Zwanger
alle pijlers
Waarom die neiging tot negativiteit?
vrijdag 10 februari 2012 om 14:32
Ik ben voor de eerste keer zwanger. Ik heb het geluk een zwangerschap te hebben die echt heel erg voorspoedig verloopt. Geen moment misselijk geweest, niet echt last van kwaaltjes (ja, soms een héél klein beetje). Ik weet dat ik daarmee geluk heb, maar weet ook dat ik niet uniek ben daarin. Ik heb vriendinnen die ook zo'n zwangerschappen hebben gehad.
Wat betreft de bevalling heb ik een open blik. Ik zie er niet tegenop en ben er niet bang voor. Ik weet dat het een flinke gebeurtenis zal worden en dat het fysiek en emotioneel een grote impact zal hebben. Maar bang? Nee. Ik ben nieuwsgierig en voel het ook als iets heel bijzonders dat ik dat mee ga maken. En ik laat het maar gewoon over me heen komen, ik kan er niets aan veranderen, het loopt zoals het loopt.
Wat ik me afvraag en waar ik toch graag eens de ervaringen van anderen over wil horen is de negativiteit van anderen.
Er zijn (gelukkig!) een heleboel mensen die gewoon geïnteresseerd zijn en aardig en nuchter. Of desnoods niet geïnteresseerd (dat maakt me ook niet zoveel uit, niet iedereen heeft interesse in de zwangerschap van iemand).
Maar wat ik tot nu toe gewoon écht niet begrijp is die bijna sadistische neiging van mensen om de meest lelijke verhalen te vertellen over bevallen en kinderen hebben. Of met leedvermaak uitroepen "succes met de bevalling", zo van "nou, er staat jou nou nog wat te wachten hoor, maak je borst maar nat". Wáárom hebben mensen die neiging?
Ik heb mensen in mijn omgeving die echt van die 'bang-maak' verhalen vertellen over de bevalling, met van die sensatiebeluste details. Het lijkt wel alsof ze er plezier in scheppen je op de kast te jagen.
En ik heb een collega die dus iedere kans aangrijpt om luidkeels te gaan lopen klagen hoe zwáááár ze het wel niet heeft met haar kind en hoe vréselijk moeilijk het allemaal te combineren valt. Toen ik nog niet zwanger was, deed ze dat niet. Maar nu ik zwanger ben lijkt het voor haar wel een vrijbrief om te gaan lopen klagen. Ze doet zich voor als 'moeder-expert' maar dan wel met negatieve insteek. Ik snap niet waarom. Een kind is toch ook leuk? Of is het niet leuk om de leuke dingen te delen of zo? Ik snap het echt niet.
Waar komt die drang dus vandaan om negativiteit te delen? Ik vind dat getuigen van weinig inlevingsvermogen. Dat zou hetzelfde zijn om tegen me te gaan vertellen welke vreselijke auto-ongelukken me kunnen overkomen, telkens wanneer ik in een auto stap.
Wat betreft de bevalling heb ik een open blik. Ik zie er niet tegenop en ben er niet bang voor. Ik weet dat het een flinke gebeurtenis zal worden en dat het fysiek en emotioneel een grote impact zal hebben. Maar bang? Nee. Ik ben nieuwsgierig en voel het ook als iets heel bijzonders dat ik dat mee ga maken. En ik laat het maar gewoon over me heen komen, ik kan er niets aan veranderen, het loopt zoals het loopt.
Wat ik me afvraag en waar ik toch graag eens de ervaringen van anderen over wil horen is de negativiteit van anderen.
Er zijn (gelukkig!) een heleboel mensen die gewoon geïnteresseerd zijn en aardig en nuchter. Of desnoods niet geïnteresseerd (dat maakt me ook niet zoveel uit, niet iedereen heeft interesse in de zwangerschap van iemand).
Maar wat ik tot nu toe gewoon écht niet begrijp is die bijna sadistische neiging van mensen om de meest lelijke verhalen te vertellen over bevallen en kinderen hebben. Of met leedvermaak uitroepen "succes met de bevalling", zo van "nou, er staat jou nou nog wat te wachten hoor, maak je borst maar nat". Wáárom hebben mensen die neiging?
Ik heb mensen in mijn omgeving die echt van die 'bang-maak' verhalen vertellen over de bevalling, met van die sensatiebeluste details. Het lijkt wel alsof ze er plezier in scheppen je op de kast te jagen.
En ik heb een collega die dus iedere kans aangrijpt om luidkeels te gaan lopen klagen hoe zwáááár ze het wel niet heeft met haar kind en hoe vréselijk moeilijk het allemaal te combineren valt. Toen ik nog niet zwanger was, deed ze dat niet. Maar nu ik zwanger ben lijkt het voor haar wel een vrijbrief om te gaan lopen klagen. Ze doet zich voor als 'moeder-expert' maar dan wel met negatieve insteek. Ik snap niet waarom. Een kind is toch ook leuk? Of is het niet leuk om de leuke dingen te delen of zo? Ik snap het echt niet.
Waar komt die drang dus vandaan om negativiteit te delen? Ik vind dat getuigen van weinig inlevingsvermogen. Dat zou hetzelfde zijn om tegen me te gaan vertellen welke vreselijke auto-ongelukken me kunnen overkomen, telkens wanneer ik in een auto stap.
zondag 12 februari 2012 om 01:23
maandag 13 februari 2012 om 08:51
even gauw een eerste opmerking, ga zo alles doorlezen 
ik snap dat ook niet zo goed, ik had een hele makkelijke zwangerschap, totdat ik een gekneusde rib kreeg. Gelukkig voor mij heb ik verder weinig last van kwaaltjes. Maar ik heb wel veel pijn, al weken. En voorlopig gaat het ook nog wel even duren. Moet nog 8 weken tot ik 40 weken ben.
Ondanks dat zit ik nog steeds op een roze wolk!!
Ik vind het echt bijzonder om zwanger te zijn en ik voel me bevoorrecht om zwanger te mogen zijn. Ik zou het niet willen missen in mijn leven.
En ja... de bevalling zal niet prettig zijn. Ik zie er ook wel een beetje tegenop. Maar goed, daar kom je wel overheen als het goed is. Hoeveel mensen hebben wel niet een 2de of 3de kind of nog meer... als het echt ZO erg zou zijn dan bestonden er toch alleen maar gezinnen met 1 kindje?
Mensen die zoals jou collega roepen dat ze het zo zwaar hebben, hadden nooit aan kinderen moeten beginnen. Zij heeft er waarschijnlijk veel te licht over nagedacht van tevoren. Of ze is gewoon ongelukkig en botviert dat op jou ipv een oplossing voor haar zelf te zoeken.
Tuurlijk zal het zwaar zijn en tuurlijk zal ik ook wel eens gaan klagen, maar als je zo erg klaagt dan is er duidelijk iets mis en moet je daar wat aan gaan doen. Kan zij überhaupt wel genieten van haar kindje? Ik hoop voor haar kindje van wel.
Laat je er niet door van de wijs brengen. Lekker genieten van je roze wolk, nu kan het nog, voor je het weet is de zwangerschap voorbij!!
ik snap dat ook niet zo goed, ik had een hele makkelijke zwangerschap, totdat ik een gekneusde rib kreeg. Gelukkig voor mij heb ik verder weinig last van kwaaltjes. Maar ik heb wel veel pijn, al weken. En voorlopig gaat het ook nog wel even duren. Moet nog 8 weken tot ik 40 weken ben.
Ondanks dat zit ik nog steeds op een roze wolk!!
Ik vind het echt bijzonder om zwanger te zijn en ik voel me bevoorrecht om zwanger te mogen zijn. Ik zou het niet willen missen in mijn leven.
En ja... de bevalling zal niet prettig zijn. Ik zie er ook wel een beetje tegenop. Maar goed, daar kom je wel overheen als het goed is. Hoeveel mensen hebben wel niet een 2de of 3de kind of nog meer... als het echt ZO erg zou zijn dan bestonden er toch alleen maar gezinnen met 1 kindje?
Mensen die zoals jou collega roepen dat ze het zo zwaar hebben, hadden nooit aan kinderen moeten beginnen. Zij heeft er waarschijnlijk veel te licht over nagedacht van tevoren. Of ze is gewoon ongelukkig en botviert dat op jou ipv een oplossing voor haar zelf te zoeken.
Tuurlijk zal het zwaar zijn en tuurlijk zal ik ook wel eens gaan klagen, maar als je zo erg klaagt dan is er duidelijk iets mis en moet je daar wat aan gaan doen. Kan zij überhaupt wel genieten van haar kindje? Ik hoop voor haar kindje van wel.
Laat je er niet door van de wijs brengen. Lekker genieten van je roze wolk, nu kan het nog, voor je het weet is de zwangerschap voorbij!!
woensdag 21 maart 2012 om 22:03
quote:Nic1983 schreef op 12 februari 2012 @ 01:23:
@incredible, wat leuk, ik hoor toch steeds vaker gelijkgestemde! Zou er dan toch iets aan het veranderen zijn?! Ook wij kiezen voor de natuurlijke weg, geen medici etc. Lekker thuis in mijn badje, niemand die zich er mee bemoeit, heerlijk! Ik kijk er echt maar uit!Beetje mosterd deze reactie...... maar Nic, ik lees de laatste tijd vaker je reacties en ik moet zeggen, ik vind het echt een verademing. Fijn om een gelijkgestemde hier tegen te komen! Ik denk wel dat er "iets" aan het veranderen is, maar toch hoor ik het geluid nog niet vaak genoeg. Succes nog met de laatste loodjes van je zwangerschap en ik wens je alvast een hele fijne bevalling toe!
@incredible, wat leuk, ik hoor toch steeds vaker gelijkgestemde! Zou er dan toch iets aan het veranderen zijn?! Ook wij kiezen voor de natuurlijke weg, geen medici etc. Lekker thuis in mijn badje, niemand die zich er mee bemoeit, heerlijk! Ik kijk er echt maar uit!Beetje mosterd deze reactie...... maar Nic, ik lees de laatste tijd vaker je reacties en ik moet zeggen, ik vind het echt een verademing. Fijn om een gelijkgestemde hier tegen te komen! Ik denk wel dat er "iets" aan het veranderen is, maar toch hoor ik het geluid nog niet vaak genoeg. Succes nog met de laatste loodjes van je zwangerschap en ik wens je alvast een hele fijne bevalling toe!
woensdag 21 maart 2012 om 23:02
donderdag 22 maart 2012 om 12:53
Wat een fijn topic dit!
Sinds mijn vriend en ik besloten hebben over een paar maanden 'actief' kinderen proberen te maken erger ik me steeds vaker aan verhalen over hoe zwaar het wel niet is om kinderen te krijgen/hebben.
Mensen die roepen dat je nergens meer tijd voor hebt probeer ik met een korreltje zout te nemen, daar wil ik me niet door laten beinvloeden. Ik heb er juist héél veel zin in om een gezin te hebben, met alle leuke/moeilijke/gelukkige dingen die erbij horen.
Toch (ik ben tante) kan ik mijn broer niet spreken of er wordt geroepen hoe zwáár het allemaal wel niet is. Of ik weet waar we aan beginnen etc.
Ik hoop (en denk) oprecht niet zo te worden.
Sinds mijn vriend en ik besloten hebben over een paar maanden 'actief' kinderen proberen te maken erger ik me steeds vaker aan verhalen over hoe zwaar het wel niet is om kinderen te krijgen/hebben.
Mensen die roepen dat je nergens meer tijd voor hebt probeer ik met een korreltje zout te nemen, daar wil ik me niet door laten beinvloeden. Ik heb er juist héél veel zin in om een gezin te hebben, met alle leuke/moeilijke/gelukkige dingen die erbij horen.
Toch (ik ben tante) kan ik mijn broer niet spreken of er wordt geroepen hoe zwáár het allemaal wel niet is. Of ik weet waar we aan beginnen etc.
Ik hoop (en denk) oprecht niet zo te worden.
This is not kosher!
donderdag 22 maart 2012 om 13:02
Misschien, omdat iedereen het roept, dat t zo zwaar is, zit er wel een kern van waarheid in?
Of in ieder geval, valt het ze tegen, of is het niet zoals ze verwacht hadden dat t zou zijn, het hebben van kinderen.
Snap dat je een gezin wilt hebben Wellhello. Het is wel eens zwaar ja, maar vooral heel erg leuk.
En ik denk, wanneer men zelf te pas en te onpas roept, hoe zwaar het allemaal wel niet is, men het zichzelf erg moeilijk maakt.
Of in ieder geval, valt het ze tegen, of is het niet zoals ze verwacht hadden dat t zou zijn, het hebben van kinderen.
Snap dat je een gezin wilt hebben Wellhello. Het is wel eens zwaar ja, maar vooral heel erg leuk.
En ik denk, wanneer men zelf te pas en te onpas roept, hoe zwaar het allemaal wel niet is, men het zichzelf erg moeilijk maakt.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
donderdag 22 maart 2012 om 19:19
@bennie; ms gedeeltelijk geluk, gedeeltelijk ook goed luisteren naar je lijf?
@ incredible: je zal mijn ervaring zeker nog lezen!
@ mensen die zeuren over kinderen: ik snap daar niks van! Natuurlijk is het wel eens zwaar of heb je een baal dag, zo is het hele leven. Ik snap niet dat mensen daarover willen klagen! Voor mij is moeder zijn een rijkdom en het maakt me compleet. Ik vraag me af of die mensen wel de juiste keuze hebben gemaakt...
@ incredible: je zal mijn ervaring zeker nog lezen!
@ mensen die zeuren over kinderen: ik snap daar niks van! Natuurlijk is het wel eens zwaar of heb je een baal dag, zo is het hele leven. Ik snap niet dat mensen daarover willen klagen! Voor mij is moeder zijn een rijkdom en het maakt me compleet. Ik vraag me af of die mensen wel de juiste keuze hebben gemaakt...
donderdag 22 maart 2012 om 20:20
Ik heb mijn zwangerschap bestempeld als pech hebben, heb ook niet het idee dat ik door beter naar mijn lichaam te luisteren het had kunnen voorkomen of laten verdwijnen. Sommige dingen werden dragelijker, andere bleven hetzelfde. Ik ben dus wel iemand die vrouwen met een zwangerschap zonder ziek zijn of moe zijn jaloers begluur. Ik vind ze geluk hebben. Maar voordat ik te negatief overkom: mijn kind is het mooiste wat me ooit is overkomen en ik geniet ontzettend veel van mijn kind! Een groot deel van mijn levensgeluk!
donderdag 22 maart 2012 om 23:35
Zusje van mijn zwager is ook zwanger (scheelt drie dagen met mij) en zij is zo negatief. Ze vindt er geen bal aan, is moe en chagrijnig. Met haar zwangerschap gaat alles perfect! Kleintje doet het hartstikke goed.
Ik ben nu 34 weken in verwachting van een tweeling. Zit vanaf 20 weken 3x per week in het zkh vanwege groeiverschil. Ben een week in het ziekenhuis opgenomen geweest en heb sinds 6 weken bedrust. En ik zeur niet. Ik vind het enorm bijzonder om zwanger te zijn van een tweeling en geniet van elke beweging in mijn buik. Wel baal ik enorm van de spanning bij elk ziekenhuisbezoek en van mensen zoals het zusje van mijn zwager die een voorbeeldige zwangerschap hebben en alleen maar zeuren.
En als je zegt zwanger te zijn van een tweeling dan lopen de reacties ook enorm uit een: o wat erg, je gaat het heel zwaar krijgen, succes etc.
Ik ben nu 34 weken in verwachting van een tweeling. Zit vanaf 20 weken 3x per week in het zkh vanwege groeiverschil. Ben een week in het ziekenhuis opgenomen geweest en heb sinds 6 weken bedrust. En ik zeur niet. Ik vind het enorm bijzonder om zwanger te zijn van een tweeling en geniet van elke beweging in mijn buik. Wel baal ik enorm van de spanning bij elk ziekenhuisbezoek en van mensen zoals het zusje van mijn zwager die een voorbeeldige zwangerschap hebben en alleen maar zeuren.
En als je zegt zwanger te zijn van een tweeling dan lopen de reacties ook enorm uit een: o wat erg, je gaat het heel zwaar krijgen, succes etc.
vrijdag 23 maart 2012 om 13:05
@beanie: Ik bedoel ook niet dat je niet gewoon pech kan hebben hoor! Maar tegenwoordig zijn er veel vrouwen (en ik doe er soms ook teveel aan mee) die (ook vaak gedwongen) maar door gaan alsof ze niet zwanger zijn. Je lijf moet zoveel doen, er gebeurt vanalles met je lijf, je kindje, hormonen etc. Normaal functioneren kán eigenlijk niet. Toch eisen bazen, omgeving, gezin etc dat de vrouw blijft doen wat ze altijd deed...
Zeker de eerste 12 weken. Veel vrouwen zijn misselijk. Dat doet je lijf niet voor niets. Het is de bedoeling dat je minder eet want in al het voedsel (ook gezonde groente en fruit) zitten giftige stoffen. Omdat je kindje in het eerst trimester zo kwetsbaar is kan je misselijk worden om je kindje te beschermen. Door minder te eten dus minder gifte stoffen maar ook minder energie. Het is de bedoeling dat je die eerste 3 maanden dus ook minder doet!
Maar onze cultuur zit helaas niet zo in elkaar.
Even ter aanvulling: dit is mijn persoonlijk visie hoor, er is wel wetenschappelijk onderzoek over maar dat is summier. Het blijft een moeilijk te onderzoeken gebied die misselijkheid!
Zeker de eerste 12 weken. Veel vrouwen zijn misselijk. Dat doet je lijf niet voor niets. Het is de bedoeling dat je minder eet want in al het voedsel (ook gezonde groente en fruit) zitten giftige stoffen. Omdat je kindje in het eerst trimester zo kwetsbaar is kan je misselijk worden om je kindje te beschermen. Door minder te eten dus minder gifte stoffen maar ook minder energie. Het is de bedoeling dat je die eerste 3 maanden dus ook minder doet!
Maar onze cultuur zit helaas niet zo in elkaar.
Even ter aanvulling: dit is mijn persoonlijk visie hoor, er is wel wetenschappelijk onderzoek over maar dat is summier. Het blijft een moeilijk te onderzoeken gebied die misselijkheid!
vrijdag 23 maart 2012 om 13:08
@abcdefg: wat super dat je zo geniet van je tweeling ondanks de bedrust! ik heb tijdens mijn vorige zwangerschap 8 dagen in bed moeten liggen vóór de bevalling. Vond het jammer maar was idd geen reden om niet meer te genieten! Jammer dat je schoonzusje zo enorm negatief is! Wanneer het je erg in de weg zit zou ik het echt uitspreken; ms dat ze dan ziet dat ze echt wel geluk heeft met een gezonde zwangerschap. En natuurlijk, het is soms zwaar, je kunt soms balen maar door al dat negatief gedoe maakt je het volgens mij voora lzelf heel zwaar... Enne, bij jou gaan klagen is wel het laatste dat ze moet doen.. dat ze dat zelf niet ziet!
zaterdag 31 maart 2012 om 19:29
Ik zou die collega die de negatieve moederexpert uithangt aanspreken op haar negatieve gedrag. Dat zij alles als moeilijk ervaart wil nog niet zeggen dat jij diezelfde instelling hebt. Zelf heb ik geen ervaring met negatievelingen gelukkig maar dit komt ook omdat ik de negatieve personen al ver voor mn zwangerschap uit mn leven gebannen heb. Ik ben uberhaupt niet erg close met collega's etc. Mensen die dichtbij me staan zijn zelf ook juist positief ingesteld en zullen niet snel lopen klagen dat ze iets moeilijk of vervelend vinden.
En ja, een bevalling doet zeer maar is ook het meest bijzondere ontroerende moment in je leven. Zo heb ik het wel ervaren destijds.
En ja, een bevalling doet zeer maar is ook het meest bijzondere ontroerende moment in je leven. Zo heb ik het wel ervaren destijds.
