Zwanger
alle pijlers
Zwanger, Corona en partner
maandag 22 maart 2021 om 11:29
Hallo allemaal,
Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger en mijn partner werkt als ZZP-er in de horeca. Oftewel; hij zit al maanden thuis zonder werk, en zonder steun van de overheid omdat ik een baan heb.
Dit zorgt onder normale omstandigheden al voor stress maar ik ben ook nog eens in verwachting. We wonen in een appartement dus de mogelijkheid om wat meer van elkaar vandaan te zitten is niet mogelijk.
Hij heeft last van wekelijkse frustratie uitbarstingen en dit kan zo een paar dagen duren. Hij is een extroverte man die altijd veel prikkels nodig heeft en mensen om zich heen, iets wat natuurlijk al maanden van de baan is.
Nu ga ik over een 4 weken met verlof en had mijn hoop gevestigd op de heropening van terrassen per april waar zeker werk uit voort zou vloeien. Ook dit wordt weer van tafel geveegd en ik zie even geen lichtpuntje meer.
Ik wil mijn verlof doorbrengen in rust en me kunnen focussen op ons toekomstige (eerste) kindje, en alles wat daar nog voor gekocht en geregeld moet worden maar ik loop al maanden op mijn tenen door de sfeer in huis. Mijn begrip en medeleven is inmiddels naar het 0 punt gedaald en we zijn op een punt gekomen waar we ontzettend weinig van elkaar kunnen hebben. Ik werk gedeeltelijk thuis maar ook nog 3 dagen op kantoor wat echt een toevluchtsoord voor me is. Dat heb ik straks niet meer.
De ruzies, ergernissen en frustratie ben ik helemaal zat en wil dit ook niet meer. Dit is niet gezond voor ons kindje, voor hem, mij en onze relatie. Ik merk ook dat ik ontzettend boos ben dat hij er niet voor me kan zijn zoals een partner eigenlijk zou moeten bij een zwangerschap. Natuurlijk snap ik waar het allemaal vandaan komt en spreek ik uit hoe naar de situatie is en hoe erg ik het vind voor hem, maar ik kan er niks aan veranderen en ben geen boksbal waar hij maar tegenaan kan schreeuwen. De reden dat mijn vriend nog niet naar ander werk heeft gekeken is omdat hij wel steeds aanvragen voor opdrachten heeft gekregen maar die steeds uitgesteld werden en uiteindelijk gecanceld door alle maatregelen.
Ik heb hem al verteld dat als de situatie zo aanhoudt hij beter een paar dagen in de week bij zijn vader/broer of vriend kan gaan zitten want dit is geen houdbare situatie. Heel verdrietig want ik heb hem natuurlijk gewoon nodig, maar momenteel geeft het samen zijn meer stress dan steun.
Ik leef meer met de zorg om hem en hoe hij in zijn vel zit dan mijn eigen zwangerschap en mentale gezondheid.
Ook is ander werk zoeken, (wat in veel gevallen betekent in dienst gaan) wat hij tot op heden af heeft gehouden door de hoop op versoepelingen zijn denk ik niet reëel meer. Iets waar hij op tegen is want hij wil niet meer voor een baas werken of zich maar half inzetten omdat hij, zodra het kan, meteen weer voor zichzelf aan de slag wil.
Hebben jullie misschien nog ideeën wat de hele situatie iets draaglijker zou kunnen maken? Alvast dank allemaal!
Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger en mijn partner werkt als ZZP-er in de horeca. Oftewel; hij zit al maanden thuis zonder werk, en zonder steun van de overheid omdat ik een baan heb.
Dit zorgt onder normale omstandigheden al voor stress maar ik ben ook nog eens in verwachting. We wonen in een appartement dus de mogelijkheid om wat meer van elkaar vandaan te zitten is niet mogelijk.
Hij heeft last van wekelijkse frustratie uitbarstingen en dit kan zo een paar dagen duren. Hij is een extroverte man die altijd veel prikkels nodig heeft en mensen om zich heen, iets wat natuurlijk al maanden van de baan is.
Nu ga ik over een 4 weken met verlof en had mijn hoop gevestigd op de heropening van terrassen per april waar zeker werk uit voort zou vloeien. Ook dit wordt weer van tafel geveegd en ik zie even geen lichtpuntje meer.
Ik wil mijn verlof doorbrengen in rust en me kunnen focussen op ons toekomstige (eerste) kindje, en alles wat daar nog voor gekocht en geregeld moet worden maar ik loop al maanden op mijn tenen door de sfeer in huis. Mijn begrip en medeleven is inmiddels naar het 0 punt gedaald en we zijn op een punt gekomen waar we ontzettend weinig van elkaar kunnen hebben. Ik werk gedeeltelijk thuis maar ook nog 3 dagen op kantoor wat echt een toevluchtsoord voor me is. Dat heb ik straks niet meer.
De ruzies, ergernissen en frustratie ben ik helemaal zat en wil dit ook niet meer. Dit is niet gezond voor ons kindje, voor hem, mij en onze relatie. Ik merk ook dat ik ontzettend boos ben dat hij er niet voor me kan zijn zoals een partner eigenlijk zou moeten bij een zwangerschap. Natuurlijk snap ik waar het allemaal vandaan komt en spreek ik uit hoe naar de situatie is en hoe erg ik het vind voor hem, maar ik kan er niks aan veranderen en ben geen boksbal waar hij maar tegenaan kan schreeuwen. De reden dat mijn vriend nog niet naar ander werk heeft gekeken is omdat hij wel steeds aanvragen voor opdrachten heeft gekregen maar die steeds uitgesteld werden en uiteindelijk gecanceld door alle maatregelen.
Ik heb hem al verteld dat als de situatie zo aanhoudt hij beter een paar dagen in de week bij zijn vader/broer of vriend kan gaan zitten want dit is geen houdbare situatie. Heel verdrietig want ik heb hem natuurlijk gewoon nodig, maar momenteel geeft het samen zijn meer stress dan steun.
Ik leef meer met de zorg om hem en hoe hij in zijn vel zit dan mijn eigen zwangerschap en mentale gezondheid.
Ook is ander werk zoeken, (wat in veel gevallen betekent in dienst gaan) wat hij tot op heden af heeft gehouden door de hoop op versoepelingen zijn denk ik niet reëel meer. Iets waar hij op tegen is want hij wil niet meer voor een baas werken of zich maar half inzetten omdat hij, zodra het kan, meteen weer voor zichzelf aan de slag wil.
Hebben jullie misschien nog ideeën wat de hele situatie iets draaglijker zou kunnen maken? Alvast dank allemaal!
maandag 22 maart 2021 om 12:22
als hij hulp blijft weigeren, zal TO er in de praktijk straks alleen voor opdraaienLed-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:08Hij krijgt geen ondersteuning maar weet je ik zou klaar zijn met de relatie als ik zo kort voor bevalling van een partner uit huis word gezet.
Dan mag ze het gewoon alleen doen.
maandag 22 maart 2021 om 12:23
Blijven praten met elkaar.
To gaat hem straks naar zijn ouders/vriend sturen voor een paar dagen in de week
Maar hij mag ook netjes van zijn spaargeld de helft van de rekeningen blijven betalen voor een plek waar hij NIET welkom is.
Zo klinkt dat.
Als to vind dat de relatie over is moet ze eerlijk zijn tegen hem.
maandag 22 maart 2021 om 12:25
Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:12Als partner ( zie openingspost) zegt ga jij maar lekker een paar dagen in de week naar je ouders/broer dan klinkt dat het zelfde.
Dat vind ik echt heel wat anders dan uit huis zetten. Partner zal vermoedelijk zelf toch ook niet blij zijn met continue spanning en ruzies? Het is ook niet gezond om 24/7 op elkaars lip te zetten.
maandag 22 maart 2021 om 12:27
Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:23Blijven praten met elkaar.
To gaat hem straks naar zijn ouders/vriend sturen voor een paar dagen in de week
Maar hij mag ook netjes van zijn spaargeld de helft van de rekeningen blijven betalen voor een plek waar hij NIET welkom is.
Zo klinkt dat.
Als to vind dat de relatie over is moet ze eerlijk zijn tegen hem.
Dit verzin je er zelf even bij.. Tja.
Het gaat er niet om dat hij niet welkom is, maar dat er meer rust in huis moet zijn. Overdrijven is ook een vak
maandag 22 maart 2021 om 12:29
Waarom praat jij goed dat een man tegen zijn zwangere vrouw schreeuwt, frustratie uitbarstingen heeft? Ook prima als hij dat straks tegen de baby voortzet? Hij heeft zelf geen horeca bedrijf, hij kan dus makkelijk tijdelijk wat anders zoeken.Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:23Blijven praten met elkaar.
To gaat hem straks naar zijn ouders/vriend sturen voor een paar dagen in de week
Maar hij mag ook netjes van zijn spaargeld de helft van de rekeningen blijven betalen voor een plek waar hij NIET welkom is.
Zo klinkt dat.
Als to vind dat de relatie over is moet ze eerlijk zijn tegen hem.
maandag 22 maart 2021 om 12:30
ik zie geen TO die klaar is met haar man of met haar relatie. Maar wel met de situatie.Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:23Blijven praten met elkaar.
To gaat hem straks naar zijn ouders/vriend sturen voor een paar dagen in de week
Maar hij mag ook netjes van zijn spaargeld de helft van de rekeningen blijven betalen voor een plek waar hij NIET welkom is.
Zo klinkt dat.
Als to vind dat de relatie over is moet ze eerlijk zijn tegen hem.
En het lijkt erop, dat haar man, de sleutel is tot de verandering van de situatie. Maar hij weigert medewerking.
Is haar man de enige schuldige aan het probleem? nee hoor
Maar als hij weigert mee te werken aan een oplossing, is hij wel degene die het probleem in stand houdt. En dan is het een keer buigen of barsten. En dan kom je op een punt, dat een zwangere rust nodig heeft
Veel geld zal er niet meer zijn, dus een hotel is geen oplossing.
maandag 22 maart 2021 om 12:32
Dat keur ik nergens goed.
maandag 22 maart 2021 om 12:34
Het is een pittig jaar geweest voor iedereen. Ik ben mijn baan niet kwijt en heb ook iedere week wel een baaldag, merk echt dat mijn mentale gesteldheid er niet beter op is geworden. Als je dan ook nog eens je baan kwijt bent, er geen perspectief meer is en je je ondertussen misschien ook zorgen maakt hoe alles gaat lopen als de kleine er is, in een woning waarbij je letterlijk geen afstand van elkaar kan nemen, snap ik best dat de frustraties naar elkaar hoog op kunnen lopen.
Waar hij wat mij betreft alleen de mist in gaat is het niet accepteren van hulp. Ja hij vind dat misschien niet nodig, maar voor jullie als gezin is het wel nodig.
En daarover zou ik dan ook het gesprek voeren. Geen verwijten, maar wel verwachtingen. En wellicht een deadline stellen betreffende een vervangende baan zoeken. Bijvoorbeeld als je op 1 mei nog niet bent gestart met horeca, dan start je in vervangend werk totdat horeca weer mogelijk is.
Dat geeft voor beide misschien wat ruimte, is het geen dagelijks onderwerp van gesprek maar is wel helder wat de opties op welke termijn zijn.
Sterkte met de laatste loodjes en hopelijk komen jullie eruit. Zou toch zonde zijn als dit jullie je relatie moet kosten, terwijl je vorig jaar nog samen besloten hebt voor een kleintje te gaan.
Waar hij wat mij betreft alleen de mist in gaat is het niet accepteren van hulp. Ja hij vind dat misschien niet nodig, maar voor jullie als gezin is het wel nodig.
En daarover zou ik dan ook het gesprek voeren. Geen verwijten, maar wel verwachtingen. En wellicht een deadline stellen betreffende een vervangende baan zoeken. Bijvoorbeeld als je op 1 mei nog niet bent gestart met horeca, dan start je in vervangend werk totdat horeca weer mogelijk is.
Dat geeft voor beide misschien wat ruimte, is het geen dagelijks onderwerp van gesprek maar is wel helder wat de opties op welke termijn zijn.
Sterkte met de laatste loodjes en hopelijk komen jullie eruit. Zou toch zonde zijn als dit jullie je relatie moet kosten, terwijl je vorig jaar nog samen besloten hebt voor een kleintje te gaan.
maandag 22 maart 2021 om 12:36
Wat moet to dan doen als de situatie niet verbetert, praten niet helpt en man geen hulp accepteert?
maandag 22 maart 2021 om 12:39
Knuffel voor jou TO, wat een lastige situatie. Begrijp een beetje waar je in zit, hier ook zo'n partner die geen werk had, geen ondersteuning kon of wilde aanvragen, niet tijdelijk voor een baas wilde werken, alleen in onmogelijke 'oplossingen' dacht, nauwelijks bij kon/wilde dragen en vervolgens ook nog eens heel kritisch op mij ging zijn. Die relatie heeft het niet gered.
Misschien heel praktische oplossing: hij zou als host aan de slag kunnen bij het GGD op vaccinatielokaties. Dat kan ook als ZZP'er, wekelijks wordt je op basis van je opgegeven beschikbaarheid ingepland, verdient ie weer wat, is hij weer lekker af en toe een dagje fysiek onder de mensen en heb jij je handen vrij. En als de horeca weer een keertje aantrekt zit hij nergens aan vast.
Misschien heel praktische oplossing: hij zou als host aan de slag kunnen bij het GGD op vaccinatielokaties. Dat kan ook als ZZP'er, wekelijks wordt je op basis van je opgegeven beschikbaarheid ingepland, verdient ie weer wat, is hij weer lekker af en toe een dagje fysiek onder de mensen en heb jij je handen vrij. En als de horeca weer een keertje aantrekt zit hij nergens aan vast.
maandag 22 maart 2021 om 12:42
jawel hoor, dat geeft de zwangere TO rust. Voor haar is het zeker een oplossing.Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:40In ieder geval niet sturen naar zijn ouders broer vriend.
Dat is geen oplossing.
En zolang hij met niks anders mee wil werken, is het blijkbaar de enige oplossing.
En zolang hij niet mee wil werken, is hij degen die hun relatie loopt te verkloten.
Ik snap zijn probleem,ik snap zijn frustratie. Maar als volwassen-mens, doe je iets aan je problemen. Dan zoek je hulp.
Helemaal als je ouder bent/wordt
maandag 22 maart 2021 om 12:43
Ik zou met hem ook de optie uitzendwerk bespreken. Gewoon voor nu even, om wat geld binnen te brengen zodat hij zijn reserves niet aan hoeft te spreken, voor ritme en sociale contacten. Eventueel parttime als hij momenteel geen fulltime wil.
Gaat de horeca weer open dan kan hij ook direct stoppen als hij wil.
Wie weet doet hij zelfs nog wel nuttige contacten op voor de toekomst.
Gaat de horeca weer open dan kan hij ook direct stoppen als hij wil.
Wie weet doet hij zelfs nog wel nuttige contacten op voor de toekomst.
maandag 22 maart 2021 om 12:44
en niet alleen voor het geld, maar ook om je weer nuttig te voelenfluttershy schreef: ↑22-03-2021 12:43Ik zou met hem ook de optie uitzendwerk bespreken. Gewoon voor nu even, om wat geld binnen te brengen zodat hij zijn reserves niet aan hoeft te spreken, voor ritme en sociale contacten. Eventueel parttime als hij momenteel geen fulltime wil.
en niet alleen maar slachtoffer
maandag 22 maart 2021 om 12:45
maandag 22 maart 2021 om 12:46
Tja.lilalinda schreef: ↑22-03-2021 12:42jawel hoor, dat geeft de zwangere TO rust. Voor haar is het zeker een oplossing.
En zolang hij met niks anders mee wil werken, is het blijkbaar de enige oplossing.
En zolang hij niet mee wil werken, is hij degen die hun relatie loopt te verkloten.
Ik snap zijn probleem,ik snap zijn frustratie. Maar als volwassen-mens, doe je iets aan je problemen. Dan zoek je hulp.
Helemaal als je ouder bent/wordt
Hij mag ondertussen gewoon van zijn spaargeld gewoon aan alles mee betalen terwijl hij niet echt welkom is.
maandag 22 maart 2021 om 12:50
Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:46Tja.
Hij mag ondertussen gewoon van zijn spaargeld gewoon aan alles mee betalen terwijl hij niet echt welkom is.
Natuurlijk is hij wel welkom, ze zegt toch niet dat hij weer volledig bij zijn ouders moet intrekken? Lijkt me heel gezond om in deze situatie niet 24/7 op elkaars lip te zitten
maandag 22 maart 2021 om 12:51
Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:40In ieder geval niet sturen naar zijn ouders broer vriend.
Dat is geen oplossing.
Wat is dan wèl een oplossing?
maandag 22 maart 2021 om 12:56
De oplossing is dat de man van TO zorgt dat hij niet meer schreeuwt, linksom of rechtsom. Blijft hij schreeuwen dan zal of TO of haar man uit de situatie moeten gaan. Een dergelijke stress is niet goed voor een ongeboren baby. Ik vind persoonlijk dat de man van TO dan inderdaad voor rust moet zorgen door even een aantal dagen per week te verkassen, hij is degene die zijn stress niet kan controleren. Ik denk dat dit niet alleen haar goed doet (en dus de baby!) maar hem eventueel ook. Kan hij ook even nadenken over de situatie en eventueel ook bespreken met familie. Hij hoeft er ook niet uitgezet te worden he, dit kan ook in overleg. Het is ook in zijn belang dat zij rust krijgt, het is toch ook zijn ongeboren kind?Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:40In ieder geval niet sturen naar zijn ouders broer vriend.
Dat is geen oplossing.
maandag 22 maart 2021 om 12:56
Tuurlijk is hij welkom.Led-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:46Tja.
Hij mag ondertussen gewoon van zijn spaargeld gewoon aan alles mee betalen terwijl hij niet echt welkom is.
Elk moment van de dag waarop hij zijn partner en ongeboren kind ook een fijne en veilige plek in hun eigen huis kan bieden kan hij er zijn.
Dat is toch niet zo'n rare wens?
Dat is sowieso even een puntje van aandacht: vanaf het moment dat je een kind hebt verwekt draait de wereld niet meer alleen om jouw persoonlijke gemak en ongemak .
ldp wijzigde dit bericht op 22-03-2021 12:59
17.62% gewijzigd
maandag 22 maart 2021 om 12:59
er zijn hele goeie andere oplossingen, maar aar wil hij niet aan meewerkenLed-lampje schreef: ↑22-03-2021 12:46Tja.
Hij mag ondertussen gewoon van zijn spaargeld gewoon aan alles mee betalen terwijl hij niet echt welkom is.
Nu is rust voor de zwangere TO even heel belangrijk, als de stoorzender niet uit wil, dan zet je hem even buiten
Nood breekt wet.
Hij kan ook gewoon als een volwassen man de problemen aanpakken
maandag 22 maart 2021 om 13:05
Wat lief dat iedereen zo meedenkt, het is ook een ongelooflijk lastige rotsituatie. Alles zit tegen zeg maar.
Ik wil helemaal niet van hem af of het huis uitzetten. Maar om nog een beetje 'sane' te blijven is het voor ons allebei goed niet 24/7 op elkaars lip te zitten en wat tijd door te brengen met famillie en vrienden (bij wie het nog kan) en die de situatie begrijpen.
Ik weet dat hij een fantastisch leuke vader zal worden maar deze omstandigheden halen het slechtste in hem naar boven. En het heeft effect op alles, dus ook mijn mentale gezondheid wat weer belangrijk is voor de baby.
Ik kan niet in in mijn eentje al onze financiële lasten dragen, daar verdien ik simpelweg niet genoeg voor. Als dat wel het geval was had ik gezegd maak je daar maar even niet druk om, dat komt wel weer.
Ik wil helemaal niet van hem af of het huis uitzetten. Maar om nog een beetje 'sane' te blijven is het voor ons allebei goed niet 24/7 op elkaars lip te zitten en wat tijd door te brengen met famillie en vrienden (bij wie het nog kan) en die de situatie begrijpen.
Ik weet dat hij een fantastisch leuke vader zal worden maar deze omstandigheden halen het slechtste in hem naar boven. En het heeft effect op alles, dus ook mijn mentale gezondheid wat weer belangrijk is voor de baby.
Ik kan niet in in mijn eentje al onze financiële lasten dragen, daar verdien ik simpelweg niet genoeg voor. Als dat wel het geval was had ik gezegd maak je daar maar even niet druk om, dat komt wel weer.
