Zwanger
alle pijlers
Wij gaan voor een derde..wat enorm spannend
woensdag 18 juli 2012 om 13:54
Hoi allemaal,
Na heeeeeel lang dubben zijn we eruit: we gaan voor een derde. Maar jeetje, wat is dat veel spannender van nr 1 en nr 2!
Oudste is nu 4 jaar en jongste 2,5 jaar en die zwangerschappen waren heel vanzelfsprekend, een derde proberen te krijgen voelt toch als een soort "luxe".
De ene dag zie ik nog steeds allerlei beren op de weg (slapeloze nachten!, weer even helemaal "uit" mijn werk zijn, nog meer geregel qua opvang, wat als het dit keer niet goed gaat qua zwangerschap/bevalling, etc). Maar de overhand heeft het verheugen op weer zo'n leuk kindje, zien hoe het steeds groter en wijzer groeit, de uitdaging van weer een ander karaktertje opvoeden, weer borstvoeding geven en weer zwanger zijn. Juist zo precies weten wat het allemaal inhoudt maakt het zo spannend.
Wie is ook bezig met zwanger worden van een derde (of volgende), wie heeft er al drie (en hoe is dat?) en wie denkt er nog over na?
Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen.
anoniem_84331 wijzigde dit bericht op 26-09-2012 17:36
Reden: tabel probeersels
Reden: tabel probeersels
% gewijzigd
woensdag 28 november 2012 om 08:43
woensdag 28 november 2012 om 10:12
Jeejjj wat een fijn nieuws Lily! Ik heb meteen de tabel aangepast van 16 naar 12 juni. Super! Mijn zoon was ook mee naar de termijnecho, en wij hebben toen ook wel een beetje een slag om de arm gehouden voor het geval het "niet goed" zou zijn. We hadden gezegd dat we naar het ziekenhuis gingen omdat we dachten dat er misschien wel een kindje in mama's buik zou zitten, en dat de dokter even ging kijken of dat echt zo was. Zo hielden wij het ook een beetje "luchtig" (voor hem dan) vonden wij. En toen er écht een kindje in bleek te zitten, kreeg hij idd ook een echo mee voor naar school. Die hij overigens niet mee wilde nemen Hij wilde het niet eens vertellen, ik ben laatst zelf maar even meegegaan om het aan de juf te vertellen. Hij zei dat hij bang was dat ze hem zouden uitlachen.
Franses, jammer zeg om te lezen, maar wat Isis schrijft geeft misschien nog iets van hoop. Ik hoop en gun het je zo! Dat die onderzoeken allemaal niet nodig zouden zijn ook. Ik heb ook langere tijd mijn temperatuur bijgehouden en bij mij zakte hij altijd pas nádat mijn menstruatie al begonnen was, dus daar kon ik ook niet zo goed aan vasthouden.
*** weggehaald ***
Mirre, heb jij al uitslag van de combitest inmiddels?
Franses, jammer zeg om te lezen, maar wat Isis schrijft geeft misschien nog iets van hoop. Ik hoop en gun het je zo! Dat die onderzoeken allemaal niet nodig zouden zijn ook. Ik heb ook langere tijd mijn temperatuur bijgehouden en bij mij zakte hij altijd pas nádat mijn menstruatie al begonnen was, dus daar kon ik ook niet zo goed aan vasthouden.
*** weggehaald ***
Mirre, heb jij al uitslag van de combitest inmiddels?
woensdag 28 november 2012 om 11:53
Anderhalve maand geleden ben ik van mijn derde bevallen, en ik kijk regelmatig in dit topic omdat jullie dus veel herkenbare dingen meemaken. Ik realiseer me dat het riskant is om als buitenstaander zomaar te komen binnenbanjeren, maar Emma, heb je wel eens overwogen ondersteuning te zoeken bij de omgang met je zoon? Ik vind het zo sneu, zowel voor hem als voor je ongeboren kind, om hier keer op keer te lezen dat het met je zoon zo veel moeilijker gaat dan met je dochter dat een zoon eigenlijk niet welkom is.
(Ik heb zelf drie zoons, en kan me zo moeilijk voorstellen dat je bij je eigen kind níet denkt: die is leuk, doe mij er maar nog zo eentje.)
(Ik heb zelf drie zoons, en kan me zo moeilijk voorstellen dat je bij je eigen kind níet denkt: die is leuk, doe mij er maar nog zo eentje.)
woensdag 28 november 2012 om 12:29
Tja Miffy, vast goed bedoeld van je maar dit is nou precies de reden waarom ik zulke dingen eigenlijk niet op internet moet schrijven. Dan krijg je allemaal "goedbedoelde adviezen" van wildvreemde mensen die nog niet eens in dit groepje zitten, en die mij totaal niet kennen en ook niet de hele achtergrond en context weten. Kijk als ik érgens hulp bij zou moeten zoeken op dit moment dan is het bij dat "GD complex" wat ik schijn te voelen en niet in de omgang met mijn zoon. Ga jij voor elke moeilijke fase van je kinderen meteen maar professionele hulp zoeken? Lijkt me niet toch? En is bovendien totaal niet nodig, we kunnen dit echt wel zelf oplossen. Het is geen rotkind en het is ook niet altijd zo natuurlijk, maar op dit moment zit hij in een wat lastige fase en zoekt hij grenzen op, en botst dat met zijn moeder. Komt wel weer goed en staat op zich los van mijn gevoel over die kleinste, maar het versterkt het misschien onwillekeurig wel een beetje ja. Maar daar kan zoon niets aan doen en dat neem ik hem dat heus niet kwalijk ofzo. Het is echt niet zo dat ik minder blij met hem ben als persoon, maar zijn gedrag is op dit moment gewoon moeilijk. Staat verder los van het feit dat ik gewoon heel graag nog een meisje had gehad.
Maar nogmaals, ik moet dit soort dingen gewoon niet meer opschrijven en dat ga ik ook niet meer doen. Ik kom vanaf nu alleen nog maar schrijven als ik me blij en heppie de peppie voel (dus als ik er ff niet ben weten jullie hoe de vlag erbij hangt). Misschien tijd om een ander, gerichter groepje, te zoeken om over bepaalde dingen te praten want ik kan me ook voorstellen dat sommige dingen gewoon niet gepast zijn in een groep als deze.
Emma.
Maar nogmaals, ik moet dit soort dingen gewoon niet meer opschrijven en dat ga ik ook niet meer doen. Ik kom vanaf nu alleen nog maar schrijven als ik me blij en heppie de peppie voel (dus als ik er ff niet ben weten jullie hoe de vlag erbij hangt). Misschien tijd om een ander, gerichter groepje, te zoeken om over bepaalde dingen te praten want ik kan me ook voorstellen dat sommige dingen gewoon niet gepast zijn in een groep als deze.
Emma.
woensdag 28 november 2012 om 12:52
Lily Wow gefeliciteerd. Wat een opluchting moet dat geweest zijn. En wat super dat je oudste het al gezien heeft. Dat willen die van mij ook zo graag.. en vier dagen doorgeschoven. Is ook altijd lekker een paar dagen cadeau. Gaan jullie het nu ook al aan anderen vertellen? Je bent nu bijna de 3 mnd voorbij dus nu kan het wel. Had je geen nekplooimeting laten doen?
Isis ik snap dat je het fijn vind om te delen. Had ik ook met een vriendin. En dat is wel heel prettig. Ben je al een beetje aan het idee gewend? Ik vind het echt onwijs leuk voor je!
Franses houd moed er nog even in. Ik hoop dat het wat Isis zegt is, de innesteling.. duim voor je.
Visje hoe is het bij jou??
Ik dacht nog ben ik nu zo'n zeikerd over dat roken. Maar nu lees ik jullie reacties en valt dit dus wel mee blijkbaar. Zal het van de week nog wel even tussen neus en lippen meedelen dat hij nogal benauwd was geweest. En verder niks. Dat zij haar huis blauwstoomt moet ze zelf weten. Misschien is ze zich er ook niet van bewust dat er ook kids zijn die er niet tegen kunnen. Heeft ze misschien gewoon nog nooit meegemaakt.
Hebben jullie al geshopt voor 5-12? Ik ga morgenavond even stiekem shoppen. Mijn dochter had al in mijn linnenkast een caedautje gevonden. Ik had het express nog niet ingepakt. Maar ik werd aan een kruisverhoor onderworpen wat dat in mijn kast deed. Gelukkig kon ik het draaien door te zeggen wat ze in vredesnaam in mijn linnenkast deed . Maarja ik zei dus maar tja die had ik nog voor je verjaardag maar ik wilde hem ruilen.. maar nu heeft ze het al in beslag genomen. Wel leuk, de dvd van kinderen voor kinderen beste van 25 jaar. Nostalgie alom.
Isis ik snap dat je het fijn vind om te delen. Had ik ook met een vriendin. En dat is wel heel prettig. Ben je al een beetje aan het idee gewend? Ik vind het echt onwijs leuk voor je!
Franses houd moed er nog even in. Ik hoop dat het wat Isis zegt is, de innesteling.. duim voor je.
Visje hoe is het bij jou??
Ik dacht nog ben ik nu zo'n zeikerd over dat roken. Maar nu lees ik jullie reacties en valt dit dus wel mee blijkbaar. Zal het van de week nog wel even tussen neus en lippen meedelen dat hij nogal benauwd was geweest. En verder niks. Dat zij haar huis blauwstoomt moet ze zelf weten. Misschien is ze zich er ook niet van bewust dat er ook kids zijn die er niet tegen kunnen. Heeft ze misschien gewoon nog nooit meegemaakt.
Hebben jullie al geshopt voor 5-12? Ik ga morgenavond even stiekem shoppen. Mijn dochter had al in mijn linnenkast een caedautje gevonden. Ik had het express nog niet ingepakt. Maar ik werd aan een kruisverhoor onderworpen wat dat in mijn kast deed. Gelukkig kon ik het draaien door te zeggen wat ze in vredesnaam in mijn linnenkast deed . Maarja ik zei dus maar tja die had ik nog voor je verjaardag maar ik wilde hem ruilen.. maar nu heeft ze het al in beslag genomen. Wel leuk, de dvd van kinderen voor kinderen beste van 25 jaar. Nostalgie alom.
woensdag 28 november 2012 om 13:03
Hoi allemaal,
Gelukkig is mijn lontje wat minder kort Toch meer rust en een beter humeur gevonden! Jongste was lekker dwars vandaag, maar ben steeds rustig gebleven en heb de sfeer positie kunnen houden! Ze kijken nu even TV, straks weer wat leuke spelletjes doen en boekjes lezen. Wel zijn ze allebei ziek (geweest) de afgelopen dagen, dus mijn nachtrust was maar zozo...
Inderdaad nog een paar nachtjes slapen tot de echo. Mijn buik is nu echt geexplodeerd, weinig meer te verbergen aan, al doe ik dat nog wel heel even op mijn werk met wijde truien. Ik ga dezelfde maandag als de echo meteen naar mijn baas om het te vertellen.
Loop inmiddels wel al in positiebroeken...
Ik neem geen kinderen mee naar de termijnecho, toch te bang dat er iets mis is. Dan wil ik daar gewoon lekker mijn emoties kunnen laten gaan zonder ingewikkelde dingen aan kindjes te hoeven uit te leggen. Naar een wat latere echo lijkt het me wel leuk. Ondanks mijn dikke buik vermoeden ze nog niks!
@ IsisVG: ik draai ook nachtdiensten, dus weet precies wat je bedoelt Pfff...ben na een nachtweek altijd helemaal geradbraakt en moet binnenkort weer de dienst in (zie er nu al huizenhoog tegenop, zwanger en al...)
@Lily: wat fijn dat de echo goed was!
@Emma: ik merk dat ik mezelf ook inhoud hier op het forum, ook vanwege herkenbaarheid. Is het misschien een idee om op een gesloten groep ergens verder te gaan? Dat praat toch makkelijker...al heb ik dan weer geen idee waar je zoiets kan...? En of de anderen er ook voor voelen?
@Franses: zonder bloed nog moed houden hoor! Alles kan...en je weet nooit of je niet opeens toch een positieve test hebt...ik blijf voor je duimen.
Gelukkig is mijn lontje wat minder kort Toch meer rust en een beter humeur gevonden! Jongste was lekker dwars vandaag, maar ben steeds rustig gebleven en heb de sfeer positie kunnen houden! Ze kijken nu even TV, straks weer wat leuke spelletjes doen en boekjes lezen. Wel zijn ze allebei ziek (geweest) de afgelopen dagen, dus mijn nachtrust was maar zozo...
Inderdaad nog een paar nachtjes slapen tot de echo. Mijn buik is nu echt geexplodeerd, weinig meer te verbergen aan, al doe ik dat nog wel heel even op mijn werk met wijde truien. Ik ga dezelfde maandag als de echo meteen naar mijn baas om het te vertellen.
Loop inmiddels wel al in positiebroeken...
Ik neem geen kinderen mee naar de termijnecho, toch te bang dat er iets mis is. Dan wil ik daar gewoon lekker mijn emoties kunnen laten gaan zonder ingewikkelde dingen aan kindjes te hoeven uit te leggen. Naar een wat latere echo lijkt het me wel leuk. Ondanks mijn dikke buik vermoeden ze nog niks!
@ IsisVG: ik draai ook nachtdiensten, dus weet precies wat je bedoelt Pfff...ben na een nachtweek altijd helemaal geradbraakt en moet binnenkort weer de dienst in (zie er nu al huizenhoog tegenop, zwanger en al...)
@Lily: wat fijn dat de echo goed was!
@Emma: ik merk dat ik mezelf ook inhoud hier op het forum, ook vanwege herkenbaarheid. Is het misschien een idee om op een gesloten groep ergens verder te gaan? Dat praat toch makkelijker...al heb ik dan weer geen idee waar je zoiets kan...? En of de anderen er ook voor voelen?
@Franses: zonder bloed nog moed houden hoor! Alles kan...en je weet nooit of je niet opeens toch een positieve test hebt...ik blijf voor je duimen.
woensdag 28 november 2012 om 15:08
Hoi Nono, het lijkt me in een later stadium zeker leuk om elkaar wat beter te leren kennen en dan (ook) een besloten stukje op te zoeken. Bij andere groepjes is dat ook vaak zo, dan is er een FB-groep naast oid, voor de foto's enzo. Wel heel erg leuk is dat. En dan kan het hier lekker anoniem blijven.
Ik zit vanuit twee vorige schrijfgroepjes bij twee besloten FB-groepjes en ook heb ik nog toegang tot een besloten (MSN) groep van een clubje waar ik schreef tijdens zwangerschap zoon, waarvan enkele meiden nog steeds heel trouw met elkaar schrijven (al 9 jaar dus). Ik schrijf zelf niet meer mee, ik hou het om de een of andere reden reden nooit vol als ik eenmaal bevallen ben... die babyblogs doe ik ook alleen maar tijdens zwangerschap en na mijn zw.verlof ben ik er telkens mee gestopt), maar ik kijk er nog wel eens. Leuk dat zij zo close zijn geworden door al die jaren heen.
Hier houd ik het vanaf nu lekker oppervlakkig. Ik realiseer me dat wanneer ik open en bloot mijn (negatieve) gevoelens opschrijf, ik een bepaald (verkeerd) beeld van mezelf schets dat niet door iedereen wordt begrepen laat staan gewaardeerd, en dat wil ik niet. Alsof ik een of andere Jeugdzorgmoeder ben die het niet aan kan allemaal, en dat mensen gaan roepen dat het zo sneu en verdrietig is voor mijn kinderen, daar klopt echt helemaal niets van en daar zit ik ook helemaal niet op te wachten. Alleen omdat ik sommige dingen hier opschrijf kom ik misschien wel zo over, en ik weet niet hoe ik dat moet voorkomen. Dus om wel de dingen van me af te schrijven waar ik mee zit, maar daardoor niet een beeld van mezelf te neer te zetten dat niet klopt. Ik denk dat je daar niet onderuit komt als de dingen alleen maar anoniem en schriftelijk gaan, je kan natuurlijk niet altijd alles opschrijven uit je leven en mensen reageren nou eenmaal op datgene wat je schrijft (logisch). Nou ja hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel... ben echt geen boevrouw die jongetjes haat ofzo hoor! En ik heb ze ook echt wel op een rijtje allemaal. Alleen dat voorkeur voor geslacht nog steeds een taboe is blijkt wel weer, dat ligt gewoon gevoelig en stuit bij velen op onbegrip.
Ik loop nog niet in positiekleren, kan alles nog gewoon aan alleen hele strakke dingen zitten niet lekker meer op mijn buik, en broeken zakken af haha. Maar een gewone legging gaat nog prima, ik draag dan vaak van die trui-jurkjes met een riem en laarzen, die kan ik nog wel een poos blijven dragen. De positiekleding kwam bij dochter ook pas bij 5/6 maanden uit de kast. Maar als je daar eenmaal aan begint zit het o zo lekker, een broek met zo'n elastische band.
Maandag heb ik nr. 3 opgegeven voor het kinderdagverblijf per 1 september 2013. Ook heb ik op mijn werk aangegeven dat ik in elk geval t/m eind agustus afwezig wil zijn, en dus mijn vakantie aan mijn verlof vast wil plakken (zo'n 3 weken extra). We gaan in aug. nog op vakantie en zoon heeft laat schoolvakantie, tot 1 sept., dus dat valt dan mooi samen allemaal. Ook heb ik alvast gevraagd op mijn werk of ik, als dochter naar school gaat in mei 2014, mijn vrije dag om mag wisselen van maandag naar vrijdag, omdat de kleuters hier op woensdag en vrijdagmiddag niet naar school hoeven. Dan zou het voor mij natuurlijk goed uitkomen als ik op die dagen vrij ben, ipv op maandag en woensdag, en dochter op vrijdag dan vanaf 12.00 op de BSO zou moeten zitten. Maar dat stuitte op problemen. Mijn directe collega (twintiger, vrijgezel, geen kids) die nu de vrijdag altijd vrij heeft, wil namelijk niet ruilen. Want ze wil de vrijdag niet kwijt, gaat dan altijd lekker winkelen met vriendinnen. Tja, nou ík wil die vrijdag ook wel een keer en het gaat pas over anderhalf jaar spelen. Dus ik hoop dat de situatie tegen die tijd anders is en ze mij dan gunt om bij mijn kids te kunnen zijn op mijn vrije dagen. Maar het antwoord voor nu was iig nee. Al vind ik het wel een beetje gek, ik werk daar al 10 jaar en zij net een jaar en dan zou zij tot in lengte van dagen het alleenrecht op die vrijdag hebben? Iemand een idee hoe ik dat nog aan kan pakken misschien? Ik laat het nu maar even, misschien komt het nog wel goed, al zal ik mijn wens af en toe wel blijven aanhalen bij de officemanager. Ik heb toch ook een goede reden, dacht ik zo.
@ Roken. Mijn man rookt ook, en ik heb ook wel gerookt (af en aan, ik ben een vakantie/feestjes-roker en kan het ook alleen af en toe) maar sinds we kinderen hebben doen we dat NOOIT meer in huis. Dat vinden we beiden not done. Als de kids bij mijn moeder zijn dan rookt zij wel maar dan onder de afzuigkap, nou ja dat is nog tot daar aan toe. Wel liep dochter van de week met een opgerold papiertje tussen haar vingers te doen alsof ze een sigaret aan het roken was, dat vond ik wel shocking om te zien Ik hoop dat mijn man er nu ook eindelijk een keer definitief mee wil stoppen. Hij heeft al meerdere stop pogingen ondernomen, maar tot nu toe allemaal mislukt helaas. Zo zonde van je gezondheid en ook van je centen, het is hartstikke duur.
@ Sint, ik heb gisterenmiddag dus inkopen gedaan. Wel leuke dingetjes, niet al te veel. Al krijgt zoon een spel voor op de PS3 (Fifa13) en da's een duur item. Dus die krijgt er niet zo veel meer naast, maar wel (2e hands maar nog echt super mooie) ijshockey schaatsen, nieuwe scheenbeschermers, witte chocoladelette, iets met medailles knutselen en een portemonnee. En een Itunes kaart had hij laatst in zijn schoen, met gedicht erbij dat dit ook (van Sint) voor zijn rapport was, dus daarom iets meer verwend dan anders (schoenkadootjes zijn bij ons altijd onder de 5 euro). Voor dochter heb ik oa een houten koffiezetapparaatje voor bij haar keuken (kruidvat!), een boekje en een DVD van de Kleine Prinses (vindt ze zoooooo leuk), een doos met klei en vormpjes enzo, verf, een kleurboek en een poppenmaxicosi. Voor onszelf ook wat kleine dingen zoals een agenda, een kalender, boxershorts, geurkaarsen, muts sjaal en handschoenen. We doen het maar met z'n viertjes dus ik koop dan ook wat voor mezelf dat in de zak gaat. Het liefst vier ik het met een grotere groep, ben van huis uit gewend om Sint groots te vieren en dan bedoel ik niet qua kadootjes maar qua surprises en gedichten!! Dat was zo'n geweldige avond waar iedereen altijd met volle overgave al weken mee bezig was, zo leuk! Maar mijn man kent dat dus helemaal niet van huis uit (bij hem deden ze niet eens gedichten) en die vindt er ook niets aan, en mijn ouders zijn gescheiden en het gezin is helemaal uit elkaar gevallen (met ruzie etc.) dus gezellig bij elkaar zitten met z'n allen dat is er niet meer bij helaas. Jammer van die leuke traditie! Nu doen we het thuis nog wel, maar alleen voor de kids en ik maak de gedichten en regel alles, want van mijn man hoeft het allemaal niet. Jammer he!? Nouja dan ga ik zoon maar helpen met zijn surprise die hij voor het eerst moet maken voor iemand uit zijn klas Hopelijk kan ik hem nog wel warm houden voor deze traditie, zodat we hem later alsnog wat meer levend kunnen maken.
Ik zit vanuit twee vorige schrijfgroepjes bij twee besloten FB-groepjes en ook heb ik nog toegang tot een besloten (MSN) groep van een clubje waar ik schreef tijdens zwangerschap zoon, waarvan enkele meiden nog steeds heel trouw met elkaar schrijven (al 9 jaar dus). Ik schrijf zelf niet meer mee, ik hou het om de een of andere reden reden nooit vol als ik eenmaal bevallen ben... die babyblogs doe ik ook alleen maar tijdens zwangerschap en na mijn zw.verlof ben ik er telkens mee gestopt), maar ik kijk er nog wel eens. Leuk dat zij zo close zijn geworden door al die jaren heen.
Hier houd ik het vanaf nu lekker oppervlakkig. Ik realiseer me dat wanneer ik open en bloot mijn (negatieve) gevoelens opschrijf, ik een bepaald (verkeerd) beeld van mezelf schets dat niet door iedereen wordt begrepen laat staan gewaardeerd, en dat wil ik niet. Alsof ik een of andere Jeugdzorgmoeder ben die het niet aan kan allemaal, en dat mensen gaan roepen dat het zo sneu en verdrietig is voor mijn kinderen, daar klopt echt helemaal niets van en daar zit ik ook helemaal niet op te wachten. Alleen omdat ik sommige dingen hier opschrijf kom ik misschien wel zo over, en ik weet niet hoe ik dat moet voorkomen. Dus om wel de dingen van me af te schrijven waar ik mee zit, maar daardoor niet een beeld van mezelf te neer te zetten dat niet klopt. Ik denk dat je daar niet onderuit komt als de dingen alleen maar anoniem en schriftelijk gaan, je kan natuurlijk niet altijd alles opschrijven uit je leven en mensen reageren nou eenmaal op datgene wat je schrijft (logisch). Nou ja hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel... ben echt geen boevrouw die jongetjes haat ofzo hoor! En ik heb ze ook echt wel op een rijtje allemaal. Alleen dat voorkeur voor geslacht nog steeds een taboe is blijkt wel weer, dat ligt gewoon gevoelig en stuit bij velen op onbegrip.
Ik loop nog niet in positiekleren, kan alles nog gewoon aan alleen hele strakke dingen zitten niet lekker meer op mijn buik, en broeken zakken af haha. Maar een gewone legging gaat nog prima, ik draag dan vaak van die trui-jurkjes met een riem en laarzen, die kan ik nog wel een poos blijven dragen. De positiekleding kwam bij dochter ook pas bij 5/6 maanden uit de kast. Maar als je daar eenmaal aan begint zit het o zo lekker, een broek met zo'n elastische band.
Maandag heb ik nr. 3 opgegeven voor het kinderdagverblijf per 1 september 2013. Ook heb ik op mijn werk aangegeven dat ik in elk geval t/m eind agustus afwezig wil zijn, en dus mijn vakantie aan mijn verlof vast wil plakken (zo'n 3 weken extra). We gaan in aug. nog op vakantie en zoon heeft laat schoolvakantie, tot 1 sept., dus dat valt dan mooi samen allemaal. Ook heb ik alvast gevraagd op mijn werk of ik, als dochter naar school gaat in mei 2014, mijn vrije dag om mag wisselen van maandag naar vrijdag, omdat de kleuters hier op woensdag en vrijdagmiddag niet naar school hoeven. Dan zou het voor mij natuurlijk goed uitkomen als ik op die dagen vrij ben, ipv op maandag en woensdag, en dochter op vrijdag dan vanaf 12.00 op de BSO zou moeten zitten. Maar dat stuitte op problemen. Mijn directe collega (twintiger, vrijgezel, geen kids) die nu de vrijdag altijd vrij heeft, wil namelijk niet ruilen. Want ze wil de vrijdag niet kwijt, gaat dan altijd lekker winkelen met vriendinnen. Tja, nou ík wil die vrijdag ook wel een keer en het gaat pas over anderhalf jaar spelen. Dus ik hoop dat de situatie tegen die tijd anders is en ze mij dan gunt om bij mijn kids te kunnen zijn op mijn vrije dagen. Maar het antwoord voor nu was iig nee. Al vind ik het wel een beetje gek, ik werk daar al 10 jaar en zij net een jaar en dan zou zij tot in lengte van dagen het alleenrecht op die vrijdag hebben? Iemand een idee hoe ik dat nog aan kan pakken misschien? Ik laat het nu maar even, misschien komt het nog wel goed, al zal ik mijn wens af en toe wel blijven aanhalen bij de officemanager. Ik heb toch ook een goede reden, dacht ik zo.
@ Roken. Mijn man rookt ook, en ik heb ook wel gerookt (af en aan, ik ben een vakantie/feestjes-roker en kan het ook alleen af en toe) maar sinds we kinderen hebben doen we dat NOOIT meer in huis. Dat vinden we beiden not done. Als de kids bij mijn moeder zijn dan rookt zij wel maar dan onder de afzuigkap, nou ja dat is nog tot daar aan toe. Wel liep dochter van de week met een opgerold papiertje tussen haar vingers te doen alsof ze een sigaret aan het roken was, dat vond ik wel shocking om te zien Ik hoop dat mijn man er nu ook eindelijk een keer definitief mee wil stoppen. Hij heeft al meerdere stop pogingen ondernomen, maar tot nu toe allemaal mislukt helaas. Zo zonde van je gezondheid en ook van je centen, het is hartstikke duur.
@ Sint, ik heb gisterenmiddag dus inkopen gedaan. Wel leuke dingetjes, niet al te veel. Al krijgt zoon een spel voor op de PS3 (Fifa13) en da's een duur item. Dus die krijgt er niet zo veel meer naast, maar wel (2e hands maar nog echt super mooie) ijshockey schaatsen, nieuwe scheenbeschermers, witte chocoladelette, iets met medailles knutselen en een portemonnee. En een Itunes kaart had hij laatst in zijn schoen, met gedicht erbij dat dit ook (van Sint) voor zijn rapport was, dus daarom iets meer verwend dan anders (schoenkadootjes zijn bij ons altijd onder de 5 euro). Voor dochter heb ik oa een houten koffiezetapparaatje voor bij haar keuken (kruidvat!), een boekje en een DVD van de Kleine Prinses (vindt ze zoooooo leuk), een doos met klei en vormpjes enzo, verf, een kleurboek en een poppenmaxicosi. Voor onszelf ook wat kleine dingen zoals een agenda, een kalender, boxershorts, geurkaarsen, muts sjaal en handschoenen. We doen het maar met z'n viertjes dus ik koop dan ook wat voor mezelf dat in de zak gaat. Het liefst vier ik het met een grotere groep, ben van huis uit gewend om Sint groots te vieren en dan bedoel ik niet qua kadootjes maar qua surprises en gedichten!! Dat was zo'n geweldige avond waar iedereen altijd met volle overgave al weken mee bezig was, zo leuk! Maar mijn man kent dat dus helemaal niet van huis uit (bij hem deden ze niet eens gedichten) en die vindt er ook niets aan, en mijn ouders zijn gescheiden en het gezin is helemaal uit elkaar gevallen (met ruzie etc.) dus gezellig bij elkaar zitten met z'n allen dat is er niet meer bij helaas. Jammer van die leuke traditie! Nu doen we het thuis nog wel, maar alleen voor de kids en ik maak de gedichten en regel alles, want van mijn man hoeft het allemaal niet. Jammer he!? Nouja dan ga ik zoon maar helpen met zijn surprise die hij voor het eerst moet maken voor iemand uit zijn klas Hopelijk kan ik hem nog wel warm houden voor deze traditie, zodat we hem later alsnog wat meer levend kunnen maken.
woensdag 28 november 2012 om 17:42
quote:franses schreef op 23 november 2012 @ 08:30:
...Als het net zo loopt als de vorige maanden, verlies ik op woensdag al bloed, ga ik mezelf een paar dagen wijsmaken dat het innestelingsbloeding is, om er toch achter te komen dat ik gewoon ongesteld ben.
Ik heb er een hard hoofd in....
Zoals ik zelf al voorspelde op 23 november dus: weer licht, bruine afscheiding, wordt al weer wat meer en inmiddels ook rood.. helaas! Dit is dag 10 na mijn eisprong, dus het zou ook nog innesteling kunnen zijn, maar dit was de vorige maanden ook niet zo.
Jammer Visje! We gaan door naar de volgende ronde. Volgende week vrijdag bij de gyn eens kijken waarom mijn lichaam me zo in de steek laat ..
...Als het net zo loopt als de vorige maanden, verlies ik op woensdag al bloed, ga ik mezelf een paar dagen wijsmaken dat het innestelingsbloeding is, om er toch achter te komen dat ik gewoon ongesteld ben.
Ik heb er een hard hoofd in....
Zoals ik zelf al voorspelde op 23 november dus: weer licht, bruine afscheiding, wordt al weer wat meer en inmiddels ook rood.. helaas! Dit is dag 10 na mijn eisprong, dus het zou ook nog innesteling kunnen zijn, maar dit was de vorige maanden ook niet zo.
Jammer Visje! We gaan door naar de volgende ronde. Volgende week vrijdag bij de gyn eens kijken waarom mijn lichaam me zo in de steek laat ..
woensdag 28 november 2012 om 18:41
quote:franses schreef op 28 november 2012 @ 17:42:
[...]
Zoals ik zelf al voorspelde op 23 november dus: weer licht, bruine afscheiding, wordt al weer wat meer en inmiddels ook rood.. helaas! Dit is dag 10 na mijn eisprong, dus het zou ook nog innesteling kunnen zijn, maar dit was de vorige maanden ook niet zo.
Jammer Visje! We gaan door naar de volgende ronde. Volgende week vrijdag bij de gyn eens kijken waarom mijn lichaam me zo in de steek laat ..Dat is echt om te huilen idd Franses knuffel Hopelijk komt er dan wel snel een verklaring voor.
[...]
Zoals ik zelf al voorspelde op 23 november dus: weer licht, bruine afscheiding, wordt al weer wat meer en inmiddels ook rood.. helaas! Dit is dag 10 na mijn eisprong, dus het zou ook nog innesteling kunnen zijn, maar dit was de vorige maanden ook niet zo.
Jammer Visje! We gaan door naar de volgende ronde. Volgende week vrijdag bij de gyn eens kijken waarom mijn lichaam me zo in de steek laat ..Dat is echt om te huilen idd Franses knuffel Hopelijk komt er dan wel snel een verklaring voor.
woensdag 28 november 2012 om 21:56
@Emma. Mij heeft het nooit gestoord dat je veel persoonlijke dingen schrijft en ook over je negatieve gevoelens. Wie het topic goed volgt, snapt waar ze uit voortkomen. Je hebt ook geschreven dat jullie niemand willen vertellen over de ongeplande zwangerschap. Als je dat met niemand deelt, ga je natuurlijk ook niet irl delen dat het je het mooist had geleken om er een meisje bij te krijgen. Dit topic is waarschijnlijk een van de weinige plaatsen waar je deze dingen wél kunt delen. Mijn indruk is dat je behoorlijk eenzaam bent met je gevoelens; je moet er de hele tijd in je eentje mee zien te dealen. Zelfs je man beleeft het allemaal op een heel andere manier. Dat allemaal leidt ertoe dat je irl min of meer een rol speelt, een toneelstukje opvoert. Dat heb ik in het verleden ook wel eens gedaan. In een andere context dan wel; tijdens een rot-stage doen alsof ik heel happy was bijvoorbeeld. Dat is gewoon zwaar om vol te houden, zeker voor langere periode. Soms besefte ik me tijdens zo'n periode niet eens hoe zwaar het was, maar voelde ik dat pas echt als die periode was afgeloten. Dat was dan ook het moment dat ik er wél over begon te praten.
Verder wórd je natuurlijk gewoon in je ideeën gevormd door de kinderen die je hebt. Bij de tweede verwachtte ik toch min of meer een kopietje te krijgen van de eerste, maar dan in jongetjes-uitvoering. Nu ben ik geneigd te denken:
-wordt het een meisje dan wordt ze temperamentvol, fanatiek, vrolijk, zal ze goed aan de borst drinken, zal ze ons de eerste tijd flink uit onze slaap houden, wil ze alleen maar in de draagdoek slapen, zal ze veel en hard krijsen als ze iets wil, zal ze zich fysiek snel ontwikkelen en lopen als ze nauwelijks een jaar oud is, zal ze veel aandacht vragen.
-wordt het een jongetje dan zal hij in het begin zo slaperig zijn dat hij te weinig drinkt en de borstvoeding nooit op het peil komt als bij grote zus, zal ik hem de eerste tijd 's nachts wakker moeten maken voor voedingen, omdat hij meteen doorslaapt, huilt hij de eerste 1,5 jaar nooit als hij naar bed moet, is hij een vrolijk en zeer relaxed mannetje, ontwikkelt hij zich fysiek een stuk langzamer, is hij minder veeleisend (behalve als hij Bumba wil kijken) en speelt meer zelfstandig.
Maar denk ik even reëel, dan weet ik wel dat ik niet een kopie-jongetje of een kopie-meisje zal krijgen en dat het wel een mix van beiden zal zijn. Met misschien wat nieuwe ingrediënten. Misschien wordt het wel een knuffelig allemansvriendje, zoals dat ene jongetje van een jaartje oud op het kdv dat mij uitgebreid kwam knuffelen toen ik zoontje afhaalde (zoiets doen die van mij nooit, houden graag afstand tot grote mensen). Of wordt hij/zij zoals dat jongetje dat pas met twee jaar ging lopen en dat in de speeltuin nooit verder dan een meter bij zijn moeder vandaan loopt. Etc.
Verder wórd je natuurlijk gewoon in je ideeën gevormd door de kinderen die je hebt. Bij de tweede verwachtte ik toch min of meer een kopietje te krijgen van de eerste, maar dan in jongetjes-uitvoering. Nu ben ik geneigd te denken:
-wordt het een meisje dan wordt ze temperamentvol, fanatiek, vrolijk, zal ze goed aan de borst drinken, zal ze ons de eerste tijd flink uit onze slaap houden, wil ze alleen maar in de draagdoek slapen, zal ze veel en hard krijsen als ze iets wil, zal ze zich fysiek snel ontwikkelen en lopen als ze nauwelijks een jaar oud is, zal ze veel aandacht vragen.
-wordt het een jongetje dan zal hij in het begin zo slaperig zijn dat hij te weinig drinkt en de borstvoeding nooit op het peil komt als bij grote zus, zal ik hem de eerste tijd 's nachts wakker moeten maken voor voedingen, omdat hij meteen doorslaapt, huilt hij de eerste 1,5 jaar nooit als hij naar bed moet, is hij een vrolijk en zeer relaxed mannetje, ontwikkelt hij zich fysiek een stuk langzamer, is hij minder veeleisend (behalve als hij Bumba wil kijken) en speelt meer zelfstandig.
Maar denk ik even reëel, dan weet ik wel dat ik niet een kopie-jongetje of een kopie-meisje zal krijgen en dat het wel een mix van beiden zal zijn. Met misschien wat nieuwe ingrediënten. Misschien wordt het wel een knuffelig allemansvriendje, zoals dat ene jongetje van een jaartje oud op het kdv dat mij uitgebreid kwam knuffelen toen ik zoontje afhaalde (zoiets doen die van mij nooit, houden graag afstand tot grote mensen). Of wordt hij/zij zoals dat jongetje dat pas met twee jaar ging lopen en dat in de speeltuin nooit verder dan een meter bij zijn moeder vandaan loopt. Etc.
woensdag 28 november 2012 om 22:19
Lieve Emma, deel alsjeblieft je gevoelens. Daar is dit forum voor en er is niets om je voor te schamen. Ik denk net als Pipoo dat je heel eenzaam bent wat betreft je gevoelens omtrent deze zwangerschap.
Tijdens de zwangerschap van mijn jongste heb ik een prenatale depressie gekregen. Een hele zwarte periode van mijn leven. Ik ben echt nog nooit zo verdrietig geweest. Ik was een week dolblij met m'n zwangerschap, volledig in de wolken. Een week later werd ik wakker en alles was zwart. Ik was zo ongelukkig en heb echt tot een paar maanden na de zwangerschap de meest vreselijke gedachtes gehad. Die ik met niemand kon delen. Ik was zo verdrietig en eenzaam. Sommige gedachtes kon ik dan wel deels delen op dit forum. Met mijn december 2010 groepje. Sommige ergere gedachtes heb ik kunnen delen met andere depressieve zwangere op de POP poli in het ziekenhuis waar ze eens in de week een dagbehandeling hebben voor deze vrouwen. Wat een verademing was dat, daar hoefde ik geen masker op te zetten maar kon ik mijzelf zijn. Al hoewel sommige gedachten nooit uitgesproken zijn. Nog steeds heb ik het zwaar dat ik van deze zwangerschap niet kon genieten. Ik had nog geen eens een naam voor ons kindje, ze heeft drie dagen Meisje ... geheten. Simpelweg omdat ik daar niet over na kon denken en vriend wilde daar ook geen beslissing over maken. Bij vrienden en familie speelde ik de gelukkige zwangere.
Het vreemde is dat ik juist bij mijn eerste zwangerschap het tegenovergestelde had. Ik was volledig euforisch de gehele zwangerschap.
Lieve Emma blijf vooral je gevoelens delen. Daar zijn wij voor
Ik ben anders ook wel voor een gesloten forum als de andere hier mee eens zijn. Hoeft niet via Facebook er zijn ook priveforums dacht ik?
Tijdens de zwangerschap van mijn jongste heb ik een prenatale depressie gekregen. Een hele zwarte periode van mijn leven. Ik ben echt nog nooit zo verdrietig geweest. Ik was een week dolblij met m'n zwangerschap, volledig in de wolken. Een week later werd ik wakker en alles was zwart. Ik was zo ongelukkig en heb echt tot een paar maanden na de zwangerschap de meest vreselijke gedachtes gehad. Die ik met niemand kon delen. Ik was zo verdrietig en eenzaam. Sommige gedachtes kon ik dan wel deels delen op dit forum. Met mijn december 2010 groepje. Sommige ergere gedachtes heb ik kunnen delen met andere depressieve zwangere op de POP poli in het ziekenhuis waar ze eens in de week een dagbehandeling hebben voor deze vrouwen. Wat een verademing was dat, daar hoefde ik geen masker op te zetten maar kon ik mijzelf zijn. Al hoewel sommige gedachten nooit uitgesproken zijn. Nog steeds heb ik het zwaar dat ik van deze zwangerschap niet kon genieten. Ik had nog geen eens een naam voor ons kindje, ze heeft drie dagen Meisje ... geheten. Simpelweg omdat ik daar niet over na kon denken en vriend wilde daar ook geen beslissing over maken. Bij vrienden en familie speelde ik de gelukkige zwangere.
Het vreemde is dat ik juist bij mijn eerste zwangerschap het tegenovergestelde had. Ik was volledig euforisch de gehele zwangerschap.
Lieve Emma blijf vooral je gevoelens delen. Daar zijn wij voor
Ik ben anders ook wel voor een gesloten forum als de andere hier mee eens zijn. Hoeft niet via Facebook er zijn ook priveforums dacht ik?
woensdag 28 november 2012 om 22:34
Isis nog bedankt voor je lieve berichtje. Helaas dus wel vandaag ongesteld geworden. Ik heb ook gehoord dat ovulatietesten niet zo betrouwbaar zijn, maar tot nu toe kloppen ze redelijk. Mijn cyclus varieerde voor mijn zwangerschap enorm. Ik kon soms maar 2x pr jaar ongesteld worden. Na mijn zwangerschappen is het redelijk gestabiliseerd. Nu tussen de 28-42 dagen. De laatste vier maanden heel netjes tussen 28-32 zelfs! Deze maand keurig 28 dagen! Het lijkt dus beter te gaan.
Ik heb vrijdag gesprek bij huisarts. Vorig jaar was mijn spiraal afgestoten door wildvlees in baarmoeder (hoe heet dat ook alweer?? Geen vleesboom maar...). Dat moest ik weghalen maar nooit gedaan (angst voor roesje). Misschien dat dit nu in de weg zit? Even navragen of ik doorverwijzing naar gyn kan krijgen.
Ik heb vrijdag gesprek bij huisarts. Vorig jaar was mijn spiraal afgestoten door wildvlees in baarmoeder (hoe heet dat ook alweer?? Geen vleesboom maar...). Dat moest ik weghalen maar nooit gedaan (angst voor roesje). Misschien dat dit nu in de weg zit? Even navragen of ik doorverwijzing naar gyn kan krijgen.
woensdag 28 november 2012 om 22:41
@visje: wat jammer...toch weer ongesteld. Het wilde vlees het denk ik myoom? Vleesboom is de Nederlandse benaming.
@Franses: jij ook een hele dikke knuffel...wat jammer dat het zo duurt...ben benieuwd wat de gyn zegt, al weten die natuurlijk ook weer niet alles. Het lijkt wel dat je een hele korte luteale fase hebt, had je dat altijd al? (En misschien kunnen ze die wel wat verlengen?)
@Franses: jij ook een hele dikke knuffel...wat jammer dat het zo duurt...ben benieuwd wat de gyn zegt, al weten die natuurlijk ook weer niet alles. Het lijkt wel dat je een hele korte luteale fase hebt, had je dat altijd al? (En misschien kunnen ze die wel wat verlengen?)
woensdag 28 november 2012 om 22:44
Even kort.
Lily gefeliciteerd met je goede echo!
Franses, wat balen. Hopelijk is het deze keer toch een innesteling, maar zo te lezen geloof je daar zelf niet in. Ik hoop dat er 7 dec niets belemmerends uitkomt en we met de overgebleven nog niet zwangeren allemaal snel mogen aansluiten.
Visje, balen. Dan maar samen niet mogen drinken met kerst?
Emma, ik heb jouw stukjes nooit zo gelezen. Ik zie altijd een liefdevolle moeder die van beide kinderen houdt, ik lees ook je trots richting je zoon. Lastigere fases en meer botsende karakters zijn herkenbaar. Wat echt niet wil zeggen dat ik meer van de jongste hou, maar de oudste en ik botsen wel meer, we lijken meer op elkaar. Je voorkeur voor een meisje herken ik ook. Wat niet betekent dat een jongetje niet welkom is. Ik vind het heel logisch dat je bij een ongeplande zwangerschap meer moeite hebt om te schakelen, het is gewoon alles bij elkaar. Ik weet ook zeker dat je straks van je kleine mannetje zult houden. Verder sluit ik me aan bij pipoo en visje.
Lily gefeliciteerd met je goede echo!
Franses, wat balen. Hopelijk is het deze keer toch een innesteling, maar zo te lezen geloof je daar zelf niet in. Ik hoop dat er 7 dec niets belemmerends uitkomt en we met de overgebleven nog niet zwangeren allemaal snel mogen aansluiten.
Visje, balen. Dan maar samen niet mogen drinken met kerst?
Emma, ik heb jouw stukjes nooit zo gelezen. Ik zie altijd een liefdevolle moeder die van beide kinderen houdt, ik lees ook je trots richting je zoon. Lastigere fases en meer botsende karakters zijn herkenbaar. Wat echt niet wil zeggen dat ik meer van de jongste hou, maar de oudste en ik botsen wel meer, we lijken meer op elkaar. Je voorkeur voor een meisje herken ik ook. Wat niet betekent dat een jongetje niet welkom is. Ik vind het heel logisch dat je bij een ongeplande zwangerschap meer moeite hebt om te schakelen, het is gewoon alles bij elkaar. Ik weet ook zeker dat je straks van je kleine mannetje zult houden. Verder sluit ik me aan bij pipoo en visje.
woensdag 28 november 2012 om 22:44
@Pippo: grappig die ideeen die je inderdaad over jongens en meisjes kan hebben. Ik dacht bij de tweede meid dat het wel allemaal precies zo'n karakter zou zijn als mijn oudste...nou, no way. Grappig lijken ze wel als twee druppels water qua uiterlijk, vooral nu er weinig tussen zit en de jongste is wat groot voor haar leeftijd denken mensen wel vaak dat het een tweeling is. Maar...qua karakter zijn ze echt dag en nacht. Echt totaal anders. Dus bij een derde meisje reken ik op weer een totaal ander type en een jongen...geen idee wat ik dan moet verwachten
woensdag 28 november 2012 om 23:00
Nono, wauw, ik ben meteen gaan googelen, had nog niet eerder gehoord over te korte luteale fases. Dit is deze keer zeker het geval, heeft nu maar 10 dagen geduurd. Vorige maand duurde het 12 dagen, dus dat kan nog wel. De maanden daarvoor weet ik niet wanneer mijn eisprong is geweest omdat ik nog niet testte. Wat me vooral hoop geeft is dat dit heel simpel te verhelpen zou zijn door extra progesteron ofzo, al lees ik ook wat over gynaecologen die hier niet aan mee willen werken... We zullen zien! Bedankt in ieder geval!
woensdag 28 november 2012 om 23:32
Ja als je luteale fase te kort is (korter dan 9 dagen dacht ik) dan kan er idd niet goed ingenesteld worden, had ik ook al eens gelezen. Goeie van Nonovrouw! Misschien kun je hier idd iets mee.
Meiden heel erg bedankt voor jullie lieve, begripvolle en bemoedigende woorden. Dat doet me heel erg goed. Jeetje Visje dus jij hebt ook zo'n depressie gehad. Klinkt heftig! Ooit nog achtergekomen waar dat door is gekomen? En is er nu meer kans op herhaling bij een volgende zwangerschap? Herkenbaar trouwens, dat ik tijdens de vorige zwangerschap euforisch was, en nu zo vlak, bijna het tegenovergestelde... Fijn dat er zo'n praatgroep voor was. Misschien is dat, mocht het nou niet beter worden, ook wel iets voor mij. Maar vooralsnog vond ik het idd fijn om mijn dingen iig hier te delen, want jullie hebben gelijk dat ik dat nergens anders kan en doe, tot nu toe. En ik merk dat als ik er langere tijd "blij" over doe, omdat er anderen bij zijn, of omdat ik mijn blog invul, of als er iemand belt of wat dan ook, ik daarna als ik dan weer alleen ben, geheid een terugslag krijg (vanwege het poppenkast spelen waarschijnlijk). Gelukkig dat ik voor jullie niet overkom als iemand die haar kinderen (of mijn zoon) verdriet doet en ik weet ook heus wel zeker dat ik van mijn tweede zoontje ga houden. Maar wat jij schrijft Zonnestraal, daar dat is echt waar, het is echt lastiger schakelen bij deze toch al twijfelachtige start van de zwangerschap... misschien niet voor een ander maar mij kost het idd echt moeite af en toe. Kortom, lieve berichten en geen veroordelingen, dat doet me echt goed, thanks!
Welterusten
Meiden heel erg bedankt voor jullie lieve, begripvolle en bemoedigende woorden. Dat doet me heel erg goed. Jeetje Visje dus jij hebt ook zo'n depressie gehad. Klinkt heftig! Ooit nog achtergekomen waar dat door is gekomen? En is er nu meer kans op herhaling bij een volgende zwangerschap? Herkenbaar trouwens, dat ik tijdens de vorige zwangerschap euforisch was, en nu zo vlak, bijna het tegenovergestelde... Fijn dat er zo'n praatgroep voor was. Misschien is dat, mocht het nou niet beter worden, ook wel iets voor mij. Maar vooralsnog vond ik het idd fijn om mijn dingen iig hier te delen, want jullie hebben gelijk dat ik dat nergens anders kan en doe, tot nu toe. En ik merk dat als ik er langere tijd "blij" over doe, omdat er anderen bij zijn, of omdat ik mijn blog invul, of als er iemand belt of wat dan ook, ik daarna als ik dan weer alleen ben, geheid een terugslag krijg (vanwege het poppenkast spelen waarschijnlijk). Gelukkig dat ik voor jullie niet overkom als iemand die haar kinderen (of mijn zoon) verdriet doet en ik weet ook heus wel zeker dat ik van mijn tweede zoontje ga houden. Maar wat jij schrijft Zonnestraal, daar dat is echt waar, het is echt lastiger schakelen bij deze toch al twijfelachtige start van de zwangerschap... misschien niet voor een ander maar mij kost het idd echt moeite af en toe. Kortom, lieve berichten en geen veroordelingen, dat doet me echt goed, thanks!
Welterusten
donderdag 29 november 2012 om 11:04
Emma, het blijft wel zo dat je die gevoelens hebt. Ze worden niet minder. En tuurlijk mag je ze hier uitspreken. Het feit dat je nu die gevoelens hebt zegt niets over je moederschap. Of dat je een horrormoeder bent. Ik bedoel iedereen kan zijn kids wel eens achter het behang plakken. Alleen het kan wel zijn, dat dit een signaal is van een depressie. Dan kun je het onderdrukken/wegstoppen of er niet over praten. Maar als die gevoelens erger worden lijdt straks misschien je hele gezin eronder. Je kunt het ook aangrijpen om er nu actie op te ondernemen om erger te voorkomen. Als je het nog eens met je verloskundige bespreekt kan zij je misschien tips geven. Waardoor je misschien nog meer kan genieten tijdens deze zwangerschap en straks de komst van je zoontje. Ik denk dat Miffy het alleen maar goed bedoeld.
Balen visje en Franses
Vanmorgen sprak ik nog even die 'rookmoeder' aan. Ik zei, zo het was best wel even schrikken toen mijn zoontje thuis kwam was hij zo benauwd. Helemaal niet bij stilgestaan maar rokerige ruimte is dus ook een trigger voor zijn astma. Zei ze dat ze daar niks van snapte want ze rookt niet als de kinderen thuis zijn.(Nee, maar wel voordat ze ze uit school haalt de hele dag) Maar ze vatte het verder wel ok op. Ze vroeg nog of het niet van de katten(4??) kon komen? En zei nou dan moeten ze voortaan in de zomer maar buiten spelen. Ik denk dat ze zich er dus echt niet van bewust is dat het daar een uur in de wind stinkt.
Nono ik zou ook het liefst een zwangerschapsbroek dragen. Alleen verkopen ze die nergens meer in het dorp dus zou ik de stad ik moeten en daar heb ik geen tijd voor. Doe maar een beetje de broek op de vreethaak. Werd van de week ook al aangesproken op mijn buik, dat vind ik dan weer zo genant in het begin. Maar het gaat ook wel echt opvallen dat er wat groeit. Vooral s'avonds.
Enkie fijn dat alles goed met je gaat!
Tja ik heb een heel gezond bijna nooit ziek meisje. En een astmatisch jongetje. Dat 1,5 jaar ziekenhuis in, ziekenhuis uit ging met luchtweginfecties etc. Ik ben dan weer zo bang dat als het een jongetje is dat hij het dan ook heeft. Omdat mijn dochter het niet heeft en zo sterk is. Zoon heeft bv gehad en daarna pepti en dochter gewoon altijd de fles en koeienmelk. Soms denk ik ook wel eens dat ze daarvan zo gezond is.
Balen visje en Franses
Vanmorgen sprak ik nog even die 'rookmoeder' aan. Ik zei, zo het was best wel even schrikken toen mijn zoontje thuis kwam was hij zo benauwd. Helemaal niet bij stilgestaan maar rokerige ruimte is dus ook een trigger voor zijn astma. Zei ze dat ze daar niks van snapte want ze rookt niet als de kinderen thuis zijn.(Nee, maar wel voordat ze ze uit school haalt de hele dag) Maar ze vatte het verder wel ok op. Ze vroeg nog of het niet van de katten(4??) kon komen? En zei nou dan moeten ze voortaan in de zomer maar buiten spelen. Ik denk dat ze zich er dus echt niet van bewust is dat het daar een uur in de wind stinkt.
Nono ik zou ook het liefst een zwangerschapsbroek dragen. Alleen verkopen ze die nergens meer in het dorp dus zou ik de stad ik moeten en daar heb ik geen tijd voor. Doe maar een beetje de broek op de vreethaak. Werd van de week ook al aangesproken op mijn buik, dat vind ik dan weer zo genant in het begin. Maar het gaat ook wel echt opvallen dat er wat groeit. Vooral s'avonds.
Enkie fijn dat alles goed met je gaat!
Tja ik heb een heel gezond bijna nooit ziek meisje. En een astmatisch jongetje. Dat 1,5 jaar ziekenhuis in, ziekenhuis uit ging met luchtweginfecties etc. Ik ben dan weer zo bang dat als het een jongetje is dat hij het dan ook heeft. Omdat mijn dochter het niet heeft en zo sterk is. Zoon heeft bv gehad en daarna pepti en dochter gewoon altijd de fles en koeienmelk. Soms denk ik ook wel eens dat ze daarvan zo gezond is.
donderdag 29 november 2012 om 11:22
Hoi, even drukke tijd achter de rug met traktaties knutselen en een geslaagd kinderfeest voor dochter! Zaterdag het feest nog voor familie en vrienden...
Ben weer even bijgelezen!
Isis gefeliciteerd met je zwangerschap!! Wat fijn om zo snel aan te tellen!! Ik zit nu in mijn vruchtbare dagen en we zijn begonnen met klussen!!!
Visje en Franses: Jammer dat het deze ronde niet is gelukt... dikke knuf en op naar de volgende maar weer....
Lily gefeliciteerd met je mooie echo!! Leuk hoor dat de oudste een foto mee kreeg om te laten zien op school...!
Spannend Nono, nog een paar nachtjes slapen...
Emma, zo te lezen worden we hier op het forum niet veroordeeld door elkaar (vaste groepje) en dat is ook helemaal niet de bedoeling! Ik vind het een prettig idee dat er ook minder leuke ervaringen gedeeld kunnen worden en we elkaar kunnen steunen!
Ik hoop dat je je door een reactie van een bepaald iemand die verder niks over je achtergrond weet, niet van de wijs laat brengen! Misschien is een apart forum een goed idee en kunnen en durven we daardoor meer lief en leed met elkaar te delen zonder te oordelen! Dikke knuf ook voor jou!
Isis wat spannend een echo op de laatste dag van het jaar!!
Zo, nu ga ik me klaarmaken voor m'n werk... na de hele week ziek thuis te zijn geweest, mag ik nu en morgen invallen voor een collega...! Weer extra uurtjes!!
Tot zo snel mogelijk!!!
Ben weer even bijgelezen!
Isis gefeliciteerd met je zwangerschap!! Wat fijn om zo snel aan te tellen!! Ik zit nu in mijn vruchtbare dagen en we zijn begonnen met klussen!!!
Visje en Franses: Jammer dat het deze ronde niet is gelukt... dikke knuf en op naar de volgende maar weer....
Lily gefeliciteerd met je mooie echo!! Leuk hoor dat de oudste een foto mee kreeg om te laten zien op school...!
Spannend Nono, nog een paar nachtjes slapen...
Emma, zo te lezen worden we hier op het forum niet veroordeeld door elkaar (vaste groepje) en dat is ook helemaal niet de bedoeling! Ik vind het een prettig idee dat er ook minder leuke ervaringen gedeeld kunnen worden en we elkaar kunnen steunen!
Ik hoop dat je je door een reactie van een bepaald iemand die verder niks over je achtergrond weet, niet van de wijs laat brengen! Misschien is een apart forum een goed idee en kunnen en durven we daardoor meer lief en leed met elkaar te delen zonder te oordelen! Dikke knuf ook voor jou!
Isis wat spannend een echo op de laatste dag van het jaar!!
Zo, nu ga ik me klaarmaken voor m'n werk... na de hele week ziek thuis te zijn geweest, mag ik nu en morgen invallen voor een collega...! Weer extra uurtjes!!
Tot zo snel mogelijk!!!