Zwanger
alle pijlers
Zwanger en Twijfels
donderdag 1 augustus 2013 om 00:22
Ik ben nu 7 weken zwanger, samen met mijn partner heb ik een geweldige dochter die super opgroeit. Ze is nu 2 en een half en mag in september naar de peuterspeelzaal.
Ik twijfel echter als een tweede een slimme keuze is vanwege mijn psychische stabiliteit. Ik loop op dit moment onder de behandeling bij de psychiater, of in ieder geval we zijn net begonnen, en hij is nog bezig met een diagnose stellen. Hij vermoed dat ik autistisch ben.
Ik ben alleen bang dat een tweede kind iets is wat ik en mijn partner niet klaar voor zijn.. ja ik weet dat die realisatie iets te laat komt. Alleen het is moeilijk voor je in te zien hoe iets gaat gebeuren tot het gebeurt.
Op een dag functioneer ik prima. Mijn dochter krijg drie keer per dag te eten (+fruit), we spelen samen, iedere dag schone kleren, alleen alles word binnenhuis uitgevoerd, ik voel me snel onveilig buitenshuis met veel prikkels.
We hebben gelukkig een grote tuin wat ons veel mogelijkheden thuis bied om dingen te ondernemen, dat scheelt wel.
Er komen ook dagen voor dat ik minder functioneer, de basisbehoeftes worden alsnog voldaan alleen ik zit dan niet in mijn vel, het huishouden word dan niet gedaan, en in plaats van samen spelen knuffelen we een hoop op de bank omdat ik gewoon een mindere dag heb.
In september moet mijn dochter naar de peuterspeelzaal, dat moet gewoon. Ik moet mijzelf psychisch hier helemaal voor inzetten. Op slechte en goede dagen is dit iets wat ik gewoon moet doen, en ik vertrouw eigenlijk ook wel dat het zal gaan, alleen met moeite.
Mijn partner wilt dolgraag een tweede, en ik ook. Alleen iets in mijn hart zegt gewoon dat ik dat niet aankan. Als ik mijn dochter naar de peuterspeelzaal moet brengen dan lijkt het me heel moeilijk om ook uiteindelijk met een huilende baby te zitten, of dit hoogzwanger te moeten doen.
Mijn partner is er voor om een plan te maken, op de dagen dat ik het niet aan kan werkt hij thuis, brengt hij het haar naar de peuterspeelzaal, als het in het begin moeilijk is op de dagen dat kind een naar de peuterspeelzaal gaat kind 2 naar de kdv voor rust.
Deels brengen de hormonen mij in paniek. Voordat ik zwanger was kon ik alles gewoon hebben, was ik nooit bang voor de toekomst. Als er iets moeilijk was met mijn dochter pakte ik dat met mijn eigen tempo aan - we gingen alsnog samen zwemmen en prive dingen doen met zijn tweetjes maar op mijn tempo..
Ik ben gewoon bang dat ik als het niet aankan dat ik helemaal heb gefaalt. Dat heb ik dan ook. Met een dochter kan ik haar naar de oppas brengen, met een dochter kan ik af en toe naar oma gaan. Alleen met twee word alles drukker, en moeilijker.
Ik weet niet meer wat mijn hormonen zijn, en waar ik begin rationeel na te denken. De ene dag ben ik overtuigd dat ik alles aankan, en de ene dag zak ik weg..
Ik weet het gewoon even niet meer.
Ik twijfel echter als een tweede een slimme keuze is vanwege mijn psychische stabiliteit. Ik loop op dit moment onder de behandeling bij de psychiater, of in ieder geval we zijn net begonnen, en hij is nog bezig met een diagnose stellen. Hij vermoed dat ik autistisch ben.
Ik ben alleen bang dat een tweede kind iets is wat ik en mijn partner niet klaar voor zijn.. ja ik weet dat die realisatie iets te laat komt. Alleen het is moeilijk voor je in te zien hoe iets gaat gebeuren tot het gebeurt.
Op een dag functioneer ik prima. Mijn dochter krijg drie keer per dag te eten (+fruit), we spelen samen, iedere dag schone kleren, alleen alles word binnenhuis uitgevoerd, ik voel me snel onveilig buitenshuis met veel prikkels.
We hebben gelukkig een grote tuin wat ons veel mogelijkheden thuis bied om dingen te ondernemen, dat scheelt wel.
Er komen ook dagen voor dat ik minder functioneer, de basisbehoeftes worden alsnog voldaan alleen ik zit dan niet in mijn vel, het huishouden word dan niet gedaan, en in plaats van samen spelen knuffelen we een hoop op de bank omdat ik gewoon een mindere dag heb.
In september moet mijn dochter naar de peuterspeelzaal, dat moet gewoon. Ik moet mijzelf psychisch hier helemaal voor inzetten. Op slechte en goede dagen is dit iets wat ik gewoon moet doen, en ik vertrouw eigenlijk ook wel dat het zal gaan, alleen met moeite.
Mijn partner wilt dolgraag een tweede, en ik ook. Alleen iets in mijn hart zegt gewoon dat ik dat niet aankan. Als ik mijn dochter naar de peuterspeelzaal moet brengen dan lijkt het me heel moeilijk om ook uiteindelijk met een huilende baby te zitten, of dit hoogzwanger te moeten doen.
Mijn partner is er voor om een plan te maken, op de dagen dat ik het niet aan kan werkt hij thuis, brengt hij het haar naar de peuterspeelzaal, als het in het begin moeilijk is op de dagen dat kind een naar de peuterspeelzaal gaat kind 2 naar de kdv voor rust.
Deels brengen de hormonen mij in paniek. Voordat ik zwanger was kon ik alles gewoon hebben, was ik nooit bang voor de toekomst. Als er iets moeilijk was met mijn dochter pakte ik dat met mijn eigen tempo aan - we gingen alsnog samen zwemmen en prive dingen doen met zijn tweetjes maar op mijn tempo..
Ik ben gewoon bang dat ik als het niet aankan dat ik helemaal heb gefaalt. Dat heb ik dan ook. Met een dochter kan ik haar naar de oppas brengen, met een dochter kan ik af en toe naar oma gaan. Alleen met twee word alles drukker, en moeilijker.
Ik weet niet meer wat mijn hormonen zijn, en waar ik begin rationeel na te denken. De ene dag ben ik overtuigd dat ik alles aankan, en de ene dag zak ik weg..
Ik weet het gewoon even niet meer.
donderdag 1 augustus 2013 om 12:37
Ik vind juist dat al die kindvrouwtjes hun mening op een hinderlijke manier opdringen en keer op keer op keer. Die blijven ook maar doorzeuren over hun mening. Newsflash: dit is 'n forum. Een forum kan alleen bestaan als er discussie is. Als mensen alleen maar met elkaar meelullen is het snel gedaan met de forumpret.
Een onderwerp waar iedereen het je mening eens is, boeit toch niet?
Een onderwerp waar iedereen het je mening eens is, boeit toch niet?
donderdag 1 augustus 2013 om 12:47
quote:uiltje87 schreef op 01 augustus 2013 @ 12:43:
@ dubbeltje 4
Maar elninjoo zegt het wel erg vaak, 1 keer zeggen en het advies komt ook wel aan.....
Of is het goed om je mening persee op te dringen?
Je kan toch niet de wereld verbeteren met een mening?Je wou zeggen dat de pro-kind adviezen slechts één keer worden gegeven?
@ dubbeltje 4
Maar elninjoo zegt het wel erg vaak, 1 keer zeggen en het advies komt ook wel aan.....
Of is het goed om je mening persee op te dringen?
Je kan toch niet de wereld verbeteren met een mening?Je wou zeggen dat de pro-kind adviezen slechts één keer worden gegeven?
donderdag 1 augustus 2013 om 12:47
quote:dubbeltje4 schreef op 01 augustus 2013 @ 12:27:
[...]
Ik ben het helemaal met je eens hoor Elninjoo, een beetje tegenwicht is nooit weg. Al die hoezeeverhalen over kinderen hebben en krijgen gaan meestal totdat het kind een jaar of 12 is. Daarna kan het een heel ander verhaal worden. Ik zeg met nadruk kan he, hoeft dus niet. Maar ja dan hoor je die geweldige moeders met hun grandioze kinderen niet meer.
En om in hun zelfvoldane bel te kunnen blijven zitten, zeggen ze dan maar dat het die ouders hun eigen schuld wel zal zijn als het fout loopt met hun kinderen. Want ach, werkeloosheid, scheiding, ziekte, psychische aandoeningen dat overkomt toch altijd een ander?
Als je het forum leest, dan begint de ellende nog veel eerder.
Kleuters die aan één stuk door kletsen, dreumessen die aan het been van hun moeder hangen, babies die niet slapen of heel veel huilen. Veel moeders luchten hier hun hart over waar ze tegenaan lopen.
En voor iemand als TO, snel overprikkeld en onder behandeling bij een psychiater, kun je je afvragen of haar gesteldheid en haar behandeltraject samengaan met 2 kleine kinderen.
Mijn man is ook heel snel overprikkeld en ik zie wat dat met hem doet. Dat zijn serieuze zorgen en serieuze problemen waar je dan mee te maken hebt. In die zin vind ik de twijfels van TO veel verder gaan dan alleen maar koudwatervrees en hormonen omdat ze nu weer zwanger is. TO is geen doorsnee moeder en heeft psychische problemen. Ze geeft aan dat ze 1 kind al moeilijk vindt en dat ze zoveel mogelijks buitenshuis vermijdt. Dat is al geen normale situatie.
[...]
Ik ben het helemaal met je eens hoor Elninjoo, een beetje tegenwicht is nooit weg. Al die hoezeeverhalen over kinderen hebben en krijgen gaan meestal totdat het kind een jaar of 12 is. Daarna kan het een heel ander verhaal worden. Ik zeg met nadruk kan he, hoeft dus niet. Maar ja dan hoor je die geweldige moeders met hun grandioze kinderen niet meer.
En om in hun zelfvoldane bel te kunnen blijven zitten, zeggen ze dan maar dat het die ouders hun eigen schuld wel zal zijn als het fout loopt met hun kinderen. Want ach, werkeloosheid, scheiding, ziekte, psychische aandoeningen dat overkomt toch altijd een ander?
Als je het forum leest, dan begint de ellende nog veel eerder.
Kleuters die aan één stuk door kletsen, dreumessen die aan het been van hun moeder hangen, babies die niet slapen of heel veel huilen. Veel moeders luchten hier hun hart over waar ze tegenaan lopen.
En voor iemand als TO, snel overprikkeld en onder behandeling bij een psychiater, kun je je afvragen of haar gesteldheid en haar behandeltraject samengaan met 2 kleine kinderen.
Mijn man is ook heel snel overprikkeld en ik zie wat dat met hem doet. Dat zijn serieuze zorgen en serieuze problemen waar je dan mee te maken hebt. In die zin vind ik de twijfels van TO veel verder gaan dan alleen maar koudwatervrees en hormonen omdat ze nu weer zwanger is. TO is geen doorsnee moeder en heeft psychische problemen. Ze geeft aan dat ze 1 kind al moeilijk vindt en dat ze zoveel mogelijks buitenshuis vermijdt. Dat is al geen normale situatie.
donderdag 1 augustus 2013 om 12:48
quote:uiltje87 schreef op 01 augustus 2013 @ 12:43:
@ dubbeltje 4
Maar elninjoo zegt het wel erg vaak, 1 keer zeggen en het advies komt ook wel aan.....
Of is het goed om je mening persee op te dringen?
Je kan toch niet de wereld verbeteren met een mening?Elninjoo zal het wel nodig vinden. Vrouwen met rammelende eierstokken en gierende hormonen kunnen erg hardleers zijn namelijk.
@ dubbeltje 4
Maar elninjoo zegt het wel erg vaak, 1 keer zeggen en het advies komt ook wel aan.....
Of is het goed om je mening persee op te dringen?
Je kan toch niet de wereld verbeteren met een mening?Elninjoo zal het wel nodig vinden. Vrouwen met rammelende eierstokken en gierende hormonen kunnen erg hardleers zijn namelijk.
donderdag 1 augustus 2013 om 12:54
quote:elninjoo schreef op 01 augustus 2013 @ 12:47:
[...]
Je wou zeggen dat de pro-kind adviezen slechts één keer worden gegeven?
Nee, maar ik vind adviezen erg vaak in 1 topic, lees maar terug. Ik vind het beetje dwingend.
Denk je dat het bij meerdere keren zeggen beter aankomt? Juist niet.
Je hebt je punt gemaakt,
[...]
Je wou zeggen dat de pro-kind adviezen slechts één keer worden gegeven?
Nee, maar ik vind adviezen erg vaak in 1 topic, lees maar terug. Ik vind het beetje dwingend.
Denk je dat het bij meerdere keren zeggen beter aankomt? Juist niet.
Je hebt je punt gemaakt,
donderdag 1 augustus 2013 om 12:56
quote:kim-jong-un schreef op 01 augustus 2013 @ 12:30:
Elninjoo, wat dring jij op een vervelende manier jou mening op zeg. Jij houdt niet van kinderen maar jij bent duidelijk in de minderheid (gelukkig) dus ga dan fijn reageren op andere topics. Wat Wilders met de Islam heeft heb jij met kinderen. Word er moe van dat je telkens al die topics vervuild. Je advies komt toch niet aan.En jij vindt dat we jouw mening serieus moeten nemen? Iemand die als nickname een dictator kiest van de meest repressieve regering ter wereld??
Elninjoo, wat dring jij op een vervelende manier jou mening op zeg. Jij houdt niet van kinderen maar jij bent duidelijk in de minderheid (gelukkig) dus ga dan fijn reageren op andere topics. Wat Wilders met de Islam heeft heb jij met kinderen. Word er moe van dat je telkens al die topics vervuild. Je advies komt toch niet aan.En jij vindt dat we jouw mening serieus moeten nemen? Iemand die als nickname een dictator kiest van de meest repressieve regering ter wereld??
donderdag 1 augustus 2013 om 12:57
quote:dubbeltje4 schreef op 01 augustus 2013 @ 12:48:
[...]
Elninjoo zal het wel nodig vinden. Vrouwen met rammelende eierstokken en gierende hormonen kunnen erg hardleers zijn namelijk.Ik zou dan denken geef mijn mening klaar basta;) en tja als iemand een fout begaat, kan je ze echt niet voor zijn om het 10 keer te zeggen.
[...]
Elninjoo zal het wel nodig vinden. Vrouwen met rammelende eierstokken en gierende hormonen kunnen erg hardleers zijn namelijk.Ik zou dan denken geef mijn mening klaar basta;) en tja als iemand een fout begaat, kan je ze echt niet voor zijn om het 10 keer te zeggen.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:14
Ik ben het ook wel
Met elninjoo eens hoor en ik ben wel moeder. Een kind wordt niet groot van alleen maar liefde. Ik krijg na het lezen van de op het idee dat to nu door psychische problemen al niet de moeder kan zijn voor haar dochter die ze graag zou willen zijn moet je nagaan als er straks nog een baby bij komt ...
Met elninjoo eens hoor en ik ben wel moeder. Een kind wordt niet groot van alleen maar liefde. Ik krijg na het lezen van de op het idee dat to nu door psychische problemen al niet de moeder kan zijn voor haar dochter die ze graag zou willen zijn moet je nagaan als er straks nog een baby bij komt ...
donderdag 1 augustus 2013 om 13:16
quote:boekenlegger0 schreef op 01 augustus 2013 @ 13:14:
Je eerste kind gaat over een tijdje naar school en wil misschien bij andere kinderen spelen. Kun jij het opbrengen om kind van en naar school/speelafspraken te brengen?En dat niet alleen, ze zal er ook tegen moeten kunnen dat haar kind zelf vriendjes mee naar huis neemt die komen spelen. Met 'n 2e kind erbij is dat dus keer 2. Bij 1 kind heb je de dagen dat ze op 'n ander speelt tenminste nog rust en tijd voor jezelf.
Je eerste kind gaat over een tijdje naar school en wil misschien bij andere kinderen spelen. Kun jij het opbrengen om kind van en naar school/speelafspraken te brengen?En dat niet alleen, ze zal er ook tegen moeten kunnen dat haar kind zelf vriendjes mee naar huis neemt die komen spelen. Met 'n 2e kind erbij is dat dus keer 2. Bij 1 kind heb je de dagen dat ze op 'n ander speelt tenminste nog rust en tijd voor jezelf.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:18
quote:elninjoo schreef op 01 augustus 2013 @ 13:16:
[...]
En dat niet alleen, ze zal er ook tegen moeten kunnen dat haar kind zelf vriendjes mee naar huis neemt die komen spelen. Met 'n 2e kind erbij is dat dus keer 2. Bij 1 kind heb je de dagen dat ze op 'n ander speelt tenminste nog rust en tijd voor jezelf.Dat is ook zo, maar daar ben je zelf bij. Dat is niet verplicht natuurlijk. Dat kan ook op dagen dat papa thuis is.
[...]
En dat niet alleen, ze zal er ook tegen moeten kunnen dat haar kind zelf vriendjes mee naar huis neemt die komen spelen. Met 'n 2e kind erbij is dat dus keer 2. Bij 1 kind heb je de dagen dat ze op 'n ander speelt tenminste nog rust en tijd voor jezelf.Dat is ook zo, maar daar ben je zelf bij. Dat is niet verplicht natuurlijk. Dat kan ook op dagen dat papa thuis is.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:37
quote:boekenlegger0 schreef op 01 augustus 2013 @ 13:17:
Ik ben niet perse voor of tegen abortus. Misschien is het wel in het belang van je dochter dat er geen tweede kind komt.
Hoe moet ik dat lezen: niet perse voor of tegen abortus zijn?
In het geval van TO pleit ik er voor een abortus te doen. De zwangerschap is nu nog vrij pril.
Daarna gaan overleggen met haar man of een tweede kind op termijn haalbaar en wenselijk is.
Misschien kan er gewerkt worden aan haar problemen en is een tweede kind in de toekomst wel mogelijk. Maar nu nog niet, dat is duidelijk toch?
Ik ben niet perse voor of tegen abortus. Misschien is het wel in het belang van je dochter dat er geen tweede kind komt.
Hoe moet ik dat lezen: niet perse voor of tegen abortus zijn?
In het geval van TO pleit ik er voor een abortus te doen. De zwangerschap is nu nog vrij pril.
Daarna gaan overleggen met haar man of een tweede kind op termijn haalbaar en wenselijk is.
Misschien kan er gewerkt worden aan haar problemen en is een tweede kind in de toekomst wel mogelijk. Maar nu nog niet, dat is duidelijk toch?
donderdag 1 augustus 2013 om 13:43
To ik zou het bij een kindje houden als ik je verhaal lees, je kunt deze net hebben en deze is gezond, wat jij bied aan dit kind vind ik minimaal , ze voelt jouw angsten en stemmingen wel hoor en bovendien moet een kind elke dag lekker de deur uit.
Stel, je man valt weg of je tweede kind is niet gezond en jij kan het niet aan? Wat dan ?
Geniet van je kindje en bied het alle liefde verzorging die je wel aankunt, ti's al een hele taak en verantwoordelijkheid om 1 kind goed af te leveren in de maatschappij.
Stel, je man valt weg of je tweede kind is niet gezond en jij kan het niet aan? Wat dan ?
Geniet van je kindje en bied het alle liefde verzorging die je wel aankunt, ti's al een hele taak en verantwoordelijkheid om 1 kind goed af te leveren in de maatschappij.
donderdag 1 augustus 2013 om 13:46
quote:3wieler schreef op 01 augustus 2013 @ 13:40:
Pfoe, moeilijk hoor. Ik vind eigenlijk dat je nu je zwanger bent, geheel bewust, je het eigenlijk niet kunt maken om voor een abortus te gaan.
Waarom niet? Mocht ze nu opeens het licht zien is dat beter dan zometeen instorten omdat ze het met 2 niet aan kan.
Er was hier een aantal maanden terug trouwens nog 'n topic van een vrouw die bewust zwanger was geworden maar er uiteindelijk toch niet mee door ging. Weet niet of dat topic nog teruggevonden kan worden?
Pfoe, moeilijk hoor. Ik vind eigenlijk dat je nu je zwanger bent, geheel bewust, je het eigenlijk niet kunt maken om voor een abortus te gaan.
Waarom niet? Mocht ze nu opeens het licht zien is dat beter dan zometeen instorten omdat ze het met 2 niet aan kan.
Er was hier een aantal maanden terug trouwens nog 'n topic van een vrouw die bewust zwanger was geworden maar er uiteindelijk toch niet mee door ging. Weet niet of dat topic nog teruggevonden kan worden?
donderdag 1 augustus 2013 om 13:52
donderdag 1 augustus 2013 om 13:56
quote:elninjoo schreef op 01 augustus 2013 @ 13:46:
[...]
Waarom niet? Mocht ze nu opeens het licht zien is dat beter dan zometeen instorten omdat ze het met 2 niet aan kan.
Er was hier een aantal maanden terug trouwens nog 'n topic van een vrouw die bewust zwanger was geworden maar er uiteindelijk toch niet mee door ging. Weet niet of dat topic nog teruggevonden kan worden?
Ik heb dat topic meegekregen en ja, dat vond ik ook behoorlijk schokkend.
Waarom het tegen mijn gevoel ingaat is dat er wederom bewust voor een zwnagerschap is gekozen. Ik begrijp echt wel dat wanneer je daadwerkelijk zwanger bent het pas echt tot je kan doordringen wat dat zwanger zijn nu werelijk inhoudt maar ik vind niet dat het ongeboren kind/vrucht hier de dupe van moet zijn.
En ik realiseer me ook wel dat wanneer dit niet goed uitpakt het kind evengoed de dupe ervan wordt maar jee, bedenk dat nu voordat je zwanger bent.
To heeft al ervaring hoe het is met 1 kind, waarom dan toch voor die 2e gaan?
[...]
Waarom niet? Mocht ze nu opeens het licht zien is dat beter dan zometeen instorten omdat ze het met 2 niet aan kan.
Er was hier een aantal maanden terug trouwens nog 'n topic van een vrouw die bewust zwanger was geworden maar er uiteindelijk toch niet mee door ging. Weet niet of dat topic nog teruggevonden kan worden?
Ik heb dat topic meegekregen en ja, dat vond ik ook behoorlijk schokkend.
Waarom het tegen mijn gevoel ingaat is dat er wederom bewust voor een zwnagerschap is gekozen. Ik begrijp echt wel dat wanneer je daadwerkelijk zwanger bent het pas echt tot je kan doordringen wat dat zwanger zijn nu werelijk inhoudt maar ik vind niet dat het ongeboren kind/vrucht hier de dupe van moet zijn.
En ik realiseer me ook wel dat wanneer dit niet goed uitpakt het kind evengoed de dupe ervan wordt maar jee, bedenk dat nu voordat je zwanger bent.
To heeft al ervaring hoe het is met 1 kind, waarom dan toch voor die 2e gaan?
donderdag 1 augustus 2013 om 13:57
Ja, het verdiend geen schoonheidsprijs en ik ben ook voor beter voorkomen dan genezen, maar beter nu nog ingrijpen dan jarenlang geestelijk instorten. Dat komt die eerste ook niet ten goede tenslotte als mama het grootste deel van de tijd over de rooie is.
Bovendien relaties worden bij bosjes verbroken. Is de man van TO iemand die dan fulltime de kinderen bij zich laat wonen, of zou die er TO mee laten zitten?
Bovendien relaties worden bij bosjes verbroken. Is de man van TO iemand die dan fulltime de kinderen bij zich laat wonen, of zou die er TO mee laten zitten?
donderdag 1 augustus 2013 om 13:59
quote:3wieler schreef op 01 augustus 2013 @ 13:56:
[...]
Ik heb dat topic meegekregen en ja, dat vond ik ook behoorlijk schokkend.
Waarom het tegen mijn gevoel ingaat is dat er wederom bewust voor een zwnagerschap is gekozen. Ik begrijp echt wel dat wanneer je daadwerkelijk zwanger bent het pas echt tot je kan doordringen wat dat zwanger zijn nu werelijk inhoudt maar ik vind niet dat het ongeboren kind/vrucht hier de dupe van moet zijn.
En ik realiseer me ook wel dat wanneer dit niet goed uitpakt het kind evengoed de dupe ervan wordt maar jee, bedenk dat nu voordat je zwanger bent.
Een ongeboren kind heeft nog geen bewustzijn, dus die wordt niet de dupe van 'n abortus. Leven is hoe dan ook zwaarder. En moeten leven met 'n moeder die de drukte niet aan kan vast helemaal.
[...]
Ik heb dat topic meegekregen en ja, dat vond ik ook behoorlijk schokkend.
Waarom het tegen mijn gevoel ingaat is dat er wederom bewust voor een zwnagerschap is gekozen. Ik begrijp echt wel dat wanneer je daadwerkelijk zwanger bent het pas echt tot je kan doordringen wat dat zwanger zijn nu werelijk inhoudt maar ik vind niet dat het ongeboren kind/vrucht hier de dupe van moet zijn.
En ik realiseer me ook wel dat wanneer dit niet goed uitpakt het kind evengoed de dupe ervan wordt maar jee, bedenk dat nu voordat je zwanger bent.
Een ongeboren kind heeft nog geen bewustzijn, dus die wordt niet de dupe van 'n abortus. Leven is hoe dan ook zwaarder. En moeten leven met 'n moeder die de drukte niet aan kan vast helemaal.
donderdag 1 augustus 2013 om 14:00
Zo. Wat een hoop reacties... on andere wat aparte
Met deze dingen worden al met de psychiater gepraat.. ik heb tijdelijk oxazepam voor het feit dat ik soms gewoon in paniek raak alleen om de twijfels.
Het is niet dat we alle dagen thuis zitten hoor, alleen dat vergt gewoon meer planning. Mijn dochter en ik gaan nogsteeds naar de speeltuin hier om de hoek. We komen vaak bij mijn neef en zijn zoon op bezoek. Iedere weekend gaan we ook met zijn alle weg.. dus of naar de dierentuin (jaarkaart), of speeltuin, of ergens binnen wat doen.
Peuterspeelzaal zal gewoon wennen zijn, het is aanpassen aan een nieuw ritme en daar heb ik moeite mee, alleen ik ben gewoon iets teveel bezig met het wat als: wat als ik mijn dochter aan het aankleden ben en de baby krijgt meteen honger, wat als me het teveel word.
Ik weet gewoon niet tot waar aan toe hormonen op dit moment mij in paniek sturen of als het echt iets is wat ik op dit moment niet aan kan. De twee uit elkaar halen is best moeilijk op dit moment.
Mijn dochter nu is best makkelijk, eigenlijk vanaf dag een al. Heel veel mensen zeggen ook dat de tweede nooit zo makkelijk gaat zijn als mijn eerste, en dat maakt het natuurlijk ook wel een beetje eng.
Dronk als baby goed, huilde weinig, speelde goed. Als peuter is ze lekker actief, slim. Houd van puzzelen en boekjes. Liedjes zingen vind ze heerlijk. Kan ook goed alleen spelen als het nodig is.
Ik kom zelf uit een gezin van gescheidde ouders, en ik ben ook van mening dat mijn ouders nooit drie kinderen hadden moeten hebben. Een of twee dat hadden ze wel aan moeten kunnen...
In dezelfde situatie wil ik gewoon niet zitten.. ik wil samen een gelukkig gezin hebben, alleen een tweede voelt voor mij een spel met moeilijkheidsgraad elite op dit moment, terwijl ik misschien meestal easy of medium zo spelen. Sorry voor de aparte vergelijking.
Met deze dingen worden al met de psychiater gepraat.. ik heb tijdelijk oxazepam voor het feit dat ik soms gewoon in paniek raak alleen om de twijfels.
Het is niet dat we alle dagen thuis zitten hoor, alleen dat vergt gewoon meer planning. Mijn dochter en ik gaan nogsteeds naar de speeltuin hier om de hoek. We komen vaak bij mijn neef en zijn zoon op bezoek. Iedere weekend gaan we ook met zijn alle weg.. dus of naar de dierentuin (jaarkaart), of speeltuin, of ergens binnen wat doen.
Peuterspeelzaal zal gewoon wennen zijn, het is aanpassen aan een nieuw ritme en daar heb ik moeite mee, alleen ik ben gewoon iets teveel bezig met het wat als: wat als ik mijn dochter aan het aankleden ben en de baby krijgt meteen honger, wat als me het teveel word.
Ik weet gewoon niet tot waar aan toe hormonen op dit moment mij in paniek sturen of als het echt iets is wat ik op dit moment niet aan kan. De twee uit elkaar halen is best moeilijk op dit moment.
Mijn dochter nu is best makkelijk, eigenlijk vanaf dag een al. Heel veel mensen zeggen ook dat de tweede nooit zo makkelijk gaat zijn als mijn eerste, en dat maakt het natuurlijk ook wel een beetje eng.
Dronk als baby goed, huilde weinig, speelde goed. Als peuter is ze lekker actief, slim. Houd van puzzelen en boekjes. Liedjes zingen vind ze heerlijk. Kan ook goed alleen spelen als het nodig is.
Ik kom zelf uit een gezin van gescheidde ouders, en ik ben ook van mening dat mijn ouders nooit drie kinderen hadden moeten hebben. Een of twee dat hadden ze wel aan moeten kunnen...
In dezelfde situatie wil ik gewoon niet zitten.. ik wil samen een gelukkig gezin hebben, alleen een tweede voelt voor mij een spel met moeilijkheidsgraad elite op dit moment, terwijl ik misschien meestal easy of medium zo spelen. Sorry voor de aparte vergelijking.
donderdag 1 augustus 2013 om 14:01
quote:malube schreef op 01 augustus 2013 @ 13:52:
Natuurlijk kun je dat niet maken. Abortus is geen anticonceptiemiddel als je even het gevoel hebt het niet aan te kunnen? Lekker makkelijk, we willen graag een 2e, neuken, zwanger. Oh nee, maar ik denk toch dat ik het niet aan kan.
Omgekeerde wereld.Waarom kan dat niet? Aan wie moet ze verantwoording afleggen? Toch niet aan de geaborteerde foetus wel? Of moet ze zich verantwoorden naar jou? Omdat jij met je domineesvingertje staat te wijzen? Als je echt van kinderen houdt is het soms beter ze niet geboren te laten worden. Vooral als je het idee hebt ze niet op een verantwoorde en goede manier groot te kunnen brengen. Getuigt van heel wat meer liefde, dan maar "geboren te laten worden, omdat het er nu eenmaal zit."
Natuurlijk kun je dat niet maken. Abortus is geen anticonceptiemiddel als je even het gevoel hebt het niet aan te kunnen? Lekker makkelijk, we willen graag een 2e, neuken, zwanger. Oh nee, maar ik denk toch dat ik het niet aan kan.
Omgekeerde wereld.Waarom kan dat niet? Aan wie moet ze verantwoording afleggen? Toch niet aan de geaborteerde foetus wel? Of moet ze zich verantwoorden naar jou? Omdat jij met je domineesvingertje staat te wijzen? Als je echt van kinderen houdt is het soms beter ze niet geboren te laten worden. Vooral als je het idee hebt ze niet op een verantwoorde en goede manier groot te kunnen brengen. Getuigt van heel wat meer liefde, dan maar "geboren te laten worden, omdat het er nu eenmaal zit."
donderdag 1 augustus 2013 om 14:19
quote:boekenlegger0 schreef op 01 augustus 2013 @ 13:14:
Je eerste kind gaat over een tijdje naar school en wil misschien bij andere kinderen spelen. Kun jij het opbrengen om kind van en naar school/speelafspraken te brengen?Kind 1 gaat nog niet eens naar de psz en is dus nog geen 2! Dat duurt nog 2 jaar voordat die naar school gaat. Maar het is wel iets wat erbij gaat komen op termijn. Veel meer planning, veel meer regelen, etc.
Je eerste kind gaat over een tijdje naar school en wil misschien bij andere kinderen spelen. Kun jij het opbrengen om kind van en naar school/speelafspraken te brengen?Kind 1 gaat nog niet eens naar de psz en is dus nog geen 2! Dat duurt nog 2 jaar voordat die naar school gaat. Maar het is wel iets wat erbij gaat komen op termijn. Veel meer planning, veel meer regelen, etc.
