Zwanger
alle pijlers
Welke dingen bereikt voor aan kinderen te beginnen?
vrijdag 11 januari 2013 om 20:45
Mijn vriend (33) en ik (25) dromen van een kindje, maar helaas zijn de omstandigheden nog niet ideaal. Vriend heeft een eigen zaak in de zorg, wat op zich stabiel is, maar waarbij het nog onduidelijk is wat de crisis gaat bijdragen. Ik ben bijna afgestudeerd, maar moet dan nog maar afwachten of ik snel een baan vind. We hebben nu nog geen huis waarin we een kindje zien opgroeien. We moeten (of eigenlijk willen, maar tegelijkertijd toch ook niet) daardoor alles nog een flinke tijd uitstellen. Ik vind dat best wel lastig, maar wil alleen het best mogelijke voor mijn toekomstige kindje. Soms ben ik geneigd tot impulsieve acties, maar die weet ik gelukkig goed te onderdrukken.
Wat wilde jij voor elkaar hebben voor je aan kinderen begon? Ik had in de planning: een eigen huis, voldoende spaargeld, een vaste baan en een gelukkige relatie. Ik denk dat een vast contract er niet in zit, want ik wil geen drie jaar meer wachten. Is het tijd om mijn eisen bij te stellen? Ik weet dat je dit alles niet nodig hebt, maar ik zou het toch fijn vinden als stabiele basis.
Wat wilde jij voor elkaar hebben voor je aan kinderen begon? Ik had in de planning: een eigen huis, voldoende spaargeld, een vaste baan en een gelukkige relatie. Ik denk dat een vast contract er niet in zit, want ik wil geen drie jaar meer wachten. Is het tijd om mijn eisen bij te stellen? Ik weet dat je dit alles niet nodig hebt, maar ik zou het toch fijn vinden als stabiele basis.
dinsdag 15 januari 2013 om 18:46
Ik had eigenlijk nooit zo nagedacht over kinderen krijgen toen ik zwanger raakte. Een vaste, stabiele relatie en een eigen inkomen was handig geweest, maar dat had ik niet toen ik na een jaar in het buitenland zwanger terugkwam.
Ik had mijn studie niet afgemaakt, enkel een propedeuse behaald.
Nu is mijn zoon vijf en heb ik een eigen inkomen, een leuke (huur)woning en haal ik veel voldoening uit het moederschap. Mijn zoon is gelukkig, en ondanks het feit dat we het financieël absoluut niet breed hebben komt hij materieel gezien niets tekort. Ik kan me geen leven meer zonder hem voorstellen, onvoorstelbaar hoeveel liefde je kan geven aan en ontvangen van een kind.
Ik had mijn studie niet afgemaakt, enkel een propedeuse behaald.
Nu is mijn zoon vijf en heb ik een eigen inkomen, een leuke (huur)woning en haal ik veel voldoening uit het moederschap. Mijn zoon is gelukkig, en ondanks het feit dat we het financieël absoluut niet breed hebben komt hij materieel gezien niets tekort. Ik kan me geen leven meer zonder hem voorstellen, onvoorstelbaar hoeveel liefde je kan geven aan en ontvangen van een kind.
woensdag 16 januari 2013 om 08:30
Toen ik een jaar of achttien was wist ik precies hoe ik het later zou willen, een koophuis, getrouwd, vaste contracten en daarna proberen zwanger te worden.
Nu ik samenwoon in een prachtig huur appartement, niet getrouwd maar alweer 5,5 jaar samen ben met een hele lieve vriend en een jaar contract heb en mijn vriend ook willen wij er in de zomer heel graag voor gaan. Ik had het perfecte plaatje in mijn hoofd, maar ik geloof niet dat die in deze tijd zo snel zal komen. Ik denk dat wij over een aantal jaar pas kunnen kopen, maar we hebben nu genoeg ruimte. Een vaste baan zal er nu ook niet gauw inzitten. We zijn hard aan het sparen voor een buffer. We hebben een fijne relatie met veel humor en liefde. Wat wil je nog meer?! Ik ben heel blij dat we er straks voor gaan, ik heb ook alle vertrouwen in onze relatie als er een kleintje zou komen..
Nu ik samenwoon in een prachtig huur appartement, niet getrouwd maar alweer 5,5 jaar samen ben met een hele lieve vriend en een jaar contract heb en mijn vriend ook willen wij er in de zomer heel graag voor gaan. Ik had het perfecte plaatje in mijn hoofd, maar ik geloof niet dat die in deze tijd zo snel zal komen. Ik denk dat wij over een aantal jaar pas kunnen kopen, maar we hebben nu genoeg ruimte. Een vaste baan zal er nu ook niet gauw inzitten. We zijn hard aan het sparen voor een buffer. We hebben een fijne relatie met veel humor en liefde. Wat wil je nog meer?! Ik ben heel blij dat we er straks voor gaan, ik heb ook alle vertrouwen in onze relatie als er een kleintje zou komen..
woensdag 16 januari 2013 om 12:52
quote:aardbei1987 schreef op 16 januari 2013 @ 08:30:
Toen ik een jaar of achttien was wist ik precies hoe ik het later zou willen, een koophuis, getrouwd, vaste contracten en daarna proberen zwanger te worden.
Nu ik samenwoon in een prachtig huur appartement, niet getrouwd maar alweer 5,5 jaar samen ben met een hele lieve vriend en een jaar contract heb en mijn vriend ook willen wij er in de zomer heel graag voor gaan. Ik had het perfecte plaatje in mijn hoofd, maar ik geloof niet dat die in deze tijd zo snel zal komen. Ik denk dat wij over een aantal jaar pas kunnen kopen, maar we hebben nu genoeg ruimte. Een vaste baan zal er nu ook niet gauw inzitten. We zijn hard aan het sparen voor een buffer. We hebben een fijne relatie met veel humor en liefde. Wat wil je nog meer?! Ik ben heel blij dat we er straks voor gaan, ik heb ook alle vertrouwen in onze relatie als er een kleintje zou komen..
Ik hoop dat je snel een kleintje mag verwelkomen.
Toen ik een jaar of achttien was wist ik precies hoe ik het later zou willen, een koophuis, getrouwd, vaste contracten en daarna proberen zwanger te worden.
Nu ik samenwoon in een prachtig huur appartement, niet getrouwd maar alweer 5,5 jaar samen ben met een hele lieve vriend en een jaar contract heb en mijn vriend ook willen wij er in de zomer heel graag voor gaan. Ik had het perfecte plaatje in mijn hoofd, maar ik geloof niet dat die in deze tijd zo snel zal komen. Ik denk dat wij over een aantal jaar pas kunnen kopen, maar we hebben nu genoeg ruimte. Een vaste baan zal er nu ook niet gauw inzitten. We zijn hard aan het sparen voor een buffer. We hebben een fijne relatie met veel humor en liefde. Wat wil je nog meer?! Ik ben heel blij dat we er straks voor gaan, ik heb ook alle vertrouwen in onze relatie als er een kleintje zou komen..
Ik hoop dat je snel een kleintje mag verwelkomen.
donderdag 17 januari 2013 om 07:47
Ik wilde getrouwd zijn, een leuke baan hebben, eigen huis... Dat had ik allemaal, maar het zwanger worden wilde niet lukken. Toen gingen mijn ex en ik uit elkaar, want hij bleek niet wir ik dacht dat hij was. Ik schopte hem uit huis, was alleen en ontmoette vlak na de scheiding een Brit. We kenden elkaar al online maar pas na de scheiding zagen we elkaar in het echt. De vlam sloeg in de pan en 6 weken later was ik zwanger onverwacht en ongepland. Zo niet-ideaal! Inmiddels is de UK 2,5, wonen we in een mooi koophuis, heb ik nog steeds mijn vaste baan, Brit heeft een eigen bedrijfje, en de tweede is op komst.
Ook met een kind kun je solliciteren, huizen kopen, etc. Als je geonoeg geld hebt voor een pak luiers en veel liefde, kom je een heel eind hoor. Niks is vanzelf ideaal, maar je kunt er altijd het beste van maken.
Ook met een kind kun je solliciteren, huizen kopen, etc. Als je geonoeg geld hebt voor een pak luiers en veel liefde, kom je een heel eind hoor. Niks is vanzelf ideaal, maar je kunt er altijd het beste van maken.
vrijdag 25 januari 2013 om 14:48
quote:Broedkippetje schreef op 11 januari 2013 @ 22:16:
Ik zie meerdere mensen 'een koophuis' noemen.
Een enigszins stabiel inkomen en een beetje een buffertje, daarvan snap ik wel dat je dat als een pré ziet.
Maar wat is de meerwaarde van het hebben van een koophuis?
Kan een huurhuis niet aan de behoeftes van een baby voldoen?Eens. In mijn familie heeft er nog nooit iemand een huis gekocht, op één achternicht na. Terwijl de meesten in een erg leuke huurhuizen wonen en een paar ton op de bank hebben staan. Je kunt ook genieten van het feit dat je allang in je ideale huurhuis woont en je je geld je leven lang vrij kunt besteden. De meeste kinderen en kleinkinderen voelden vervolgens ook niet echt de behoefte om in hun leven een huis te kopen.
Ik zie meerdere mensen 'een koophuis' noemen.
Een enigszins stabiel inkomen en een beetje een buffertje, daarvan snap ik wel dat je dat als een pré ziet.
Maar wat is de meerwaarde van het hebben van een koophuis?
Kan een huurhuis niet aan de behoeftes van een baby voldoen?Eens. In mijn familie heeft er nog nooit iemand een huis gekocht, op één achternicht na. Terwijl de meesten in een erg leuke huurhuizen wonen en een paar ton op de bank hebben staan. Je kunt ook genieten van het feit dat je allang in je ideale huurhuis woont en je je geld je leven lang vrij kunt besteden. De meeste kinderen en kleinkinderen voelden vervolgens ook niet echt de behoefte om in hun leven een huis te kopen.
vrijdag 25 januari 2013 om 14:53
quote:suusjesoen schreef op 11 januari 2013 @ 21:26:
Ik had het allemaal: leuk huis, voldoende spaargeld, 2 vaste banen, stabiele relatie. Dacht ik.
En toen was ik 12 weken zwanger. En begon de vader van mijn kind een relatie met een ander. Daar lag ik dan, bij de 12 wekenecho in mijn eentje.
Hoe vast mijn baan ook was, mijn huis kon ik er in mijn eentje niet van betalen en van het spaargeld door de helft ook niet. En van het idee om alles in mijn eentje te moeten gaan doen werd ik ook tamelijk wanhopig.
Mijn levensles: zekerheid bestaat niet, hooguit schijnzekerheid. Als je denkt dat je in principe staat bent je kind in redelijke omstandigheden op te laten groeien, waarbij jij zelf bepaalt wat redelijk is, lijkt me dat het goede moment. Ergens anders kan je niet op afgaan.Wat naar om mee te maken. En goed dat je jouw levensles wat dit betreft hier ook noemt. Dat er van alles kan gebeuren, relativeert alle normen maar weer. Zekerheid heb je nooit, je kunt hoogstens proberen om een beetje verstandig te zijn en dan maar hopen dat je kinderen een fijne jeugd zullen hebben.
Ik had het allemaal: leuk huis, voldoende spaargeld, 2 vaste banen, stabiele relatie. Dacht ik.
En toen was ik 12 weken zwanger. En begon de vader van mijn kind een relatie met een ander. Daar lag ik dan, bij de 12 wekenecho in mijn eentje.
Hoe vast mijn baan ook was, mijn huis kon ik er in mijn eentje niet van betalen en van het spaargeld door de helft ook niet. En van het idee om alles in mijn eentje te moeten gaan doen werd ik ook tamelijk wanhopig.
Mijn levensles: zekerheid bestaat niet, hooguit schijnzekerheid. Als je denkt dat je in principe staat bent je kind in redelijke omstandigheden op te laten groeien, waarbij jij zelf bepaalt wat redelijk is, lijkt me dat het goede moment. Ergens anders kan je niet op afgaan.Wat naar om mee te maken. En goed dat je jouw levensles wat dit betreft hier ook noemt. Dat er van alles kan gebeuren, relativeert alle normen maar weer. Zekerheid heb je nooit, je kunt hoogstens proberen om een beetje verstandig te zijn en dan maar hopen dat je kinderen een fijne jeugd zullen hebben.
