Vriendin is zwanger :-)

17-12-2012 12:23 238 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal.



Ik heb even gezocht, maar kon niets vergelijkbaars vinden. Hoewel er vast al wel zo'n topic als dit zal zijn, hoop ik dat jullie het niet erg vinden dat ik mijn eigen topic open.



Ik ben 36 jaar en mijn vriendin, ook 36, is momenteel zwanger (uitgerekend 3 juli 2013) en IK BEN ECHT SUPERBLIJ!!!!



De reden dat ik dit hier post is dat ik onlangs naar een andere stad verhuisd ben en ook nog eens thuiswerk. Met andere woorden, ik dacht: dingen die ik normaal aan vriendinnen of collega's met kinderen zou vragen, kan ik misschien op het Viva-forum posten. Ik lees namelijk al een tijd lang mee, en dit leek me wel een geschikte plek.



Dus ik hoop hier af en toe wat vragen te kunnen posten, vooral ook omdat mijn vriendin het allemaal niet zo boeiend vindt (ze vindt het wel leuk dat er een kind komt, hoor, maar van een roze wolk is bij haar gewoon geen sprake) en ik dus meestal degene ben die dingen uitzoekt op internet.



Om te beginnen twee vragen:



- Aanstaande vrijdag hebben we de zogenaamde nekplooimeting en afgelopen week heeft mijn vriendin bloed laten prikken voor de combinatietest. Nu zei de vrouw bij de balie van het ziekenhuis dat we daarna nog 5 werkdagen moeten wachten op 'de uitslag'. Maar nu vraag ik me af: uitslag van wat? Want de uitslag van het bloedprikken is dan toch al bekend (we hebben vrijdag ook een afspraak met de gynaecoloog, ik dacht dus om de uitslag van die bloedtest te krijgen). En de uitslag van de nekplooimeting krijg je toch meteen?



Als iemand hier antwoord op kan geven, graag, want we wachten met het vertellen aan vrienden en familie tot na de uitslag van de combinatietest en ik zou het leuk vinden als dat met kerst al zou kunnen.



- Tweede vraag is algemener en aan alle vrouwen hier die zwanger zijn (geweest). Ik ben heel benieuwd naar tips over wat voor soort steun en hulp en aandacht je op prijs stelt van je vriend/man tijdens de zwangerschap. Mijn vriendin heeft ontzettend weinig last van de bekende zwangerschapskwaaltjes, maar ik wil haar zo veel mogelijk steunen en er voor haar zijn. Heb bijvoorbeeld al een groot deel van het huishouden overgenomen.



Tof als jullie de tijd willen nemen voor antwoorden en tips!
anoniem_170824 wijzigde dit bericht op 17-12-2012 17:34
Reden: uitgerekende datum toegevoegd
% gewijzigd
IMHO
Alle reacties Link kopieren
quote:natanja schreef op 19 december 2012 @ 23:11:

En als het kind 15 is ben jij al 51... Oud!!Mijn vader was 50 toen ik geboren werd. Mijn ouders kregen 14 jaar na mijn broer en zus nog een kadootje. Hij is nu 89. Sommige vaders van mn vrienden zijn er al niet meer. Ja, er is een generatiekloof, maar mijn vader is mijn vader en ik heb er echt nooit onder geleden dat ik een oude vader heb hoor. Ben in ieder geval blij dat ik er ben Bovendien, wat is oud.. Mijn vader gaat nog vrolijk elke dag naar zijn werk op zn 89e
Alle reacties Link kopieren
quote:Maleficent schreef op 20 december 2012 @ 10:30:

[...]





[afbeelding]
Alle reacties Link kopieren
quote:Phoebexx schreef op 20 december 2012 @ 10:31:

Mijn vader gaat nog vrolijk elke dag naar zijn werk op zn 89e



Wat tof! Die van mij ging op z'n zestigste met prepensioen en is nu 67 en compleet ingedut in zijn pensionado plattelandshuisje.



Zo zie je maar dat leeftijd eigenlijk weinig zegt. Misschien heb jij je vader zelfs wel jong gehouden?
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Djieeeeezus Natanja. Wat een onder de gordel opmerking zeg. En jij voedt kinderen op???



Soms loopt het in het leven net ietsjes anders dan je zelf zou willen. Meer zeg ik er niet over maar je haalde het bloed onder mijn net nieuwbakken 35 jarige belastingverslindende maar o zo gelukkig dat het toch nog is gelukt moeder nagels vandaan. DOM DOM DOM.



Grimble: van harte joh! Geniet van deze mooi periode. Ik herken je in mijn man. Niets kinderlijk gewoon meelevend! Persoonlijk proef ik uit je post dat jouw vriendin best eens een vurige typje zou kunnen zijn dus wordt het af en toe slikken en weer doorgaan. Vooral niet happen en discussies aangaan. Misschien heb ik het mis hoor



Wij hadden ook direct de uitslag van de nekplooimeting. Vraag er zelf ook om. Hebben wij ook gedaan.



Succes en veel geluk!
Alle reacties Link kopieren
Grimble: ik denk dat een kindje proberen te krijgen op latere leeftijd omdat beide ouders er toen echt klaar voor waren misschien nog wel veel verstandiger is dan kinderen krijgen omdat je nog zo lekker jong bent en er daarom maar voor gaat. Als je nu 70 was zou ik nog iets van de reactie van Natanja kunnen begrijpen maar 36!!! Natuurlijk ben ik niet geheel objectief
Alle reacties Link kopieren
quote:grimblegrumble schreef op 20 december 2012 @ 10:15:

En ik ga me niet verantwoorden voor het feit dat ik er dan voor gekozen heb om een gezin te stichten met de liefde van mijn leven in plaats van de eerste de beste broedkip die wèl aan Natanja's leeftijdseisen voldoet.





Qua huishouden, de eerste paar maanden (en soms ook jaren ) zal het een kwestie zijn van flexibel worden. Stel je kind krijgt borstvoeding, dan is dat toch iets wat grootendeels op de schouders van je partner landt. Op den duur zullen flesjes met gekolfde melk dan vrijheid brengen, maar dat betekent dan tegelijkertijd ook kolftijd voor haar. Dan loopt je huishouden toch anders dan je vooraf inschat.

Jullie wereld gaat anders draaien dan voorheen. En een vieze vloer, of vaat van de avond ervoor nog op de eettafel 's ochtends, tja, dat is dan maar zo...
Alle reacties Link kopieren
@tof: ik denk eigenlijk ook wel dat je wel allerlei schema's en plannen kunt maken, maar zo'n baby/kind trekt zich daar natuurlijk niets van aan. Gelukkig zijn wij allebei wel flexibel ingesteld (mijn vriendin iets meer dan ik). Het belangrijkste voor ons is denk ik dat we het zo eerlijk mogelijk willen verdelen. Dus als zij door omstandigheden op een bepaald moment meer doet, dat ik dat dan in een andere situatie 'compenseer'.



En we hebben gelukkig ook allebei geen last van smetvrees, dus zo'n vieze vloer of vaat van de avond ervoor zal niet zo'n probleem zijn.



Wel merk ik dat het soms opeens op me afkomt. Ik zat laatst in mijn studeerkamer (de toekomstige babykamer) te werken en ik zat er een beetje over na te denken dat het bureau er dan uit moet, en een wiegje en commode erin en opeens zag ik mezelf naast die commode staan met de baby voor me en hoewel dat natuurlijk heel leuk was, had ik ook zoiets van HELP! Hoe ga ik dit in godsnaam allemaal doen?! Maar mijn broer heeft wel eens gezegd dat hij vanaf het moment dat het kind er was gewoon 'aanvoelde' wat er wanneer moest gebeuren, dus...



@Linda77: Dank je :-) En jij ook gefeliciteerd. Als ik je post goed lees is jouw baby al geboren. Hoe is het?

En: we zijn eigenlijk allebei nogal vurige types, hoewel we door de jaren heen (18 jaar al weer) wel milder zijn geworden. Ik zal me inhouden.
IMHO
Alle reacties Link kopieren
quote:Linda77 schreef op 20 december 2012 @ 12:21:

Grimble: ik denk dat een kindje proberen te krijgen op latere leeftijd omdat beide ouders er toen echt klaar voor waren misschien nog wel veel verstandiger is dan kinderen krijgen omdat je nog zo lekker jong bent en er daarom maar voor gaat. Als je nu 70 was zou ik nog iets van de reactie van Natanja kunnen begrijpen maar 36!!! Natuurlijk ben ik niet geheel objectief



Weet je: ik ben het eigenlijk hartstikke met je eens, maar ik ben ook niet objectief. Kijk, als mijn vriendin zes jaar geleden ook kinderen had gewild, had ik dat hartstikke leuk gevonden, maar eerlijk gezegd: dit kind is in ieder geval heel erg gewild en welkom en de ouders zijn nu ook 'uitgeraasd'. Kijk, tussen 25 en 30 gaan de meesten van ons opeens dingen doen die ze eerder niet voor mogelijk hielden: niet meer ieder weekend uit, niet meer met een rugzak low budget dwars door Azië reizen, settlen, etc. Als ik sommige topics in de peiler "relaties" lees, heb ik het gevoel dat veel vaders denken dat dit door de komst van een kind komt. Ze verwijten dan het kind (en de moeder) dat die hun jeugd hebben afgenomen. En dan gaan ze opeens de kont tegen de krib gooien. Neem dat topic van die moeder die een baby van drie maanden heeft en de vader gaat er vandoor. Nou, dat zal mij niet overkomen, daar ben ik echt te 'oud en wijs' voor, haha.



Wij hebben dat proces van je wilde haren verliezen doorgemaakt als iets dat vanuit onszelf komt (ik tenminste) en op die manier als het ware al ruimte in ons leven gemaakt voor de komst van het kind. Ik vraag me af of daar geen onderzoek naar gedaan is: dat de kans op een midlife crisis voor mensen die op latere leeeftijd kinderen kregen niet kleiner is.



Maar, ik denk dat aan beide (jong en ouder kinderen krijgen) voor- en nadelen zitten. Want de reden dat die opmerking mij kwetste is natuurlijk ook dat ik zelf wel eens gedacht heb: ik ben wel een oude papa. Misschien kan mijn kind me straks alleen maar met grijze haren herinneren.



Poe! Morgen de nekplooimeting en echo. Ik ben wel zenuwachtig, slaap slecht. Toch veel zorgen ook. Maar als ik het goed begrepen heb zal ik de foetus morgen ook zien bewegen (mijn vriendin is nu net twaalf weken zwanger) en dat lijkt me heel heftig op een positieve manier.
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Sorry, maar het verbaast me dat het tegenwoordig eigenlijk not done is om zeg maar voor je 34/35e aan kinderen te beginnen. Alsof je met kinderen niet meer kunt reizen en uitgaan. Dat zwanger worden tegen die tijd moeizamer kan gaan, dat er een verhoogd risico is op een miskraam en een niet gezond kind dat wordt min of meer als vanzelfsprekend gezien. Als pappa en mamma eerst maar kunnen uitrazen. En wie daar vraagtekens bij zet, kwetst? Ik gun je overigen het allerbeste. En sterkte morgen!
Alle reacties Link kopieren
quote:natanja schreef op 20 december 2012 @ 19:28:

Sorry, maar het verbaast me dat het tegenwoordig eigenlijk not done is om zeg maar voor je 34/35e aan kinderen te beginnen. Alsof je met kinderen niet meer kunt reizen en uitgaan. Dat zwanger worden tegen die tijd moeizamer kan gaan, dat er een verhoogd risico is op een miskraam en een niet gezond kind dat wordt min of meer als vanzelfsprekend gezien. Als pappa en mamma eerst maar kunnen uitrazen. En wie daar vraagtekens bij zet, kwetst?

Ga eens theeleuten bij Elninjoo, en val deze enthousiaste papa-in-wording niet meer lastig met gezwets...



TO, veel succes gewenst morgen. Ik hoop dat jullie een paar mooie plaatjes en goed nieuws mee naar huis krijgen!
quote:grimblegrumble schreef op 20 december 2012 @ 16:48:



Wel merk ik dat het soms opeens op me afkomt. Ik zat laatst in mijn studeerkamer (de toekomstige babykamer) te werken en ik zat er een beetje over na te denken dat het bureau er dan uit moet, en een wiegje en commode erin en opeens zag ik mezelf naast die commode staan met de baby voor me en hoewel dat natuurlijk heel leuk was, had ik ook zoiets van HELP! Hoe ga ik dit in godsnaam allemaal doen?! Maar mijn broer heeft wel eens gezegd dat hij vanaf het moment dat het kind er was gewoon 'aanvoelde' wat er wanneer moest gebeuren, dus...







Dat zou best eens kunnen . Mijn man vroeg me toen mijn eerste zwangerschap begon te vorderen heel zenuwachtig wat ie moest doen als de weeën begonnen. Nou, antwoordde ik, ze schijnen meestal 's nachts te beginnen dus ik zou eerst maar koffie gaan zetten. Man was niet erg gerustgesteld, maar toen het moment daar was was ie geweldig. Hij keek nergens raar van op tijdens de bevalling, niet van het feit dat ik ongecontroleerd grappen lag te maken tussen de weeën door, niet van het feit dat ik het bed onder scheet, niet van mijn onbedwingbare neiging zijn armen en benen letterlijk bont en blauw te knijpen tijdens een wel erg pijnlijke wee.



En toen de baby er eenmaal was idem dito. Hij durfde haar eerder in bad te stoppen dan ik, verschoonde blijmoedig de zoveelste luier en nam de bijzonder wakkere baby zonder dralen mee naar de woonkamer om daar even lekker met haar te knuffelen zodat ik een uurtje kon slapen tussen de voedingen door. Hij heeft zelfs een soort van beha voor me gefrot van sjaals omdat ik door monsterachtige stuwing in geen enkele reguliere beha meer paste.



En daar had ie allemaal geen les in gehad hoor, hij deed gewoon wat hem goed dunkte, de schat. En jou zo eens lezende heb ik een donkerbruin vermoeden dat het bij jou wel eens net zo zou kunnen gaan. En zo niet, dan heb je ook altijd nog een kraamverzorgster rondlopen aan wie je Alles kunt vragen .
Alle reacties Link kopieren
quote:grimblegrumble schreef op 20 december 2012 @ 10:18:

[...]





Dank je!



Maar ik vind het absoluut niet vervelend, hoor! Eerder leuk, want al deze vragen/opmerkingen gaan we ook krijgen als het kind eenmaal geboren is, dus dan heb ik mijn antwoorden/redenen klaar! En het is sowieso leuk om feedback van anderen te krijgen op dingen die ik tot nu toe alleen nog met mijn vriendin en mijn moeder besproken heb.En met al je/jullie nieuwe vragen kan je dan ook weer op het vivaforum terecht .
Alle reacties Link kopieren
quote:tof schreef op 20 december 2012 @ 20:03:

TO, veel succes gewenst morgen. Ik hoop dat jullie een paar mooie plaatjes en goed nieuws mee naar huis krijgen!



Dank je!

WAH! Wat heftig zeg, om naar zo'n scherm te krijgen en dan zo'n foetusje te zien bewegen (handje omhoog, handje omlaag, beentjes strekken en intrekken...)



Alles in orde, degene die de echo deed verwachtte op basis van de nekplooi dat alles goed zat, maar we moeten even op de uitkomst van de gehele combinatietest wachten, vanwege de kerstdagen tot donderdag. Maar goed, we hebben besloten nu familie en vrienden langzamerhand in te gaan lichten. Mijn beste vriend was bijna nog enthousiaster dan ik.



quote:Lady-Voldemort schreef op 20 december 2012 @ 20:21:

Mijn man vroeg me toen mijn eerste zwangerschap begon te vorderen heel zenuwachtig wat ie moest doen als de weeën begonnen. Nou, antwoordde ik, ze schijnen meestal 's nachts te beginnen dus ik zou eerst maar koffie gaan zetten.

geweldig! Zo'n droge opmerking, dat is ook precies iets wat mijn vriendin zou kunnen zeggen. Echte Hollandse nuchterheid, ik verbaas me daar soms best over (ben zelf toch wat... eh, zuidelijker in dit soort dingen)

[...]

En daar had ie allemaal geen les in gehad hoor, hij deed gewoon wat hem goed dunkte, de schat. En jou zo eens lezende heb ik een donkerbruin vermoeden dat het bij jou wel eens net zo zou kunnen gaan. En zo niet, dan heb je ook altijd nog een kraamverzorgster rondlopen aan wie je Alles kunt vragen .



Dankje! Ik hoop het ook.

Ik heb een paar weken geleden de kraamzorg geregeld. De kraamverzorgster leek me een heel leuk mens, lekker nuchter en down to earth. En erg aardig.



quote:zappie schreef op 21 december 2012 @ 14:50:

En met al je/jullie nieuwe vragen kan je dan ook weer op het vivaforum terecht .



Super! Nu we het gaan vertellen aan familie en vrienden hoop ik ook van mijn broers tips te gaan krijgen, maar ik heb veel aan jullie gehad. Zal zeker terug blijven komen.



Eigenlijk nu al een vraagje: mijn vriendin slaapt erg slecht. Ze moet veel naar de wc en komt dan moeilijk weer in slaap. De gynaecoloog kon wel iets voorschrijven, maar ze wil het eerst zonder medicijnen proberen. Iemand tips?
IMHO
Mijn tip: Een test laten doen om te kijken of je vriendin een blaasontsteking heeft (als dat nog niet gebeurt is).Ik heb wel eens een blaasontsteking gehad tijdens een zwangerschap en de enige klachten waren veel plassen, geen pijn of branderig gevoel. Meer plassen is normaal bij een zwangerschap, maar je hebt ook een grotere kans op een blaasontsteking.
Indien geen blaasontsteking: uitzitten . Ik had het ook in de eerste maanden van beide zwangerschappen, en het ging vanzelf over. Het schijnt een veelgehoorde klacht te zijn, maar ik zou niet weten hoe het komt. Aan het eind van de zwangerschap komt het trouwens weer terug, en dan wordt het veroorzaakt door de baby die intussen zo groot is geworden dat allerlei organen, ook de blaas, min of meer worden geplet.
Alle reacties Link kopieren
Over slecht slapen nog een gedachte; in de tijden dat ik tijdens mijn zwangerschappen wakker lag of vaak op moest, heb ik me er maar bij neergelegd dat dat een stuk training is op wat gaat komen. Als die spruit er namelijk een keer is, dan zullen de eerste maanden de nachten ook gebroken zijn. Er zijn enkele babies die al snel doorslapen, maar het meerendeel geniet ook 's nachts graag van zijn ouder(s).

Een stuk biologische voorbereiding dus
Alle reacties Link kopieren
@reisa78: Dank je, ik heb vriendin al aangespoord om binnenkort eens een potje plas naar de huisarts te brengen. Kan er even gekeken worden of het blaasontsteking is.



Maar ik denk dat het inderdaad gewoon de normale gang van zaken is waar Lady-Voldemort het over heeft. Mijn vraag was dus ook vooral: weet iemand hoe ze, zonder een pilletje ofzo, toch weer in slaap zou kunnen komen. Ik heb al gezegd dat ze misschien eens moet proberen om niet direct weer in slaap moet proberen te komen, maar gewoon even wat lezen, bijvoorbeeld een kopje warme melk maken en dan weer terug in bed te gaan. Ik heb gehoord dat zo'n 'pauze' wel eens kan helpen.



@tof: haha, zo kun je het ook bekijken. Ik zal eraan denken, de volgende keer dat ze weer over me heen het bed in klautert en mij ruw aan de kant duwt terwijl ze zich nestelt - en ik vervolgens dus ook wakker lig.
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Het was hier even helemaal fout gisteren...



Gisternacht had mijn vriendin eindelijk weer eens goed geslapen, en gisteren de hele dag was ze flink actief geweest: naar de stad gefietst, gefittnesst, daarna uit eten. Daarna had ik een matras voor d'r in de woonkamer gelegd en haar een lange massage gegeven.



De rest van de avond lag ze op dat matras te lezen, met de kachel aan en de kat spinnend in haar mandje en ik was eventjes helemaal gelukkig.



Bij het naar bed gaan ontdekte ze dat ze een aantal rode plekken op haar gezicht had en ze kloeg ook erg over extreme moeheid en over het feit dat ze iedere keer 's nachts eruit moest om te plassen.



Dus ik dacht: ik gooi even die wijze opmerking er tegenaan dat je dat ook als een soort oefening kan zien voor als het kind geboren is.



Fout...



Ze heeft wel een half uur hysterisch liggen huilen, dat het lichamelijk allemaal zo verschrikkelijk was en dat als ze de komende jaren niet meer kon slapen, het misschien wel een verkeerde beslissing was en dat ze lelijk aan het worden was.



Ik heb haar natuurlijk geprobeerd te sussen, lieve dingen te zeggen, benadrukken hoe mooi ik haar vind, maar er kwam geen einde aan. Uiteindelijk heb ik haar langzaam weer tot bedaren gebracht en om haar hoofd te laten stoppen met malen, heb ik een foto-album van vroeger gepakt en zijn we foto's gaan kijken.



Mijn vriendin is van nature heel positief ingesteld, dus dit was erg schrikken, Vanochtend was ze ook al weer de oude, maar zoals ik eerder ook al zei: ze heeft niet zoveel met zwanger zijn, er is bij haar absoluut geen sprake van een roze wolk ofzo. Soms denk ik wel, had ze dat maar wat meer, dan zou ze ook de mindere dingen wat beter kunnen dragen (en trouwens, ze heeft het volgens mij echt veel minder zwaar dan veel vrouwen, nauwelijks misselijkheid enzo).



Ik heb, omdat ze nu niet verdrietig was ofzo, wel gezegd dat ik vond dat ze teveel op het negatieve focuste. Het is toch ook hartstikke mooi dat we een kind krijgen? Die opmerking had volgens mij wel effect.



Het is ook niet zo dat ze het helemaal niet leuk vindt, tijdens de echo eergisteren bijvoorbeeld was ze echt supertrots, ze maakt nog de hele tijd grapjes over dat de foetus zo braaf poseerde voor de foto (daar maakte de gynaecoloog ook nog een opmerking over, dat'ie precies goed lag) en een paar nachten geleden maakte ze me midden in de nacht wakker om te vertellen dat het zo fijn is dat het kind in de zomer geboren wordt, omdat zomerkinderen zo vrolijk zijn.



Maar ik ben erg geschrokken gisteren. Ik weet wel dat we gewoon voor het eerst bezoek hebben gehad van de beruchte hormonen en dat ik er niets achter moet zoeken, maar ik ben ook maar een mens en ergens in mijn hoofd begon een duiveltje te zeggen: zie je wel, ze wil helemaal geen kind. Is niet zo, dat heeft ze me echt wel duidelijk kunnen maken en ik ben daar natuurlijk niet over begonnen, heb haar alleen maar getroost, maar plotseling had ik weer allemaal flashbacks naar die ellendige jaren dat we uit elkaar waren.



Ze heeft nu erg last van haar rug, dus ik ga haar denk ik zo even overhalen om een lekkere massage te ondergaan bij de Thaise salon om de hoek.



Bah wat naar allemaal. Ik zou maandagnacht eigenlijk bij vrienden gaan logeren, maar ik denk dat ik maar thuisblijf. Stel nou dat ze weer zo verdrietig is als ik er niet ben?



Ik weet niet waarom ik dit allemaal opschrijf, maar het lucht in ieder geval op om het van me af te schrijven en feedback van jullie zou erg welkom zijn.
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Dat verdrietig zijn, grote kans dat het de hormonen zijn. Sommige mannen vinden een zwangere vrouw juist mooier omdat ze dan echt op en top vrouw zijn, dus een opmerking in die trant zal het denk ik altijd goed doen. Misschien heeft zecwe even behoefte om alleen te zijn, dus ik zou haar gewoon vragen of ze wil dat je blijft of gaat. En een zwangerschapswolk? Volgens mij bestaat die niet echt. Alleen de momenten dat je je kindje voelt vind ik wel bijzonder.
Alle reacties Link kopieren
xxfamke, bedankt voor je berichtje. Ze was vanmiddag alweer haar optimistische, blijmoedige zelf, dus ik ben voor niets zo geschrokken.



Inderdaad, soms kun je ook teveel er willen zijn voor iemand. Ze heeft lekker lang liggen lezen op bed terwijl ik in de woonkamer zat en daarna zijn we twee uur gaan fietsen.



En goed ook om te weten dat er meer zijn die die zwangerschapswolk niet hebben. Als ik zo rondlees lijkt mijn vriendin wel de enige vrouw te zijn die niet de hele tijd op en top zit te genieten van het zwangerzijn, ondanks alle kwaaltjes.



Heel grappig, ik vertelde het vandaag aan mijn vader en die zei direct: ze vindt het vast niet zo leuk, dat hele zwanger zijn. Die had dat ook al wel verwacht dus.
IMHO
Ik heb nog nooit gepost in dit topic, maar wil als kersverse zwangere wel even zeggen dat ik er tot nu toe ook geen bal aan vind. Over lelijk worden wil ik nog niet nadenken, want ben nu vooral geirriteerd dat ik vooral dommer en luier word (en dus ook lelijk want sporten schiet er ernstig bij in, zag iets over je vriendin die nog was gaan fitnessen??? I wish!!) Gelukkig geen ruzies met CCman of uitgebreide huilbuien...ben gewoon bloedchagrijnig en onthoud helemaal niks :( Gelukkig maak ik me geen zorgen, ben zo relaxt als wat!
Alle reacties Link kopieren
Sommige vrouwen worden echt down tijdens hun zwangerschap, door de hormonen, dus ze kan er denk ik vrij weinig aan veranderen dat ze niet op een roze wolk zit.



Ik ben zelf nu 15 weken zwanger en ik zit ook niet echt op een roze wolk hoor. Ook niet down gelukkig. Ik ben gewoon normaal. Ook niet heel onzeker of gespannen ofzo wat je ook vaak leest.



Ik denk dat als ze zo'n bui heeft je haar beter een beetje met rust kunt laten.



Over maandagnacht, ik zou haar gewoon vragen wat ze wil maar ik denk dat je prima kan gaan hoor. Misschien krijgt ze die huilbuien wel vaker en je kan toch niet altijd bij haar blijven om haar te troosten mocht dat zo zijn. Misschien kun je wel erbij zeggen dat ze je altijd mag bellen, ook 's nachts.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie reacties, het klinkt misschien raar, maar dit soort opmerkingen stelt me wel gerust. Er heerst toch een heel romantisch beeld rond zwangerschap en hoewel ik wel weet dat dat beeld cliché en onrealistisch is, word je er toch door beïnvloed.



@ccbloom: lijkt me balen, goed dat je er wel relaxed onder blijft. Sterkte nog en toch gefeliciteerd met de zwangerschap! En succes met je tentamens (las ik in dat andere topic)!



@pucker: Jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap.

Ik denk dat ik er gisteren wel goed aangedaan heb om mijn vriendin te troosten, maar ik ga morgen inderdaad gewoon lekker naar dat feest. Heb inderdaad gezegd dat ze me moet bellen als ze daar behoefte aan heeft, ook al is het drie uur 's nachts, maar dat geldt eigenlijk gewoon altijd.



Maar zoals ik zei, vandaag was ze al weer heel optimistisch en stoer, het fietsen en daarna de massage bij de Thai hebben daar ook bij geholpen :-)
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Oh, ook weer even een praktisch vraagje, kon op internet niet echt iets vinden. Mijn vriendin heeft sinds ze zwanger is soms last van droge plekjes in haar gezicht, vooral rond haar ogen. Jeukt of schrijnt niet, gewoon droge plekjes. De apotheek heeft een hydraterende vaselinezalf gegeven, maar misschien weet iemand hier iets beters? Want die lijkt niet echt te helpen.
IMHO
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje heeft ook weleens droge plekjes daar smeer ik altijd vaseline lanette crème op, ook van de apotheek, dat helpt wel. Wel een aantal keer per dag smeren, dan is het na een aantal dagen een stuk minder of over.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven