Zwanger
alle pijlers
zwanger en bang voor de toekomst
dinsdag 27 december 2011 om 22:22
Hallo iedereen,
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
dinsdag 27 december 2011 om 22:26
Het klinkt niet alsof jullie beiden volwassen genoeg zijn om een kind op te voeden.. Niet onaardig bedoelt.
Maar goed, je bent nu eenmaal zwanger en je moet nu snel beslissingen gaan nemen. Wil je met hem je kind opvoeden? Zou je het ook alleen aankunnen (ook financieel) mocht het zo ver komen?
Ik vind het trouwens ook heel raar dat jouw vriend dit alles gaat rondbazuinen als jullie nog helemaal niet zeker zijn over hoe en wat!
Maar goed, je bent nu eenmaal zwanger en je moet nu snel beslissingen gaan nemen. Wil je met hem je kind opvoeden? Zou je het ook alleen aankunnen (ook financieel) mocht het zo ver komen?
Ik vind het trouwens ook heel raar dat jouw vriend dit alles gaat rondbazuinen als jullie nog helemaal niet zeker zijn over hoe en wat!
dinsdag 27 december 2011 om 22:29
dinsdag 27 december 2011 om 22:30
Sjonge, heftig hoor!
Het is voor jou plotseling, maar inderdaad ook voor mensen om je heen. Ze hebben tijd nodig om eraan te wennen! Ze zeggen nu misschien dingen waar ze later veel spijt van krijgen.
Laat het nieuws eerst rustig bezinken! Blijf bij je eigen besluit en laat je zeker niet leiden door wat andere mensen voor doembeelden hebben.
Het komt allemaal wel goed! 24 is echt niet (te) jong om een kind te krijgen, je kunt het wel aan.
Natuurlijk wordt het moeilijk, ook omdat je je vriend nog maar zo kort kent en niet weet hoe dat verder zal gaan.
Maar je zult je eeuwig schuldig gaan voelen als je je kindje weg laat halen omdat anderen je hebben aangepraat dat je er niet aan toe bent.
Sterkte ermee!
Het is voor jou plotseling, maar inderdaad ook voor mensen om je heen. Ze hebben tijd nodig om eraan te wennen! Ze zeggen nu misschien dingen waar ze later veel spijt van krijgen.
Laat het nieuws eerst rustig bezinken! Blijf bij je eigen besluit en laat je zeker niet leiden door wat andere mensen voor doembeelden hebben.
Het komt allemaal wel goed! 24 is echt niet (te) jong om een kind te krijgen, je kunt het wel aan.
Natuurlijk wordt het moeilijk, ook omdat je je vriend nog maar zo kort kent en niet weet hoe dat verder zal gaan.
Maar je zult je eeuwig schuldig gaan voelen als je je kindje weg laat halen omdat anderen je hebben aangepraat dat je er niet aan toe bent.
Sterkte ermee!
dinsdag 27 december 2011 om 22:33
@Sgaaaaaaaaaapie_returns
Ja ik denk ook dat ze haar frustraties op mij uit, omdat ze het aan niemand anders wilt zeggen!
@ster89
Ik vind het ook moeilijk omdat mijn vriend het echt zoveel mensen al heeft vertelt, maar hij niet echt goed met mij erover praat. Behalve dat hij het wilt houden en alles eraan wilt doen om het kind met veel goede zorg en liefde op te kunnen voedde.. Maar daarmee heb ik niet alle antwoorden, maar als ik hem soms dingen vraag lijkt het alsof hij er niet over durft te praten! Ik kan niet in de toekomst kijken, ik wil wel het kind samen opvoeden, maar tja. ik weet nooit wat mn toekomst me brengt.!
Ja ik denk ook dat ze haar frustraties op mij uit, omdat ze het aan niemand anders wilt zeggen!
@ster89
Ik vind het ook moeilijk omdat mijn vriend het echt zoveel mensen al heeft vertelt, maar hij niet echt goed met mij erover praat. Behalve dat hij het wilt houden en alles eraan wilt doen om het kind met veel goede zorg en liefde op te kunnen voedde.. Maar daarmee heb ik niet alle antwoorden, maar als ik hem soms dingen vraag lijkt het alsof hij er niet over durft te praten! Ik kan niet in de toekomst kijken, ik wil wel het kind samen opvoeden, maar tja. ik weet nooit wat mn toekomst me brengt.!
dinsdag 27 december 2011 om 22:36
Lieve meid, denk niet teveel stappen vooruit, maar ga stapje voor stapje. En de eerste stap is om te bedenken wat jullie willen, jij en je vriend. En inderdaad, praat er eens over met bijv. de huisarts. Praktische zaken zijn altijd op te lossen.
P.s. fijne zus heb jij. Ik zou haar de komende tijd een beetje mijden als ik jou was.
P.s. fijne zus heb jij. Ik zou haar de komende tijd een beetje mijden als ik jou was.
dinsdag 27 december 2011 om 22:39
dinsdag 27 december 2011 om 22:40
wat een verschrikkelijk overdreven reactie van je zus!
Niks van aantrekken, waarschijnlijk verwachtte ze het gewoon niet en weet ze niet hoe ze moet reageren (dat hoop ik tenminste)
Als jij er zelf 100 procent achter staat dan moet je ervoor gaan. Je bent geen 15 en met een kind is je leven echt niet voorbij, het wordt er alleen anders door. Het belangrijkste is om open kaart te spelen met je vriend en het er veel over te hebben, samen in de toekomst te kijken, het is tenslotte jullie kindje.
Succes in deze spannende tijd
Niks van aantrekken, waarschijnlijk verwachtte ze het gewoon niet en weet ze niet hoe ze moet reageren (dat hoop ik tenminste)
Als jij er zelf 100 procent achter staat dan moet je ervoor gaan. Je bent geen 15 en met een kind is je leven echt niet voorbij, het wordt er alleen anders door. Het belangrijkste is om open kaart te spelen met je vriend en het er veel over te hebben, samen in de toekomst te kijken, het is tenslotte jullie kindje.
Succes in deze spannende tijd
dinsdag 27 december 2011 om 22:40
dinsdag 27 december 2011 om 22:41
dinsdag 27 december 2011 om 22:43
dinsdag 27 december 2011 om 22:45
ik werd zwanger van mijn eerste toen ik 19 was, 2e toen ik 21 was, nooit een seconde spijt van gehad. Financieel hebben we het niet makkelijk, maar ons geluk kan niet op. En ik was ook niet super lang samen met mijn vriend, dus dat zegt allemaal helemaal niks. De enige die weet of het verstandig is ben jij zelf.
dinsdag 27 december 2011 om 22:45
Stapje voor stapje meis. Allereerst heb je absoluut geen haast. Zeker als je zeker weet dat je je kindje wilt houden, dan is de volgende stap om een verloskundige te bellen. Zij kan je precies vertellen wat je kan verwachten. Daarna moet je even een goed gesprek hebben met je vriend. Dat jullie beide het kindje willen hoeft nog niet te betekenen dat jullie samen dit kindje willen. Jullie relatie is heel pril en een kind krijgen en hebben is een behoorlijke aanslag op elke relatie. Kan je het ook alleen als het moet? Heb je mensen in je omgeving die je dan steunen?
De reactie van je zus is belachelijk, een goede zus zou zeggen wat jij ook beslist ik steun je! Natuurlijk is het allemaal heel ongelukkig qua timing, maar als jij er 100% achter staat, komt het goed.
De reactie van je zus is belachelijk, een goede zus zou zeggen wat jij ook beslist ik steun je! Natuurlijk is het allemaal heel ongelukkig qua timing, maar als jij er 100% achter staat, komt het goed.
dinsdag 27 december 2011 om 22:46
Gefeliciteerd met je zwangerschap
Heftig hoe je zus reageerde. Die kan je maar beter even vermijden inderdaad. Wat betreft je vriend... het is lief hoe hij reageert, alleen raar hoe hij daarna reageerde. Wellicht zijn er negatieve dingen ingefluisterd?
Het mooie van de toekomst is dat hij nog helemaal open ligt. Je gaat nu een kindje krijgen en hoe het zal worden dat ga je vanaf nu pas ervaren. Om die toekomst te borgen is het belangrijk dat je vooral goed voor jezelf, de baby en je relatie zorgt (jouw aandeel, let wel, goed zorgen betekent ook grenzen stellen en elkaar respecteren)
Je hebt nog een maandje of acht om aan het idee te wennen en je vriend ook. Maar bovenal... zorg goed voor geest en lichaam. Je hebt waarschijnlijk wel een gevoel bij wie je wil zijn in de toekomst (als persoon, als vriendin en als moeder), een rode draad. Volg deze trouw. Men kan aanhaken, maar niet ten koste van jezelf en die rode draad. Dan komt de toekomst goed.
Heftig hoe je zus reageerde. Die kan je maar beter even vermijden inderdaad. Wat betreft je vriend... het is lief hoe hij reageert, alleen raar hoe hij daarna reageerde. Wellicht zijn er negatieve dingen ingefluisterd?
Het mooie van de toekomst is dat hij nog helemaal open ligt. Je gaat nu een kindje krijgen en hoe het zal worden dat ga je vanaf nu pas ervaren. Om die toekomst te borgen is het belangrijk dat je vooral goed voor jezelf, de baby en je relatie zorgt (jouw aandeel, let wel, goed zorgen betekent ook grenzen stellen en elkaar respecteren)
Je hebt nog een maandje of acht om aan het idee te wennen en je vriend ook. Maar bovenal... zorg goed voor geest en lichaam. Je hebt waarschijnlijk wel een gevoel bij wie je wil zijn in de toekomst (als persoon, als vriendin en als moeder), een rode draad. Volg deze trouw. Men kan aanhaken, maar niet ten koste van jezelf en die rode draad. Dan komt de toekomst goed.
dinsdag 27 december 2011 om 22:46
dinsdag 27 december 2011 om 22:51
Geloof me ook op latere leeftijd is het financieel niet altijd makkelijk. Je hebt een vaste baan toch? Dat is al heel fijn! Dan heb je gewoon recht op verlof en na je verlof een baan om naar terug te keren. Ben je zeker van een inkomen om voor jezelf en je kindje te zorgen. Bovendien is tweedehands echt geen vies woord. Op MP staan heel veel mooie babyspullen.
dinsdag 27 december 2011 om 22:54
Susie: laat het even bezinken. Veel mensen verheugen zich al eventjes op een kindje voordat ze zwanger worden. Jij wordt nu plotseling en onverwachts hiermee geconfronteerd.
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk, is opvoeden vooral je gevoel volgen.
Een vriendin van mij was 28 toen ze ongepland zwanger was. Omdat ze in principe alles voor elkaar had, heeft ze besloten het te houden. Maar het kostte haar toch wel 2 maanden voordat ze echt blij kon zijn met haar zwangerschap. Ze was zo overdonderd.
Na 2 jaar heeft ze nog een kindje gekregen en het gaat supergoed!
Als ik naar mijn eigen ervaring kijk, is opvoeden vooral je gevoel volgen.
Een vriendin van mij was 28 toen ze ongepland zwanger was. Omdat ze in principe alles voor elkaar had, heeft ze besloten het te houden. Maar het kostte haar toch wel 2 maanden voordat ze echt blij kon zijn met haar zwangerschap. Ze was zo overdonderd.
Na 2 jaar heeft ze nog een kindje gekregen en het gaat supergoed!
dinsdag 27 december 2011 om 22:54
@ rozenstruikje
Wat schrijf je dat mooi, krijg er kippenvel van.. Ik moet ook goed voor me zelf zorgen, je reactie zal ik ook lang bij me houden in mn gedachte.. Erg bedankt voor je reactie!
@ joy4britt
Heel veel steun heb ik niet, denk het meeste van mn moeder en opa en oma (dat is alleen van mij familie dan)., verder niet veel. maar ik denk wel dat het genoeg is! en met me zus tja, denk dat ik haar maar even de tijd moet geven om het allemaal te laten bezinken
Wat schrijf je dat mooi, krijg er kippenvel van.. Ik moet ook goed voor me zelf zorgen, je reactie zal ik ook lang bij me houden in mn gedachte.. Erg bedankt voor je reactie!
@ joy4britt
Heel veel steun heb ik niet, denk het meeste van mn moeder en opa en oma (dat is alleen van mij familie dan)., verder niet veel. maar ik denk wel dat het genoeg is! en met me zus tja, denk dat ik haar maar even de tijd moet geven om het allemaal te laten bezinken
