Zwanger willen worden inclusief tabel

Oja, nog een (wellicht domme) vraag. Maar moet je in je ziekenhuistas zelf ook kraamverband en een paar luiers voor de kleine meenemen? Ik ga er vanuit dat ze dat wel hebben in het ziekenhuis, maar ik weet niet of het de bedoeling is dat je het zelf meeneemt?



Ben nu mijn tas aan het inpakken (mag ook wel, ben de 36 weken gepasseerd!).



En als mijn broer nu hopelijk zoals afgesproken vanmiddag nog komt om de lamp op de babykamer op te hangen (en wat andere dingetjes in huis de maken), dan kan ik eindelijk de kinderkamer inrichten! Vind het nu wel prettig dat ie klaar is, want als de kleine onverhoopt eerder komt, mag ze ws wel vrij snel gewoon naar huis als er niets geks is.

Volgens mij heb ik ergens gelezen dat je geen luiers en kraamverband hoeft mee te nemen naar het ziekenhuis omdat je dat daar wel krijgt.

Maar ik weet niet of dat overal zo is en heb mij er niet echt in verdiept omdat ik thuis hoop te bevallen...



Dat van die witte handdoek in de buurt van het bed is een goede tip!



Tummy heeft inmiddels een zoon gekregen las ik, ze maken het goed!!!!!

Hoi dames, ik lees nog steeds mee op het forum hoor en ook ik herken de meeste kwaaltjes. Inmiddels op een paar dagen na 35 wkn zwanger en wat gaat de tijd in ene snel.



Ook zit ik ergens heel erg mee, mijn moeder is 10 feb dit jaar plotseling overleden. Mijn vriend en ik hebben haar gevonden in bed, ze heeft een hartstilstand gekregen en niet meer wakker geworden. Ze was wel al ziek, had copd (longenfyseem) maar het zag er niet naar uit dat ze nu al ons zou verlaten. ik weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Vriendinnen zeggen als je wilt huilen, schreeuwen noem maar op. Dan zijn ze er voor me. Maar dat gevoel heb ik helemaal niet, ben wel verdrietig maar mijn tranen zijn op. Ik ben wel stiller en meer in mezelf gekeerd.



Ik wil ook graag positief blijven denken voor die kleine meid in mijn buik. Maar ik verbaas mezelf dat ik niet totaal ben ingestort en vraag mij af of ik wel normaal ben. Klinkt misschien raar, maar ik heb wel altijd geleefd met in mijn achterhoofd dat mijn moeder niet oud zou worden.



Sorry voor deze enorme ego post.

quote:dikkie1 schreef op 02 maart 2011 @ 22:08:

Hoi dames, ik lees nog steeds mee op het forum hoor en ook ik herken de meeste kwaaltjes. Inmiddels op een paar dagen na 35 wkn zwanger en wat gaat de tijd in ene snel.



Ook zit ik ergens heel erg mee, mijn moeder is 10 feb dit jaar plotseling overleden. Mijn vriend en ik hebben haar gevonden in bed, ze heeft een hartstilstand gekregen en niet meer wakker geworden. Ze was wel al ziek, had copd (longenfyseem) maar het zag er niet naar uit dat ze nu al ons zou verlaten. ik weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan. Vriendinnen zeggen als je wilt huilen, schreeuwen noem maar op. Dan zijn ze er voor me. Maar dat gevoel heb ik helemaal niet, ben wel verdrietig maar mijn tranen zijn op. Ik ben wel stiller en meer in mezelf gekeerd.



Ik wil ook graag positief blijven denken voor die kleine meid in mijn buik. Maar ik verbaas mezelf dat ik niet totaal ben ingestort en vraag mij af of ik wel normaal ben. Klinkt misschien raar, maar ik heb wel altijd geleefd met in mijn achterhoofd dat mijn moeder niet oud zou worden.



Sorry voor deze enorme ego post.



He Dikkie, wat naar. Gecondoleerd met het overlijden van je moeder.

En dat net in deze periode, kan me voorstellen dat dat erg moeilijk is!



Je bent nooit raar. Iedereen gaat op zijn eigen manier met verdriet om en ik denk dat je juist NIET moet proberen iets anders te doen dan wat je gevoel op dat moment zegt. Als je nu geen behoefte hebt om te huilen bv, dan met je echt niet het idee hebben dat dat wel ´hoort´. Zolang je het maar niet bewust ´weg gaat stoppen´, want dan komt het vroeg of laat weer boven.

Dikke kans overigens dat je na je bevalling nog genoeg zeer moeilijke momenten hebt, omdat je graag had gewild dat je moeder je kindje ook nog had kunnen zien en dat je dan wél behoefte hebt om te huilen.



Heel veel sterkte toegewenst in ieder geval!!

Dikkie wat een ontzettend naar bericht! En helemaal in deze periode in je leven. Gecondoleerd.

Ik weet niet goed hoe ik je kan adviseren, maar probeer in ieder geval niet op te kroppen. Maar als je nu niet hoeft te huilen, dan kan dat ook natuurlijk. Ik denk ook dat het alsnog naar boven zal komen. Geef het de tijd, denk aan jezelf en jullie kindje. En ook hier kun je natuurlijk altijd je ei kwijt. Ik wens je heel veel sterkte.

@ DTJ, volgens mij hoef je geen luiers en kraamverband in te pakken, heeft niemand mij verteld in ieder geval en ik ga ervan uit dat ze dat in het ziekenhuis ook wel hebben.



Gisteren nog bij vk geweest. Alles was goed gelukkig. Belinstructie gehad en gelukkig was vriend er ook bij, toch wel handig om het allebei te horen. Ik dacht ook dat je vruchtwater er in een grote plens uit zou stromen. Dus ik vroeg al hoe ik dan kon zien wat voor kleur het zou hebben omdat ik al leeggestroomd zou zijn voor ik maandverband of bakje zou hebben bereikt. Maar nee, je verliest het dus niet in een keer. De placenta blijft het namelijk aanmaken, er is dus genoeg tijd om wat op te vangen en te kijken wat voor kleur het is.



Nog iets stoms, haha. Ik heb altijd gedacht dat een sterrenkijker een banale benaming was voor een kindje dat naar achteren kijkt (om het netjes te zeggen). Maar nee, het is een serieuze benaming voor een kindje dat juist naar voren, en als je ligt naar boven, kijkt... Vriend was erg blij dat ik dit niet tegen vk heb gezegd. Ons kindje ligt nu dus goed, ligt met rug naar voren, als ik lig zou hij met zijn neus op het bed komen en dat is blijkbaar de bedoeling. Haha, beetje suf van mij dus.

Gisteren trouwens de mijlpaal van 37 weken bereikt. Erg fijn gevoel! Als ik nu ga bevallen dan is het goed. Vk zei dit ook nog.

Gisteren ook de proefdruk van ons geboortekaartje opgehaald, is leuk geworden!

Lieve Dikkie: wat vreselijk om je moeder zo onverwacht te verliezen juist nu er een nieuw wondertje op komst is!

Gecondoleerd.

Op dit moment moet je je niet druk maken over hoe je je wel of niet zou moeten voelen hoor, gewoon je gevoel volgen, je bent nooit raar!



Veel sterkte en hopelijk kun je nog wel een beetje genieten van je kindje in je buik!

Nou het voelt raar dat ik niet van die ontzettende huilbuien heb. 2 jaar terug heeft een goede vriendin van der moeder verloren en die was helemaal kapot daarvan. Ik ben er ook zeker wel kapot van dat ik mijn moeder niet meer heb, ik ben ook pas 30 en zij was pas 53. Maar ik kan niet huilen, ik denk meer na over hoe nu verder. Wat zou mama doen enz. Het is gewoon in eens heel stil om je heen. Ik ga er ook echt niet vanuit dat het hierbij blijft hoor. Dat zei ik ook tegen de vk want die wil dat ik met een maatschappelijkwerker ga praten. Ik ben mij terdege bewust ervan dat ik straks het emotioneel nog zwaar te verduren krijg.



Ik voel mij nu gewoon een beetje emotieloos. Denk dat ik op de overleefstatus sta.



@godelinde ik moet wel lachen om jouw sterrenkijker verhaal. Ik dacht namelijk ook dat de baby richting je kont zou kijken. Volgens mij hebben de meeste moeders dat de eerste keer haha



En voorzover ik lees op alle sites over bevallen in het ziekenhuis hoef je geen kraamverband en luiers mee te nemen. En op de brief die ik heb van de vk staat het ook niet. Wel dat als je flesvoeding gaat geven dat het handig als je zelf flesvoeding meeneemt zodat de kleine daar gelijk aan went.

Dikkie, wat ontzettend naar, gecondoleerd. Ga alsjeblieft niet piekeren of je wel normaal bent, je reageert zoals je reageert. Misschien komt het later nog en misschien ook niet. Maar wel ontzettend moeilijk zeg, zeker op dit moment. Veel sterkte in elk geval.



Ik las ook dat Tummy is bevallen van een zoon! Hier nog niks te merken. Vorige week (1ste week van mijn verlof) heb ik erg druk gedaan en neem nu bewust wat meer rust. Vanmorgen voor het eerst echt uitgeslapen. Ik merk nu dat ik ook veel moeier ben, maar volgens de vk is dat heel normaal op het moment dat je rustiger aan gaat doen. De moeheid komt er dan soort van uit. Mijn buik wordt echt zwaarder en tot mijn grote frustratie moet ik echt uitrusten als ik een paar uurtjes de deur uit ben geweest. Het is nu een beetje zoeken tussen teveel doen en te moe worden (en dan komen er soms zelfs tranen, terwijl ik alles zelf zo plan...) en me vervelen, hmmm.



Ben benieuwd wie de volgende wordt. We zitten best dicht bij elkaar nu allemaal he? Begint echt spannend te worden hoor, ook de bevalling vind ik. Je hoeft inderdaad geen kraamverband en luiers mee te nemen naar het ziekenhuis trouwens, dit had ik ook gevraagd. En dat sterrenkijker verhaal, haha, zo had ik het nog niet bekeken maar klinkt best logisch eigenlijk:-)

Dikkie, het is misschien juist helemaal niet zo gek dat je nu nog een beetje op een soort 'overlevingsmodus' staat. Het is nog zo kort geleden. Je hoort wel vaker dat mensen in het begin helemaal niet zo emotioneel zijn als ze verwacht hadden, omdat ze dan erg gericht zijn op de praktische zaken. Je moet een hoop regelen in korte tijd voor de uitvaart. En daarna komt er vaak ook nog een hoop regelwerk op je af. Volgens mij is de mens vanuit een soort overlevingsdrang zo geprogrammeerd dat ze eerst praktisch gaan denken. Niet iedereen, maar vaak ook wel. Mijn neefje en nichtje (beiden zo halfweg 20) zijn in 2009 en 2010 in een periode van 9 maanden hun beiden ouders verloren (60 en 61 jaar oud). Moeder had kanker gehad, dit kwam terug en na 2,5 jaar is ze toen overleden. Toen ze net overleden was, kregen ze het bericht dat vader ook kanker had. Gelijk flinke chemo en bestraling, maar het mocht niet baten, uiteindelijk is hij 9 maanden later overleden (beiden vreselijke lijdensweg gehad overigens). Je krijgt al kippenvel als je dit van redelijk dichtbij meemaakt en je wilt niet weten hoe erg dit moet zijn voor hen. Maar toch zie je dat zij ook niet ingestort zijn, maar een hele periode gewoon heel erg gericht waren op de praktische zaken. Daarnaast was er natuurlijk wel ruimte voor emoties, maar dat komt bij ieder op een ander moment. Wat me wel heel moeilijk lijkt voor je, is dat je geen afscheid hebt kunnen nemen. Dat het zo plotseling is gebeurd.

En je kunt natuurlijk altijd een keertje met een maatschappelijk werkster gaan praten. Maar als jij daar nu (nog) geen behoefte aan hebt, dan moet je je zeker niet verplicht voelen.



Godelinde, het is toch helemaal niet zo gek dat je niet weet wat een sterrekijker is? Ik weet het toevallig omdat mijn collega vertelde dat ze een sterrenkijkertje had en uitlegde wat dat was. Nu ik erover nadenk ik vind de benaming wel logisch (je kijkt immers naar boven voor sterren).



Florita, volgens mij is het vrij gebruikelijk dat wanneer je rustiger aan gaat doen, je pas merkt hoe moe je eigenlijk bent. Je kunt vaak een hele tijd gewoon doorlopen/doorgaan maar als je dan rust neemt, dan komt de klap. Ik had dit ook best wel toen ik net thuis zat. Sliep echt enorm lange nachten!

Merk nu ook wel dat ik niet veel meer kan hoor. Als ik zit voel ik me een hele pief, maar als ik dan wat doe, dan ben ik gelik bekaf en moet ik daarna eerst weer even bijkomen.

Dikkie, wat een naar bericht! Rouwen is een proces, en iedereen doet het anders. Daarbij is het als je hoogzwanger bent ook niet raar om in jezelf gekeerd te zijn. Voel je dus vooral niet bezwaard als het nu even niet binnenkomt.



Mijn vriend is zijn ouders verloren toen hij nog jong was. Dat heeft hij inmiddels goed verwerkt, therapie gehad etc. Maar de afgelopen twee weken heeft hij het wel weer moeilijk gehad. Hij had zijn zoontje zo graag aan zijn ouders laten zien. We hebben de fotoboeken van zijn babytijd opgezocht en alles gelezen wat zijn moeder daar in heeft gezet. Baby lijkt enorm op baby-Vriend, en Vriend lijkt weer enorm op zijn moeder. Hij heeft er wel nog om moeten huilen deze week.



Ik wens je veel sterkte Dikkie!



Over het ziekenhuis: ja, je krijgt kraamverband en je baby krijgt een luier. Ook als je moet blijven (zoals ik dus) krijgt je baby luiers en mag jij kraamverband en gaasbroekjes blijven pakken. Erg fijn! Vooral de mega-luiers van Tenalady van het ziekenhuis vond ik erg prettig, beter dan de 'matrasjes' uit mijn eigen kraampakket. Mijn baby kreeg ook een mutsje (pasgeboren baby's zijn best vies, was allang blij dat ik dat mutsje zonder wroeging weg kon gooien)



Wat ik fijn vond om bij me te hebben voor de bevalling: een paar grote t-shirts (ook jij wordt erg vies van bevallen!), een positie-trainingsbroek (met die buik komt het de eerste weken niet goed, en het is fijn iets losjes aan te hebben daar onder ), sokken, sloffen of slippers (ziekenhuisvloeren zijn verrassend vies), labello (van het puffen krijg je droge lippen), iets te eten voor je partner (zodat hij niet flauw valt/ net iets te eten is gaan halen tijdens een cruciaal moment, haha. Ik was dit vergeten, en Vriend is dus een half uurtje weg geweest op jacht naar iets te eten), en een tandenborstel en tandpasta (ik heb heel veel overgegeven, tot de laatste perswee aan toe. Was heel blij af en toe tussendoor mijn tanden te kunnen poetsen), leuk setje kleertjes voor de baby en natuurlijk een fototoestel.



Als je moet blijven is het ook heel fijn om je telefoon bij je te hebben, nog meer t-shirts (zo'n twee per dag), nog een broek, een paar setjes kleren voor de baby (minimaal 1 per dag, beter 2 ivm ongelukjes) (dit had ik dus allemaal niet bij me, Vriend is tijdens het rustuurtje op de eerste opname dag Baby aan gaan geven bij de gemeente en naar de H&M geweest voor kleertjes voor Baby en een extra broek voor mij), shampoo (tenzij je graag naar zwitsal ruikt), en iets te doen voor de momenten dat je baby bij de verpleging is en er geen bezoek is, een boek of tijdschrift bijvoorbeeld.



Ik heb trouwens weer een blaasontsteking. Heb maandag de hele middag in het ziekenhuis gezeten en ben helemaal doorgelicht, omdat ik zo'n buikpijn had. Daar kwam gelukkig uit dat alles in de baarmoeder er goed uitzag, alleen dus weer blaasontsteking. Ben dus weer aan de antibiotica, en doordat dit doorwerkt in de borstvoeding heeft Baby weer diarree Nu maar hopen dat we geen spruw krijgen door de ab...



Godelinde: ik vind jouw uitleg van 'sterrenkijker' eigenlijk een stuk leuker, haha. Wel fijn dat je baby goed ligt!

Madieken, thanks voor de tips! Het meeste wat jij noemt heb ik gelukkig al ingepakt. Alleen mijn badslippers draag ik thuis teveel om al in de tas te doen en ik heb maar 1 paar.

Eten voor manlief ga ik ook maar niet inpakken (hooguit een pak sultana's). Ik heb zo'n man die rustig een dag zonder eten kan en vervolgens de volgende dag gewoon dubbel zoveel kan eten (terwijl ikzelf juist heel regelmatig moet eten om niet onwijs veel buikpijn te krijgen....).



Weet iemand hoe erg het is als je je trouwboekje niet bij je hebt bij de aangifte? We zijn de onze kwijtgeraakt met de verhuizing. We hebben alle belangrijke spullen bij elkaar in een 'kistje' zitten, maar hij zit er niet in. Alles al afgezocht, maar niet kunnen vinden. Ik verwacht dat hij nog wel een keer boven water komt, dus vind een nieuwe halen eigenlijk nogal zonde. En ze zullen bij de gemeente vast wel kunnen zien dat we getrouwd zijn, toch?

@ dikkie, ik kan me voorstellen dat het voor jezelf raar voelt dat je niet hoeft te huilen, maar ieder mensen reageert nu eenmaal op zijn/haar manier en ook op zijn/haar moment. Ook ik denk dat je in de overlevingsmodus zit, voor jezelf en je kindje. Misschien komt het verdriet er later uit, misschien ook niet. En niets is raar, ieder mens rouwt op zijn/haar manier. Met een maatschappelijk werker praten kan helpen, maar natuurlijk wel alleen als je het zelf wil, je moet het niet voor anderen doen.



@ Madieken, ideaal dat je even hebt opgeschreven wat handig is om mee te nemen naar het ziekenhuis, thanks!



@ DTJ, geen idee hoe erg het is als je trouwboekje niet mee hebt, wij zijn niet getrouwd namelijk. Ik weet dat ze de geboorte noteren in je trouwboekje, maar of het ook echt moet, geen idee.



Op zich is het niet gek dat ik niet wist wat een sterrenkijker is, maar het stomme is dat ik heel vaak mensen erover heb gehoord en zelf wel dacht dat ik wist wat het is en het dus anders blijkt te zijn.

Hallo allemaal,



Alles rustig hier met de zwangeren?

Bij mij wel in ieder geval. Morgen 38 weken maar voel nog geen aanstaande bevalling.

VInd ik ook wel lekker, heb nog niet zo veel last dat ik zou willen dat de baby er al is...

Ik wacht maar weer rustig af, vandaag zou het weer een mooie dag worden dus vanmiddag maar even lekker naar buiten!



Fijne zondag allemaal

Oh ja, DTJ op jouw vraag heb ik geen antwoord. Ik heb geen idee of je je trouwboekje wel of niet verplicht mee moet nemen.

Anders even bellen met de gemeente?

Hier ook nog helemaal rustig. Vandaag precies 38 weken, dus het komt echt dichtbij. Maar vooralsnog nog geen enkel voorteken gehad dat het binnenkort gaat beginnen, ik hou er maar rekening mee dat het best wel eens een echt lentekindje zou kunnen worden (dus pas na 20 maart). Gelukkig verveel ik me nog lang niet en probeer ik extra van de rust te genieten nu. De baby mag van mij komen, maar ze mag ook nog wel even blijven zitten.



@madieken, bedankt voor je tips. Misschien moet ik toch nog even een shirt in de tas gooien. Ik zie eigenlijk niet voor me hoe dat gaat, lig je dan in je t-shirt te bevallen of ben je helemaal bloot? Of trek je halverwege bijvoorbeeld nog wat anders aan? Gek, ik heb eigenlijk geen idee hoe dat nou zit, haha.



Schijnt bij jullie ook de zon? Ik denk dat ik zo maar eens een stukje ga lopen, zit best veel binnen de laatste tijd (en heb een niet zo charmant superbleek hoofd...).

Godelinde, ja ik weet dat je kindje wordt bijgeschreven in je trouwboekje. Ik hoop dat dit dan ook later nog kan. Zo niet, dan moeten ze ter plekke maar een nieuwe uitgeven. Heb vanmiddag nog een tijdje gezocht, maar hem niet kunnen vinden. Maar hij is vast ergens en komt vast wel een keer boven water.



Hier is ook nog alles rustig. Ik ben a.s. dinsdag 37 weken. In tegenstelling tot Lenthe e Florita hoop ik heel erg dat ze binnenkort geboren gaat worden, nu ze dan de ´te vroeg-fase' voorbij is. Ik heb het echt zo gehad. Maar ja, je hebt er toch geen invoed op!

Het kamertje is nu gelukkig ook klaar! Vandaag het bedje en de commode in elkaar gezet. Ik denk dat ik het bedje nog maar niet opmaak. Wordt het zo stoffig als ze besluit nog 3 of 4 weken te blijven zitten...



Florita, hier vandaag ook heerlijk zonnig. Van mij mag de lente beginnen!

@DTJ: fijn dat het kamertje nu af is. Ik zou er erg zenuwachtig van worden als dat nog niet klaar zou zijn haha.

Ik heb de dekentjes er al wel op liggen en er lakens overheen gelegd in verband met stof. Aan de ene kant wil je het graag af hebben, aan de andere kant had ik hetzelfde als jou; wat als het nog weken duurt dan wordt het allemaal weer zo stoffig.

Ik hoop voor je dat je bevalling snel begint!!!



@Florita: ik ben vandaag dus precies 38. Ik ben benieuwd wie van ons tweeen als eerste is...

@DTJ: Ik vond het ook zo fijn toen het kamertje af was. Nu is mijn zoontje al weer bijna drie weken (!) en heeft zijn eigen kamertje pas 1x van binnen gezien... Hij slaapt bij ons op de kamer in zijn eigen bedje tegen mijn kant van het bed geschoven. Overdag slaapt hij in de kinderwagen in de woonkamer. Verschonen doen we op ons bed, in de badkamer of op de tafel in de woonkamer. Ik blijk zo'n softie die zich een stuk beter voelt als ze haar kind kan zien en horen Ik hou me maar voor dat hij op termijn echt wel in zijn eigen kamertje gaat slapen, alleen nu gewoon nog even niet.



@Florita: ik heb een schoon shirt aangetrokken toen ik in het ziekenhuis aankwam, omdat ik mijn shirt had ondergekotst. In dat t-shirt ben ik ook bevallen (verder dus bloot).Toen de baby er uit kwam schoven ze mijn t-shirt omhoog zodat baby op mijn blote buik kon liggen. Dat was heel fijn (en een beetje vies, haha) Na de bevalling ben ik gewassen (ivm ruggenprik kon ik niet zelf douchen), schoon t-shirt aan. Na het uitwerken van de prik heb ik gedoucht en weer een schoon t-shirt aan. Daarna zou je in principe naar huis mogen, dus dan had ik 3 shirts nodig gehad.

Hoi allemaal!



Wat gaat het ineens hard met jullie

DTJ; ik kan me voorstellen dat je liever zo snel mogelijk bevalt, had ik ook. Ik vond het hele zwanger zijn niets aan, omdat ik er zoveel last van had! Ik had ook alles geprobeerd om het op te wekken. Ananas eten, bitter lemon drinken, pittig eten, seks! Mijn vliezen braken met 38+6 en de volgende dag ben ik bevallen. Of al die truukjes hebben geholpen??? Misschien



Madieken; gefeliciteerd met je zoon! Ook een pittige bevalling. Doet zeer he, die weeën? Gelukkig is het inmiddels achter de rug.



Bjorn wordt overmorgen alweer 5 weken. Het gaat zó snel!

Hij weegt ruim 10 pond en is overdag veel wakker. Dan ligt hij in de box en kijkt wat rond, zo lief! Ben stapelgek op dat mannetje. Het cliché is helemaal waar, de pijn vergeet je.

Madieken, ik denk dat ik ook zo iemand ben die haar kleintje het liefst de hele dag in beeld heeft hoor. We hebben het bedje nu op de kinderkamer gezet, maar toen we ons eigen bed op klossen gezet hebben, hebben we er al rekening mee gehouden dat het ledikantje aan mijn kant nog ruimschoots naast het bed zou passen. Dus ik denk dat ik dat ook wel ga doen de eerste tijd.

Verder heb ik dus via marktplaats zo´n babysense gekocht. Misschien heel mutserig, maar ik denk dat ik daardoor een stuk beter zal slapen. Anders ga ik volgens mij echt 100 keer kijken of alles nog wel ok is.



Mikske, wat gaat het snel he! Fijn dat het goed met hem gaat. Zelf ook weer een beetje hersteld van de bevalling?

Ik denk dat ik ook maar eens aan de ananas en de bitterlemon ga !

Oja, hebben de hoogzwangeren ook last van lekkende borsten ? Ik heb nu al een paar nachten dat ik 's ochtends allemaal vlekjes in mijn t-shirt heb zitten (wellicht teveel druk erop gehad als ik op mijn zij lig?)

hier regelmatig last van lektieten. Van de week ook weer toen ik in bed lag een hele natte arm. Schijnt volgens de lactatiekundige ( gister bv voorlichting gehad) heel normaal te zijn. Ook omdat het dan warm wordt onder de dekens enz

Ik had ook lekkende borsten in mijn zwangerschap, hoort er gewoon bij



Bjorn ligt overigens gewoon in zijn eigen bedje in zijn eigen kamertje. Al vanaf het begin slaapt hij daar. Nu hebben we wek alles gelijkvloers, dat scheelt. Toen ik in mijn kraamweek nog regelmatig op bed lag, had ik hem wel bij me. Overdag slaapt hij bijna niet en ligt hij wakker in de box of ik neem hem mee als ik weg ga. Vanaf 19.30 uur ongeveer slaapt hij en leg ik hem in zijn eigen bed.

Ik geef borstvoeding op verzoek, maar ik heb nu gemerkt sinds 2 dagen dat als ik hem wakker maak voor de laatste voeding om 23.00 uur (als ik hem niet wakker maak slaapt hij tot 1.00 uur) dat hij dan door slaapt tot de ochtend en dat is érg fijn! Die gebroken nachten zijn namelijk slopend. Als hij uit zichzelf wakker moet worden moet hij dus om 1.00 uur drinken en rond 4.00 uur en dan 's morgens om 7.00 uur.

Per toeval achter gekomen dat dit zijn handleiding is