Zwanger
alle pijlers
Zwanger na gezamenlijke keuze en nu is vriend weg.
zondag 10 augustus 2014 om 09:32
Hallo allemaal,
Ik ben een vrouw van 36 met een dochter van 14 uit een vorige relatie. Momenteel ben ik 6 weken zwanger van mijn ex-vriend (sinds een dag). Ik heb een hele vervelende scheiding achter de rug en ook vervelende ervaringen met al het getouwtrek rond de omgangsregeling. Nu loopt dit alweer vele jaren hartstikke goed gelukkig.
Heb altijd een kinderwens gehad maar ben altijd voorzichtig geweest gezien mijn ervaringen en heb ook altijd gezegd dat als ik ooit nog voor een kindje mocht kiezen, ik dit samen met iemand wil doen en nooit meer alleen voor een kind wil zorgen. Daarnaast heb ik ook een enorme restschuld door de verkoop van mijn huis met een andere ex-partner waardoor ik nu aan het kijken ben wat de mogelijkheden zijn voor een schuldsaneringstraject. Allemaal zaken waardoor ik heel voorzichtig ben geweest met partnerkeuze en de keuze voor weer een kindje. We zouden gaan samenwonen dus ik was bezig met de papieren voor een nieuwe huurwoning en we hadden besloten dat we voor een kindje gingen; hij had een baan en met zijn salaris konden we dan voor de kinderen zorgen en mijn salaris zou dan gebruikt kunnen worden voor het aflossen voor de schulden.
Ik was gelijk zwanger. Allebei bijzonder blij en het kindje is gewenst. Een week nadat we het weten speelt het wantrouwende karakter van mijn ex op en beschuldigt hij mij van bepaalde zaken en zegt hij dat hij geen vertrouwen meer heeft in mij; reden voor hem om weg te gaan en de relatie te verbreken. Wel geeft hij aan voor het kind te willen zorgen. Ik wil dit kindje erg graag en ben er bijzonder blij mee, helemaal nadat ik eerder door nare omstandigheden een abortus heb moeten laten plegen. Die keuze was afschuwelijk en ook de abortus was afschuwelijk. Ik heb altijd gezegd dat ik dat nooit meer wilde. Mijn ex wist dit ook dus toen we voor een kindje kozen, heb ik hem nogmaals op het hart gedrukt of hij het zeker wist omdat ik nooit meer die keuze wilde hoeven maken maar ik door bovengenoemde redenen het ook niet verantwoord vind om nog een kind op de wereld te zetten in mijn eentje daar ik het financieel al ontzettend moeilijk heb om voor mijn dochter te zorgen. Ja, dat wist hij zeker en hij zou altijd bij ons blijven en voor ons zorgen. Niet dus.
Hij wil dat ik het kind houd zodat hij ervoor kan zorgen, mag zelfs bij hem wonen. Hij ziet het al helemaal voor zich en ziet hij, zo lijkt het door wat hij zegt, mij als de oven voor zijn kind zodat hij straks klaar staat om dat kind op te eisen omdat de kans enorm groot is dat ik zonder baan (als mijn contract niet verlengd wordt in januari omdat ik hoogzwanger ben) in de schuldsanering zit met 2 kinderen. Hij aast op dat kind en dat maakt me bang. Ik wil niet dat hij het kind afneemt en bij hem straks is omdat ik in de ellende ben geraakt. Ik wil uberhaupt geen contact meer met hem omdat ik een hele nare, agressieve kant heb gezien van hem. De relatie komt daarom ook nooit meer goed. Ik wil een kind niet op deze wijze laten starten. Heb je met iemand een relatie, krijg je een kindje en loopt het na een paar jaar stuk, dan is het een ander verhaal, vind ik. Maar zo vroeg in de zwangerschap op deze manier opstappen vind ik heel laf. Ik heb ook ergens het gevoel dat hij het allemaal bewust heeft gedaan.
Dus om al deze dingen te voorkomen, overweeg ik een abortus. Maar dit kindje is zo gewenst en ik ben er zo blij mee. Maar als ik voor het kindje kies, gebeurt alles wat ik beschreven heb, daarom zeggen de mensen die van me houden ook om, hoe afschuwelijk ook, toch voor een abortus te kiezen. Ik wil niet weer een juridisch getouwtrek en zoveel pijn en verdriet. Maar ik weet ook hoe kapot ik was en nog steeds ben na de vorige abortus. Ik moet ook aan mijn dochter denken; dit gaat haar ook beïnvloeden op een negatieve wijze.
Ik heb ook geen familie om me heen die me kan helpen dus de zorg komt echt volledig op mij neer en het kind zou fulltime naar de opvang moeten. Rationeel weet ik dat abortus het enige juiste is maar ik ben zo bang weer; ik weet hoe afschuwelijk en leeg ik me voelde de vorige keer.
Dank jullie wel voor het lezen.
Ik ben een vrouw van 36 met een dochter van 14 uit een vorige relatie. Momenteel ben ik 6 weken zwanger van mijn ex-vriend (sinds een dag). Ik heb een hele vervelende scheiding achter de rug en ook vervelende ervaringen met al het getouwtrek rond de omgangsregeling. Nu loopt dit alweer vele jaren hartstikke goed gelukkig.
Heb altijd een kinderwens gehad maar ben altijd voorzichtig geweest gezien mijn ervaringen en heb ook altijd gezegd dat als ik ooit nog voor een kindje mocht kiezen, ik dit samen met iemand wil doen en nooit meer alleen voor een kind wil zorgen. Daarnaast heb ik ook een enorme restschuld door de verkoop van mijn huis met een andere ex-partner waardoor ik nu aan het kijken ben wat de mogelijkheden zijn voor een schuldsaneringstraject. Allemaal zaken waardoor ik heel voorzichtig ben geweest met partnerkeuze en de keuze voor weer een kindje. We zouden gaan samenwonen dus ik was bezig met de papieren voor een nieuwe huurwoning en we hadden besloten dat we voor een kindje gingen; hij had een baan en met zijn salaris konden we dan voor de kinderen zorgen en mijn salaris zou dan gebruikt kunnen worden voor het aflossen voor de schulden.
Ik was gelijk zwanger. Allebei bijzonder blij en het kindje is gewenst. Een week nadat we het weten speelt het wantrouwende karakter van mijn ex op en beschuldigt hij mij van bepaalde zaken en zegt hij dat hij geen vertrouwen meer heeft in mij; reden voor hem om weg te gaan en de relatie te verbreken. Wel geeft hij aan voor het kind te willen zorgen. Ik wil dit kindje erg graag en ben er bijzonder blij mee, helemaal nadat ik eerder door nare omstandigheden een abortus heb moeten laten plegen. Die keuze was afschuwelijk en ook de abortus was afschuwelijk. Ik heb altijd gezegd dat ik dat nooit meer wilde. Mijn ex wist dit ook dus toen we voor een kindje kozen, heb ik hem nogmaals op het hart gedrukt of hij het zeker wist omdat ik nooit meer die keuze wilde hoeven maken maar ik door bovengenoemde redenen het ook niet verantwoord vind om nog een kind op de wereld te zetten in mijn eentje daar ik het financieel al ontzettend moeilijk heb om voor mijn dochter te zorgen. Ja, dat wist hij zeker en hij zou altijd bij ons blijven en voor ons zorgen. Niet dus.
Hij wil dat ik het kind houd zodat hij ervoor kan zorgen, mag zelfs bij hem wonen. Hij ziet het al helemaal voor zich en ziet hij, zo lijkt het door wat hij zegt, mij als de oven voor zijn kind zodat hij straks klaar staat om dat kind op te eisen omdat de kans enorm groot is dat ik zonder baan (als mijn contract niet verlengd wordt in januari omdat ik hoogzwanger ben) in de schuldsanering zit met 2 kinderen. Hij aast op dat kind en dat maakt me bang. Ik wil niet dat hij het kind afneemt en bij hem straks is omdat ik in de ellende ben geraakt. Ik wil uberhaupt geen contact meer met hem omdat ik een hele nare, agressieve kant heb gezien van hem. De relatie komt daarom ook nooit meer goed. Ik wil een kind niet op deze wijze laten starten. Heb je met iemand een relatie, krijg je een kindje en loopt het na een paar jaar stuk, dan is het een ander verhaal, vind ik. Maar zo vroeg in de zwangerschap op deze manier opstappen vind ik heel laf. Ik heb ook ergens het gevoel dat hij het allemaal bewust heeft gedaan.
Dus om al deze dingen te voorkomen, overweeg ik een abortus. Maar dit kindje is zo gewenst en ik ben er zo blij mee. Maar als ik voor het kindje kies, gebeurt alles wat ik beschreven heb, daarom zeggen de mensen die van me houden ook om, hoe afschuwelijk ook, toch voor een abortus te kiezen. Ik wil niet weer een juridisch getouwtrek en zoveel pijn en verdriet. Maar ik weet ook hoe kapot ik was en nog steeds ben na de vorige abortus. Ik moet ook aan mijn dochter denken; dit gaat haar ook beïnvloeden op een negatieve wijze.
Ik heb ook geen familie om me heen die me kan helpen dus de zorg komt echt volledig op mij neer en het kind zou fulltime naar de opvang moeten. Rationeel weet ik dat abortus het enige juiste is maar ik ben zo bang weer; ik weet hoe afschuwelijk en leeg ik me voelde de vorige keer.
Dank jullie wel voor het lezen.
zondag 10 augustus 2014 om 10:37
zondag 10 augustus 2014 om 10:37
Dit klinkt echt heel raar... echt heel vreemd als ik eerlijk ben. Ik zou er denk ik voor kiezen om in het belang van mijn dochter en mijzelf voor altijd van deze man af te komen. Goede tips zijn al gegeven en bel morgen met het Fiom.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 10 augustus 2014 om 10:38
quote:Susan schreef op 10 augustus 2014 @ 10:34:
Zou het kunnen dat hij het bewust zo heeft gespeeld? Dat hij gewoon een kind wilde en een vrouw heeft gezocht om het kind te dragen?Dit en dan is hij nog eens echt geshuffeld ook. Ik zou van deze kerel af willen komen.
Zou het kunnen dat hij het bewust zo heeft gespeeld? Dat hij gewoon een kind wilde en een vrouw heeft gezocht om het kind te dragen?Dit en dan is hij nog eens echt geshuffeld ook. Ik zou van deze kerel af willen komen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zondag 10 augustus 2014 om 10:42
quote:Enn schreef op 10 augustus 2014 @ 10:38:
[...]
Dit en dan is hij nog eens echt geshuffeld ook. Ik zou van deze kerel af willen komen.
natuurlijk doe je alles om van deze man af te komen
to heeft een dochter en problemen gehad met ex no 1
schulden van ex no 2
begin dan toch niet aan deze ellende met ex no 3, zou ik zo denken
hoe gewenst het kind ook was, de situatie is in 1 week al zó veranderd dat je het jezelf en beide kinderen niet moet willen aandoen om dit kind te laten komen
[...]
Dit en dan is hij nog eens echt geshuffeld ook. Ik zou van deze kerel af willen komen.
natuurlijk doe je alles om van deze man af te komen
to heeft een dochter en problemen gehad met ex no 1
schulden van ex no 2
begin dan toch niet aan deze ellende met ex no 3, zou ik zo denken
hoe gewenst het kind ook was, de situatie is in 1 week al zó veranderd dat je het jezelf en beide kinderen niet moet willen aandoen om dit kind te laten komen
zondag 10 augustus 2014 om 10:46
Eerlijk? Ik kan hier niet heel veel medelijden mee hebben. Je zit al in een behoorlijk ingewikkelde situatie. Hebt al een dochter van 14 die het niet al te makkelijk zal hebben. En dan ga je ook nog eens met een man waar je niet eens mee samenwoont bewust zwanger worden, waardoor je ook kans loopt je eigen baan te verliezen. Mis ik iets of is dit enorm onverstandig??
zondag 10 augustus 2014 om 10:47
Lieve to, je hebt emoties en je hebt verstand. Laat je verstand spreken, je emoties worden nu door hormonen nog eens extra vertroebeld. Je plaatst jezelf in een enorm moeilijk pakket, een pakket waar je nu nog uit kan komen, ga eruit meid!
Je ex is compleet geschift en jij zit in een klote situatie financieel en binnenkort ook emotioneel, nu al eigenlijk. Waarom wil je dat je dochter en jezelf aandoen. Luister asjeblieft naar je familie, doe een abortus en bouw een goed leven op, als het erin zit, komt er ooit nog een kindje. Je maakt jezelf ongelukkig zo. Zeker ook omdat je aangaf nooit meer een kind alleen op te willen voeden... Veel sterkte lieverd
Je ex is compleet geschift en jij zit in een klote situatie financieel en binnenkort ook emotioneel, nu al eigenlijk. Waarom wil je dat je dochter en jezelf aandoen. Luister asjeblieft naar je familie, doe een abortus en bouw een goed leven op, als het erin zit, komt er ooit nog een kindje. Je maakt jezelf ongelukkig zo. Zeker ook omdat je aangaf nooit meer een kind alleen op te willen voeden... Veel sterkte lieverd
zondag 10 augustus 2014 om 10:51
wat verlvelend TO
Fiom lijkt mij ook een logische stap nu.
Misschien is het al beantwoord ondertussen en het is de koe in de kont kijken, maar waarom ben je, na al je eerdere ervaringen en je huidige situatie (schulden, puberdochter, geen vast contract) niet eerst gaan samen wonen met ex met het wantrouwende karakter, voordat je zwanger besloot te worden?
Fiom lijkt mij ook een logische stap nu.
Misschien is het al beantwoord ondertussen en het is de koe in de kont kijken, maar waarom ben je, na al je eerdere ervaringen en je huidige situatie (schulden, puberdochter, geen vast contract) niet eerst gaan samen wonen met ex met het wantrouwende karakter, voordat je zwanger besloot te worden?
zondag 10 augustus 2014 om 10:52
Allereerst een dikke knuffel voor jou, als je hem wilt.
Ik denk dat je zelf ook wel beseft dat je nu moet kiezen tussen twee kwaden. Je idyllische plaatje voor je tweede kindje is helaas geen waarheid geworden.
Gelukkig is het jouw keuze. Jij mag zelf alles op een rijtje zetten, en de keuze maken die het beste is voor jou en de mensen in jouw leven.
Neen geen overhaast besluit, en schakel inderdaad huisarts of Fiom in.
Ik denk dat je zelf ook wel beseft dat je nu moet kiezen tussen twee kwaden. Je idyllische plaatje voor je tweede kindje is helaas geen waarheid geworden.
Gelukkig is het jouw keuze. Jij mag zelf alles op een rijtje zetten, en de keuze maken die het beste is voor jou en de mensen in jouw leven.
Neen geen overhaast besluit, en schakel inderdaad huisarts of Fiom in.
zondag 10 augustus 2014 om 10:54
Waarom geef je geen antwoord op de vragen?
Ik begrijp het niet... Je legt uitgebreid uit dat je heel lang hebt gewacht op goede omstandigheden voor een tweede kind en vervolgens word je zwanger van een vent met wie je nog niet eens samenwoont? En zijn wantrouwende karakter speelde wéér op? Je wist dus al dat hij een rotte appel is?
Ik begrijp het niet... Je legt uitgebreid uit dat je heel lang hebt gewacht op goede omstandigheden voor een tweede kind en vervolgens word je zwanger van een vent met wie je nog niet eens samenwoont? En zijn wantrouwende karakter speelde wéér op? Je wist dus al dat hij een rotte appel is?
zondag 10 augustus 2014 om 11:09
Ik reageer niet direct omdat ik het fijn vind om de reacties te lezen.
Maar inderdaad ja, mijn leeftijd speelde zeker een rol, dat klopt.
En nee, hij was zeker niet een lul al die tijd (hij woonde al driekwart jaar bij ons, zij het niet officieel) en hij heeft al die tijd goed voor mij en mijn dochter gezorgd. Vandaar dat ik het "aandurfde" want ik ben altijd voorzichtig geweest omdat ik mijn dochter wilde behoeden. Zij reageerde goed op hem en was blij dat er een man in huis was die goed voor haar en haar moeder was, maakte haar ook rustig.
En ja, mijn leeftijd was voor mij inderdaad de reden om niet eerst 3 jaar te gaan samenwonen, dat is geheel correct.
Hij heeft 1x wantrouwen geuit en dat heb is besproken en heb ik gelaten omdat hij verder heel goed was. Daarom ben ik ook zo verbaasd en doet het mij vermoeden dat hij meer op dat kind uit is.
Ik ben in ieder geval blij met al jullie reacties, positief als negatief, want ja, het is altijd een gevecht tussen gevoel als ratio, vooral op mijn leeftijd. Maar mijn dochter is het allerbelangrijkste en ik zal daarom ook altijd voor haar kiezen, dus ook nu. Neemt niet weg dat ik wel verdriet heb om de situatie. Nogmaals dank voor jullie berichten.
Maar inderdaad ja, mijn leeftijd speelde zeker een rol, dat klopt.
En nee, hij was zeker niet een lul al die tijd (hij woonde al driekwart jaar bij ons, zij het niet officieel) en hij heeft al die tijd goed voor mij en mijn dochter gezorgd. Vandaar dat ik het "aandurfde" want ik ben altijd voorzichtig geweest omdat ik mijn dochter wilde behoeden. Zij reageerde goed op hem en was blij dat er een man in huis was die goed voor haar en haar moeder was, maakte haar ook rustig.
En ja, mijn leeftijd was voor mij inderdaad de reden om niet eerst 3 jaar te gaan samenwonen, dat is geheel correct.
Hij heeft 1x wantrouwen geuit en dat heb is besproken en heb ik gelaten omdat hij verder heel goed was. Daarom ben ik ook zo verbaasd en doet het mij vermoeden dat hij meer op dat kind uit is.
Ik ben in ieder geval blij met al jullie reacties, positief als negatief, want ja, het is altijd een gevecht tussen gevoel als ratio, vooral op mijn leeftijd. Maar mijn dochter is het allerbelangrijkste en ik zal daarom ook altijd voor haar kiezen, dus ook nu. Neemt niet weg dat ik wel verdriet heb om de situatie. Nogmaals dank voor jullie berichten.
zondag 10 augustus 2014 om 11:12
Allereerst:
Wat zit je in een nare situatie! En ik zou ook het FIOM contacten, wat dat betreft, goede tips hierboven!
Verder neigen veel reacties naar abortus. Ik zelf wat minder, als je aangeeft dat het kindje gewenst is. Overal is een oplossing voor. En schuldsanering is niet oneindig. Hoe lang moet je nog? Verder moet je inderdaad aan je dochter van 14 denken. Maar kan je niet straks met haar ook afspraken maken? Op een paar vaste dagen oppassen na school tegen bijbaantjes salaris? Natuurlijk moet je er voor waken dat je dochter niet de verantwoordelijkheden van een ouder krijgt, maar met goede afspraken kom je misschien al een heel eind. En je ex moet natuurlijk kinderalimentatie betalen, misschien helpt dat ook.
Heel veel sterkte met je besluit en de komende tijd, wat je besluit ook mag worden!
Wat zit je in een nare situatie! En ik zou ook het FIOM contacten, wat dat betreft, goede tips hierboven!
Verder neigen veel reacties naar abortus. Ik zelf wat minder, als je aangeeft dat het kindje gewenst is. Overal is een oplossing voor. En schuldsanering is niet oneindig. Hoe lang moet je nog? Verder moet je inderdaad aan je dochter van 14 denken. Maar kan je niet straks met haar ook afspraken maken? Op een paar vaste dagen oppassen na school tegen bijbaantjes salaris? Natuurlijk moet je er voor waken dat je dochter niet de verantwoordelijkheden van een ouder krijgt, maar met goede afspraken kom je misschien al een heel eind. En je ex moet natuurlijk kinderalimentatie betalen, misschien helpt dat ook.
Heel veel sterkte met je besluit en de komende tijd, wat je besluit ook mag worden!
Only dead fish go with the flow.
zondag 10 augustus 2014 om 11:18
quote:sannennas schreef op 10 augustus 2014 @ 11:12:
Maar kan je niet straks met haar ook afspraken maken? Op een paar vaste dagen oppassen na school tegen bijbaantjes salaris? Natuurlijk moet je er voor waken dat je dochter niet de verantwoordelijkheden van een ouder krijgt, maar met goede afspraken kom je misschien al een heel eind.
Ik vind dit dikgedrukte, ondanks wat je daarna nog zegt, een heel slecht idee. Je mag en kunt er gewoon niet vanuit gaan. Als dochterlief liever met al haar vriendinnetjes bij de Jumbo gaat werken, moet dat ook gewoon kunnen zonder dat ze zich schuldig hoeft te voelen.
En bijbaantjes tarief? Ik denk niet dat TO dat kan betalen?
Maar kan je niet straks met haar ook afspraken maken? Op een paar vaste dagen oppassen na school tegen bijbaantjes salaris? Natuurlijk moet je er voor waken dat je dochter niet de verantwoordelijkheden van een ouder krijgt, maar met goede afspraken kom je misschien al een heel eind.
Ik vind dit dikgedrukte, ondanks wat je daarna nog zegt, een heel slecht idee. Je mag en kunt er gewoon niet vanuit gaan. Als dochterlief liever met al haar vriendinnetjes bij de Jumbo gaat werken, moet dat ook gewoon kunnen zonder dat ze zich schuldig hoeft te voelen.
En bijbaantjes tarief? Ik denk niet dat TO dat kan betalen?
zondag 10 augustus 2014 om 11:23
zondag 10 augustus 2014 om 11:24
zondag 10 augustus 2014 om 11:29
Waarom moet haar dochter opdraaien voor de kinderwens van haar moeder? Moeder is al niet eens in staat om een goede financiële en stabiele situatie te creëren, haalt onbetrouwbare klootzakken in huis, en dan moet dochter ook nog eens voor het kind "zorgen"? Laat die meid nog lekker een beetje kind zijn zeg. Het leven is over een jaar of 6 al zwaar genoeg voor haar in deze maatschappij.
Daarnaast: Sanering is geen vetpot en alle extraatjes zullen naar de baby gaan. Dochter van 14 mag het lekker bekijken. Is dat eerlijk?
Ik heb een probleem met die baby-geile moedertjes, terwijl ze voor het oudere kind al niet eens normaal kunnen zorgen. Maar het is zo leuk hè, zo'n kleintje........
Daarnaast: Sanering is geen vetpot en alle extraatjes zullen naar de baby gaan. Dochter van 14 mag het lekker bekijken. Is dat eerlijk?
Ik heb een probleem met die baby-geile moedertjes, terwijl ze voor het oudere kind al niet eens normaal kunnen zorgen. Maar het is zo leuk hè, zo'n kleintje........
zondag 10 augustus 2014 om 11:39
To, ik wil je niet een kantopduwen richting wel of niet abortus, maar enkel meegeven dat je tot 9 weken (geteld vanaf de eerste dag van je laatste menstruatie) in aanmerking kunt komen voor de abortuspil. Als jij je daarbij prettiger voelt dan bij een traditionele abortus, dan kan dat dus nog. Het is wel verstandig om zo snel mogelijk duidelijk te hebben wat je wilt, dus maak die afspraak met het FIOM op korte termijn.
zondag 10 augustus 2014 om 11:39
In dit geval zou ik je kindje niet laten erkennen.
En al kan de vader de rechtbank vragen om vervangende toestemming dan zou ik nu hulp inschakelen zodat vast ligt met welke reden hij dit kind wil.
Maar eerlijk is eerlijk..wil je je kindje dit aandoen? Ik vind een abortus vreselijk maar het getouwtrek om een kind vele malen erger.
Sterkte
En al kan de vader de rechtbank vragen om vervangende toestemming dan zou ik nu hulp inschakelen zodat vast ligt met welke reden hij dit kind wil.
Maar eerlijk is eerlijk..wil je je kindje dit aandoen? Ik vind een abortus vreselijk maar het getouwtrek om een kind vele malen erger.
Sterkte
Als je 7 keer valt..Sta je 8 keer op..
zondag 10 augustus 2014 om 11:40
Hij heeft maar 9 maanden zijn masker hoeven dragen. Toen werd je zwanger en kwam zijn verborgen agenda naar boven....
Stop met liefhebben van het masker, maar kijk goed in de ogen van de man met wie je WERKELIJK 9 maanden hebt samengewoond. Dát is de echte man. Dit is met wie je hebt te maken. Niet met dat masker. Hij heeft wat hij wil en nu is het zover.
Eigenlijk is hij dom bezig geweest, hij had hiermee moeten wachten tot je 26 weken zou zijn geweest en je geen weg terug meer had gehad. Nu heb je nog een escape om voorgoed van deze man af te komen. Ja, zo hard zeg ik het nu, want zo liggen de kaarten.
Stop met liefhebben van het masker, maar kijk goed in de ogen van de man met wie je WERKELIJK 9 maanden hebt samengewoond. Dát is de echte man. Dit is met wie je hebt te maken. Niet met dat masker. Hij heeft wat hij wil en nu is het zover.
Eigenlijk is hij dom bezig geweest, hij had hiermee moeten wachten tot je 26 weken zou zijn geweest en je geen weg terug meer had gehad. Nu heb je nog een escape om voorgoed van deze man af te komen. Ja, zo hard zeg ik het nu, want zo liggen de kaarten.
