Zwanger
alle pijlers
Zoveel zorgen, en niet kunnen genieten
maandag 14 mei 2012 om 15:11
Ik ben 13 weken zwanger en vanaf het allereerste begin maak ik me vreselijk veel zorgen. Met name of ik geen mk zou krijgen, en bij elk krampje weet ik vrijwel zeker dat het 'nu echt mis is'. Tot op heden alles goed met de kleine en ik dacht dat als ik de 12 wkn grens gepasseerd was dat het allemaal wel anders zou worden. Maar niets is minder waar.. Overal liggen gevaren op de loer. In verboden voedsel, op m'n werk waar iemand verpleegd wordt die cytostatica gebruikt (op mijn afdeling) en nu weer mijn huisgenoot die vermoedelijk pfeiffer heeft. Ik wordt soms letterlijk overmand door blinde paniek door al die risico's en weet niet goed wat te doen. Ben ik zo overbezorgd of maak ik me terecht zoveel zorgen? En herkent iemand dit? Ik wil zo graag genieten van het wondertje wat in me groeit!
maandag 14 mei 2012 om 15:16
Herkenbaar, en dat gaat niet meer over
Eerste 12 weken kans het grootste op miskraam, na die echo is er een hele tijd niks, dan angst dat het niet goed gaat, daarna angst voor 20 weken echo. Dan ga je het kindje voelen; angst als je het niet voelt
Na de geboorte: angst dat het kindje ziek word, angst dat er iets ergs overkomt...
Eerste 12 weken kans het grootste op miskraam, na die echo is er een hele tijd niks, dan angst dat het niet goed gaat, daarna angst voor 20 weken echo. Dan ga je het kindje voelen; angst als je het niet voelt
Na de geboorte: angst dat het kindje ziek word, angst dat er iets ergs overkomt...
maandag 14 mei 2012 om 15:19
Rustig in en uit blijven ademen. Als je in paniek bent, of gewoon aan het piekeren bent: verzet je gedachten door iets ontspannends te doen. Lekker muziek maken/luisteren, stukkie fietsen, de plantjes water geven, wat dan ook. Zorgen moet je niet maken, maar zorgen moet je doen! En een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest, om er maar even twee clichés tegenaan te gooien
(En met zorgen doen, bedoel ik hier: goed zorgen voor je lichaam, door juist niet te stressen maar lekker de ontspanning op te zoeken)
(En met zorgen doen, bedoel ik hier: goed zorgen voor je lichaam, door juist niet te stressen maar lekker de ontspanning op te zoeken)
maandag 14 mei 2012 om 15:21
Overbezorgd ben je inderdaad, terecht niet altijd. Verboden voedsel: gaat het bijvoorbeeld om het 'o jee ik heb appeltaart gegeten!!'-syndroom? Lees je in en leer dat je minstens 6 busjes kaneel per dág moet eten om enig negatief effect van de stof coumarin te krijgen...
Met betrekking tot pfeiffer en cytostatica ben ik niet op de hoogte, maar bespreek eea met je verloskundige.
En bovenal: bedenk dat stress het allerslechtste is voor je ongeboren kind. En een mens lijdt nogal altijd het meest (en heeft dus stress) van het lijden dat hij vréést....
Met betrekking tot pfeiffer en cytostatica ben ik niet op de hoogte, maar bespreek eea met je verloskundige.
En bovenal: bedenk dat stress het allerslechtste is voor je ongeboren kind. En een mens lijdt nogal altijd het meest (en heeft dus stress) van het lijden dat hij vréést....
maandag 14 mei 2012 om 15:21
Heel erg herkenbaar. Ik heb het ook heel erg moeilijk (gehad).
Ik ben nu ruim 20 weken zwanger en het gaat inmiddels iets beter door de 20 weken echo. Nog steeds wel moeilijk omdat ik de baby nog steeds niet heel erg voel.
Maar daarvoor ook heel erg dat het mis zou gaan. Miskraam, hartje gestopt met kloppen etc. Ik maakte mijzelf helemaal gek.
Ik heb niet echt tips voor je....wel dat je dus niet de enige bent....
Ik ben nu ruim 20 weken zwanger en het gaat inmiddels iets beter door de 20 weken echo. Nog steeds wel moeilijk omdat ik de baby nog steeds niet heel erg voel.
Maar daarvoor ook heel erg dat het mis zou gaan. Miskraam, hartje gestopt met kloppen etc. Ik maakte mijzelf helemaal gek.
Ik heb niet echt tips voor je....wel dat je dus niet de enige bent....
maandag 14 mei 2012 om 15:24
Ik herken het ook! Ben "pas" 5wk4dgn zwanger, maar bij elk bezoekje aan de wc check ik of er geen bloed bij zit. Bij elk krampje ga ik twijfelen en ineens lees je overal verhalen over miskramen etc. Probeer zoveel mogelijk te genieten en het los te laten, maar op sommige momenten is het wel moeilijk. Mocht het mis gaan dan is het niet anders, je kunt er zelf niets aan veranderen..hoe moeilijk de situatie ook is. Dat hou ik zoveel mogelijk in mn achterhoofd en ik zoek afleiding in leuke baby spulletjes kijken..
Succes!
Succes!
maandag 14 mei 2012 om 16:17
Hoi Rowe24
Ben je overbezorgd of maak je je teveel zorgen?
Je bent overbezorgd en maakt je inderdaad teveel zorgen.
Je bent aan het piekeren en daar schiet je geen steek mee op. Je kind wordt er niet gezonder of minder gezond van, jij slaapt er niet beter door. Je moet proberen om die negatieve gedachten eens objectief te bekijken: wat zég je nu eigenlijk tegen jezelf. Is het reëel om te denken dat je iets overkomt? Natuurlijk, er kan iets gebeuren, maar hoe groot is die kans nu werkelijk? En hoe groot is de kans dat het goed gaat. Bedenk dat er niet alleen een worst case scenario is maar nog een legio andere mogelijkheden. In veruit de meeste gevallen gaat het goed en wordt er een gezond kindje geboren. Er is een hoop om over te piekeren: je zwangerschap, je werk, je verlof, het kamertje, de bevalling. Ik word er al moe van als ik er aan denk. Weet je wat het mooie is? De tijd gaat vanzelf voorbij en het komt meestal allemaal goed. Of niet, maar daar verander je niets aan door nu te piekeren. Je kunt niet alles beïnvloeden. Het enige wat je kunt doen is gezond leven, goed voor jezelf zorgen en voldoende rust nemen. Het grote loslaten is begonnen!
Als het piekeren aanhoudt zou ik serieus overwegen om dit met je huisarts te bespreken. Misschien helpt het je om een paar gesprekken met een therapeut te hebben die je kan helpen om je negatieve gedachtenpatronen om te buigen. Heb je vaker last van angst en paniek?
Herkenbaar?
Nee, voor mij niet, ik ben nou eenmaal een optimist en dat blijf ik gelukkig nu tijdens mijn zwangerschap ook (tot nu toe). Maar zoals je leest ben je niet de enige. Kom op meid, je bent zwanger. Geniet ervan en ga ervoor. Maak desnoods een lijst van de dingen die wél goed kunnen gaan. Visualiseer hoe mooi het straks kan zijn.
Ben je overbezorgd of maak je je teveel zorgen?
Je bent overbezorgd en maakt je inderdaad teveel zorgen.
Je bent aan het piekeren en daar schiet je geen steek mee op. Je kind wordt er niet gezonder of minder gezond van, jij slaapt er niet beter door. Je moet proberen om die negatieve gedachten eens objectief te bekijken: wat zég je nu eigenlijk tegen jezelf. Is het reëel om te denken dat je iets overkomt? Natuurlijk, er kan iets gebeuren, maar hoe groot is die kans nu werkelijk? En hoe groot is de kans dat het goed gaat. Bedenk dat er niet alleen een worst case scenario is maar nog een legio andere mogelijkheden. In veruit de meeste gevallen gaat het goed en wordt er een gezond kindje geboren. Er is een hoop om over te piekeren: je zwangerschap, je werk, je verlof, het kamertje, de bevalling. Ik word er al moe van als ik er aan denk. Weet je wat het mooie is? De tijd gaat vanzelf voorbij en het komt meestal allemaal goed. Of niet, maar daar verander je niets aan door nu te piekeren. Je kunt niet alles beïnvloeden. Het enige wat je kunt doen is gezond leven, goed voor jezelf zorgen en voldoende rust nemen. Het grote loslaten is begonnen!
Als het piekeren aanhoudt zou ik serieus overwegen om dit met je huisarts te bespreken. Misschien helpt het je om een paar gesprekken met een therapeut te hebben die je kan helpen om je negatieve gedachtenpatronen om te buigen. Heb je vaker last van angst en paniek?
Herkenbaar?
Nee, voor mij niet, ik ben nou eenmaal een optimist en dat blijf ik gelukkig nu tijdens mijn zwangerschap ook (tot nu toe). Maar zoals je leest ben je niet de enige. Kom op meid, je bent zwanger. Geniet ervan en ga ervoor. Maak desnoods een lijst van de dingen die wél goed kunnen gaan. Visualiseer hoe mooi het straks kan zijn.
maandag 14 mei 2012 om 16:28
Adem in... adem uit.....
Even kort door de bocht: je maakt je inderdaad veel te veel zorgen, en stress is slecht voor jou en voor de baby. Dus calm down.
Natuurlijk moet je geen rauwe dingen eten enzo. Maar de meeste dingen kan je meestal toch niet voorkomen als het zou gebeuren (zoals een miskraam of ziek worden), dus het heeft geen zin je daar zo druk om te maken. En nogmaals: stress is sowieso slecht.
Probeer het dus los te laten. En wat Tia zegt is een goede: bespreek je zorgen met je verloskundige.
Succes!
Even kort door de bocht: je maakt je inderdaad veel te veel zorgen, en stress is slecht voor jou en voor de baby. Dus calm down.
Natuurlijk moet je geen rauwe dingen eten enzo. Maar de meeste dingen kan je meestal toch niet voorkomen als het zou gebeuren (zoals een miskraam of ziek worden), dus het heeft geen zin je daar zo druk om te maken. En nogmaals: stress is sowieso slecht.
Probeer het dus los te laten. En wat Tia zegt is een goede: bespreek je zorgen met je verloskundige.
Succes!
maandag 14 mei 2012 om 16:35
quote:eliana schreef op 14 mei 2012 @ 15:47:
Jeetje lijkt me pittig. Geen tips, sterkte! Ik ben wel heel nieuwschierig waarom je huisgenoten hebt (alsin, het standaard plaatje is met vriend/man een eigen huisje)? Als je niet wil antwoorden, doe dan dat vooral niet .
Onverwachts zwanger, huisgenoot als in zusje.
Vriend en ik zijn wel opzoek naar een huisje, maar tot we dat gevonden hebben woon ik nog bij ouders thuis.
Jeetje lijkt me pittig. Geen tips, sterkte! Ik ben wel heel nieuwschierig waarom je huisgenoten hebt (alsin, het standaard plaatje is met vriend/man een eigen huisje)? Als je niet wil antwoorden, doe dan dat vooral niet .
Onverwachts zwanger, huisgenoot als in zusje.
Vriend en ik zijn wel opzoek naar een huisje, maar tot we dat gevonden hebben woon ik nog bij ouders thuis.
maandag 14 mei 2012 om 16:38
Bedankt allemaal.
Ik ben toch al wel een 'het-glas-is-half-leeg-type' en nu ik de verantwoording heb voor dit kindje is het nog even 100x erger geworden. En ik baal zo dat er nu vanalles in m'n omgeving aan de hand is waardoor de kans aanwezig is dat ik mijn kindje in gevaar breng...
Uitslag van pfeiffertest volgt hopelijk morgen, dan even met vk of ha bespreken wat ik kan doen om zo min mogelijk risico te lopen.. aangezien hoesten en niezen ook al gevaarlijk is met kans op besmetting. En ik zit er dus middenin..
Ik ben toch al wel een 'het-glas-is-half-leeg-type' en nu ik de verantwoording heb voor dit kindje is het nog even 100x erger geworden. En ik baal zo dat er nu vanalles in m'n omgeving aan de hand is waardoor de kans aanwezig is dat ik mijn kindje in gevaar breng...
Uitslag van pfeiffertest volgt hopelijk morgen, dan even met vk of ha bespreken wat ik kan doen om zo min mogelijk risico te lopen.. aangezien hoesten en niezen ook al gevaarlijk is met kans op besmetting. En ik zit er dus middenin..
maandag 14 mei 2012 om 16:45
Ik ben al licht hypochondrisch aangelegd en tijdens mijn zwangerschap hadden we de Mexicaanse griep en kreeg ik een brief van de overheid dat er Q koorts was geconstateerd binnen een straal van zoveel kilometer van mijn huis. Ben wel blij dat ik de Mexicaanse griepprik toen niet gehaald heb. Want mezelf kennende was ik dan nu nog aan het stressen of mijn dochter er wat aan over had gehouden. Dus ja herkenbaar, maar je hebt veel dingen niet in de hand. Heb een beetje vertrouwen in de natuur.
Ik vond het fijn om onder regelmatige controle te staan bij de verloskundige. Ik ben nooit extra geweest. Aan die drang gaf ik niet toe. Geeft dat je geen rust, dat het elke keer weer goed is?
Ik vond het fijn om onder regelmatige controle te staan bij de verloskundige. Ik ben nooit extra geweest. Aan die drang gaf ik niet toe. Geeft dat je geen rust, dat het elke keer weer goed is?
