Zwanger
alle pijlers
Zwanger maar niet gelukkig
maandag 11 maart 2013 om 17:28
Zoals uit de titel al blijkt ben ik zwanger van mijn eerste kindje maar ben ik totaal niet gelukkig, met name omdat mijn moeder niet achter de relatie met mijn vriend staat.
Een aantal jaar geleden heb ik mijn huidige vriend (leeftijdsverschil van 19 jaar) ontmoet via mijn moeder. Ze kenden elkaar al jaren geleden maar hadden elkaar jaren niet gezien. Uiteindelijk heeft hij een tijd bij ons ingewoond waardoor ik mijn vriend goed heb leren kennen (echter ten tijde dat hij bij ons inwoonde hadden we geen relatie, wel een zeer goede vriendschap). Voor de duidelijkheid mijn moeder had zelf geen relatie met deze man, totaal niet.
Goed, we bemoeien thuis niet met heel veel familie en vrienden maar toch omdat hij bij ons inwoonde waren mensen erg nieuwsgierig naar hoe de verhoudingen waren en werd er geroddeld, dat mijn moeder wat met hem had. Maar omdat ze mij ook regelmatig met hem zagen dachten ze ook dat ik wat met hem had. Ondertussen hadden we niets, maar ik begon hem wel steeds leuker te vinden. Enfin, mijn moeder ontkrachtte steeds de roddels. Nu een aantal jaren later (inmiddels woont mijn vriend al jaren opzich zelf) heb ik altijd contact met hem gehouden en zijn we een relatie begonnen en heb ik dat ook aan mijn moeder verteld.
Mijn moeder maakte direct duidelijk dat zij niet achter onze relatie staat en als ik doorzet zij de relatie met mij verbreekt. Zij is zoveel negatieve druk op ons aan te opvoeren via meerdere kanalen dat ik psychisch het niet meer trek, want hoe dan ook ze is mijn moeder maar ik wil ook mijn relatie niet opgeven alleen maar omdat mensen gekletsts hebben en ook omdat zij nu van mening is dat we allang een relatie hebben (ook toen hij nog bij ons inwoonde) en dat wij haar dus verraden hebben (wat absoluut niet zo is!!). Mijn moeder gelooft mij helaas niet en we zijn nu niet on speaking terms.
On top off that blijk ik nu ook zwanger te zijn. Mijn moeder heb ik het nog niet verteld want ik weet dat zij de pan uit zal flippen maar ook heeft ze gezegd dat ze onze kinderen nooit gaat willen ontmoeten.
Al met al geniet ik totaal dus niet van mijn relatie maar ook niet van mijn zwangerschap omdat ik mij dit totaal anders had voorgesteld. Lekker met mijn partner en familie van alles genieten en dat kan dus nu niet. Ik heb zelfs aan abortus gedacht maar wie doe ik daar nu een plezier mee? Ik ben namelijk 31 jaar en misschien krijg ik nooit meer kinderen.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Bedankt voor de reactie
Een aantal jaar geleden heb ik mijn huidige vriend (leeftijdsverschil van 19 jaar) ontmoet via mijn moeder. Ze kenden elkaar al jaren geleden maar hadden elkaar jaren niet gezien. Uiteindelijk heeft hij een tijd bij ons ingewoond waardoor ik mijn vriend goed heb leren kennen (echter ten tijde dat hij bij ons inwoonde hadden we geen relatie, wel een zeer goede vriendschap). Voor de duidelijkheid mijn moeder had zelf geen relatie met deze man, totaal niet.
Goed, we bemoeien thuis niet met heel veel familie en vrienden maar toch omdat hij bij ons inwoonde waren mensen erg nieuwsgierig naar hoe de verhoudingen waren en werd er geroddeld, dat mijn moeder wat met hem had. Maar omdat ze mij ook regelmatig met hem zagen dachten ze ook dat ik wat met hem had. Ondertussen hadden we niets, maar ik begon hem wel steeds leuker te vinden. Enfin, mijn moeder ontkrachtte steeds de roddels. Nu een aantal jaren later (inmiddels woont mijn vriend al jaren opzich zelf) heb ik altijd contact met hem gehouden en zijn we een relatie begonnen en heb ik dat ook aan mijn moeder verteld.
Mijn moeder maakte direct duidelijk dat zij niet achter onze relatie staat en als ik doorzet zij de relatie met mij verbreekt. Zij is zoveel negatieve druk op ons aan te opvoeren via meerdere kanalen dat ik psychisch het niet meer trek, want hoe dan ook ze is mijn moeder maar ik wil ook mijn relatie niet opgeven alleen maar omdat mensen gekletsts hebben en ook omdat zij nu van mening is dat we allang een relatie hebben (ook toen hij nog bij ons inwoonde) en dat wij haar dus verraden hebben (wat absoluut niet zo is!!). Mijn moeder gelooft mij helaas niet en we zijn nu niet on speaking terms.
On top off that blijk ik nu ook zwanger te zijn. Mijn moeder heb ik het nog niet verteld want ik weet dat zij de pan uit zal flippen maar ook heeft ze gezegd dat ze onze kinderen nooit gaat willen ontmoeten.
Al met al geniet ik totaal dus niet van mijn relatie maar ook niet van mijn zwangerschap omdat ik mij dit totaal anders had voorgesteld. Lekker met mijn partner en familie van alles genieten en dat kan dus nu niet. Ik heb zelfs aan abortus gedacht maar wie doe ik daar nu een plezier mee? Ik ben namelijk 31 jaar en misschien krijg ik nooit meer kinderen.
Hoe zouden jullie met deze situatie omgaan?
Bedankt voor de reactie
maandag 11 maart 2013 om 17:33
maandag 11 maart 2013 om 17:35
Ik ben daar heel zwart-wit in. Iemand die mij niet gelooft terwijl ik de zuivere waarheid spreek, die kan wat mij betreft opbokken. Of dat nou mijn moeder, zus, vriend of vriendinnen zijn dat doet er niet toe.
Als jouw relatie met jouw vriend goed is, geniet er dan van en van je zwangerschap en laat de rest barsten.
Als jouw relatie met jouw vriend goed is, geniet er dan van en van je zwangerschap en laat de rest barsten.
Huts!
maandag 11 maart 2013 om 17:36
quote:BellatrixVanDetta schreef op 11 maart 2013 @ 17:35:
Ik ben daar heel zwart-wit in. Iemand die mij niet gelooft terwijl ik de zuivere waarheid spreek, die kan wat mij betreft opbokken. Of dat nou mijn moeder, zus, vriend of vriendinnen zijn dat doet er niet toe.
Als jouw relatie met jouw vriend goed is, geniet er dan van en van je zwangerschap en laat de rest barsten.Eens.
Ik ben daar heel zwart-wit in. Iemand die mij niet gelooft terwijl ik de zuivere waarheid spreek, die kan wat mij betreft opbokken. Of dat nou mijn moeder, zus, vriend of vriendinnen zijn dat doet er niet toe.
Als jouw relatie met jouw vriend goed is, geniet er dan van en van je zwangerschap en laat de rest barsten.Eens.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
maandag 11 maart 2013 om 17:37
ik vind idd ook dat je moeder hierin veel te ver gaat. als jij 31 bent, ben je volwassen. meer dan volwassen genoeg om zelf te beslissen.
en ja, ze is je moeder, maar ze gedraagt zich dus totaal niet zo op dit moment.
als zij dreigt je band met haar te stoppen, zou ik zeggen, doe maar. zeker zolang je nog zwanger bent, je hebt genoeg aan je hoofd.
als zij dan weer bij verstand is, komt ze er vanzelf op terug.
zoniet, kun je over n jaar eens proberen of jij het nog aan wilt/kunt...
naja.. das mijn eerste gedacht hierbij. richt je op jezelf, en vooral op je baby.
de baby is belangrijker dan je moeder op dit moment.
en ja, ze is je moeder, maar ze gedraagt zich dus totaal niet zo op dit moment.
als zij dreigt je band met haar te stoppen, zou ik zeggen, doe maar. zeker zolang je nog zwanger bent, je hebt genoeg aan je hoofd.
als zij dan weer bij verstand is, komt ze er vanzelf op terug.
zoniet, kun je over n jaar eens proberen of jij het nog aan wilt/kunt...
naja.. das mijn eerste gedacht hierbij. richt je op jezelf, en vooral op je baby.
de baby is belangrijker dan je moeder op dit moment.
maandag 11 maart 2013 om 17:42
Heel vervelende situatie. Maar die reactie van je moeder zal niet uit de lucht komen vallen vermoed ik zo. Ze zal waarschijnlijk vaker haar machtswapen ingezet hebben, namelijk: emotionele chantage!
Heb een bijna soortgelijke situatie meegemaakt. En wat er verder ook de consequenties van waren, het was uiteindelijk wel MIJN (en die van mijn toenmalige vriend) keuze! Sterkte.
Heb een bijna soortgelijke situatie meegemaakt. En wat er verder ook de consequenties van waren, het was uiteindelijk wel MIJN (en die van mijn toenmalige vriend) keuze! Sterkte.
maandag 11 maart 2013 om 17:44
quote:molly74 schreef op 11 maart 2013 @ 17:42:
Heel vervelende situatie. Maar die reactie van je moeder zal niet uit de lucht komen vallen vermoed ik zo. Ze zal waarschijnlijk vaker haar machtswapen ingezet hebben, namelijk: emotionele chantage!
Heb een bijna soortgelijke situatie meegemaakt. En wat er verder ook de consequenties van waren, het was uiteindelijk wel MIJN (en die van mijn toenmalige vriend) keuze! Sterkte. Misschien wilt moeder dit voorkomen?
Heel vervelende situatie. Maar die reactie van je moeder zal niet uit de lucht komen vallen vermoed ik zo. Ze zal waarschijnlijk vaker haar machtswapen ingezet hebben, namelijk: emotionele chantage!
Heb een bijna soortgelijke situatie meegemaakt. En wat er verder ook de consequenties van waren, het was uiteindelijk wel MIJN (en die van mijn toenmalige vriend) keuze! Sterkte. Misschien wilt moeder dit voorkomen?
maandag 11 maart 2013 om 17:51
quote:campari schreef op 11 maart 2013 @ 17:44:
[...]
Misschien wilt moeder dit voorkomen?
Dat willen moeders wel vaker, maar ze drijven daarmee een kind juist weg van zichzelf. En in mijn geval: de betreffende (schoon)moeder heeft aan die breuk geen deel gehad in ieder geval.
En in TO haar geval: ze is 31!!! Wat de moeder wil zou totaal niet van belang moeten zijn.
[...]
Misschien wilt moeder dit voorkomen?
Dat willen moeders wel vaker, maar ze drijven daarmee een kind juist weg van zichzelf. En in mijn geval: de betreffende (schoon)moeder heeft aan die breuk geen deel gehad in ieder geval.
En in TO haar geval: ze is 31!!! Wat de moeder wil zou totaal niet van belang moeten zijn.
maandag 11 maart 2013 om 17:55
Inderdaad een hele vervelende situatie! Maar je wordt moeder!! Geniet ervan, geniet van je zwangerschap en geniet van je gezinnetje! Ik kan begrijpen dat je je moeder heel erg mist tijdens zoiets belangrijks in je leven maar misschien heeft ze gewoon geen zin meer in opnieuw roddels, alsnog nooit een reden om jou zo te laten vallen! Maar ik denk dat als ze straks haar kleinkind ziet alles wel goed komt, en geloof mij maar, die wilt ze opgeven moment echt wel zien! Sterkte en vergeet niet te genieten!!
maandag 11 maart 2013 om 17:55
quote:elninjoo schreef op 11 maart 2013 @ 17:46:
Als jij 31 bent en je 19 jaar verschilt met je vriend, betekent het dat hij al 'n ouwe lul van 50 is. Lijkt me voor een potentieel kind niet zo fijn dat z'n vader bejaard is tegen dat ie van de middelbare school komt.
Wat een onzin. Alsof leeftijd een goede vader maakt.
De ene man is de andere niet. En zowiezo ben je tegenwoordig met 50 echt niet bejaard hoor. Mijn vader was ook rond die leeftijd toen mijn zusje en ik geboren werden. Ik had geen leukere en actievere vader kunnen hebben. Genoeg mannen van rond de 30 die zich als ouwe lullen gedragen. Leeftijd zegt daar echt niet alles over. Mijn vader is nu tegen de 90 en nog heel erg jong voor zijn leeftijd en heel actief.
Als jij 31 bent en je 19 jaar verschilt met je vriend, betekent het dat hij al 'n ouwe lul van 50 is. Lijkt me voor een potentieel kind niet zo fijn dat z'n vader bejaard is tegen dat ie van de middelbare school komt.
Wat een onzin. Alsof leeftijd een goede vader maakt.
De ene man is de andere niet. En zowiezo ben je tegenwoordig met 50 echt niet bejaard hoor. Mijn vader was ook rond die leeftijd toen mijn zusje en ik geboren werden. Ik had geen leukere en actievere vader kunnen hebben. Genoeg mannen van rond de 30 die zich als ouwe lullen gedragen. Leeftijd zegt daar echt niet alles over. Mijn vader is nu tegen de 90 en nog heel erg jong voor zijn leeftijd en heel actief.
maandag 11 maart 2013 om 17:56
quote:elninjoo schreef op 11 maart 2013 @ 17:46:
Als jij 31 bent en je 19 jaar verschilt met je vriend, betekent het dat hij al 'n ouwe lul van 50 is. Lijkt me voor een potentieel kind niet zo fijn dat z'n vader bejaard is tegen dat ie van de middelbare school komt.
Wat een rare negatieve reactie! Ik ben 30, vriend 46 en ben bijna uitgeteld van ons kindje. Vriend is totaal geen ouwe lul van bijna 50, is zelfs vitaler en jonger uitziend dan mening man hier in de buurt die jonger is. Alsof het kindje iets tekort zal komen omdat pap toevallig wat ouder is?!
TO: volgens mij moet je doen wat je zelf wil. Is toch van de zotte dat je moeder (of wie dan ook) voor jou bepaald wat je wel of niet moet doen, en anders het contact verbreekt. Ik vind het belachelijk! Als jij en je vriend gelukkig zijn samen dan telt dat, en laat de rest lekker kletsen.
Ik hoop dat je alsnog gaat genieten van je zwangerschao, want het is zoiets moois!
Als jij 31 bent en je 19 jaar verschilt met je vriend, betekent het dat hij al 'n ouwe lul van 50 is. Lijkt me voor een potentieel kind niet zo fijn dat z'n vader bejaard is tegen dat ie van de middelbare school komt.
Wat een rare negatieve reactie! Ik ben 30, vriend 46 en ben bijna uitgeteld van ons kindje. Vriend is totaal geen ouwe lul van bijna 50, is zelfs vitaler en jonger uitziend dan mening man hier in de buurt die jonger is. Alsof het kindje iets tekort zal komen omdat pap toevallig wat ouder is?!
TO: volgens mij moet je doen wat je zelf wil. Is toch van de zotte dat je moeder (of wie dan ook) voor jou bepaald wat je wel of niet moet doen, en anders het contact verbreekt. Ik vind het belachelijk! Als jij en je vriend gelukkig zijn samen dan telt dat, en laat de rest lekker kletsen.
Ik hoop dat je alsnog gaat genieten van je zwangerschao, want het is zoiets moois!
anoniem_122644 wijzigde dit bericht op 11-03-2013 17:57
Reden: spelfout
Reden: spelfout
% gewijzigd
maandag 11 maart 2013 om 18:03
quote:campari schreef op 11 maart 2013 @ 17:55:
Ja Molly, ik volg je maar vriend is een generatiegenoot van moeder, kan me voorstellen dat dit gevoelig ligt.Ik snap je. Maar als een moeder denkt dat ze nog in de positie is om überhaupt iets over haar dochters leven te zeggen te hebben, dan zal ze alles aangrijpen om controle te houden over welk onderwerp dan ook. En het er niet mee eens zijn, is één ding. Maar het is ronduit emotionele chantage als je gaat dreigen met je dochter of haar kinderen nooit meer willen zien.
Ja Molly, ik volg je maar vriend is een generatiegenoot van moeder, kan me voorstellen dat dit gevoelig ligt.Ik snap je. Maar als een moeder denkt dat ze nog in de positie is om überhaupt iets over haar dochters leven te zeggen te hebben, dan zal ze alles aangrijpen om controle te houden over welk onderwerp dan ook. En het er niet mee eens zijn, is één ding. Maar het is ronduit emotionele chantage als je gaat dreigen met je dochter of haar kinderen nooit meer willen zien.
maandag 11 maart 2013 om 18:04
