Zwanger
alle pijlers
zwanger en bang voor de toekomst
dinsdag 27 december 2011 om 22:22
Hallo iedereen,
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
dinsdag 27 december 2011 om 23:00
@mamsks
Goed om te horen dat het jou ook allemaal is gelukt op 24jarige leeftijd
@loni
Denk dat ik het ook allemaal nog moet laten bezinken, want heb ook zoveel vragen.. Dus ga z.s.m naar de huisarts
En ja zoals jullie zeggen, goedkope of 2e handse spullen kan ook altijd, en wie weet hebben mensen spulletjes voor me dan
Goed om te horen dat het jou ook allemaal is gelukt op 24jarige leeftijd
@loni
Denk dat ik het ook allemaal nog moet laten bezinken, want heb ook zoveel vragen.. Dus ga z.s.m naar de huisarts
En ja zoals jullie zeggen, goedkope of 2e handse spullen kan ook altijd, en wie weet hebben mensen spulletjes voor me dan
dinsdag 27 december 2011 om 23:03
dinsdag 27 december 2011 om 23:05
quote:ioni schreef op 27 december 2011 @ 23:03:
Oh ja..... en slik je al foliumzuur of speciale vitamines voor zwangere vrouwen? Volgens mij is dat wel belangrijk om alvast mee te beginnen. Die zijn namelijk best belangrijk in het begin van de zwangerschap. Kun je gewoon bij het Kruidvat of drogist kopen.En heel belangrijk: niet roken en drinken!!
Oh ja..... en slik je al foliumzuur of speciale vitamines voor zwangere vrouwen? Volgens mij is dat wel belangrijk om alvast mee te beginnen. Die zijn namelijk best belangrijk in het begin van de zwangerschap. Kun je gewoon bij het Kruidvat of drogist kopen.En heel belangrijk: niet roken en drinken!!
dinsdag 27 december 2011 om 23:06
Hoelang ik precies zwanger ben (21november was mn eerste dag van mn laatste menstruatie)
Waar ik op moet letten, waar ik allemaal last van kan krijgen (had paar keer al hevige rugpijn aanvallen gehad. denk bij elkaar 3 keer voor paar paar minuutjes)
Wanneer moet ik echo maken. Moet ik me nog laten testen of bloed afnemen.
Dat soort dingen wil ik graag weten, en natuurlijk als mn kindje gezond is
Waar ik op moet letten, waar ik allemaal last van kan krijgen (had paar keer al hevige rugpijn aanvallen gehad. denk bij elkaar 3 keer voor paar paar minuutjes)
Wanneer moet ik echo maken. Moet ik me nog laten testen of bloed afnemen.
Dat soort dingen wil ik graag weten, en natuurlijk als mn kindje gezond is
dinsdag 27 december 2011 om 23:06
Ik ben ook 24 en ongepland zwanger geraakt. De dag dat ik uitgerekend ben heb ik precies 9 maanden een relatie met mijn vriend, kan je nagaan.
Je moet zelf beslissen wat jij wil en wat de mogelijkheden zijn.
Er zullen altijd mensen zijn de commentaar hebben, lekker naast je neer leggen.
Ik vind de reactie van je vriend wat vreemd, maar goed, hem overvalt het natuurlijk ook.
Eerste wat je moet beslissen is of je het kindje wel of niet wil. De rest komt later..
Je moet zelf beslissen wat jij wil en wat de mogelijkheden zijn.
Er zullen altijd mensen zijn de commentaar hebben, lekker naast je neer leggen.
Ik vind de reactie van je vriend wat vreemd, maar goed, hem overvalt het natuurlijk ook.
Eerste wat je moet beslissen is of je het kindje wel of niet wil. De rest komt later..
dinsdag 27 december 2011 om 23:12
dinsdag 27 december 2011 om 23:15
quote:susie24 schreef op 27 december 2011 @ 23:08:
Gelukkig rook en drink ik niet!
En is het echt noodzakelijk om foliumzuur te slikken?
Niet noodzakelijk, maar wel verstandig.
Zelf heb ik het niet gebruikt (was al 14 weken zwanger toen ik mijn zwangerschap ontdekte) en mijn kind is al 5 jaar kerngezond.
Foliumzuur is o.a. ter voorkoming van een open ruggetje.
Gelukkig rook en drink ik niet!
En is het echt noodzakelijk om foliumzuur te slikken?
Niet noodzakelijk, maar wel verstandig.
Zelf heb ik het niet gebruikt (was al 14 weken zwanger toen ik mijn zwangerschap ontdekte) en mijn kind is al 5 jaar kerngezond.
Foliumzuur is o.a. ter voorkoming van een open ruggetje.
dinsdag 27 december 2011 om 23:15
quote:susie24 schreef op 27 december 2011 @ 23:10:
@unscientifique
Ow ja dan ben je nog korter dan je vriend dan ik bij de mijne! Dus zo te horen hou je je kindje, hoe ging het bij jou, en hoe reageerde iedereen erop?
Ik heb eerst besloten wat ik zelf wilde en mezelf bespaard van alle adviezen. Dat heb ik aan mijn vriend verteld want die stond sowieso wat ik ook zou doen achter mijn keuze.
En ik kreeg heel veel leuke reacties, had ik zelf niet verwacht omdat ik er nog niet eens zo blij mee was op dat moment.
En natuurlijk ook doemdenkers of mensen die me te jong vinden. Ach ik ben 25 als het kindje geboren word dus dat is echt niet zo jong mee.
En als ben je 3 dagen of 30 jaar samen, fout gaan kan het altijd (in mijn optiek). Je hebt namelijk geen garanties in het leven.
Ik hoop dat je een keuze maakt waarmee je de rest van je leven ook goed mee kan leven.
@unscientifique
Ow ja dan ben je nog korter dan je vriend dan ik bij de mijne! Dus zo te horen hou je je kindje, hoe ging het bij jou, en hoe reageerde iedereen erop?
Ik heb eerst besloten wat ik zelf wilde en mezelf bespaard van alle adviezen. Dat heb ik aan mijn vriend verteld want die stond sowieso wat ik ook zou doen achter mijn keuze.
En ik kreeg heel veel leuke reacties, had ik zelf niet verwacht omdat ik er nog niet eens zo blij mee was op dat moment.
En natuurlijk ook doemdenkers of mensen die me te jong vinden. Ach ik ben 25 als het kindje geboren word dus dat is echt niet zo jong mee.
En als ben je 3 dagen of 30 jaar samen, fout gaan kan het altijd (in mijn optiek). Je hebt namelijk geen garanties in het leven.
Ik hoop dat je een keuze maakt waarmee je de rest van je leven ook goed mee kan leven.
dinsdag 27 december 2011 om 23:18
Aanmelden bij de verloskundige kan bij vele vanaf 8 weken. Je kan gewoon zelf een uitzoeken en bellen voor een intake.
Ik heb ook geen foliumzuur gebruikt omdat ik er pas na 10 weken achter kwam dat ik zwanger was. En tot die tijd word het je aangeraden te doen.
En bij de 20 weken echo was geen open ruggetje te zien.
Op de website van het voedingscentrum staat weer wat je beter niet kan eten en wat weer wel.
Ik heb ook geen foliumzuur gebruikt omdat ik er pas na 10 weken achter kwam dat ik zwanger was. En tot die tijd word het je aangeraden te doen.
En bij de 20 weken echo was geen open ruggetje te zien.
Op de website van het voedingscentrum staat weer wat je beter niet kan eten en wat weer wel.
dinsdag 27 december 2011 om 23:24
dinsdag 27 december 2011 om 23:28
Ik denk dat je ook rekening moet houden met de mogelijkheid dat je alleenstaand moeder wordt.
3 maanden relatie is nu eenmaal erg pril en er is een kans dat jullie het niet gaan redden samen.
Als je geen vriend zou hebben (stel het was al uit en je ontdekte dat je zwanger was), zou je dan ook het kindje willen houden?
3 maanden relatie is nu eenmaal erg pril en er is een kans dat jullie het niet gaan redden samen.
Als je geen vriend zou hebben (stel het was al uit en je ontdekte dat je zwanger was), zou je dan ook het kindje willen houden?
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 27 december 2011 om 23:33
@moonlight82
Ja dan had ik ook mijn kindje gehouden, ik wil er ook voor gaan, maar ik vind het een beetje een lastige situatie waar ik in zit. omdat het ook zo onverwachts is. Heb al een relatie van 6,5 jaar achter de rug. en had die relatie ook geheel anders verwacht. dus in de toekomst kijken kunnen we nooit, maar ik probeer wel alles aan de negatieve en positieve kan te bekijken
Ja dan had ik ook mijn kindje gehouden, ik wil er ook voor gaan, maar ik vind het een beetje een lastige situatie waar ik in zit. omdat het ook zo onverwachts is. Heb al een relatie van 6,5 jaar achter de rug. en had die relatie ook geheel anders verwacht. dus in de toekomst kijken kunnen we nooit, maar ik probeer wel alles aan de negatieve en positieve kan te bekijken
dinsdag 27 december 2011 om 23:35
Voor nu zijn de vitamines en je voeding het belangrijkste denk ik.
De kwaaltjes zijn per vrouw anders. Je merkt het vanzelf
En misschien kun je alvast een verloskundige bellen. Als je jouw situatie uitlegt, willen ze je misschien wel alvast het 1 en ander vertellen over zwangerschap e.d. Ik denk dat ze je dan wel alvast uitnodigen voor een gesprekje. En dan nemen ze ook je voeding door, laten ze je bloed prikken op van alles en vragen ze of er bijv. ziektes in je familie voorkomen enzo....
Ik dacht dat een eerste echo bij ongeveer twaalf weken zwangerschap gemaakt wordt. Maar daarvoor ben je dan al bij de verloskundige geweest.
De kwaaltjes zijn per vrouw anders. Je merkt het vanzelf
En misschien kun je alvast een verloskundige bellen. Als je jouw situatie uitlegt, willen ze je misschien wel alvast het 1 en ander vertellen over zwangerschap e.d. Ik denk dat ze je dan wel alvast uitnodigen voor een gesprekje. En dan nemen ze ook je voeding door, laten ze je bloed prikken op van alles en vragen ze of er bijv. ziektes in je familie voorkomen enzo....
Ik dacht dat een eerste echo bij ongeveer twaalf weken zwangerschap gemaakt wordt. Maar daarvoor ben je dan al bij de verloskundige geweest.
dinsdag 27 december 2011 om 23:36
dinsdag 27 december 2011 om 23:38
woensdag 28 december 2011 om 00:04
Heel vervelend allemaal.
Maar wijfie je bent nou niet echt jong om een kind te krijgen ofzo.
16/17 is jong...
Jij moet je niet zo druk maken om wat iedereen zegt.
Wil jij het kind houden. Daar gaat het om.
Zo ja.: komt helemaal goed en zo nodig kan je het ook wel alleen.
Al zal dat waarschijnlijk niet nodig zijn. Maar je moet er altijd rkening mee houden dat dat kan gebeuren.
Zeker omdat jullie net samen zijn. Onthou goed dat de relatie los staat van dit kind.
En zo niet dan spreekt dat voor zich.
Sorry maar jouw zus is een lompe trut. Niks aan te doen.
Zij heeft ook geen glazen bol en wie is zij om uit te maken wt jij wel of niet met je leven kan doen. Het leven stopt niet bij een kind.
Heeft zij zelf soms kinderen die ze achteraf liever later had gekrgen ofzo?
Het klinkt alsof ze iig iets op jou projecteerd anders was ze niet zo kwaad geworden.
Je zegt dat je haar reactie snapt. Ik vraag me af waarom.
Maar wijfie je bent nou niet echt jong om een kind te krijgen ofzo.
16/17 is jong...
Jij moet je niet zo druk maken om wat iedereen zegt.
Wil jij het kind houden. Daar gaat het om.
Zo ja.: komt helemaal goed en zo nodig kan je het ook wel alleen.
Al zal dat waarschijnlijk niet nodig zijn. Maar je moet er altijd rkening mee houden dat dat kan gebeuren.
Zeker omdat jullie net samen zijn. Onthou goed dat de relatie los staat van dit kind.
En zo niet dan spreekt dat voor zich.
Sorry maar jouw zus is een lompe trut. Niks aan te doen.
Zij heeft ook geen glazen bol en wie is zij om uit te maken wt jij wel of niet met je leven kan doen. Het leven stopt niet bij een kind.
Heeft zij zelf soms kinderen die ze achteraf liever later had gekrgen ofzo?
Het klinkt alsof ze iig iets op jou projecteerd anders was ze niet zo kwaad geworden.
Je zegt dat je haar reactie snapt. Ik vraag me af waarom.
woensdag 28 december 2011 om 00:35
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Kijk het nog een aantal dagen aan, 5-6 weken is nog heul erg pril, laat het bezinken voor jezelf, voor je vriend. Het ís heftig en ingrijpend wat hier gebeurd is, een levensveranderende kwestie, welke kant die ook opgaat, mág je even goed nadenken zeg?
Je zus heeft in deze geen drol mee te maken. Jij moet het wel of niet zien te rooien, met of zonder je vriend, daar heeft ze het maar mee te doen.
Ik ken het gevoel, dat je denkt dat je er helemaal over uit bent hoe en wat, voorzichtig blij durft te zijn en dan een bak stront over je krijgt waar je U tegen zegt. Ik was zelf ook 22, mijn dochter is alweer bijna 9. Is het altijd even makkelijk (stond er een aantal jaren alleen voor)...nee, maar zoiets is niet een appeltje, eitje, op geen enkele leeftijd. Je krijgt een kind, een nieuw leven, een hele berg verantwoordelijkheden, dat is beangstigend op zichzelf al, daar hoeft niemand nog een schep bovenop te doen.
Verdiep je in alle opties die je hebt, met vriend, zonder vriend, financieel. Ik dacht ook dat ik het in mijn eentje nooit zou redden en ben maanden hiervan echt verdrietig geweest. Totdat iemand 5 maanden later (nadat ik alleen kwam te staan) me erop wees dat ik recht had op huurtoeslag, zorgtoeslag, kindertoeslag. Niet dat het hele klusje dan opeens peanuts wordt, maar je kan je gedachten tenminste focussen op hetgeen er toe doet: je kindje opvoeden. In plaats van "hoe krijg ik het deze maand voor elkaar". Wat een opluchting was dat!
Praat er met een "buitenstaander" over, een vriendin, kennis van de familie, iemand die er wat minder "zwaar" een oordeel over kan vellen en objectief met je kan meedenken....het komt écht allemaal goed Ook vakanties komen weer, huisjes kopen, etc etc, ook dat kan gewoon mét kind!
Veel succes en
Snygg
Kijk het nog een aantal dagen aan, 5-6 weken is nog heul erg pril, laat het bezinken voor jezelf, voor je vriend. Het ís heftig en ingrijpend wat hier gebeurd is, een levensveranderende kwestie, welke kant die ook opgaat, mág je even goed nadenken zeg?
Je zus heeft in deze geen drol mee te maken. Jij moet het wel of niet zien te rooien, met of zonder je vriend, daar heeft ze het maar mee te doen.
Ik ken het gevoel, dat je denkt dat je er helemaal over uit bent hoe en wat, voorzichtig blij durft te zijn en dan een bak stront over je krijgt waar je U tegen zegt. Ik was zelf ook 22, mijn dochter is alweer bijna 9. Is het altijd even makkelijk (stond er een aantal jaren alleen voor)...nee, maar zoiets is niet een appeltje, eitje, op geen enkele leeftijd. Je krijgt een kind, een nieuw leven, een hele berg verantwoordelijkheden, dat is beangstigend op zichzelf al, daar hoeft niemand nog een schep bovenop te doen.
Verdiep je in alle opties die je hebt, met vriend, zonder vriend, financieel. Ik dacht ook dat ik het in mijn eentje nooit zou redden en ben maanden hiervan echt verdrietig geweest. Totdat iemand 5 maanden later (nadat ik alleen kwam te staan) me erop wees dat ik recht had op huurtoeslag, zorgtoeslag, kindertoeslag. Niet dat het hele klusje dan opeens peanuts wordt, maar je kan je gedachten tenminste focussen op hetgeen er toe doet: je kindje opvoeden. In plaats van "hoe krijg ik het deze maand voor elkaar". Wat een opluchting was dat!
Praat er met een "buitenstaander" over, een vriendin, kennis van de familie, iemand die er wat minder "zwaar" een oordeel over kan vellen en objectief met je kan meedenken....het komt écht allemaal goed Ook vakanties komen weer, huisjes kopen, etc etc, ook dat kan gewoon mét kind!
Veel succes en
Snygg
