Wij gaan voor een derde..wat enorm spannend

Ha, ik ben ook overgestapt op de chocola en iPad combi! Met een Spa rood, want na 1 borrel gaat mijn hoofd al draaien. The voice heb ik nog niet gezien dit jaar.. is ook niet zo mijn ding. Heb met een vage film op de achtergrond nog een artikel gelezen voor de les van volgende week en ga nu een sprietje kijken of iets anders dat ik nog had opgenomen..

Hi ben ik ook nog even. Vanavond na werk de kids opgehaald uit BSO en KDV en zoon meteen afgeleverd bij een kinderfeestje, zijn eerste keer 's avonds! Discozwemmen En dat terwijl dat mannetje pas 8 werd haha, begint al vroeg. Man was ook nog niet thuis dus ik ben een tijd alleen geweest met dochter, en later met man erbij. Heel vreemd dat zoon er niet was. WAT EEN RUST!!! Ongelooflijk wat een verschil haha. Dochter mocht lekker opblijven, samen met mij onder het dekentje op de bank voor de televisie, dat vindt ze zo heerlijk. En dan moet mijn shirt omhoog en vlijt ze zich zo tegen mijn buik aan met haar gezichtje, en haar duim in haar mond... Om 21.45 kwam zoon weer thuis en om 22.00 kon het hele spul naar bed. Ik heb ook de Voice gekeken. Die hele poespas zegt me ook niet zoveel, maar sommigen vind ik echt heel goed en een genot om naar te kijken/luisteren.



Isis, ik hoop en gun het je ook echt dat je een meisje krijgt, en dat je jullie naam nog kunnen gebruiken! Dat ik er geen krijg wil niet zeggen dat ik het anderen ook 'misgun'. Ik ben al heel blij dat we een knul én een meid hebben, echt waar, dat gun ik anderen ook om te ervaren.



H4K ik denk dat jij ook een meisje krijgt. Ik zat bij dochter ook onder de pukkels, en bij zoon niet. En nu weer niet, en dat terwijl ik er enorme aanleg voor heb. IK heb nu werkelijk een prachtige huid, dat herken ik helemaaaal niet. Van bij zoon weet ik het niet meer zo goed, wel dat ik tijdens de bevalling alsnog onder zat, maar volgens mij kwam dat pas later, terwijl het bij dochter meteen in het begin al op kwam zetten. En ook in mijn hals en op rug en borst allemaal kleine puistjes. Nu totaal niet. Toen ik zwanger was van dochter vond ik dat mijn zwangerschap identiek was als die van zoon, maar achteraf waren er toch wel wat minieme verschillen. De buik was wel exact hetzelfde, gewichttoename ook, maar bij zoon had ik weer last van dat carpaal tunnel syndroom (hopelijk ga ik dat nu niet zo weer zo erg krijgen...) en bij dochter dan dus die rothuid. Dat laatste is tot nu toe wel het grootste verschil.



Ik voel de baby ook niet de hele tijd hoor, soms een paar keer per dag, soms een hele dag of 2 dagen niet. Bij zoon had ik de placenta aan de voorkant en voelde ik idd minder en pas vanaf 19 weken, en bij dochter zat 'ie aan de bovenkant en zijkant en voelde ik het al vanaf 14 weken. Vandaag 16 weken en heel soms en nog niet zo duidelijk. Met de vlokkentest prikte hij bijna midden in mijn buik, dus volgens mij lag daar dan de placenta?



Ik moet ook aan de Sintgedichten, maar heb er totaal geen zin in, om er aan te beginnen al niet, moet me er echt toe zetten. Gelukkig vieren wij het woensdag pas. Maar mijn baas heeft mij ook gevraagd dit jaar het kantoorgedicht te bedenken, pfff.. Ieder jaar doet iemand anders dat, maar dat zijn altijd van die literaire hoogstandjes, daar kan ik nooit aan tippen hoor (of ik moet wel héél erg mijn best doen en daar heb ik niet zo'n zin in).



Mirre, ik had 2 keer een slechte uitkomst van de combitest (1:111 en 1:28) dus jouw uitslag is toch prachtig? Ik had ervoor getekend.



Isis wat schattig van je slapende kindjes. Wij kunnen niet vlakbij parkeren, is altijd een stukje lopen, dus is nog maar weinig voorgekomen dat ze echt slapend overgebracht konden worden. Maar ik weet nog dat mijn ouders dat vroeger ook bij ons deden als ze bij vrienden langs gingen. Moesten wij half slapend uit dat warme bed de kou in, in een koude auto, brrr herinner me dat nog wel!



Mijn lichaam is ook redelijk ongeschonden uit de zwangerschappen gekomen. Al heb ik mijn startgewicht van mijn eerste zwangerschap nooit meer bereikt (48 kg) maar dat hoeft ook niet. Heb toen een paar jaar wat zwaarder gewogen (tot 55 kg) en ben toen na een periode van 2,5 jaar intensief sporten weer naar de 50 teruggezakt. En toen werd ik zwanger van dochter. Na een jaar kwam ik weer in de buurt van die 50 en nu was mijn startgewicht 51, prima dus. Ook geen striae gehad, wel wat verslapte borsten, lovehandels die niet meer weggaan en idd ook een verslapte bekkenbodemspier, vooral na de tweede bevalling. Dat vind ik trouwens wel erg vervelend, het is wel beter geworden dan vla na de bevalling, maar het is nog altijd aan de zwakke kant. Ik loop (liep) ook graag hard (5-7 km aan één stuk) maar ik moest onderweg dan soms ineens en dan kon ik haast niet meer rennend verder, heeeel vervelend. Dat verpestte het echt een beetje voor mij. Sporten in de sportschool is wat dat betreft comfortabeler, dan kun je gewoon gaan als je moet. Maar ik vind hardlopen wel heel leuk. Nu doe ik nog aan bodypump, al gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat ik al weken niet meer ben geweest. Geen tijd, man vaak laat thuis en eerlijk is eerlijk, de motivatie is ook niet meer wat het geweest is (net als bij vorige zwangerschappen). Ik was nog zo goed bezig, maar nu lijkt het nergens meer op. Hang 's avonds vaak op de bank en ben niet veel waard. Laat op de avond kom ik dan vaak nog gauw even in actie voor wat huishoudelijke taken zoals de was (ben nog altijd zo'n avondmens) maar sporten schiet erbij in. En binnenkort moeten we in huis aan de gang, schilderen enzo, dus ik denk dat ik maar op ga zeggen binnenkort. Komt later wel weer.



@ namen. Zoon heeft een Scandinavische naam van 1 lettergreep en dochter een hele mooie lieve tijdloze naam, ook van 1 lettergreep. Wel beide top 10 of iig top 25 namen, maar we staan er nog steeds allebei volledig achter. Wel heb je dan (en dat hebben ze tot nu toe overal gehad idd) dat er meerdere van dezelfde naam in hun groep/klas zitten, maar ja. Dat vonden we niet zo erg. We waren er ook heel snel uit, bij dochter zelfs al voordat ze er was. Die naam hadden we al eerder, en toen het een meisje was konden we hem gebruiken. De derde wordt lastiger, het moet bij nr. 1 en 2 passen en dus wsl. uit 1 lettergreep bestaan. Maar een hoop namen vind ik gewoon niet leuk, heb nog geen hallelujamoment gehad tot nu toe. Ik zal ook eens op de SVB site kijken, nog niet aan gedacht.



Franses, wat is een sprietje?



Kerst en Oud en nieuw nog niet echt over nagedacht. Eerste kerstdag meestal bij schoonouders (maar zoooo geen zin in, bleh..), en verder geen familie dit jaar. Wel op 23 dec. diner met vrienden, dat is wel erg leuk. Mijn vader zien we oudjaarsdag geloof ik en mijn moeder vast wel ergens tussendoor. Moeder man woont op 10 uur vliegen hiervandaan. Sinterklaas vieren we alleen met het gezin.



Over dat hulp zoeken, ik weet niet zo goed hoe ik het aan moet pakken. Wel vanmorgen weer een verdrietig moment te pakken. Zat alleen op kantoor dus niemand merkt het dan. Maar ik kon wel een potje janken. Maar ik kan toch niet tegen de VK zeggen dat ik niet blij ben? Ik schaam me er ook gewoon voor. Maar misschien dat mijn verdrietige gevoel toch nog te maken heeft met de keuze die wij gemaakt hebben om de zwangerschap door te zetten. Het is net alsof ik nu telkens twijfel of we wel de juiste keuze hebben gemaakt, en het verstikt enorm dat we nu niet meer "terug" kunnen. Volgens mij zit daar de kern van het probleem. Maar ik betwijfel of via de VK het juiste kanaal is. Zij zit toch ook niet op zulke boodschappen te wachten lijkt me. Zou ik bijv. niet zelf bij het Fiom terecht kunnen, of moet het echt via de VK? Kom je dan bij een "gewone" psycholoog ofzo? Ik zie daar best wel tegenop eerlijk gezegd. Vanavond nog tegen man gezegd dat ik me nog steeds zo dippig voelde, en dat ik dat misschien aan wilde geven aan de VK, zodat we daar wat aan konden doen. Maar die begreep me niet en was bang dat ik bedoelde dat ik alsnog de baby wilde laten weghalen! Daar had hij ook wel wat over te zeggen, vond hij, en dat wilde hij niet! Maar dat bedoelde ik ook natuurlijk niet... Toen ik uitlegde wat ik dan wel bedoelde was het enige dat hij zei "tijd om overheen te stappen, klaar". Maar dat is dus makkelijker gezegd dan gedaan.



Visje, hoe heb jij dat destijds aangepakt? Ook via de VK? Of huisarts? Da's idd ook nog wel een optie trouwens, ik heb een hele fijne huisarts (vrouw).



Nou ik ga lekker slapen.



Fijn weekend!

Ha Emma, het is al laat, maar kan niet slapen vw. buren die karaoke aan het doen zijn, dus ik antwoord nog even.



Allereerst: sprietje = serietje



Voor zover ik je verhaal zo lees zou ik me niet direct teveel zorgen maken over depressie, al kun je dat nooit zeggen op basis van wat iemand op een forum zegt. Ik denk wel dat je veel te verwerken hebt en daarvoor is het belangrijk om veel te praten over wat je voelt en denkt. Goed dat je dat hier doet, maar wellicht nog beter om dat face-to-face met iemand te doen. Een goede vriendin die je vertrouwt bijvoorbeeld, maar dat is vaak lastig. Veel huisartsen hebben een spv-er of een poh-ggz aan hun praktijk verbonden, waarmee je zou kunnen praten. Dat is een soort tussenpersoon tussen de huisarts (die vaak niet veel tijd heeft) en de psycholoog. Deze persoon kan ook inschatten of je klachten dusdanig zijn dat je alsnog naar een psycholoog kan worden doorverwezen, of dat het genoeg is om een paar keer je hart te komen luchten. Ga dus idd naar je huisarts of naar de vk (die maakt dit echt wel vaker mee!) en kijk of zij je iemand kunnen aanbevelen.

Goede post Franses. Ben het er helemaal mee eens.

En lieve Emma, júist de verloskundige krijgt hier vaak mee te maken. Schroom niet het eens te bespreken. Zij is er om de zwangerschap voor jou en je kindje goed te helpen verlopen en heeft er niets aan als jij daar met een masker van een roze wolk op zit.

Is er naast je man, iemand die jou dierbaar is die weet hoe jij je soms voelt?



Oudste was zó vroeg wakker vanmorgen.... Eerste wat hij zei "nog 1 nachtje slapen en sinterklaaskomt!" En dat was om 5:45, arghhh. Gelukt hem tot 6:30 in zijn bed te laten, toen kwam hij bij ons liggen. Om 7 uur jongste wakker en de dag dus weer volop begonnen. Vriend was laat thuis en draaide zich lekker nog eens om (zou ik ook wel willen), ik zit beneden met de jongens.

Ga maar eens ontbijtje maken.



Fijne dag allemaal!

Bedankt Franses, je kunt het weghalen hoor, ik heb het gelezen. Ik heb niemand die ik in vertrouwen kan (of wil) nemen hierover, in mijn nabije omgeving. Ik vind dat ook heel erg moeilijk moet ik zeggen. Iedereen ziet mij altijd als die vrolijke, sterke vrouw en ik zou niet weten hoe die ander mij zou kunnen helpen. Dan kan ik nog beter "tegen een muur praten" met andere woorden een dagboek bijhouden waar ik wel mijn diepste gevoelens in kwijt kan, zonder dat daar een mening op komt. Maar dat doe ik al! Ik heb vanaf het allereerste begin een worddocument week per week bijgehouden en idd, dat is allemaal lang niet zo vrolijk als mijn babyblog en de antwoorden die ik steeds geef als men vraag hoe het gaat. Ik dacht dat doe ik zodat in elk geval ik zelf niet vergeet hoe het echt zit, ook later niet, en hoe moeilijk ik het toen had... Dat laat ik echt aan niemand lezen. Maar heb alweer 2 weken niet geschreven, zal het hervatten idd. Een echte psycholoog bezoeken is misschien wel niet nodig. Ik moet de 17e dec. weer naar de VK, even kijken hoe het tot die tijd gaat, anders kan ik wel eerder bellen misschien. Het jongetjes/meisjesverhaal is in zoverre van invloed dat ik denk dat als het een meisje was geweest, ik daar zó gelukkig om zou zijn geweest dat ik deze gevoelens nu minder zou voelen, dat zou het compenseren denk ik. Maar dat is nu dus niet zo, en nu krijgen die twijfels weer de overhand. Echt jammer. Ik wou ook dat het anders was. Volgende week komt een vriendin langs met haar pasgeboren zoontje, zij is mijn leeftijd en doet het allemaal alleen, ik heb wel zin om haar en haar zoontje te zien. En ze neemt allemaal inieminie babykleertjes mee alvast



Mijn dochter is de hele ochtend al Sinterklaas. We hebben ook zo'n zak vol met verkleedkleren en spullen van Sinterklaas en pietenpakken enzo. Dat pak hadden we gekocht toen zoon 4 was, en daar is zoveel plezier aan beleefd. En nu loopt zij er dus de hele tijd in rond, alle Sinterklaasliedjes aan het oefenen. Zo ultiem schattig!



Ze is trouwens zoet geweest met de Airbrush pennen van de Action, die had zoon in zijn schoen (dochter had Dora stickers) maar zij heeft die stiften ingepikt, echt leuk is dat joh! Een hit, weet niet of jullie een Action in de buurt hebben? Daar zitten van die kaartjes bij met malletjes en kun je bloemetjes en hartjes "verven". Je moet op die stiften blazen, en dan komen er hele fijne verfspetters uit (wel erbij blijven dus haha).



Wat zijn jullie allemaal hoogopgeleid trouwens. Ik heb na mijn VWO niet meer gestudeerd, maar ben meteen gaan werken. De situatie was toen zo, ouders in scheiding, kwam de verkeerde vent tegen en ging meteen samenwonen en werken. Dat kwam op dat moment beter uit. Nu spijt van! Maar ja om nu nog te gaan studeren, bijna 40 en met straks 3 jonge kids, dat is denk ik wel een beetje laat. En zou daarbij niet weten wat. Zit al sinds mijn 18e in het juridische wereldje, erg eenzijdig dus eigenlijk. Lastig om nu nog te bepalen wat me nou echt leuk zou lijken en om daar ook nog een aardige baan in te vinden meteen (want tegelijkertijd moet er wel brood op de plank blijven komen natuurlijk), terwijl je weer onderaan moet beginnen. Maar als geld geen probleem zou zijn, zou ik wel uit willen zoeken wat ik leuk zou vinden om te doen en daar een opleiding in gaan volgen.



Fijne zaterdag!

Twee uitgetelde kinderen hier. In winkelcentrum geweest (oudste in zijn pietenpak, waar hij gister ook al groot deel van de dag in rondliep), waar Sinterklaas was. Op schoot bij Sint op de foto en bergen pepernootjes gegeten. Zo aandoenlijk die opwinding en spanning.

Nu zitten ze zoet aan een kleurplaat voor in de schoen vanavond. Wel erg eigenlijk, ze kleuren nóóit, maar voor Sint doen ze alles



Carmen, hoe is het met jou en je naderende NOD?

Emma, ik ben ook niet zo hoogopgeleid hoor. Ik ben wel gaan studeren, maar heb dat door omstandigheden niet afgemaakt. Wel nog een mbo- en een hbo-opleiding gedaan, werk op mbo-niveau, maar zou wel graag nog een keer een WO-opleiding willen doen. Ik zou alleen niet precies weten wat. Ach ja soms lopen dingen anders in het leven. Al heb ik er nu ook wel spijt van dat ik toen gestopt ben ookal was dat niet de opleiding voor mij en was het op dat moment misschien wel goed om iig een andere kant op te gaan, maar toch.

Verder denk ik dat ik weinig heb aan te vullen bij de woorden van Franses.

Ik ben helemaal niet nieuwsgierig hoor, maar ben je niet zo groot dat je maar 48 kg woog? Ik vond mezelf echt te licht toen ik 51 kg woog (bij 1.70).



Isis, klinkt gezellig.



Over sporten, ik ben sowieso nogal lui aangelegd. Ik bedenk dan wel dat ik iets wil, maar begin nooit echt of zet niet door. Ik vind sporten ook gewoon niet leuk genoeg. Ik ben er ook niet goed in en daar baal ik dan weer van, want als ik het doe wil ik het ook echt kunnen.



Franses, balen. Nou ja met z`n drieen dan maar testen met kerst? Hopelijk een mooi kerstcadeautje dit jaar voor ons alle drie.



Carmen, spannend al bijna je nod. Ik duim voor je deze week.



Mirremara, gefeliciteerd met de goede uitslag. Gezond leven is natuurlijk altijd goed.

Zonnestraal, ik ben 1.58m, best wel een ukkie dus Met 48 kilo had ik een BMI van 18, dat was idd niet zoveel, maar echt mager was ik toen ook nog niet eens. De laatste jaren BMI van rond de 21, ook prima natuurlijk.



Vanmiddag met zoon aan zijn surprise begonnen, voor in zijn klas. Dat is voor het eerst dat hij dat moet doen, lootjes getrokken enzo. Vanavond na een verjaardag bij vrienden hebben we het afgemaakt. Hij is echt fan-tas-tisch geworden!! Helemaal af! Nu morgen nog het gedicht samen met hem maken en dan is HIJ iig klaar, één zorg minder haha. Zelf moet ik alles nog doen, maar daar heb ik hooguit een avondje voor nodig en ik ben iemand die altijd op het laatste moment volop in actie komt, dus zal wel morgen- en maandagavond worden. Moet alleen alles inpakken en wat gedichten voor zoon maken. En dan dat gedicht voor kantoor natuurlijk. Zoon heeft op 5 december ook een geschiedenistoets, fijn dat hij dus nu zijn surprise al af heeft, want dan kan hij hierna alle aandacht bij het leerwerk houden.



Vanmiddag dus op verjaardag bij vrienden. En daar was nog een stel dat hun zwangerschap bekend maakte! Echt leuk, ze is uitgerekend op 17 juli, 2 maanden na mij dus. Ze heeft al een zoontje uit een vorige relatie (3) en voor haar huidige vriend (da's een vriend van ons, zij is 'aanhang', héle leuke meid overigens en leuk stel samen) is dit dus de eerste. Met mijn vriendinnen ook over mijn zwangerschap gehad, en toen kwam het onderwerp opeens op "jongen / meisje" en voorkeur. Het blijkt echt dat iedereen wel een voorkeur heeft. Die andere zwangere bekende nu ook vurig op een meisje te hopen en een andere vriend (een stel dat nu een zoontje heeft) zei ook dat zijn vriendin voor de volgende baby "alles uit de kast" wil halen om een meisje te maken Zij was er zelf niet bij, maar ik weet idd dat ze dat graag wil. Nou ja het gesprek ging op zich erg luchtig (en ik heb het zelf ook luchtig gehouden, al heb ik wel eerlijk gezegd dat ik ook een voorkeur had, bij de tweede en nu weer, en dat het even wennen is dat het niet uit is gekomen, maar meer niet...) en ik voel me eigenlijk wel goed. Toch wel fijn het er even eerlijk over te hebben gehad met mijn vriendinnen, ook al was dat op een luchtige manier. Waarom niet eigenlijk, dat relativeert ook wel weer



Nu nog even met een tijdschrift op de bank en dan naar bed. Ik sta élke morgen op met koppijn lijkt het wel, vandaag voor de zoveelste dag op een rij uiteindelijk een paracetamol genomen. Het verschil met voor de zwangerschap is wel dat ik er voorheen altijd 2 tegelijk nodig had, maar dat 1 nu genoeg is en binnen 10 minuten ook al werkt, dus dat valt dan weer mee.



Groetjes!

Goedemorgen dames, zijn jullie kids ook zo van slag van die Sinterklaas? Hier klaagde ze gisteren al over buikpijn en misselijk. S'ochtends al vroeg op en elke ochtend vragen of de zak al is geweest. Wij hebben ook een lekker druk sint weekendje. Gisteren op mijn man zijn werk. Straks naar het zwembad want dochter heeft meegedaan aan een kleurwedstrijd. En heeft de tekening echt wel mooi gemaakt met watten een baard geplakt en wenkbrauwen en schuimpjes en pepernoten erop. Nu is ze er heilig van overtuigd dat ze wat gewonnen heeft. Sint komt ook in het zwembad en daar moet ze heen. Dochter zei gisteren wel dit is de hulpsinterklaas want zijn krullen zitten niet mooi en zijn gezicht is te rond.



Vanmiddag bij mijn schoonouders. Met 8 kleinkinderen en 8 volwassenen in een kamer van 20m2 is altijd behoorlijk hectisch. En daar kan ik ook zo tegenop zien. Heb een schoonzus nietleuk die altijd snauwt op mn schoonmoeder en de kinderen. En die heeft maakt vaak ruzie met schoonzus 2 en haar man. Dus de sfeer is vaak om te snijden Door al die Sint activiteiten heb ik het gevoel helemaal geen weekend te hebben. Woensdagavond nog op school vieren en daarna thuis. En dan zal de buikpijn wel weer over zijn en de nachtrust teruggekeerd.



Toen wij een meid hadden wilde wij ook een knul erbij. Nu maakt het mij echt niet uit. Vrienden van ons hadden twee knullen en staken niet onder stoelen of banken dat ze perse een meid wilde. Ze zeiden nog gekscherend wat je eraan kon doen om een meid te krijgen. Spraken over uit slingeren van zaadjes in Engeland(daar schijnt dat te kunnen). Puntje bij paaltje kregen ze een meid en is ze gehandicapt. Zo schrijnend vind ik dat, echt heel verdrietig. Doordat wij dat van dichtbij hebben meegemaakt twijfelde wij ook wel over een derde. Als het maar gezond is, zo cliche, maar wel waar. Maar er worden natuurlijk meer kinderen gezond geboren dan niet.



Ik was op mijn 23ste voor het eerst zwanger. Ik ben ook niet zo groot. Maar mijn buik werd al groter en groter. Ik was bijna ronder dan ik hoog was. Bij wijze van. Ik raakte een week overtijd en ineens kreeg ik heel erge jeuk op mijn buik. En ben ik in een dag tijd helemaal uit mijn huid gescheurd. Vlak voordat ze geboren werd. Mijn man maakte een foto van mijn buik. Ik zag een paars streepje. En een dag laten was het een tijgernoot. Onder mijn navel heb ik dus allemaal striae. Tja je doet er niks aan. Bovendien was de eerste met een vaccuumpomp geboren en is die knip ook niet echt goed gelukt. Dus ik kan niet zeggen dat ik ongehavend uit de strijd ben gekomen. Na de tweede had ik niks. Maarja die tijgernoot had ik al. Het is niet meer paars het is nu gewoon wit. Maar ik draag niet graag een bikini want je ziet het wel. En ik ben heel er slank maar toch schaam ik mij er wel voor. Ik had ook een navelpiercing destijds en dat velletje is ook beschadigd. Heeft heel lang geduurd voordat mijn navel er weer een beetje fatsoenlijk uit zag. Na de bevallingen was ik wel altijd snel op gewicht.



Ik ben nu nog steeds niks aangekomen met 15 weken. Dus het zal eerst wel van mijn vetreserves afgaan. Ik eet gewoon normaal en snoep ook wel van de pepernoten en de banketstaven. Komt vanzelf denk ik dan maar.



Ik ga mij opmaken voor dat koude zwemwater..brrr

Goedemorgen! Dochter is wel opgewonden en loopt de hele tijd rond in Sint en piet kleren, en is op de liedjes aan het oefenen. Dit is haar favoriet "Sinteklaasje komma binne mette knegt allemaal even recht misschien tijd Spanje rijdt bij ons aan paardje buiten staan!" zo gaat dat dan een beetje Gisterenavond met mijn slaperige kop (was op de bank in slaap gevallen) hun schoentjes gevuld, maar per ongeluk de kadootjes verwisseld. Dus dochter had een portemonnee (en een chocolade Sint) en zoon een DVD van de Kleine Prinses (met een choco piet) Je had zijn gezicht moeten zien haha. En die heeft al geen best humeurtje in de ochtend Nou ja gauw omgeruild en iedereen weer blij. Dochter zit nu te genieten van de filmpjes, vinden ze dat bij jullie ook zo leuk? Je hebt er ook boekjes van!



Maar goed extreme zenuwen of buikpijn heb ik ze nog niet over gehoord. Eigenlijk wordt zoon er alweer een beetje groot voor en is dochter nog nét iets te klein om het allemaal precies te beseffen wat er gebeurt, al heb ik bij haar het idee dat (zoals met alles) ze daar alweer veel sneller mee is dan zoon destijds.



Je hebt gelijk hoor, H4K, natuurlijk, gezondheid staat natuurlijk wel op nummer 1. Sneu voor jullie vrienden zeg. Wat heeft ze precies? Toen de dochter van mijn vaders vrouw zwanger was van de tweede wilde ze heel graag nog een jongetje. Toen werd het een meisje en moest ze ook wel even schakelen. En dat meisje is vanaf het begin af aan een probleemkindje. Ernstige reflux gehad tot ziekenhuisopnames aan toe, ze weigerde in het begin ook maar iets te eten aan vast voedsel, liep een ontwikkelingsachterstand op en nu waarschijnlijk autisme geconstateerd. Ook heel sneu... Dat relativeert idd ook weer ja.



Hoe is het met de rest?



Kids willen weer airbrushen dus de laptop gaat van de tafel, fijne zondag!

Hysterie alom hier.

Vanmorgen 5:45 wakker door sintstress van oudste.

Vanmiddag vieren we "pakjesavond" bij schoonfamilie.

Elke 5 min vraagt oudste of het al 12 uur is, terwijl hij al beetje kan klokkijken, want dan gaan we er naar toe.



Stiften en kleurboek in schoen gekregen, zodat de wachtuurtjes gevuld kunnen worden met het maken van een tekening voor Sint.

CD van Bert&Ernie vieren Sinterklaas op de achtergrond.



Maar goed, gedichten zijn af, kadootjes liggen ingepakt in jutezak in achterbak vd auto. Wij zijn er klaar voor

Pff ik ben onderkoeld zeg, dochter had niks gewonnen maar was gelukkig niet erg teleurgesteld.

Hoi meiden. Ik ben er nog hoor. Druk weekend. Gisteren verjaardag van dochterlief gevierd. Morgen wordt ze alweer 2 jaar! Een peuter. Heb dus nu twee peuters in huis.



Morgen is ze echt jarig en dan gaan we waarschijnlijk of naar Plopsaland (indoor) of naar de dierentuin als het niet al te koud is.



Wat betreft Sinterklaas stress hier merken wij nog weinig van. Jongste is te klein en snapt er niets van. Oudste is 3 in sept geworden en vind er eigenlijk maar weinig aan. Ze ziet het echt als een man die verkleed is en zegt dat ook (kijk mama die meneer is verkleed!) weet niet of het nuchterheid is of dat het verhaal gewoon te verwarrend is. We vieren het 5 dec, ben benieuwd hoe ze dan reageert.

Veel plezier Isis!



Haha slimme meid Visje



H4K, jammer van je striae. Ik heb begrepen dat dat vooral gebeurt als je jong zwanger wordt, en als je ouder pas aan kids begint (zoals ik, ik werd op mijn 30e zwanger van de eerste) dan heb je daar minder kans op. Da's dan weer een voordeel van zwanger worden op iets latere leeftijd. Heeft ook weer nadelen natuurlijk. Ik heb ook een navelpiercing gehad en die er met 7 mnd zwangerschap van zoon uitgehaald, maar het gaatje groeit nooit meer dicht. Nu 9 jaar na dato kan ik er nog steeds een smalle piercing of een oorbel doorheen doen. Maar vervormd is het gelukkig niet, wel een zichtbaar gaatje boven mijn navel. Zo'n gaatje heb ik trouwens ook in mijn schaamlip, overgehouden aan bevalling van dochter. De VK heeft dat wel gehecht, voor de netheid, maar ik had zo'n last van die hechting dat ik hem eruit heb gehaald, dan maar een gaatje. Niemand die dat ziet op die plek. En als ik daar nog eens een piercing zou willen in een gekke bui hoef ik niet langs de piercingmeneer



Ik ga nu écht aan de gedichten, pfff haha ben aan het uitstellen!

quote:franses schreef op 30 november 2012 @ 21:41:

@mirremara, fijn dat alles goed is! Knap hoor, dat je gaat sporten. Ik was nooit sportief, maar sinds een jaar na de geboorte van de eerste ben ik aan het hardlopen. Ik stopte er wel mee tijdens de zwangerschap van de tweede. Ik kon nu 5 km hardlopen, maar ben in juli in korte tijd 2 keer door mijn rug gegaan, waarna het allemaal wat is verwaterd..



Het sporten is bij een wandeling van minder dan een uur gebleven haha. Mijn voornemens zijn knapper dan het daadwerkelijk doen. Het viel me trouwens tegen, voelde gelijk alweer mijn schaambot...en heb minder lucht.



@Nono, succes morgen met het (weer) vertellen.



@opleiding, ik heb ook alleen maar een hbo-opleiding maar werk wel op WO-niveau en ben dus ook heel hard bezig om het passende diploma te halen. Net weer een presentatie afgemaakt.



@Feestdagen, vanochtend bij mijn ouders sint gevierd, dat duuert gelukkig nooit een hele dag (i.v.m. opleiding) bij mijn schoonouders wel, daar waren we vorig jaar op zondag en dan word je geacht de hele dag te blijven...gelukkig gaan we daar eten op een avond dat we er toch al zijn dus dat scheelt weer. Het zijn schatten hoor maar mijn schoonfamilie (ook zwagers/schoonzussen e.d.) hebben veel meer tijd (klinkt stom) maar zijn nooit in het weekend bezig met hun werk, geen opleiding o.i.d. en de vrouwen werken allemaal veel minder.

Mijn man heeft een drukke baan en zit ook veel in het buitenland. Maar daar komt ook bij dat we graag thuis zijn, gewoon alleen met het gezin.



Je merkt het ook met kerst, wij gaan een kerstdag naar de een en de andere kerstdag naar de andere familie. Bij mijn ouders komen we aan het einde van de middag en bij mijn schoonfamilie ook en dan wel lekker borrelen en als de kinderen op bed zijn lekker eten, dan letten we niet op de tijd maar bij mijn schoonfamilie zit de rest al vanaf de koffie 's ochtends. Ze zijn het onderhand wel gewend van ons.....en ik ben blij dat ik daar niet de hele dag hoef te zitten op de bank t.v. te kijken (dat is ongeveer het enige dat ze doen)...maar het blijft raar en ik weet dat ze mij de schuld geven...wat natuurlijk deels ook zo is, al;s ik eerlijk ben maar we willen het beiden zo.



Nouja, heel verhaal over niet ter zaken doende dingen....ik voel de baby echt nu!!



En 4HK, wat een schrijnend verhaal over die vrienden van jullie....vreselijk. Dat lijkt me echt heel moeilijk.



@Zomerzonnestraal...leuk idee dat jullie met z'n drieën gaan testen rond de kerst! Spannend!



Scandinavische namen vind ik mooi trouwens, ik weet niet meer wie dat schreef. Ik ga maar eens een lijstje maken met namen!

@Sinterklaas; ook wij hebben Sinterklaas gevierd gisteren bij mijn ouders. Sinterklaas(oma) had nogal uitbundig inkopen gedaan, haast overdreven. Gelukkig weet ik dat Sint nogal graag dingen voor een kwartje op de rommelmarkt koopt. Moet nu wel echt de speelgoedkast opruimen, want het past er niet meer bij. Volgend weekend komen ook de andere opa en oma nog met een paar kleinere cadeautjes.



@Kerst, schoonfamilie komt op tweede kerstdag hier naartoe (we wisselen het ieder jaar af bij wie we het vieren; meestal moeten wij een paar uur reizen, nu mogen zij eens ) Eerste kerstdag weet ik nog niet, ga waarschijnlijk niet op en neer naar ouders (ook een paar uur reizen met het ov). Ik denk eraan kerstavond met dochter naar een kindermis te gaan. Maar eigenlijk zijn we helemaal niet kerkelijk meer, dus het is wel een beetje hypocriet (ik vond het alleen als kind altijd wel heel bijzonder die sfeer).



@namen: echt geen enkel idee nog en moet zeggen dat ik er ook nog niet eens zo heel veel mee bezig ben. Als ik na de 20-wekenecho weet wat het wordt, dan kan ik me er wat gerichter mee bezig houden. De oudste heeft een Hollandse naam, die je in Duitsland en vooral België ook wel hoort. Een gewone, mooie naam die gek genoeg niet veel gegeven wordt; tussen de 10 en 15 keer per jaar. Zoon heeft een oud-Griekse naam die toch wel beetje Hollands aandoet en heel goed bij de naam van dochter past. Het is voor veel mensen een volkomen onbekende naam, wordt ook zo rond de 15 keer per jaar gegeven (en toevallig zit één van zijn jaargenoten op hetzelfde kdv ) . Wij kenden die naam trouwens ook niet, maar tijdens de zwangerschap kwam ik hem ergens in een tijdschrift tegen en terwijl we nog twijfelden, begonnen we hem al zo te noemen .

Maar nu dus nog geen idee wat er bij deze twee namen zou kunnen passen. Zou wel een naam van twee of drie lettergrepen moeten worden.



@Emma; echt bespreken met je verloskundige. En het is helemaal niet raar als je haar er zelfs wat eerder voor belt. Daar zijn ze voor. Een zwangerschap hoeft echt niet alleen maar één roze wolk te zijn. Laat er nou één plek zijn waar je de schijn niet op hoeft te houden. Een beetje goede verloskundige moet ook om kunnen gaan met zwangeren voor wie de zwangerschap een regen/donderwolk is. Er bestaat nog zo'n enorm taboe op psychische klachten, alsof psychische klachten een keuze zijn. Zo reageert je man ook, vind ik. 'Tijd om het van je af te zetten', zei hij toch? Zo rationeel kun je niet zijn bij psychische klachten. Je kunt er niet voor kiezen om die gevoelens weg te doen, was het maar zo makkelijk. Je kunt er alleen voor kiezen gevoelens weg te stoppen, te negeren, te onderdrukken etc, maar dat is niet voor iedereen een oplossing en daarmee zijn ze ook niet weg. En grote kans dat het dan later dubbel zo hard terugkomt. Zelf zul je misschien ook wel beredeneren dat als je het allemaal rationeel bekijkt je angsten en gevoelens 'overdreven' zijn. Maar dat is juist zo tricky met depressies en angsten enzo; je irrationele kant gaat met je aan de loop. (gelukkig persoonlijk niet zoveel ervaring mee, maar veel goede bekenden en vrienden in mijn omgeving gehad die met dit soort problemen kampen of kampten). Naar mijn ondeskundige mening een combinatie van gebeurtenissen (hoeft niet) en ergens een soort verstoorde balans in de chemische huishouding (en de verstoorde balans ligt nu wel erg voor de hand). Kun je niets aan doen, net als aan de meeste andere fysieke problemen niet. Waarom zou je een (misschien beginnende) depressie van je af moeten kunnen zetten, maar een zwangerschapsdiabetes niet?

Jullie kletsen zo veel dat ik het niet echt bij kan houden. Heb nu ook weinig tijd, want morgen weer vroeg op. Moet ook nog een was ophangen en er eigenlijk ook nog 1 opvouwen, maar dat doe ik morgenavond wel.



@ feestdagen, wij zijn ook 1 dag bij mijn ouders en andere dag bij schoonouders. Bij schoonouders is waarschijnlijk na slaapje van de jongste (of iig in de loop van de middag, want slapen doet ze steeds minder vaak). Bij mijn ouders blijven we langer, ivm langere reistijd, maar daar kan ik gewoon mijn eigen gang gaan en m`n man ook. Wel handig, want mijn ouders vinden het dan zo leuk dat de kinderen er zijn dat zij ze bezig houden en wij dus even onze handen vrij hebben. Maar ik heb ook geen opleiding meer (wil wel weer in de toekomst) en werk maar 2 of 3 dagen, dus ik heb ook wel tijd genoeg.



@ 4hk, jammer dat je dochter niet heeft gewonnen. Gelukkig heeft ze wel genoten. Koud is het altijd he?



@ ongeschonden uit de zwangerschappen. Ik heb van de eerste wel een souvenir, maar dat ziet niemand. Ik heb ook een mooi gat in m`n schaamlip, dat is wel gehecht, maar heeft niet geholpen. Verder geen striae of zo. Na de tweede wel meer een buikje en vooral veel slappere buikspieren. Volgens mij staan mijn buikspieren wat uit elkaar nu. Het is nu ook nog meer te zien als ik gegeten heb, `s avonds heb ik soms net een zwanger buikje (vind ik dan).



@ visje, gefeliciteerd met je dochter. Leuke leeftijd 2.



@ sinterklaasstress. Hier zijn de meiden wel extra druk, maar ja we hebben ook altijd erg veel in deze tijd van het jaar (niet alleen sinterklaas, maar ook nog de nodige verjaardagen etc). Ze zijn allebei ook moe. Vandaag sinterklaas bij schoonfamilie gevierd en woensdag lekker thuis met het eigen gezin.



@ emma, de oudste vond de kleien prinses toen ook leuk. De jongste kijkt dat eigenlijk nooit en is fan van Dora en Knofje.

Fijn dat je met je vriendinnen hebt kunnen praten over voorkeuren al was het dan luchtig. Ik denk dat veel mensen wel een voorkeur hebben in meer of mindere mate.



Ik wilde nog op heel veel reageren en ben lekker van de hak op de tak gegaan, maar het is nu tijd om even verder te gaan met alles wat nog gedaan moet worden.

Hier ben ik weer. Heb een heel druk weekend gehad en onwijs veel gedronken, meer dan normaal. Om die reden hoop ik bijna dat ik niet zwanger ben ivm wat er allemaal fout kan gaan. Maak me echt erge zorgen. Het klinkt stom maar niet drinken was niet echt een optie. Durf door herkenbaarheid hier verder niet op in te gaan. In elk geval is mijn NOD niet 5 december maar 11 december dus moet nog eventjes wachten. Op dit moment heb ik het gevoel alles behalve zwanger te zijn maar daar is het misschien ook wel te vroeg voor. Van de vorige keren kan ik wel kleine prikjes herinneren tijdens de innesteling. Maar goed, ik heb me in elk geval voor genomen om geen vroege testen enzo te doen.



@Frances: wat balen! Helaas niet gelukt deze maand. Hopen dat bij de Gyn meer duidelijk wordt. En wie weet heeft Nono gelijk en is het dus eenvoudig op te lossen. Sterkte meid.



@Visje: ook weer ongesteld geworden! Ik hoop het zo voor jullie dat het dan volgende maand raak is! Gewoon eisen dat je doorverwezen wordt naar de gyn. Die kan toch een hoop meer zien



@Lily: gefeliciteerd met de goede echo. Toch altijd weer spannend.



@Emma: ook nog even van mijn kant, lekker blijven schrijven hier hoor. Daar is dit forum toch voor bedoeld? Dat je alles kan uitspreken zonder daar op beoordeeld te worden? Vind het nogal wat dat buitenstaanders zich op dit forum ermee gaan bemoeien. Ben het wel eens met Nono dat ook ik nog steeds af en toe dingen niet op het forum vertel, bang voor herkenbaarheid. Een gesloten forum zou ik ook geen probleem vinden. Wel heerlijk dat je die kleine al zo voelt trappelen. Wat een lekker gevoel is dat toch. Ben jaloers ! En voel je niet rot over de voorkeur voor een geslacht. Voor mijn miskraam vond ik het mooiste kado een meisje krijgen na mijn 2 jongens. Ik zou ook heel teleurgesteld zijn geweest als nummer 3 weer een jongen zou zijn geweest. Doordat de 3e zwangerschap mis is gegaan, ben ik nu alleen al dolgelukkig met een gezond kindje maar dat is dus echt wel anders geweest.



@Mirr: gefeliciteerd met je goeie uitslag!



@Nono: spannend dan weer hé, zo’n echo. Hoop dat alles goed is.



@Isis: mijn zus heeft al 1 kindje die ook rond dezelfde tijd als mijn 2e kindje is geboren. Dus zou leuk zijn als we nu weer de zwangerschap zouden kunnen delen.



@’s nachts werken: ik vind het echt knap wat jullie presteren Nono en Isis. Ik moet er niet aan denken. Ik zou het echt niet volhouden!



@Namen: jongensnamen verzinnen zijn drama! Voor een meisje hebben we nog steeds degene die we voor kind nummer 1 en 2 hadden. Ben nu al mogelijke jongensnamen aan het opschrijven voor het geval dat. Pfff, weet niet waarom meisjesnamen makkelijker zijn om te verzinnen.

Even snel, want we zijn nog in pyama en over een half uur moeten we al weg voor de gym van dochter. Pietengym deze keer, ze mogen met pietenkleren aan komen! Nou dat wil ze wel haha, ze staat al helemaal te trappelen. Oh ze heeft haar pietenmuts inmiddels op



Het sneeuwt hier trouwens! Natte sneeuw, maar op de picknicktafel blijft het liggen.



Carmen, ik heb het weekend van mijn positieve test ook heel veel gedronken, zeker 5 wijntjes, als het er niet meer waren. De volgende dag een ontzettend kater gehad. En de dag daarna dus een positieve test. Oeps! Heb dat nog gemeld aan de VK maar volgens haar is er op die termijn nog niet zoveel aan de hand, omdat de vrucht dan nog niet in verbinding staat met je eigen bloed. Dus ik zou me niet zo'n zorgen maken. Of kan alcohol in zo'n vroeg stadium een miskraam veroorzaken? Dat weet ik eigenlijk niet. Ik zal je NOD veranderen.



Straks de VK maar even bellen, zie er wel tegenop, maar dit is ook niks. Qua voorkeur geslacht ben ik blij herkenbaarheid te lezen, al denk ik dat het bij mij iets ernstiger is, of idd door combinatie van verschillende factoren. Heb gisteren weer wat gegoogled en dan kom je op sites als Ingender.com en daar lees je de meest afschuwelijke verhalen van mensen die er heel ver in gingen. Maar toch las ik daar ook wel wat herkenbare dingen helaas, en dan begint het toch op een stoornis te lijken. Ik ga het iig aangeven, eens kijken wat ze zegt. Het wisselt bij mij ook gewoon, het ene moment ben ik heel verdrietig, maar het andere moment is er ook weer niets aan de hand en lijkt het alsof ik er volkomen overheen ben. Zo wisselt dat, maar het moet wel minder worden dat ben ik met jullie eens...



Ik moet nu echt weg, later meer!

Goed dat je het durft aan te geven en dat je de vk hiervoor belt Emma. Echt knap! Eerste stap in de goede richting. Het komt allemaal echt wel goed joh. Zou mij niet meteen een stoornis aanpraten als ik jou was.



Carmen, als je NOD pas 11 dec is, is de innesteling pas net geweest. Dan is er toch nog helemaal geen bloedband, lijkt mij niet dat je je daar zorgen over hoeft te maken.



Pipoo ben wel benieuwd naar jouw namen!



Wat leuk dat je het nu al voelt Mirremare! Lekker snel. Ik voel het alleen als ik op mijn rug lig en mijn hand op mijn buik klem tussen mijn broek. Dan voel ik wel de bewegingen van het kindje duidelijk niet mijn darmen. Maar ik voel het niet zoals ik het bij de andere voelde de plopjes zeg maar,



Visje gefeliciteerd met de verjaardag van je dochter!



Ik heb net de afspraak voor de 20 wk echo gemaakt. 10 januari pas Duurt nog zo lang. Ik merk wel dat onze vk geen haast heeft met echo's. Op 10 jan. ben ik al bijna 21 wk. Maar goed de kids mogen toch wel mee. Dus dat vinden ze wel erg leuk denk ik.

Bedankt voor de felicitaties!

Erg emotioneel weer zo'n verjaardag. Ze is nu echt baby af en een peuter. Gezellig haar verjaardag gevierd dit weekend en nu liggen ze beiden even op bed en gaan we na hun dutje naar een indoor speeltuin. Het leuke is dat vandaag net als tijdens haar geboorte het eerste sneeuw is gevallen. Mijn viking baby (ik kom uit scandinavië).



Wat betreft opleiding. Ik heb HBO afgerond en ook WO gedaan maar niet afgerond. Werkveld zal ik maar niet op ingaan wegens herkenbaarheid (al ben ik volgens mij al heel herkenbaar op dit forum).



Vriend heeft al paar keer laten vallen dat hij misschien wil wachten met een derde. Hij vind het zo lekker nu ze zelfstandiger zijn. Tja... wat moet ik daar nu mee



Wel door huisarts doorverwezen naar gyn. Aanstaande vrijdag kan ik al terecht! Er wordt dan gekeken of er inderdaad een poliep zit zoals eerder een vermoeden voor was. Deze zou inderdaad een zwangerschap in de weg kunnen zitten zei de huisarts.

Emma wat goed dat je die stap gaat zetten! Moedig! En inderdaad laat je geen stoornis aanpraten hoor!



Hellokitty balen dat je nog zolang moet wachten ik was ruim 21 wk met mijn 20 wk echo, maar dat wegens een vakantie ) toch altijd weer spannend.

Hi Emma en 4hk, bedankt voor jullie bemoedigende woorden! IBij mijn twee zoontjes heb ik ook voor de positieve test gedronken en er is niks met ze aan de hand maar door de miskraam (sorry, begin ik er weer over) ben ik gewoon wat voorzichtiger. En ik dacht ook in eerste instantie dat zolang het eitje niet is ingenesteld, het niet in aanraking komt met je bloedbaan dús drank geen invloed heeft. Maar op andere sites staat weer dat als je tijdens de bevruchting alcohol op hebt, het al op dat moment voor misvorming van het eitje kan zorgen. Ach, kan het nu toch niet meer terug draaien . We zien het allemaal wel.



En Emma, heel verstandig om het aan te geven bij je VK. Waarom niet? Je zal er in elk geval niet slechter van worden. Ik hoop echt voor je dat je negatieve gedachtens elke dag een beetje minder worden. En ik weet echt heel zeker dat als die kleine man er eindelijk is, je super gelukkig bent. Ik hoopte heel erg dat mijn tweede een meisje zou zijn maar oh, wat heb ik nu een lief jongetje! Ben er zo ontzettend verliefd op!



Bij ons sneeuwde het trouwens ook. Geweldig om mijn 2 kleine mannetjes buiten rennend en gillend van plezier te zien, met hun lieve mutsjes op. Heerlijk meegenieten, dat is het mooie van kinderen.



@4hk: balen dat je pas volgend jaar terecht kan. Erg hé, dat wachten de hele tijd. Maar je zal zien, zeker met de rare feestdagen voor de rug, het is zo 10 januari. Wat gaat het sowieso snel allemaal bij jullie zeg. De positieve testen lijken een maand geleden en nu staan de 20-wekenecho's alweer in de planning



@Visje, ook nog gefeliciteerd met je dochter! En ik snap je gevoel hoor. Wat gaat het snel hé. En ik snap ook wel de opmerking van je vriend, wij hebben het hier thuis ook af en toe. Van: wat gaat het makkelijk nu, het wordt alleen maar makkelijker. Maar aan de andere kant, als een babytje komt dan komt dat gemak weer over een paar jaar! Maar wel met dat extra persoontje om van te houden, de gezelligheid, de liefde die je kan geven en krijgen. Maar het lijkt me heel lastig voor jou om steeds in zo'n wel/niet stadium te zitten. Ach, soms hoor ik mijn vriend alleen maar een beetje aan en denk: het waait wel over. En tot nu toe, puntje bij paaltje, wil hij nog steeds een 3e. Ik hoop in elk geval dat de gyn meer duidelijkheid kan geven! Wel heerlijk dat je al zo snel terecht kan.