Zwanger
alle pijlers
Wie wil luisteren? Paniekaanval na stilgeboorte en miskraam
vrijdag 18 augustus 2023 om 23:59
Hi lieve lezers,
Wie wil even de tijd nemen dit te lezen en even te luisteren.
Ik ben afgelopen april bevallen van onze stilgeboren zoon. Tot grote blijdschap 5 weken geleden weer een positieve test in handen. Ik schreef toen dolblij en doodsbang tegelijk.
Afgelopen maandag werd onze nachtmerrie helaas weer werkelijkheid. Waar we eerder 2 kloppende hartjes zagen was het nieuws van de gynaecoloog nu niet goed: jongens het ziet er niet goed uit. Beiden embryo’s niet gegroeid en geen hartactie. Omdat ik ook enorm ziek was weer vd zwangerschap besloten niet de miskraam af te wachten, maar deze op te wekken met medicatie. Dit is vandaag gebeurd. Verschrikkelijk veel bloedverlies, nog in het ziekenhuis geweest omdat het even echt de verkeerde kant op ging.
Gelukkig na een aantal uren ter observatie toch naar huis.
Nu lig ik in bed. Partner is enorm lief en een mega grote hulp, maar ik heb zulke paniek in mn lijf.. ik krijg het maar niet kwijt.
Weer leeg.. weer niks..
Ik voel me zo gefaald.
Net al een oxazepam ingenomen in de hoop iets te kalmeren, maar weet gewoon echt even niet meer waar ik het zoeken moet.
Hoe verwerken we deze 2e klap nu weer, terwijl we nog zo middenin de eerste klap zitten.
Auw.. mn hart doet zo verschrikkelijk zeer
Liefs een heel verdrietige april
Wie wil even de tijd nemen dit te lezen en even te luisteren.
Ik ben afgelopen april bevallen van onze stilgeboren zoon. Tot grote blijdschap 5 weken geleden weer een positieve test in handen. Ik schreef toen dolblij en doodsbang tegelijk.
Afgelopen maandag werd onze nachtmerrie helaas weer werkelijkheid. Waar we eerder 2 kloppende hartjes zagen was het nieuws van de gynaecoloog nu niet goed: jongens het ziet er niet goed uit. Beiden embryo’s niet gegroeid en geen hartactie. Omdat ik ook enorm ziek was weer vd zwangerschap besloten niet de miskraam af te wachten, maar deze op te wekken met medicatie. Dit is vandaag gebeurd. Verschrikkelijk veel bloedverlies, nog in het ziekenhuis geweest omdat het even echt de verkeerde kant op ging.
Gelukkig na een aantal uren ter observatie toch naar huis.
Nu lig ik in bed. Partner is enorm lief en een mega grote hulp, maar ik heb zulke paniek in mn lijf.. ik krijg het maar niet kwijt.
Weer leeg.. weer niks..
Ik voel me zo gefaald.
Net al een oxazepam ingenomen in de hoop iets te kalmeren, maar weet gewoon echt even niet meer waar ik het zoeken moet.
Hoe verwerken we deze 2e klap nu weer, terwijl we nog zo middenin de eerste klap zitten.
Auw.. mn hart doet zo verschrikkelijk zeer
Liefs een heel verdrietige april
zaterdag 19 augustus 2023 om 09:00
Wat naar dat je paniekaanvallen niet zakken. Vaak helpt afleiding het beste.
Kan het komen omdat je er tegenop ziet om je kinderen straks weer thuis te hebben, terwijl je je nog niet goed voelt?
Bij paniekaanvallen kan het helpen om 'safelines' in te bouwen, die je wat rust kunnen geven en de druk eraf halen. Kan je partner bijvoorbeeld wat meer inspringen nu met je kinderen? Of kunnen ze nog een nachtje extra blijven bij hun vader? Kun je je kinderen uitleggen dat je er vandaag even niet bent, zoals al gezegd door anderen hier? Of kan je partner hierin een rol spelen?
Let ook op je ademhaling, dat je via je buik ademt. Hand op je buik en 4 tellen in via je neus, 2 tellen wa heen en 4 tellen via je mond uit.
Mocht je er echt niet uitkomen, zoek dan contact met de huisartsenpost.
Sterkte hoor
Kan het komen omdat je er tegenop ziet om je kinderen straks weer thuis te hebben, terwijl je je nog niet goed voelt?
Bij paniekaanvallen kan het helpen om 'safelines' in te bouwen, die je wat rust kunnen geven en de druk eraf halen. Kan je partner bijvoorbeeld wat meer inspringen nu met je kinderen? Of kunnen ze nog een nachtje extra blijven bij hun vader? Kun je je kinderen uitleggen dat je er vandaag even niet bent, zoals al gezegd door anderen hier? Of kan je partner hierin een rol spelen?
Let ook op je ademhaling, dat je via je buik ademt. Hand op je buik en 4 tellen in via je neus, 2 tellen wa heen en 4 tellen via je mond uit.
Mocht je er echt niet uitkomen, zoek dan contact met de huisartsenpost.
Sterkte hoor
Only dead fish go with the flow
zaterdag 19 augustus 2023 om 09:01
Wat een ontzettend verdrietige en nare tijd maken jullie door! Ik heb ervaring met paniekaanvallen (na plotseling overlijden dierbare) en het enige dat mij hielp was afleiding. Dan kwam ik ‘eruit’, uit die vicieuze cirkel. Dus iets doen waar je je aandacht bij moét houden. Dat kan van alles zijn, sporten (voor zover dat lichamelijk gaat), iets priegeligs met de handen, een album maken, raadsels oplossen.
Meditatie en ademhalingsoefeningen had bij mij juist een averechts effect, dan had ik juist de ruimte om te voelen dat ik zo’n druk ervaarde op de borst of niet normaal kon ademen. En werd het weer erger.
Ontzettend veel sterkte met jullie grote verlies
Ik hoop dat er fijne mensen in je omgeving zijn waar je erover mee kan praten en huilen.
Meditatie en ademhalingsoefeningen had bij mij juist een averechts effect, dan had ik juist de ruimte om te voelen dat ik zo’n druk ervaarde op de borst of niet normaal kon ademen. En werd het weer erger.
Ontzettend veel sterkte met jullie grote verlies
Ik hoop dat er fijne mensen in je omgeving zijn waar je erover mee kan praten en huilen.
zaterdag 19 augustus 2023 om 09:11
Goede tip om iets te doen inderdaad. Wat mij oa ook hielp was sudoku's oplossen of kruiswoordpuzzels oid.Jamie-Lee schreef: ↑19-08-2023 09:01Wat een ontzettend verdrietige en nare tijd maken jullie door! Ik heb ervaring met paniekaanvallen (na plotseling overlijden dierbare) en het enige dat mij hielp was afleiding. Dan kwam ik ‘eruit’, uit die vicieuze cirkel. Dus iets doen waar je je aandacht bij moét houden. Dat kan van alles zijn, sporten (voor zover dat lichamelijk gaat), iets priegeligs met de handen, een album maken, raadsels oplossen.
Meditatie en ademhalingsoefeningen had bij mij juist een averechts effect, dan had ik juist de ruimte om te voelen dat ik zo’n druk ervaarde op de borst of niet normaal kon ademen. En werd het weer erger.
Ontzettend veel sterkte met jullie grote verlies
Van anderen hoorde ik ook wel een legpuzzel doen (kan evt samen met de kinderen).
Ik snap wat je zegt over ademhaling, maar het kan de druk op de borst verlichten en je helpen om de controle terug te krijgen. Maar mocht je er alleen maar meer van in paniek raken, dan beter mee stoppen idd.
Toegeven aan huilen kan ook helpen.
Only dead fish go with the flow
zaterdag 19 augustus 2023 om 11:42
Lieve april88,
Wat een afschuwelijk bericht. Ik word er gewoon verdrietig van als ik het lees.
Je schrijft dat je de paniek niet wegkrijgt. Als ik je een voorzichtige tip mag geven..... laat het toe. De paniek hoeft niet in één keer weg te zijn toch? Zoiets heeft heel veel tijd nodig. Mijn ervaring is dat wanneer je gevoelens onderdrukt, deze er later wel uitkomen in een andere vorm. Mentaal, dan wel lichamelijk.
Ik zou proberen om de paniek dus toe te laten. Dat is heel erg moeilijk en verdrietig, maar onderdrukken is echt niet de oplossing. Is mijn ervaring tenminste.
Ik hoop dat je een rustig weekend hebt met je partner en dat je , als het echt te veel is, je een luisterend oor zoekt bij een familielid, vriendin, collega of iemand anders. Mensen willen anderen graag helpen, ook als is het alleen maar door te luisteren.
Wat een afschuwelijk bericht. Ik word er gewoon verdrietig van als ik het lees.
Je schrijft dat je de paniek niet wegkrijgt. Als ik je een voorzichtige tip mag geven..... laat het toe. De paniek hoeft niet in één keer weg te zijn toch? Zoiets heeft heel veel tijd nodig. Mijn ervaring is dat wanneer je gevoelens onderdrukt, deze er later wel uitkomen in een andere vorm. Mentaal, dan wel lichamelijk.
Ik zou proberen om de paniek dus toe te laten. Dat is heel erg moeilijk en verdrietig, maar onderdrukken is echt niet de oplossing. Is mijn ervaring tenminste.
Ik hoop dat je een rustig weekend hebt met je partner en dat je , als het echt te veel is, je een luisterend oor zoekt bij een familielid, vriendin, collega of iemand anders. Mensen willen anderen graag helpen, ook als is het alleen maar door te luisteren.
zaterdag 19 augustus 2023 om 12:52
Dankjewel voor alle tips, alle lieve woorden, alle moeite die jullie er in steken om er gewoon even voor me te zijn.
Ik lees jullie stuk voor stuk en ik probeer alles in me op te nemen en uit te proberen.
Ben net blijkbaar toch nog in slaap gevallen. Dat was ok. Ben namelijk moe, zo verschrikkelijk moe.
Ik lees jullie stuk voor stuk en ik probeer alles in me op te nemen en uit te proberen.
Ben net blijkbaar toch nog in slaap gevallen. Dat was ok. Ben namelijk moe, zo verschrikkelijk moe.
zaterdag 19 augustus 2023 om 14:55
Ja tuurlijk ben je moe, helemaal logisch. Je voelt lichamelijk de pijn die je hart momenteel te verduren krijgt. Laat het gaan je verdriet het moet er gewoon uit
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je veel liefde en ondersteuning ontvangt van je naasten
Heel veel sterkte. Ik hoop dat je veel liefde en ondersteuning ontvangt van je naasten
Eten wat de pot schaft, dat is het leven (Oogappels)
zaterdag 19 augustus 2023 om 16:54
Logisch dat je zo moe bent. Ik hoop dat je doet wat het fijnste is voor jouzelf. Dat mag nu echt. Ook al is vast niks fijn.april88 schreef: ↑19-08-2023 12:52Dankjewel voor alle tips, alle lieve woorden, alle moeite die jullie er in steken om er gewoon even voor me te zijn.
Ik lees jullie stuk voor stuk en ik probeer alles in me op te nemen en uit te proberen.
Ben net blijkbaar toch nog in slaap gevallen. Dat was ok. Ben namelijk moe, zo verschrikkelijk moe.
zaterdag 19 augustus 2023 om 18:26
Je hoofd en lijf krijgen heel wat harde klappen in een korte tijd... natuurlijk voel jeje allesbehalve goed..
Probeer je te houden aan een vast ritme: opstaan, eten, douchen, iets in huis doen, eten, uurtje buiten lopen, serie kijken (of een tijdschrift of boek lezen als dit lukt).. puzzelen.. mindfullnes oefeningen proberen..
En zoek een goede coach/psycholoog.
Probeer je te houden aan een vast ritme: opstaan, eten, douchen, iets in huis doen, eten, uurtje buiten lopen, serie kijken (of een tijdschrift of boek lezen als dit lukt).. puzzelen.. mindfullnes oefeningen proberen..
En zoek een goede coach/psycholoog.
zaterdag 19 augustus 2023 om 21:14
Ja, dat denk ik ook. Heb je al hulp gehad in die richting? Ik denk dat het teveel is nu om het nog 'alleen' te kunnen, dus vraag hulp!Enigme schreef: ↑19-08-2023 18:26Je hoofd en lijf krijgen heel wat harde klappen in een korte tijd... natuurlijk voel jeje allesbehalve goed..
Probeer je te houden aan een vast ritme: opstaan, eten, douchen, iets in huis doen, eten, uurtje buiten lopen, serie kijken (of een tijdschrift of boek lezen als dit lukt).. puzzelen.. mindfullnes oefeningen proberen..
En zoek een goede coach/psycholoog.
zaterdag 19 augustus 2023 om 21:24
Dankjewel lieve mensen. Opnieuw voor jullie luisterend oor en begrip. En de moeite die jullie nemen om te schrijven.
Ik loop wel bij een psycholoog. Een hele fijne vrouw waar ik wel echt mn verhaal bij kwijt kan. Alleen nu de avond weer valt weet ik weer niet waar ik het zoeken moet.
Ik vind alles lastig.
Tot naar de supermarkt gaan aan toe, want de laatste keer dat ik daar was, was ik nog zwanger.
Soort van straatvrees bijna.
Morgen komen de andere kindjes terug. Ik heb wel besloten hun op kind manier mee te nemen in wat er speelt. En hopelijk doen de lieve knuffels die ze me altijd geven me goed.
Liefs
Ik loop wel bij een psycholoog. Een hele fijne vrouw waar ik wel echt mn verhaal bij kwijt kan. Alleen nu de avond weer valt weet ik weer niet waar ik het zoeken moet.
Ik vind alles lastig.
Tot naar de supermarkt gaan aan toe, want de laatste keer dat ik daar was, was ik nog zwanger.
Soort van straatvrees bijna.
Morgen komen de andere kindjes terug. Ik heb wel besloten hun op kind manier mee te nemen in wat er speelt. En hopelijk doen de lieve knuffels die ze me altijd geven me goed.
Liefs
zondag 20 augustus 2023 om 08:58
O, wat erg, een hele dikke knuffel voor jou!
Mooi dat je je ondanks je verdriet kunt verheugen op lieve knuffels van je kinderen vandaag, zij hebben vast ook andere manieren om hun moeder te vermaken of te verzorgen.
Veel sterkte, en nogmaals een knuffel.
Mooi dat je je ondanks je verdriet kunt verheugen op lieve knuffels van je kinderen vandaag, zij hebben vast ook andere manieren om hun moeder te vermaken of te verzorgen.
Veel sterkte, en nogmaals een knuffel.
Het leven is een gekke samenloop van tegenstrijdigheden
zondag 20 augustus 2023 om 14:56
Het gaat. De nacht is met een oxazepam wel gegaan. In ieder geval dromeloos.
Vanavond wel weer zonder . Neem liever niet teveel pillen.
Mn oudste 2 kinderen zijn er nu weer dus bied wat afleiding (en gezeik met ex man maar goed).
Vanaf morgen moeten ze weer naar school dus word een beetje terug in een ritme gedwongen.
Vanavond wel weer zonder . Neem liever niet teveel pillen.
Mn oudste 2 kinderen zijn er nu weer dus bied wat afleiding (en gezeik met ex man maar goed).
Vanaf morgen moeten ze weer naar school dus word een beetje terug in een ritme gedwongen.
zondag 20 augustus 2023 om 15:38
Wat fijn dat je kinderen er weer zijn. Even afleiding en knuffelen.april88 schreef: ↑20-08-2023 14:56Het gaat. De nacht is met een oxazepam wel gegaan. In ieder geval dromeloos.
Vanavond wel weer zonder . Neem liever niet teveel pillen.
Mn oudste 2 kinderen zijn er nu weer dus bied wat afleiding (en gezeik met ex man maar goed).
Vanaf morgen moeten ze weer naar school dus word een beetje terug in een ritme gedwongen.
En vaak helpt het ritme ook. Dat maakt het leven weer een beetje controleerbaar ofzo.
Ik snap wel dat je niet alles wil oplossen met de oxazepam, misschien moet je het ook zien als iets wat nu even helpt. Voor de eerste moeilijke tijd.
Zelf ook gehad en ik stelde het altijd zoveel mogelijk uit. Meestal bij het naar bed gaan. Ben er gelukkig ook niet verslaafd aan geraakt.
Bedenk dat je het onder deze omstandigheden heel goed doet. Ik hoop dat je tussen het ritme door ook momenten vindt om even alles eruit te gooien, je pijn en verdriet. Zonder de paniekaanvallen.
Only dead fish go with the flow
zondag 20 augustus 2023 om 22:35
Kwam vandaag deze tegen..
Raakte me enorm. Omschrijft wel hoe ik me voel en forceer.
I’m scared that grief will become my home.
So I force myself out of bed. Get out of my head. Get out of my pyjamas and out of my room.
Grief has become so familiar that I am scared it is now part of my identity, woven into my skin forever intertwined. So I force myself to smile, to remember how to laugh. To take a walk outside and remember that there is life, outside of my house even if I have tried to forget that. Grief has made me comfortably numb and I am scared that I won’t ever feel again. So I force myself to watch romantic movies and listen to music with lyrics that move me, hoping that my heart will recall feeling.
I am scared that grief will become my home. So I’m going to force myself to move.
Raakte me enorm. Omschrijft wel hoe ik me voel en forceer.
I’m scared that grief will become my home.
So I force myself out of bed. Get out of my head. Get out of my pyjamas and out of my room.
Grief has become so familiar that I am scared it is now part of my identity, woven into my skin forever intertwined. So I force myself to smile, to remember how to laugh. To take a walk outside and remember that there is life, outside of my house even if I have tried to forget that. Grief has made me comfortably numb and I am scared that I won’t ever feel again. So I force myself to watch romantic movies and listen to music with lyrics that move me, hoping that my heart will recall feeling.
I am scared that grief will become my home. So I’m going to force myself to move.
zondag 20 augustus 2023 om 23:32
Ik snap heel goed, dat dat je raakt. En weet je, rouw kan een leven lang duren. Maar als het goed is legt het je leven niet een leven lang stil en dat gaat jou ook niet gebeuren. Alles wat je nu voelt is goed. Dat mag er gewoon zijn.april88 schreef: ↑20-08-2023 22:35Kwam vandaag deze tegen..
Raakte me enorm. Omschrijft wel hoe ik me voel en forceer.
I’m scared that grief will become my home.
So I force myself out of bed. Get out of my head. Get out of my pyjamas and out of my room.
Grief has become so familiar that I am scared it is now part of my identity, woven into my skin forever intertwined. So I force myself to smile, to remember how to laugh. To take a walk outside and remember that there is life, outside of my house even if I have tried to forget that. Grief has made me comfortably numb and I am scared that I won’t ever feel again. So I force myself to watch romantic movies and listen to music with lyrics that move me, hoping that my heart will recall feeling.
I am scared that grief will become my home. So I’m going to force myself to move.
What would Patsy do?
zaterdag 26 augustus 2023 om 22:35
Ik aarzel wat om het te schrijven, maar ik heb jaren geleden veel gehad aan dit gedicht (mijn ervaring is anders dan de jouwe, maar ik ken het gevoel van rouwen na een zwangerschap). Het hielp me om het verdriet onder ogen te komen.
Een stukje:
Soms hoor ik ook een trommel,
kat-te-klop, soms hard, soms zacht,
waar mijn kind woont is het donker,
waar mijn kind woont is het nacht.
Want het is nog niet geboren,
in mijn buik is alles zwart,
maar mijn kindje geeft zelf licht
en strooit sterren naar mijn hart.
- Sjoerd Kuijper
Een stukje:
Soms hoor ik ook een trommel,
kat-te-klop, soms hard, soms zacht,
waar mijn kind woont is het donker,
waar mijn kind woont is het nacht.
Want het is nog niet geboren,
in mijn buik is alles zwart,
maar mijn kindje geeft zelf licht
en strooit sterren naar mijn hart.
- Sjoerd Kuijper
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
