Zwanger
alle pijlers
Twijfels relatie en zwanger
maandag 22 april 2024 om 11:34
Hallo allemaal,
Ik ben een vrouw begin 30 en heb eerder een lange relatie gehad waarbij kinderen krijgen niet lukte. Het ziekenhuis bevestigde dat de kans erg klein zal zijn om zwanger te worden. Uiteindelijk bleek ook mijn ex-man zijn zaad niet goed te zijn. De relatie is uit gegaan en al snel kreeg ik contact met een oude bekende.
Hij wist van mijn kinderwens en samen erover gesproken mocht het gebeuren, dan gebeurt het. Omdat de kans al heel klein was en ik sowieso niet lang meer te tijd zal hebben. Meteen na ronde 1 was het al raak. We waren/zijn ontzettend blij met een positieve zwangerschapstest! Alleen gaat alles veel te snel in mijn hoofd, wat ik natuurlijk ook zelf veroorzaakt heb.
Mijn nieuwe vriend is erg trots en praat telkens over de zwangerschap. Alleen zijn het maar woorden… Hij heeft geen werk en doet weinig in zijn huishouden, gamed veel. Hij leeft dus van een gemeente uitkering. Zelf werk ik in de zorg. Regelmatig praat ik erover dat hij hier wat mee moet doen als hij samen een gezin wil zijn. Ik kan niet met mijn parttime job voor een gezin zorgen en dat wil ik ook helemaal niet. Voor mij voelt dit als een enorme afknapper en krijg mijn twijfels als er niks veranderd.
Daarnaast ben ik heel erg misselijk en spelen mijn hormonen ook een grote rol waardoor ik erg moe en chagrijnig ben. Ik begin zelfs te twijfelen over mijn zwangerschap, en vind dit erg gemeen dat ik zo kan denken? (Sorry voor de dames die heel graag een kind willen, wil jullie niet kwetsen, het is mijn gevoel!). Altijd wilde ik moeder worden en nu twijfel ik door de hele situatie. Ik ben bang dat ik er alleen voor kom te staan en hoe kan ik werk in de zorg/onregelmatigheid combineren met een baby? Ik voel me zo onzeker… zijn er dames die dit hebben mee gemaakt of hebben jullie tips? Ik wil graag gewoon ook even van me afschrijven omdat ik mij zo ellendig voel.
Ik ben een vrouw begin 30 en heb eerder een lange relatie gehad waarbij kinderen krijgen niet lukte. Het ziekenhuis bevestigde dat de kans erg klein zal zijn om zwanger te worden. Uiteindelijk bleek ook mijn ex-man zijn zaad niet goed te zijn. De relatie is uit gegaan en al snel kreeg ik contact met een oude bekende.
Hij wist van mijn kinderwens en samen erover gesproken mocht het gebeuren, dan gebeurt het. Omdat de kans al heel klein was en ik sowieso niet lang meer te tijd zal hebben. Meteen na ronde 1 was het al raak. We waren/zijn ontzettend blij met een positieve zwangerschapstest! Alleen gaat alles veel te snel in mijn hoofd, wat ik natuurlijk ook zelf veroorzaakt heb.
Mijn nieuwe vriend is erg trots en praat telkens over de zwangerschap. Alleen zijn het maar woorden… Hij heeft geen werk en doet weinig in zijn huishouden, gamed veel. Hij leeft dus van een gemeente uitkering. Zelf werk ik in de zorg. Regelmatig praat ik erover dat hij hier wat mee moet doen als hij samen een gezin wil zijn. Ik kan niet met mijn parttime job voor een gezin zorgen en dat wil ik ook helemaal niet. Voor mij voelt dit als een enorme afknapper en krijg mijn twijfels als er niks veranderd.
Daarnaast ben ik heel erg misselijk en spelen mijn hormonen ook een grote rol waardoor ik erg moe en chagrijnig ben. Ik begin zelfs te twijfelen over mijn zwangerschap, en vind dit erg gemeen dat ik zo kan denken? (Sorry voor de dames die heel graag een kind willen, wil jullie niet kwetsen, het is mijn gevoel!). Altijd wilde ik moeder worden en nu twijfel ik door de hele situatie. Ik ben bang dat ik er alleen voor kom te staan en hoe kan ik werk in de zorg/onregelmatigheid combineren met een baby? Ik voel me zo onzeker… zijn er dames die dit hebben mee gemaakt of hebben jullie tips? Ik wil graag gewoon ook even van me afschrijven omdat ik mij zo ellendig voel.
maandag 22 april 2024 om 14:51
Ik dacht eigenlijk op basis van de eerste helft van je post dat je min of meer bewust zwanger wilde raken van een bekende donor die misschien half in beeld is. Ik kreeg niet de indruk dat je een relatie zocht, maar wel een gemeenschappelijke kinderwens deelden.
Nu blijkt deze meneer een volwaardige relatie te moeten worden. Kortom huisje boompje beestje.
Ik denk dat het handig is om terug te gaan naar je oorspronkelijke wens, nl. samen ouders worden, maar niet per se partners. Of is dat geen kloppende gedachte van mij?
En is de bedoeling dat je wel een relatie hebt, tja, dan weet je nu wat je hebt en de kans is klein dat dat (erg) gaat veranderen. Dus zet jezelf idd schrap voor die financiele zorg in je eentje. Je kunt nog overwegen (als je het ten minste een geschikte man vindt) dat jullie de traditionele rolverdeling pakken, waarbij hij thuisblijfvader is en jij meer gaat werken. Dan kun je de taakverdeling voor je gevoel misschien nog recht trekken?
Nu blijkt deze meneer een volwaardige relatie te moeten worden. Kortom huisje boompje beestje.
Ik denk dat het handig is om terug te gaan naar je oorspronkelijke wens, nl. samen ouders worden, maar niet per se partners. Of is dat geen kloppende gedachte van mij?
En is de bedoeling dat je wel een relatie hebt, tja, dan weet je nu wat je hebt en de kans is klein dat dat (erg) gaat veranderen. Dus zet jezelf idd schrap voor die financiele zorg in je eentje. Je kunt nog overwegen (als je het ten minste een geschikte man vindt) dat jullie de traditionele rolverdeling pakken, waarbij hij thuisblijfvader is en jij meer gaat werken. Dan kun je de taakverdeling voor je gevoel misschien nog recht trekken?
maandag 22 april 2024 om 14:51
Full time gaan werken en alleen verder.Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 14:35Ik weet hoe stom ik ben geweest om hier niet goed over na te denken, misschien was mijn kinderwens dan toch te groot en was ik te impulsief en verwachtte ik het niet? Aangezien de kans nog maar klein was om kinderen te krijgen. Ik kan de situatie niet meer terug draaien en wil vooruit kijken.. wat er wel mogelijk is? Ik wil hem niet constant pushen want dat werkt toch averechts. Ik heb wel duidelijk gezegd veranderd het niet, dan kan dit niet zo verder gaan. Het plan was samen te gaan wonen bij hem. Huis opknappen en hij werk zoeken.. Maar het gaat in mini stapjes, waar ik me aan erger want ik ben wel een aanpakker.
Toch moet ik denk ik maar stilstaan bij het feit dat ik er waarsch alleen voor kom te staan. Maar hoe? Ik heb wel vriendinnen en ouders maar die werken ook allemaal. Ik vind mijn werk erg leuk maar die onregelmatigheid is erg lastig met een baby.
Honey, you should see me in a crown
maandag 22 april 2024 om 14:52
Inderdaad, aanpakken dus! En regel het alsjeblieft nu gewoon goed voor jezelf en je kind.Laylamum schreef: ↑22-04-2024 14:39Jij bent een aanpakker? Nou dan is dit het moment om die kwaliteit om te zetten in acties.
Hoeveel tijd heb je nog om hem de kans te geven om te draaien?
Als dat niet veel is, dan zou ik nu de knoop doorhakken dat je het alleen gaat doen. Wat heb je daarvoor nodig?
--> een baan met meer regelmaat: prima! Wat zijn de opties met jouw diploma's? welke werkgevers zijn er in jouw sector? Heb je daar contacten?
--> welke opvang kun je gebruik van maken --> uitzoeken, kennis gaan maken, op de wachtlijst zetten, gastouders zoeken etc.
--> wat is er in jouw huis nodig om plaats te maken voor een baby-tje --> wat kun je al verzamelen aan spulletjes
Niet om hem buiten spel te zetten, maar breng maar eens in kaart wat er allemaal nodig is. Als hij dan in beweging komt en mee gaat denken en in acties laat zien dat hij mee doet, dan is dat mooi meegenomen. Zo niet, dan heb jij in ieder geval overzicht.
Ook wat hierboven verder genoemd wordt: je eigen huis aanhouden!
Laat hem maar zien dat hij het waard is en dat hij zijn verantwoordelijkheid kan nemen. Maar verwacht niet dat je op hem kan leunen, dat is toch hopelijk wel duidelijk?!
maandag 22 april 2024 om 14:55
Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 14:35Aangezien de kans nog maar klein was om kinderen te krijgen.
Gefeliciteerd! Je bent dus een stuk vruchtbaarder dan je dacht en waarschijnlijk lag het uitblijven van een zwangerschap in je vorige relatie vooral / uitsluitend bij je ex. Begin 30 is echt nog niet zo oud dat je vruchtbaarheid al achteruit holt. Genoeg vrouwen rond de 40 raken nog probleemloos zwanger. Iets om voortaan rekening mee te houden dat dit misschien helemaal niet zo’n toevalstreffer was.
Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 14:35Het plan was samen te gaan wonen bij hem. Huis opknappen en hij werk zoeken.. Maar het gaat in mini stapjes, waar ik me aan erger want ik ben wel een aanpakker.
Ministapjes zijn ook vooruitgang. Zijn je verwachtingen van hem realistisch? Kan hij op eigen kracht werk vinden of heeft hij was begeleiding nodig?
Als dit kind geboren wordt, blijven jullie altijd verbonden omdat hij de vader en - los van of je wel of niet samen dat kind opvoedt en of je nog een koppel bent op niet.
maandag 22 april 2024 om 14:57
Het probleem is… ik had een koopwoning met mijn ex-man die we helaas moesten verkopen tijdens de scheiding. Nu woon ik weer bij mijn ouders, gelukkig staan hun altijd achter mij en staan hier 2 kamers leeg dus desnoods blijf ik hier nog een tijdje wonen. Ik sta al wel meer dan 2 jaar ingeschreven bij een woningstichting en hoop dat ik snel in aanmerking kom voor een woning, zoals ik nu op woningen reageer verwacht ik binnen 3-5 maanden een woning!
maandag 22 april 2024 om 14:58
Helaas is dat niet het geval dat ik nog jaren lang de tijd heb. Ik heb een AMH waarde van 0,25 (eicelreserve)Ravintola schreef: ↑22-04-2024 14:55Gefeliciteerd! Je bent dus een stuk vruchtbaarder dan je dacht en waarschijnlijk lag het uitblijven van een zwangerschap in je vorige relatie vooral / uitsluitend bij je ex. Begin 30 is echt nog niet zo oud dat je vruchtbaarheid al achteruit holt. Genoeg vrouwen rond de 40 raken nog probleemloos zwanger. Iets om voortaan rekening mee te houden dat dit misschien helemaal niet zo’n toevalstreffer was.
Ministapjes zijn ook vooruitgang. Zijn je verwachtingen van hem realistisch? Kan hij op eigen kracht werk vinden of heeft hij was begeleiding nodig?
Als dit kind geboren wordt, blijven jullie altijd verbonden omdat hij de vader en - los van of je wel of niet samen dat kind opvoedt en of je nog een koppel bent op niet.
maandag 22 april 2024 om 15:00
Al wel meer dan twee jaar?Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 14:57Het probleem is… ik had een koopwoning met mijn ex-man die we helaas moesten verkopen tijdens de scheiding. Nu woon ik weer bij mijn ouders, gelukkig staan hun altijd achter mij en staan hier 2 kamers leeg dus desnoods blijf ik hier nog een tijdje wonen. Ik sta al wel meer dan 2 jaar ingeschreven bij een woningstichting en hoop dat ik snel in aanmerking kom voor een woning, zoals ik nu op woningen reageer verwacht ik binnen 3-5 maanden een woning!
Honey, you should see me in a crown
maandag 22 april 2024 om 15:02
Jeetje. Hoezo dacht je dat een kind maken een goed idee was dan?
Man werkt niet / leeft van uitkering.
Jij woont bij je ouders in.
Hoe verwachten jullie dit kind een onbezorgde jeugd en opvoeding te geven dan?
Wat een bende.
Vind het sneu voor het kindje, nu al.
Man werkt niet / leeft van uitkering.
Jij woont bij je ouders in.
Hoe verwachten jullie dit kind een onbezorgde jeugd en opvoeding te geven dan?
Wat een bende.
Vind het sneu voor het kindje, nu al.
l2l89 wijzigde dit bericht op 22-04-2024 15:06
7.66% gewijzigd
maandag 22 april 2024 om 15:04
Wellicht handig om een berekening te maken wat je aan toeslagen krijgt, als jullie kind er is. Een proefberekening geeft veel inzicht in je financiële situatie.
Die kun je ook bereken alsof je alleenstaand bent, mocht je dat besluiten of onverhoopt wel gebeuren.
Dus kindgebondenbudget, eventueel kinderopvangtoeslag mocht je daar gebruik van gaan maken, huurtoeslag, zorgtoeslag, zou ik even berekenen als ik jou was.
Die kun je ook bereken alsof je alleenstaand bent, mocht je dat besluiten of onverhoopt wel gebeuren.
Dus kindgebondenbudget, eventueel kinderopvangtoeslag mocht je daar gebruik van gaan maken, huurtoeslag, zorgtoeslag, zou ik even berekenen als ik jou was.
maandag 22 april 2024 om 15:08
Ik vind het wel heftig dat mensen TO aanraden de relatie te beëindigen of de optie abortus voor te leggen.
TO: even heel praktisch. Schrijf je kind nu in voor kinderopvang. Liefst bij verschillende. De kijkrondes kunnen ook later, maar plaats je kind op de wachtlijst. Dat klinkt idd heel raar als het nog een embryo is, maar wachtlijsten zijn lang. Dan vul je de verwachte geboortedatum in.
Als je dat hebt gedaan kijk je verder wat je kan regelen met werk. Kan je regelmatiger werken? Zo niet, sommige kinderdagverblijven bieden ook flexibele uren aan. Ik zou je ook aanraden om niet te gaan samenwonen (tenminste voorlopig). Anders wordt je onder andere ook toeslagenparter en hij heeft nog niet getoond dat je op hem kan bouwen. Focus erop dat je dit alleen doet, zowel financieel als emotioneel. Hopelijk verandert dit in de toekomst. Sommige mannen gooien het roer om als ze vader worden/zijn, maar niet allemaal... Als je gaat samenwonen kan je ook niet gemakkelijk uit elkaar indien het niet lukt samen en als jij het gevoel blijft houden dat je aan een dood paard moet trekken dan blijft de relatie niet lang duren.
Focus op het welzijn van jou en de toekomstige baby. De twijfels omtrent de relatie is normaal in deze situatie, maar ook als alles in orde is kunnen twijfels komen (dat had ik - wellicht koudwatervrees of hormonen ofzo). Parkeer het even, je hoeft nog geen grote beslissingen te nemen hierin. Jij en de baby komen eerst.
TO: even heel praktisch. Schrijf je kind nu in voor kinderopvang. Liefst bij verschillende. De kijkrondes kunnen ook later, maar plaats je kind op de wachtlijst. Dat klinkt idd heel raar als het nog een embryo is, maar wachtlijsten zijn lang. Dan vul je de verwachte geboortedatum in.
Als je dat hebt gedaan kijk je verder wat je kan regelen met werk. Kan je regelmatiger werken? Zo niet, sommige kinderdagverblijven bieden ook flexibele uren aan. Ik zou je ook aanraden om niet te gaan samenwonen (tenminste voorlopig). Anders wordt je onder andere ook toeslagenparter en hij heeft nog niet getoond dat je op hem kan bouwen. Focus erop dat je dit alleen doet, zowel financieel als emotioneel. Hopelijk verandert dit in de toekomst. Sommige mannen gooien het roer om als ze vader worden/zijn, maar niet allemaal... Als je gaat samenwonen kan je ook niet gemakkelijk uit elkaar indien het niet lukt samen en als jij het gevoel blijft houden dat je aan een dood paard moet trekken dan blijft de relatie niet lang duren.
Focus op het welzijn van jou en de toekomstige baby. De twijfels omtrent de relatie is normaal in deze situatie, maar ook als alles in orde is kunnen twijfels komen (dat had ik - wellicht koudwatervrees of hormonen ofzo). Parkeer het even, je hoeft nog geen grote beslissingen te nemen hierin. Jij en de baby komen eerst.
Hakuna Matata
maandag 22 april 2024 om 15:10
Volgens mij zijn dat er maar een paar.spinnetje_ schreef: ↑22-04-2024 15:08Ik vind het wel heftig dat mensen TO aanraden de relatie te beëindigen of de optie abortus voor te leggen.
Maar belangrijker, TO zegt toch zélf in haar openingspost dat ze niet alleen aan de relatie twijfelt maar soms ook aan de zwangerschap?
maandag 22 april 2024 om 15:12
Dat is waar.Zeemeermin84 schreef: ↑22-04-2024 15:10Volgens mij zijn dat er maar een paar.
Maar belangrijker, TO zegt toch zélf in haar openingspost dat ze niet alleen aan de relatie twijfelt maar soms ook aan de zwangerschap?
Hakuna Matata
maandag 22 april 2024 om 15:12
Dank voor je bericht! Hier heb ik wat aanspinnetje_ schreef: ↑22-04-2024 15:08Ik vind het wel heftig dat mensen TO aanraden de relatie te beëindigen of de optie abortus voor te leggen.
TO: even heel praktisch. Schrijf je kind nu in voor kinderopvang. Liefst bij verschillende. De kijkrondes kunnen ook later, maar plaats je kind op de wachtlijst. Dat klinkt idd heel raar als het nog een embryo is, maar wachtlijsten zijn lang. Dan vul je de verwachte geboortedatum in.
Als je dat hebt gedaan kijk je verder wat je kan regelen met werk. Kan je regelmatiger werken? Zo niet, sommige kinderdagverblijven bieden ook flexibele uren aan. Ik zou je ook aanraden om niet te gaan samenwonen (tenminste voorlopig). Anders wordt je onder andere ook toeslagenparter en hij heeft nog niet getoond dat je op hem kan bouwen. Focus erop dat je dit alleen doet, zowel financieel als emotioneel. Hopelijk verandert dit in de toekomst. Sommige mannen gooien het roer om als ze vader worden/zijn, maar niet allemaal... Als je gaat samenwonen kan je ook niet gemakkelijk uit elkaar indien het niet lukt samen en als jij het gevoel blijft houden dat je aan een dood paard moet trekken dan blijft de relatie niet lang duren.
Focus op het welzijn van jou en de toekomstige baby. De twijfels omtrent de relatie is normaal in deze situatie, maar ook als alles in orde is kunnen twijfels komen (dat had ik - wellicht koudwatervrees of hormonen ofzo). Parkeer het even, je hoeft nog geen grote beslissingen te nemen hierin. Jij en de baby komen eerst.
maandag 22 april 2024 om 15:14
Je kunt ook gewoon full time gaan werken toch? Zo niet nu, dan wel later. Je hebt veel commentaar op je vriend, maar...Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 11:34Ik kan niet met mijn parttime job voor een gezin zorgen en dat wil ik ook helemaal niet. Voor mij voelt dit als een enorme afknapper en krijg mijn twijfels als er niks veranderd.
Hoe ver ben je eigenlijk in de zwangerschap?
fairway wijzigde dit bericht op 22-04-2024 15:14
9.40% gewijzigd
maandag 22 april 2024 om 15:14
Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 14:35Het plan was samen te gaan wonen bij hem. Huis opknappen en hij werk zoeken.. Maar het gaat in mini stapjes, waar ik me aan erger want ik ben wel een aanpakker.
Je zegt in je OP’ Mijn nieuwe vriend is erg trots en praat telkens over de zwangerschap. ‘
Maar hij wil een gamende, luie vader worden zonder werk (en zonder uitkering, als jullie gaan samenwonen)?
Waarom ‘ministapjes’? Heeft hij een beperking waardoor hij met fluwelen handschoenen begeleid moet worden bij zijn ministapjes?
himalaya wijzigde dit bericht op 22-04-2024 15:14
0.09% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 22 april 2024 om 15:14
Dat klopt, die twijfels komen met name ook door de hormonen ben ik bang. Ik had het gewoon totaal niet verwacht aangezien de kans op zwangerschap zo klein was, diep van binnen ben ik natuurlijk echt mega blij, maar niet met de situatie.Zeemeermin84 schreef: ↑22-04-2024 15:10Volgens mij zijn dat er maar een paar.
Maar belangrijker, TO zegt toch zélf in haar openingspost dat ze niet alleen aan de relatie twijfelt maar soms ook aan de zwangerschap?
maandag 22 april 2024 om 15:20
Dat is ook een mindset.Snoezellampje schreef: ↑22-04-2024 15:14Dat klopt, die twijfels komen met name ook door de hormonen ben ik bang. Ik had het gewoon totaal niet verwacht aangezien de kans op zwangerschap zo klein was, diep van binnen ben ik natuurlijk echt mega blij, maar niet met de situatie.
Wil je dit kindje?? Beschouw jezelf dan eens in je hoofd als een bewust alleenstaande moeder. Bij wijze van alsof je via een soort donor moeder kan worden. Fantastisch! Jouw kinderwens gaat in vervulling en je gaat dit flikken. Ga genieten van het feit dat je zwanger bent, zie de kansen, denk na hoe je het leven voorstelt, hoe je het wil gaan doen, hoe wil jij het ouderschap invullen, maar met zeker geen grote rol voor hem.
Vanuit de mindset het alleen te gaan doen --> en dat is geen ramp, dat doen wel meer mensen. Het vraagt alleen wel een bepaald soort pragmatisme.
Nogmaals niet om hem buitenspel te zetten. Maar op jezelf kun je rekenen en van hem weet je dat gewoon nog niet. Hij kan zich gaan bewijzen, maar het kan ook dat het niet lukt. Dan is het fijn dat je weet wat je aan jezelf hebt,
laylamum wijzigde dit bericht op 22-04-2024 15:21
0.30% gewijzigd
maandag 22 april 2024 om 15:21
Want?spinnetje_ schreef: ↑22-04-2024 15:08Ik vind het wel heftig dat mensen TO aanraden de relatie te beëindigen of de optie abortus voor te leggen.
Honey, you should see me in a crown
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
