwarring van 2 pappa's de vaderrol vervullen.
vrijdag 20 september 2013 om 18:04
Dank jullie wel voor de reacties!
Die van jeugdzorg wist ik niet, dat is een mooie zeg. Waren daar maar statistieken van, hoeveel kinderen van alleenstaande moeders (of van lesbische stellen) er bij jeugdzorg belanden, in verhouding tot het aantal kinderen uit hetero-relaties (en dan omgerekend naar percentage uiteraard).
Dank iedereen!
Ik neig momenteel erg naar co-ouderschap met een homo-stel trouwens. Dan heeft het kind drie liefhebbende ouders en krijgt van alles mee, en ziet ook een stabiele liefdesrelatie voor zich. En dan hoop ik de kans te hebben om twee kinderen te krijgen, dat lijkt me voor de kinderen fijn. En voor de papa's. Maar goed, ik ga niet over 1 nacht ijs, ik ga verder op onderzoek uit!
Die van jeugdzorg wist ik niet, dat is een mooie zeg. Waren daar maar statistieken van, hoeveel kinderen van alleenstaande moeders (of van lesbische stellen) er bij jeugdzorg belanden, in verhouding tot het aantal kinderen uit hetero-relaties (en dan omgerekend naar percentage uiteraard).
Dank iedereen!
Ik neig momenteel erg naar co-ouderschap met een homo-stel trouwens. Dan heeft het kind drie liefhebbende ouders en krijgt van alles mee, en ziet ook een stabiele liefdesrelatie voor zich. En dan hoop ik de kans te hebben om twee kinderen te krijgen, dat lijkt me voor de kinderen fijn. En voor de papa's. Maar goed, ik ga niet over 1 nacht ijs, ik ga verder op onderzoek uit!
niet geschoten is altijd mis
zondag 22 september 2013 om 00:02
Dankjewel voor de tip, ik heb het boek besteld!
Ik heb Sara's website ook bekeken, ik ga contact met haar opnemen, precies wat ik zoek, een kinderwenscoach!
Barbara Lammerts van Bueren is meer voor de vrouwen die het alleen willen doen (met donor) en Sara Coster voor de vrouwen die twijfelen of co-ouderschap willen en de homo en lesbo gezinssituaties.
Mooi, ik heb weer genoeg handvatten om mijn pad verder te verkennen! En ik beloof er zeer goed over na te denken, niet over 1 nacht ijs te gaan, en het alleen te doen als ik denk het kind een stabiele, liefdevolle omgeving te kunnen bieden.
Dank voor meedenken!
Ik heb Sara's website ook bekeken, ik ga contact met haar opnemen, precies wat ik zoek, een kinderwenscoach!
Barbara Lammerts van Bueren is meer voor de vrouwen die het alleen willen doen (met donor) en Sara Coster voor de vrouwen die twijfelen of co-ouderschap willen en de homo en lesbo gezinssituaties.
Mooi, ik heb weer genoeg handvatten om mijn pad verder te verkennen! En ik beloof er zeer goed over na te denken, niet over 1 nacht ijs te gaan, en het alleen te doen als ik denk het kind een stabiele, liefdevolle omgeving te kunnen bieden.
Dank voor meedenken!
niet geschoten is altijd mis
dinsdag 29 oktober 2013 om 17:39
En single-met-kinderwens? Heb je al een beslissing genomen?
Mijn verhaal is ongeveer vergelijkbaar. Ik ben single, de klok begint te tikken en een hele sterke kinderwens. Ik heb het boek van Sara Coster ook gelezen, dat was zeker goed.
Ik heb ook blogs gelezen van een Louise (http://www.24baby.nl/blogger/Louise/). Zij omschrijft een vergelijkbare situatie en is nu bevallen van een tweeling die zij heeft gekregen met een homostel. Klonk heel positief, maar de negatieve kant hoor je natuurlijk niet. Blijft lastig.
Mijn verhaal is ongeveer vergelijkbaar. Ik ben single, de klok begint te tikken en een hele sterke kinderwens. Ik heb het boek van Sara Coster ook gelezen, dat was zeker goed.
Ik heb ook blogs gelezen van een Louise (http://www.24baby.nl/blogger/Louise/). Zij omschrijft een vergelijkbare situatie en is nu bevallen van een tweeling die zij heeft gekregen met een homostel. Klonk heel positief, maar de negatieve kant hoor je natuurlijk niet. Blijft lastig.