Zwanger
alle pijlers
Te weinig geld voor een kindje?
maandag 26 maart 2012 om 20:42
Hallo allemaal,
Ik ben 24 en woon al twee jaar samen met mijn vriend (28) en we zijn heel gelukkig samen. We genieten van het leven zoals het nu is en zeiden altijd dat we ooit wel kinderen zouden willen maar niet nu ik nog zo jong ben. Ook hebben we samen een huis gekocht en werken allebei fulltime. Op deze manier kunnen we alles net betalen en houden nog wat over voor kleding en af en toe biosje of uit eten.
Het enige probleem is dat ik sinds mijn schoonzus een kleine heeft gekregen ook heel graag een baby zou willen. Ik heb nooit eerder moedergevoelens gehad. Ik voel met heel mijn hart dat wij ons kindje heel gelukkig zouden kunnen maken en dat hij een leuke vader zou zijn. Sinds ik zo denk, kan ik het niet meer van mij af zetten. Ik denk er constant aan hoe het zou zijn als ik nu zwanger zou zijn en hoe ons kindje er dan uit zou zien.
Mijn vriend vindt dat we niet genoeg geld hebben om een baby te onderhouden en ik weet ook dat hij daar wel gelijk in heeft..maar wanneer dan wel? we houden nu meestal 400 euro over maar als we een baby hebben zouden we wel allebei full time moeten blijven werken. Ik wil het liefst zo min mogelijk werken als ik een kind heb maar mijn vriend verdient nou eenmaal niet genoeg om dit te dekken.
Hoe hebben jullie dit opgelost? Of verdienen jullie mannen allemaal genoeg? brengen jullie het kindje overdag ergens anders heen?
Kan je dat eigenlijk wel doen als moeder.. Ik word er heel verdrietig van dat een baby door geld gebrek er misschien nooit voor ons inzit:(
(sorry voor het lange verhaal)
Ik ben 24 en woon al twee jaar samen met mijn vriend (28) en we zijn heel gelukkig samen. We genieten van het leven zoals het nu is en zeiden altijd dat we ooit wel kinderen zouden willen maar niet nu ik nog zo jong ben. Ook hebben we samen een huis gekocht en werken allebei fulltime. Op deze manier kunnen we alles net betalen en houden nog wat over voor kleding en af en toe biosje of uit eten.
Het enige probleem is dat ik sinds mijn schoonzus een kleine heeft gekregen ook heel graag een baby zou willen. Ik heb nooit eerder moedergevoelens gehad. Ik voel met heel mijn hart dat wij ons kindje heel gelukkig zouden kunnen maken en dat hij een leuke vader zou zijn. Sinds ik zo denk, kan ik het niet meer van mij af zetten. Ik denk er constant aan hoe het zou zijn als ik nu zwanger zou zijn en hoe ons kindje er dan uit zou zien.
Mijn vriend vindt dat we niet genoeg geld hebben om een baby te onderhouden en ik weet ook dat hij daar wel gelijk in heeft..maar wanneer dan wel? we houden nu meestal 400 euro over maar als we een baby hebben zouden we wel allebei full time moeten blijven werken. Ik wil het liefst zo min mogelijk werken als ik een kind heb maar mijn vriend verdient nou eenmaal niet genoeg om dit te dekken.
Hoe hebben jullie dit opgelost? Of verdienen jullie mannen allemaal genoeg? brengen jullie het kindje overdag ergens anders heen?
Kan je dat eigenlijk wel doen als moeder.. Ik word er heel verdrietig van dat een baby door geld gebrek er misschien nooit voor ons inzit:(
(sorry voor het lange verhaal)
Als je naar fouten zoekt, gebruik dan een spiegel en geen verrekijker
zaterdag 7 april 2012 om 17:05
Hoi Allemaal,
Om ook even een bijdrage te leveren aan deze discussie:
Wat ik zo opvallend vind, is dat het in NL een keuze lijkt te zijn voor een jonge moeder om wel / niet te gaan werken, terwijl in het buitenland (Europa, USA) het veel vanzelfsprekender is dat moeders fulltime blijven werken. Kinderopvang is vaak veel beter geregeld (felxibelere tijden, goedkoper) en de hele maatschappij kijkt er anders tegenaan zodat werkende moeders niet het verwijt krijgen dat ze niet bij hun kinderen zijn. Ik heb meerdere vriendinnen uit Belgie en kinderopvang is daar de helft goedkoper, zij werken allemaal fulltime met 1 of meer kinderen. In Zweden krijgt zelfs de man na de geboorte vaderschapsverlof zodat de moeder weer aan haar carriere kan werken. En wij zitten hier in NL met enerzijds de druk en het verlangen om carriere te maken of in ieder geval financieel onafhankelijk te zijn, anderzijds de druk om zelf voor je kind te zorgen. Mijn standpunt: als de maatschappij echt wil dat we allemaal fulltime blijven werken, moeten de voorzieningen er ook naar zijn. Bij de vorige regering leek het in de goede richting te gaan, maar nu met de bezuinigingen op naschoolse opvang en de grotere bijdrage van ouders gaat het weer de andere kant op. Ik heb n collega die minder is gaan werken, omdat dat meer opleverde dan kinderopvang betalen. Dat zou toch niet zo moeten zijn... (In Zweden is de kinderopvang het beste, in Spanje is het weer slechter dan bij ons. In Zweden krijgen vrouwen gemiddeld 2,6 kinderen, in Spanje 1,4...)
@TO: succes met je keuze. Ik snap heel goed dat je verlangen naar een baby kan groeien door het intensief meemaken van de baby van je schoonzus. Bij mijn man ging dat ook zo: toen hij oom werd werd zijn kinderwens ook sterker... Ik zou eerlijk gezegd nog wel even wachten tot je iets meer gaat verdienen. Ondertussen overwegen of jullie een auto weg kunnen doen en wat geld sparen. Maar goed, het is je eigen keuze. Wat vind je partner er eigenlijk van?
Om ook even een bijdrage te leveren aan deze discussie:
Wat ik zo opvallend vind, is dat het in NL een keuze lijkt te zijn voor een jonge moeder om wel / niet te gaan werken, terwijl in het buitenland (Europa, USA) het veel vanzelfsprekender is dat moeders fulltime blijven werken. Kinderopvang is vaak veel beter geregeld (felxibelere tijden, goedkoper) en de hele maatschappij kijkt er anders tegenaan zodat werkende moeders niet het verwijt krijgen dat ze niet bij hun kinderen zijn. Ik heb meerdere vriendinnen uit Belgie en kinderopvang is daar de helft goedkoper, zij werken allemaal fulltime met 1 of meer kinderen. In Zweden krijgt zelfs de man na de geboorte vaderschapsverlof zodat de moeder weer aan haar carriere kan werken. En wij zitten hier in NL met enerzijds de druk en het verlangen om carriere te maken of in ieder geval financieel onafhankelijk te zijn, anderzijds de druk om zelf voor je kind te zorgen. Mijn standpunt: als de maatschappij echt wil dat we allemaal fulltime blijven werken, moeten de voorzieningen er ook naar zijn. Bij de vorige regering leek het in de goede richting te gaan, maar nu met de bezuinigingen op naschoolse opvang en de grotere bijdrage van ouders gaat het weer de andere kant op. Ik heb n collega die minder is gaan werken, omdat dat meer opleverde dan kinderopvang betalen. Dat zou toch niet zo moeten zijn... (In Zweden is de kinderopvang het beste, in Spanje is het weer slechter dan bij ons. In Zweden krijgen vrouwen gemiddeld 2,6 kinderen, in Spanje 1,4...)
@TO: succes met je keuze. Ik snap heel goed dat je verlangen naar een baby kan groeien door het intensief meemaken van de baby van je schoonzus. Bij mijn man ging dat ook zo: toen hij oom werd werd zijn kinderwens ook sterker... Ik zou eerlijk gezegd nog wel even wachten tot je iets meer gaat verdienen. Ondertussen overwegen of jullie een auto weg kunnen doen en wat geld sparen. Maar goed, het is je eigen keuze. Wat vind je partner er eigenlijk van?
zondag 8 april 2012 om 11:20
