Zwanger
alle pijlers
Vriendin is zwanger :-)
maandag 17 december 2012 om 12:23
Hallo allemaal.
Ik heb even gezocht, maar kon niets vergelijkbaars vinden. Hoewel er vast al wel zo'n topic als dit zal zijn, hoop ik dat jullie het niet erg vinden dat ik mijn eigen topic open.
Ik ben 36 jaar en mijn vriendin, ook 36, is momenteel zwanger (uitgerekend 3 juli 2013) en IK BEN ECHT SUPERBLIJ!!!!
De reden dat ik dit hier post is dat ik onlangs naar een andere stad verhuisd ben en ook nog eens thuiswerk. Met andere woorden, ik dacht: dingen die ik normaal aan vriendinnen of collega's met kinderen zou vragen, kan ik misschien op het Viva-forum posten. Ik lees namelijk al een tijd lang mee, en dit leek me wel een geschikte plek.
Dus ik hoop hier af en toe wat vragen te kunnen posten, vooral ook omdat mijn vriendin het allemaal niet zo boeiend vindt (ze vindt het wel leuk dat er een kind komt, hoor, maar van een roze wolk is bij haar gewoon geen sprake) en ik dus meestal degene ben die dingen uitzoekt op internet.
Om te beginnen twee vragen:
- Aanstaande vrijdag hebben we de zogenaamde nekplooimeting en afgelopen week heeft mijn vriendin bloed laten prikken voor de combinatietest. Nu zei de vrouw bij de balie van het ziekenhuis dat we daarna nog 5 werkdagen moeten wachten op 'de uitslag'. Maar nu vraag ik me af: uitslag van wat? Want de uitslag van het bloedprikken is dan toch al bekend (we hebben vrijdag ook een afspraak met de gynaecoloog, ik dacht dus om de uitslag van die bloedtest te krijgen). En de uitslag van de nekplooimeting krijg je toch meteen?
Als iemand hier antwoord op kan geven, graag, want we wachten met het vertellen aan vrienden en familie tot na de uitslag van de combinatietest en ik zou het leuk vinden als dat met kerst al zou kunnen.
- Tweede vraag is algemener en aan alle vrouwen hier die zwanger zijn (geweest). Ik ben heel benieuwd naar tips over wat voor soort steun en hulp en aandacht je op prijs stelt van je vriend/man tijdens de zwangerschap. Mijn vriendin heeft ontzettend weinig last van de bekende zwangerschapskwaaltjes, maar ik wil haar zo veel mogelijk steunen en er voor haar zijn. Heb bijvoorbeeld al een groot deel van het huishouden overgenomen.
Tof als jullie de tijd willen nemen voor antwoorden en tips!
Ik heb even gezocht, maar kon niets vergelijkbaars vinden. Hoewel er vast al wel zo'n topic als dit zal zijn, hoop ik dat jullie het niet erg vinden dat ik mijn eigen topic open.
Ik ben 36 jaar en mijn vriendin, ook 36, is momenteel zwanger (uitgerekend 3 juli 2013) en IK BEN ECHT SUPERBLIJ!!!!
De reden dat ik dit hier post is dat ik onlangs naar een andere stad verhuisd ben en ook nog eens thuiswerk. Met andere woorden, ik dacht: dingen die ik normaal aan vriendinnen of collega's met kinderen zou vragen, kan ik misschien op het Viva-forum posten. Ik lees namelijk al een tijd lang mee, en dit leek me wel een geschikte plek.
Dus ik hoop hier af en toe wat vragen te kunnen posten, vooral ook omdat mijn vriendin het allemaal niet zo boeiend vindt (ze vindt het wel leuk dat er een kind komt, hoor, maar van een roze wolk is bij haar gewoon geen sprake) en ik dus meestal degene ben die dingen uitzoekt op internet.
Om te beginnen twee vragen:
- Aanstaande vrijdag hebben we de zogenaamde nekplooimeting en afgelopen week heeft mijn vriendin bloed laten prikken voor de combinatietest. Nu zei de vrouw bij de balie van het ziekenhuis dat we daarna nog 5 werkdagen moeten wachten op 'de uitslag'. Maar nu vraag ik me af: uitslag van wat? Want de uitslag van het bloedprikken is dan toch al bekend (we hebben vrijdag ook een afspraak met de gynaecoloog, ik dacht dus om de uitslag van die bloedtest te krijgen). En de uitslag van de nekplooimeting krijg je toch meteen?
Als iemand hier antwoord op kan geven, graag, want we wachten met het vertellen aan vrienden en familie tot na de uitslag van de combinatietest en ik zou het leuk vinden als dat met kerst al zou kunnen.
- Tweede vraag is algemener en aan alle vrouwen hier die zwanger zijn (geweest). Ik ben heel benieuwd naar tips over wat voor soort steun en hulp en aandacht je op prijs stelt van je vriend/man tijdens de zwangerschap. Mijn vriendin heeft ontzettend weinig last van de bekende zwangerschapskwaaltjes, maar ik wil haar zo veel mogelijk steunen en er voor haar zijn. Heb bijvoorbeeld al een groot deel van het huishouden overgenomen.
Tof als jullie de tijd willen nemen voor antwoorden en tips!
anoniem_170824 wijzigde dit bericht op 17-12-2012 17:34
Reden: uitgerekende datum toegevoegd
Reden: uitgerekende datum toegevoegd
% gewijzigd
IMHO
donderdag 10 januari 2013 om 21:37
quote:Caribou schreef op 08 januari 2013 @ 13:39:
Perineum olie hoef je niet te kopen, dat is alleen maar een marketing ding en inspelen op de angsten van zwangere vrouwen. Het spul werkt niet.
De olie zelf misschien niet, maar de massage wel (als je die goed uitvoert, tenminste). En om de massage makkelijker te maken, helpt een zo neutraal mogelijk glijmiddel. Theoretisch zou je ook slaolie ofzo kunnen nemen, of glijmiddel voor de sex. Zelf nam ik liever een fijne olie ervoor.
En qua familie-gebeuren: ik zou aan je partner aangeven, dat als zij een keer rust nodig heeft hierin, dat jij dan bereid bent om op haar verzoek dan ook eens een stuk communicatie in hun richting op je te nemen. Op die manier laat je het aan haar (ieder dealt in principe met z'n eigen familie, is mijn motto), maar je geeft wel aan dat als het haar een keer teveel wordt, je het haar uit handen kan nemen.
Perineum olie hoef je niet te kopen, dat is alleen maar een marketing ding en inspelen op de angsten van zwangere vrouwen. Het spul werkt niet.
De olie zelf misschien niet, maar de massage wel (als je die goed uitvoert, tenminste). En om de massage makkelijker te maken, helpt een zo neutraal mogelijk glijmiddel. Theoretisch zou je ook slaolie ofzo kunnen nemen, of glijmiddel voor de sex. Zelf nam ik liever een fijne olie ervoor.
En qua familie-gebeuren: ik zou aan je partner aangeven, dat als zij een keer rust nodig heeft hierin, dat jij dan bereid bent om op haar verzoek dan ook eens een stuk communicatie in hun richting op je te nemen. Op die manier laat je het aan haar (ieder dealt in principe met z'n eigen familie, is mijn motto), maar je geeft wel aan dat als het haar een keer teveel wordt, je het haar uit handen kan nemen.
donderdag 10 januari 2013 om 21:46
quote:grimblegrumble schreef op 06 januari 2013 @ 10:48:
Nog even een vraagje aan Tof en Zappie en andere ervaringsdeskundigen die dit lezen:
Jullie hadden het over crème of zalf of olie die je op de buik kunt smeren om het rekkende gevoel te beperken. Ik vroeg me af of mensen tips hebben voor welk merk hier goed voor is en waar je het kunt kopen (heb al een paar crèmes bij de drogist gezien, maar dacht: ik vraag het hier even.
Hier verder alles goed. Schoonfamilie doet een beetje moeilijk waardoor mijn vriendin wat gestresst is en dus hoofdpijn heeft. En daar komt dan ook mijn eigen stress bij over de baan waar ik binnenkort mee zou beginnen en waar ik steeds maar niets van hoor. Maar verder gaat het eigenlijk prima :-)Mijn moeder zweert bij pure sesamolie. Geen enkel streepje overgehouden en ze heeft er ook haar vagina mee gemasseerd en niet gescheurd. Maar dat hoeft niet te komen door de olie, kan ook zomaar aanleg zijn (oma ook geen streepje of scheurtje). Sommigen zijn er heilig van overtuigd dat het werkt, anderen smeren zich een ongeluk en hebben alsnog een zebra-velletje en een totaalruptuur. Maar je hebt er niks mee te verliezen dus waarom niet.
Nog even een vraagje aan Tof en Zappie en andere ervaringsdeskundigen die dit lezen:
Jullie hadden het over crème of zalf of olie die je op de buik kunt smeren om het rekkende gevoel te beperken. Ik vroeg me af of mensen tips hebben voor welk merk hier goed voor is en waar je het kunt kopen (heb al een paar crèmes bij de drogist gezien, maar dacht: ik vraag het hier even.
Hier verder alles goed. Schoonfamilie doet een beetje moeilijk waardoor mijn vriendin wat gestresst is en dus hoofdpijn heeft. En daar komt dan ook mijn eigen stress bij over de baan waar ik binnenkort mee zou beginnen en waar ik steeds maar niets van hoor. Maar verder gaat het eigenlijk prima :-)Mijn moeder zweert bij pure sesamolie. Geen enkel streepje overgehouden en ze heeft er ook haar vagina mee gemasseerd en niet gescheurd. Maar dat hoeft niet te komen door de olie, kan ook zomaar aanleg zijn (oma ook geen streepje of scheurtje). Sommigen zijn er heilig van overtuigd dat het werkt, anderen smeren zich een ongeluk en hebben alsnog een zebra-velletje en een totaalruptuur. Maar je hebt er niks mee te verliezen dus waarom niet.
vrijdag 11 januari 2013 om 15:50
quote:Orzoo schreef op 10 januari 2013 @ 21:46:
Mijn moeder zweert bij pure sesamolie. Geen enkel streepje overgehouden en ze heeft er ook haar vagina mee gemasseerd en niet gescheurd. Maar dat hoeft niet te komen door de olie, kan ook zomaar aanleg zijn (oma ook geen streepje of scheurtje). Sommigen zijn er heilig van overtuigd dat het werkt, anderen smeren zich een ongeluk en hebben alsnog een zebra-velletje en een totaalruptuur. Maar je hebt er niks mee te verliezen dus waarom niet.
Bedankt voor de tip. Inderdaad, niets te verliezen en als ik het masseren doe, maak ik me ook nog een beetje nuttig.
quote:tof schreef op 10 januari 2013 @ 21:37:
De olie zelf misschien niet, maar de massage wel (als je die goed uitvoert, tenminste). En om de massage makkelijker te maken, helpt een zo neutraal mogelijk glijmiddel. Theoretisch zou je ook slaolie ofzo kunnen nemen, of glijmiddel voor de sex. Zelf nam ik liever een fijne olie ervoor.
Daar moeten we ons dus even in gaan verdiepen. Heb even wat gegoogled en er komt behoorlijk wat techniek bij kijken.
quote:En qua familie-gebeuren: ik zou aan je partner aangeven, dat als zij een keer rust nodig heeft hierin, dat jij dan bereid bent om op haar verzoek dan ook eens een stuk communicatie in hun richting op je te nemen. Op die manier laat je het aan haar (ieder dealt in principe met z'n eigen familie, is mijn motto), maar je geeft wel aan dat als het haar een keer teveel wordt, je het haar uit handen kan nemen.
Ja, dat is ook ons motto. Maar in dit geval is dit wel een goede tip. Vond vriendin ook. Denk niet dat ze er ook gebruik van gaat maken, maar het idee dat ze, als het nodig is, op mij terug kan vallen is natuurlijk prettig.
Verder alles goed hier, vriendin is veel moe, maar sport nog gewoon. Het gaat ook beter nu ze weer naar werk gaat (laatste twee weken van het afgelopen jaar had ze vakantie). Klinkt misschien gek, maar de regelmaat doet haar goed.
Tot de twintig weken echo hebben we geen afspraak met de gynaecoloog meer, dus het is ook wat minder nadrukkelijk aanwezig in ons leven.
Ik ben aangenomen voor die baan . Dat betekent 40 uur per week werken en een behoorlijke reistijd vanaf nu, maar met heel veel thuiswerken. En het contract loopt tot augustus, dus mocht het verlengd worden kan ik dan proberen te bedingen om een dag per week minder te werken zodat we de zorg kunnen delen.
Mijn moeder zweert bij pure sesamolie. Geen enkel streepje overgehouden en ze heeft er ook haar vagina mee gemasseerd en niet gescheurd. Maar dat hoeft niet te komen door de olie, kan ook zomaar aanleg zijn (oma ook geen streepje of scheurtje). Sommigen zijn er heilig van overtuigd dat het werkt, anderen smeren zich een ongeluk en hebben alsnog een zebra-velletje en een totaalruptuur. Maar je hebt er niks mee te verliezen dus waarom niet.
Bedankt voor de tip. Inderdaad, niets te verliezen en als ik het masseren doe, maak ik me ook nog een beetje nuttig.
quote:tof schreef op 10 januari 2013 @ 21:37:
De olie zelf misschien niet, maar de massage wel (als je die goed uitvoert, tenminste). En om de massage makkelijker te maken, helpt een zo neutraal mogelijk glijmiddel. Theoretisch zou je ook slaolie ofzo kunnen nemen, of glijmiddel voor de sex. Zelf nam ik liever een fijne olie ervoor.
Daar moeten we ons dus even in gaan verdiepen. Heb even wat gegoogled en er komt behoorlijk wat techniek bij kijken.
quote:En qua familie-gebeuren: ik zou aan je partner aangeven, dat als zij een keer rust nodig heeft hierin, dat jij dan bereid bent om op haar verzoek dan ook eens een stuk communicatie in hun richting op je te nemen. Op die manier laat je het aan haar (ieder dealt in principe met z'n eigen familie, is mijn motto), maar je geeft wel aan dat als het haar een keer teveel wordt, je het haar uit handen kan nemen.
Ja, dat is ook ons motto. Maar in dit geval is dit wel een goede tip. Vond vriendin ook. Denk niet dat ze er ook gebruik van gaat maken, maar het idee dat ze, als het nodig is, op mij terug kan vallen is natuurlijk prettig.
Verder alles goed hier, vriendin is veel moe, maar sport nog gewoon. Het gaat ook beter nu ze weer naar werk gaat (laatste twee weken van het afgelopen jaar had ze vakantie). Klinkt misschien gek, maar de regelmaat doet haar goed.
Tot de twintig weken echo hebben we geen afspraak met de gynaecoloog meer, dus het is ook wat minder nadrukkelijk aanwezig in ons leven.
Ik ben aangenomen voor die baan . Dat betekent 40 uur per week werken en een behoorlijke reistijd vanaf nu, maar met heel veel thuiswerken. En het contract loopt tot augustus, dus mocht het verlengd worden kan ik dan proberen te bedingen om een dag per week minder te werken zodat we de zorg kunnen delen.
IMHO
maandag 14 januari 2013 om 10:34
quote:grimblegrumble schreef op 13 januari 2013 @ 13:02:
Tot die conclusie was ik ook al gekomen, ja. I've curbed my enthusiasm...
Gelukkig, ik kreeg al schrikbeelden... Een buik insmeren gaat natuurlijk prima. En waar je tezijnertijd evt. hulp bij kunt bieden, als gewenst, is scheren/trimmen van onder Dat zelf doen gaat vrij lastig, als er een dikke buik voorzit.
Gefeliciteerd nog met je nieuwe baan!
Qua kinderopvang bekijken, daar had ik hier pas op wat latere leeftijd van de kinderen mee te doen, dus misschien niet de beste tips. Zelf vond ik het altijd belangrijk dat het een fijn gevoel gaf er te zijn, dat je er welkom voelt. Dat het personeel openstond en tijd had voor je, en ook contact probeerde te maken met het kind waar het om gaat (lastiger in jullie geval). Dat het er schoon was en rook, vloeren en meubels die goed te reinigen zijn. In hoeverre ze meegaan in een ritme van het kind/de familie, of dat ze hun eigen (eet/drink/slaap) tijden opleggen als een kindje daar is. Bereidheid en mogelijkheid (koelkastruimte) om borstvoeding te flesvoeren lijkt me belangrijk (als van toepassing).
Tot die conclusie was ik ook al gekomen, ja. I've curbed my enthusiasm...
Gelukkig, ik kreeg al schrikbeelden... Een buik insmeren gaat natuurlijk prima. En waar je tezijnertijd evt. hulp bij kunt bieden, als gewenst, is scheren/trimmen van onder Dat zelf doen gaat vrij lastig, als er een dikke buik voorzit.
Gefeliciteerd nog met je nieuwe baan!
Qua kinderopvang bekijken, daar had ik hier pas op wat latere leeftijd van de kinderen mee te doen, dus misschien niet de beste tips. Zelf vond ik het altijd belangrijk dat het een fijn gevoel gaf er te zijn, dat je er welkom voelt. Dat het personeel openstond en tijd had voor je, en ook contact probeerde te maken met het kind waar het om gaat (lastiger in jullie geval). Dat het er schoon was en rook, vloeren en meubels die goed te reinigen zijn. In hoeverre ze meegaan in een ritme van het kind/de familie, of dat ze hun eigen (eet/drink/slaap) tijden opleggen als een kindje daar is. Bereidheid en mogelijkheid (koelkastruimte) om borstvoeding te flesvoeren lijkt me belangrijk (als van toepassing).
maandag 14 januari 2013 om 17:59
@tof: bedankt voor de tips, daar kan ik wat mee.
Mijn broer had ook al gezegd, ze kunnen nog zoveel pedagogische programma's op hun website zetten, uiteindelijk gaat het erom of je bij de rondleiding een goed gevoel hebt - dat je denkt: ja, hier wil ik mijn kinderen wel de dag laten doorbrengen.
We gaan binnenkort kijken bij het kinderdagverblijf om de hoek. Tot nu toe heb ik er een heel goed gevoel over, de website en het introfilmpje sluit precies aan bij hoe wij met ons kind willen omgaan en het contact aan de telefoon toen ik vanochtend een afspraak maakte was ook heel goed. Maar voor de vergelijk gaan we ook nog even rondneuzen.
quote:Orzoo schreef op 14 januari 2013 @ 10:36:
Idd kun je later wel helpen met scheren etc. En nagels knippen/lakken
En met een palmblad koelte toewuiven...
Hoewel het me niet zou verbazen als ik daar serieus nog aan moet beginnen. Ik merk namelijk dat mijn lieve, stoere, onafhankelijke vriendin die tot nu toe nog niet wilde dat ik een deur voor haar openhield lichtelijk divagedrag begint te vertonen. Vragen of ik even een raam open kan doen terwijl ze er zelf dichterbij staat enzo. Vind het tot nu toe nog niet irritant, eerder schattig.
Mijn broer had ook al gezegd, ze kunnen nog zoveel pedagogische programma's op hun website zetten, uiteindelijk gaat het erom of je bij de rondleiding een goed gevoel hebt - dat je denkt: ja, hier wil ik mijn kinderen wel de dag laten doorbrengen.
We gaan binnenkort kijken bij het kinderdagverblijf om de hoek. Tot nu toe heb ik er een heel goed gevoel over, de website en het introfilmpje sluit precies aan bij hoe wij met ons kind willen omgaan en het contact aan de telefoon toen ik vanochtend een afspraak maakte was ook heel goed. Maar voor de vergelijk gaan we ook nog even rondneuzen.
quote:Orzoo schreef op 14 januari 2013 @ 10:36:
Idd kun je later wel helpen met scheren etc. En nagels knippen/lakken
En met een palmblad koelte toewuiven...
Hoewel het me niet zou verbazen als ik daar serieus nog aan moet beginnen. Ik merk namelijk dat mijn lieve, stoere, onafhankelijke vriendin die tot nu toe nog niet wilde dat ik een deur voor haar openhield lichtelijk divagedrag begint te vertonen. Vragen of ik even een raam open kan doen terwijl ze er zelf dichterbij staat enzo. Vind het tot nu toe nog niet irritant, eerder schattig.
IMHO
vrijdag 18 januari 2013 om 11:13
quote:Orzoo schreef op 14 januari 2013 @ 18:39:
Geloof me. Als haar teennagels een centimeter te lang zijn en haar kruis een weelderige bush is geworden (waar de VK of gyn leuk in mag neuzen) maar ze er zelf niet meer goed bij kan wil ze wel geschoren en geknipt worden.
Ik sta geheel tot haar beschikking
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
Geloof me. Als haar teennagels een centimeter te lang zijn en haar kruis een weelderige bush is geworden (waar de VK of gyn leuk in mag neuzen) maar ze er zelf niet meer goed bij kan wil ze wel geschoren en geknipt worden.
Ik sta geheel tot haar beschikking
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
IMHO
maandag 21 januari 2013 om 10:48
quote:grimblegrumble schreef op 18 januari 2013 @ 11:13:
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
Ik zou niet te veel invullen voor haar. Zelf in mijn omgeving ook 2 koppels waarbij het niet lukt, en elk 2 keer zwangerschapsnieuws verteld. Als je hier op het forum rondleest hoor je ook het verhaal uit dat perspectief; dat een vrouw in zo'n geval oprecht blij is over de zwangerschap van een ander koppel, maar dat het diep van binnen natuurlijk ook wel confronterend is m.b.t. de eigen situatie. En dat dat iets is om dan vooral met de eigen partner verder te bespreken/verwerken.
Vertellen moet je het sowieso, beter nu dan pas met het geboortekaartje. Ik zou het nieuws vertellen, en het er even over hebben, maar niet eindeloos op het onderwerp blijven hangen. Als je vriendin erover door wil gaan, kan dat dan op haar geleide, en anders geef je genoeg opening om op een ander onderwerp over te gaan. Ik zou haar niet met de neus drukken op het feit dat het bij haar tot nu toe niet lukt. Als je haar al wat langer niet gezien hebt, dan hebben jullie vast genoeg andere dingen om het over te hebben.
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
Ik zou niet te veel invullen voor haar. Zelf in mijn omgeving ook 2 koppels waarbij het niet lukt, en elk 2 keer zwangerschapsnieuws verteld. Als je hier op het forum rondleest hoor je ook het verhaal uit dat perspectief; dat een vrouw in zo'n geval oprecht blij is over de zwangerschap van een ander koppel, maar dat het diep van binnen natuurlijk ook wel confronterend is m.b.t. de eigen situatie. En dat dat iets is om dan vooral met de eigen partner verder te bespreken/verwerken.
Vertellen moet je het sowieso, beter nu dan pas met het geboortekaartje. Ik zou het nieuws vertellen, en het er even over hebben, maar niet eindeloos op het onderwerp blijven hangen. Als je vriendin erover door wil gaan, kan dat dan op haar geleide, en anders geef je genoeg opening om op een ander onderwerp over te gaan. Ik zou haar niet met de neus drukken op het feit dat het bij haar tot nu toe niet lukt. Als je haar al wat langer niet gezien hebt, dan hebben jullie vast genoeg andere dingen om het over te hebben.
vrijdag 25 januari 2013 om 23:45
zaterdag 26 januari 2013 om 00:49
quote:grimblegrumble schreef op 18 januari 2013 @ 11:13:
[...]
Ik sta geheel tot haar beschikking
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
Jee dat is idd lastig. Misschien heb je iets aan de tips in dit topic
Hoe vertellen dat ik zwanger ben, als het bij zus niet lukt.
[...]
Ik sta geheel tot haar beschikking
Even iets heel anders. Ik heb een vriendin met wie ik de laatste tijd door mijn verhuizing weinig contact gehad heb, maar die wel heel dicht bij me staat. Door wat tegenslagen in haar leven is zij pas op latere leeftijd getrouwd (42) en ik weet dat zij graag kinderen zou willen. Dat is haar echter tot nu toe niet gelukt. Ik heb haar nog niet gezien sinds december en heb binnenkort een afspraak met haar. Ik wil haar natuurlijk graag vertellen over het kind dat wij nu verwachten, maar denk ook dat het wel eens confronterend zou kunnen zijn voor haar. Heeft iemand tips voor hoe hier het beste mee om te gaan?
Jee dat is idd lastig. Misschien heb je iets aan de tips in dit topic
Hoe vertellen dat ik zwanger ben, als het bij zus niet lukt.
zaterdag 26 januari 2013 om 16:34
Wat betreft rondleiding kdv:
Let absoluut op je gevoel! Je gevoel moet goed zijn, je brengt daar wel je kind weg. Bedenk van te voren wat je graag wilt weten, vragen stellen, rond kijken, hoe gaan ze met de kinderen om? Wat vinden jullie belangrijk en wat is hun visie? Komt dat (gedeeltelijk) overeen.
En vergelijken met andere kdv's. Dan proef je verschil.
Prijs is ook belangrijk maar ik ben zelf van mening ik kies dan liever de iets duurdere dan de goedkopere waar mijn kind minder word verzorgd / minder leuke medewerkers etc.
Let absoluut op je gevoel! Je gevoel moet goed zijn, je brengt daar wel je kind weg. Bedenk van te voren wat je graag wilt weten, vragen stellen, rond kijken, hoe gaan ze met de kinderen om? Wat vinden jullie belangrijk en wat is hun visie? Komt dat (gedeeltelijk) overeen.
En vergelijken met andere kdv's. Dan proef je verschil.
Prijs is ook belangrijk maar ik ben zelf van mening ik kies dan liever de iets duurdere dan de goedkopere waar mijn kind minder word verzorgd / minder leuke medewerkers etc.
zaterdag 26 januari 2013 om 16:46
Hoi ikbenik! Bedankt voor je tip. Ik ben het helemaal met je eens. We hebben bij drie kinderdagverblijven gekeken. Één viel direct af omdat ze daar alleen verticale groepen hebben (daar ben ik vooral niet zo'n fan van, mijn vriendin heeft er niet echt problemen mee). Bleven er twee over: van één vond ik dat ze beter hun visie onder woorden konden brengen, maar die was erg massaal. Ik vond het er een beetje stinken en eerlijk gezegd wat te chaotisch.
De ander was veel kleinschaliger. We hadden daar een goed gevoel over en hun visie sprak me aan (hoewel ik wel vond dat de rondleider die zelf wat moeilijk onder woorden kon brengen).
Het wordt waarschijnlijk de kleinschaligere. Die is ook duurder (en een beetje elitair), maar om de hoek van waar we wonen en ons gevoel was er gewoon beter bij.
@Tof & Orzoo: bedankt voor de tips weer, jullie zijn echt super! Ik baal een beetje, want de afspraak is weer niet doorgegaan. In de link die jij plaatste, Orzoo, stond trouwens dat je het beter per telefoon kan vertellen, dus ik denk dat ik haar vanmiddag ga bellen. Want we hebben het allebei zo druk dat het er binnenkort niet van gaat komen.
Dat heeft te maken met wat ik al eerder hier had geschreven, namelijk dat ik net verhuisd ben. Ik vind het wel jammer, hoor. Heel veel vrienden met wie ik anders dit soort dingen zou kunnen delen zijn nu niet echt binnen handbereik en ik been geen beller.
@Dolores007: thanks
Zal ik zeker doen.
De ander was veel kleinschaliger. We hadden daar een goed gevoel over en hun visie sprak me aan (hoewel ik wel vond dat de rondleider die zelf wat moeilijk onder woorden kon brengen).
Het wordt waarschijnlijk de kleinschaligere. Die is ook duurder (en een beetje elitair), maar om de hoek van waar we wonen en ons gevoel was er gewoon beter bij.
@Tof & Orzoo: bedankt voor de tips weer, jullie zijn echt super! Ik baal een beetje, want de afspraak is weer niet doorgegaan. In de link die jij plaatste, Orzoo, stond trouwens dat je het beter per telefoon kan vertellen, dus ik denk dat ik haar vanmiddag ga bellen. Want we hebben het allebei zo druk dat het er binnenkort niet van gaat komen.
Dat heeft te maken met wat ik al eerder hier had geschreven, namelijk dat ik net verhuisd ben. Ik vind het wel jammer, hoor. Heel veel vrienden met wie ik anders dit soort dingen zou kunnen delen zijn nu niet echt binnen handbereik en ik been geen beller.
@Dolores007: thanks
Zal ik zeker doen.
IMHO
zondag 27 januari 2013 om 17:12
Heb heel grappig gedroomd vannacht. Het kind was al geboren (het was een meisje, maar in het echt weten we het nog niet).
Het was natuurlijk superleuk, het was mooi weer en we gingen naar een leuke koffiebar in Berlijn waar we vaak met vrienden komen.
Maar het grappige aan de droom was dat het allemaal heel realistisch was. We waren heel moe omdat we de hele nacht opmoesten. En alles ging mis. Mijn vriendin en ik zaten ontzettend te stuntelen, vooral het luierverschonen lukte maar niet. Op een gegeven moment zat de hele kamer onder de poep omdat het maar niet lukte. Maar we bleven positief en het was ontzettend leuk.
Ik weet het niet, je hoort vaak dat een kind een zware wissel op een relatie trekt (en wat je soms op dit forum leest maakt je bijna bang om überhaupt aan kinderen te beginnen), maar als mijn droom een beetje een indicatie is van hoe het gaat worden, ga ik alleen maar nog verliefder op mijn vriendin worden het komende jaar.
Wou ik even delen...
Nog twee weken tot de 20 weken-echo. Duurt lang!
Het was natuurlijk superleuk, het was mooi weer en we gingen naar een leuke koffiebar in Berlijn waar we vaak met vrienden komen.
Maar het grappige aan de droom was dat het allemaal heel realistisch was. We waren heel moe omdat we de hele nacht opmoesten. En alles ging mis. Mijn vriendin en ik zaten ontzettend te stuntelen, vooral het luierverschonen lukte maar niet. Op een gegeven moment zat de hele kamer onder de poep omdat het maar niet lukte. Maar we bleven positief en het was ontzettend leuk.
Ik weet het niet, je hoort vaak dat een kind een zware wissel op een relatie trekt (en wat je soms op dit forum leest maakt je bijna bang om überhaupt aan kinderen te beginnen), maar als mijn droom een beetje een indicatie is van hoe het gaat worden, ga ik alleen maar nog verliefder op mijn vriendin worden het komende jaar.
Wou ik even delen...
Nog twee weken tot de 20 weken-echo. Duurt lang!
IMHO
woensdag 13 februari 2013 om 18:31
@lisa077: ben wel benieuwd waar je je zo aan ergerde. En is het zo gebleven, of is dat ook weer bijgetrokken?
Mensen, we hadden gisteren de 20 wekenecho. We waren allebei heel erg nerveus, maar alles was goed!
Het was wel heel lang sinds de vorige keer en nu en ik merkte dat het allemaal wat abstract was geworden. Maar nu is het opeens weer heel ECHT. En.... tromgeroffel... we krijgen een meisje!
Na afloop van het onderzoek durfden we dan ook uit te spreken wat we daarvoor dachten: we hoopten allebei al dat het een meisje zou worden. Dus dat is goed gekomen (maar als het een jongetje was geweest had ik het natuurlijk nog steeds heel leuk gevonden).
Ik merk dat mijn vriendin hiervoor nog niet echt onbevangen blij kon zijn met de zwangerschap: ze was erg gespannen dat het niet goed ging. Nu kan ze opeens veel onbevangener genieten van alles.
Sinds ik weer een fulltime baan heb, merk ik wel dat het huishouden snel verslonst. We gaan dus maar huishoudelijke hulp nemen.
Verder klopt het wel wat ze zeggen over het tweede trimester: alles gaat z'n gangetje, en buiten de groeiende buik is er weinig echt veranderd in ons leven. Wel begin ik het nu allemaal ook heel erg spannend te vinden. We zijn al op de helft! Soms denk ik bij mezelf: hoe ga ik dat straks allemaal doen, ik heb helemaal niet doorgeleerd voor vader zijn. Maar ik klamp me maar vast aan wat iedereen zegt: als het kind er eenmaal is, gaat het vanzelf.
Volgende week gaan we een weekje naar Thailand, daar hebben we allebei ontzettend veel zin in. De gynaecoloog zag ook geen enkel probleem voor zo'n verre ruis. We gaan ook wel wat luxer dan normaal, maar we kunnen deze zomer toch niet weg.
Dus niet echt een vraag dit keer, maar ik wou dit even delen. Voel me even zo intens gelukkig!
Mensen, we hadden gisteren de 20 wekenecho. We waren allebei heel erg nerveus, maar alles was goed!
Het was wel heel lang sinds de vorige keer en nu en ik merkte dat het allemaal wat abstract was geworden. Maar nu is het opeens weer heel ECHT. En.... tromgeroffel... we krijgen een meisje!
Na afloop van het onderzoek durfden we dan ook uit te spreken wat we daarvoor dachten: we hoopten allebei al dat het een meisje zou worden. Dus dat is goed gekomen (maar als het een jongetje was geweest had ik het natuurlijk nog steeds heel leuk gevonden).
Ik merk dat mijn vriendin hiervoor nog niet echt onbevangen blij kon zijn met de zwangerschap: ze was erg gespannen dat het niet goed ging. Nu kan ze opeens veel onbevangener genieten van alles.
Sinds ik weer een fulltime baan heb, merk ik wel dat het huishouden snel verslonst. We gaan dus maar huishoudelijke hulp nemen.
Verder klopt het wel wat ze zeggen over het tweede trimester: alles gaat z'n gangetje, en buiten de groeiende buik is er weinig echt veranderd in ons leven. Wel begin ik het nu allemaal ook heel erg spannend te vinden. We zijn al op de helft! Soms denk ik bij mezelf: hoe ga ik dat straks allemaal doen, ik heb helemaal niet doorgeleerd voor vader zijn. Maar ik klamp me maar vast aan wat iedereen zegt: als het kind er eenmaal is, gaat het vanzelf.
Volgende week gaan we een weekje naar Thailand, daar hebben we allebei ontzettend veel zin in. De gynaecoloog zag ook geen enkel probleem voor zo'n verre ruis. We gaan ook wel wat luxer dan normaal, maar we kunnen deze zomer toch niet weg.
Dus niet echt een vraag dit keer, maar ik wou dit even delen. Voel me even zo intens gelukkig!
IMHO
woensdag 13 februari 2013 om 23:41
Bedankt Janna & Louba!!quote:Orzoo schreef op 26 januari 2013 @ 00:49:
[...]
Jee dat is idd lastig. Misschien heb je iets aan de tips in dit topic
Hoe vertellen dat ik zwanger ben, als het bij zus niet lukt.En ook nog bedankt voor deze tip. Naar aanleiding van dat topic heb ik besloten om het deze vriendin telefonisch te vertellen en daarna snel af te spreken. Ze was gewoon ontzettend blij voor ons.
[...]
Jee dat is idd lastig. Misschien heb je iets aan de tips in dit topic
Hoe vertellen dat ik zwanger ben, als het bij zus niet lukt.En ook nog bedankt voor deze tip. Naar aanleiding van dat topic heb ik besloten om het deze vriendin telefonisch te vertellen en daarna snel af te spreken. Ze was gewoon ontzettend blij voor ons.
IMHO
maandag 25 februari 2013 om 08:54
vrijdag 8 maart 2013 om 08:00
Ha Tof! Nog bedankt voor de felicitaties, had het een tijdje heel druk.
Ja, op een bungelowtje aan zee op een paradijslijk eilandje in Thailand heb ik voor het eerst beweging gevoeld. We hadden net een tocht door de jungle gemaakt en lagen een beetje uit te puffen toen mijn vriendin opeens zei: "wil je beweging voelen?"
Zo ontzettend bijzonder, ik voelde me opeens één, niet alleen met mijn vriendin en ons kind, maar ook met de sterrenhemel buiten en de zee en... ja, alles eigenlijk,
Verder niets te melden. Op een site voor aanstaande vaders werd gewaarschuwd voor de "nesteldrang die soms extreme vormen aan kan nemen", maar ik merk er bij mijn vriendin niets van. Ik moet haar de hele tijd aansporen om eens na te denken over de babykamer, maar dat boeit haar momenteel nog niet echt.
Misschien kunnen jullie helpen bij het volgende: mijn vriendin is op zoek naar (zwangerschaps)kleding die de buik niet zo accentueert als de meeste kleding die je in speciale winkels kunt komen. Ze schaamt zich niet voor haar buik, maar hoeft er ook niet zo nodig mee te pronken. Iemand ideeën?
Ja, op een bungelowtje aan zee op een paradijslijk eilandje in Thailand heb ik voor het eerst beweging gevoeld. We hadden net een tocht door de jungle gemaakt en lagen een beetje uit te puffen toen mijn vriendin opeens zei: "wil je beweging voelen?"
Zo ontzettend bijzonder, ik voelde me opeens één, niet alleen met mijn vriendin en ons kind, maar ook met de sterrenhemel buiten en de zee en... ja, alles eigenlijk,
Verder niets te melden. Op een site voor aanstaande vaders werd gewaarschuwd voor de "nesteldrang die soms extreme vormen aan kan nemen", maar ik merk er bij mijn vriendin niets van. Ik moet haar de hele tijd aansporen om eens na te denken over de babykamer, maar dat boeit haar momenteel nog niet echt.
Misschien kunnen jullie helpen bij het volgende: mijn vriendin is op zoek naar (zwangerschaps)kleding die de buik niet zo accentueert als de meeste kleding die je in speciale winkels kunt komen. Ze schaamt zich niet voor haar buik, maar hoeft er ook niet zo nodig mee te pronken. Iemand ideeën?
IMHO
vrijdag 8 maart 2013 om 09:03
quote:lisa077 schreef op 27 januari 2013 @ 19:05:
Wat ik ervaren heb is dat zowel de positieve als negatieve kanten van mijn partner benadrukt werden na de geboorte van onze dochter. Ik ging dus meer van hem houden, maar ergerde me soms ook heftiger.Dit dus. Alles wordt versterkt, zowel positief als negatief. En ja, dat blijft wel een aantal jaar.
Wat ik ervaren heb is dat zowel de positieve als negatieve kanten van mijn partner benadrukt werden na de geboorte van onze dochter. Ik ging dus meer van hem houden, maar ergerde me soms ook heftiger.Dit dus. Alles wordt versterkt, zowel positief als negatief. En ja, dat blijft wel een aantal jaar.
