Zwanger
alle pijlers
Uitslag 20 weken echo ervaringen.
dinsdag 26 augustus 2014 om 10:55
Vanmiddag heb ik mijn 20 weken echo. Tot nu toe is er niets afwijkends gevonden maar het kan altijd wel natuurlijk.
Wij hadden allang besproken wat wij zouden doen mocht ons kind een afwijking hebben of een ziekte. Bij een "simpele" afwijking waarmee goed te leven valt zouden we ons kind gewoon houden en bij een ernstige afwijking de zwangerschap afbreken.
Maar nu komt het wel heel erg dichtbij en hebben we het er vanmorgen nog eens over gehad wat te doen als er een slechte uitslag komt...Op dit moment hebben we echt geen idee wat we zouden doen. Gaan we een kindje dan toch laten komen en het misschien een leven vol pijn geven omdat wij zo egoistisch zijn dat we ons kind graag willen hebben? Gaan we er gewoon voor hoe moeilijk het ook zal worden?
Misschien heel erg raar dat onze gedachtes erover nu pas zijn veranderd maar ik zou het wel fijn vinden om ervaringen van anderen hierover te lezen.
Wij hadden allang besproken wat wij zouden doen mocht ons kind een afwijking hebben of een ziekte. Bij een "simpele" afwijking waarmee goed te leven valt zouden we ons kind gewoon houden en bij een ernstige afwijking de zwangerschap afbreken.
Maar nu komt het wel heel erg dichtbij en hebben we het er vanmorgen nog eens over gehad wat te doen als er een slechte uitslag komt...Op dit moment hebben we echt geen idee wat we zouden doen. Gaan we een kindje dan toch laten komen en het misschien een leven vol pijn geven omdat wij zo egoistisch zijn dat we ons kind graag willen hebben? Gaan we er gewoon voor hoe moeilijk het ook zal worden?
Misschien heel erg raar dat onze gedachtes erover nu pas zijn veranderd maar ik zou het wel fijn vinden om ervaringen van anderen hierover te lezen.
woensdag 27 augustus 2014 om 08:27
Iedereen bedankt voor de lieve reacties. Heb hier een rotnacht gehad alleen maar op google zitten zoeken. Als het de ene afwijking alleen is vind ik alleen maar succes verhalen dat het na een operatie over is en "helemaal" goed kan komen. Kindje kan dan een goed en normaal leven hebben.
Is het de andere afwijking ( die ze gelukkig niet heel erg duidelijk heeft kunnen vaststellen iets waar ik mij nu aan vastklamp) dan is het een ander verhaal helaas..
Zit nu te wachten op een telefoontje van de VK, hoop dat ik deze week al bij het Erasmus terecht kan. Zoals ik lees is het Erasmus het enige ziekenhuis in Nederland wat erin is gespecialiseerd dus dat geeft ook goede hoop.
Verder weet ik het allemaal nog steeds niet...Ik heb heel erg veel hoop maar nu maar hopen dat het geen valse hoop is.
Is het de andere afwijking ( die ze gelukkig niet heel erg duidelijk heeft kunnen vaststellen iets waar ik mij nu aan vastklamp) dan is het een ander verhaal helaas..
Zit nu te wachten op een telefoontje van de VK, hoop dat ik deze week al bij het Erasmus terecht kan. Zoals ik lees is het Erasmus het enige ziekenhuis in Nederland wat erin is gespecialiseerd dus dat geeft ook goede hoop.
Verder weet ik het allemaal nog steeds niet...Ik heb heel erg veel hoop maar nu maar hopen dat het geen valse hoop is.
woensdag 27 augustus 2014 om 08:56
Ja idd ik had de hele zwangerschap al een naar gevoel erover. Helemaal niet kunnen genieten en nu al helemaal niet meer...
Ik hoop maar dat het alleen die ene afwijking is, dat is goed te verhelpen en hij zal dan een normaal leven hebben net als ieder ander en zal alles kunnen doen.
Is het dat andere ( wat ze niet goed kon zien) dan is het echt heel erg mis en dan is hij echt zwaar gehandicapt en zal niet lang of niet leven. Dus hopen maar dat het alleen die "kleine" afwijking is ( voor mij is die afwijking helemaal niet klein maar het kan nog veel erger).
Ik ga zo maar even zelfs de verloskundige bellen en ook vragen waar gisteren allemaal naar is gekeken en wat er nu allemaal precies mis is.
Ik wordt van emoties heen en weer geslingerd...Ene moment denk ik kom op Kiki dit gaat helemaal goed komen en we krijgen een lekker ventje en het moment erna denk ik weer heel erg anders...
reacties van de familie was wel heel erg lief. Echt iedereen zei we houden toch wel van hem wat er ook is en met zijn allen gaan we hem een goed leven geven.
Ik hoop maar dat het alleen die ene afwijking is, dat is goed te verhelpen en hij zal dan een normaal leven hebben net als ieder ander en zal alles kunnen doen.
Is het dat andere ( wat ze niet goed kon zien) dan is het echt heel erg mis en dan is hij echt zwaar gehandicapt en zal niet lang of niet leven. Dus hopen maar dat het alleen die "kleine" afwijking is ( voor mij is die afwijking helemaal niet klein maar het kan nog veel erger).
Ik ga zo maar even zelfs de verloskundige bellen en ook vragen waar gisteren allemaal naar is gekeken en wat er nu allemaal precies mis is.
Ik wordt van emoties heen en weer geslingerd...Ene moment denk ik kom op Kiki dit gaat helemaal goed komen en we krijgen een lekker ventje en het moment erna denk ik weer heel erg anders...
reacties van de familie was wel heel erg lief. Echt iedereen zei we houden toch wel van hem wat er ook is en met zijn allen gaan we hem een goed leven geven.
woensdag 27 augustus 2014 om 09:17
woensdag 27 augustus 2014 om 09:31
quote:janna1986 schreef op 26 augustus 2014 @ 21:35:
Ik volg je al een tijdje maar reageer nooit op je. Wij zijn bijna tegelijk zwanger geraakt. Gelukkig heb ik 2 wkn terug een goede 20 wkn echo gehad van onze kleine man. Ik vind het heel naar voor jou en je vriend. Ik hoop dat het toch meevalt en dat jullie anders samen tot een goede keuze kunnen komen.
Ik was ook zenuwachtig voor de echo, het lijkt me heel moeilijk om dan niet blij de deur uit te kunnen gaan. En idd wat je zegt had ik ook; toen ik hem nog niet voelde leek het niet zo echt, ik voel hem nu dagelijks trappelen en reageren op geluidjes, moet er niet aan denken nu die keuze te moeten maken. Laat je ons weten hoe het verder gaat? Ik leef iig met je mee. XxWrijf het er maar
Ik volg je al een tijdje maar reageer nooit op je. Wij zijn bijna tegelijk zwanger geraakt. Gelukkig heb ik 2 wkn terug een goede 20 wkn echo gehad van onze kleine man. Ik vind het heel naar voor jou en je vriend. Ik hoop dat het toch meevalt en dat jullie anders samen tot een goede keuze kunnen komen.
Ik was ook zenuwachtig voor de echo, het lijkt me heel moeilijk om dan niet blij de deur uit te kunnen gaan. En idd wat je zegt had ik ook; toen ik hem nog niet voelde leek het niet zo echt, ik voel hem nu dagelijks trappelen en reageren op geluidjes, moet er niet aan denken nu die keuze te moeten maken. Laat je ons weten hoe het verder gaat? Ik leef iig met je mee. XxWrijf het er maar
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 27 augustus 2014 om 09:35
Wat erg en je onzekerheid, angst en hoop moeten nu vreselijk zijn. De oom en tante van mijn zoon hadden vorig jaar een (heel) slechte 20-weken echo met ook andere echo's en vruchtwaterpunctie daarna. Iedere keer weer die angst en de hoop en dan uiteindelijk een beslissing moeten nemen..
Ik hoop dat je heel snel in het Erasmus terecht kunt en dat je daar te horen krijgt dat het bij die ene afwijking blijft. Ik duim voor je. Heel veel sterkte voor nu.
Ik hoop dat je heel snel in het Erasmus terecht kunt en dat je daar te horen krijgt dat het bij die ene afwijking blijft. Ik duim voor je. Heel veel sterkte voor nu.
woensdag 27 augustus 2014 om 09:58
quote:kiki1987 schreef op 27 augustus 2014 @ 08:56:
Ik hoop maar dat het alleen die ene afwijking is, dat is goed te verhelpen en hij zal dan een normaal leven hebben net als ieder ander en zal alles kunnen doen.
Is het dat andere ( wat ze niet goed kon zien) dan is het echt heel erg mis en dan is hij echt zwaar gehandicapt en zal niet lang of niet leven. Dus hopen maar dat het alleen die "kleine" afwijking is ( voor mij is die afwijking helemaal niet klein maar het kan nog veel erger).
Ik ga zo maar even zelfs de verloskundige bellen en ook vragen waar gisteren allemaal naar is gekeken en wat er nu allemaal precies mis is.
Kiki, probeer het per stap te bekijken. Een echo is een momentopname.
Mijn dochter had een 'golfball' in een hartkamer en een heel kort bovenbeen. Samen met een dikke nekplooi bij week 12 leek ze bijna zeker Down syndroom te hebben.
De meting van het bovenbeen bleek fout gedaan door de echoscopiste. De arts die de GUO deed heeft alle ledematen van alle kanten bekeken en gemeten en zag geen afwijkingen.
Ik hoop voor je dat je zoontje maar 1 afwijking heeft en snel geholpen kan worden na zijn geboorte. Ik denk aan je!
Ik hoop maar dat het alleen die ene afwijking is, dat is goed te verhelpen en hij zal dan een normaal leven hebben net als ieder ander en zal alles kunnen doen.
Is het dat andere ( wat ze niet goed kon zien) dan is het echt heel erg mis en dan is hij echt zwaar gehandicapt en zal niet lang of niet leven. Dus hopen maar dat het alleen die "kleine" afwijking is ( voor mij is die afwijking helemaal niet klein maar het kan nog veel erger).
Ik ga zo maar even zelfs de verloskundige bellen en ook vragen waar gisteren allemaal naar is gekeken en wat er nu allemaal precies mis is.
Kiki, probeer het per stap te bekijken. Een echo is een momentopname.
Mijn dochter had een 'golfball' in een hartkamer en een heel kort bovenbeen. Samen met een dikke nekplooi bij week 12 leek ze bijna zeker Down syndroom te hebben.
De meting van het bovenbeen bleek fout gedaan door de echoscopiste. De arts die de GUO deed heeft alle ledematen van alle kanten bekeken en gemeten en zag geen afwijkingen.
Ik hoop voor je dat je zoontje maar 1 afwijking heeft en snel geholpen kan worden na zijn geboorte. Ik denk aan je!
woensdag 27 augustus 2014 om 10:00
Hey Kiki.. Wat ontzettend naar dat de echo niet goed was. Ik herken je situatie helemaal, van het negatieve voorgevoel tijdens je zwangerschap en de emotionele achtbaan waar je nu in zit. Ik hoop dat uiteindelijk de afwijkingen blijken mee te vallen, in die zin dat er iets aan gedaan kan worden.
Waarschijnlijk zal de vk het allemaal wel goed regelen maar dring anders echt aan op een afspraak bij het Erasmus op korte termijn. Meestal hebben ze wel ruimte voor spoedafspraken. Het is onmenselijk om nog tot na het weekend zo in spanning te zitten, dat begrijpen ze daar ook wel.
Sterkte en ik denk aan je!
Waarschijnlijk zal de vk het allemaal wel goed regelen maar dring anders echt aan op een afspraak bij het Erasmus op korte termijn. Meestal hebben ze wel ruimte voor spoedafspraken. Het is onmenselijk om nog tot na het weekend zo in spanning te zitten, dat begrijpen ze daar ook wel.
Sterkte en ik denk aan je!
woensdag 27 augustus 2014 om 10:09
Ik ben net gebeld. Ik kan maandagochtend vroeg terecht in het Erasmus. Ik had nog meer vragen maar had de receptioniste aan de lijn en zij zorgt ervoor dat ik straks wordt terug gebeld door een verloskundige of dat er morgen meer tijd voor mij wordt ingepland ( morgen echo is alleen maar zodat ik een leuke echo foto krijg en niet alleen van de afwijking, dat vonden ze ontzettend asociaal van de echoscopiste).
Net ook een heel belrondje naar familie gehad omdat de ene afwijking erfelijk is maar niemand kan bedenken wie het dan nog meer heeft..Straks maar even naar Polen bellen en het daar nog rond vragen en daarna even naar Zuid Amerika bellen of iemand het daar heeft.
Ik ben nu weer redelijk gerustgesteld op dit moment omdat ze net ook zeiden dat de ( ernstige) afwijking moeilijk was om te bekijken omdat hij er niet goed voor lag. De mindere afwijking heeft hij sowieso maar kan ook nog ( wat hier al werd gezegd) een momentopname zijn omdat hij er raar bij lag. Er is nog een kans dat hij helemaal gezond is...Wel een kleine kans maar ik hoop erop en anders hoop ik dat hij alleen die ene afwijking heeft die wel "meevalt".
Verder weet ik even niet meer wat ik moet doen. Er is niks meer op internet wat ik niet heb gelezen volgens mij, iedereen is ingelicht en heb alles gebeld wat ik maar kon bdenken met vragen dus nu weet ik het ff niet meer...
Iedereen heel erg bedankt voor de reacties en ervaringen, het voelt fijn om te lezen.
Net ook een heel belrondje naar familie gehad omdat de ene afwijking erfelijk is maar niemand kan bedenken wie het dan nog meer heeft..Straks maar even naar Polen bellen en het daar nog rond vragen en daarna even naar Zuid Amerika bellen of iemand het daar heeft.
Ik ben nu weer redelijk gerustgesteld op dit moment omdat ze net ook zeiden dat de ( ernstige) afwijking moeilijk was om te bekijken omdat hij er niet goed voor lag. De mindere afwijking heeft hij sowieso maar kan ook nog ( wat hier al werd gezegd) een momentopname zijn omdat hij er raar bij lag. Er is nog een kans dat hij helemaal gezond is...Wel een kleine kans maar ik hoop erop en anders hoop ik dat hij alleen die ene afwijking heeft die wel "meevalt".
Verder weet ik even niet meer wat ik moet doen. Er is niks meer op internet wat ik niet heb gelezen volgens mij, iedereen is ingelicht en heb alles gebeld wat ik maar kon bdenken met vragen dus nu weet ik het ff niet meer...
Iedereen heel erg bedankt voor de reacties en ervaringen, het voelt fijn om te lezen.
woensdag 27 augustus 2014 om 10:17
Ook zo stom ineens he...
Ik dacht de hele tijd ach als het kind er is dan ga ik weer lekker stappen en gaan we weer leuke dingen doen etc veel mensen hadden ook aangeboden om op te passen en nu blijk ik toch wel moederinstinct te hebben. Heb echt zoiets van ik blijf voor altijd bij mijn kind en niemand gaat oppassen en ik ga helemaal nergens meer heen en hij is van mij en niemand anders heel raar ineens. Heb een hele andere gedachtengang gekregen hiervan.
Hou ook ineens zoveel van hem en dat deed ik eigenlijk helemaal nog niet. Ik wilde ook zo graag een meisje en dacht echt dat als ik zou horen dat het een jongen was dat ik dat heel erg zou vinden...Nou dat hij een jongen is maakt mij echt niks meer uit. Alle cliches zijn echt waar.
Ik dacht de hele tijd ach als het kind er is dan ga ik weer lekker stappen en gaan we weer leuke dingen doen etc veel mensen hadden ook aangeboden om op te passen en nu blijk ik toch wel moederinstinct te hebben. Heb echt zoiets van ik blijf voor altijd bij mijn kind en niemand gaat oppassen en ik ga helemaal nergens meer heen en hij is van mij en niemand anders heel raar ineens. Heb een hele andere gedachtengang gekregen hiervan.
Hou ook ineens zoveel van hem en dat deed ik eigenlijk helemaal nog niet. Ik wilde ook zo graag een meisje en dacht echt dat als ik zou horen dat het een jongen was dat ik dat heel erg zou vinden...Nou dat hij een jongen is maakt mij echt niks meer uit. Alle cliches zijn echt waar.
woensdag 27 augustus 2014 om 10:37
woensdag 27 augustus 2014 om 10:49
Kiki, wat een stortvloed van emoties. Hopelijk krijg je morgen meer en betere informatie. Wees niet bang om te vragen of ze eea voor je willen opschrijven en vraag zoveel echofoto's als je wilt.
Je raakt me diep met je laatste bericht. Zo mooi hoe je moedergevoelens ontluiken. Jouw zoontje zit nu op een plek waar hij het liefste zit, diep in jou, net onder jouw hart. Wat de toekomst ook brengen zal, nu op dit moment heeft hij het mooiste plekje dat er is.
Ik hoop zo voor jullie dat de uiteindelijke uitslag beter is dan de verontrustende boodschap van gisteren.
Je raakt me diep met je laatste bericht. Zo mooi hoe je moedergevoelens ontluiken. Jouw zoontje zit nu op een plek waar hij het liefste zit, diep in jou, net onder jouw hart. Wat de toekomst ook brengen zal, nu op dit moment heeft hij het mooiste plekje dat er is.
Ik hoop zo voor jullie dat de uiteindelijke uitslag beter is dan de verontrustende boodschap van gisteren.
woensdag 27 augustus 2014 om 10:50
woensdag 27 augustus 2014 om 11:35
woensdag 27 augustus 2014 om 11:44
Wat heftig Kiki!
En ook heel naar dat je pas maandag terecht kan... vind dat ze jou nu echt niet zo lang kunnen laten wachten
Hopelijk hebben ze het gewoon niet goed gezien of is het alleen die minder erge afwijking.
En ook heel naar dat je pas maandag terecht kan... vind dat ze jou nu echt niet zo lang kunnen laten wachten
Hopelijk hebben ze het gewoon niet goed gezien of is het alleen die minder erge afwijking.
The most exciting, challenging and significant relationship is the one with yourself. And if you can find someone to love the you you love that’s fabulous
woensdag 27 augustus 2014 om 12:09
Ik heb goed nieuws!!!
Ik ben net gebeld...De foto's van gisteren zijn net toch opnieuw beoordeeld door 2 eigen verloskundige en een echoscopiste en die zagen de ernstige afwijking alle 3 HELEMAAL NIET! De kleine afwijking zagen ze wel maar die vonden zij er "gunstiger" uitzien dan gisteren werd gedacht!!!! Dus waarschijnlijk is die operatie direct na de geboorte niet eens nodig MAAR direct na de geboorte moet er wel iets aan gedaan worden. Ook zagen ze de afwijking maar bij 1 ledemaat en niet bij 2 ledematen!!!
Nu is de planning iets veranderd...Er is voor morgen plaats gemaakt voor een uitgebreide echo waarop die afwijkingen nog eens worden bekeken zodat ik meer zekerheid heb. Maandag sowieso nog wel naar het Erasmus.
Ik weet dat dit niets hoeft te betekenen maar het klinkt wel heeeel erg goed
Ik ben net gebeld...De foto's van gisteren zijn net toch opnieuw beoordeeld door 2 eigen verloskundige en een echoscopiste en die zagen de ernstige afwijking alle 3 HELEMAAL NIET! De kleine afwijking zagen ze wel maar die vonden zij er "gunstiger" uitzien dan gisteren werd gedacht!!!! Dus waarschijnlijk is die operatie direct na de geboorte niet eens nodig MAAR direct na de geboorte moet er wel iets aan gedaan worden. Ook zagen ze de afwijking maar bij 1 ledemaat en niet bij 2 ledematen!!!
Nu is de planning iets veranderd...Er is voor morgen plaats gemaakt voor een uitgebreide echo waarop die afwijkingen nog eens worden bekeken zodat ik meer zekerheid heb. Maandag sowieso nog wel naar het Erasmus.
Ik weet dat dit niets hoeft te betekenen maar het klinkt wel heeeel erg goed
