Zwanger
alle pijlers
Slechte 20 weken echo
zaterdag 8 december 2012 om 09:10
Lang getwijfeld of ik een topic zou openen, maar ik weet het gewoon even niet meer. Afgelopen donderdag hebben we de 20 weken echo gehad en waar ik al de hele tijd bang voor was (voorgevoel?) is gebeurd: het is niet goed.
De echoscopiste heeft allerlei afwijkingen gevonden (eigenlijk bij alles wat ze moest checken) waardoor ze vermoed dat het kindje een afwijking of syndroom heeft. We moeten rekening houden met het ergste, maar wat is in deze situatie het ergste? Maandag naar het academisch ziekenhuis voor verder echo-onderzoek en punctie.
Zijn er hier mensen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt en ervaringen willen delen?
De echoscopiste heeft allerlei afwijkingen gevonden (eigenlijk bij alles wat ze moest checken) waardoor ze vermoed dat het kindje een afwijking of syndroom heeft. We moeten rekening houden met het ergste, maar wat is in deze situatie het ergste? Maandag naar het academisch ziekenhuis voor verder echo-onderzoek en punctie.
Zijn er hier mensen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt en ervaringen willen delen?
vrijdag 14 december 2012 om 09:15
Wat vreselijk voor jullie. Heel veel sterkte samen gewenst.
Misschien wil je er niet aan, maar het kan best helpend zijn als je nog wat foto's maakt van je kindje. Of vragen of de zuster een handafdrukje maakt. Zodat ze straks niet alleen in je hart voortleeft maar dat je nog bewijs hebt dat ze er is geweest.
Misschien wil je er niet aan, maar het kan best helpend zijn als je nog wat foto's maakt van je kindje. Of vragen of de zuster een handafdrukje maakt. Zodat ze straks niet alleen in je hart voortleeft maar dat je nog bewijs hebt dat ze er is geweest.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 14 december 2012 om 09:20
vrijdag 14 december 2012 om 09:22
vrijdag 14 december 2012 om 22:26
Lila,
Ik had nog niet gereageerd omdat ik op reis was, maar ik wil je ook een klein berichtje van steun sturen.
Ik weet wat je doormaakt, wij hebben onze dochter laten gaan begin dit jaar nadat trisomie 13 werd vastgesteld. Ik kan je aanraden om ook hand/voetafdrukken te maken en veel foto's van jullie dochter te maken, die zijn mij nu nog steeds heel dierbaar. Vraag maar als je iets praktisch wilt weten over zo'n vroege opgewekte bevalling, ik wil je graag tot steun zijn. Kijk ook naar de stichting CZB, de mailinglijst bestaat uit vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt waar jij nu doorheen gaat. Heel veel sterkte de komende dagen, zorg dat jij en je partner er voor elkaar zijn.
Liefs, wereldvrouw
Ik had nog niet gereageerd omdat ik op reis was, maar ik wil je ook een klein berichtje van steun sturen.
Ik weet wat je doormaakt, wij hebben onze dochter laten gaan begin dit jaar nadat trisomie 13 werd vastgesteld. Ik kan je aanraden om ook hand/voetafdrukken te maken en veel foto's van jullie dochter te maken, die zijn mij nu nog steeds heel dierbaar. Vraag maar als je iets praktisch wilt weten over zo'n vroege opgewekte bevalling, ik wil je graag tot steun zijn. Kijk ook naar de stichting CZB, de mailinglijst bestaat uit vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt waar jij nu doorheen gaat. Heel veel sterkte de komende dagen, zorg dat jij en je partner er voor elkaar zijn.
Liefs, wereldvrouw
zaterdag 15 december 2012 om 11:57
Lieve Lila, wat een heftige periode gaan jullie tegemoet. Heel veel sterkte. Fijn dat jullie veel steun vinden bij familie.
Nog wat tips uit eigen ervaring:
- wij hebben een heel mooi zacht mandje besteld via kindermandjes.nl
- ook via hun kleertjes. Maat 36 geloof ik.
- wij hebben ons zoontje nog even meegenomen naar huis. Wanneer je koelelementen hebt kan dat heel goed en het heeft ons heel erg goed gedaan om op ons eigen plekje rustig naar hem te kunnen kijken en afscheid te nemen.
- wij hebben ons zoontje wel een naam gegeven (en aangegeven en in ons trouwboekje bij laten schrijven) en ook dat ervaren we als erg fijn. Voor onze familie en vrienden blijft het toch wel een kindje wat er ook is (geweest).
- we hebben zelf veel foto's gemaakt, het ziekenhuis heeft een voetafdruk en handafdruk gemaakt.
- ik had na de bevalling geen behoefte aan kraamhulp. Mijn man is 2 weken thuis geweest en daarna rustig aan (in overleg met de bedrijfsarts) weer aan de slag gegaan. Het was ook onze eerste dus geen andere kinderen waar voor gezorgd moest worden. En lichamelijk was ik vrij vlot opgeknapt. Wij wilden liever lekker samen zijn.
Misschien staat je hoofd hier nu nog niet naar wat ik hierboven heb geschreven maar ik het veel gehad aan het topic 'een kindje verliezen tijdens de zwangerschap'.
Mocht je nog meer (praktische) vragen hebben kun je die ook altijd in dat topic stellen.
Nogmaals heel veel sterkte.
Nog wat tips uit eigen ervaring:
- wij hebben een heel mooi zacht mandje besteld via kindermandjes.nl
- ook via hun kleertjes. Maat 36 geloof ik.
- wij hebben ons zoontje nog even meegenomen naar huis. Wanneer je koelelementen hebt kan dat heel goed en het heeft ons heel erg goed gedaan om op ons eigen plekje rustig naar hem te kunnen kijken en afscheid te nemen.
- wij hebben ons zoontje wel een naam gegeven (en aangegeven en in ons trouwboekje bij laten schrijven) en ook dat ervaren we als erg fijn. Voor onze familie en vrienden blijft het toch wel een kindje wat er ook is (geweest).
- we hebben zelf veel foto's gemaakt, het ziekenhuis heeft een voetafdruk en handafdruk gemaakt.
- ik had na de bevalling geen behoefte aan kraamhulp. Mijn man is 2 weken thuis geweest en daarna rustig aan (in overleg met de bedrijfsarts) weer aan de slag gegaan. Het was ook onze eerste dus geen andere kinderen waar voor gezorgd moest worden. En lichamelijk was ik vrij vlot opgeknapt. Wij wilden liever lekker samen zijn.
Misschien staat je hoofd hier nu nog niet naar wat ik hierboven heb geschreven maar ik het veel gehad aan het topic 'een kindje verliezen tijdens de zwangerschap'.
Mocht je nog meer (praktische) vragen hebben kun je die ook altijd in dat topic stellen.
Nogmaals heel veel sterkte.
zondag 16 december 2012 om 22:27
zondag 16 december 2012 om 22:39
Ohh wat vreselijk, ik lees net het hele topic door en had zo gehoopt op een goede afloop voor jullie...
Ik heb me een paar maanden geleden heel erg verdiept in trisomie omdat na mijn combinatietest een heel erg verhoogde kans op hetzelfde werd vastgesteld (na punctie goede uitslag gekregen). Wij zouden wel dezelfde keuze hebben gemaakt, maar zoooo moeilijk en verdrietig. Ik wens jullie heel erg veel sterkte en moed voor de tijden die komen gaan. Zoek steun en laat al je gevoelens toe en word aan jullie gedacht!
Door werkervaringen weet ik dat (in ieder geval bij ons in het zkh) je heel goed begeleid zult worden en alle liefdevolle zorg zult krijgen. Sterkte en een heel dikke knuffel!
Ik heb me een paar maanden geleden heel erg verdiept in trisomie omdat na mijn combinatietest een heel erg verhoogde kans op hetzelfde werd vastgesteld (na punctie goede uitslag gekregen). Wij zouden wel dezelfde keuze hebben gemaakt, maar zoooo moeilijk en verdrietig. Ik wens jullie heel erg veel sterkte en moed voor de tijden die komen gaan. Zoek steun en laat al je gevoelens toe en word aan jullie gedacht!
Door werkervaringen weet ik dat (in ieder geval bij ons in het zkh) je heel goed begeleid zult worden en alle liefdevolle zorg zult krijgen. Sterkte en een heel dikke knuffel!
zondag 16 december 2012 om 23:47
Lila..wat verschrikkelijk naar voor jullie... ik heb je berichtjes gevolgd de afgelopen week maar lees net pas dat jullie kindje idd triploide heeft en dat jullie afscheid van haar gaan nemen.
Je omschrijft de situatie heel rationeel, knap van je.
Helaas herken ik me in je verhaal omdat ik deze situatie de afgelopen week ook heb moeten meemaken. In ons geval ging het om een open schedeltje, ook een afwijking welke niet met het leven verenigbaar is. Ik ben zelf donderdag ingeleid. Het is bij mij vrij vlot verlopen, ik mocht s avonds weer naar huis. Maar het was een heftige ervaring. Probeer het goed samen met je partner te doen, zoek steun bij elkaar.
Gelukkig is het verpleegkundig personeel erg lief en betrokken, ik hoop dat jij dat ook zo ervaart. Dat maakt het wat draaglijker. Jullie kindje is wat groter dan die van ons (ingeleid bij 14 wk) dus jullie kunnen wat meer tastbare herinneringen meenemen. Zoals al eerder gezegd bv voetafdrukje etc.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte..zal aan jullie denken! Nogmaals zoek steun en sterkte bij elkaar en neem de tijd om te herstellen. Liefs!
Je omschrijft de situatie heel rationeel, knap van je.
Helaas herken ik me in je verhaal omdat ik deze situatie de afgelopen week ook heb moeten meemaken. In ons geval ging het om een open schedeltje, ook een afwijking welke niet met het leven verenigbaar is. Ik ben zelf donderdag ingeleid. Het is bij mij vrij vlot verlopen, ik mocht s avonds weer naar huis. Maar het was een heftige ervaring. Probeer het goed samen met je partner te doen, zoek steun bij elkaar.
Gelukkig is het verpleegkundig personeel erg lief en betrokken, ik hoop dat jij dat ook zo ervaart. Dat maakt het wat draaglijker. Jullie kindje is wat groter dan die van ons (ingeleid bij 14 wk) dus jullie kunnen wat meer tastbare herinneringen meenemen. Zoals al eerder gezegd bv voetafdrukje etc.
Ik wens jullie heel erg veel sterkte..zal aan jullie denken! Nogmaals zoek steun en sterkte bij elkaar en neem de tijd om te herstellen. Liefs!
