Zwanger
alle pijlers
Welke dingen bereikt voor aan kinderen te beginnen?
vrijdag 11 januari 2013 om 20:45
Mijn vriend (33) en ik (25) dromen van een kindje, maar helaas zijn de omstandigheden nog niet ideaal. Vriend heeft een eigen zaak in de zorg, wat op zich stabiel is, maar waarbij het nog onduidelijk is wat de crisis gaat bijdragen. Ik ben bijna afgestudeerd, maar moet dan nog maar afwachten of ik snel een baan vind. We hebben nu nog geen huis waarin we een kindje zien opgroeien. We moeten (of eigenlijk willen, maar tegelijkertijd toch ook niet) daardoor alles nog een flinke tijd uitstellen. Ik vind dat best wel lastig, maar wil alleen het best mogelijke voor mijn toekomstige kindje. Soms ben ik geneigd tot impulsieve acties, maar die weet ik gelukkig goed te onderdrukken.
Wat wilde jij voor elkaar hebben voor je aan kinderen begon? Ik had in de planning: een eigen huis, voldoende spaargeld, een vaste baan en een gelukkige relatie. Ik denk dat een vast contract er niet in zit, want ik wil geen drie jaar meer wachten. Is het tijd om mijn eisen bij te stellen? Ik weet dat je dit alles niet nodig hebt, maar ik zou het toch fijn vinden als stabiele basis.
Wat wilde jij voor elkaar hebben voor je aan kinderen begon? Ik had in de planning: een eigen huis, voldoende spaargeld, een vaste baan en een gelukkige relatie. Ik denk dat een vast contract er niet in zit, want ik wil geen drie jaar meer wachten. Is het tijd om mijn eisen bij te stellen? Ik weet dat je dit alles niet nodig hebt, maar ik zou het toch fijn vinden als stabiele basis.
vrijdag 11 januari 2013 om 20:48
Ik wilde een eigen huis, vaste baan, en voldoende spaargeld.
Alles behalve een vaste baan is gelukt, dat hebben we maar opgegeven, ben nu op zoek naar de 6 de werkgever in vier jaar tijd,
en ben bang dat dit ook nog wel even zo gaat blijven helaas.
Onze zoon is nu drie maanden oud, en nee we zwemmen echt niet in het geld, maar met leuke tweedehands spullen en kleding komen we er ook wel. Er is zoveel moois te koop tweedehands voor die kleintjes dat ik dat geld liever spaar voor zijn studie later. Zolang we onze buffer voor het geval dat de auto . . . . kapot gaat maar houden.
Alles behalve een vaste baan is gelukt, dat hebben we maar opgegeven, ben nu op zoek naar de 6 de werkgever in vier jaar tijd,
en ben bang dat dit ook nog wel even zo gaat blijven helaas.
Onze zoon is nu drie maanden oud, en nee we zwemmen echt niet in het geld, maar met leuke tweedehands spullen en kleding komen we er ook wel. Er is zoveel moois te koop tweedehands voor die kleintjes dat ik dat geld liever spaar voor zijn studie later. Zolang we onze buffer voor het geval dat de auto . . . . kapot gaat maar houden.
vrijdag 11 januari 2013 om 20:49
quote:meisie87 schreef op 11 januari 2013 @ 20:45:
Ik vind dat best wel lastig, maar wil alleen het best mogelijke voor mijn toekomstige kindje. Misschien je eisen wat bijstellen, en genoegen nemen met 'iets minder best mogelijke'? Een kind merkt niet of hij in een 2e hands bed slaapt, of zijn kleren in een 4e hands kast hangen of dat het shirt al door een ander is gedragen.
Ik vind dat best wel lastig, maar wil alleen het best mogelijke voor mijn toekomstige kindje. Misschien je eisen wat bijstellen, en genoegen nemen met 'iets minder best mogelijke'? Een kind merkt niet of hij in een 2e hands bed slaapt, of zijn kleren in een 4e hands kast hangen of dat het shirt al door een ander is gedragen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
vrijdag 11 januari 2013 om 20:51
Ik heb nooit een kinderwens gehad dus ik had ook geen eisen. Maar toen mijn vriend en ik een tijdje een relatie hadden was het onderwerp "een kindje krijgen" steeds meer aan de orde.
Onze relatie is stabiel, we hebben beide een vaste baan, genoeg spaargeld en tenslotte een hele hoop liefde voor elkaar en voor ons kindje.
Persoonlijk zou ik niet aan kinderen beginnen als je leven en met name je relatie niet stabiel is. Maar ik denk, omdat ik nooit een sterke kinderwens heb gehad, daar misschien wat nuchterder naar kijk.
In mijn omgeving zie ik soms vrouwen kinderen krijgen die een paar maand daarvoor nog steen een been klaagde over hun slechte huwelijk of de schulden die ze hebben. Ik snap daar helemaal niks van, maar misschien als je een sterke kinderwens hebt dat je dat anders ziet.
Onze relatie is stabiel, we hebben beide een vaste baan, genoeg spaargeld en tenslotte een hele hoop liefde voor elkaar en voor ons kindje.
Persoonlijk zou ik niet aan kinderen beginnen als je leven en met name je relatie niet stabiel is. Maar ik denk, omdat ik nooit een sterke kinderwens heb gehad, daar misschien wat nuchterder naar kijk.
In mijn omgeving zie ik soms vrouwen kinderen krijgen die een paar maand daarvoor nog steen een been klaagde over hun slechte huwelijk of de schulden die ze hebben. Ik snap daar helemaal niks van, maar misschien als je een sterke kinderwens hebt dat je dat anders ziet.
vrijdag 11 januari 2013 om 20:53
Toen ik op mijn 23ste zwanger was hadden wij helemaal niets, geen spaargeld, mijn baan stond op de tocht en we hadden nog geen woning die geschikt was. Mijn toenmalige man had wel een goeie baan. Toch hebben wij ons nooit laten weerhouden door de omstandigheden en het is helemaal goed gekomen. Een kindje heeft alleen bakken met liefde en aandacht nodig! Nu ben ik 40 en zwanger van mijn derde en is mijn situatie weer niet om over naar huis te schrijven. Mijn baan staat wederom op de tocht en qua woning moet er binnenkort ook iets veranderen maar ook nu zal het wel goed komen! Mijn eerste lichting kinderen is toch leuk opgedroogd!
Jouw leeftijd kan ook een doorslaggevende factor zijn lijkt me .
En natuurlijk is het fijn als de omstandigheden 'ideaal' zijn, maar hoe realistisch is dat?! Je leven kan op ieder moment een andere wending nemen en ondertussen zit je je tijd te verdoen met wachten. Ook heel stressvol. Misschien wel net zo stressvol als een kindje krijgen als die omstandigheden niet 'ideaal' zijn
Veel succes, maar ik zou er lekker voor gaan!!
Jouw leeftijd kan ook een doorslaggevende factor zijn lijkt me .
En natuurlijk is het fijn als de omstandigheden 'ideaal' zijn, maar hoe realistisch is dat?! Je leven kan op ieder moment een andere wending nemen en ondertussen zit je je tijd te verdoen met wachten. Ook heel stressvol. Misschien wel net zo stressvol als een kindje krijgen als die omstandigheden niet 'ideaal' zijn
Veel succes, maar ik zou er lekker voor gaan!!
vrijdag 11 januari 2013 om 20:54
vrijdag 11 januari 2013 om 20:59
Een vriendin van mij van 49 die geen kinderen heeft zei: geen voorwaarden stellen, als je ze wil er voor gaan. de perfectie situatie, het perfecte huis en de perfecte baan die komt nooit en zeker niet allemaal te gelijk. Zij heeft geen kinderen en enorme spijt.
Mijn ouders woonde op een flat toen ik en mijn zusje werden geboren. Mijn vader werkte onregelmatig en mijn moeder studeerde en werkte in deeltijd.
Mijn ouders woonde op een flat toen ik en mijn zusje werden geboren. Mijn vader werkte onregelmatig en mijn moeder studeerde en werkte in deeltijd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 11 januari 2013 om 21:01
Een stabiele relatie is het belangrijkste.
Een eigen huis hoeft niet natuurlijk, ook in huurhuizen worden kinderen groot. Ik zou wel proberen een huis te vinden dat groot genoeg is, zodat de baby een eigen kamertje heeft. Dat "de baby kan ook prima op jullie slaapkamer slapen, is juist makkelijk met de borstvoeding" is leuk en aardig, maar hier hielden we elkaar wakker. Ging meteen veel beter toen ze op haar eigen kamer sliep, dan maar eruit voor de voeding. (Was ook maar twee weken nog, die nachtvoeding).
Vaste baan, vergeet het maar. Dat gaat je in deze tijd echt niet lukken, of je moet erg veel geluk hebben.
Spaargeld, is erg prettig om te hebben, maar dat vind ik ook als je geen kind wil. Kijk eens op de site van het nibud, daar kun je ook uitrekenen wat een verstandige spaarbuffer is voor jullie situatie.
Een eigen huis hoeft niet natuurlijk, ook in huurhuizen worden kinderen groot. Ik zou wel proberen een huis te vinden dat groot genoeg is, zodat de baby een eigen kamertje heeft. Dat "de baby kan ook prima op jullie slaapkamer slapen, is juist makkelijk met de borstvoeding" is leuk en aardig, maar hier hielden we elkaar wakker. Ging meteen veel beter toen ze op haar eigen kamer sliep, dan maar eruit voor de voeding. (Was ook maar twee weken nog, die nachtvoeding).
Vaste baan, vergeet het maar. Dat gaat je in deze tijd echt niet lukken, of je moet erg veel geluk hebben.
Spaargeld, is erg prettig om te hebben, maar dat vind ik ook als je geen kind wil. Kijk eens op de site van het nibud, daar kun je ook uitrekenen wat een verstandige spaarbuffer is voor jullie situatie.
vrijdag 11 januari 2013 om 21:05
vrijdag 11 januari 2013 om 21:07
quote:Lilja schreef op 11 januari 2013 @ 21:05:
[...]
Want eten en luiers zijn overbodige luxe?
Met je eens dat niet alles ideaal kan en hoeft te zijn, maar dit is wel het andere uiterste.Eens. Vind dat altijd zo makkelijk gezegd, alleen liefde nodig. Van liefde kan je nog steeds niet leven hoor en de luiers zijn idd ook niet gratis.
[...]
Want eten en luiers zijn overbodige luxe?
Met je eens dat niet alles ideaal kan en hoeft te zijn, maar dit is wel het andere uiterste.Eens. Vind dat altijd zo makkelijk gezegd, alleen liefde nodig. Van liefde kan je nog steeds niet leven hoor en de luiers zijn idd ook niet gratis.
vrijdag 11 januari 2013 om 21:08
vrijdag 11 januari 2013 om 21:11
Een stabiele relatie en genoeg inkomen om niet in de financiele stress te komen met een kindje erbij. En baby's hoeven echt geen splinternieuwe bugaboo en desingkamer. Zelf wilde ik wel persé een nieuwe bugaboo en nieuwe meubeltjes in de babykamer bij de eerste hoor. Maar was achteraf echt niet nodig. Mijn tweede had niet eens een eigen kamer (sliep de eerste acht maanden bij ons en daarna bij zijn zus in een meidenkamer) en had helemaal niks nieuws en dat was net zo'n blije baby .
vrijdag 11 januari 2013 om 21:13
Toen wij beiden toe waren aan kinderen hadden we beiden een vaste baan, we hadden een koophuis en onze relatie was stabiel. We waren 9 jaar samen en net getrouwd. Wel hebben we een ander huis gekocht toen ik net zwanger was, omdat we ons huis niet zo handig vonden (drive in woning met woonkamer boven), we zijn verhuisd toen onze dochter 6 weken was en toen nog eens toen ze 6 maanden was (huis was nog niet klaar). Dat was het enige dat niet helemaal ideaal was, maar geen onoverkomelijk probleem.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
vrijdag 11 januari 2013 om 21:13
'Ik wil natuurlijk het beste voor mijn kind' is een zin die heel logisch klinkt maar eigenlijk ontzettend loos is.
Het is namelijk sowieso al onmogelijk precies te definiëren wat 'het beste' is. Bovendien heeft een kind niet een paar maar een heleboel verschillende behoeften, en daarbij kunnen verschillenden 'besten' elkaar ook nog eens tegenspreken.
En bij een aantal zaken is 'het beste' ook gewoon überhaupt onbereikbaar.
Het leven is niet een continu streven naar het beste in alles, dan zouden we helemaal gek worden. Dus waarom is dat wel nodig voor je kind? Verstandige compromissen zijn in de praktijk veel werkbaarder.
Het is namelijk sowieso al onmogelijk precies te definiëren wat 'het beste' is. Bovendien heeft een kind niet een paar maar een heleboel verschillende behoeften, en daarbij kunnen verschillenden 'besten' elkaar ook nog eens tegenspreken.
En bij een aantal zaken is 'het beste' ook gewoon überhaupt onbereikbaar.
Het leven is niet een continu streven naar het beste in alles, dan zouden we helemaal gek worden. Dus waarom is dat wel nodig voor je kind? Verstandige compromissen zijn in de praktijk veel werkbaarder.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
vrijdag 11 januari 2013 om 21:17
Mijn eigen eisen:
- zelfstandig zijn (stabiel, je eigen broek op kunnen houden)
- stabiele relatie
- basis inkomen (als in: uitkomen met je geld en ruimte in het budget voor een kind)
Toen bovenstaande allemaal gerealiseerd was, heeft het nog 6 jaar geduurd voordat mijn zoon werd geboren. Toen hadden wij inmiddels een ruime koopwoning, vaste contracten, betrouwbare auto's en voldoende reservefondsen.
- zelfstandig zijn (stabiel, je eigen broek op kunnen houden)
- stabiele relatie
- basis inkomen (als in: uitkomen met je geld en ruimte in het budget voor een kind)
Toen bovenstaande allemaal gerealiseerd was, heeft het nog 6 jaar geduurd voordat mijn zoon werd geboren. Toen hadden wij inmiddels een ruime koopwoning, vaste contracten, betrouwbare auto's en voldoende reservefondsen.
vrijdag 11 januari 2013 om 21:20
