Twijfel kinderwens

10-04-2023 16:21 242 berichten
Altijd heb ik gedacht geen kinderen te willen. Mijn vriend staat er hetzelfde in. We hebben een gelukkig leven met z'n tweeën en we hebben alles goed op de rit. Fijne vrienden en familie om ons heen, allebei een goed betaalde baan, financiën op orde, veel tijd om te reizen en te sporten.

En toch twijfel ik de laatste maanden of ik misschien toch een kindje zou willen. Ik kan zo een rijtje opsommen met alle nadelen als ik een kind op de wereld zou zetten, maar vervalt dat niet meteen als het verlangen naar een kind groot genoeg is? Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar gister had ik mijn neefje van 1 over de vloer. Ik ben stapelgek op dat ventje! Als hij onhandig naar me toe loopt, ik hem op schoot til en hij vervolgens zijn hoofdje tegen mijn borst legt, dan smelt ik gewoon ❤️

Ik ben net 36 geworden en mijn vriend 37. We zijn dus ook niet de jongste meer en we hebben niet de tijd om deze beslissing nog heel lang te overdenken. Ik vind het lastig om te peilen hoe mijn vriend hier in staat, hij is niet echt een prater. Als ik weleens vraag of hij van gedachten is veranderd, is het moeilijk om er een echt antwoord uit te krijgen. Ik weet dus niet zo goed hoe hij zal reageren als ik hem vertel dat ik soms twijfel en misschien toch kinderen wil.

Hoe wist jij dat je kinderen wilde? En voor degenen die ook twijfelden; hoe heb je de knoop doorgehakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pluma schreef:
20-04-2023 07:50
Maar als je er geen vreugde uit haalt dan is die 20 jaar wel een erg lange fase om te doorstaan.
Ja, dat snap ik. Alleen weet je van tevoren niet hoe je het gaat ervaren. Als ik hier lees over sleur enzo, dan spreekt het me niet aan, zoals jullie erover schrijven. Maar zelf ervaar ik het ouderschap helemaal niet zo.

Ik denk dat het voor iedereen anders is, aangezien elke situatie anders is en elk kind anders is. Dat is het lastige van deze keuze, je weet niet waar je aan begint, het is een sprong in het diepe.

Ik snap heel goed dat veel mensen dit avontuur niet aandurven. Ik durfde dat eerst ook niet, daarvoor moest ik eerst zelf als mens een ontwikkeling doorgaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sujatmi schreef:
20-04-2023 07:53
Ja, dat snap ik. Alleen weet je van tevoren niet hoe je het gaat ervaren. Als ik hier lees over sleur enzo, dan spreekt het me niet aan, zoals jullie erover schrijven. Maar zelf ervaar ik het ouderschap helemaal niet zo.

Ik denk dat het voor iedereen anders is, aangezien elke situatie anders is en elk kind anders is. Dat is het lastige van deze keuze, je weet niet waar je aan begint, het is een sprong in het diepe.

Ik snap heel goed dat veel mensen dit avontuur niet aandurven. Ik durfde dat eerst ook niet, daarvoor moest ik eerst zelf als mens een ontwikkeling doorgaan.
Volgens mij kunnen veel mensen een prima inschatting maken hoe ze het gaan ervaren en of ze het er voor over hebben of niet. Ik snap prima wat er bedoeld wordt met sleur en we kunnen wel allemaal doen alsof het leven met kinderen nog steeds yolo is met elk weekend een festival aan de andere kant van de wereld maar voor het gros van de mensen met kinderen is die fase wel over. En tuurlijk is er maar weinig zo onvoorspelbaar als een leven met kinderen, wat je zegt: elk kind is anders.

Maar wat wel voorspelbaar is is dat je leven in ieder geval de komende 20 jaar voor een groot deel om de agenda van je kind gaat draaien. Ik neem aan dat de meeste mensen hun kinderen een leuke stabiele jeugd willen geven en dat heeft vaak als gevolg dat je je toch gaat schikken naar de agenda van je kind. Is die agenda an sich voorspelbaar? Nee tuurlijk niet. Maar dat het gaat gebeuren is natuurlijk evident.
Voordat hier mensen komen met "als je wilt kun je nog steeds je baan opzeggen en met kinderen de wereld rondreizen". Ja dat kan zeker en er is ook niets mis mee. Maar veel mensen willen dat ook gewoon niet met kinderen boven een bepaalde leeftijd. Als je kinderen krijgt wil je ze ook wat kunnen bieden en niet alleen maar dat ze zich aanpassen aan wat jij wilt. En daar zijn veel mensen zich juist heel goed bewust van, als je een kind op de wereld zet dan moet je ze ook wat kunnen bieden.

Dan is de vraag, "ben ik bereid die offers te geven?". En als je tot de conclusie komt dat je dat niet wilt dan is dat de beste keuze die je kunt maken voor jezelf en het potentiele kind (wat er dan dus niet komt). Dat heeft niets met durven te maken, maar met zelfinzicht en m.i. ben je dan al heel ver ontwikkeld als mens. Fijn dat sommige mensen nog een ontwikkeling moest doormaken, anderen hebben dat niet nodig. Dat maakt het één niet meer ontwikkeld dan het ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent er zelf bij he? Voor een groot deel bepaal je zelf hoe je je leven inricht, met of zonder kinderen.

Dat mijn buurvrouw in het weekend met haar kinderen naar een krijspaleis gaat en in de zomervakantie naar een overvol vakantiepark, betekent niet dat ik dat ook
moet doen met mijn gezin.

Of en hoe vaak je naar een feestje of festival gaat, mag je gelukkig helemaal zelf weten. Er zijn geen regels, of wetten die je moet volgen vanaf het moment dat je een kind hebt gebaard.

Iedereen maakt daarin eigen keuzes. Wij reizen juist veel en ver met onze kinderen sinds corona voorbij is. We hebben daar allemaal lol in. Festivals heb ik altijd leuk gevonden, dat is niet minder geworden sinds ik moeder ben. Soms ga ik met de kinderen, soms met mijn man of een vriendin, beetje afhankelijk van het type festival.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja, en als dan blijkt dat je kind wel blij wordt van een krijspaleis in het weekend en een vakantiepark in de zomer. Hoe ver ga je dan om een balans te vinden tussen wat jij leuk vindt en wat de kinderen willen.

In veel gevallen is die balans er natuurlijk gewoon. Maar als je voor jezelf weet dat je dat niet wilt, waarom moet je dan tegen heug en meug kinderen krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pluma schreef:
20-04-2023 10:54
Tja, en als dan blijkt dat je kind wel blij wordt van een krijspaleis in het weekend en een vakantiepark in de zomer. Hoe ver ga je dan om een balans te vinden tussen wat jij leuk vindt en wat de kinderen willen.

In veel gevallen is die balans er natuurlijk gewoon. Maar als je voor jezelf weet dat je dat niet wilt, waarom moet je dan tegen heug en meug kinderen krijgen.
Dat hoeft ook helemaal niet, maar laten we alsjeblieft een realistisch beeld blijven schetsen en niet een soort horrorverhaal ervan maken, dat is niet nodig.
Pluma schreef:
20-04-2023 09:40
Dan is de vraag, "ben ik bereid die offers te geven?". En als je tot de conclusie komt dat je dat niet wilt dan is dat de beste keuze die je kunt maken voor jezelf en het potentiele kind (wat er dan dus niet komt). Dat heeft niets met durven te maken, maar met zelfinzicht en m.i. ben je dan al heel ver ontwikkeld als mens. Fijn dat sommige mensen nog een ontwikkeling moest doormaken, anderen hebben dat niet nodig. Dat maakt het één niet meer ontwikkeld dan het ander.
Eens.
Ik denk eerlijk gezegd dat er meer mensen wél kinderen hebben omdat ze niet durven kiezen voor een leven zonder dan andersom. Om de simpele reden dat tig jaar nog in te vullen leegte heel overweldigend is. Wat moet je dán met je leven?

Het is minder spannend om het meest voorkomende levenspad te kiezen. Iedereen verwacht het van je. Je weet ongeveer hoe het werkt. De hele maatschappij is er op ingericht. Sterker nog, volgens mij is die keuze nog altijd vaak geen bewuste keuze maar gewoon een logisch gevolg van de stappen ervoor (verkering, studeren, samenwonen, geld verdienen). En daar is helemaal niets mis mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat denk ik dus ook
Voor veel mensen is kinderen krijgen nog altijd een soort automatische volgende stap. Er wordt toch niet voor niets door de halve wereld aan je gevraagd wanneer er kinderen komen als je gaat trouwen of samenwonen? Dat is gewoon de algehele maatschappelijke verwachting (en dus ook de druk die op je komt te liggen).

Ik denk idd dat veel mensen bij twijfel vaak ook "maar" voor kinderen kiezen uit angst de boot te missen, of uit angst om als enige linksaf te slaan waar de rest rechtsaf slaat. Bij mij kwam (achteraf bezien) een heel groot deel van de eeuwige twijfel daar vandaan. Dat iedereen iets anders ging doen dan ik/wij.
Nu ben ik vooral blij dat wij ons eigen pad gekozen hebben en dat past ook veel beter bij ons...wij hebben nooit de massa gevolgd
Shanti_Vivanti schreef:
20-04-2023 18:06
Ik denk idd dat veel mensen bij twijfel vaak ook "maar" voor kinderen kiezen uit angst de boot te missen, of uit angst om als enige linksaf te slaan waar de rest rechtsaf slaat. Bij mij kwam (achteraf bezien) een heel groot deel van de eeuwige twijfel daar vandaan. Dat iedereen iets anders ging doen dan ik/wij.
Het helpt ook niet dat bij gesprekken over een ontbrekende kinderwens of twijfel het alleen maar gaat over de kinder-kant. Dus wat je mist als je het niet doet, dat het echt wel leuk is, etc. Er lijkt nooit ruimte te zijn om die andere kant te verkennen. De dingen waar je voor kiest als je wel kinderloos blijft. Wat dat leven te bieden heeft, wat je mist als je dat niet doet.

Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat iemand daar destijds echt belangstelling in heeft getoond.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 19:47
Het helpt ook niet dat bij gesprekken over een ontbrekende kinderwens of twijfel het alleen maar gaat over de kinder-kant. Dus wat je mist als je het niet doet, dat het echt wel leuk is, etc. Er lijkt nooit ruimte te zijn om die andere kant te verkennen. De dingen waar je voor kiest als je wel kinderloos blijft. Wat dat leven te bieden heeft, wat je mist als je dat niet doet.

Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat iemand daar destijds echt belangstelling in heeft getoond.
Komt dat niet ook omdat kiezen voor geen kinderen in principe betekent dat je leven gewoon doorgaat zoals het liep? Een kind is een enorme verandering, geen kind verandert niks. Dus daarvan weet je al hoe dat is.
En ja, natuurlijk kun je je leven omgooien, maar dat is weer een keuze apart, dat is niet hetzelfde als ‘geen kinderen’.

In mijn omgeving gingen de gesprekken ook echt wel over wat je opgeeft als je kinderen krijgt. En dan met name ‘vrijheid’. Want je geeft zelden iets heel specifieks per se op, maar wel de mogelijkheid om alles te doen wat je wilt op het moment dat je het wilt (voor zover dat wel kan met partner, familie en baan natuurlijk).
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 19:47
Het helpt ook niet dat bij gesprekken over een ontbrekende kinderwens of twijfel het alleen maar gaat over de kinder-kant. Dus wat je mist als je het niet doet, dat het echt wel leuk is, etc. Er lijkt nooit ruimte te zijn om die andere kant te verkennen. De dingen waar je voor kiest als je wel kinderloos blijft. Wat dat leven te bieden heeft, wat je mist als je dat niet doet.

Ik kan me in ieder geval niet herinneren dat iemand daar destijds echt belangstelling in heeft getoond.
Ik denk omdat mensen die kant wel kennen. De meeste mensen zijn immers eerst een jaar of 30 kindvrij voordat ze een kind krijgen, dat leven is al bekend.
nausicaa schreef:
20-04-2023 20:37
Komt dat niet ook omdat kiezen voor geen kinderen in principe betekent dat je leven gewoon doorgaat zoals het liep? Een kind is een enorme verandering, geen kind verandert niks. Dus daarvan weet je al hoe dat is.
Het gaat bij keuzes toch niet alleen over de verandering? Het gaat om wat een keuze je brengt. De waarom, de motivatie, waar je naar verlangt in het leven.

Als je geen kinderen maakt betekent het niet dat je leven zonder de kindgerelateerde activiteiten voortkabbelt tot je sterft. ;)
Sujatmi schreef:
20-04-2023 20:58
Ik denk omdat mensen die kant wel kennen. De meeste mensen zijn immers eerst een jaar of 30 kindvrij voordat ze een kind krijgen, dat leven is al bekend.
Ja, precies dit bedoel ik. Waarom zou je moeite nemen om je te verdiepen in iemand als je ook gewoon je eigen pre-kinderleven op die ander kan plakken? 😂
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 21:37
Het gaat bij keuzes toch niet alleen over de verandering? Het gaat om wat een keuze je brengt. De waarom, de motivatie, waar je naar verlangt in het leven.

Als je geen kinderen maakt betekent het niet dat je leven zonder de kindgerelateerde activiteiten voortkabbelt tot je sterft. ;)
Een keuze om iets niet te doen, resulteert erin dat je je leven voortzet op de manier waarop je dat gewend was te doen.

Je kunt van alles doen en veranderen, allerlei keuzes maken om dingen wel te gaan doen, maar dan zou ik het daarover hebben in plaats van over je keuze om iets niet te doen.

Als ik besluit om geen wereldreis te maken, dan verwacht ik niet dat mensen gaan doorvragen wat deze keuze allemaal teweeg brengt in mijn leven. Het is immers een keuze om iets niet te doen.

Als ik vervolgens besluit een weeshuis te openen, omdat ik zoveel tijd overhoud omdat ik niet op wereldreis ben gegaan, dan zou ik dat aan mijn vrienden en familie vertellen, in plaats van door te gaan over alle reizen die ik niet heb gemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 21:55
Ja, precies dit bedoel ik. Waarom zou je moeite nemen om je te verdiepen in iemand als je ook gewoon je eigen pre-kinderleven op die ander kan plakken? 😂
Ik heb het over jouw leven dat doorloopt, zoals het loopt. Er is geen pre, of post in jouw geval.
Sujatmi schreef:
20-04-2023 22:07
Ik heb het over jouw leven dat doorloopt, zoals het loopt. Er is geen pre, of post in jouw geval.
Jij weet helemaal niks van een pro of post in mij leven. ;)

En dat is - again - mijn punt. Er mag meer aandacht zijn voor de dromen, verlangens en invulling van het kinderloze leven. Want het gross van de mensheid is clueless. En dat is jammer voor de jonge mensen die geen kinderwens voelen of twijfelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
12-04-2023 10:19
Het is weinig spontaan natuurlijk wanneer je met je partner eerst een oppas moet regelen om te gaan uit eten om 20.00 als de kinderen naar bed moeten doordeweeks. Of je een weekend naar een festival wil gaan... dat is niet echt een aanname of vooroordeel. Ik ken die stellen iig niet.
Die periode is er idd, maar is toch niet blijvend? Nog 2 jaar ofzo en mijn oudste is oud genoeg om gewoon zelf thuis te blijven met broertje. Dus dan hebben wij ook weer meer vrijheid. Ze zitten nu beiden op de basisschool en ik vind echt dat ik vrijheid zat heb. Ik werk, sport, kan gerust s avonds na werk iets afspreken met collega's/vrienden. Als partner thuis is kan ik weg. Het is niet dat ik tot mn 80e geen vrijheid heb omdat ik kinderen heb.
Alle reacties Link kopieren Quote
Shanti_Vivanti schreef:
12-04-2023 11:30

Ik moet er persoonlijk niet aan denken dat ik dan mijn drukke werkweek heb, en dat mijn weekend dan vervolgens bestaat uit naar de voetbalclub, boodschappen doen, dochter hierheen, zoon weer daarheen, zondagmiddag in de speeltuin (en wat zit jij daar dan te doen?). En dan maandag weer werken? Pffff, ik word echt serieus al doodmoe van het idee en daarom zijn zoveel ouders dus ook zo moe
Ik dus niet :-D Want ik kan in het weekend lekker even tijd voor mezelf nemen
Is ook maar net hoe je het inricht he en niet representatief voor alle ouders. Mijn zaterdag is gewoon lekker uitslapen. De kinderen (10 en12) slapen ook uit. Daarna gaan zij met vriendjes spelen. Man en ik doen ons ding in huis of buitenshuis. Op zondag hebben we een echte gezinsdag, dus geen vriendjes over de vloer ofzo. Maar gewoon lekker met het gezin naar bos/strand, op familiebezoek etc. Ze sporten beiden maar dat is doordeweeks en gaan ze zelf heen. Hier geen clubjes of sport in het weekend.

Als je eenmaal kinderen hebt rol je daar ook gewoon in vind ik. Ik heb daar van tevoren nooit over nagedacht, van wil ik wel kinderen, want dan moeten ze naar clubjes worden gebracht. Dat is gewoon zo en dat regel je dan wel. Bij ons valt het reuze mee. Kinderen brengen ook gewoon gezelligheid en levendigheid in huis. Nee, ik zou het niet willen missen.

De argumenten van dat je je neefje, nichtje, buurjongetje heel leuk vindt maar blij bent dat hij/zij weer naar huis gaat, dat vind ik echt geen graadmeter. Ik heb een heel ander gevoel bij mijn eigen kinderen dan met welke andere kinderen dan ook. Ik heb eerlijk gezegd zeer weinig met mn neefjes en nichtjes of kinderen van vrienden. Ik smelt absoluut niet van baby's of peuters van anderen, ik praat tijdens visites veel liever over volwassenen-zaken dan over wat peuter A nu weer voor liefs doet etc (dat vind ik zo irritant, dat dan 10 volwassenen naar 1 baby/klein kind kijken van aaah, wat doet ie nou, wat schattig bla bla') en heb totaal geen behoefte aan logerende kinderen hier thuis. Maar mn eigen kinderen, dat is heel anders. Is niet te vergelijken. Dat is gewoon 'eigen'. Als ik alleen gekeken had of ik babys/kinderen in het algemeen leuk vind, dan had ik geen kinderen willen krijgen denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij plannen weinig in het weekend. Af en toe een verjaardag, maar dan zitten we in de namiddag wijntjes te drinken met lekkere hapjes.

Een vaste club vroeg in de ochtend op zaterdag of zondag daar gaan we niet aan beginnen. We slapen liever heerlijk uit, doen het rustig aan, aan het eind van de ochtend naar de markt om eten te halen, uitgebreide brunch maken, kinderen spelen buiten, terwijl wij alle zaterdagbijlagen van de krant doornemen met een vierde kop koffie.

Beetje schilderen, tuinieren, steppen, skaten, springtouwen, een vriend die spontaan langskomt. Onze kinderen vinden dat een stuk fijner dan dat gedoe op een voetbalveld om 8 uur 's ochtends.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 22:41
Jij weet helemaal niks van een pro of post in mij leven. ;)

En dat is - again - mijn punt. Er mag meer aandacht zijn voor de dromen, verlangens en invulling van het kinderloze leven. Want het gross van de mensheid is clueless. En dat is jammer voor de jonge mensen die geen kinderwens voelen of twijfelen.
Het is juist erg duidelijk hoe het kinderloze leven eruitziet, aangezien iedereen kindloos geboren wordt en niks anders kent dan dat. Na 30 jaar kindloos door het leven gaan, weet je prima hoe dat er voor je uitziet.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 22:41
Jij weet helemaal niks van een pro of post in mij leven. ;)

En dat is - again - mijn punt. Er mag meer aandacht zijn voor de dromen, verlangens en invulling van het kinderloze leven. Want het gross van de mensheid is clueless. En dat is jammer voor de jonge mensen die geen kinderwens voelen of twijfelen.
Ik vind de omschrijving hierboven heel mooi. Ik ben best geïnteresseerd in wat je wél wilt in je leven, maar dat is gewoon een punt twee. Als iemand het met mij over wel of geen kinderen heeft, ga ik inderdaad niet vragen of ze niet in plaats daarvan een wereldreis van vijf jaar willen maken. Dat is een rare vraag. Dan bespreek je de voor en nadelen van die kinderen. Maar als een vriendin me vertelt te overwegen of ze een wereldreis van vijf jaar zal gaan maken, dan zal ik de voor en nadelen daarvan bespreken. Dan zeg ik juist weer niet ‘maar wil je geen kinderen’. Want daar hadden we het helemaal niet over.

Ik snap echt niet wat er ‘te weinig oog voor’ is. In de kinderwens discussie ligt de focus op kinderen, dat is logisch, dat is de discussie. In de ‘wat wil ik qua werk’ gesprekken ligt de focus op werkzaamheden, verantwoordelijkheden, inkomen etc. Want dan is dat het onderwerp.

Ik heb zelf pas vrij laat een kind gekregen, en toen sloegen veel mensen nog achterover van verbazing. Die hadden het totaal niet aan zien komen, want ik was (en ben) alleenstaand, werk veel en graag etc. Ik heb dan ook nooit het gevoel gehad dat mensen het van me verwachten, eerder dat ze er van uit gingen dat ik het niet zou willen. Misschien dat ik daarom ook niet zo herken dat je kindvrij zijn zo moet verdedigen of zo. Het werd bij mij altijd makkelijk geaccepteerd en zelfs als aanname gedaan.
nausicaa schreef:
20-04-2023 23:54
Ik vind de omschrijving hierboven heel mooi. Ik ben best geïnteresseerd in wat je wél wilt in je leven, maar dat is gewoon een punt twee. Als iemand het met mij over wel of geen kinderen heeft, ga ik inderdaad niet vragen of ze niet in plaats daarvan een wereldreis van vijf jaar willen maken. Dat is een rare vraag.
Misschien moet je niet vragen wat iemand wil doen in plaats van kinderen grootbrengen, maar wat iemand aantrekkelijk lijkt aan een leven zonder kinderen. :)
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
21-04-2023 00:48
Misschien moet je niet vragen wat iemand wil doen in plaats van kinderen grootbrengen, maar wat iemand aantrekkelijk lijkt aan een leven zonder kinderen. :)
Goeie! Dank je!
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
21-04-2023 00:48
Misschien moet je niet vragen wat iemand wil doen in plaats van kinderen grootbrengen, maar wat iemand aantrekkelijk lijkt aan een leven zonder kinderen. :)
Maar er is geen duidelijk punt waarop iemand ineens kindvrij is. Iedereen is kindvrij tot het moment komt dat je er een kind komt. Deze beslissing komt soms nog als iemand ver in de veertig of vijftig is. Veel mensen die eerst denken kindvrij te zijn, zijn dat uiteindelijk toch niet als ze levenservaring opdoen, meer zelfvertrouwen en rust in hun leven krijgen, of een geschikte partner tegenkomen.

Ik ben daarom meer geïnteresseerd in de dingen die mijn kindvrije vrienden wel doen in plaats van wat ze niet doen (een kind krijgen). Uiteindelijk verschillen onze levens niet zoveel, er is veel overlap qua werk, sport, hobby's gedeelde vrienden, feesten en festivals waar we heengaan, politieke en maatschappelijke denkbeelden, humor, reizen en ga zo maar door.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
20-04-2023 22:41
Jij weet helemaal niks van een pro of post in mij leven. ;)

En dat is - again - mijn punt. Er mag meer aandacht zijn voor de dromen, verlangens en invulling van het kinderloze leven. Want het gross van de mensheid is clueless. En dat is jammer voor de jonge mensen die geen kinderwens voelen of twijfelen.

Ik snap je punt wel ja
Er wordt bij twijfel of gesprekken over wel of geen kinderen altijd alleen maar gesproken over wat je allemaal niet gaat missen als je geen kinderen besluit te willen. Maar er wordt met mensen nooit echt gesproken over wat je allemaal krijgt als je ze niet neemt.

Ik vind overigens dat er op scholen echt wel meer aandacht mag zijn voor de optie" kinderloos door het leven"
Dat kinderen niet de weg naar geluk zijn, dat er ook andere dingen mogelijk zijn met je leven.
Zeker gezien de klimaatcrisis waar we in zitten zou het van mij best wat minder vanzelfsprekend mogen zijn dat je maar aan kinderen begint.
Dat wordt nu allemaal heel erg onderbelicht en volgens mij zou het best veel "ellende" kunnen voorkomen als sommige mensen wellicht wat beter hadden nagedacht voor ze klakkeloos maar aan een gezin begonnen.
Voor beroepskeuzes zijn talloze testen en gesprekken en moet je vooral kijken naar wie je bent en wat je wil. maar over de keuze voor een gezin wordt nauwelijks gesproken. Terwijl veel mensen daar op basis van puur hun persoonlijkheid ook al zouden kunnen concluderen dat ze er niet geschikt voor zijn (stressgevoelig, veel tijd voor jezelf nodig etc.)
Alle reacties Link kopieren Quote
Shanti_Vivanti schreef:
21-04-2023 13:44
Ik snap je punt wel ja

Ik vind overigens dat er op scholen echt wel meer aandacht mag zijn voor de optie" kinderloos door het leven"
Dat kinderen niet de weg naar geluk zijn, dat er ook andere dingen mogelijk zijn met je leven.
Op de scholen waar ik op heb gezeten ging het nooit over later kinderen krijgen. Ja, bij Biologie of seksuele voorlichting. Maar juist op school ging het over beroepskeuze en het ontwikkelen van jezelf en vaardigheden. Niet over het stichten van een gezin. Ik zou ook niet weten wat een school daar verder in voor zou moeten lichten.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven