Zenuwachtig voor de" vader"

13-05-2012 22:11 1363 berichten
Hallo!



Ik ken nu mijn "vriend" 3 maanden. Ik ben 20, hij 26. We hebben nog niet echt een relatie omdat we het beide rustig op wilde bouwen. ik gebruik de prikpil( we hebben beide soa test gedaan)

Echter ben ik er vorige week zondag. nadat ik s'morgens extreem/steken had in buik en bijna flauwviel naar ziekenhuis gegaan. Naar een paar testen en halve dag verder kwamen we er achter dat ik zwanger was. volgens de bloedtest in het ziekenhuis ben ik 6 1/2 week.

De vader in kwestie weet het nog niet, hij zit voor zijn werk in buitenland sinds vorige week zaterdag en is woensdag terug.( omdat hij in militaire dienst zitten spreken we mekaar niet omdat ik zijn locatie niet mag weten)

Na het ziekenhuis was ik radeloos, wist niet wat ik moest doen en na paar dagen begon ik het beetje te beseffen.



Ik zelf heb er met mijn ouders overgehad en ondanks dat onverwachts is hou ik het. Ookal moet ik het alleen opvoeden. Ik weet dat het zwaar word maar ik besef ook dat het iets mooi's is.



Ik ben wel bang voor zijn reactie. Ik weet dat hij nog geen kinderen wilt.

Ik weet dat ik niet mag oordelen voor ik het hem verteld heb maar ik ben zo bang en zenuwachtig dat hij me de rug en dus ook zijn kind toekeerd. Ik sta open voor zijn reactie of zijn gedachtes ookal word het geen abortus.





Maar graag wil ik tips of advies van vrouwen die dit ook meegemaakt hebben ? En misschien hoe ze het verteld hebben?



(Ik wil het hem zo snel mogelijk zeggen, dus als hij woensdag terug is vraag ik meteen of die kan komen.)





Hoop dat het verhaal beetje duidelijk is.Ben hier niet zo goed in:$



Liefs
quote:liv_1 schreef op 14 mei 2012 @ 12:09:

Armando, stel je niet zo vreselijk aan. Je klinkt enorm gefrustreerd.Gewoon negeren, don't feed the troll hengel.
Alle reacties Link kopieren
quote:amand1969 schreef op 14 mei 2012 @ 11:49:

[...]



En dat is allemaal de schuld van de vriend van TO! Bloeden zal hij, bloeden!
Alle reacties Link kopieren
quote:banaanaap schreef op 14 mei 2012 @ 08:55:

Wat ik niet snap is waarom je de vader niet kan contacten. Dit lijkt mij eerlijk gezegd iets wat je beter even "live" kunt vertellen. Ik zou hier ook niet over gebeld willen worden op mijn werk. Buiten dat ik dan nergens iemand heb die ik in vertrouwen wil nemen (want werk) ben ik ook gewoon aan het werk en dat hou ik graag los van mijn priveleven. Wie weet raakt die jongen overstuur.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt gelijk, Lucretia.
quote:desert70 schreef op 14 mei 2012 @ 08:49:



Ik zou het hem gewoon vertellen, maar niet meteen: ik ben zwanger en ik hou de baby. Gewoon eerst dat je zwanger bent, laat het even bezinken, praat erover, samen, maar laat hem ook alleen zijn. kom daarna weer bij elkaar, en laat dan steeds meer blijken dat je deze zwangerschap niet wilt afbreken, toon begrip en ruimte voor zijn gevoelens en waak met definitieve uitspraken zoals: ik houd het, , ik verwacht niks van je etc etc. Mijn advies zou zijn om hem eerst eerst zijn eigen keuze's te laten vormen en daarna pas die van jou te gaan vertellen.

Dit lijkt me een hele goeie. Je respecteert ook zijn gevoelens hierin, op deze manier. Uit zenuwachtigheid voor zijn reactie maar in 1 keer het hele verhaal eruitgooien, lijkt me dus niet zo verstandig.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap niet dat velen hier zo hameren op een abortus.



Ik zie ook wel eens topics voorbij komen, waarbij iemand nog twijfelt, abortus of toch houden, en dan vliegen de adviezen je om de oren, van ach, borstvoeding is gratis, op marktplaats kun je goedkoop een babykamer scoren, een kind heeft alleen liefde en aandacht nodig, en is met weinig tevreden.



Plus dat t moeders goedrecht is om zelf te kiezen, Want 'baas in eigen buik' en nu wordt TO half aangevallen dat ze zelf de beslissing heeft genomen omdat ze vriend nog niet kan bereiken.

Ik snap de ommekeer niet zo.
Who in the world do I think that I am... I suppose that depends on who I believe
Wonderbaarlijk hoe velen hier helderziend zijn.

TO krijgt geen goede baan, TO haar ouders willen helemaal niet op het kind passen, want zijn druk met andere dingen of willen juist rust, TO haar vriend wil absoluut geen kind en wordt het door de strot geduwd.

Volgens mij is dit allemaal òf niet waar òf nog niet bekend. TO vraagt hier om advies over hoe zij het gesprek het beste kan aanpakken en wordt vervolgens doodgegooid met 'adviezen' om het kind te laten weghalen .



TO, je komt op mij over alsof je er goed over hebt nagedacht en het prima voor elkaar hebt. Ik hoop dat je vriend goed reageert!

Ook hoop ik dat je ons hier op de hoogte blijft houden, ben erg benieuwd hoe het verder met je gaat
Alle reacties Link kopieren
Helemaal eens met de post van Knagertje, waar sommigen toch de wijsheid (maar vooral het lef) vandaan halen is mij ook een raadsel.



Het komt wel goed meissie, zoek anders eens op het topic zwanger, 'wie is de vader?' Sla dan ook even de eerste 15 pagina's met hysterische reacties over en lees het vervolg.
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
Wat fijn dat er steeds meer mensen pro TO blijken te zijn. Ik hoop dat TO nog meeleest.
Alle reacties Link kopieren
@confiture



In het leger heb je daar aalmoezeniers en vertrouwenspersonen voor.





Ik zou me als vader in elk geval flink gepasseerd voelen. Zeker wanneer blijkt dat TO al haar hele vangnet als alleenstaande moeder gefixt heeft. Alsof ze er vanuit gaat dat hij toch niet wil. Goed vertrouwen in de prille relatie.....
Alle reacties Link kopieren
Maar Banaanaap, ik snap best dat TO dat nu al gedaan heeft; je moet toch uitzoeken of je een kind alleen op kan voeden, mocht de vader het niet willen. Ik denk dat dit haar alleen maar meer het vertrouwen geeft dat ze dit ook alleen kan, mocht het nodig zijn. En (neem ik even voor het gemak aan) de situatie kan altijd veranderen mbt tot opvang/contact ouders etc.
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het hele topic doorgeworsteld, af en toe met griezels in mijn buik van de negativiteit. Ik begrijp dat men vindt dat het niet erg handig is hoe het is gegaan, ben ik het mee eens. Maar sommige dingen heb je toch niet zelf in de hand, al denk je van wel met alle voorzorgsmaatregelen die er zijn. Ik snap wel dat TO nadat ze het nieuws kreeg ermee aan de gang is gegaan. Je kunt toch moeilijk als je weet dat je zwanger bent, maar je vriend is er niet, je verstand een paar weken op nul zetten, doen alsof er niks is, want je mag niks beslissen, en pas als je vriend thuis is mag je gaan nadenken. Is niet logisch lijkt me. Ik vind het juist goed dat ze er zo over heeft nagedacht/nadenkt.



Wat ik trouwens erg vreemd vindt is dat ze niet mag beslissen om de baby te houden, maar ze mag wel onmiddellijk beslissen om een abortus te doen. Heeft vriendlief daar dan niks over te zeggen? Of moet je als vrouw zijnde dan gewoon maar je mond houden en dat niet vertellen. Dat is lekker in een relatie...
Wat een raar topic, dit.



Meds, ik had van jou niet zoveel starheid verwacht. Hoezo is een BBL opleiding inherent aan een 'minder goede baan?' Verpleegkunde bijvoorbeeld kan prima in de BBL variant (hbo of mbo niveau) en vind ik niet niet 'minder goed.' Bovendien ben je dan aan het werk in een ziekenhuis en mag je daar inderdaad vaak blijven na je opleiding. Dat zal in andere werkvelden vast ook kunnen.



En wat heeft een eigen woning hebben er nou mee te maken? Is huren minder goed dan kopen? Nee toch?



TO, ik hoop dat jij en je partner er goed uit gaan komen samen.
quote:nouschi schreef op 14 mei 2012 @ 09:38:

Ik vind je ook heel rustig reageren TO, goed hoor.

Je lijkt heel goed te weten wat je doet en ik hoop voor je dat vriend het ook wil en anders is het prima te doen in je eentje hoor samen met de hulp van je ouders.



Eens!



Enne Meds, viel Peterrrrrr een beetje tegen gisteravond? Je was zo prikkelbaar
Helemaal niet de Meds die ik normaal graag lees.



Accountdeler?
Alle reacties Link kopieren
Toch is het raar hoe veel topics je leest, bijna dagelijks, over vrouwen die ondanks dat ze anticonceptie gebruiken dat ze toch zwanger worden. Hoe kan dat toch?

Ook om je heen hoor je het zooooo vaak.
quote:Beauke schreef op 14 mei 2012 @ 13:43:

Toch is het raar hoe veel topics je leest, bijna dagelijks, over vrouwen die ondanks dat ze anticonceptie gebruiken dat ze toch zwanger worden. Hoe kan dat toch?

Ook om je heen hoor je het zooooo vaak.



Interessante vraag. Open er anders een topic over. Ik denk dat TO het antwoord niet voor je heeft.



Fijn trouwens dat er meer bijval is voor TO. Waarom mensen denken dat het oke is om abortus te adviseren als iemand ergens anders advies voor vraagt weet ik niet.
quote:blijftgewoondametje schreef op 14 mei 2012 @ 09:29:

Eens met desert, vertel niet teveel meteen. Wie weet wil hij wel een aandeel in de opvoeding en dan kan het best wel afwerend overkomen als jij alles al helemaal geregeld hebt met jouw ouders. Dat is het scenario als je het alleen gaat doen. Als je het niet alleen gaat doen stel je dan ook open voor zijn ideeën.



Hoe is jouw contact met zijn ouders?

Wordt dit hun eerste kleinkind?





Hallo.



Neee klopt ik vertel hem niet teveel. Gewoon dat ik zwanger ben en kijk even hoe hij reageert en wat hij nodig heeft op dat moment( rust, praten, zijn ouders ect

.. dat ik met mijn ouders dingen besproken heb zeg ik ook niet, want dit heb ik gedaan om zelf even bewust te zijn van voor en nadelen.



Maar dit is meer wat ik face to face wil zeggen..Om er rustig over te praten.



Als hij wilt houden dan zijn er nog genoeg echo's en ziekenhuis bezoeken waar die aan deel kan nemen:)



Ik heb woensdag alleen mijn 7 weken echo om te kijken of alles goed gaat...





Contact met ouders is goed. Dit word dan (als alles goed gaat) hun eerste kleinkind..
Ik denk dat het belangrijkste is om eerst met elkaar in gesprek te gaan. Hoe valt dit nieuws, wat is je eigen gevoel erbij? Dan gaan praten over hoe dit op te lossen is. Het kind laten komen? Wat voor rol gaan jullie beiden spelen? Volwaardig ouder zijn? Hoe gaat het er praktisch uitzien?
quote:Wat ik trouwens erg vreemd vindt is dat ze niet mag beslissen om de baby te houden, maar ze mag wel onmiddellijk beslissen om een abortus te doen. Heeft vriendlief daar dan niks over te zeggen? Of moet je als vrouw zijnde dan gewoon maar je mond houden en dat niet vertellen. Dat is lekker in een relatie...

Omdat er niet is afgesproken 'n kind te maken en er voor de fun geneukt werd met anticonceptie is het eventueel ongedaan maken van 'n ongelukje niet iets wat je persé met de verwekker hoeft te bespreken. De situatie zoals die gewenst was blijft in dat geval namelijk gehandhaafd.

Zou overigens wel vertellen dat ik 'n ongelukje heb moeten laten weghalen omdat er dan blijkbaar toch wel noodzaak is de anticonceptiemethodes aan te scherpen.
Alle reacties Link kopieren
quote:elninjoo schreef op 14 mei 2012 @ 14:42:

[...]

ongedaan maken van 'n ongelukje niet iets wat je persé met de verwekker hoeft te bespreken.

Nou, dat vind ik óók echt niet kunnen.
Nee ik ook niet. Gewoon met elkaar om de tafel gaan en dan pas beslissingen nemen.



Maar ja, ik denk dat iedereen wel weet dat Elninjoo niks met kinderen heeft.
Nee, die is lekker.



Dus ze moet er maar bij voorbaat vanuit gaan dat hij die abortus wil? Dan kan het zo zijn dat het kind door beiden gewenst was, maar toch weggehaald want dat vind JIJ zo horen?



Ik weet niet of ik moet lachen of huilen, EN, om zo weinig inlevingsvermogen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Confiture schreef op 13 mei 2012 @ 22:31:

Mijn god wat ben ik blij dat ik een vrouw ben. Je zult maar zomaar, zonder dat je mening gevraagd wordt, een kind in je maag gesplitst krijgen. Sterkte met je gesprek. Ik hoop dat je scharrel het anders ziet dan ik.



Ik vind ook dat je erg romantisch over een kind praat. Weet je zeker dat je het houdt? Zou je dat ook niet eerst met je "vriend" bespreken?Zomaar? Zonder seks geen kind hoor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven