Zwanger
alle pijlers
Te snel zwanger, partner wil nu nog geen kindje
donderdag 29 september 2011 om 13:25
Hoi forumlezers,
Ik zie veel berichten over zwanger zijn maar niet met dit onderwerp dus ik start er zelf eentje. Ik ben nu zo'n 8 weken zwanger en ben er zelf ergblij mee (eerste kindje en ik had zelf al een kinderwens). Maar met de vader heb ik nu net 3 maanden een relatie. We waren superblij met elkaar, echt een goede klik etc en zagen de toekomst ook al helemaal zitten. Ook kinderen samen (ook al heeft hij al 2 uit vorige relatie, die ik ook al heb leren kennen en dat gaat best goed). Nu ik zo snel zwanger ben geworden, wat we allebei niet hadden verwacht!, is hij enorm geschrokken en ziet alleen maar wat fout kan gaan en beren op de weg. Hij is afstandelijker geworden, doet negatief (terwijl ik hem juist als een enorme positiveling heb leren kennen) en vindt het voor ons te vroeg voor een kind. Omdat we nog geen stabiele basis hebben (we wonen ook nog niet samen). Maar ja, het kindje is er! En ik wil het niet weg laten halen. Nu dus van een enorme roze wolk van verliefdheid ineens naar kilte, afstand, en een groot gat tussen ons. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan. Ik voel me in de steek gelaten (hij heeft vantevoren gezegd dat hij kindjes met mij fantastisch zou vinden!) en nu is hij ineens helemaal omgedraaid. Ik ben ook boos want dan hadden we het veilig moeten doen, als hij het nu echt niet wil. Wie heeft ervaring in deze situatie? want stress is nu extra slecht voor me maar weet niet altijd goed wat ik moet doen, thanks!!
Ik zie veel berichten over zwanger zijn maar niet met dit onderwerp dus ik start er zelf eentje. Ik ben nu zo'n 8 weken zwanger en ben er zelf ergblij mee (eerste kindje en ik had zelf al een kinderwens). Maar met de vader heb ik nu net 3 maanden een relatie. We waren superblij met elkaar, echt een goede klik etc en zagen de toekomst ook al helemaal zitten. Ook kinderen samen (ook al heeft hij al 2 uit vorige relatie, die ik ook al heb leren kennen en dat gaat best goed). Nu ik zo snel zwanger ben geworden, wat we allebei niet hadden verwacht!, is hij enorm geschrokken en ziet alleen maar wat fout kan gaan en beren op de weg. Hij is afstandelijker geworden, doet negatief (terwijl ik hem juist als een enorme positiveling heb leren kennen) en vindt het voor ons te vroeg voor een kind. Omdat we nog geen stabiele basis hebben (we wonen ook nog niet samen). Maar ja, het kindje is er! En ik wil het niet weg laten halen. Nu dus van een enorme roze wolk van verliefdheid ineens naar kilte, afstand, en een groot gat tussen ons. Ik vind het heel erg moeilijk om hier mee om te gaan. Ik voel me in de steek gelaten (hij heeft vantevoren gezegd dat hij kindjes met mij fantastisch zou vinden!) en nu is hij ineens helemaal omgedraaid. Ik ben ook boos want dan hadden we het veilig moeten doen, als hij het nu echt niet wil. Wie heeft ervaring in deze situatie? want stress is nu extra slecht voor me maar weet niet altijd goed wat ik moet doen, thanks!!
donderdag 29 september 2011 om 18:57
donderdag 29 september 2011 om 19:00
quote:ikbenlief schreef op 29 september 2011 @ 18:01:
[...]
Ik provoceer? Provoceren is uitdagen hé, ik weet niet waar je dat dan op baseert aangezien mijn denkbeelden niet uniek zijn volgens jou. Ik daag niet uit, ik zeg wat ik vind en vervolgens discussiëren we daar over maar omdat het jou niet aanstaat, ga je maar allerlei vooroordelen hier neerzetten (ik ben een tutje, ik sta liever achter het aanrecht en noem maar op), over provoceren gesproken? Ik heb niet persoonlijk aangevallen, jij juist wel.
Ik zei niet dat jij een tutje was, ik zei dat jouw denkbeelden truttig, preuts en conservatief waren, zoals heel veel mensen van jouw generatie verbazingwekkend genoeg truttig, bekrompen en conservatief zijn. En dat uit zich oa in hele archaïsche en truttige denkbeelden omtrent het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar daarnaast zie je dat eigenlijk maatschappij-breed terug.
Jullie zijn opgegroeid in een tijd waarin de mogelijkheden echt letterlijk onbegrensd zijn, maar streven om onverklaarbare redenen in grote getale een jaren-vijftig leven na.
Ik vind dat je provoceert doordat je met een (gespeelde?) onnozelheid steeds dezelfde vragen blijft stellen en door opmerkingen als (zogenaamd onnozel) of je "het mensje niet uit je buik kunt halen".
[...]
Ik provoceer? Provoceren is uitdagen hé, ik weet niet waar je dat dan op baseert aangezien mijn denkbeelden niet uniek zijn volgens jou. Ik daag niet uit, ik zeg wat ik vind en vervolgens discussiëren we daar over maar omdat het jou niet aanstaat, ga je maar allerlei vooroordelen hier neerzetten (ik ben een tutje, ik sta liever achter het aanrecht en noem maar op), over provoceren gesproken? Ik heb niet persoonlijk aangevallen, jij juist wel.
Ik zei niet dat jij een tutje was, ik zei dat jouw denkbeelden truttig, preuts en conservatief waren, zoals heel veel mensen van jouw generatie verbazingwekkend genoeg truttig, bekrompen en conservatief zijn. En dat uit zich oa in hele archaïsche en truttige denkbeelden omtrent het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar daarnaast zie je dat eigenlijk maatschappij-breed terug.
Jullie zijn opgegroeid in een tijd waarin de mogelijkheden echt letterlijk onbegrensd zijn, maar streven om onverklaarbare redenen in grote getale een jaren-vijftig leven na.
Ik vind dat je provoceert doordat je met een (gespeelde?) onnozelheid steeds dezelfde vragen blijft stellen en door opmerkingen als (zogenaamd onnozel) of je "het mensje niet uit je buik kunt halen".
Am Yisrael Chai!
donderdag 29 september 2011 om 19:08
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 18:49:
Het is geen kwestie van ik wil een kind en boeie wiens sperma daarvoor zorgt. Tenminste niet de eerste jaren. Dan heb je de illusie dat de man waar je een relatie mee hebt, hetzelfde wilt
Illusies? 't Lijkt soms wel dat geen stel meer met elkaar praat...
Als je zelf duidelijk bent (bijvoorbeeld: je bent 25, leert iemand kennen en zegt dat je binnen nu en vijf jaar kinderen wilt), dan weet je toch vrij snel of je partner in dat opzicht een goede keus is?
Willens en wetens bij een man blijven die nog twijfelt, zeker als je ondertussen de 30 bent gepasseerd, is gewoon dom als je een sterke kinderwens hebt.
Dan moet je niet gaan klagen dat je op je 38e nog net zo kinderloos bent als op je 25e.
Het is geen kwestie van ik wil een kind en boeie wiens sperma daarvoor zorgt. Tenminste niet de eerste jaren. Dan heb je de illusie dat de man waar je een relatie mee hebt, hetzelfde wilt
Illusies? 't Lijkt soms wel dat geen stel meer met elkaar praat...
Als je zelf duidelijk bent (bijvoorbeeld: je bent 25, leert iemand kennen en zegt dat je binnen nu en vijf jaar kinderen wilt), dan weet je toch vrij snel of je partner in dat opzicht een goede keus is?
Willens en wetens bij een man blijven die nog twijfelt, zeker als je ondertussen de 30 bent gepasseerd, is gewoon dom als je een sterke kinderwens hebt.
Dan moet je niet gaan klagen dat je op je 38e nog net zo kinderloos bent als op je 25e.
donderdag 29 september 2011 om 19:08
quote:fashionvictim schreef op 29 september 2011 @ 19:00:
[...]
Ik zei niet dat jij een tutje was, ik zei dat jouw denkbeelden truttig, preuts en conservatief waren, zoals heel veel mensen van jouw generatie verbazingwekkend genoeg truttig, bekrompen en conservatief zijn. En dat uit zich oa in hele archaïsche en truttige denkbeelden omtrent het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar daarnaast zie je dat eigenlijk maatschappij-breed terug.
Jullie zijn opgegroeid in een tijd waarin de mogelijkheden echt letterlijk onbegrensd zijn, maar streven om onverklaarbare redenen in grote getale een jaren-vijftig leven na.
Ik vind dat je provoceert doordat je met een (gespeelde?) onnozelheid steeds dezelfde vragen blijft stellen en door opmerkingen als (zogenaamd onnozel) of je "het mensje niet uit je buik kunt halen".
Je zei wel dat ik een tutje was, en je hebt meer persoonlijke dingen gezegd. Om mij te beledigen? Of omdat je het niet af kan met normale standpunten?
Dat valt mee. De meeste mensen van mijn leeftijd zijn simpelweg vrij los (ook qua seksualiteit) en denken niet eens na over kinderen krijgen. Het is gewoon (nogmaals) dat ik het logisch vind dat je eerst een goede en stabiele relatie hebt en je zaken goed op orde hebt voordat je een kind neemt. Maar als jij 38 bent en je zo graag een kind wilt en je je laat bezwangeren binnen drie maanden, prima maar denk ook eens na voor de mogelijke consequenties voor het kind. En ja, ik vind het ergens een beetje wanhopig om je daadwerkelijk binnen drie maanden te bezwangeren, al vind ik het ergens ook wel weer begrijpelijk als je graag kinderen wilt en je al oud bent. Maar iedereen heeft daar een andere mening over, en om iemand die een andere mening heeft nou meteen onnozel te noemen?
Ik ''speel'' niet onnozel, dit is gewoon mijn mening. Dat weghalen is maar één ''onnozele'' opmerking. Maar an sich ook niet zo heel onnozel aangezien ik niet weet na hoeveel weken/maanden je nog abortus kan plegen en aangezien ik ook niet wist dat de vrouw die dit schrijft heel graag een kind wil. Dat weet ik pas nadat ik het helemaal heb gelezen.
[...]
Ik zei niet dat jij een tutje was, ik zei dat jouw denkbeelden truttig, preuts en conservatief waren, zoals heel veel mensen van jouw generatie verbazingwekkend genoeg truttig, bekrompen en conservatief zijn. En dat uit zich oa in hele archaïsche en truttige denkbeelden omtrent het gezin als hoeksteen van de samenleving, maar daarnaast zie je dat eigenlijk maatschappij-breed terug.
Jullie zijn opgegroeid in een tijd waarin de mogelijkheden echt letterlijk onbegrensd zijn, maar streven om onverklaarbare redenen in grote getale een jaren-vijftig leven na.
Ik vind dat je provoceert doordat je met een (gespeelde?) onnozelheid steeds dezelfde vragen blijft stellen en door opmerkingen als (zogenaamd onnozel) of je "het mensje niet uit je buik kunt halen".
Je zei wel dat ik een tutje was, en je hebt meer persoonlijke dingen gezegd. Om mij te beledigen? Of omdat je het niet af kan met normale standpunten?
Dat valt mee. De meeste mensen van mijn leeftijd zijn simpelweg vrij los (ook qua seksualiteit) en denken niet eens na over kinderen krijgen. Het is gewoon (nogmaals) dat ik het logisch vind dat je eerst een goede en stabiele relatie hebt en je zaken goed op orde hebt voordat je een kind neemt. Maar als jij 38 bent en je zo graag een kind wilt en je je laat bezwangeren binnen drie maanden, prima maar denk ook eens na voor de mogelijke consequenties voor het kind. En ja, ik vind het ergens een beetje wanhopig om je daadwerkelijk binnen drie maanden te bezwangeren, al vind ik het ergens ook wel weer begrijpelijk als je graag kinderen wilt en je al oud bent. Maar iedereen heeft daar een andere mening over, en om iemand die een andere mening heeft nou meteen onnozel te noemen?
Ik ''speel'' niet onnozel, dit is gewoon mijn mening. Dat weghalen is maar één ''onnozele'' opmerking. Maar an sich ook niet zo heel onnozel aangezien ik niet weet na hoeveel weken/maanden je nog abortus kan plegen en aangezien ik ook niet wist dat de vrouw die dit schrijft heel graag een kind wil. Dat weet ik pas nadat ik het helemaal heb gelezen.
donderdag 29 september 2011 om 19:11
quote:ikbenlief schreef op 29 september 2011 @ 18:59:
[...]
Waarom?
Ik ben niet verwend. omdat je grappig bent, ik zie je echt voor me met grote, onschuldig knipperende wimpers
enne, je hebt misschien veel boekenwijsheid, maar streetwise ben je niet. Geeft niks hoor, zo was ik ook op jouw leeftijd
[...]
Waarom?
Ik ben niet verwend. omdat je grappig bent, ik zie je echt voor me met grote, onschuldig knipperende wimpers
enne, je hebt misschien veel boekenwijsheid, maar streetwise ben je niet. Geeft niks hoor, zo was ik ook op jouw leeftijd
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 29 september 2011 om 19:14
quote:saeva schreef op 29 september 2011 @ 19:08:
[...]
Illusies? 't Lijkt soms wel dat geen stel meer met elkaar praat...
Als je zelf duidelijk bent (bijvoorbeeld: je bent 25, leert iemand kennen en zegt dat je binnen nu en vijf jaar kinderen wilt), dan weet je toch vrij snel of je partner in dat opzicht een goede keus is?
Willens en wetens bij een man blijven die nog twijfelt, zeker als je ondertussen de 30 bent gepasseerd, is gewoon dom als je een sterke kinderwens hebt.
Dan moet je niet gaan klagen dat je op je 38e nog net zo kinderloos bent als op je 25e. En wat als die man idd zegt over 5 jaar wil ik een kind met je, die 5 jaar gaan voorbij, man bedenkt zich. Maar je houdt wel van hem, wat is dan belangrijker, waar kies je voor?
Er zijn zoveel redenen waarom je niet eerder voor een kind kunt gaan, wie zijn wij om iemand daar op te veroordelen?
[...]
Illusies? 't Lijkt soms wel dat geen stel meer met elkaar praat...
Als je zelf duidelijk bent (bijvoorbeeld: je bent 25, leert iemand kennen en zegt dat je binnen nu en vijf jaar kinderen wilt), dan weet je toch vrij snel of je partner in dat opzicht een goede keus is?
Willens en wetens bij een man blijven die nog twijfelt, zeker als je ondertussen de 30 bent gepasseerd, is gewoon dom als je een sterke kinderwens hebt.
Dan moet je niet gaan klagen dat je op je 38e nog net zo kinderloos bent als op je 25e. En wat als die man idd zegt over 5 jaar wil ik een kind met je, die 5 jaar gaan voorbij, man bedenkt zich. Maar je houdt wel van hem, wat is dan belangrijker, waar kies je voor?
Er zijn zoveel redenen waarom je niet eerder voor een kind kunt gaan, wie zijn wij om iemand daar op te veroordelen?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 29 september 2011 om 19:30
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:14:
En wat als die man idd zegt over 5 jaar wil ik een kind met je Nee, niet over vijf jaar, maar binnen vijf jaar. Of binnen drie jaar. Zolang je maar duidelijk bent. Dan hoor je heus wel of je partner er ook zo over denkt.
En binnen die drie of vijf jaar praat je er vast wel vaker over. Na twee of drie jaar ga je eens vragen of 'jullie' binnenkort met de pil stoppen, of praat je over een grotere woning voor een gezin...
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:14:
die 5 jaar gaan voorbij, man bedenkt zich. Maar je houdt wel van hem, wat is dan belangrijker, waar kies je voor?Ik heb het over iemand met een sterke kinderwens. Als die sterk genoeg is, dan weet je wat belangrijker is. Als je desondanks blijft vasthouden aan een twijfelkont, dan ben je zelf verantwoordelijk voor je kinderloze bestaan ruim 10 jaar later... Je was er zelf bij.
En wat als die man idd zegt over 5 jaar wil ik een kind met je Nee, niet over vijf jaar, maar binnen vijf jaar. Of binnen drie jaar. Zolang je maar duidelijk bent. Dan hoor je heus wel of je partner er ook zo over denkt.
En binnen die drie of vijf jaar praat je er vast wel vaker over. Na twee of drie jaar ga je eens vragen of 'jullie' binnenkort met de pil stoppen, of praat je over een grotere woning voor een gezin...
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:14:
die 5 jaar gaan voorbij, man bedenkt zich. Maar je houdt wel van hem, wat is dan belangrijker, waar kies je voor?Ik heb het over iemand met een sterke kinderwens. Als die sterk genoeg is, dan weet je wat belangrijker is. Als je desondanks blijft vasthouden aan een twijfelkont, dan ben je zelf verantwoordelijk voor je kinderloze bestaan ruim 10 jaar later... Je was er zelf bij.
donderdag 29 september 2011 om 19:42
quote:ikbenlief schreef op 29 september 2011 @ 19:08:
[...]
Je zei wel dat ik een tutje was, en je hebt meer persoonlijke dingen gezegd. Om mij te beledigen? Of omdat je het niet af kan met normale standpunten?
Nee, dat heb ik níet gezegd, lees maar terug. Ik heb het slechts over jouw in mijn ogen ubertruttige en bekrompen mening gehad.
quote:Dat valt mee. De meeste mensen van mijn leeftijd zijn simpelweg vrij los (ook qua seksualiteit) en denken niet eens na over kinderen krijgen. Het is gewoon (nogmaals) dat ik het logisch vind dat je eerst een goede en stabiele relatie hebt en je zaken goed op orde hebt voordat je een kind neemt.
Dat ben ik niet met je eens, dat mensen van jouw leeftijd vrij los zijn. Ik ben het wel met je eens dat mensen van jouw leeftijd seksueel nogal losgeslagen lijken te zijn, maar mij valt juist op dat met name meisjes van jouw leeftijd er echt hele ouderwetse denkbeelden op na houden en die seksuele losgeslagenheid gebruiken om daarmee hele bekrompen idealen na te streven. Ik kan dat wel verder toelichten, maar dat zou wel erg ver off topic gaan. Ik vind jouw generatie verre van los, juist erg bekrompen en veroordelend tov vrijwel alles dat afwijkt van het eerder door mij geschetste ideaalbeeld.
Natuurlijk willen veel mensen een goede en stabiele relatie voor ze een kind krijgen, maar dat geldt niet voor iedereen. Voor mij is het bijvoorbeeld nooit een harde eis geweest, ik heb toevallig mijn kind wel binnen een relatie verwekt, maar wilde voor die relatie ook best BAM worden. Of een co-ouderschap met iemand met wie ik een lat-relatie had ofzo. En wat je onder "zaken op orde hebben" verstaat is natuurlijk helemaal subjectief.
Dát vind ik truttig aan jouw mening, dat je je niet lijkt te kunnen voorstellen dat "je zaken goed op orde hebben" ook kan betekenen dat je voor mijn part een oud VW busje hebt waarmee je door Europa trekt. Als dat is wat je je kind mee wil geven, en dat kan, dan heb je dus ook je zaken op orde. Of dat "je zaken op orde hebben" ook kan betekenen dat je als lesbiënne een leuke donor gevonden hebt.
quote:Maar als jij 38 bent en je zo graag een kind wilt en je je laat bezwangeren binnen drie maanden, prima maar denk ook eens na voor de mogelijke consequenties voor het kind. En ja, ik vind het ergens een beetje wanhopig om je daadwerkelijk binnen drie maanden te bezwangeren, al vind ik het ergens ook wel weer begrijpelijk als je graag kinderen wilt en je al oud bent. Maar iedereen heeft daar een andere mening over, en om iemand die een andere mening heeft nou meteen onnozel te noemen?
Alleen je toon is al zo respectloos: "je je laat bezwangeren". En dan dat gezever over hoe zielig het voor het kind is. Je bent zelf nog een kind, mens, wie ben jij wel niet om volwassen vrouwen die daadwerkelijk kinderen opvoeden de les te lezen? En wanhopig? Wat is er in vredesnaam wanhopig aan graag een kind willen en dat ook doen als degene met wie je dat kind maakt het óók wil? Nogmaals: TO heeft geen moord gepleegd hoor, ze is alleen maar zwanger.
quote:Ik ''speel'' niet onnozel, dit is gewoon mijn mening. Dat weghalen is maar één ''onnozele'' opmerking. Maar an sich ook niet zo heel onnozel aangezien ik niet weet na hoeveel weken/maanden je nog abortus kan plegen en aangezien ik ook niet wist dat de vrouw die dit schrijft heel graag een kind wil. Dat weet ik pas nadat ik het helemaal heb gelezen.Ik vind het behoorlijk onnozel om zo hoog van de toren te blazen als je zelf van toeten noch blazen weet over anticonceptie, abortus en aanverwante zaken.
[...]
Je zei wel dat ik een tutje was, en je hebt meer persoonlijke dingen gezegd. Om mij te beledigen? Of omdat je het niet af kan met normale standpunten?
Nee, dat heb ik níet gezegd, lees maar terug. Ik heb het slechts over jouw in mijn ogen ubertruttige en bekrompen mening gehad.
quote:Dat valt mee. De meeste mensen van mijn leeftijd zijn simpelweg vrij los (ook qua seksualiteit) en denken niet eens na over kinderen krijgen. Het is gewoon (nogmaals) dat ik het logisch vind dat je eerst een goede en stabiele relatie hebt en je zaken goed op orde hebt voordat je een kind neemt.
Dat ben ik niet met je eens, dat mensen van jouw leeftijd vrij los zijn. Ik ben het wel met je eens dat mensen van jouw leeftijd seksueel nogal losgeslagen lijken te zijn, maar mij valt juist op dat met name meisjes van jouw leeftijd er echt hele ouderwetse denkbeelden op na houden en die seksuele losgeslagenheid gebruiken om daarmee hele bekrompen idealen na te streven. Ik kan dat wel verder toelichten, maar dat zou wel erg ver off topic gaan. Ik vind jouw generatie verre van los, juist erg bekrompen en veroordelend tov vrijwel alles dat afwijkt van het eerder door mij geschetste ideaalbeeld.
Natuurlijk willen veel mensen een goede en stabiele relatie voor ze een kind krijgen, maar dat geldt niet voor iedereen. Voor mij is het bijvoorbeeld nooit een harde eis geweest, ik heb toevallig mijn kind wel binnen een relatie verwekt, maar wilde voor die relatie ook best BAM worden. Of een co-ouderschap met iemand met wie ik een lat-relatie had ofzo. En wat je onder "zaken op orde hebben" verstaat is natuurlijk helemaal subjectief.
Dát vind ik truttig aan jouw mening, dat je je niet lijkt te kunnen voorstellen dat "je zaken goed op orde hebben" ook kan betekenen dat je voor mijn part een oud VW busje hebt waarmee je door Europa trekt. Als dat is wat je je kind mee wil geven, en dat kan, dan heb je dus ook je zaken op orde. Of dat "je zaken op orde hebben" ook kan betekenen dat je als lesbiënne een leuke donor gevonden hebt.
quote:Maar als jij 38 bent en je zo graag een kind wilt en je je laat bezwangeren binnen drie maanden, prima maar denk ook eens na voor de mogelijke consequenties voor het kind. En ja, ik vind het ergens een beetje wanhopig om je daadwerkelijk binnen drie maanden te bezwangeren, al vind ik het ergens ook wel weer begrijpelijk als je graag kinderen wilt en je al oud bent. Maar iedereen heeft daar een andere mening over, en om iemand die een andere mening heeft nou meteen onnozel te noemen?
Alleen je toon is al zo respectloos: "je je laat bezwangeren". En dan dat gezever over hoe zielig het voor het kind is. Je bent zelf nog een kind, mens, wie ben jij wel niet om volwassen vrouwen die daadwerkelijk kinderen opvoeden de les te lezen? En wanhopig? Wat is er in vredesnaam wanhopig aan graag een kind willen en dat ook doen als degene met wie je dat kind maakt het óók wil? Nogmaals: TO heeft geen moord gepleegd hoor, ze is alleen maar zwanger.
quote:Ik ''speel'' niet onnozel, dit is gewoon mijn mening. Dat weghalen is maar één ''onnozele'' opmerking. Maar an sich ook niet zo heel onnozel aangezien ik niet weet na hoeveel weken/maanden je nog abortus kan plegen en aangezien ik ook niet wist dat de vrouw die dit schrijft heel graag een kind wil. Dat weet ik pas nadat ik het helemaal heb gelezen.Ik vind het behoorlijk onnozel om zo hoog van de toren te blazen als je zelf van toeten noch blazen weet over anticonceptie, abortus en aanverwante zaken.
Am Yisrael Chai!
donderdag 29 september 2011 om 19:42
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:35:
je brengt het wel heel zakelijk Saeva
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?
je brengt het wel heel zakelijk Saeva
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?
donderdag 29 september 2011 om 19:49
quote:saeva schreef op 29 september 2011 @ 19:42:
[...]
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?
Dat ben ik met je eens, Saeva. Ik dacht het eerder op dit topic ook al, dat ik niet begrijp dat als je zo'n kinderwens hebt dat je dan niet al lang een kind hebt.
Bij TO heb ik dan ook het idee dat ze niet zozeer een kinderwens heeft, maar een huisje-boompje-beestje wens. Want laten we wel wezen, als je echt een hysterische kinderwens hebt, en je bent zwanger, dan gaat de vlag uit en zal het je verder aan je reet roesten of die man wel of niet meedoet. Maar de insteek van dit topic lijkt vooral te zijn dat TO tips wil om de man "om" te krijgen, vandaar dat ik denk dat ze niet zozeer een kind, als wel "een gezinnetje" wil. Niks mis mee verder, maar ik denk dat het in TO's situatie handig kan zijn om die twee dingen in haar hoofd te scheiden en te bepalen welk van de twee ze nu eigenlijk wil. Als het het tweede is, gaat ze het namelijk als alleenstaande moeder denk ik best zwaar krijgen en dan zou je je kunnen afvragen of je het dan wel moet doen.
[...]
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?
Dat ben ik met je eens, Saeva. Ik dacht het eerder op dit topic ook al, dat ik niet begrijp dat als je zo'n kinderwens hebt dat je dan niet al lang een kind hebt.
Bij TO heb ik dan ook het idee dat ze niet zozeer een kinderwens heeft, maar een huisje-boompje-beestje wens. Want laten we wel wezen, als je echt een hysterische kinderwens hebt, en je bent zwanger, dan gaat de vlag uit en zal het je verder aan je reet roesten of die man wel of niet meedoet. Maar de insteek van dit topic lijkt vooral te zijn dat TO tips wil om de man "om" te krijgen, vandaar dat ik denk dat ze niet zozeer een kind, als wel "een gezinnetje" wil. Niks mis mee verder, maar ik denk dat het in TO's situatie handig kan zijn om die twee dingen in haar hoofd te scheiden en te bepalen welk van de twee ze nu eigenlijk wil. Als het het tweede is, gaat ze het namelijk als alleenstaande moeder denk ik best zwaar krijgen en dan zou je je kunnen afvragen of je het dan wel moet doen.
Am Yisrael Chai!
donderdag 29 september 2011 om 19:56
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:48:
dank je wel
gelukkig weet ik de oorzaak en die heeft niets met laksheid te maken, maar juist met een kind een goede basis willen geven te maken
Wat versta je daar dan onder? Ik snap dat namelijk echt niet, voor mij was het namelijk heel simpel: ik ben heel leuk en dus heb ik een goede basis. Ik wist al heel jong dat ik een goede moeder zou zijn en dat een kind in zijn handjes zou mogen knijpen dattie zo'n leuke moeder had. Ik vond (en vind nog steeds) dat ik een kind veel te bieden heb, meer dan heel veel andere mensen kunnen bieden. Maar dat zit hem dus niet in financiën, of een traditioneel gezin. Dat vind ik ook allemaal niet zo heel erg zaligmakend.
Voor mij is het dus onbegrijpelijk dat er vrouwen zijn die zeggen dat ze een enorme kinderwens hebben, maar tegelijkertijd vinden dat ze op zichzelf een kind kennelijk niet genoeg te bieden hebben. Dan ben je dus heel onzeker? Of is het iets anders?
dank je wel
gelukkig weet ik de oorzaak en die heeft niets met laksheid te maken, maar juist met een kind een goede basis willen geven te maken
Wat versta je daar dan onder? Ik snap dat namelijk echt niet, voor mij was het namelijk heel simpel: ik ben heel leuk en dus heb ik een goede basis. Ik wist al heel jong dat ik een goede moeder zou zijn en dat een kind in zijn handjes zou mogen knijpen dattie zo'n leuke moeder had. Ik vond (en vind nog steeds) dat ik een kind veel te bieden heb, meer dan heel veel andere mensen kunnen bieden. Maar dat zit hem dus niet in financiën, of een traditioneel gezin. Dat vind ik ook allemaal niet zo heel erg zaligmakend.
Voor mij is het dus onbegrijpelijk dat er vrouwen zijn die zeggen dat ze een enorme kinderwens hebben, maar tegelijkertijd vinden dat ze op zichzelf een kind kennelijk niet genoeg te bieden hebben. Dan ben je dus heel onzeker? Of is het iets anders?
Am Yisrael Chai!
donderdag 29 september 2011 om 19:58
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 19:48:
dank je wel
gelukkig weet ik de oorzaak en die heeft niets met laksheid te maken, maar juist met een kind een goede basis willen geven te maken Oké. Dat kan. Maar is er pas een goede basis wanneer je tegen de 40 bent? Want dan is het lichamelijk weer niet de beste tijd. Die is 15 jaar eerder.
dank je wel
gelukkig weet ik de oorzaak en die heeft niets met laksheid te maken, maar juist met een kind een goede basis willen geven te maken Oké. Dat kan. Maar is er pas een goede basis wanneer je tegen de 40 bent? Want dan is het lichamelijk weer niet de beste tijd. Die is 15 jaar eerder.
donderdag 29 september 2011 om 20:00
quote:saeva schreef op 29 september 2011 @ 19:42:
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?Even voor de duidelijkheid: ik bedoel hiermee niet vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?Even voor de duidelijkheid: ik bedoel hiermee niet vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen.
donderdag 29 september 2011 om 20:03
quote:fashionvictim schreef op 29 september 2011 @ 19:49:
Dat ben ik met je eens, Saeva. Ik dacht het eerder op dit topic ook al, dat ik niet begrijp dat als je zo'n kinderwens hebt dat je dan niet al lang een kind hebt.
Bij TO heb ik dan ook het idee dat ze niet zozeer een kinderwens heeft, maar een huisje-boompje-beestje wens. Want laten we wel wezen, als je echt een hysterische kinderwens hebt, en je bent zwanger, dan gaat de vlag uit en zal het je verder aan je reet roesten of die man wel of niet meedoet. Maar de insteek van dit topic lijkt vooral te zijn dat TO tips wil om de man "om" te krijgen, vandaar dat ik denk dat ze niet zozeer een kind, als wel "een gezinnetje" wil. Niks mis mee verder, maar ik denk dat het in TO's situatie handig kan zijn om die twee dingen in haar hoofd te scheiden en te bepalen welk van de twee ze nu eigenlijk wil. Als het het tweede is, gaat ze het namelijk als alleenstaande moeder denk ik best zwaar krijgen en dan zou je je kunnen afvragen of je het dan wel moet doen.Je zou best eens gelijk kunnen hebben...
Dat ben ik met je eens, Saeva. Ik dacht het eerder op dit topic ook al, dat ik niet begrijp dat als je zo'n kinderwens hebt dat je dan niet al lang een kind hebt.
Bij TO heb ik dan ook het idee dat ze niet zozeer een kinderwens heeft, maar een huisje-boompje-beestje wens. Want laten we wel wezen, als je echt een hysterische kinderwens hebt, en je bent zwanger, dan gaat de vlag uit en zal het je verder aan je reet roesten of die man wel of niet meedoet. Maar de insteek van dit topic lijkt vooral te zijn dat TO tips wil om de man "om" te krijgen, vandaar dat ik denk dat ze niet zozeer een kind, als wel "een gezinnetje" wil. Niks mis mee verder, maar ik denk dat het in TO's situatie handig kan zijn om die twee dingen in haar hoofd te scheiden en te bepalen welk van de twee ze nu eigenlijk wil. Als het het tweede is, gaat ze het namelijk als alleenstaande moeder denk ik best zwaar krijgen en dan zou je je kunnen afvragen of je het dan wel moet doen.Je zou best eens gelijk kunnen hebben...
donderdag 29 september 2011 om 20:04
quote:saeva schreef op 29 september 2011 @ 19:58:
[...]
Oké. Dat kan. Maar is er pas een goede basis wanneer je tegen de 40 bent? Want dan is het lichamelijk weer niet de beste tijd. Die is 15 jaar eerder. in mijn geval wel, alleen nu ben ik 40 en die grens had ik wel voor mezelf gesteld. En misschien was mijn kinderwens wel niet zo al overheersend als bij sommige andere vrouwen
[...]
Oké. Dat kan. Maar is er pas een goede basis wanneer je tegen de 40 bent? Want dan is het lichamelijk weer niet de beste tijd. Die is 15 jaar eerder. in mijn geval wel, alleen nu ben ik 40 en die grens had ik wel voor mezelf gesteld. En misschien was mijn kinderwens wel niet zo al overheersend als bij sommige andere vrouwen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 29 september 2011 om 20:06
quote:saeva schreef op 29 september 2011 @ 19:42:
[...]
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?Laks? Wat dacht je van niet de juiste partner tegenkomen. Ik heb op mijn 35e relatie verbroken, waren al bezig met kinderen. En juist daarom de relatie verbroken, toen het puntje bij het paaltje kwam, zag ik het met die man niet zitten. En uiteindelijk op mijn 40e toch nog moeder geworden. Hoezo jaren laten verstrijken? Je hebt niet alles in de hand in het leven. (btw, ik was raakte bij de 1e poging zwanger...hoezo fysiek niet handig?).
[...]
Welnee. Ik snap alleen die onduidelijkheid niet. Mensen zoals Natalie zijn gewoon veel te naïef en afwachtend. Laten alles maar op hun beloop.
En stiekem vind ik vrouwen van tegen de 40 met een onvervulde kinderwens, laks. Ik vraag me af hoe sterk die kinderwens precies is, wanneer je de jaren hebt laten verstrijken?Laks? Wat dacht je van niet de juiste partner tegenkomen. Ik heb op mijn 35e relatie verbroken, waren al bezig met kinderen. En juist daarom de relatie verbroken, toen het puntje bij het paaltje kwam, zag ik het met die man niet zitten. En uiteindelijk op mijn 40e toch nog moeder geworden. Hoezo jaren laten verstrijken? Je hebt niet alles in de hand in het leven. (btw, ik was raakte bij de 1e poging zwanger...hoezo fysiek niet handig?).
donderdag 29 september 2011 om 20:06
donderdag 29 september 2011 om 20:09
quote:ikbenlief schreef op 29 september 2011 @ 20:00:
Dat is geen onzekerheid, dat is verstandig zijn. Waarom een kind nemen als je het kind nog niet veel te bieden hebt (bijvoorbeeld financieel gezien)?
Wat is veel te bieden hebben financieel gezien? Uiteindelijk leeft iedereen naar wat ie verdient, en worden kinderen hoe dan ook wel groot. Een kind gaat niet dood zonder Wii en DS en twee autos voor de deur, het is leuk als je het allemaal wel hebt, maar ook geen ramp als het er niet is. Uiteindelijk zijn financiën geen garantie voor een leuke jeugd, kijk naar zo'n Constanza Breukhoven bijvoorbeeld, geld zat maar een kutkind dat kennelijk ook vindt dat ze een kutmoeder heeft.
Bovendien: financiëel gezien kan het veeeeeeeel verstandiger zijn om bijvoorbeeld als student een kind te krijgen, want dan is de kans veel groter dat je een goede carrière gaat opbouwen dan wanneer je het op je 34e ofzo doet. Een vrouw die op haar 21e een kind krijgt is op haar 35e in praktische zin alweer zo goed als kindloos, en kan dan dus gewoon weer full time bikkelen. Dat is voor je financiën dus eigenlijk veel slimmer: in de goedkope tijd van een kinderleven heb je nog niet zoveel geld, en tegen de tijd dat ze veel geld gaan kosten ben je jong genoeg om nog fors carriere te gaan maken en bakken geld binnen te harken.
Dat is geen onzekerheid, dat is verstandig zijn. Waarom een kind nemen als je het kind nog niet veel te bieden hebt (bijvoorbeeld financieel gezien)?
Wat is veel te bieden hebben financieel gezien? Uiteindelijk leeft iedereen naar wat ie verdient, en worden kinderen hoe dan ook wel groot. Een kind gaat niet dood zonder Wii en DS en twee autos voor de deur, het is leuk als je het allemaal wel hebt, maar ook geen ramp als het er niet is. Uiteindelijk zijn financiën geen garantie voor een leuke jeugd, kijk naar zo'n Constanza Breukhoven bijvoorbeeld, geld zat maar een kutkind dat kennelijk ook vindt dat ze een kutmoeder heeft.
Bovendien: financiëel gezien kan het veeeeeeeel verstandiger zijn om bijvoorbeeld als student een kind te krijgen, want dan is de kans veel groter dat je een goede carrière gaat opbouwen dan wanneer je het op je 34e ofzo doet. Een vrouw die op haar 21e een kind krijgt is op haar 35e in praktische zin alweer zo goed als kindloos, en kan dan dus gewoon weer full time bikkelen. Dat is voor je financiën dus eigenlijk veel slimmer: in de goedkope tijd van een kinderleven heb je nog niet zoveel geld, en tegen de tijd dat ze veel geld gaan kosten ben je jong genoeg om nog fors carriere te gaan maken en bakken geld binnen te harken.
Am Yisrael Chai!
donderdag 29 september 2011 om 20:10
quote:Marahbloem schreef op 29 september 2011 @ 20:06:
Laks? Wat dacht je van niet de juiste partner tegenkomen. Ik heb op mijn 35e relatie verbroken, waren al bezig met kinderen. En juist daarom de relatie verbroken, toen het puntje bij het paaltje kwam, zag ik het met die man niet zitten. En uiteindelijk op mijn 40e toch nog moeder geworden. Hoezo jaren laten verstrijken? Je hebt niet alles in de hand in het leven.
Toen puntje bij paaltje kwam zag je het niet zitten... Dan was je er toch zelf bij!
Als je een sterke kinderwens hebt, en daar praten we hier over, dan had je niet gewacht tot je 35e.
En nee, je hebt niet alles in de hand, maar je kan je leven (zeker in dat opzicht) wel een klein beetje een bepaalde kant op sturen.
Laks? Wat dacht je van niet de juiste partner tegenkomen. Ik heb op mijn 35e relatie verbroken, waren al bezig met kinderen. En juist daarom de relatie verbroken, toen het puntje bij het paaltje kwam, zag ik het met die man niet zitten. En uiteindelijk op mijn 40e toch nog moeder geworden. Hoezo jaren laten verstrijken? Je hebt niet alles in de hand in het leven.
Toen puntje bij paaltje kwam zag je het niet zitten... Dan was je er toch zelf bij!
Als je een sterke kinderwens hebt, en daar praten we hier over, dan had je niet gewacht tot je 35e.
En nee, je hebt niet alles in de hand, maar je kan je leven (zeker in dat opzicht) wel een klein beetje een bepaalde kant op sturen.
donderdag 29 september 2011 om 20:10
quote:rosanna08 schreef op 29 september 2011 @ 20:04:
[...]
in mijn geval wel, alleen nu ben ik 40 en die grens had ik wel voor mezelf gesteld. En misschien was mijn kinderwens wel niet zo al overheersend als bij sommige andere vrouwen Je had kinderen van mijn leeftijd kunnen hebben als je heel vroeg was begonnen. Ook gezellig toch.
[...]
in mijn geval wel, alleen nu ben ik 40 en die grens had ik wel voor mezelf gesteld. En misschien was mijn kinderwens wel niet zo al overheersend als bij sommige andere vrouwen Je had kinderen van mijn leeftijd kunnen hebben als je heel vroeg was begonnen. Ook gezellig toch.
