Zwanger
alle pijlers
zwanger en bang voor de toekomst
dinsdag 27 december 2011 om 22:22
Hallo iedereen,
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
Ik heb een lang verhaal, hopelijk kunnen jullie mij steunen en helpen.
Ik ben 24 jaar, woon op mn zelf, heb een baan..En ik heb niet zo lang een vriendje ongeveer 3 maandjes pas. En ik ben vorige week erachter gekomen dat ik zwanger ben, dus ben nu ongeveer 5-6 weken zwanger. Ik dacht altijd als ik ooit zwanger zou raken ongewenst of gewenst ik zal altijd mijn kindje houden. Ik sta nog steeds achter dit besluit.
Toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben, heb ik mn vriend gelijk verteld. Die schrok natuurlijk maar wilt het wel graag houden. Daarna gelijk mn moeder vertelt. schrok ook huilend, maar staat achter mijn beslissing.
Toen heb ik mn zus vertelt, en die schrok zo erg, volgens mij haat ze me nu echt erg. Ik kreeg een hele preek over dat ik nog te jong ben. en nog zo veel van de wereld kan zien, en dat ik er spijt van ga krijgen en heel erg zwaar. En dat me vriend toch niet bij me gaat blijven enz enz alleen maar negatieve dingen.
Ik snap der wel, maar het is moeilijk om te horen.
Ze heeft me eigenlijk bang gemaakt, ik wil het kind houden maar wat als het echt zo gaat wat zei zegt. ik wil er niet alleen voor staan
Me vriend heeft het al bijna iedereen vertelt en de een reageert positief en de ander negatief.
Dus ik vertelde me vriend over wat me zus zei. En hij reageerde er negatief erop.. Hij zei dat haal je het toch weg.. Ik zeg, zei ik dat dan..Ik vertel alleen wat me zus me heeft gezegd, ik dacht gelijk nou dat begint lekker.. Ik zei ik sta 100 % achter mijn besluit, waarop hij reageerde dat hij het gevoel heeft dat hij door mij is gebruikt als spermadonor.
Toen schrok ik echt, ik dacht kom ik echt zo over..
Ik weet ook niet hoe ik alles moet aanpakken, wanneer moet ik naar de dokter,wat moet ik allemaal regelen, hoe moet ik het de rest vertellen..Ik durf mn vader echt niet te zeggen, ik ben zo bang.. Mn hoofd zit zo vol dat ik niet kan nadenken..
Ben zo verdrietig en wilde graag even mn verhaal kwijt
woensdag 28 december 2011 om 08:05
Gefeliciteerd!
Ik ben vooral benieuwd naar de relatie tussen jouw vriend en jij.
Mijn kindje slaapt na 14 maanden nog niet alle nachten aan een stuk door. Ik vind dat vermoeiend en ben blij dat ik het niet alleen hoef te doen.
Alles is te doen. De vraag is of je daarvoor kiest. En als jij een keuze maakt dan hoort die gerespecteerd te worden.
succes!
Ik ben vooral benieuwd naar de relatie tussen jouw vriend en jij.
Mijn kindje slaapt na 14 maanden nog niet alle nachten aan een stuk door. Ik vind dat vermoeiend en ben blij dat ik het niet alleen hoef te doen.
Alles is te doen. De vraag is of je daarvoor kiest. En als jij een keuze maakt dan hoort die gerespecteerd te worden.
succes!
woensdag 28 december 2011 om 09:35
Tegenwoordig krijg je vaak al rond de acht weken een echo, dus die verloskundige kan je nu al bellen. Daarvoor vindt de intake plaats en moet je ook bloed laten prikken. Foliumzuur zou ik nu zeker nog gaan slikken.
Wat je zus heeft gezegd kan echt niet, ik zou òf een stevig gesprek met haar voeren of haar in haar sop laten gaarkoken.
Verder: praat met je vriend. Of je nu wel of niet samen blijft. Je moet het er gewoon over hebben, wat jullie rol wordt en hoe je dingen gaat regelen.
Wat je zus heeft gezegd kan echt niet, ik zou òf een stevig gesprek met haar voeren of haar in haar sop laten gaarkoken.
Verder: praat met je vriend. Of je nu wel of niet samen blijft. Je moet het er gewoon over hebben, wat jullie rol wordt en hoe je dingen gaat regelen.
woensdag 28 december 2011 om 10:52
Hoi susie,
Leuk, je loopt precies een maand achter op mij. Jou baby zal dus eind augustus geboren worden (de mijne namelijk eind juli).
Je kunt nu al met de verloskundige bellen. Is wel verstandig want ze kunnen je echt ook veel vertellen over alle practische zaken en als je een goeie treft ook over de emoties die bij een (geplande of ongeplande) zwangerschap horen. Hier heb je je eerste afspraak rond 8 weken, termijn echo met tien weken.
Dan gaan ze kijken hoe ver je precies bent en wordt de uitgerekende datum definitief vastgelegd (hoewel maar 4% ook op de uitgerekende datum bevalt).
Als je vriend er bij betrokken wil blijven, is het erg leuk als hij met je meegaat. Dan gaat het voor hem ook wat meer leven. En er zijn ook vragen bv over ziektes in de familie die aan beide ouders gesteld worden.
En zoals al gezegd, ga foliumzuur of een speciale multivitamine voor zwangere vrouwen slikken. En verder gezond leven, niet drinken, roken, drugs ed. Maar dat wist je vast al.
En je zus draait waarschijnlijk wel weer bij.....is ze ouder of jonger dan jij? Ben jij haar grote voorbeeld en doe je nu iets wat zij niet kan volgen? Of ben je haar kleine zusje en had zij de eerste moeten zijn? Kan je moeder een bemiddelende rol spelen tussen jullie? Want een lieve zus verliezen is wel heel erg jammer.......hoewel het me ook niet zou verbazen als zij als eerste op kraambezoek komt met een reuzenknuffel.
Leuk, je loopt precies een maand achter op mij. Jou baby zal dus eind augustus geboren worden (de mijne namelijk eind juli).
Je kunt nu al met de verloskundige bellen. Is wel verstandig want ze kunnen je echt ook veel vertellen over alle practische zaken en als je een goeie treft ook over de emoties die bij een (geplande of ongeplande) zwangerschap horen. Hier heb je je eerste afspraak rond 8 weken, termijn echo met tien weken.
Dan gaan ze kijken hoe ver je precies bent en wordt de uitgerekende datum definitief vastgelegd (hoewel maar 4% ook op de uitgerekende datum bevalt).
Als je vriend er bij betrokken wil blijven, is het erg leuk als hij met je meegaat. Dan gaat het voor hem ook wat meer leven. En er zijn ook vragen bv over ziektes in de familie die aan beide ouders gesteld worden.
En zoals al gezegd, ga foliumzuur of een speciale multivitamine voor zwangere vrouwen slikken. En verder gezond leven, niet drinken, roken, drugs ed. Maar dat wist je vast al.
En je zus draait waarschijnlijk wel weer bij.....is ze ouder of jonger dan jij? Ben jij haar grote voorbeeld en doe je nu iets wat zij niet kan volgen? Of ben je haar kleine zusje en had zij de eerste moeten zijn? Kan je moeder een bemiddelende rol spelen tussen jullie? Want een lieve zus verliezen is wel heel erg jammer.......hoewel het me ook niet zou verbazen als zij als eerste op kraambezoek komt met een reuzenknuffel.
maandag 6 februari 2012 om 11:38
Hallo,
Deze topic is al van een tijdje geleden, maar ik wou toch even reageren.
Eén ding snap ik om te beginnen al niet zo goed. Je schrijft dat je 24 bent. Dat is toch helemaal niet zo jong om kinderen te hebben ?
Verder is het heel normaal dat je zo van slag bent door je zus. Haar reactie was dan ook totaal misplaatst en abnormaal. Misschien zit zij zelf wel met (onbewuste?) problemen. Doordat je je dit alles zo hebt aangetrokken, ben je misschien onbedoeld bot overgekomen bij je vriend. Ik kan zijn reactie wel begrijpen, dat je hem hebt 'gebruikt' als spermadonor. Probeer je eens in te leven in zijn situatie ... hij heeft het al tegen een boel mensen gezegd, dit betekent misschien dat hij er al mee in het reine was, meer zelfs, misschien was hij wel blij. Wanneer hij dan telkens merkt dat jij twijfelt, moet dit gewoon pijn doen. Commentaar van je zus is in zijn ogen dan voldoende om jou te doen twijfelen aan je liefde voor hem.
Ik weet het niet hoor, maar je relatie is jouw zaak, en niet die van iemand anders. Jouw zus is je familie, maar zij mag haar niet bemoeien met zoiets belangrijks. Respecteer je grenzen !
Hopelijk heb je intussen de voor jou juiste beslissing genomen.
Groetjes
Deze topic is al van een tijdje geleden, maar ik wou toch even reageren.
Eén ding snap ik om te beginnen al niet zo goed. Je schrijft dat je 24 bent. Dat is toch helemaal niet zo jong om kinderen te hebben ?
Verder is het heel normaal dat je zo van slag bent door je zus. Haar reactie was dan ook totaal misplaatst en abnormaal. Misschien zit zij zelf wel met (onbewuste?) problemen. Doordat je je dit alles zo hebt aangetrokken, ben je misschien onbedoeld bot overgekomen bij je vriend. Ik kan zijn reactie wel begrijpen, dat je hem hebt 'gebruikt' als spermadonor. Probeer je eens in te leven in zijn situatie ... hij heeft het al tegen een boel mensen gezegd, dit betekent misschien dat hij er al mee in het reine was, meer zelfs, misschien was hij wel blij. Wanneer hij dan telkens merkt dat jij twijfelt, moet dit gewoon pijn doen. Commentaar van je zus is in zijn ogen dan voldoende om jou te doen twijfelen aan je liefde voor hem.
Ik weet het niet hoor, maar je relatie is jouw zaak, en niet die van iemand anders. Jouw zus is je familie, maar zij mag haar niet bemoeien met zoiets belangrijks. Respecteer je grenzen !
Hopelijk heb je intussen de voor jou juiste beslissing genomen.
Groetjes
