Uitgerekend februari 2013

01-06-2012 14:48 3031 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kletstopic van de in februari 2013 uitgerekenden!

We zijn hier vertrokken :-)
Nou, bijna tegelijk gepost !!

Ik had al wel de zwangerschapstesten van sensitest, die voldeden prima. Ik heb eigenlijk nooit ovulatietesten gebruikt, omdat ik niet zo goed weet hoe die werken en omdat het toch best wel wat geld kosten toch? Maar wellicht is het wel een optie voor de toekomst, je wilt de natuur toch wel een handje helpen..... Dank je wel voor de tip in ieder geval!



En uiteraard willen en kunnen we onze kindjes niet vervangen, dat is nooit de bedoeling, maar het is een diep oer gevoel wat nu in je zit (en bedankt hormonen), om voor je kindje te zorgen. Je hebt er even aan mogen ruiken, maar je wilt het voor een hele lange tijd doen! En het is geen paar schoenen wat je vervangt, als mensen dat denken dan snappen ze het gewoon niet. Ik geloof dat het bij de gynaecoloog echt gewoon controle van de wond enzo is, we weten dat we na zes maanden het weer zouden mogen proberen, maar ik houd ook zeker in gedachten wat ze bij jou verteld hebben! Ik zal sowieso wel even komen vertellen wat er gezegd is Als ik geweest ben.Vorige keer had ze al wel gezegd dat eigenlijk 95% van de vrouwen weer heel snel zwanger willen worden na het verlies van een kind, dus het is helemaal niet raar dat we dat denken en willen. En om toch iets positiefs te zeggen, er zijn al bijna twee maanden voorbij van de zes......



En het geeft niet als je niet overal op reageert hoor, soms weet ik ook niet meer waar en ik wel en niet op gereageerd heb of wie er nou iets had gepost waar ik op wilde reageren maar het uiteindelijk toch weer vergeet...... Dikke voor jou en je man, want die kan ook wel wat gebruiken. Tenslotte vond ik nog dit gedichtje wat eigenlijk alles zegt:



Lief gehad

Liever gehouden

Dag lief.......
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik zag je ookal posten :-)



Hoewel ik niet in je portemonnee kan kijken natuurlijk, maar die dingen zijn echt niet duur hoor. Kijk maar eens http://www.sensitest.nl/i ... est-ovulatietest-dipstick

Even om het belang misschien aan te tonen: ik ben/was regelmatig ongesteld (28/29), maar ovuleerde op dag 10 toen ik zwanger werd.. dus niet precies 14 voor de menstruatie.

Gewoon 's ochtends (en ev. later op de dag een keer) in een beker urine houden. Ze geven je piek op lh aan, het hormoon dat aangeeft of je een eisprong hebt (gehad)) en je vruchtbare periode is dan enkele dagen vóór die piek tot 2 dagen ná de piek.



Had je dan al het 6-maanden-advies van de gyn gehad bij je eerste gesprek? Dat was dus al als advies gegeven? Ik ben ook niet nu al aan het proberen zwanger te worden hoor, ben al lang blij dat we geen jaar hoeven wachten per se..

En ja, al 6 weken voorbij bijna nu...



Mijn man is ook nog thuis. Ze hebben hem nog niet eens ziekgemeld op het werk, meer onder 'hij is er voorlopig even niet'. Hoewel het een groot bedrijf is, hebben ze dit geloof ik niet eerder aan de hand gehad (we werken er allebei) en vinden ze het zo wel even ok. Tot nu toe is er alle begrip voor en vinden ze het niet zo nodig dit administratief vast te leggen. Misschien helpt het dat hij manager is ipv een 'gewone medewerker'. Hij gaat volgende week voor het eerst weer naar het pand toe om met zijn team koffie te drinken. Ik ben ook leidinggevende, maar ik moet daar echt nog niet aan denken..



Ik heb nog steeds een deel van dat boekje in mijn hoofd: "je was zo gelukkig dat ik zou komen, en ik wilde ook zo graag naar jou toe.." Als ik daaraan denk, ben ik al meteen weer in tranen..
Nou, ik denk dat die testen er nog wel vanaf kunnen dus die houd ik zeker even in gedachten!

Ik begreep alleen nooit zo goed wanneer ik die testen moest gebruiken, zeker omdat mijn cyclus niet zo voorspelbaar is zeg maar. Ik dacht die je die dingen dan gewoon drie weken lang elke dag moest gebruiken en dan gaan ze wel snel op natuurlijk. Maar dank je wel voor de uitleg!



Jullie werken voor hetzelfde bedrijf, dat heeft dan ook wel indruk gemaakt daar, twee medewerkers met zo veel verdriet..... Goed dat er ook geen druk uitgeoefend wordt hoor, ik denk dat ze uiteindelijk juist het tegengestelde ermee zouden bereiken. Tegen ons wordt ook steeds maar gezegd dat we onze tijd moeten nemen, maar nu besef ik dat ook steeds meer. Je man kan, als hij even een bak koffie gaat drinken, ook gelijk voor jou je verhaal doen, dan hoef jij het niet nog eens 100 keer te vertellen als jij weer eens op je werk komt. Alhoewel mensen het toch ook graag van jou willen horen denk ik. En ik kan me voorstellen dat je leidinggeven aan mensen nu niet zit zitten, je weet jezelf net staande te houden!



Ja, dat 6 maanden advies was al gegeven, ik weet eigenlijk niet meer hoe ik dat hier heb opgeschreven, zou ik even terug moeten lezen en wij zijn ook nog niet ermee bezig hoor, wat je ook al aangaf wil je eigenlijk niet in dezelfde periode bevallen als je zoontje. En van de zomer is het een mooie periode om het te gaan proberen, heb je toch niet zoveel aan in bed Maar laat je daar door niemand door leiden, alleen jullie weten wanneer het weer goed voelt om het te gaan proberen, net zoals wij dat alleen weten. Ik heb afgelopen maandag wel de foto's besteld voor in het herinneringsalbum, dus als die binnen zijn kan ik ze gaan inplakken (lekker ouderwets ). Dat zijn van die dingen die je nog kan doen. En als ik dat boekje weer lees waar je het over hebt.....tranen met tuiten! Het begint al bij de omslag, omdat de uitvaartverzorgster daar iets voor ons in had gezet wat al zo lief en ontroerend was. Je kunt het trouwens kopen bij Bol.com zag ik, ik weet even de prijs niet meer, maar hij was niet zo heel duur.

voor jou!!
Alle reacties Link kopieren
Oh mama's, ik wilde ook weer zó graag... Was letterlijk de dagen aan het aftellen tot de zes maanden om waren... Na twee maanden werd ik voor het eerst weer ongesteld (net klaar met vloeien en toen kwam er toch een stortvloed op gang!) en toen ben ik heel controlfreakerig begonnen met temperaturen en een cyclusapp... Een maand later ook ovulatietesten erbij. En stiekem zijn we na vijf maanden al begonnen... Wat was ik teleurgesteld toen ik ongesteld werd! Net toen het echt een obsessie begon te worden en ik de hele dag aan niets anders meer kon denken, had ik een positieve test in handen...



Ik heb trouwens nog aardig wat ovulatietesten liggen, van die dipsticks. (Ik gebruikte ze voor de zekerheid elke dag, omdat er geen peil te trekken was op mijn cyclus) Als jullie willen, mag je ze hebben.
Oh Frahim, wat lief dat je die testen aan ons zou willen geven! Dan doen we ze wel delen hoor!

Maar wil je eerst nog wel even kijken hoe lang ze nog "houdbaar" zijn? Want volgens mij kunnen ze na die tijd onbetrouwbaar zijn.... En dat zou zonde zijn

Ik snap dat je het stiekem al na vijf maanden ging proberen, die ene maand maakt dan ook niet meer uit voor je gevoel.....

Ik ben nog niet ongesteld geworden, wel al twee weken klaar met vloeien. Ik kan me alleen niet meer zo goed herinneren hoe lang het duurde voordat ik ongesteld werd na de geboorte van mijn oudste.....



Vanavond ging ik dochter naar bed brengen, toen vroeg ze na het tandenpoetsen:"Mam, krijg ik nog wel een keer nog een zusje? Want ik wil zo graag met de kinderwagen rijden!" Goed, je kon me opvegen daarna, de tranen liepen over mijn wangen. Ik heb maar gezegd dat ik dat echt niet weet, want je kunt geen baby kopen in de winkel...... En daar is niks aan gelogen, ik weet het ook echt niet......
Alle reacties Link kopieren
He lieve meiden, hier ook nogmaals een dikke knuffel!!! Denk aan jullie.....
Alle reacties Link kopieren
Dana, ik weet niet of je hier nog leest vóór je bezoek aan de gyn vandaag, maar heel veel sterkte



Frahim, heel lief van je! Je mag ze dan allemaal aan Dana geven hoor, ik heb er zelf nog heel veel liggen die nog wel tot 2015 houdbaar zijn. Ik heb ze de vorige keer maar 2 maanden gebruikt (en alleen halverwege mijn cyclus een paar dagen), toen was het al 'raak'... Ik hoop zo dat me dit de volgende keer weer gegeven is.. Jij was uiteindelijk best wel snel zwanger toch, hoeveel rondes heb je gehad na die 5 maanden? (ik begrijp ook heel goed dat je stiekem al eerder begon!)



Ik ben sinds een dag of vijf wel klaar met vloeien nu, hoop dat het niet meer lang duurt voordat ik ongesteld word.

Het is vandaag precies 6 weken sinds de geboorte van ons lieve zoontje..



Knuffel voor je oudste ook Dana

Wat jij met haar hebt, dat je haar zó graag een broertje of zusje wilt geven, dat heb ik met mijn man.. hij heeft er ook zo naar uitgekeken en zou zo'n ontzettend lieve papa zijn. Als ik denk aan de dingetjes die we samen hebben uitgezocht en hoe ontzettend schattig hij daarbij was, dan breekt mijn hart in duizend stukjes dat we nu toch weer met zijn tweeën over zijn..
Ik had het nog gelezen Karlie, dank je wel dat je aan me dacht! Het gesprek met de gynaecoloog ging goed, we hebben ook het verslag gekregen wat naar de inspectie is gestuurd. Dat schijnt een protocol te zijn, omdat ze zo in kaart brengen wat er mis is gegaan en de inspectie wil dan ook graag weten of er geen grote fouten zijn gemaakt. En verder zei ze met een dikke knipoog naar mij dat ze verwacht ons nog wel terug te zien ook zei ze dat we niet te lang moeten aanmodderen en dat ze ons graag wil helpen, dus dat bied wel perspectieven. Ik ben er gewoon een beetje opgelucht over! Mijn man weet hoe ik erin sta, maar hij wil er nu nog geen beslissing over nemen (al heb ik wel steeds meer het idee dat hij het ook nog graag zou willen). Maar we gaan eerst maar eens dit allemaal verder verwerken. Ze hebben de placenta ook nog laten onderzoeken en er heeft inderdaad een flink stolsel achter de placenta gezeten waardoor hij niet goed aan de baarmoederwand gehecht heeft gezeten. Tevens zat er weinig gelei van Wanton om de navelstreng ( dat is die witte gelei die zorgt dat de bloedvaten niet ineens in de knel kunnen komen), maar dat is niet echt een gevolg van een niet goed werkende placenta. Het is gewoon echt dikke vette pech geweest en hoewel de kans op een stolling achter de placenta 10% is, is mijn verlangen groter dan de angst. Het gaat bij zoveel vrouwen wel goed, en wij hebben onze portie wel gehad toch?



En wat zal Valentijnsdag voor jullie een aparte dag blijven! Voor altijd verbonden met je zoontje.... Apart dat hij ook op een donderdag geboren is, mijn dochter precies een week eerder. De week daarvoor mijn collega en mijn oudste is ook op een donderdag geboren! En natuurlijk wilde je je man zien in de rol van papa, jullie hadden er al zo lang naar uit gekeken! Je toekomst is ineens zo 180 graden anders als dat je gepland had..... maar we moeten positief blijven meid. Ik hoop dat een nieuwe zwangerschap je snel gegeven is, ik was bij mijn oudste in een maand zwanger. Bij de tweede duurde het langer, maar ik moet er ook bij vermelden dat de sex ook een poosje op een lager pitje heeft gestaan wegens omstandigheden en van alleen naast elkaar slapen wordt je echt niet zwanger . Maar wellicht kunnen de ovulatietesten nu wel hun vruchten afwerpen. Frahim, ik vind het echt heel lief dat je ze weg wilt geven . Kun je me dan een berichtje sturen voor gegevens enzo? Ik weet niet zo goed hoe dat werkt eigenlijk, forum nog niet zo lang En Karlie, als je toch nog testen wilt dan moet je het zeggen hoor, maar hopelijk hebben we ze niet zo lang nodig...... Ik duim nu al Wie weet helpt het......
Alle reacties Link kopieren
Fijn dat je een soort van opgelucht bent na het gesprek! Dat gevoel had ik toen ook precies. Gelei van Wanton, nog nooit van gehoord... maar zo komen we nu wel meer dingen tegen waarvan we het bestaan nooit hadden willen leren kennen.

Is die kans bij iedere vrouw 10%, of is dat in jouw specifieke situatie zo? Maar je hebt gelijk hoor, je ziet het om je heen eigenlijk toch alleen maar goed gaan (hoewel je nu ook steeds meer verhalen hoort waarbij het ook is misgegaan, maar dat heb je altijd wanneer je zelf iets overkomt) en wij hebben onze portie inderdaad wel gehad ja! Fijn dat de gyn aangaf eventueel te willen helpen, ze is in elk geval heel begripvol dus. Kijkt je man er nog tegenop om weer voor een volgende zwangerschap te gaan? Bang dat het weer misgaat, of om een andere reden?



Tja, Valentijnsdag inderdaad.. we hadden er nooit echt wat mee maar vanaf nu dus wel.. alleen niet op de manier waarop anderen de dag vieren. Het was ook precies mijn uitgerekende datum.



Ik heb voorlopig echt niet meer testen nodig hoor, maar lief van je. Ik ga ervan uit dat ik er nog een hele hoop overhoud zelfs (positief van me he )



Heb je vriendschapsverzoek geaccepteerd trouwens. Dat heb ik op het forum nog nooit gedaan, dus weet niet of je dit nu kan zien of niet?
Ja hoor, het verzoek en de bevestiging zijn aangekomen . Ik heb net even een bericht gestuurd naar je om te kijken of dat aankomt!



Mijn man ziet er in die zin tegenop dat hij bang is om mij kwijt te raken. Toen ik ineens naar de OK moest kon hij me nog net een kus geven en toen moest hij weer weg. Hij heeft een uur lang in onzekerheid gezeten en dat heeft heel veel met hem gedaan. Hij kreeg toen te horen dat onze dochter het niet had overleefd, maar ik was toen nog niet terug uit de OK en hij wist op dat moment ook niet hoe het met me was. Dus ik snap zijn angst ook zeker wel. Maar hij heeft al wel gezegd dat hij de deur ook zeker niet al dicht gegooid heeft. Hij zei gisteren ook wel dat hij zag dat het gesprek bij de gynaecoloog me goed had gedaan. Tja, hoop doet leven, hoewel dat in onze situatie heel gek klinkt......

En die 10% is voor iedereen. De placenta is toch een erg complex ding, en als het in de basis goed is dan gaat het vaak ook goed. Maar goed, 90% gaat dus gewoon wel goed, dus we blijven optimistisch!



En heel goed dat je dat ook doet, zoals dat je hopelijk ook niet zoveel testen nodig hebt Iedere keer als ik hier de kaarsjes aansteek dan denk ik aan jullie en dan vraag ik aan mijn dochter of zij en jouw zoontje voor ons kunnen zorgen en dat ze in de toekomst ook willen helpen...... Dat klinkt heel zweverig en dat ben ik helemaal niet zo, maar ik put daar toch wat kracht uit.

En Valentijnsdag zal voor jullie echt een hele speciale dag zijn, die dag loopt iedereen over van de liefde en jullie helemaal, voor jullie zoontje.......
Alle reacties Link kopieren
Privéberichtje is verstuurd @dana! De testen zijn nog wel een poosje houdbaar, dus ik stop ze met liefde voor je in een envelop! Handleiding zit er trouwens ook bij, wel zo handig... :-)



Het gezegde 'de wens is groter dan de angst' ging voor ons ook helemaal op. Ik kreeg tijdens de zwangerschap van mijn dochtertje plotseling zeer ernstige hartproblemen waardoor onze dochter gehaald moest worden. Die hartproblemen zijn na de bevalling vrij snel weer verdwenen, maar doordat het zo mysterieus was allemaal en geen enkel onderzoek iets concreets uitwees én medicatie tijdens mijn ziekenhuisopname niet werkte, was het tijdens mijn tweede zwangerschap wel 38 weken lang héél spannend. Maar ja, het niet nog een keer proberen was ook geen optie... Gelukkig is alles goed gegaan, maar wat was ik bang dat er weer iets mis zou gaan... Terwijl iedereen me moed probeerde in te spreken 'dat het vast geen twee keer zou gebeuren', dacht ik alleen maar 'als het één keer kan, dan kan het ook twee keer gebeuren!',



Ik twijfel ernstig of we er nog een derde keer voor gaan... Dat vind ik soms wel moeilijk. Ik had altijd een plaatje in mijn hoofd van twee kinderen. Nu hebben we er twee, een meisje en een jongetje, maar er is er maar één zichtbaar die dus in feite opgroeit als enig kind... Ik vind het lastig om afscheid te nemen van dat toekomstbeeld wat ik had, en tegelijk prijs ik me zo gelukkig dat ik tenminste één gezond kindje heb. Het is erg dubbel allemaal.
Frahim, ik heb je een berichtje terug gestuurd!

En ik snap je gedachten en je twijfels, je hebt nu twee kinderen, waarvan je er voor eentje mag zorgen. Maar je toekomstbeeld zag er heel anders uit met twee kinderen die thuis rond zouden lopen. Het lijkt me idd ook dat je bij je tweede zwangerschap zo bang en onzeker bent geweest, en wat je zegt klopt, als het een keer kan, waarom een tweede keer dan niet? Andersom werkt het gelukkig ook zo, want er worden genoeg kinderen binnen hetzelfde gezin wel gezond en al geboren. Maar ze hebben dus nooit een oorzaak kunnen vinden voor je hartproblemen? En je bent nog hartstikke jong, dan zou je dat toch ook helemaal niet verwachten?

Ik zag het ook al helemaal voor me hoor, twee meiden achterin de auto, af en toe lekker kibbelen en dan weer lekker samenspannen tegen papa en mama....... Je hele toekomst ziet er dan heel anders uit



Ik heb afgelopen nacht gedroomd dat we toch twee kinderen achterin de auto hadden zitten, en dat voelde zo goed! En als het ons gegeven is, dan gaat het ook gebeuren, want mijn man (het is geen prater) heeft te kennen gegeven dat hij toch nog graag een kindje zou willen!!! We hadden het over de vakantie en toen zei ik dat hij het misschien daar wel zo leuk vind dat hij gelijk voor volgend jaar boekt. Waarop hij opmerkte of ik geen andere plannen voor volgend jaar heb......... Als in:wellicht mag je dan helemaal niet meer vliegen! En een dikke knipoog erachter aan! Ik ben er echt blij mee, want zijn nee is natuurlijk evenveel waard als mijn ja, maar het is fijn dat we op een lijn zitten!



Karlie, hoe is het vandaag met je? Ik had op dit moment in het theater moeten zitten, maar gezien mijn ervaring met vorige week ben ik niet gegaan.

Ik heb vanmiddag condooms gekocht dat was wel ff lang geleden ! Maar ik wil eigenlijk niet meer aan de pil, een spiraal en dat soort dingen vind ik zonde als we toch niet zo lang hoeven te wachten dus dan kom je al gauw bij condooms uit. Gebruik jij andere anti-conceptie? En als je het niet wilt vertellen is dat ook goed hè?

We gaan waarschijnlijk volgende week even bellen voor een afspraak bij een grafmonumentenmaker... Ik zie er enorm tegenop, je hoort dat niet voor je kind uit te zoeken, maar ik wil wel dat ons meisje iets moois krijgt op haar grafje. Waarschijnlijk wordt het iets met Disney, aangezien ik daar groot fan van ben. en ze verdiend het om een mooie steen te krijgen........
Alle reacties Link kopieren
Dana,

Ik kan me de angst van je man best voorstellen hoor, het is natuurlijk ook nogal wat, wat hij op dat moment heeft meegemaakt. Dat hij helemaal alleen maar moest afwachten en niet wist wat er gebeurde in de ok. Logisch dat hij, wat hij nú heeft, ook wil beschermen. Hopelijk kan hij die angst ook wat kwijtraken (hoewel dat natuurlijk nooit helemaal zo is).

Mijn man was er in de ok wel bij. Hij dacht toen nog dat het allemaal wel goed ging komen, meer van 'oh, nou dan gaan we het dus nú doen, even anders dan gepland en verwacht maar zo komt het ook wel goed'. Ik was toen wel al helemaal in paniek, hoewel ik dit wat er gebeurd is toen ook echt niet had voelen aankomen.



Ik was eerst ook even bang dat hij langer dan ik zou willen wachten met opnieuw proberen. Om mij en ons eventuele tweede kindje te beschermen natuurlijk, wat heel logisch is. En als de gyn echt geadviseerd zou hebben een jaar te wachten, dan zou hij dat denk ik ook echt af willen wachten om diezelfde reden. Maar nu dat niet zo is, kunnen we wat hem betreft ook niet vroeg genoeg weer starten, we denken er wat dat betreft precies hetzelfde over.



Volgens mij had je nog niet verteld hoe je in het ziekenhuis terecht bent gekomen, toch? Wat er aan de spoedkeizersnede vooraf ging? Had je net als ik aan de bel getrokken omdat je je baby niet meer goed voelde bewegen? Wil je dat nog kwijt? Mag ook in een bericht hoor, want die heb ik (na lang zoeken ) gevonden hier.
Alle reacties Link kopieren
Frahim,

Het is gemakkelijk gezegd van anderen dat je je niet zoveel zorgen moet maken he, dat het 'vast niet 2 x gebeurt'. Die ene keer heeft er anders wel zó ingehakt, dat je dat geen seconde kunt loslaten lijkt me. Ik ben zo blij voor je dat je nu een gezond kindje bij je hebt om voor te zorgen! Lukt het al wat beter om er van te genieten en niet continue bang te zijn?



Ik snap dat je twijfelt over een derde! Heel erg op de zaken vooruitlopend denk ík daar zelfs al over na. Wat nu als ik (hoop, hoop, hoop) straks ook een gezond kindje heb, durf ik dan nog een derde aan? Die wil ik dan om dezelfde reden als jij toch ook graag, maar dan moet je dus wéér 9 maanden in die angst en met die zorgen leven. En nóg een keer zoiets meemaken, dat kan ik me niet voorstellen dat ik dat geestelijk overleef.



Ik vroeg je nog hoe lang het duurde voordat je (na die eerste 5 maanden wachten) voor de 2e keer zwanger was. Als je het niet wilt vertellen, dan is dat natuurlijk ook prima hoor. Maar ik geloof uit je eerdere berichten dat dat niet zo lang heeft geduurd toch?
Wat grappig dat wij toch wel eens zo tegelijk posten hè?

En ik wil hier best mijn verhaal doen hoor, ik heb dat idd nog niet neergezet hier.

Maar eerst even reactie op je berichtje, mannen staan hier toch ook anders in hè? Die hebben eerst hun vrouw zo zien lijden met pijn, weeën en alles, en dan kan ik me ook voorstellen dat ze dan zeggen:"Dit nooit meer!" Maar je ziet, vaak gaan ze daar toch anders over denken. Waarschijnlijk ook omdat ze zien hoe gelukkig het ons zou maken. Dat merk ik hier ook, we zijn bijna "blij" als we denken aan het feit dat we nog een kindje zouden mogen krijgen, terwijl jouw zoontje 6 weken en mijn dochter 7 weken geleden van ons zijn afgenomen...... Het is ook absoluut geen vervanging, maar je snapt als geen ander wat ik bedoel!

E wat fijn dat jullie op dezelfde lijn zitten, is ook wel belangrijk. We hebben het er al eens eerder over gehad, dat dit soort dingen je relatie kan maken of breken.....



Ik ben de dag voordat mijn dochter geboren is naar het ziekenhuis doorverwezen door de verloskundige, omdat mijn bloeddruk iets aan de hoge kant was, maar niet zorgwekkend. Ik heb dus zelf niets gemerkt en had een probleemloze zwangerschap. In het ziekenhuis ben ik aan de CTG gelegd, die was prima, er zaten geen eiwitten in mijn urine dus geen zwangerschapsvergiftiging. Mijn bloeddruk was 140/85, dus wel iets verhoogd en er was verminderd vruchtwater. Ik zou de volgende dag terug moeten voor nog een controle en dan zouden ze kijken of ze me dat weekend konden gaan inleiden, ik was al 41 weken natuurlijk. Maar die nacht begonnen spontaan de weeën en zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Daar begon het rustig met weeën om de vijf minuten, maar de CTG vonden ze wat zorgwekkend. Er werd een sonde op het hoofdje van de baby geplaatst en ze wilden een druppel vloed uit het hoofdje van mijn dochter halen zodat ze het zuurstofgehalte konden meten. Ik had nog niet genoeg ontsluiting, zodat ik weeenopwekkers kreeg. Ze had ook nog eens in het vruchtwater gepoept, dus ook dochter was angstig, niet alleen ik......

Na een uur had ik vijf centimeter, maar ook toen lukte de test niet en toen ging het heel snel. Het hartslagje viel telkens weg en kwam niet meer goed op gang. Toen werd er een keizersnede besloten, er was binnen een half uur een OK team binnen ( want die is er in de nacht natuurlijk niet), maar het heeft niet mogen baten. Voordat ik naar de OK ging was er nog een hartslag van 60, en in de OK was ze al overleden.... Kwestie van nog geen half uur. Een bloedstolling achter de placenta was de boosdoener, het bleek dat die achter de helft van de placenta gezeten heeft, waardoor die uiteindelijk losgekomen is. Zo zuur allemaal........



En het forum is niet altijd even logisch ingedeeld hè? Ik moest ook erg zoeken hoe het nou allemaal werkt, maar goed, al doende leert men!
Alle reacties Link kopieren
Dana, ik had mijn vorige post al getypt voor ik je laatste reactie las, dus ik praat wat langs je heen!

Wat fijn dat je man nu ook 'om' is (dat bedoel ik niet zo oneerbiedig als het klinkt natuurlijk). Het is fijn om wat dit betreft op één lijn te zitten!



Ik heb precies wat jij zegt, ook géén zin om eerst weer aan de pil of iets anders met hormonen te gaan. Ik wil niet eerst weer moeten 'ontpillen' of iets dergelijks. We moeten al hopen dat de huishouding daar binnen weer wat goed op orde komt, dat laat ik graag op zijn natuurlijke beloop. Wij gaan dus ook aan de condooms



Tja, het grafsteentje moeten wij ook nog regelen. We hebben al een catalogus aangevraagd en klaarliggen.. maar nog niet in gekeken. Zal er binnenkort wel van komen, want ben het helemaal met je eens dat onze kindjes ook wat dat betreft het allerbeste verdienen!
Alle reacties Link kopieren
Ah, bericht verstuurd en alweer een nieuwe post van je, haha! Eerst weer even lezen hoor
Haha, zo blijven we bezig!

En idd, al die rotzooi met hormonen enzo, laat het eerst maar eens even weer tot rust komen, maar daarna moet het dan allemaal weer gewoon werken hoor :-)

En ik begrijp dat je het niet oneerbiedig bedoeld hoor, maar het is wel fijn!



En moeilijk hoor, iets uitzoeken qua grafsteentje, er komen weer zoveel emoties los. Ik heb van de week ook de foto's binnen gekregen die ik had besteld, dus die kan ik gaan inplakken, maar zo moeilijk...... Dat ze in haar kistje ligt...bah!



Ik ga zo wel naar bed, dus als ik niet meer reageer...... Tja, we hebben condooms in huis hè?

Maar dit weekend ben ik vast wel weer een keer aanwezig!
Alle reacties Link kopieren
Oh, wat een verhaal ook lieverd.. bedankt dat je het wil delen. Ik heb helemaal nooit weeën gehad, dus misschien is dat het verschil tussen jouw man en die van mij

En ik had zo graag weeën gehad hoor, die pijn is (ookal heb ik het nog nooit gevoeld dus) zeker weten niet vergelijkbaar met de pijn die ik nu al 6 weken voel!



Ik ga zo ook slapen (hoewel.., 'ook' is misschien niet het juiste woord, jij met je condooms!). Fijne nacht dan in elk geval en ik spreek je vast later dit weekend weer. Dikke kus!!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat zijn jullie snel , en ik te langzaam !!



Hoe gaat het met jullie ? Ik moet zoals gewoonlijk nog alles bijlezen , de afgelopen week veel verjaardagen gehad , en moest ik met de trein heen ivb geen rijbewijs. Nou dan ben je zo een dag kwijt hoor ..

Ook had ik ondertussen een huishouden van jan steen , natuurlijk doe ik de was en wc en andere dagelijkse dingen wel , maarja als je een paar weekjes lekker rustig aan doet , zie je het werk wel opstapelen ...

Dus het huis even flink aangepakt hier ...





Heb al een beetje vluchtig gelezen dat jullie langzaamaan weer beginnen om zwanger te worden ! Wat fijn dat jullie dat willen en jullie mannen natuurlijkook ! Ik kan wel zeggen en ik denk Frahim ook wel dat dat toch wel weer heel wat vreugde in je leven zal brengen .. Zag net in een stukje staan weet zo even niet meer van wie , dat je het gevoel hebt nooit meer gelukkig te zullen zijn..

Heel herkenbaar .. Maar geloof me. Ook jullie zullen ooit weer een dag krijgen dat je denkt ja ik ben er nog. En ik mag er zijn , ben blij met wat ik heb , en ondanks alles toch wel gelukkig.

Neemt niet weg dat wij altijd het gevoel zullen hebben dat het plaatje niet compleet is ..





Zag ook iets staan over anticonceptie , nou hoef ik natuurlijk nergens om te wachten. Maar ach ik klets gezellig mee , ik krijg over 2 weekjes een spiraal . Pfff ben hartstikke bang haha , en dat na 2 bevallingen , heb het gewoon niet zo met het hele dokters en ziekenhuis gebeuren ...

Kan wel aan de pil gaan , maarja die vergeet ik zo , en 2 kindjes vlak achter elkaar is natuurlijk hartstikke leuk , maar voor ons even niet haalbaar.. Helemaal niet als ik weer 9 maand misselijk zou zijn .

Dus ik neem geen risico , dan maar even een naar bezoekje aan het ziekenhuis , het is goed voor 5 jaar ...

Ik wil natuurlijk ooit wel een elftal kindertjes haha !! Super gezellig lijkt me dat
Alle reacties Link kopieren
Dana, je hebt een berichtje! (en hou je brievenbus een beetje in de gaten )



Bij ons was het inderdaad vrij snel weer raak. Heel fijn! We waren zoals ik zei stiekem met vijf maanden alweer begonnen, en na drie ronden was ik zwanger!



Ik was dus nogal geobsedeerd door mijn cyclus en alles eromheen en maakte me zorgen omdat mijn cyclus naar mijn zin niet snel genoeg regelmatig was... Ook gaven de ovulatietesten niet elke keer een duidelijke eisprong aan. We zaten daarom met zeven maanden bij de gynaecoloog, die een inwendige echo deed en constateerde dat ik wel erg veel rijpende eitjes/blaasjes had. Er schoot meteen vanalles door mijn hoofd, PCOS, weet ik veel... Wel zei hij dat mijn baarmoederslijmvlies mooi aan het verdikken was, dus dat gaf aan dat het in ieder geval (deels) goed werkte. En wat denk je? Twee weken later gewoon een positieve test!
Alle reacties Link kopieren
ik wil even een dikke knuffel geven....~hugs~
Karlie, je opmerking over het slapen

Gaat het goed vandaag? Ik heb deze week eigenlijk best goede dagen, zelfs bij het grafje van de week was ik vrij rustig. Maar ja, volgende week kan het weer heel anders zijn..... En liever twee dagen weeën dan de pijn die we nu hebben hè? Ik had op een gegeven moment weeën die naar mijn rug doortrokken, is geen pretje maar ik zou het zo weer doen.......



Frahim, dank je wel voor je bericht en natuurlijk ook alvast voor de envelop echt super lief van je! En hopelijk heb ik ze niet zo lang nodig.... Je zou juist denken dat als je er zo mee bezig bent het juist langer zou duren, maar heerlijk dat het bij jullie alweer zo snel raak was!



Patriciac, het huishouden heeft ook niet altijd prioriteit hoor, maar ik zie het ook maar als een noodzakelijk kwaad......

En het openbaar vervoer kan ook echt een crime zijn, al heeft het ook wel voordelen.

En ik denk ook wel dat een kindje zeker weer vreugde kan brengen in je leven, ook al hebben we nog zo veel pijn door het verlies van onze baby's..... En idd zal het nooit compleet zijn!



Ik had vandaag een drukke dag, mijn dochter had vanochtend zwemles en kwam trots met een papiertje terug waarop staat dat ze woensdag af mag zwemmen! En vanmiddag hadden we visite die bleef eten, dus de dag was eigenlijk zo voorbij.

Het is de gewoonte dat er iemand mee mag zwemmen aan het eind van het afzwemmen, dus ik ben de klos hihi. Maar ik doe het graag voor die kleine meid, die van de week had gedroomd dat we in Disneyland waren geweest met haar zusje.......



Dutchie, thanks!! Alles goed bij jullie?
Alle reacties Link kopieren
Zo, ik had gisteren ook een drukke dag.. 's ochtends naar de supermarkt geweest en het was me toch druk daar! Je zou denken dat de winkels een week dicht gaan. Ik zag nog een bekende lopen daar (geen vriendin ofzo, maar iemand van het werk) en die heb ik vakkundig ontweken..

's Middags mijn broer/schoonzusje/neefje/nichtje op visite en die bleven wel even hangen. Superlieve mensen zijn dat. Zo fijn dat ze regelmatig langskomen nu. Denk dat ze er de afgelopen anderhalve maand even vaak zijn geweest als in de voorgaande 6 jaar dat ik hier woon haha.

Vanavond komen hele goede vrienden een avondje borrelen hier. Heb er op zich wel zin in, maar het is toch anders dan voorheen he. Ik zou zo graag weer vrijuit willen genieten van zoiets en gezellig doen en lachen.. maar het staat allemaal wat op de rem nu vrees ik.



Patriciac, ik weet dat je gelijk hebt dat we ooit ook weer genieten en gelukkig zijn. En ik kan nu bv ook wel zeggen dat ik heel gelukkig ben met mijn man, mijn familie. Ik weet wel goed wat ik heb hoor! Daar kom je door zo'n ervaring misschien nog wel meer achter.

Heb vannacht gedroomd dat mijn zus ineens 11 weken zwanger was en ik nog steeds niet. Het voelde zo naar, ik voelde me zo mislukt..

Naar he, die dromen.. ik droom ook vaak dat hij er wel nog gewoon is. En dan wakker worden.. pfff



Fijn dat je goede dagen hebt Dana! En gefeliciteerd met het afzwemmen van je oudste, wat leuk dat je mee mag zwemmen



Bedankt voor de knuffel dutchie, lief dat je af en toe komt kijken!
Alle reacties Link kopieren
hier gaat alles goed na een weekje dokterbezoek en kinderziekenhuis.. Jack heeft het rs virus..maar het gaat goed met hem...



wil julie vandaag een extra dikke knuffel geven.. zon eerste feest dag hadden jullie je natuurlijk heel anders voor gesteld...kussie

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven