Zwanger
alle pijlers
Waarom die neiging tot negativiteit?
vrijdag 10 februari 2012 om 14:32
Ik ben voor de eerste keer zwanger. Ik heb het geluk een zwangerschap te hebben die echt heel erg voorspoedig verloopt. Geen moment misselijk geweest, niet echt last van kwaaltjes (ja, soms een héél klein beetje). Ik weet dat ik daarmee geluk heb, maar weet ook dat ik niet uniek ben daarin. Ik heb vriendinnen die ook zo'n zwangerschappen hebben gehad.
Wat betreft de bevalling heb ik een open blik. Ik zie er niet tegenop en ben er niet bang voor. Ik weet dat het een flinke gebeurtenis zal worden en dat het fysiek en emotioneel een grote impact zal hebben. Maar bang? Nee. Ik ben nieuwsgierig en voel het ook als iets heel bijzonders dat ik dat mee ga maken. En ik laat het maar gewoon over me heen komen, ik kan er niets aan veranderen, het loopt zoals het loopt.
Wat ik me afvraag en waar ik toch graag eens de ervaringen van anderen over wil horen is de negativiteit van anderen.
Er zijn (gelukkig!) een heleboel mensen die gewoon geïnteresseerd zijn en aardig en nuchter. Of desnoods niet geïnteresseerd (dat maakt me ook niet zoveel uit, niet iedereen heeft interesse in de zwangerschap van iemand).
Maar wat ik tot nu toe gewoon écht niet begrijp is die bijna sadistische neiging van mensen om de meest lelijke verhalen te vertellen over bevallen en kinderen hebben. Of met leedvermaak uitroepen "succes met de bevalling", zo van "nou, er staat jou nou nog wat te wachten hoor, maak je borst maar nat". Wáárom hebben mensen die neiging?
Ik heb mensen in mijn omgeving die echt van die 'bang-maak' verhalen vertellen over de bevalling, met van die sensatiebeluste details. Het lijkt wel alsof ze er plezier in scheppen je op de kast te jagen.
En ik heb een collega die dus iedere kans aangrijpt om luidkeels te gaan lopen klagen hoe zwáááár ze het wel niet heeft met haar kind en hoe vréselijk moeilijk het allemaal te combineren valt. Toen ik nog niet zwanger was, deed ze dat niet. Maar nu ik zwanger ben lijkt het voor haar wel een vrijbrief om te gaan lopen klagen. Ze doet zich voor als 'moeder-expert' maar dan wel met negatieve insteek. Ik snap niet waarom. Een kind is toch ook leuk? Of is het niet leuk om de leuke dingen te delen of zo? Ik snap het echt niet.
Waar komt die drang dus vandaan om negativiteit te delen? Ik vind dat getuigen van weinig inlevingsvermogen. Dat zou hetzelfde zijn om tegen me te gaan vertellen welke vreselijke auto-ongelukken me kunnen overkomen, telkens wanneer ik in een auto stap.
Wat betreft de bevalling heb ik een open blik. Ik zie er niet tegenop en ben er niet bang voor. Ik weet dat het een flinke gebeurtenis zal worden en dat het fysiek en emotioneel een grote impact zal hebben. Maar bang? Nee. Ik ben nieuwsgierig en voel het ook als iets heel bijzonders dat ik dat mee ga maken. En ik laat het maar gewoon over me heen komen, ik kan er niets aan veranderen, het loopt zoals het loopt.
Wat ik me afvraag en waar ik toch graag eens de ervaringen van anderen over wil horen is de negativiteit van anderen.
Er zijn (gelukkig!) een heleboel mensen die gewoon geïnteresseerd zijn en aardig en nuchter. Of desnoods niet geïnteresseerd (dat maakt me ook niet zoveel uit, niet iedereen heeft interesse in de zwangerschap van iemand).
Maar wat ik tot nu toe gewoon écht niet begrijp is die bijna sadistische neiging van mensen om de meest lelijke verhalen te vertellen over bevallen en kinderen hebben. Of met leedvermaak uitroepen "succes met de bevalling", zo van "nou, er staat jou nou nog wat te wachten hoor, maak je borst maar nat". Wáárom hebben mensen die neiging?
Ik heb mensen in mijn omgeving die echt van die 'bang-maak' verhalen vertellen over de bevalling, met van die sensatiebeluste details. Het lijkt wel alsof ze er plezier in scheppen je op de kast te jagen.
En ik heb een collega die dus iedere kans aangrijpt om luidkeels te gaan lopen klagen hoe zwáááár ze het wel niet heeft met haar kind en hoe vréselijk moeilijk het allemaal te combineren valt. Toen ik nog niet zwanger was, deed ze dat niet. Maar nu ik zwanger ben lijkt het voor haar wel een vrijbrief om te gaan lopen klagen. Ze doet zich voor als 'moeder-expert' maar dan wel met negatieve insteek. Ik snap niet waarom. Een kind is toch ook leuk? Of is het niet leuk om de leuke dingen te delen of zo? Ik snap het echt niet.
Waar komt die drang dus vandaan om negativiteit te delen? Ik vind dat getuigen van weinig inlevingsvermogen. Dat zou hetzelfde zijn om tegen me te gaan vertellen welke vreselijke auto-ongelukken me kunnen overkomen, telkens wanneer ik in een auto stap.
vrijdag 10 februari 2012 om 18:25
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat heerlijk om te horen dat je er zo positief in staat. Vooral zo houden hoor!
Ik ben zelf 4 maanden geleden bevallen van mijn eerste kindje en ben ook erg geschrokken van de negativiteit van mensen. Vooral ook wat betreft de zwangerschap en het ongeboren baby'tje. Het begon er mee dat mijn man en ik ervoor kozen geen "medische" zwangerschap te hebben en we dus ook geen echo's hebben laten doen. Werkelijk iedereen vroeg zich af hoe ik dan moest weten of het wel goed ging met mijn kindje.... Nou door in contact te staan met mijn eigen lichaam en wat er daarin gebeurt bijvoorbeeld? En waarom zo bang zijn dat er iets niet goed zou zijn? Daar had ik geen enkele aanleiding toe. Toen raakte ik steeds en steeds verder over tijd (baby is geboren met 42+2) en werd ik elke dag weer lastig gevallen dat ik de bevalling op moest laten wekken, me moest laten "strippen" of inleiden. Anders zou de bevalling wel heel gecompliceerd kunnen worden....Maar ik wilde gewoon wachten tot mijn baby er klaar voor zou zijn om geboren te worden, het leek mij juist de beste garantie voor een goede bevalling. Ik heb gewoon gewacht en uiteindelijk ook een superbevalling gehad, lekker thuis, heel relaxt, mooie sfeer en behoorlijk snel. Baby woog ruim 4 kilo en zowel zij als ik hadden nog geen schrammetje. Ze is ook heel gezond, nog geen dag ziek geweest en groeit en ontwikkelt zich heel snel. Nu vraagt iedereen zich weer af hoe dat toch allemaal mogelijk is. Ik denk dat wij daar zelf toch in grote mate aan bij hebben gedragen door haar tijdens de zwangerschap en de bevalling zo weinig mogelijk te traumatiseren.
Ik heb trouwens tijdens mijn zwangerschap de boeken van Ina May Gaskin gelezen. Is echt een enorme opsteker als je toch al positief en nieuwsgierig tegenover bevallen staat (overigens wel erg gericht op natuurlijke bevallingen, ik weet niet of je dat aanspreekt). Er staan ook heel veel positieve bevallingsverhalen in, een fijne tegenhanger tegenover de horrorverhalen.
Overigens wil ik nog wel even zeggen dat het omgekeerde van mijn verhaal niet perse waar is hoor, d.w.z. dat je het per definitie zelf hebt veroorzaakt als je geen prettige zwangerschap/bevalling hebt gehad.
Nogmaals: geniet van je zwangerschap en van de bevalling straks en laat je niet gek maken hoor!
Ik ben zelf 4 maanden geleden bevallen van mijn eerste kindje en ben ook erg geschrokken van de negativiteit van mensen. Vooral ook wat betreft de zwangerschap en het ongeboren baby'tje. Het begon er mee dat mijn man en ik ervoor kozen geen "medische" zwangerschap te hebben en we dus ook geen echo's hebben laten doen. Werkelijk iedereen vroeg zich af hoe ik dan moest weten of het wel goed ging met mijn kindje.... Nou door in contact te staan met mijn eigen lichaam en wat er daarin gebeurt bijvoorbeeld? En waarom zo bang zijn dat er iets niet goed zou zijn? Daar had ik geen enkele aanleiding toe. Toen raakte ik steeds en steeds verder over tijd (baby is geboren met 42+2) en werd ik elke dag weer lastig gevallen dat ik de bevalling op moest laten wekken, me moest laten "strippen" of inleiden. Anders zou de bevalling wel heel gecompliceerd kunnen worden....Maar ik wilde gewoon wachten tot mijn baby er klaar voor zou zijn om geboren te worden, het leek mij juist de beste garantie voor een goede bevalling. Ik heb gewoon gewacht en uiteindelijk ook een superbevalling gehad, lekker thuis, heel relaxt, mooie sfeer en behoorlijk snel. Baby woog ruim 4 kilo en zowel zij als ik hadden nog geen schrammetje. Ze is ook heel gezond, nog geen dag ziek geweest en groeit en ontwikkelt zich heel snel. Nu vraagt iedereen zich weer af hoe dat toch allemaal mogelijk is. Ik denk dat wij daar zelf toch in grote mate aan bij hebben gedragen door haar tijdens de zwangerschap en de bevalling zo weinig mogelijk te traumatiseren.
Ik heb trouwens tijdens mijn zwangerschap de boeken van Ina May Gaskin gelezen. Is echt een enorme opsteker als je toch al positief en nieuwsgierig tegenover bevallen staat (overigens wel erg gericht op natuurlijke bevallingen, ik weet niet of je dat aanspreekt). Er staan ook heel veel positieve bevallingsverhalen in, een fijne tegenhanger tegenover de horrorverhalen.
Overigens wil ik nog wel even zeggen dat het omgekeerde van mijn verhaal niet perse waar is hoor, d.w.z. dat je het per definitie zelf hebt veroorzaakt als je geen prettige zwangerschap/bevalling hebt gehad.
Nogmaals: geniet van je zwangerschap en van de bevalling straks en laat je niet gek maken hoor!
vrijdag 10 februari 2012 om 18:40
quote:Ivetje schreef op 10 februari 2012 @ 17:43:
Wel een beetje herkenbaar. Ik was ontzettend positief over de bevalling. Had de hele zwangerschap weinig last van kwaaltjes, alleen mijn bekken maar dat ging met fysio prima eigenlijk. Ik zag de bevalling dus ook heel positief tegemoet en zei dat ook gewoon. Ik heb altijd gedacht dat mijn bevalling heel makkelijk zou gaan en dat het zo ongeveer een piece of cake ging worden. Ik kreeg vaak genoeg te horen "nou, wacht jij maar af! Het is de eerste en die komen niet zo makkelijk!". Nu ben ik afgelopen nacht bevallen en serieus, het was een piece of cake! Om een uur of 1 kreeg ik weeën, maar niet heel vervelend. Om een uur of 3 was de verloskundige er en had ik 8cm ontsluiting en moest ik snel richting het ziekenhuis. Daar om kwart voor 4 aangekomen en na 26 minuten persweeën had ik om 4.34 uur onze dochter in mijn handen! Heb maar 2 hechtinkjes eraan over gehouden en in totaal een stuk of 7 persweeën maar gehad. Ik zou het zo weer doen en geef nu al die negatieve mensen het nakijken haha! Ik geloof echt dat mijn positieve instelling hier aan mee heeft geholpen! Ik heb gewoon altijd het gevoel van een makkelijke bevalling gehad en zo is het ook precies gegaan. Ik zei nog gekscherend tegen mijn man vannacht "nou, zou wat zijn als de vk zometeen er is en zegt dat ik al op de 8 cm zit en richting het ziekenhuis mag!" en laat dat nou precies zijn wat ze zei!
Gefeliciteerd!
Ik had zag trouwens Enorm op tegen de bevalling, maar had net zo'n makkelijke en snelle bevalling als jij..
Wel een beetje herkenbaar. Ik was ontzettend positief over de bevalling. Had de hele zwangerschap weinig last van kwaaltjes, alleen mijn bekken maar dat ging met fysio prima eigenlijk. Ik zag de bevalling dus ook heel positief tegemoet en zei dat ook gewoon. Ik heb altijd gedacht dat mijn bevalling heel makkelijk zou gaan en dat het zo ongeveer een piece of cake ging worden. Ik kreeg vaak genoeg te horen "nou, wacht jij maar af! Het is de eerste en die komen niet zo makkelijk!". Nu ben ik afgelopen nacht bevallen en serieus, het was een piece of cake! Om een uur of 1 kreeg ik weeën, maar niet heel vervelend. Om een uur of 3 was de verloskundige er en had ik 8cm ontsluiting en moest ik snel richting het ziekenhuis. Daar om kwart voor 4 aangekomen en na 26 minuten persweeën had ik om 4.34 uur onze dochter in mijn handen! Heb maar 2 hechtinkjes eraan over gehouden en in totaal een stuk of 7 persweeën maar gehad. Ik zou het zo weer doen en geef nu al die negatieve mensen het nakijken haha! Ik geloof echt dat mijn positieve instelling hier aan mee heeft geholpen! Ik heb gewoon altijd het gevoel van een makkelijke bevalling gehad en zo is het ook precies gegaan. Ik zei nog gekscherend tegen mijn man vannacht "nou, zou wat zijn als de vk zometeen er is en zegt dat ik al op de 8 cm zit en richting het ziekenhuis mag!" en laat dat nou precies zijn wat ze zei!
Gefeliciteerd!
Ik had zag trouwens Enorm op tegen de bevalling, maar had net zo'n makkelijke en snelle bevalling als jij..
Wat heerlijk dat je net bevallen bent en dat het zo soepel ging!
vrijdag 10 februari 2012 om 19:55
Tja, ik herken 't ook wel. Als ik bijvoorbeeld vertel dat ik lekker uitgeslapen heb, krijg ik steevast te horen 'geniet er nog maar even van'! Laatst condoleerde een kennis van een vriendin mij met mijn zwangerschap, met kinderen zou mijn leven over zijn. Dat vond ik aardig ver gaan. Maar ik weet wie het zegt... Maak me er maar niet te druk over...
vrijdag 10 februari 2012 om 20:14
De meeste negativiteit hoorde ik op de zwangerschapsgym. Van degene die de cursus begeleidde dan. Ze bleef maar over klachten en complicaties zeuren en ik had nergens last van. Ik vond dat echt vervelend, daar kwam ik niet voor.
De dag van mijn 1e bevalling lag ik om 7:00 uur 's ochtends in het zwembad om banen te zwemmen met mijn zus, ging ik daarna een aantal boodschappen doen en even langs een feest op mijn werk. Na een stuitbevalling van 3 1/2 uur was mijn dochter geboren. Wat heb je aan alles zo negatief mogelijk te benaderen? Goed om realistisch te zijn, maar negatief zijn is niet nodig.
Vorig jaar mijn derde bevalling gehad en ik keek er zo naar uit. Dat was weer een hele vlotte, goed verlopen bevalling en ik vond het een geweldige ervaring.
De dag van mijn 1e bevalling lag ik om 7:00 uur 's ochtends in het zwembad om banen te zwemmen met mijn zus, ging ik daarna een aantal boodschappen doen en even langs een feest op mijn werk. Na een stuitbevalling van 3 1/2 uur was mijn dochter geboren. Wat heb je aan alles zo negatief mogelijk te benaderen? Goed om realistisch te zijn, maar negatief zijn is niet nodig.
Vorig jaar mijn derde bevalling gehad en ik keek er zo naar uit. Dat was weer een hele vlotte, goed verlopen bevalling en ik vond het een geweldige ervaring.
vrijdag 10 februari 2012 om 20:27
quote:bbardot schreef op 10 februari 2012 @ 19:55:
Tja, ik herken 't ook wel. Als ik bijvoorbeeld vertel dat ik lekker uitgeslapen heb, krijg ik steevast te horen 'geniet er nog maar even van'! Laatst condoleerde een kennis van een vriendin mij met mijn zwangerschap, met kinderen zou mijn leven over zijn. Dat vond ik aardig ver gaan. Maar ik weet wie het zegt... Maak me er maar niet te druk over...
Zeer herkenbaar topic! Ik ben op dit moment 35 weken zwanger en heb ook vele varianten gehoord die al genoemd zijn hier.
Wat het uitslapen betreft, die heb ik ook al vaak gehoord. Ik glimlach dan maar een beetje.
Het condoleren is een keer tegen mijn man gezegd, vind ik eigenlijk best ongepast......
Tja, ik herken 't ook wel. Als ik bijvoorbeeld vertel dat ik lekker uitgeslapen heb, krijg ik steevast te horen 'geniet er nog maar even van'! Laatst condoleerde een kennis van een vriendin mij met mijn zwangerschap, met kinderen zou mijn leven over zijn. Dat vond ik aardig ver gaan. Maar ik weet wie het zegt... Maak me er maar niet te druk over...
Zeer herkenbaar topic! Ik ben op dit moment 35 weken zwanger en heb ook vele varianten gehoord die al genoemd zijn hier.
Wat het uitslapen betreft, die heb ik ook al vaak gehoord. Ik glimlach dan maar een beetje.
Het condoleren is een keer tegen mijn man gezegd, vind ik eigenlijk best ongepast......
vrijdag 10 februari 2012 om 20:31
quote:noodles schreef op 10 februari 2012 @ 17:14:
De opmerking: "zooo jij hebt echt een dikke kont gekregen" kan toch haast niet goed bedoeld zijn?
Nee daar kan ik moeilijk een positieve draai aan geven
Wat me wel opvalt is dat vrouwen elkaar vaak willen overtreffen met hoe zwaar hun bevalling wel niet was.
Maar wat is zwaar? Iedereen ervaart het anders.
De opmerking: "zooo jij hebt echt een dikke kont gekregen" kan toch haast niet goed bedoeld zijn?
Nee daar kan ik moeilijk een positieve draai aan geven
Wat me wel opvalt is dat vrouwen elkaar vaak willen overtreffen met hoe zwaar hun bevalling wel niet was.
Maar wat is zwaar? Iedereen ervaart het anders.
vrijdag 10 februari 2012 om 20:37
quote:bbardot schreef op 10 februari 2012 @ 19:55:
Tja, ik herken 't ook wel. Als ik bijvoorbeeld vertel dat ik lekker uitgeslapen heb, krijg ik steevast te horen 'geniet er nog maar even van'! Laatst condoleerde een kennis van een vriendin mij met mijn zwangerschap, met kinderen zou mijn leven over zijn. Dat vond ik aardig ver gaan. Maar ik weet wie het zegt... Maak me er maar niet te druk over...
Tja, maar dat is gewoon jaloezie. Ik denk ook vaak met weemoed terug aan de tijd dat ik op zaterdag om een uur of 11 mijn bed uit kwam. Dat is toch alweer 6 jaar geleden. En de enkele keer dat ze alledrie logeren zijn ben ik om 8 uur klaar wakker, ik ben het uitslapen gewoon verleerd.
Condoleren vind ik ronduit beschoft en daar zou ik dan wel iets van zeggen.
Tja, ik herken 't ook wel. Als ik bijvoorbeeld vertel dat ik lekker uitgeslapen heb, krijg ik steevast te horen 'geniet er nog maar even van'! Laatst condoleerde een kennis van een vriendin mij met mijn zwangerschap, met kinderen zou mijn leven over zijn. Dat vond ik aardig ver gaan. Maar ik weet wie het zegt... Maak me er maar niet te druk over...
Tja, maar dat is gewoon jaloezie. Ik denk ook vaak met weemoed terug aan de tijd dat ik op zaterdag om een uur of 11 mijn bed uit kwam. Dat is toch alweer 6 jaar geleden. En de enkele keer dat ze alledrie logeren zijn ben ik om 8 uur klaar wakker, ik ben het uitslapen gewoon verleerd.
Condoleren vind ik ronduit beschoft en daar zou ik dan wel iets van zeggen.
vrijdag 10 februari 2012 om 21:36
Allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik herken het helemaal en erger me er ook aan. Zo jammer, die negativiteit. k heb het vooral ervaren na de geboorte van mijn dochtertje, niet eens zozeer tijdens de zwangerschap. Het leek wel alsof sommige mensen het niet uit konden staan dat het allemaal zo makkelijk ging, alsof ik niet helemaal eerlijk was. Vooral mijn schoonmoeder bleef maar herhalen: nou, straks wordt het wel zwaarder hoor... of: wacht maar tot ze gaat kruipen.. Nou sorry, ze is nu 11 maanden en ik zit nog steeds te wachten op die zware tijden... Ik vind het zo'n onzin allemaal, lekker genieten van wat goed gaat en als het straks misschien toch zwaar of moeilijk wordt, nou, dat zie je dan toch wel weer??
Geniet lekker van je onbezorgde zwangerschap!
Geniet lekker van je onbezorgde zwangerschap!
vrijdag 10 februari 2012 om 22:48
Ik herken het eigenlijk helemaal niet. De enige die nare verhalen over haar eigen bevalling ging vertellen was mijn tandarts, maar daar ging ik toch al niet graag heen
En ik doe ook niet mee aan de trend. Ik heb een hele fijne zwangerschap gehad, en (jaja) een fijne bevalling. Maar daar vertel ik ook niet zo vaak over, behalve als iemand ernaar vraagt. Want wat mij dan weer opvalt is dat (bevallen) vrouwen graag over hun eigen bevalling willen praten, al was die 35 jaar geleden.
En ik doe ook niet mee aan de trend. Ik heb een hele fijne zwangerschap gehad, en (jaja) een fijne bevalling. Maar daar vertel ik ook niet zo vaak over, behalve als iemand ernaar vraagt. Want wat mij dan weer opvalt is dat (bevallen) vrouwen graag over hun eigen bevalling willen praten, al was die 35 jaar geleden.
zaterdag 11 februari 2012 om 01:45
Ik vind het interessant om jullie reacties te lezen. er zijn dus meerderen die het herkennen. Ik vind dat echt jammer, dat die negativiteit dus zo wijd verbreid is. En wat iemand vertelde, "gecondoleerd met de zwangerschap", dan ben je toch niet goed bij je hoofd, als je zoiets zegt?! Echt heel erg.
Ik herken heel erg dat je collectief bezit wordt. Iedereen meent ineens alles te mogen zeggen tegen je. Ik heb inderdaad ook al de "o wacht maar tot het kind er is, dan slaap je nooit meer goed"-opmerking gehoord.
Ik weet nog steeds niet goed waarom de negativiteit moet - misschien voelen mensen zich pas bijzonder als ze iets negatiefs meemaken of zo? Voorspoed is saai, geen interessant verhaal?
O, en als laatste opmerking: wat leuk om een paar mooie, goede relaxte bevallingsverhalen te lezen! Sterkt mij in mijn gevoel over de bevalling!
Ik herken heel erg dat je collectief bezit wordt. Iedereen meent ineens alles te mogen zeggen tegen je. Ik heb inderdaad ook al de "o wacht maar tot het kind er is, dan slaap je nooit meer goed"-opmerking gehoord.
Ik weet nog steeds niet goed waarom de negativiteit moet - misschien voelen mensen zich pas bijzonder als ze iets negatiefs meemaken of zo? Voorspoed is saai, geen interessant verhaal?
O, en als laatste opmerking: wat leuk om een paar mooie, goede relaxte bevallingsverhalen te lezen! Sterkt mij in mijn gevoel over de bevalling!
zaterdag 11 februari 2012 om 09:39
Herkenbaar! Vooral die bangmakkerij rondom bevallen. Sneu hoor. Niemand hoeft " gewaarschuwd" te worden want dat bevallen pijn doet is iets waarvan vrijwel iedereen tegenwoordig uit gaat. Dát is ms ookal de oorzaak van pijn bij de bevalling. Pijn wordt vaak veroorzaakt door angst en het onvermogen te kunnen ontspannen. Op die manier komt er geen beta endorfine vrij, de natuurlijke en krachtige pijnstiller. Ik ga voor de tweede keer bevallen. Ik kan je vertellen, ik heb er zin in! Bevallen is een prachtige reis. Ik voelde me juist op en top vrouw. Het moment is enorm speciaal en vooral heel mooi! Geniet!
zaterdag 11 februari 2012 om 11:32
Herkenbaar. Paar kleine voorbeeldjes:
Toen ik net zwanger was: geniet nog maar van de rust, straks kan het niet meer.
Toen ik net bevallen was: geniet er nog maar van, zo'n klein baby'tje, want voordat je het weet zijn ze groot.
Toen ze begonnen te kruipen: wacht maar tot ze gaan lopen
Toen ze begonnen te lopen: wacht maar tot ze gaan rennen
Toen ze begonnen te rennen: wacht maar tot ze gaan klimmen
Toen ze hun eerste woordes spraken: wacht maar, straks kletsen ze de oren van je hoofd
Toen ze zo'n jaar of 7 waren: wacht maar, kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.
Toen ze zo'n jaar of 10 waren: wacht maar tot ze straks gaan puberen.
Toen ze gingen puberen: wacht maar tot ze willen gaan stappen.
Toen ze gingen stappen: wacht maar tot ze straks op zichzelf gaan...
En dan meestal zo'n triomfantelijk, veelbetekenend gezicht erbij van 'IK heb het allemaal al veul errugurdur meegemaakt'.
Wát je ook over je kinderen vertelt, mensen schijnen je om een of andere vage reden altijd te willen overtroeven in een bepaalde 'ergte'... Ze maken er voor zichzelf een soort wedstrijd van, waarin je dan opeens de kandidaat bent waar van 'gewonnen' moet worden...
Toen ik net zwanger was: geniet nog maar van de rust, straks kan het niet meer.
Toen ik net bevallen was: geniet er nog maar van, zo'n klein baby'tje, want voordat je het weet zijn ze groot.
Toen ze begonnen te kruipen: wacht maar tot ze gaan lopen
Toen ze begonnen te lopen: wacht maar tot ze gaan rennen
Toen ze begonnen te rennen: wacht maar tot ze gaan klimmen
Toen ze hun eerste woordes spraken: wacht maar, straks kletsen ze de oren van je hoofd
Toen ze zo'n jaar of 7 waren: wacht maar, kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.
Toen ze zo'n jaar of 10 waren: wacht maar tot ze straks gaan puberen.
Toen ze gingen puberen: wacht maar tot ze willen gaan stappen.
Toen ze gingen stappen: wacht maar tot ze straks op zichzelf gaan...
En dan meestal zo'n triomfantelijk, veelbetekenend gezicht erbij van 'IK heb het allemaal al veul errugurdur meegemaakt'.
Wát je ook over je kinderen vertelt, mensen schijnen je om een of andere vage reden altijd te willen overtroeven in een bepaalde 'ergte'... Ze maken er voor zichzelf een soort wedstrijd van, waarin je dan opeens de kandidaat bent waar van 'gewonnen' moet worden...
zaterdag 11 februari 2012 om 12:04
Oeh ja, die 'geniet er maar van, want voor je het weet zijn ze groot' heb ik ook zo vaak gehoord. Echt heel vaak. Ik heb me voorgenomen omdat nooit tegen pas bevallen vrouwen te zeggen.
En ik snap heus wel dat die opmerking niet verkeerd bedoeld is, het hele kleine is er namelijk ook zo af kwam ik vanzelf achter, haha. Maar op dat moment ben je daar helemaal niet mee bezig, en wil je dat ook gewoon helemaal niet horen.
Ik tenminste niet.
En ik snap heus wel dat die opmerking niet verkeerd bedoeld is, het hele kleine is er namelijk ook zo af kwam ik vanzelf achter, haha. Maar op dat moment ben je daar helemaal niet mee bezig, en wil je dat ook gewoon helemaal niet horen.
Ik tenminste niet.
zaterdag 11 februari 2012 om 13:17
quote:Nic1983 schreef op 11 februari 2012 @ 09:39:
Herkenbaar! Vooral die bangmakkerij rondom bevallen. Sneu hoor. Niemand hoeft " gewaarschuwd" te worden want dat bevallen pijn doet is iets waarvan vrijwel iedereen tegenwoordig uit gaat. Dát is ms ookal de oorzaak van pijn bij de bevalling. Pijn wordt vaak veroorzaakt door angst en het onvermogen te kunnen ontspannen. Op die manier komt er geen beta endorfine vrij, de natuurlijke en krachtige pijnstiller. Ik ga voor de tweede keer bevallen. Ik kan je vertellen, ik heb er zin in! Bevallen is een prachtige reis. Ik voelde me juist op en top vrouw. Het moment is enorm speciaal en vooral heel mooi! Geniet!Ik ben het volledig met je eens!
Herkenbaar! Vooral die bangmakkerij rondom bevallen. Sneu hoor. Niemand hoeft " gewaarschuwd" te worden want dat bevallen pijn doet is iets waarvan vrijwel iedereen tegenwoordig uit gaat. Dát is ms ookal de oorzaak van pijn bij de bevalling. Pijn wordt vaak veroorzaakt door angst en het onvermogen te kunnen ontspannen. Op die manier komt er geen beta endorfine vrij, de natuurlijke en krachtige pijnstiller. Ik ga voor de tweede keer bevallen. Ik kan je vertellen, ik heb er zin in! Bevallen is een prachtige reis. Ik voelde me juist op en top vrouw. Het moment is enorm speciaal en vooral heel mooi! Geniet!Ik ben het volledig met je eens!
