Zwanger
alle pijlers
Voel me helemaal niet zo gelukkig eigenlijk....
maandag 26 november 2012 om 10:49
Na lang twijfelen toch maar een topic geopend en ook maar gewoon onder mijn eigen nick...
Ik ben bijna 30 weken zwanger en voel me vanaf dag 1 eigenlijk gewoon ongelukkig. Heb een heel onbestemd gevoel, nergens zin in, ben echt de tijd aan het uitzitten. En dat wil ik dus niet. Ik wil genieten van deze (laatste) zwangerschap. Mijn lijf werkt niet zo mee, maar met minder werken is dat wel te doen. Ik kan mijn vinger niet op de oorzaak leggen. Ja hormonen. En ik weet dat ik en hormonen niet zo goed samen gaan, dat heb ik ook als ik ongesteld moet worden, dan ben ik ook een paar dagen ongelukkig. Het einde komt nu gelukkig in zicht, maar pffffff.
Ik weet dat het allemaal ondankbaar klinkt, maar ik wil echt wel heel graag dit kindje. Wat ik met dit topic wil? Wat herkenning misschien. Een hart onder de riem. Even anoniem kunnen klagen...
Ik ben bijna 30 weken zwanger en voel me vanaf dag 1 eigenlijk gewoon ongelukkig. Heb een heel onbestemd gevoel, nergens zin in, ben echt de tijd aan het uitzitten. En dat wil ik dus niet. Ik wil genieten van deze (laatste) zwangerschap. Mijn lijf werkt niet zo mee, maar met minder werken is dat wel te doen. Ik kan mijn vinger niet op de oorzaak leggen. Ja hormonen. En ik weet dat ik en hormonen niet zo goed samen gaan, dat heb ik ook als ik ongesteld moet worden, dan ben ik ook een paar dagen ongelukkig. Het einde komt nu gelukkig in zicht, maar pffffff.
Ik weet dat het allemaal ondankbaar klinkt, maar ik wil echt wel heel graag dit kindje. Wat ik met dit topic wil? Wat herkenning misschien. Een hart onder de riem. Even anoniem kunnen klagen...
maandag 26 november 2012 om 17:29
Heel herkenbaar! Ik ben nu bijna op de helft en heb van week 5 tot en met week 16 eigenlijk continue bloedingen gehad. Hoewel je er wel een beetje aan went, blijft het spannend. Steeds weer echo's om te kijken of t toch geen miskraam was.
Toen was het bloeden eindelijk voorbij. En net op t moment dat ik opgelucht adem haalde en dacht te kunnen gaan genieten, kreeg ik afgelopen week op een avond een hele heftige bloeding.
Ik wist zeker dat t helemaal mis was. Uiteindelijk in t ziekenhuis beland voor controle en toen bleek de kleine het nog prima te doen. Gelukkig maar
Maar er is eigenlijk nog geen dag geweest dat ik onbezorgd heb kunnen genieten van m'n zwangerschap en dat vind ik heel erg.
Vanwege m'n gezondheid was zwanger worden lange tijd onmogelijk. En nu ik het wel ben, lijkt het steeds mis te gaan. Wat een stress, ik ben echt helemaal op. Meer dan één kindje zal ik helaas niet krijgen, dus het voelt dubbel zo naar dat genieten niet lukt
Toen was het bloeden eindelijk voorbij. En net op t moment dat ik opgelucht adem haalde en dacht te kunnen gaan genieten, kreeg ik afgelopen week op een avond een hele heftige bloeding.
Ik wist zeker dat t helemaal mis was. Uiteindelijk in t ziekenhuis beland voor controle en toen bleek de kleine het nog prima te doen. Gelukkig maar
Maar er is eigenlijk nog geen dag geweest dat ik onbezorgd heb kunnen genieten van m'n zwangerschap en dat vind ik heel erg.
Vanwege m'n gezondheid was zwanger worden lange tijd onmogelijk. En nu ik het wel ben, lijkt het steeds mis te gaan. Wat een stress, ik ben echt helemaal op. Meer dan één kindje zal ik helaas niet krijgen, dus het voelt dubbel zo naar dat genieten niet lukt
maandag 26 november 2012 om 18:11
wat fijn om in dit topic te belanden, juist nu ik sinds een week het even helemaal zat ben.
Ik ben nu 16 weken zwanger en sinds een week of 7 enorm moe.
paar uur minder gaan werken zodat ik de week net door kom. buiten werk om doe ik niks, behalve rusten en slapen.
eerst kneep ik mezelf in mijn handjes dat ik niet misselijk was. iedereen zei, na 3 maanden wordt t beter. 12 weken..er gebeurde niks.
toen 4 maanden... ik wacht op de beruchte energieboost. ik zie hem niet...
ik erger me rot aan mensen die het niet snappen (is je ijzer gehalte wel goed?)
Iedereen heeft wel wat anders te melden over mijn moeheid.
ik moet genieten van mijn zwangerschap blabla
Ik ben zo futloos en voel me schuldig naar mijn werk en vriend toe. momenteel is de roze wolk nergens te bekenne.
fijn zo'n klaagtopic
Ik ben nu 16 weken zwanger en sinds een week of 7 enorm moe.
paar uur minder gaan werken zodat ik de week net door kom. buiten werk om doe ik niks, behalve rusten en slapen.
eerst kneep ik mezelf in mijn handjes dat ik niet misselijk was. iedereen zei, na 3 maanden wordt t beter. 12 weken..er gebeurde niks.
toen 4 maanden... ik wacht op de beruchte energieboost. ik zie hem niet...
ik erger me rot aan mensen die het niet snappen (is je ijzer gehalte wel goed?)
Iedereen heeft wel wat anders te melden over mijn moeheid.
ik moet genieten van mijn zwangerschap blabla
Ik ben zo futloos en voel me schuldig naar mijn werk en vriend toe. momenteel is de roze wolk nergens te bekenne.
fijn zo'n klaagtopic
maandag 26 november 2012 om 22:57
Hey jynta,
Ik ben nu 21 weken zwanger van m'n eerste..
En het meest gedenkwaardige moment volgens vriend is tot nu toe wel geweest dat ik in tranen uitriep: " iedereen zegt dat die klotewolk roze moet zijn, nou, die van mij is inktzwart met wat kleine opklaringen"
Dus ik denk dat ik je wel begrijp, ik ben er namelijk achter gekomen.. : zwanger zijn is niet mijn ding.
Heb vanaf dag 1 buikpijn gehad, hormonen all over the place, maak me voortdurend zorgen, ziek, zwak en misselijk, baal dat ik niet mag eten wat ik wil en vooral kan ik iedereen met de goede raad en zegt dat ik " ervan MOET genieten" een ros voor z'n harses verkopen..
Maar ook mijn mantra is: het gaat over en dan hebben we een zoon
Ik ben nu 21 weken zwanger van m'n eerste..
En het meest gedenkwaardige moment volgens vriend is tot nu toe wel geweest dat ik in tranen uitriep: " iedereen zegt dat die klotewolk roze moet zijn, nou, die van mij is inktzwart met wat kleine opklaringen"
Dus ik denk dat ik je wel begrijp, ik ben er namelijk achter gekomen.. : zwanger zijn is niet mijn ding.
Heb vanaf dag 1 buikpijn gehad, hormonen all over the place, maak me voortdurend zorgen, ziek, zwak en misselijk, baal dat ik niet mag eten wat ik wil en vooral kan ik iedereen met de goede raad en zegt dat ik " ervan MOET genieten" een ros voor z'n harses verkopen..
Maar ook mijn mantra is: het gaat over en dan hebben we een zoon
dinsdag 27 november 2012 om 09:09
Helpbrand, ik voel me een onwijze zeur nu. Jij hebt reden om je zorgen te maken met de bloedingen. Bij mij is er verder niks aan de hand: in een poep en een scheet zwanger, geen misselijkheid etc.
Missuus, jij dus ook. Ja dat genieten is wat he?
Ieniminie, kom maar lekker klagen hoor! Hier mag het! Vervelend dat je je zo moe en futloos voelt! Niet schuldig gaan voelen hoor, helemaal niet naar werk! Jij word nu betaald door UWV, dus zoveel last heeft je werk er niet van. Aan jezelf denken nu.
Hier ziet de dag er al wat beter uit dan gister. Heb ook een aantal activiteiten op de planning staan met dochter, dus we zijn lekker bezig de hele dag.
Missuus, jij dus ook. Ja dat genieten is wat he?
Ieniminie, kom maar lekker klagen hoor! Hier mag het! Vervelend dat je je zo moe en futloos voelt! Niet schuldig gaan voelen hoor, helemaal niet naar werk! Jij word nu betaald door UWV, dus zoveel last heeft je werk er niet van. Aan jezelf denken nu.
Hier ziet de dag er al wat beter uit dan gister. Heb ook een aantal activiteiten op de planning staan met dochter, dus we zijn lekker bezig de hele dag.
dinsdag 27 november 2012 om 10:06
ieniemienie, ik herken je schuldgevoel... Ik ben al thuis sinds ik 9 weken zwanger ben. Door die misselijkheid en de ziekenhuisopnames enz. En nu zei de gyn vrijdag dat ik de komende vier weken niet moest gaan werken, dat was nog teveel. Eerst rustig de conditie weer opbouwen. Zucht. Mijn contract loopt af op 30 december, dus ik ga dit jaar waarschijnlijk niet meer werken. Bovendien heb ik nu al (!!!) beginnende bekken-klachten waarvoor de vk me over een week of drie naar een therapeut wil sturen. Al met al heb ik zo'n donkerbruin vermoeden dat mijn hele zwangerschap zich in de ziektewet gaat afspelen. Als het ene voorbij is, begint het andere alweer..En ik hou er absoluut niet van om afhankelijk van het uwv oid te zijn, dus mn humeur is ook niet zo top de komende tijd.
Hè... toch wel fijn zo'n topic waarin je even ongegeneerd mag klagen zonder meteen verwijtende blikken te krijgen.
Hè... toch wel fijn zo'n topic waarin je even ongegeneerd mag klagen zonder meteen verwijtende blikken te krijgen.
dinsdag 27 november 2012 om 10:42
hier ook herkenning! Ik ben nu bijna 14 weken zwanger maar vanaf week 6 in de ziektewet beland vanwege hyperemesis gravidarum (heel veel kotsen). Drie keer aan het infuus in het ziekenhuis moeten aansterken, wat heb ik vaak verboden gedachtes gehad dat ik ze (het is een tweeling) anders maar weg moest laten halen, zodat het over was....... Gelukkig is het voor mij uitgekomen dat het rond 12 weken beter ging en kan ik nu weer eten. De lucht klaart voor mij weer langzaam op en ben op therapeutische basis weer aan het werk.
@kleinepien: wat rot dat je weer doortobt, ik heb je ooit eerder 'ontmoet' op het topic dat je opende over Zofran. Ik hoop echt dat je weer een beetj opknapt, want anders duurt 9 maanden zo lang!
Voel je niet schuldig hoor, het is echt heel herkenbaar allemaal, zie alleen al de hoeveelheid reacties hier!
@kleinepien: wat rot dat je weer doortobt, ik heb je ooit eerder 'ontmoet' op het topic dat je opende over Zofran. Ik hoop echt dat je weer een beetj opknapt, want anders duurt 9 maanden zo lang!
Voel je niet schuldig hoor, het is echt heel herkenbaar allemaal, zie alleen al de hoeveelheid reacties hier!
dinsdag 27 november 2012 om 11:14
Jynta, je bent helemaal geen zeur! Zo was m'n post niet bedoeld hoor
Ik herken wat je schrijft, vind zwanger zijn geen pretje. Wel vind ik het heel bijzonder dat ik (nadat we groen licht kregen) in no-time zwanger was en dat we een kindje krijgen. Maar als die 9 maanden 9 weken hadden kunnen zijn had ik ervoor getekend
Buiten de bloedingen, doe ik t gewoon niet zo goed op hormonen. Ik gedraag me normaal, maar man, wat voel ik me onzeker. Ik twijfel over werkelijk alles en m'n man noemt me soms "emotioneel een beetje wankel"... En aankomen vind ik niet makkelijk, maar dat gebeurt nu eenmaal als je zwanger bent. Niet mijn hobby.
Soms spreek ik dit soort dingen hardop uit tegen andere mensen dan m'n man en vriendinnen, maar dat kan ik ws beter niet doen. Mensen vinden het heel raar dat je niet GENIET. Alsof je ondankbaar bent ofzo. Wat mij betreft staat dat los van elkaar. Maar toch, het lijkt wel taboe.
Ik herken wat je schrijft, vind zwanger zijn geen pretje. Wel vind ik het heel bijzonder dat ik (nadat we groen licht kregen) in no-time zwanger was en dat we een kindje krijgen. Maar als die 9 maanden 9 weken hadden kunnen zijn had ik ervoor getekend
Buiten de bloedingen, doe ik t gewoon niet zo goed op hormonen. Ik gedraag me normaal, maar man, wat voel ik me onzeker. Ik twijfel over werkelijk alles en m'n man noemt me soms "emotioneel een beetje wankel"... En aankomen vind ik niet makkelijk, maar dat gebeurt nu eenmaal als je zwanger bent. Niet mijn hobby.
Soms spreek ik dit soort dingen hardop uit tegen andere mensen dan m'n man en vriendinnen, maar dat kan ik ws beter niet doen. Mensen vinden het heel raar dat je niet GENIET. Alsof je ondankbaar bent ofzo. Wat mij betreft staat dat los van elkaar. Maar toch, het lijkt wel taboe.
dinsdag 27 november 2012 om 12:44
Hier nog een niet-zo-happy-zwangere...
@ieneminie, wij kennen elkaar uit het 'uitgerekend in mei' topic . Ik herken wat je schrijft over de vermoeidheid, ben nu ook 16 weken en het lijkt helemaal niet minder te worden. Hier ook niet de beloofde energieboost helaas...Ik kom echt helemaal nergens toe en lig soms hele middagen te slapen.
@kleinepien, ik was al benieuwd hoe het met je ging naar aanleiding van je hyperemesis gravidarum-topic. Gelukkig gaat het inmiddels iets beter met je. Welke medicijnen hebben uiteindelijk geholpen? Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat je nu 12 weken bent, vaak is dat toch de periode waarna het beter gaat qua misselijkheid.
@ieneminie, wij kennen elkaar uit het 'uitgerekend in mei' topic . Ik herken wat je schrijft over de vermoeidheid, ben nu ook 16 weken en het lijkt helemaal niet minder te worden. Hier ook niet de beloofde energieboost helaas...Ik kom echt helemaal nergens toe en lig soms hele middagen te slapen.
@kleinepien, ik was al benieuwd hoe het met je ging naar aanleiding van je hyperemesis gravidarum-topic. Gelukkig gaat het inmiddels iets beter met je. Welke medicijnen hebben uiteindelijk geholpen? Misschien heeft het er ook wel mee te maken dat je nu 12 weken bent, vaak is dat toch de periode waarna het beter gaat qua misselijkheid.
dinsdag 27 november 2012 om 13:10
Jynta
Vervelend dat je je zo voelt. Ook hier wel herkenning hoor, vooral nu in de laatste weken (ruim 39 wk) ik ben enorm humeurig en heb nergens zin in. Het lukt me nauwelijks om aardig te doen tegen anderen, om me vervolgens weer kut te voelen dat ik zo bitchy doe. Vooral vriend heeft het zwaar, ik snauw hem steeds af... (kan wel janken nu ik dit opschrijf ) hij verdient mijn gedrag helemaal niet, hij doet zo zn best....
Het is mijn eerste, en ik ben ook echt vreselijk bang dat ik het straks helemaal niet leuk vind ... dat ik straks spijt heb en m'n leven zonder kind veel leuker vond.
Pffff...
Vervelend dat je je zo voelt. Ook hier wel herkenning hoor, vooral nu in de laatste weken (ruim 39 wk) ik ben enorm humeurig en heb nergens zin in. Het lukt me nauwelijks om aardig te doen tegen anderen, om me vervolgens weer kut te voelen dat ik zo bitchy doe. Vooral vriend heeft het zwaar, ik snauw hem steeds af... (kan wel janken nu ik dit opschrijf ) hij verdient mijn gedrag helemaal niet, hij doet zo zn best....
Het is mijn eerste, en ik ben ook echt vreselijk bang dat ik het straks helemaal niet leuk vind ... dat ik straks spijt heb en m'n leven zonder kind veel leuker vond.
Pffff...
dinsdag 27 november 2012 om 13:25
dinsdag 27 november 2012 om 13:27
Ach, wat fijn, dit topic!!! Ik ben nu 22 weken zwanger van de tweede en voel me echt rot. De eerste 18 weken alleen maar misselijk en overgeven. Wel 'gewoon' doorgewerkt. Nu voel ik me fysiek een stuk beter, maar voel ik mezelf k-u-t. Erg down, huilbuien, lusteloos. Vorige week voor de tweede keer dit met de verloskundige besproken en zij heeft mij direct doorgestuurd voor een kennismakingsgesprek bij een pop-poli. Zij gaan mij nu begeleiden om te voorkomen dat ik in een pre- of postpartum depressie beland. Ze nemen het erg serieus. Poeh, word ik wel een beetje zenuwachtig van. Sinds gisteren ook gestopt met werken. En ook ik voel me echt een watje. Sjonge jonge, ik ben alleen maar zwanger! En ik vind het ook erg moeilijk om mijn werk los te laten. Hopelijk worden mijn opdrachten goed overgenomen. Maandag weer een gesprek met mij manager en dan kijken we weer verder. Bluh, niks aan.
Fijn om hier ervaringen te lezen... Knuffels voor iedereen! Een vriendin zei gisteren: zwanger zijn en moeder worden zijn de moeilijkste dingen waar je lijf, hoofd en leven mee moeten omgaan! We zijn geen watjes!
Fijn om hier ervaringen te lezen... Knuffels voor iedereen! Een vriendin zei gisteren: zwanger zijn en moeder worden zijn de moeilijkste dingen waar je lijf, hoofd en leven mee moeten omgaan! We zijn geen watjes!
dinsdag 27 november 2012 om 15:55
dinsdag 27 november 2012 om 16:31
wat fijn al die herkenning. en heerlijk om even met zijn allen de klaagmodus aan te doen in dit topic.
er lijkt inderdaad in de buitenwereld een soort taboe op te rusten.
Je moet genieten en je hoort op je roze wolk te zitten.
Ik heb gister ook naar mijn vriend uitgesproken dat ik het momenteel helemaal niet leuk vind. En dat ik mij schuldig voel naar mijn werk en hem toe. Was een fijn gesprek.
Ook heb ik het vandaag tegen een vriendin gezegd. Die nam het ook heel begripvol op. Dat doet mij toch wel weer goed.
die stemmingswisselingen herken ik ook. huilen om niks. kort lontje om niks. Mezelf een zeur vinden en ondankbaar.
Gelukkig heeft vriendjelief een dikke huid en vangt hij me goed op.
Ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben!
Misschien kunnen we elkaar zo een beetje oppeppen
er lijkt inderdaad in de buitenwereld een soort taboe op te rusten.
Je moet genieten en je hoort op je roze wolk te zitten.
Ik heb gister ook naar mijn vriend uitgesproken dat ik het momenteel helemaal niet leuk vind. En dat ik mij schuldig voel naar mijn werk en hem toe. Was een fijn gesprek.
Ook heb ik het vandaag tegen een vriendin gezegd. Die nam het ook heel begripvol op. Dat doet mij toch wel weer goed.
die stemmingswisselingen herken ik ook. huilen om niks. kort lontje om niks. Mezelf een zeur vinden en ondankbaar.
Gelukkig heeft vriendjelief een dikke huid en vangt hij me goed op.
Ik ben blij te horen dat ik niet de enige ben!
Misschien kunnen we elkaar zo een beetje oppeppen
dinsdag 27 november 2012 om 16:52
woensdag 28 november 2012 om 15:26
Oh lieve Jynta!! Shit hè om je zo te voelen?
Ik vond die eerste week na de bevalling ook een hel. Hechtingen, aambeien en te veel mensen om mijn bed.
Terwijl ik een voorbeeldbaby had.
Ik zou graag een weekje in coma willen straks....
Gelukkig hebben we elkaar om begrip op te doen want dat is er bij kinderloze vrienden maar weinig.
Enne... Een derde? Ik zeg nooit nooit, maar mijn verloskundige ziet mij liever niet meer zwanger terug ivm die bekkenklachten.
Dikke knuffel!!!
Ik vond die eerste week na de bevalling ook een hel. Hechtingen, aambeien en te veel mensen om mijn bed.
Terwijl ik een voorbeeldbaby had.
Ik zou graag een weekje in coma willen straks....
Gelukkig hebben we elkaar om begrip op te doen want dat is er bij kinderloze vrienden maar weinig.
Enne... Een derde? Ik zeg nooit nooit, maar mijn verloskundige ziet mij liever niet meer zwanger terug ivm die bekkenklachten.
Dikke knuffel!!!
woensdag 28 november 2012 om 16:25
Hey dotts, ja die eerste week (weken) wil
Ik ook wel onder een steen, maar vind ik toch minder erg. Ik merk nu dat als ik werk ik me beter voel, maar doe dat nu maar 16u ivm
Mijn bekken. Ik voel me zo snel nutteloos. Vandaag dus een goede dag: lekker gewerkt en de middag thuis wat lopen rommelen...
Vlinder, dank je! Ik weet dat het wel goed komt, heb het eerder gedaan, maar pfffffffff.
Ik ook wel onder een steen, maar vind ik toch minder erg. Ik merk nu dat als ik werk ik me beter voel, maar doe dat nu maar 16u ivm
Mijn bekken. Ik voel me zo snel nutteloos. Vandaag dus een goede dag: lekker gewerkt en de middag thuis wat lopen rommelen...
Vlinder, dank je! Ik weet dat het wel goed komt, heb het eerder gedaan, maar pfffffffff.
zaterdag 1 december 2012 om 17:30
Deze week ben ik door een diep dal gegaan, lichamelijk maar vooral ook mentaal zat ik er helemaal doorheen.
Gister ben ik voor controle bij verloskundige geweest.
Hartje weer gehoord, alles goed met baby.
gister ook verteld over de grijze wolk en vermoeidheid.
ik hoefde het maar half uit te leggen, ze begreep alles. Ze heeft mijn ijzergehalte geprikt en die was inderdaad iets gedaald tov 5 weken geleden. Niet schrikbarend maar wel dat ik er dus blijkbaar erg last van heb.
Hoewel ik goed eet, neemt de baby alles en hou ik niks meer over voor mezelf.
ze gaf mij advies voor extra vitaminepil en floradix voor extra ijzer. Verder wat voedingstips en combineren ervan. Nooit geweten dat melk juist ijzer afbreekt, dus niet handig om dat te drinken bij avondeten. Ik ga nu dus mijn eetpatroon en dagindeling aanpassen.
Dit gesprek heeft mij goed gedaan, ik hoop nu dat ik de komende weken meer energie krijg!
Gister ben ik voor controle bij verloskundige geweest.
Hartje weer gehoord, alles goed met baby.
gister ook verteld over de grijze wolk en vermoeidheid.
ik hoefde het maar half uit te leggen, ze begreep alles. Ze heeft mijn ijzergehalte geprikt en die was inderdaad iets gedaald tov 5 weken geleden. Niet schrikbarend maar wel dat ik er dus blijkbaar erg last van heb.
Hoewel ik goed eet, neemt de baby alles en hou ik niks meer over voor mezelf.
ze gaf mij advies voor extra vitaminepil en floradix voor extra ijzer. Verder wat voedingstips en combineren ervan. Nooit geweten dat melk juist ijzer afbreekt, dus niet handig om dat te drinken bij avondeten. Ik ga nu dus mijn eetpatroon en dagindeling aanpassen.
Dit gesprek heeft mij goed gedaan, ik hoop nu dat ik de komende weken meer energie krijg!
zaterdag 1 december 2012 om 17:34
vrijdag 7 december 2012 om 23:54
Hey Pippip,
Ik heb momenteel even een opleving.. Maar ik snap precies wat je bedoeld.. Onze kleine schopt me zelfs wakker s nachts, zo actief is hij., en vd week voelde ik hem een paar dagen nauwelijks.. Ik maak me dan ook meteen zo ontzettend zorgen,, terwijl ik heus wel weet dat je met 23 weken zelfs niet iedere dag iets "moet" voelen..
Verder ben ik " pas" 5 kg aangekomen , in tegenstelling tot de meiden op m'n forum die allemaal al op 12 kg ofzo zitten.l waardoor ik me dus afvraag of hij wel goed groeit.,
Pffff en dan lees ik net een overlijdensbericht in de krant van een baby'tje wat de geboorte niet overleefd heeft.., dus ik snap je zo goed,, sterkte!
Ik heb momenteel even een opleving.. Maar ik snap precies wat je bedoeld.. Onze kleine schopt me zelfs wakker s nachts, zo actief is hij., en vd week voelde ik hem een paar dagen nauwelijks.. Ik maak me dan ook meteen zo ontzettend zorgen,, terwijl ik heus wel weet dat je met 23 weken zelfs niet iedere dag iets "moet" voelen..
Verder ben ik " pas" 5 kg aangekomen , in tegenstelling tot de meiden op m'n forum die allemaal al op 12 kg ofzo zitten.l waardoor ik me dus afvraag of hij wel goed groeit.,
Pffff en dan lees ik net een overlijdensbericht in de krant van een baby'tje wat de geboorte niet overleefd heeft.., dus ik snap je zo goed,, sterkte!
zaterdag 8 december 2012 om 07:05
Lief van je missuus. Fijn dat jij in een opleving zit! En wat naar zo'n rouwadvertentie, hè, dat grijpt je echt naar de keel.
Over die kilo's: vijf kilo is hartstikke mooi! Het hangt van je startgewicht af hoeveel kilo's mooi zijn om aan te komen. Ik ben zelf pas een pond aangekomen, ook 23 weken. Dat was bij de eerste ook zo. In totaal acht kilo aangekomen. Maar ik heb zeg maar meer dan genoeg vetreserves!!
Ons meisje blijkt erg klein, p5. Ik ben zelf ook klein, dus waarschijnlijk ligt het daaraan. Maar ik kan het niet laten steeds alle doemscenario's langs te lopen. Hopelijk blijft ze goed groeien, in ieder geval op haar curve, duimen maar!
Maak er een mooi weekend van!
Over die kilo's: vijf kilo is hartstikke mooi! Het hangt van je startgewicht af hoeveel kilo's mooi zijn om aan te komen. Ik ben zelf pas een pond aangekomen, ook 23 weken. Dat was bij de eerste ook zo. In totaal acht kilo aangekomen. Maar ik heb zeg maar meer dan genoeg vetreserves!!
Ons meisje blijkt erg klein, p5. Ik ben zelf ook klein, dus waarschijnlijk ligt het daaraan. Maar ik kan het niet laten steeds alle doemscenario's langs te lopen. Hopelijk blijft ze goed groeien, in ieder geval op haar curve, duimen maar!
Maak er een mooi weekend van!
