Zwanger worden uitstellen voor werk?

03-02-2013 21:06 41 berichten
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij kan ik wel wat goed advies en frisse blikken gebruiken. Man en ik blijven maar in twijfelmodus en we schieten er niet echt mee op... Hopelijk kunnen jullie mij/ons helpen!



Man en ik willen al een langere tijd kinderen maar hadden een altijd een soort lijstje in ons hoofd van dingen die we eerst op een rijtje wilden hebben voordat we aan kinderen zouden beginnen. Inmiddels hebben we alles wel rond, relatie loopt goed, fijn huis, beide werk, financieel zitten we goed, weinig te klagen dus. Het enige is, is dat ik beren op de weg zie qua zwanger worden en mijn werk.



Ik ben ruim een jaar geleden begonnen met mijn promotietraject. Tot nu toe gaat alles goed en heb ik fijne collega's en een co-promotor waarmee ik goed kan opschieten. Mijn promotie is een groot project met tweemaal een piekmoment qua dataverzameling, deze momenten liggen vast en kunnen niet uitgesteld worden oid. Ik stuur drie assistentes aan die mijn dataverzameling doen en zelf ben ik voornamelijk aan het regelen dat alles goed loopt en dat protocollen en dergelijke worden nagelopen.

Het eerste piekmoment zit ik nu midden in. Er merk dat er veel moet gebeuren en dat ik redelijk 'onmisbaar' ben, mijn aansturing is van belang en er zijn een aantal beslissingen die alleen ik kan (en wil) maken.

Nou ben ik in eind september gestopt met anticonceptie. Velen op mijn werk hebben tijdens hun promotie kinderen gekregen en dat is altijd goed gegaan. Ik kreeg van velen ook de opmerkingen dat dit dé tijd was om kinderen te krijgen… Met de hoop snel zwanger te zijn hebben we dus de stap maar genomen.



Tot nu toe ben ik niet zwanger, maar begin te twijfelen of we niet een 'pauze' moeten inlassen. Als ik op dit moment zwanger zou worden zou het betekenen dat ik volgend jaar aan het begin van het piekmoment terug kom van zwangerschapsverlof. Word ik ergens de komende maanden zwanger kom ik dus terug halverwege of na dit piekmoment. En ik vraag mij af of dit wel zo handig is. Mijn co-promoter zou een deel van mijn werkzaamheden kunnen opvangen, maar lang niet alles en hij zou ook lang niet zoveel tijd hebben als ik voor mijn werkzaamheden. Mijn assistentes kunnen wel wat meer verantwoordelijkheden krijgen, maar alsnog is het mijn promotie en wil ik natuurlijk dat alles loopt zoals ik wil (hier komt de controlfreak de hoek om kijken).

Als ik naar mijn werk (en gehele promotie) kijk, lijkt het mij niet handig om er tijdelijk even uit te zijn. Het zou heel voor voorbereiding vragen en ik maak het mijzelf, het project en iedereen er bij betrokken niet makkelijker.

Maar als ik kijk naar onze kinderwens, hoe graag en hoe lang we dit willen en hoe vaak we het al hebben uitgesteld dan begin ik te twijfelen. Want is werk dan echt zo belangrijk? Is dit niet gewoon een project waar ik nu aan werk, maar wat natuurlijk niet in verhouding staat tot het krijgen van kinderen?



Pff ik weet het niet meer. In theorie zouden we nu een paar maanden aan de condooms kunnen en dan weer ‘beginnen’ als de vertrek/terugkeer datum van zwangerschap gunstiger uitkomt. Misschien verstandig, maar mijn gevoel roept iets anders.



Heeft iemand wijze woorden? “Muts, ga gewoon genieten van je werk en stel je wens een paar maandjes uit, dat is voor iedereen gemakkelijker” is misschien makkelijker te accepteren als ik het van iemand anders hoor…
Alle reacties Link kopieren
Niemand is 'onmisbaar'. Ook ben je nooit klaar voor een kindje (er is altijd wel een reden om het uit te stellen).

En je weet nooit hoelang het duurt en of je zwanger kunt worden!

Dus..... Ga ervoor!
Alle reacties Link kopieren
je krijgt inderdaad je verlof achter je promotie aangeplakt, dus het kost je geen tijd van je promotie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sunny81 schreef op 03 februari 2013 @ 22:45:

Niemand is 'onmisbaar'. Ook ben je nooit klaar voor een kindje (er is altijd wel een reden om het uit te stellen).

En je weet nooit hoelang het duurt en of je zwanger kunt worden!

Dus..... Ga ervoor!Er is toch niks mis met een beetje plannen? Natuurlijk weet je niet hoelang het duurt voordat je zwanger bent, maar als je weet dat je over een paar maanden een belangrijk moment heb en je bent nog maar 27 is er volgens mij niks mis met even wachten.
quote:Robijn1975 schreef op 03 februari 2013 @ 22:54:

[...]





Er is toch niks mis met een beetje plannen? Natuurlijk weet je niet hoelang het duurt voordat je zwanger bent, maar als je weet dat je over een paar maanden een belangrijk moment heb en je bent nog maar 27 is er volgens mij niks mis met even wachten.



Een beetje plannen is handig, maar plannen om een promotietraject, en helemaal een wetenschappelijke carriere is niet te doen.

En je moet het ook niet willen, zeker omdat een promotietraject vaak heel veel mogelijkheden biedt om je zwangerschapsverlof goed op te vangen.



Op een of andere manier: op basis van alleen de titel dat ik al "oh! Dit gaat om een promovendus"..
Alle reacties Link kopieren
Niet uitstellen. Niemand is onmisbaar, je zult zien dat er altijd oplossingen komen als andere handen het werk doen. Soms zorgt het zelfs voor verhelderende inzichten.

Daarbij zou het zo nog even kunnen duren voor je zwanger bent.
quote:demagnumvanellen schreef op 03 februari 2013 @ 21:58:

Als je een kinderwens hebt , dan moet dat toch kunnen? Ik vind dat dat inderdaad het risico is van de werkgever wat hij loopt. Als je een vrouw aan neemt dan weet je dat ze zwanger kan worden.

Alleen de baas van mijn schoonzus heeft zich er redelijk voor ingedekt.

Die neemt wel vrouwen aan, maar geeft ze geen vast contract.



Tegenwoordig krijg niemand meer een vast contract volgens mij. Ben al op zoek naar werkgever nr 6 in 4 jaar, want elke keer weer bezuinigen en wie mag er weer uit, juist ja ik.



Daarom ook niet daarop gewacht met het krijgen van kinderen. Je hebt tenslotte desnoods ww, en anders ga ik wel schoonmaken ofzo. Als je daar teveel op gaat letten ben je straks 40 eer je het gaat proberen en dan lukt het niet, dan ben je onderhand al te oud voor een heleboel mogelijkheden. Ik zou dat dus niet van werk af laten hangen.

Je werkt tenslotte om te leven en je leeft niet om te werken.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij is er als je in de wetenschap werkt nooit een echt handig moment om kinderen te krijgen. Als je gepromoveerd bent zit je waarschijnlijk in een postdoctraject, daarna klim je misschien hogerop en krijg je meer verantwoordelijkheid...het komt erop neer dat je wel kunt blijven uitstellen. Kinderen krijgen naast een promotie is lastig maar een promotie is sowieso al lastig, dus daar hoef je het niet om te laten .



Als je echt denkt dat je tijdens het piekmoment onmisbaar bent zou ik nog even wachten, zo oud ben je nog niet en het gaat maar om een paar maanden. Maar vrouwelijke wetenschappers die ik ken konden er vaak ook wel een mouw aan passen. Een promotie is geen standaardbaan maar je bent soms ook niet zo onmisbaar als je zelf denkt.
quote:sonane schreef op 03 februari 2013 @ 22:36:

Juist in een promotietraject kan er nogal eens een mouw aan gepast worden. Vaak krijg je ook een langere aanstelling (of is die mogelijkheider). Niet uitstellen dus, ook niet van te voren bespreken met je promotoren.



Als je promotie klaar is komt je postdoc, dat is (relatief) helemaal beroerd qua kinderen krijgen. En tijdens je tenure track gaat het ook niet gemakkelijk hoor!Postdoc zijn is ook niet zo makkelijk te combineren met kinderen hebben, tenminste, niet in een vak waarin je min of meer geacht wordt een tijdje naar het buitenland te gaan, en al helemaal niet als je partner ook een tijd in het buitenland zit, maar dan wel in een ander buitenland.

Ik heb pas daarna kinderen gekregen, maar ik begon iets jonger aan mijn promotie dan TO.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle opmerkingen. Fijn om een andere meningen te horen.

Het is inderdaad zo dat ik na deze promotie waarschijnlijk doorga naar een Postdoc, of in ieder geval in projectwerk blijf hangen wat dus ook geen vastigheid biedt. Maar naar het buitenland gaan zal het wel niet worden, dus dat is geen beperkende factor.



Ik blijf het lastig vinden, voornamelijk omdat het echt zo'n keuzemoment is. In een perfecte wereld zou ik mij er niet eens druk om willen maken en gewoon zien wat er wanneer op mijn pad komt. Maar goed, keuze maken is denk ik wel van belang, anders blijf ik de ene dag voor die optie te kiezen en de dag erna weer voor de andere, dat maakt het ook niet makkelijker. En ik wil natuurlijk het liefste én een relaxte zwangerschap én relaxt werken.



Vanavond maar weer eens met de man om tafel zitten, kijken wat hij zegt van jullie opmerkingen.
Alle reacties Link kopieren
Voor mij zou het echt geen moeilijke keuze zijn, je situatie klinkt nagenoeg 'perfect'. Kinderen kunnen je niet goed plannen en al helemaal niet in de mate die jij graag zou willen. Dit zou voor mij dan ook geen reden zijn om te wachten (als je bijv. eerst bepaalde stappen in je carriere wil zetten voordat je kinderen krijgt, dan zou dat voor mij wel een reden zijn om te wachten).

Er is straks echt wel een mouw aan te passen en echt, de momenten die goed uitkomen, zoals jij dat graag zou willen, zijn echt heel zeldzaam. Het komt goed, echt.
Ik blijf bij paar maanden uitstellen. Juist omdat dit überhaupt een optie is.
Alle reacties Link kopieren
quote:Missprincesa schreef op 04 februari 2013 @ 09:48:

Er is straks echt wel een mouw aan te passen en echt, de momenten die goed uitkomen, zoals jij dat graag zou willen, zijn echt heel zeldzaam. Het komt goed, echt.quote:Suze02 schreef op 04 februari 2013 @ 09:53:

Ik blijf bij paar maanden uitstellen. Juist omdat dit überhaupt een optie is.



Haha mooie tegenstelling. Ben blij dat de verdeeldheid niet alleen in mijzelf zit maar ook bij anderen. Ergens weet ik ook wel dat bij dit dilemma er een deel van mij is die denk “ik wil een kind en ik wil het nu” Maar dat vind ik zo’n kinderachtig gedachtengang, een volwassen vrouw zou toch gewoon een paar maanden kunnen wachten? Het is natuurlijk ook geen nu of nooit situatie, al maakt mijn gevoel er wel zoiets van.



Mag ik het ontbreken van anticonceptie de schuld geven? Reageer veel emotioneler op dingen sinds een paar maanden en dat is nu toch echt niet handig
Alle reacties Link kopieren
Ik zou als ik in jou schoenen stond (en ik ben ook promovendus) een paar maanden wachten totdat je UD na je data verzameling ligt. Ik zou het verzamlen van mijn data niet uit handen durven geven, iig niet in zijn geheel.

Dan zit je nog steeds in je derde jaar toch? En heb je eventueel nog speling tot het eind van je promotie traject.



Als het nou om 2/3 jaar uitstellen zou gaan, dan zou ik denken ga ervoor! Maar een paar maanden is maar een paar keer een paar weken en is zo voorbij.

Bovendien ben je nog jong genoeg.
Alle reacties Link kopieren
quote:pompedom schreef op 04 februari 2013 @ 11:03:

Ik zou als ik in jou schoenen stond (en ik ben ook promovendus) een paar maanden wachten totdat je UD na je data verzameling ligt. Ik zou het verzamlen van mijn data niet uit handen durven geven, iig niet in zijn geheel.

Dan zit je nog steeds in je derde jaar toch? En heb je eventueel nog speling tot het eind van je promotie traject.



Als het nou om 2/3 jaar uitstellen zou gaan, dan zou ik denken ga ervoor! Maar een paar maanden is maar een paar keer een paar weken en is zo voorbij.

Bovendien ben je nog jong genoeg.



Als het echt alleen om die paar maanden ging, dan geef ik je gelijk. Maar daarna is er 9 van de 10x weer wat anders.

Dus TO: denk je dat er in het jaar na het verzamelen van de data niks is waarover je twijfelt? Dan zou ik misschien toch wachten, maar als ik naar mijn eigen leven kijk, is er altijd wel iets wat niet goed uitkomt
Alle reacties Link kopieren
quote:Missprincesa schreef op 04 februari 2013 @ 11:10:

[...]



Dus TO: denk je dat er in het jaar na het verzamelen van de data niks is waarover je twijfelt?



Geen dingen die niet uit te stellen zijn in ieder geval. Eventueel wat congressen, maar daar heb ik nu nog geen zicht op en vind ik op dit moment ook niet erg om eventueel te moeten missen.



Ik denk dat wachten de beste optie is. Ook al valt er niets te plannen, zijn er altijd slechte momenten en wil ik eigenlijk werk niet boven kinderen krijgen stellen. Maar wat ik aan het doen ben is niet zomaar werk, het is mijn eigen promotietraject dat ik ben aangegaan om naar voldoening af te ronden. Het komt wel goed als ik toch zwanger word, maar heel relaxt zal het niet zijn...



Ha, ik kom in de buurt van een beslissing! Maar niet gek opkijken als ik over een uur er weer anders over denk hoor
Als je met een paar maanden pauze je 'piekmoment' kan omzeilen zou ik dat doen.



Een paar maanden vind ik heel andere koek dan bevoorbeeld enkele jaren, totdat je project is afgerond. Zolang wachten zou ik dan weer niet aanraden.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven