Zwanger
alle pijlers
Twijfel: nu aan IVF beginnen of nog wachten?
zondag 13 augustus 2023 om 13:49
Lieve allemaal,
Sinds februari 2022 zijn we met onze kinderwens bezig. Ik ben vorig jaar 9 weken zwanger geweest, maar dat is uitgelopen op een miskraam. Ik ben nu 39 en mijn vriend 32. We zijn nu meer dan een jaar niet zwanger geworden, met iedere maand proberen. Tot nu toe lijkt het alsof de bevruchting vaak lukt, maar dat het misgaat bij de innesteling.
We zijn bij de fertiliteitspoli geweest. Alle onderzoeken zijn goed: bloed in orde (ik heb een trage schildklier maar die is al een jaar stabiel met medicatie), sperma was bovengemiddeld goed en mijn baarmoeder zag er ook goed uit op de echo. Voor mijn leeftijd zijn er bovengemiddeld veel eitjes gezien in mijn eierstokken (en AMH is ook zeer in orde).
Alle seinen staan dus op groen; maar vanwege mijn leeftijd heeft de arts IVF voorgesteld. Voor IUI ben ik te oud (38 jaar is de grens). Ik ben er eigenlijk een beetje verdrietig van, hoe raar dat ook klinkt na alle voorspoedige uitslagen. Het klinkt zo definitief. De fertiliteitsarts zei dat we het zelf moeten beslissen, er even over moeten slapen (dan doen we ook hoor). Misschien willen we eerste nog een tijdje zelf proberen, want met zulke goede rapportcijfers heeft het nog zeker genoeg kans. Maar ja, we vergroten de kans wel met IVF. Maar ik hoor zoveel horror over pijnlijke puncties, dagelijks injecteren, teleurstellingen, miskramen en tegenslagen. Daar ben ik misschien niet klaar voor. Maar zoveel tijd heb ik ook maar niet.
Ergens wilde ik altijd twee kinderen en het voelt alsof ik nu strak moet gaan plannen, mocht ik die wens nog in vervulling willen laten gaan. Ik weet ook nog niet zeker of ik er mentaal wel klaar voor ben om zo'n traject in te gaan.
Momenteel lees ik me in over alles wat IVF behelst. Ook locatie en praktische zaken (welke cyclus zou ik willen beginnen), dat maakt het concreter. Enerzijds wil ik helemaal niet die medische molen in, maar misschien moet ik ook dankbaar zijn dat het kan. En met zulke goede rapportcijfers moet het toch ook een goede kans van slagen hebben. Ik ben ergens ook moe van het al zo lang proberen zonder resultaat. Ik denk dat ik wel wil beginnen, maar wanneer? Eerst nog op vakantie? Wachten tot 1 januari.. Of...?
Wie heeft dit pad ook bewandeld, en wie heeft wijze raad?
Sinds februari 2022 zijn we met onze kinderwens bezig. Ik ben vorig jaar 9 weken zwanger geweest, maar dat is uitgelopen op een miskraam. Ik ben nu 39 en mijn vriend 32. We zijn nu meer dan een jaar niet zwanger geworden, met iedere maand proberen. Tot nu toe lijkt het alsof de bevruchting vaak lukt, maar dat het misgaat bij de innesteling.
We zijn bij de fertiliteitspoli geweest. Alle onderzoeken zijn goed: bloed in orde (ik heb een trage schildklier maar die is al een jaar stabiel met medicatie), sperma was bovengemiddeld goed en mijn baarmoeder zag er ook goed uit op de echo. Voor mijn leeftijd zijn er bovengemiddeld veel eitjes gezien in mijn eierstokken (en AMH is ook zeer in orde).
Alle seinen staan dus op groen; maar vanwege mijn leeftijd heeft de arts IVF voorgesteld. Voor IUI ben ik te oud (38 jaar is de grens). Ik ben er eigenlijk een beetje verdrietig van, hoe raar dat ook klinkt na alle voorspoedige uitslagen. Het klinkt zo definitief. De fertiliteitsarts zei dat we het zelf moeten beslissen, er even over moeten slapen (dan doen we ook hoor). Misschien willen we eerste nog een tijdje zelf proberen, want met zulke goede rapportcijfers heeft het nog zeker genoeg kans. Maar ja, we vergroten de kans wel met IVF. Maar ik hoor zoveel horror over pijnlijke puncties, dagelijks injecteren, teleurstellingen, miskramen en tegenslagen. Daar ben ik misschien niet klaar voor. Maar zoveel tijd heb ik ook maar niet.
Ergens wilde ik altijd twee kinderen en het voelt alsof ik nu strak moet gaan plannen, mocht ik die wens nog in vervulling willen laten gaan. Ik weet ook nog niet zeker of ik er mentaal wel klaar voor ben om zo'n traject in te gaan.
Momenteel lees ik me in over alles wat IVF behelst. Ook locatie en praktische zaken (welke cyclus zou ik willen beginnen), dat maakt het concreter. Enerzijds wil ik helemaal niet die medische molen in, maar misschien moet ik ook dankbaar zijn dat het kan. En met zulke goede rapportcijfers moet het toch ook een goede kans van slagen hebben. Ik ben ergens ook moe van het al zo lang proberen zonder resultaat. Ik denk dat ik wel wil beginnen, maar wanneer? Eerst nog op vakantie? Wachten tot 1 januari.. Of...?
Wie heeft dit pad ook bewandeld, en wie heeft wijze raad?
zondag 13 augustus 2023 om 14:01
Als je voor IVF wil gaan, dan koop je er in mijn ogen niet zo veel voor om te wachten tot januari of nog één keer op vakantie te gaan. Waarom dan nog uitstellen? Je bent 39 en je bent al anderhalf jaar aan het proberen.
Ben je klaar voor zo'n traject? Wellicht niet. Maar in januari wel dan? Wat is het verschil?
Ben je klaar voor zo'n traject? Wellicht niet. Maar in januari wel dan? Wat is het verschil?
zondag 13 augustus 2023 om 14:04
Wat vervelend dat het spontaan niet lukt TO. Dat brengt zoveel onzekerheid, stress, verdriet en angst met zich mee.
Ik heb 2 IVF-kinderen. IVF is pittig (ik was 26 en 30 toen ik mijn trajecten deed) maar als ik 39 was geweest zou ik veel haast maken want ook met IVF lopen je slagingskansen achteruit naarmate je ouder wordt.
Dat alles er goed uitziet is mooi meegenomen maar mijns inziens als je meerdere kinderen wil op je 39ste echt geen reden om nog zelf aan te gaan modderen als het al een jaar niet gelukt is. Je mag niet meer aan een nieuwe IVF-cyclus beginnen als je 43 of ouder bent. Alleen nog cryo’s laten terugplaatsen. Als het dus niet direct bij de eerste poging(en) raak is wordt het verdomde krap met de wachtlijsten waar je ongetwijfeld mee te maken gaat krijgen als je nu nog eens de boel op z’n beloop laat tot januari of nog langer.
Ik vrees dat als je echt een sterke kinderwens hebt en je wil de kans op succes maximaliseren, dat dit dan je realiteit is (als het antwoord op 1 van die vragen nee is, is dat ook goed trouwens hè, niet iedereen wíl tot het uiterste gaan om wat voor reden dan ook en dat is oké).
Ik vond IVF pittig, maar goed te doen. Eerste keer waren mijn hormonen te hoog gedoseerd en was ik daar een beetje ziek van en had ik een pijnlijke punctie. Wel direct zwanger. Tweede keer (na 2 miskramen en 1 slecht ontdooid cryo) was ik dus 3.5 jaar ouder en was ik al veel minder gevoelig voor dezelfde hormoondosis. Toen heb ik gewoon doorgewerkt en alleen de dag van de punctie, die veel minder pijnlijk was, me ziekgemeld. Toen ook direct zwanger van mijn jongste zoon. Nu nog 6 cryo’s in de vriezer, maar ik geloof niet dat we die nog gaan gebruiken.
Inmiddels lijkt IVF ver weg en denk ik er niet vaak meer aan wat een ingewikkelde en stressvolle tijd dat was. Ik weet niet of dat voor iedereen zo geldt maar ik kon het vrij goed weer loslaten toen het voorbij was.
In ieder geval veel succes. Hoop dat je snel zwanger bent!
Ik heb 2 IVF-kinderen. IVF is pittig (ik was 26 en 30 toen ik mijn trajecten deed) maar als ik 39 was geweest zou ik veel haast maken want ook met IVF lopen je slagingskansen achteruit naarmate je ouder wordt.
Dat alles er goed uitziet is mooi meegenomen maar mijns inziens als je meerdere kinderen wil op je 39ste echt geen reden om nog zelf aan te gaan modderen als het al een jaar niet gelukt is. Je mag niet meer aan een nieuwe IVF-cyclus beginnen als je 43 of ouder bent. Alleen nog cryo’s laten terugplaatsen. Als het dus niet direct bij de eerste poging(en) raak is wordt het verdomde krap met de wachtlijsten waar je ongetwijfeld mee te maken gaat krijgen als je nu nog eens de boel op z’n beloop laat tot januari of nog langer.
Ik vrees dat als je echt een sterke kinderwens hebt en je wil de kans op succes maximaliseren, dat dit dan je realiteit is (als het antwoord op 1 van die vragen nee is, is dat ook goed trouwens hè, niet iedereen wíl tot het uiterste gaan om wat voor reden dan ook en dat is oké).
Ik vond IVF pittig, maar goed te doen. Eerste keer waren mijn hormonen te hoog gedoseerd en was ik daar een beetje ziek van en had ik een pijnlijke punctie. Wel direct zwanger. Tweede keer (na 2 miskramen en 1 slecht ontdooid cryo) was ik dus 3.5 jaar ouder en was ik al veel minder gevoelig voor dezelfde hormoondosis. Toen heb ik gewoon doorgewerkt en alleen de dag van de punctie, die veel minder pijnlijk was, me ziekgemeld. Toen ook direct zwanger van mijn jongste zoon. Nu nog 6 cryo’s in de vriezer, maar ik geloof niet dat we die nog gaan gebruiken.
Inmiddels lijkt IVF ver weg en denk ik er niet vaak meer aan wat een ingewikkelde en stressvolle tijd dat was. Ik weet niet of dat voor iedereen zo geldt maar ik kon het vrij goed weer loslaten toen het voorbij was.
In ieder geval veel succes. Hoop dat je snel zwanger bent!
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 13 augustus 2023 om 14:10
Je hebt het al zelf geprobeerd om zwanger te worden en dat is niet gelukt. Gezien je leeftijd: ga voor IVF.
Je hebt nu ook al maandelijkse teleurstellingen en die pijnlijke punctie zal niks zijn vergeleken een bevalling.
Ik heb zelf ook goeie rapportcijfers, maar een zwangerschap (op 1 miskraam na) is ook uitgebleven. Verwacht dus niet opeens een spontane zwangerschap.
Nu heb je nog een paar jaar, stap die drempel over en ga ervoor.
Je hebt nu ook al maandelijkse teleurstellingen en die pijnlijke punctie zal niks zijn vergeleken een bevalling.
Ik heb zelf ook goeie rapportcijfers, maar een zwangerschap (op 1 miskraam na) is ook uitgebleven. Verwacht dus niet opeens een spontane zwangerschap.
Nu heb je nog een paar jaar, stap die drempel over en ga ervoor.
zondag 13 augustus 2023 om 14:12
Hey! Ik had jou dit topic expres niet gestuurd vanwege je social media pauze! Wel fijn dat TO nu alsnog jouw advies heeft.
@TO, ik zou bij een sterke kinderwens het advies van de fertiliteitsarts volgen vanwege inderdaad de leeftijdsgrens voor IVF. Veel succes!
zondag 13 augustus 2023 om 14:17
IVF is heftig, omdat je in een proces komt waar je van alles moet (prikken, echo's), maar er qua planning amper grip op hebt. Wij hebben één ronde gedaan en halverwege al besloten dat we geen tweede ronde willen, want te heftig/belastend. Maar een ander doet er 'ff' drie. Het ligt aan jezelf als persoon, aan je partner en aan hoe intens je kinderwens is. Dat weet je pas als je ermee begint. En op jouw leeftijd zou ik daar idd niet te lang mee wachten.
zondag 13 augustus 2023 om 14:26
Gele_Badjas schreef: ↑13-08-2023 14:17IVF is heftig, omdat je in een proces komt waar je van alles moet (prikken, echo's), maar er qua planning amper grip op hebt. Wij hebben één ronde gedaan en halverwege al besloten dat we geen tweede ronde willen, want te heftig/belastend. Maar een ander doet er 'ff' drie. Het ligt aan jezelf als persoon, aan je partner en aan hoe intens je kinderwens is. Dat weet je pas als je ermee begint. En op jouw leeftijd zou ik daar idd niet te lang mee wachten.
Dit inderdaad!
Ik deed het met twee vingers in mijn neus. De prikken vond ik niet vervelend. Geen last van bijwerkingen, nauwelijks last van de punctie. Het geplan en geregel had ik weinig moeite mee, ook misschien omdat de wens zo groot was.
Je weet het pas als je het gedaan hebt. Maar ik zou niet te lang twijfelen, ook voor ivf telt je leeftijd zwaar als factor waardoor het niet zou kunnen lukken. Ik was zelf 30 en 32 bij mijn trajecten.
zondag 13 augustus 2023 om 14:27
Wat vervelend dat het zo lang duurt! Vergeet niet dat het een dobbelsteen is: soms moet je 10 keer gooien om zes te gooien, soms heb je meteen zes gegooid. Met een gezond lijf is het gewoon echt random. Hoe ouder je wordt, hoe meer het voelt alsof je met twee dobbelstenen probeert om 12 te gooien.
Het verbaast mij trouwens dat de arts IUI alleen tot 38 doet en dus ivf aanraadt. Wij zijn ook naar zo’n poli geweest en bij mij (41) werd juist iui aangeraden, aangezien ik verder helemaal gezond ben. Ivf werd eerder aangeraden als er andere factoren zijn waardoor je moeilijk zwanger raakt. Wellicht kun je daar nog eens wat meer over lezen
Ik heb in het zelfde schuitje gezeten als jij: wachten of niet. Ik koos om nog een half jaar te wachten. Maar toen ik me aanmeldde bij de kliniek moest ik ook nog op een wachtlijst. Hup, weer een half jaar erbij. We waren dus een jaar verder en nog steeds niet zwanger. Inmiddels was ik 41 (bijna 42) en was ik bang dat ik helemaal niet meer in aanmerking zou komen. De ochtend voor onze intake - eindelijk aan de beurt - bleek ik zwanger! En nu 13 weken.
Wat ik zelf anders had gedaan: ik had me liever eerder aangemeld bij die kliniek. Dan heb je nog wel wat tijd om zelf te proberen. Ik wilde wel nog steeds iui, daar kun je meer pogingen van doen. Ik had achteraf ook meer willen rond shoppen welke kliniek minder wachttijd had.
Veel succes!
Het verbaast mij trouwens dat de arts IUI alleen tot 38 doet en dus ivf aanraadt. Wij zijn ook naar zo’n poli geweest en bij mij (41) werd juist iui aangeraden, aangezien ik verder helemaal gezond ben. Ivf werd eerder aangeraden als er andere factoren zijn waardoor je moeilijk zwanger raakt. Wellicht kun je daar nog eens wat meer over lezen
Ik heb in het zelfde schuitje gezeten als jij: wachten of niet. Ik koos om nog een half jaar te wachten. Maar toen ik me aanmeldde bij de kliniek moest ik ook nog op een wachtlijst. Hup, weer een half jaar erbij. We waren dus een jaar verder en nog steeds niet zwanger. Inmiddels was ik 41 (bijna 42) en was ik bang dat ik helemaal niet meer in aanmerking zou komen. De ochtend voor onze intake - eindelijk aan de beurt - bleek ik zwanger! En nu 13 weken.
Wat ik zelf anders had gedaan: ik had me liever eerder aangemeld bij die kliniek. Dan heb je nog wel wat tijd om zelf te proberen. Ik wilde wel nog steeds iui, daar kun je meer pogingen van doen. Ik had achteraf ook meer willen rond shoppen welke kliniek minder wachttijd had.
Veel succes!
zondag 13 augustus 2023 om 14:28
Per direct beginnen met IVF. Liever vandaag dan morgen vanwege je leeftijd. Mijn zusje (die nu 26 is) is na 1,5 jaar zelf proberen + een vruchtbaarheidstraject in totaal alweer bijna 3 jaar verder. En nu na ronde 3 dan eindelijk in verwachting. 
anoniem_653d64b2a443c wijzigde dit bericht op 13-08-2023 14:34
4.08% gewijzigd
zondag 13 augustus 2023 om 14:34
39 is wel vrij oud om het nog een poosje te proberen. Hoe weetje dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet?
Nog 2 kinderen met 39 lijkt me sowieso vrij lastig, het kan altijd natuurlijk maar wordt wel snel achter elkaar. En dat moet je ook aan kunnen natuurlijk.
De eerst nog op vakantie opmerking vind ik wel frapant. Tijdens het ivftraject kan je ook op vakantie. Het kan zo 2 of 3 jaar duren, ga je dan nooit op vakantie?
Is je kinderwens zo groot dat je IVF zou willen? Dat is denk een belangrijk iets om over na te denken. Of zie je jezelf ook zonder kind? Wanneer je dan begint is een tweede, je moet er volledig achterstaan.
Nog 2 kinderen met 39 lijkt me sowieso vrij lastig, het kan altijd natuurlijk maar wordt wel snel achter elkaar. En dat moet je ook aan kunnen natuurlijk.
De eerst nog op vakantie opmerking vind ik wel frapant. Tijdens het ivftraject kan je ook op vakantie. Het kan zo 2 of 3 jaar duren, ga je dan nooit op vakantie?
Is je kinderwens zo groot dat je IVF zou willen? Dat is denk een belangrijk iets om over na te denken. Of zie je jezelf ook zonder kind? Wanneer je dan begint is een tweede, je moet er volledig achterstaan.
zondag 13 augustus 2023 om 14:49
Je bent wel zwanger geweest, maar dat is een miskraam geworden, waarop de kans ook wel groter is op jouw leeftijd. Bij mij zeiden ze in het ziekenhuis na mijn eerste miskraam, toen ik 37 was, dat het wel een goed teken was, want bevruchting en innesteling etc waren dus bewezen mogelijk. (Na nog een miskraam toen ik 38 was ben ik op mijn 39e zwanger geraakt en bevallen van een gezonde en voldragen zoon, dus bij ons is het inderdaad wel gelukt).
Maar goed, als je een jaar niet zwanger geworden bent ondanks gericht proberen, dan kan ik me voorstellen dat je extra hulp gaat overwegen.
Ik ben nog wel benieuwd waarom je denkt dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet?
Verder zoeken naar een kliniek die wel IUI wil doen is misschien een minder belastende optie? Dan help je wel, maar hoef je geen punctie.
Maar goed, als je een jaar niet zwanger geworden bent ondanks gericht proberen, dan kan ik me voorstellen dat je extra hulp gaat overwegen.
Ik ben nog wel benieuwd waarom je denkt dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet?
Verder zoeken naar een kliniek die wel IUI wil doen is misschien een minder belastende optie? Dan help je wel, maar hoef je geen punctie.
zondag 13 augustus 2023 om 15:26
Met IUI moet je net zo goed jezelf injecteren en continu echo's en afspraken en zo 
Het enige (wel veel belastender) verschil is de punctie en terugplaatsing. Gezien je leeftijd is de kans ook groot dat ze ICSI doen (waarbij ze de zaadcel direct in je eitje prikken, ipv dat ze elkaar zelf moeten zoeken in een schaaltje), maar dat is voor jou zelf geen verschil, aangezien het beide buiten je lichaam gebeurd.
Ik heb zelf 10 IUI's achter de rug. Ook beide helemaal gezond, en niks aan de hand (hoewel met een schildklierwaarde van vijf en zes er uiteindelijk wel medicatie is gegeven en ik daarna gelijk zwanger was.....) Het spuiten en alle afspraken en echo's vond ik zelf totaal niet zwaar. Het keer op keer niet zwanger worden wél, zeker de miskraam bij poging acht, maar door de schildkliermedicatie vlak daarna alsnog zwanger.
Als je wil starten, zou ik het gelijk doen. Je leven gaat alsnog gewoon door, even pauzeren kan altijd een maandje (of twee), maar hoe langer je wacht (als je écht graag zou willen) hoe lastiger het gaat worden.
Sterkte!
Het enige (wel veel belastender) verschil is de punctie en terugplaatsing. Gezien je leeftijd is de kans ook groot dat ze ICSI doen (waarbij ze de zaadcel direct in je eitje prikken, ipv dat ze elkaar zelf moeten zoeken in een schaaltje), maar dat is voor jou zelf geen verschil, aangezien het beide buiten je lichaam gebeurd.
Ik heb zelf 10 IUI's achter de rug. Ook beide helemaal gezond, en niks aan de hand (hoewel met een schildklierwaarde van vijf en zes er uiteindelijk wel medicatie is gegeven en ik daarna gelijk zwanger was.....) Het spuiten en alle afspraken en echo's vond ik zelf totaal niet zwaar. Het keer op keer niet zwanger worden wél, zeker de miskraam bij poging acht, maar door de schildkliermedicatie vlak daarna alsnog zwanger.
Als je wil starten, zou ik het gelijk doen. Je leven gaat alsnog gewoon door, even pauzeren kan altijd een maandje (of twee), maar hoe langer je wacht (als je écht graag zou willen) hoe lastiger het gaat worden.
Sterkte!
zondag 13 augustus 2023 om 16:14
Bij ons krijg je de keuze als je 38+ bent.. iui of IVF..
Ivm het meerlingrisico zou ik in jouw geval voor IVF gaan.. zeker omdat je nu al helaas een jaar weer bezig bent om zwanger te worden..
Het is pittig.. absoluut.. dus plan wat vrije dagen in mocht je de stap maken.. het is fysiek en mentaal best zwaar.. maar als er mooie embryo's ontstaan.. heb je wel meer kansen..
Ivm het meerlingrisico zou ik in jouw geval voor IVF gaan.. zeker omdat je nu al helaas een jaar weer bezig bent om zwanger te worden..
Het is pittig.. absoluut.. dus plan wat vrije dagen in mocht je de stap maken.. het is fysiek en mentaal best zwaar.. maar als er mooie embryo's ontstaan.. heb je wel meer kansen..
zondag 13 augustus 2023 om 16:27
Betrapt
Maar ik stond 2.5 uur stil in 30 graden voor de grensovergang en ik moest afleiding want het was een doffe doffe ellende 
Stiekem schrijf ik af en toe op het campertopic 
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 13 augustus 2023 om 16:48
Een (gezonde) tweeling (en een voorspoedige zwangerschap & bevalling) zou aan de andere kant misschien wel een voordeel kunnen zijn voor TO, want dan hoeft ze op latere leeftijd niet nog zo’n traject.
zondag 13 augustus 2023 om 19:26
Hier een vergelijkbaar verhaal TO. Alles was goed met ons, geen verklaring voor verminderde vruchtbaarheid.
Ik ben op 36jarige leeftijd begonnen met IVF (na 6x iui). Na 3 keer IVF en 2x ICSI in Duitsland met lege handen achter gebleven.
Niet wachten. Nu starten!
De kwaliteit van je eicellen neemt elk jaar af. Dat was bij mij dan weer goed te merken. Laatste poging met 39 jaar was de opbrengst duidelijk minder dan met 36 jaar. Al bleven de artsen zeggen dat alles er goed uit zag en ik een gelukkig mens was met zulke uitslagen....
Succes met jullie traject.
Ik ben op 36jarige leeftijd begonnen met IVF (na 6x iui). Na 3 keer IVF en 2x ICSI in Duitsland met lege handen achter gebleven.
Niet wachten. Nu starten!
De kwaliteit van je eicellen neemt elk jaar af. Dat was bij mij dan weer goed te merken. Laatste poging met 39 jaar was de opbrengst duidelijk minder dan met 36 jaar. Al bleven de artsen zeggen dat alles er goed uit zag en ik een gelukkig mens was met zulke uitslagen....
Succes met jullie traject.
cliopatra wijzigde dit bericht op 13-08-2023 20:24
18.62% gewijzigd
zondag 13 augustus 2023 om 19:46
Bij onze eerste was het raak voordat we eigenlijk begonnen waren met proberen, maar toen we 3 jaar later voor een tweede wouden gaan lukte het niet.
Jaren natuurlijk geprobeerd, onderzoeken toonden aan dat alles perfect was. IUI ook zonder resultaat.
Pas bij de allerlaatste terugplaatsing van ICSI nummer 5 was het raak (waar ik erop stond om ineens de twee overblijvers in 1 keer terug te plaatsen, zo klaar was ik ermee. En dit was het enige wat we nog niet geprobeerd hadden een dubbele terugplaatsing).
We waren toen dus al 5 jaar verder...
Zoek zeker een goed ziekenhuis.
Ik heb er twee gehad waarbij ik weinig vertrouwen had en niet verder ben gekomen dan een BBZ. Daar heb ik 4 pogingen IVF gedaan.
Als laatste redmiddel naar een ziekenhuis op grote afstand gegaan die heel goed stond aangeschreven en daar wouden ze de 5e poging alleen met ICSI uitvoeren. De laatste twee embryo's van die poging met succes <3
Jaren natuurlijk geprobeerd, onderzoeken toonden aan dat alles perfect was. IUI ook zonder resultaat.
Pas bij de allerlaatste terugplaatsing van ICSI nummer 5 was het raak (waar ik erop stond om ineens de twee overblijvers in 1 keer terug te plaatsen, zo klaar was ik ermee. En dit was het enige wat we nog niet geprobeerd hadden een dubbele terugplaatsing).
We waren toen dus al 5 jaar verder...
Zoek zeker een goed ziekenhuis.
Ik heb er twee gehad waarbij ik weinig vertrouwen had en niet verder ben gekomen dan een BBZ. Daar heb ik 4 pogingen IVF gedaan.
Als laatste redmiddel naar een ziekenhuis op grote afstand gegaan die heel goed stond aangeschreven en daar wouden ze de 5e poging alleen met ICSI uitvoeren. De laatste twee embryo's van die poging met succes <3
zondag 13 augustus 2023 om 19:57
Dat alles er goed uit ziet, zegt helaas niet zoveel. Bij mij en m’n man ziet alles er ook goed uit, we hebben al twee kinderen samen en zijn meer dan twee jaar gericht voor een derde bezig geweest. Uiteindelijk 1 miskraam gehad. We hebben er nu een streep onder gezet, het is goed zo. We gaan geen medisch traject (meer) in. Als ik jou was, zou ik heel snel starten met ivf. De kwaliteit van je eicellen kan ineens hard achteruit hollen, zelfs al zijn er veel te zien
maandag 14 augustus 2023 om 22:20
Nou zelden zo’n unaniem topic gezien maar inderdaad, als je wens belangrijk is dan kan je beter gisteren dan vandaag beginnen. Je hebt de leeftijd dat je vruchtbaarheid flink achteruit holt en het lukt al anderhalf jaar niet spontaan, dus je hebt geen tijd te verliezen.
Met mazzel heb je dan genoeg embryo’s voor een tweede, daar kan je de klok even mee stilzetten. Maar de kans op veel embryo’s is helaas wel klein als je al wat ouder bent.
Koudwatervrees snap ik wel hoor maar die is in januari echt niet weg. Het traject is zeker spannend, vraagt wat van je en is echt niet altijd leuk (of nooit leuk, eigenlijk) maar je komt er wel doorheen en het (hopelijke) resultaat is het waard.
Ze kunnen lang niet alles zien met onderzoeken. Dus word daar niet te laconiek van.
Ik vraag me ook wel af hoe je kunt weten dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet. Voor jou voelt dat toch hetzelfde als wanneer de bevruchting niet lukt? Je kunt een innesteling soms voelen maar vaker niet dan wel.
Overigens als een vakantie nu voor jou zo belangrijk is dat je er je kinderwens voor op het spel wilt zetten dan is die wens misschien niet zo sterk. En dat is ook oke he. Het moet niet.
Met mazzel heb je dan genoeg embryo’s voor een tweede, daar kan je de klok even mee stilzetten. Maar de kans op veel embryo’s is helaas wel klein als je al wat ouder bent.
Koudwatervrees snap ik wel hoor maar die is in januari echt niet weg. Het traject is zeker spannend, vraagt wat van je en is echt niet altijd leuk (of nooit leuk, eigenlijk) maar je komt er wel doorheen en het (hopelijke) resultaat is het waard.
Ze kunnen lang niet alles zien met onderzoeken. Dus word daar niet te laconiek van.
Ik vraag me ook wel af hoe je kunt weten dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet. Voor jou voelt dat toch hetzelfde als wanneer de bevruchting niet lukt? Je kunt een innesteling soms voelen maar vaker niet dan wel.
Overigens als een vakantie nu voor jou zo belangrijk is dat je er je kinderwens voor op het spel wilt zetten dan is die wens misschien niet zo sterk. En dat is ook oke he. Het moet niet.
dinsdag 15 augustus 2023 om 15:35
Hi allemaal,
Bedankt voor jullie reacties. En de unanieme wijze raad. Ik was er al over uit dat ik hier wel aan ga beginnen. Maar het ging mij vooral om de vraag 'wanneer'. Duidelijk zo snel mogelijk.
Een paar reacties waar wil ik wel wat over zeggen:
Ik ga geen persoonlijke medische informatie delen op het forum, maar zoals gezegd is deze normaal. En ik weet dat er nauwere marges nodig zouden zijn voor een zwangerschap, ook daar val ik binnen.
Dit is zeker iets waar ik aan denk, als het me gegeven is. Maar goed, je weet natuurlijk niet of het überhaupt gaat lukken.
Ik weet niet waar je in Nederland woont, het ziekenhuis waar ik het traject ga volgen staat erg goed aangeschreven. Fijn dat het goed is gekomen!
Wow Wombat, ik was een beetje stil van je reactie. Ja, inderdaad koudwatervrees. Goed inzicht dat dat er in januari mogelijk ook nog is. Laconiek ben ik zeker niet, in tegendeel. Overigens voel ik een innesteling wel iedere maand. Dat zal bij iedereen anders zijn.
Je opmerking over de vakantie vind ik niet zo aardig en bovendien kwetsend. Het is echt een onjuiste aanname dat ik het niet heel graag zou willen als ik eerst voor een vakantie zou gaan. Hoewel ik het eigenlijk van de zotte vind om dit toe te lichten: ik ben van mening dat je uitgerust en mentaal fit aan zo'n zwaar traject moet beginnen. Zeker als je het zo graag wilt zoals ik. Stress is namelijk ook de grootste vijand als je zwanger wilt worden. Het lijkt me daarom essentieel dat je goed in je vel zit. De afgelopen maanden heb ik meerdere zware tegenslagen gehad en een vakantie is daarom een goed idee. Dit is ook aangeraden door de fertiliteitsarts. Bovendien "je kinderwens op het spel zetten voor een vakantie" vind ik echt een rare uitspraak. Ik vind tien dagen in de zon en seksen een heel goed idee, zowel voor je mentale rust en wie weet wat nog meer. Het is niet alsof ik zes maanden op wereldreis ga.
Nogmaals, bedankt voor al jullie feedback. Duidelijk advies, en hier en daar een nieuw inzicht.
Bedankt voor jullie reacties. En de unanieme wijze raad. Ik was er al over uit dat ik hier wel aan ga beginnen. Maar het ging mij vooral om de vraag 'wanneer'. Duidelijk zo snel mogelijk.
Een paar reacties waar wil ik wel wat over zeggen:
Dat heb ik helemaal niet gezegd. En dat zie ik ook helemaal niet zo.
Ik ga geen persoonlijke medische informatie delen op het forum, maar zoals gezegd is deze normaal. En ik weet dat er nauwere marges nodig zouden zijn voor een zwangerschap, ook daar val ik binnen.
Veel vragen over mislukte innestelingen. Klinkt een beetje wantrouwend, maar dat bedoelen jullie vast niet zo. Er zijn meerdere keren geweest dat er symptomen waren die met vroege en pijnlijke bloedingen zijn geëindigd, waarvoor ik zelfs op de huisartsenpost ben onderzocht. Zowel huisarts als EH-arts hadden dit vermoeden uitgesproken.
Dit is zeker iets waar ik aan denk, als het me gegeven is. Maar goed, je weet natuurlijk niet of het überhaupt gaat lukken.
Ik weet niet waar je in Nederland woont, het ziekenhuis waar ik het traject ga volgen staat erg goed aangeschreven. Fijn dat het goed is gekomen!
Wombat schreef: ↑14-08-2023 22:20(...)
Koudwatervrees snap ik wel hoor maar die is in januari echt niet weg. Het traject is zeker spannend, vraagt wat van je en is echt niet altijd leuk (of nooit leuk, eigenlijk) maar je komt er wel doorheen en het (hopelijke) resultaat is het waard.
Ze kunnen lang niet alles zien met onderzoeken. Dus word daar niet te laconiek van.
Ik vraag me ook wel af hoe je kunt weten dat de bevruchting wel lukt maar de innesteling niet. Voor jou voelt dat toch hetzelfde als wanneer de bevruchting niet lukt? Je kunt een innesteling soms voelen maar vaker niet dan wel.
Overigens als een vakantie nu voor jou zo belangrijk is dat je er je kinderwens voor op het spel wilt zetten dan is die wens misschien niet zo sterk. En dat is ook oke he. Het moet niet.
Wow Wombat, ik was een beetje stil van je reactie. Ja, inderdaad koudwatervrees. Goed inzicht dat dat er in januari mogelijk ook nog is. Laconiek ben ik zeker niet, in tegendeel. Overigens voel ik een innesteling wel iedere maand. Dat zal bij iedereen anders zijn.
Je opmerking over de vakantie vind ik niet zo aardig en bovendien kwetsend. Het is echt een onjuiste aanname dat ik het niet heel graag zou willen als ik eerst voor een vakantie zou gaan. Hoewel ik het eigenlijk van de zotte vind om dit toe te lichten: ik ben van mening dat je uitgerust en mentaal fit aan zo'n zwaar traject moet beginnen. Zeker als je het zo graag wilt zoals ik. Stress is namelijk ook de grootste vijand als je zwanger wilt worden. Het lijkt me daarom essentieel dat je goed in je vel zit. De afgelopen maanden heb ik meerdere zware tegenslagen gehad en een vakantie is daarom een goed idee. Dit is ook aangeraden door de fertiliteitsarts. Bovendien "je kinderwens op het spel zetten voor een vakantie" vind ik echt een rare uitspraak. Ik vind tien dagen in de zon en seksen een heel goed idee, zowel voor je mentale rust en wie weet wat nog meer. Het is niet alsof ik zes maanden op wereldreis ga.
Dat denk ik ook hoor, dat je prima op vakantie kan tijdens zo'n traject. Maar voor het eerst een naald in mijn buik zetten tijdens een vakantie zie ik niet zo zitten. Dat doe ik liever thuis. En ik ga inderdaad niet zo vaak op vakantie.
Dit is precies wat ik dus ook denk.
Nogmaals, bedankt voor al jullie feedback. Duidelijk advies, en hier en daar een nieuw inzicht.
dinsdag 15 augustus 2023 om 15:41
Mag je ook niet op je vakantie doenPimpelmeesje87 schreef: ↑15-08-2023 15:35Hi allemaal,
Bedankt voor jullie reacties. En de unanieme wijze raad. Ik was er al over uit dat ik hier wel aan ga beginnen. Maar het ging mij vooral om de vraag 'wanneer'. Duidelijk zo snel mogelijk.
Dat denk ik ook hoor, dat je prima op vakantie kan tijdens zo'n traject. Maar voor het eerst een naald in mijn buik zetten tijdens een vakantie zie ik niet zo zitten. Dat doe ik liever thuis. En ik ga inderdaad niet zo vaak op vakantie.
Je moet al op dag drie (zeker in het begin/de eerste keer) op controle komen 
Ik mocht het bij de één na laatste poging wél (dat was inmiddels poging negen geloof ik), maar dat was omdat wij (zh en wij) wisten dat ik sowieso pas na tien dagen spuiten in de buurt van een formaat eitje kwam waar je wat aan kon hebben
en ik ging pas spuiten op de één na laatste dag of zo.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
