Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden/ zijn in 2011/ 2012 - DEEL 5
vrijdag 24 februari 2012 om 09:03
Lieve dames,
Alweer deel 5 van ons topic, waarin we lief en leed delen over zwanger worden en zijn in 2011/ 2012.
De tabel van de zwangeren wordt gelukkig steeds langer, en de eerste kindjes zijn zelfs al geboren.
Ik hoop dat alle dames die nog in de bovenste tabel staan, heel gauw een plekje mogen krijgen tussen de zwangeren en moeders in de onderste tabel.
Natuurlijk zijn ook nieuwe dames die zin hebben om mee te schrijven van harte welkom!
Als je jouw naam in de tabel wilt, of iets achter jouw naam gewijzigd wilt hebben, schrijf je dit dan dikgedrukt? (of in HOOFDLETTERS met mobiel internet)
Dan pas ik de tabel aan.
Heel veel succes allemaal
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Wij willen graag een kindje!NaamLftd1e/2de/3de?Gestart?BijzonderhedenShow281e kindjeDecember 2009NOD - Strienenaar291e kindjeAugustus 2010NOD -Muis4508262e kindjeJanuari 2011In september weer beginnen met IUISpringbok301e kindjeMaart 2011Balalaika251e kindjeApril 2011Francisca21281e kindjeNovember 2011NOD - 4 oktoberMiranda_1975362e kindjeJanuari 2012NOD - 26 juliLarissa1990223e kindjeJuli 2012
Wij krijgen een kindje!
NaamLftd1e/2de/
3de?Gestart?Uitgerekend?BijzonderhedenLief2011281e kindjeNovember 201027 augustus 2011Zoontje is geboren Juffie87241e kindjeDecember 20105 september 2011Zoontje is geboren Bolletje84271e kindjeNovember 20108 december 2011Dochtertje is geboren Pink85261e kindjeJanuari 201124 december 2011Zoontje is geboren India25333de kindjeJanuari 201131 december 2011Dochtertje is geboren Babynijn261e kindjeJanuari 201124 maart 2012Dochtertje is geboren Dinah79321e kindjeMaart 201125 maart 2012Dochtertje is geboren Marh251e kindjeMaart 2011Kolki342e kindjeApril 201120 april 2012Zoontje is geboren Legallyblonde261e kindjeJanuari 201115 juli 2012Zoontje is geboren 1982Juutje281e kindjeJanuari 20111 augustus 2012 Zoontje is geboren Legpuzzel301e kindjeMaart 201117 augustus 2012Dochtertje is geboren Glitglam321e kindjeFebruari 201114 september 2012Meisje!Lyncy311e kindjeJuni 201117 september 2012Meisje!Shenandoah261e kindjeDecember 201114 oktober 2012Geslacht is een verrassing!Bolletje84272e kindje27 oktober 2012Meisje!Alyne281e kindjeFebruari 201221 januari 2013 6 juli - eerste echo Stoeltie391e kindjeJanuari 201126 februari 201313 juli - eerste echo
(Met dank aan Babynijn voor de mooie tabellen )
Alweer deel 5 van ons topic, waarin we lief en leed delen over zwanger worden en zijn in 2011/ 2012.
De tabel van de zwangeren wordt gelukkig steeds langer, en de eerste kindjes zijn zelfs al geboren.
Ik hoop dat alle dames die nog in de bovenste tabel staan, heel gauw een plekje mogen krijgen tussen de zwangeren en moeders in de onderste tabel.
Natuurlijk zijn ook nieuwe dames die zin hebben om mee te schrijven van harte welkom!
Als je jouw naam in de tabel wilt, of iets achter jouw naam gewijzigd wilt hebben, schrijf je dit dan dikgedrukt? (of in HOOFDLETTERS met mobiel internet)
Dan pas ik de tabel aan.
Heel veel succes allemaal
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Wij willen graag een kindje!NaamLftd1e/2de/3de?Gestart?BijzonderhedenShow281e kindjeDecember 2009NOD - Strienenaar291e kindjeAugustus 2010NOD -Muis4508262e kindjeJanuari 2011In september weer beginnen met IUISpringbok301e kindjeMaart 2011Balalaika251e kindjeApril 2011Francisca21281e kindjeNovember 2011NOD - 4 oktoberMiranda_1975362e kindjeJanuari 2012NOD - 26 juliLarissa1990223e kindjeJuli 2012
Wij krijgen een kindje!
NaamLftd1e/2de/
3de?Gestart?Uitgerekend?BijzonderhedenLief2011281e kindjeNovember 201027 augustus 2011Zoontje is geboren Juffie87241e kindjeDecember 20105 september 2011Zoontje is geboren Bolletje84271e kindjeNovember 20108 december 2011Dochtertje is geboren Pink85261e kindjeJanuari 201124 december 2011Zoontje is geboren India25333de kindjeJanuari 201131 december 2011Dochtertje is geboren Babynijn261e kindjeJanuari 201124 maart 2012Dochtertje is geboren Dinah79321e kindjeMaart 201125 maart 2012Dochtertje is geboren Marh251e kindjeMaart 2011Kolki342e kindjeApril 201120 april 2012Zoontje is geboren Legallyblonde261e kindjeJanuari 201115 juli 2012Zoontje is geboren 1982Juutje281e kindjeJanuari 20111 augustus 2012 Zoontje is geboren Legpuzzel301e kindjeMaart 201117 augustus 2012Dochtertje is geboren Glitglam321e kindjeFebruari 201114 september 2012Meisje!Lyncy311e kindjeJuni 201117 september 2012Meisje!Shenandoah261e kindjeDecember 201114 oktober 2012Geslacht is een verrassing!Bolletje84272e kindje27 oktober 2012Meisje!Alyne281e kindjeFebruari 201221 januari 2013 6 juli - eerste echo Stoeltie391e kindjeJanuari 201126 februari 201313 juli - eerste echo
(Met dank aan Babynijn voor de mooie tabellen )
dinsdag 27 maart 2012 om 10:58
@ Stoel,
Ik weet het ook. Maar het feit dat je steeds hoop krijgt (door de krampjes e.d.) en dat dan weer afneemt.. dat is echt frustrerend! Zie het als het naderen van je NOD. Dat is eigenlijk het beste vergelijkingsmateriaal! Je hebt allemaal symptomen en dan word je weer teleurgesteld!
Maar goed, het is ook zo dat het volgende week sowieso zover is. Zelfs al uiterlijk woensdags, hoop ik. Maandag heb ik namelijk de scan en ik vroeg de verloskundige; hoe lang duurt het dan voordat je wordt ingeleid?
Nou, meestal de volgende dag of dag erna.
Maar ik GA dus ook voor de volgende dag of de dag erna, want anders is mijn afspraak 'niet tot 42 weken lopen' niet echt meer nagekomen. Dus ik hoop dat het ziekenhuis dan niet ineens zegt: Nou, mevrouw we leiden u vrijdag in.
Maar goed, de VK zal het wel weten. En ik weet ook eigenlijk dat ze zelf komt hoor. Ik voel het gewoon. Heb geen moment gedacht tijdens mijn zwangerschap dat ik een inleiding nodig heb. Nou ja, als het wel zo is... Be it.
Haha en inderdaad; ik beval toch morgen! Prachtige dag. 28 maart
Ik weet het ook. Maar het feit dat je steeds hoop krijgt (door de krampjes e.d.) en dat dan weer afneemt.. dat is echt frustrerend! Zie het als het naderen van je NOD. Dat is eigenlijk het beste vergelijkingsmateriaal! Je hebt allemaal symptomen en dan word je weer teleurgesteld!
Maar goed, het is ook zo dat het volgende week sowieso zover is. Zelfs al uiterlijk woensdags, hoop ik. Maandag heb ik namelijk de scan en ik vroeg de verloskundige; hoe lang duurt het dan voordat je wordt ingeleid?
Nou, meestal de volgende dag of dag erna.
Maar ik GA dus ook voor de volgende dag of de dag erna, want anders is mijn afspraak 'niet tot 42 weken lopen' niet echt meer nagekomen. Dus ik hoop dat het ziekenhuis dan niet ineens zegt: Nou, mevrouw we leiden u vrijdag in.
Maar goed, de VK zal het wel weten. En ik weet ook eigenlijk dat ze zelf komt hoor. Ik voel het gewoon. Heb geen moment gedacht tijdens mijn zwangerschap dat ik een inleiding nodig heb. Nou ja, als het wel zo is... Be it.
Haha en inderdaad; ik beval toch morgen! Prachtige dag. 28 maart
dinsdag 27 maart 2012 om 11:05
Babynijn, wat is het moeilijk om geduld te hebben en wachten duurd lang. Ik duim voor je dat jullie dochter snel deze wereld wil zien!
Stoel, hopelijk zijn dat allemaal positieve teknen en heb je twee streepjes deze week!
Muis, een grote knuffel voor jou. Lijkt me heel moeilijk om nu geen moeder om je heen te hebben. Moe en misselijk zijn helpt niet mee, ik hoop dat je daar snel vanaf bent.
Show/strien, goed vangen als er gegooid wordt!
Hier ook geen grote roze wolk. Vandaag vrij genomen want ik ben te moe om naar mijn werk te gaan. Dus een rustig dagje ingepland. Ik vind het lastig om nu al vele dingen niet meer te kunnen. Als ons kindje er is vind ik dat normaal, maar ik kan nu al niet meer sporten, fulltime werken, enz. Heel frustrerend voor iemand die dat normaal allemaal wel doet. (Sorry Kolki, valt in het niet met wat jij door moet maken!)
Ik lees om de paar dagen bij, als ik energie kan vinden. Maar ik blijf weinig posten, sorry dames. Hopelijk ben ik nog steeds welkom...
Stoel, hopelijk zijn dat allemaal positieve teknen en heb je twee streepjes deze week!
Muis, een grote knuffel voor jou. Lijkt me heel moeilijk om nu geen moeder om je heen te hebben. Moe en misselijk zijn helpt niet mee, ik hoop dat je daar snel vanaf bent.
Show/strien, goed vangen als er gegooid wordt!
Hier ook geen grote roze wolk. Vandaag vrij genomen want ik ben te moe om naar mijn werk te gaan. Dus een rustig dagje ingepland. Ik vind het lastig om nu al vele dingen niet meer te kunnen. Als ons kindje er is vind ik dat normaal, maar ik kan nu al niet meer sporten, fulltime werken, enz. Heel frustrerend voor iemand die dat normaal allemaal wel doet. (Sorry Kolki, valt in het niet met wat jij door moet maken!)
Ik lees om de paar dagen bij, als ik energie kan vinden. Maar ik blijf weinig posten, sorry dames. Hopelijk ben ik nog steeds welkom...
dinsdag 27 maart 2012 om 11:16
dinsdag 27 maart 2012 om 12:12
@Muis: Jeetje meid, hoop dat het snel wat rustiger gaat worden met je misselijkheid en dat je na je echo op dat roze wolkje kan hoppen. En ik kan mij zo goed voorstellen hoe erg je jou moeder moet missen nu. Had ik ook toen ik mijn 1e huisje kocht en eigenlijk alle grote achievements in je leven. Mijn vader wist altijd ol alles een antwoord en was altijd zoooo ontzettend trots op mij als ik iets bereikt had. En dat zijn ook de momenten waarop ik hem het meeste mis. En dat is in de 7 jaardat hij nu overleden is nog voor geen meter veranderd. En mocht ik straks zwanger zijn dan zullen de momenten, dat hij mij vertelde opa te willen worden in de weken voor zijn dood denk ik nog best extra heftig aankomen.
@Stoel: Wat spannend voor je zeg... Misschien dan toch op de valreep nog voordat je de MMM in gaat.
@Shan: Ik denk toch dat ze het op werk echt wel zullen begrijpen.
@Mezelf: Heb even een weekje afstand van dit topic gedaan. Merkte dat ik idd vrij grumpy begon te reageren. Denk dat dat kwam, omdat het me allemaal ff teveel werd hier. Dikke hoofdpijn en geen pijnpillen durven nemen want stel dat het raak is. Heb sinds 2 februari mijn broertje hier en dat strookt natuurlijk niet echt met de vrijheid die ik gewent ben. Sneaky klussen(wat in de 1e paar weken lekker kinderlijk spannend was, maar na een paar weken tegen begon te staan), sneaky ovutests doen en zwangerschapstests, uitkijken dat m'n broertje ons niet kan horen als we het oer zwangerworden en kinderen enz hebben. Als ik iets raars voel ik moet wachten tot mijn vriend en ik alleen zijn. Achter de kont van 2 kerels moeten opruimen en op de flikker geven als ze weer eens wat rond laten slingeren. Enz enz enz. En dan nog de spannging, omdat ik dus gister mijn 2nd opinie bij de internist had. Die trouwens geweldig is verlopen. Ik moest bijna huilen daar. Ik ben namelijk vanaf september 2010 begonnen met medicatie, omdat die jarenlange vermoeidheid van mij blijbaar veroorzaakt werd door een te langzaam werkende schildklier. Toen ik met de medicijnen begon ben ik letterlijk door mijn eigen lichaam gevloerd, omdat het eindelijk na al die jaren weer begon te werken. Dar waar ik 2 jaar daarvoor nog minimaal 6 uur per week sporte waaronder cardio, bleek opeens de vaatwasser uitruimen voor mij een cardio training. Hart in mijn keel en paar uur erna spierpijn. Mijn darmen hele dagen op hol en dat is me pijnlijk. Hele dagen moe, niet kunnen slapen enz enz enz. Ik voelde mij zo slecht en zag er blijkbaar zo slecht uit, dat mensen die mij kenden en een maandje niet hadden gezien en vroegen wat er met mij was en ik ze vertelde dat ik een schildklier aandoening had en die mensen net als ik in eerste instantie voordat ik er mee te maken kreeg niet wisten wat dat inhoud. Dachten dus echt dat het dodelijk was. Heb toen ook standaard erachteraan gegooid dat er mee te leven is en ik dus niet doodga. Zooo geel opgeluchte gezichten. Maargoed voelde mij met medicatie niet goed. Maar na 3 maanden goede bloedwaarden volde mij nog steeds als een zombi. 3maand late weer prikken, vraagd de HA of ik de medicijnen wel neem(ik had mij ondertussen ingelezen en gevraagd offie niet op antiestoffen moest testen gezien ik zombi achtig bleef, maar da was niet nodig)... Blijken mijn waarden dus nog slechter dan waar ik mee begonnen was. Dus toch maar prikken op antistoffen en ja hoor.. Dus duurverwezen naar een internist. Moest 2 maand wachten voordat ik daar een afspraak kon krijgen. Die heeft mijn medicatie verdubbeld om mijn schildklier uit te schakelen, zodat er ook geen antiestoffen meer gemaakt zouden worden(de 2nd opinie internist waar ik gister was omschreef dat als "dapper") ik ben in de maanden door een HELL gegaan. Het voelde alsof je aan een infuus van energiedrank zit. In rust een hartslag van 115 p/m niet kunnen slapen, moe, overal pijn, gevoel alsof je zweeft in je hoofd enz enz na 2 maanden ben ik in paniek toch maar weer terug gegaan, begon nl serieus bang te worden gezien mijn vader ook spontaan neer is gevallen door zijn hart. En die pijn in mijn borst loog er niet om. Volgens de internist moest ik daar maar even door, bloedwaarden vond hij mooi. Uiteindelijk heb ik hem een maand later nog eens verteld dat ik mij nog steeds moe voel enz enz. Maar dat kon niet meer aan m'n schildklier liggen want de bloedwaarden waren mooi. Wel hoog maar dat kwam omdat het kunstmatig is, volgens hem. Moest over een half jaar terug komen en voor de andere klachten moest ik maar weer terug naar de HA. Zo gezegt zo gedaan. Die wist niet mee waarop hij moest testen en heeft mij maar doorgestuurd naar een psycholoog. Die was weer van mening dat het lichamelijk was en niet geestelijk en heeft mij na 3 sessies met een maand ertussen weer terug gestuurd naar de HA, omdat hij geestelijk gezien niets voor mij kon betekenen. Gezien mijn waarden nog steeds hoog waren hebben mijn HA en ik besloten om een 2nd opinie aan te vragen voor mijn schildklier. En daar zat ik dan gister. De internist stelde mij vragen en luisterde, daar waar mijn andere internist alleen aannames maakte en mij geen ruimte gaf voor vragen of commentaar. Hij bevestigde dat mijn kwaaltjes toch echt wel allemaal terug te lijden kunnen zijn naar mijn schildklier. Nou ik wist niet meer hoe ik het had, ik was echt aan het vechten om niet t huilen van opluchting(huil niet graag), maar mijn ogen werden af en toe wel aardig vochtig. Eindelijk een arts die naar mij luisterd en mij waarschijnlijk na al die tijd kan helpen om mij weer goed te voelen. Hij vertelde mij dat hij de medicatie iets naar beneden wilde schroeven en dan over 6 weken weer prikken en dan kijken hoe ik mij daarbij "voel". En daarna liet hij mij weten wat ik daar van vond. Ik heb hem gezegt dat ik bij hem wil blijven en dat ik nooit meer naar mijn oude internist wilde. En tot slot de vraag. Volgens mijn oude internist kan ik met deze waarden zwanger raken klopt dat en zo ja wat raad je aan nu we met de medicatie gaan stoeien? Zijn antwoord was dat ik gewoon zwanger mocht worden want we hielden de komende tijd de waarden toch goed in de gaten. Dus jullie snappen wel dat mijn dag niet meer stuk kon. En sorry voor het lange emo bericht.
@Stoel: Wat spannend voor je zeg... Misschien dan toch op de valreep nog voordat je de MMM in gaat.
@Shan: Ik denk toch dat ze het op werk echt wel zullen begrijpen.
@Mezelf: Heb even een weekje afstand van dit topic gedaan. Merkte dat ik idd vrij grumpy begon te reageren. Denk dat dat kwam, omdat het me allemaal ff teveel werd hier. Dikke hoofdpijn en geen pijnpillen durven nemen want stel dat het raak is. Heb sinds 2 februari mijn broertje hier en dat strookt natuurlijk niet echt met de vrijheid die ik gewent ben. Sneaky klussen(wat in de 1e paar weken lekker kinderlijk spannend was, maar na een paar weken tegen begon te staan), sneaky ovutests doen en zwangerschapstests, uitkijken dat m'n broertje ons niet kan horen als we het oer zwangerworden en kinderen enz hebben. Als ik iets raars voel ik moet wachten tot mijn vriend en ik alleen zijn. Achter de kont van 2 kerels moeten opruimen en op de flikker geven als ze weer eens wat rond laten slingeren. Enz enz enz. En dan nog de spannging, omdat ik dus gister mijn 2nd opinie bij de internist had. Die trouwens geweldig is verlopen. Ik moest bijna huilen daar. Ik ben namelijk vanaf september 2010 begonnen met medicatie, omdat die jarenlange vermoeidheid van mij blijbaar veroorzaakt werd door een te langzaam werkende schildklier. Toen ik met de medicijnen begon ben ik letterlijk door mijn eigen lichaam gevloerd, omdat het eindelijk na al die jaren weer begon te werken. Dar waar ik 2 jaar daarvoor nog minimaal 6 uur per week sporte waaronder cardio, bleek opeens de vaatwasser uitruimen voor mij een cardio training. Hart in mijn keel en paar uur erna spierpijn. Mijn darmen hele dagen op hol en dat is me pijnlijk. Hele dagen moe, niet kunnen slapen enz enz enz. Ik voelde mij zo slecht en zag er blijkbaar zo slecht uit, dat mensen die mij kenden en een maandje niet hadden gezien en vroegen wat er met mij was en ik ze vertelde dat ik een schildklier aandoening had en die mensen net als ik in eerste instantie voordat ik er mee te maken kreeg niet wisten wat dat inhoud. Dachten dus echt dat het dodelijk was. Heb toen ook standaard erachteraan gegooid dat er mee te leven is en ik dus niet doodga. Zooo geel opgeluchte gezichten. Maargoed voelde mij met medicatie niet goed. Maar na 3 maanden goede bloedwaarden volde mij nog steeds als een zombi. 3maand late weer prikken, vraagd de HA of ik de medicijnen wel neem(ik had mij ondertussen ingelezen en gevraagd offie niet op antiestoffen moest testen gezien ik zombi achtig bleef, maar da was niet nodig)... Blijken mijn waarden dus nog slechter dan waar ik mee begonnen was. Dus toch maar prikken op antistoffen en ja hoor.. Dus duurverwezen naar een internist. Moest 2 maand wachten voordat ik daar een afspraak kon krijgen. Die heeft mijn medicatie verdubbeld om mijn schildklier uit te schakelen, zodat er ook geen antiestoffen meer gemaakt zouden worden(de 2nd opinie internist waar ik gister was omschreef dat als "dapper") ik ben in de maanden door een HELL gegaan. Het voelde alsof je aan een infuus van energiedrank zit. In rust een hartslag van 115 p/m niet kunnen slapen, moe, overal pijn, gevoel alsof je zweeft in je hoofd enz enz na 2 maanden ben ik in paniek toch maar weer terug gegaan, begon nl serieus bang te worden gezien mijn vader ook spontaan neer is gevallen door zijn hart. En die pijn in mijn borst loog er niet om. Volgens de internist moest ik daar maar even door, bloedwaarden vond hij mooi. Uiteindelijk heb ik hem een maand later nog eens verteld dat ik mij nog steeds moe voel enz enz. Maar dat kon niet meer aan m'n schildklier liggen want de bloedwaarden waren mooi. Wel hoog maar dat kwam omdat het kunstmatig is, volgens hem. Moest over een half jaar terug komen en voor de andere klachten moest ik maar weer terug naar de HA. Zo gezegt zo gedaan. Die wist niet mee waarop hij moest testen en heeft mij maar doorgestuurd naar een psycholoog. Die was weer van mening dat het lichamelijk was en niet geestelijk en heeft mij na 3 sessies met een maand ertussen weer terug gestuurd naar de HA, omdat hij geestelijk gezien niets voor mij kon betekenen. Gezien mijn waarden nog steeds hoog waren hebben mijn HA en ik besloten om een 2nd opinie aan te vragen voor mijn schildklier. En daar zat ik dan gister. De internist stelde mij vragen en luisterde, daar waar mijn andere internist alleen aannames maakte en mij geen ruimte gaf voor vragen of commentaar. Hij bevestigde dat mijn kwaaltjes toch echt wel allemaal terug te lijden kunnen zijn naar mijn schildklier. Nou ik wist niet meer hoe ik het had, ik was echt aan het vechten om niet t huilen van opluchting(huil niet graag), maar mijn ogen werden af en toe wel aardig vochtig. Eindelijk een arts die naar mij luisterd en mij waarschijnlijk na al die tijd kan helpen om mij weer goed te voelen. Hij vertelde mij dat hij de medicatie iets naar beneden wilde schroeven en dan over 6 weken weer prikken en dan kijken hoe ik mij daarbij "voel". En daarna liet hij mij weten wat ik daar van vond. Ik heb hem gezegt dat ik bij hem wil blijven en dat ik nooit meer naar mijn oude internist wilde. En tot slot de vraag. Volgens mijn oude internist kan ik met deze waarden zwanger raken klopt dat en zo ja wat raad je aan nu we met de medicatie gaan stoeien? Zijn antwoord was dat ik gewoon zwanger mocht worden want we hielden de komende tijd de waarden toch goed in de gaten. Dus jullie snappen wel dat mijn dag niet meer stuk kon. En sorry voor het lange emo bericht.
dinsdag 27 maart 2012 om 14:42
Stoel, vrijdag ben ik 20 weken. Ik denk dat het komt doordat ik nog niet heel goed ben in het matigen. Mijn bloeddruk is erg laag (65 over 40) en dan kun je gewoon niet alles. Hopelijk gaat de bloeddruk snel omhoog en kan ik straks meer...
Alyne: Hefttig verhaal. Deze internest klinkt betrouwbaar. Duim voor je dat hij je beter gaat helpen!
Alyne: Hefttig verhaal. Deze internest klinkt betrouwbaar. Duim voor je dat hij je beter gaat helpen!
dinsdag 27 maart 2012 om 15:58
Alyne, wat heftig allemaal, maar wat zul je inderdaad blij zijn nu! Nu de situatie met je broer nog oplossen en jullie kunnen ook luidruchtig van bil!
Jee Legpuzzel, met zo'n lage bloeddruk kàn je idd niet anders dan moe zijn! Doen ze daar niks aan?
Ik besef me net dat ik vandaag nog geen bruinverlies heb gehad..
Jee Legpuzzel, met zo'n lage bloeddruk kàn je idd niet anders dan moe zijn! Doen ze daar niks aan?
Ik besef me net dat ik vandaag nog geen bruinverlies heb gehad..
dinsdag 27 maart 2012 om 16:49
@legpuzzel; sodeknetter wat een lage bloeddruk!! Die van mij is aan het dalen en ze vonden 110/60 al te laag.... Mijn hb waarde is ook aan het dalen, is daar al naar gekeken bij je?? Dan kun je ijzertabletten innemen (mits dat mag tijdens de zwangerschap dat weet ik niet)
Je bent altijd welkom meid! Veel sterkte met de moeheid, ik hoop dat het toch wel wat beter gaat worden voor je!
@babynijn; och meisje, natuurlijk mag je het zat zijn! Je loopt overtijd! Je leeft al 40 weken naar DE datum. En dan is de datum verstreken en dan......?? Tja, ineens een beetje dat bodemloze put gevoel. Voor jou gevoel kun je nu nergens naar toe leven. Het is maar afwachten..... En ik snap het inleiden verhaal heel goed. Je wil niet per infuus in een mega weeenstorm terecht komen, maar thuis intiem de eerste weeen doormaken.
En dan ook nog eens die spotlight..... Je bent je er heel erg van bewust dat je hele omgeving strakgespannen elke beweging volgen in de hoop dat het begonnen is. Zijn de gordijnen dicht? Staat de auto nog voor de deur? Waarom nam je de telefoon niet op? Alle schrikreacties op telefoontjes......
Probeer dan nog maar eens zen te blijven....
Groot voordeel nu: Je hebt je meisje nu nog helemaal voor jezelf, straks moet je ze met iedereen delen....
Hou je taai babynijn!
@muis; Je maakt zoveel mee in korte tijd, helemaal niet gek dat je even geen roze wolk kunt zien. Hij is er wel, maar voor jou nog niet zichtbaar. De een wordt er ineens opgekwakt na een positieve test, de ander wordt heel lichtjes en nauwelijks merkbaar van de grond getild. En voor je het weet kijk je naar beneden en besef je dat je boven ons allen bent opgestegen in de mooiste zachtste roze wolk ooit!
Voel je niet schuldig en schaam je niet. Die roze wolk komt er muis, dat garandeer ik je!
@Alyne; wat fijn dat je een goede arts hebt gevonden waarbij je je veilig en prettig voelt. Nu dan afwachten hoe je op zijn methode met medicijnen gaat reageren. Ik hoop natuurlijk positief!
Hier vanmorgen een controle gehad en was best overstuur ervan. Niks aan de hand hoor, maar de gyn gaf mij een slecht gevoel.
Ik voelde de baby al een paar dagen minder, maar wist dat dat er bij hoorde op het laatst. Logischerwijs heeft de kleine minder plek en aangezien mijn kindje ook nog eens groot is, dubbel plaatsgebrek eigenlijk. Zondag vond ik het wat eng worden omdat ik helemaal niks voelde. Na porren en duwen wel wat teken van leven maar niet zoals gewend. Gisteren was hij ineens weer megadruk en nu nog steeds. Bij de echo zag de gyn. dat er verminderd vruchtwater is (niet alarmerend weinig, nog steeds acceptabel) en vroeg dus naar de bewegingen. Toen ik bovenstaande vertelde werd ze een beetje pissig. Ze begreep niet dat ik niet had gebeld en was langsgekomen. Als dit ooit nog gebeurd moet ik meteen langskomen.
Ik kon wel door de grond zakken..... Ik voelde mij zo slecht!! Mijn kindje is nog niet eens geboren en ik zorg al slecht voor hem! Ik schaamde me kapot, en ik was ook erg teleurgesteld in mijzelf. Mijn gevoel/intuitie had mij dus in de steek gelaten.
Kolman heeft mij gerust gesteld dat het echt zo niet is, maar toch baal ik ervan. Ik heb het ook op het april topic gezet, en gelukkig konden de meiden mij daar vertellen dat hun bij verminderde beweging ook niet meteen aan de bel trokken. Als ik hun verhalen las kwam ik erachter dat ik juist gehandeld heb en dat mijn gevoel goed zat. Maar toch heb ik nog een beetje een rare nasmaak.
Wat kunnen artsen je toch bang of onzeker maken zeg!
Vanmiddag stond een vriendin met een bos rozen op de stoep, dus maakte wel weer wat goed....
Je bent altijd welkom meid! Veel sterkte met de moeheid, ik hoop dat het toch wel wat beter gaat worden voor je!
@babynijn; och meisje, natuurlijk mag je het zat zijn! Je loopt overtijd! Je leeft al 40 weken naar DE datum. En dan is de datum verstreken en dan......?? Tja, ineens een beetje dat bodemloze put gevoel. Voor jou gevoel kun je nu nergens naar toe leven. Het is maar afwachten..... En ik snap het inleiden verhaal heel goed. Je wil niet per infuus in een mega weeenstorm terecht komen, maar thuis intiem de eerste weeen doormaken.
En dan ook nog eens die spotlight..... Je bent je er heel erg van bewust dat je hele omgeving strakgespannen elke beweging volgen in de hoop dat het begonnen is. Zijn de gordijnen dicht? Staat de auto nog voor de deur? Waarom nam je de telefoon niet op? Alle schrikreacties op telefoontjes......
Probeer dan nog maar eens zen te blijven....
Groot voordeel nu: Je hebt je meisje nu nog helemaal voor jezelf, straks moet je ze met iedereen delen....
Hou je taai babynijn!
@muis; Je maakt zoveel mee in korte tijd, helemaal niet gek dat je even geen roze wolk kunt zien. Hij is er wel, maar voor jou nog niet zichtbaar. De een wordt er ineens opgekwakt na een positieve test, de ander wordt heel lichtjes en nauwelijks merkbaar van de grond getild. En voor je het weet kijk je naar beneden en besef je dat je boven ons allen bent opgestegen in de mooiste zachtste roze wolk ooit!
Voel je niet schuldig en schaam je niet. Die roze wolk komt er muis, dat garandeer ik je!
@Alyne; wat fijn dat je een goede arts hebt gevonden waarbij je je veilig en prettig voelt. Nu dan afwachten hoe je op zijn methode met medicijnen gaat reageren. Ik hoop natuurlijk positief!
Hier vanmorgen een controle gehad en was best overstuur ervan. Niks aan de hand hoor, maar de gyn gaf mij een slecht gevoel.
Ik voelde de baby al een paar dagen minder, maar wist dat dat er bij hoorde op het laatst. Logischerwijs heeft de kleine minder plek en aangezien mijn kindje ook nog eens groot is, dubbel plaatsgebrek eigenlijk. Zondag vond ik het wat eng worden omdat ik helemaal niks voelde. Na porren en duwen wel wat teken van leven maar niet zoals gewend. Gisteren was hij ineens weer megadruk en nu nog steeds. Bij de echo zag de gyn. dat er verminderd vruchtwater is (niet alarmerend weinig, nog steeds acceptabel) en vroeg dus naar de bewegingen. Toen ik bovenstaande vertelde werd ze een beetje pissig. Ze begreep niet dat ik niet had gebeld en was langsgekomen. Als dit ooit nog gebeurd moet ik meteen langskomen.
Ik kon wel door de grond zakken..... Ik voelde mij zo slecht!! Mijn kindje is nog niet eens geboren en ik zorg al slecht voor hem! Ik schaamde me kapot, en ik was ook erg teleurgesteld in mijzelf. Mijn gevoel/intuitie had mij dus in de steek gelaten.
Kolman heeft mij gerust gesteld dat het echt zo niet is, maar toch baal ik ervan. Ik heb het ook op het april topic gezet, en gelukkig konden de meiden mij daar vertellen dat hun bij verminderde beweging ook niet meteen aan de bel trokken. Als ik hun verhalen las kwam ik erachter dat ik juist gehandeld heb en dat mijn gevoel goed zat. Maar toch heb ik nog een beetje een rare nasmaak.
Wat kunnen artsen je toch bang of onzeker maken zeg!
Vanmiddag stond een vriendin met een bos rozen op de stoep, dus maakte wel weer wat goed....
dinsdag 27 maart 2012 om 17:47
dinsdag 27 maart 2012 om 18:41
@Iedereen, dames duimen jullie even weer voor mij? Ruim gebruik gemaakt van de vruchtbare dagen en als het nu niet raak is heb ik mezelf beloofd naar de gyn te gaan om me te onderzoeken. Ik moest vorige week even bloedprikken voor een routine onderzoek en alle waarden waren goed dus ook schildklier en glucose etc. ook wel eens leuk om te weten. Aah ik zou niet weten waarom het zou mislukken deze maand? Showman en ik waren bij vrienden op bezoek want hun dochter werd 2. Ach zo leuk, toen wist ik het echt zeker, ik wil ook een baby'tje! Ben de hele dag met haar in de weer geweest, toch stiekem echt wel moedergevoelens
Ben helemaal verkocht. Ik wens het iedereen natuurlijk toe alleen mezelf nu even het meest aangezien ik niet naar de gyn wil. Sorry voor de ego post.
Ben helemaal verkocht. Ik wens het iedereen natuurlijk toe alleen mezelf nu even het meest aangezien ik niet naar de gyn wil. Sorry voor de ego post.
dinsdag 27 maart 2012 om 19:32
@muis
Het gaat wel, kan beter. Ik heb vanmiddag de gyn gebeld, omdat ik aardig wat buikpijn heb aan beide kanten, rugpijn en hoofdpijn. Ik maak me zorgen. Ze heeft me geadviseerd om paracetamol te nemen, en als het echt onhoudbaar wordt, moet ik bellen en mag ik langskomen. Verder ietwat last van pijnlijke borsten, en heeeeeeel moe, dit zal wel van de Pregnyl zijn.
Sorry, verder ff geen puf om te reageren op iedereen...
Het gaat wel, kan beter. Ik heb vanmiddag de gyn gebeld, omdat ik aardig wat buikpijn heb aan beide kanten, rugpijn en hoofdpijn. Ik maak me zorgen. Ze heeft me geadviseerd om paracetamol te nemen, en als het echt onhoudbaar wordt, moet ik bellen en mag ik langskomen. Verder ietwat last van pijnlijke borsten, en heeeeeeel moe, dit zal wel van de Pregnyl zijn.
Sorry, verder ff geen puf om te reageren op iedereen...
dinsdag 27 maart 2012 om 23:21
woensdag 28 maart 2012 om 07:23
Nou, Nijn staat eerst nog zelf in de wachtrij... Hopend dat ze snel haar stokje mag doorgeven!
Grmbl.
Weer veel gerommel gehad, maar het zet nog niet door. Ik denk ook steeds dat t 's nachts gebeurt, maar het kan natuurlijk net zo goed op klaarlichte dag.
Ik had een sterk voorgevoel bij vandaag... Maar ja! Afwachten!
Morgen de eerste strippoging. Hoop dat het niet nodig is.....
Grmbl.
Weer veel gerommel gehad, maar het zet nog niet door. Ik denk ook steeds dat t 's nachts gebeurt, maar het kan natuurlijk net zo goed op klaarlichte dag.
Ik had een sterk voorgevoel bij vandaag... Maar ja! Afwachten!
Morgen de eerste strippoging. Hoop dat het niet nodig is.....
woensdag 28 maart 2012 om 11:38
Ik ben ongesteld, dus doe een stapje naar achteren.
Het kan me niet eens schelen deze keer (wel jammer hoor, tuurlijk, helemaal omdat ik wel t gevoel had dat t raak was), ik voel me gewoon tè beroerd van de diarree.. Nog steeds alleen maar water.. Maar ben wel op werk, moet nog veel afronden en overdragen. Heb alleen de puf niet (geen energie, alles loopt meteen door) om te bevatten wat ik allemaal nog moet doen.. Bah.
Succes Babynijn!
Het kan me niet eens schelen deze keer (wel jammer hoor, tuurlijk, helemaal omdat ik wel t gevoel had dat t raak was), ik voel me gewoon tè beroerd van de diarree.. Nog steeds alleen maar water.. Maar ben wel op werk, moet nog veel afronden en overdragen. Heb alleen de puf niet (geen energie, alles loopt meteen door) om te bevatten wat ik allemaal nog moet doen.. Bah.
Succes Babynijn!
woensdag 28 maart 2012 om 13:07
@Stoel Balen toch weer ongesteld. Hej shit, nou concentreer je maar op je reis misschien ben je dan nog wat meer ontspannen....niet dat je nu gestresst bent hoor maar misschien begrijp je wat ik bedoel. Andere omgeving etc.
Ik wacht 9 april....oef moet ook nog ff de tijd uitzitten.
@Babynijn Succes! Spannend hoor!
Ik wacht 9 april....oef moet ook nog ff de tijd uitzitten.
@Babynijn Succes! Spannend hoor!
woensdag 28 maart 2012 om 14:33
@babynijn meid wat spannend! ik duim voor je dat ze vandaag komt, kan me zo goed voorstellen dat je het zat bent. het is ook best zwaar en je wilt haar natuurlijk zo graag zien!
Succes!
@stoel he bah en ik had nog wel een goed gevoel bij je
Let je wel op dat je goed blijf drinken? anders kun je misschien een norit nemen ofzo?
Sterkte!
@kolki jeetje wat een rare opmerking van de gyn! neem jezelf niks kwalijk hoor je bent helemaal geen slechte moeder! knuffel voor jou!
@ Show ik duim!
@mezelf het gaat hartstikke goed nog steeds, bijna 25 weken zwanger alweer en de tijd kan mij niet snel genoeg gaan. M'n buik is echt enorm maar wel een puntbuik zeg maar dus heel mooi
Hij schopt steeds harder en is echt een druktemakertje haha echt heel grappig, hij reageert soms ook op tikken van buitenaf zo lief !!
Voor de tabel : 5 april controle
ik kreeg gister trouwens de brief dat ik de blije doos kan ophalen bij Prenatal! Ben benieuwd wat erin zit
Fijne dag allemaal!
Succes!
@stoel he bah en ik had nog wel een goed gevoel bij je
Let je wel op dat je goed blijf drinken? anders kun je misschien een norit nemen ofzo?
Sterkte!
@kolki jeetje wat een rare opmerking van de gyn! neem jezelf niks kwalijk hoor je bent helemaal geen slechte moeder! knuffel voor jou!
@ Show ik duim!
@mezelf het gaat hartstikke goed nog steeds, bijna 25 weken zwanger alweer en de tijd kan mij niet snel genoeg gaan. M'n buik is echt enorm maar wel een puntbuik zeg maar dus heel mooi
Hij schopt steeds harder en is echt een druktemakertje haha echt heel grappig, hij reageert soms ook op tikken van buitenaf zo lief !!
Voor de tabel : 5 april controle
ik kreeg gister trouwens de brief dat ik de blije doos kan ophalen bij Prenatal! Ben benieuwd wat erin zit
Fijne dag allemaal!
woensdag 28 maart 2012 om 14:36
@ Stoel,
He, meid, wat balen weer zeg. Pff. Ik had mijn stokje graag aan jou willen doorgeven
@ Legally.
Fijn dat je je zo goed voelt! Lekker van genieten,
Ik heb de doos bij Prenatal nooit opgehaald... Ik had al andere blije dozen en ik vond het allemaal flut, dus ik had geen zin meer om nog meer van die prulletjes te hebben haha. Maar ik geloof dat de blije doos van Prenatal de mooiste is, dus gewoon ophalen dat ding!
He, meid, wat balen weer zeg. Pff. Ik had mijn stokje graag aan jou willen doorgeven
@ Legally.
Fijn dat je je zo goed voelt! Lekker van genieten,
Ik heb de doos bij Prenatal nooit opgehaald... Ik had al andere blije dozen en ik vond het allemaal flut, dus ik had geen zin meer om nog meer van die prulletjes te hebben haha. Maar ik geloof dat de blije doos van Prenatal de mooiste is, dus gewoon ophalen dat ding!
woensdag 28 maart 2012 om 16:44
@Muis; Wat jammer dat je je nog steeds zo rot voelt. Heel begrijpelijk dat het verlies van je moeder nu nog/weer parten speelt, ook bij zoiets moois, word het verlies toch weer benadrukt..Klote is dat hoor..Maar zoals ik al eerder zei; Hiermee geef je toch weer een stukje van je moeder door! Ook al snap ik dat je haar nu ook nodig hebt. Veel sterkte meid Hopelijk word het na de eerste echo wat beter!
@ Stoel; He bah.. Wat vindt ik dit rot voor je..Je word dus wel wat '' afgeleid'' door je diarree..miccschien toch maar even een norit-tabletje o.i.d. nemen wat het een beetje vermindert? Dan nu maar uitkijken naar de heerlijke vakantie die je voor de boeg hebt.
@Alyne; Goh je hebt ook wel wat aan je hoofd deze dagen, en thuis ook nog niet helemaal jezelf/open kunnen zijn is ook niet echt leuk..
@Babymijn; Wow, spannend ''en leuk dat het nu zo dichtbij komt! Ben benieuwd wanneer je nieuws voor ons hebt, hebben we binnenkort weer een forum-baby
@Show; Nog ff afwachten dus,maar ik duim ook voor je!
Hier met mij gaat alles goed,niets te klagen. Het slapen gaat nog steeds niet echt goed, maar het lijkt wel alsof ik eraan 'wen'' . Nou ja, kan ik alvast wennen aan het slaapgebrek straks
@ Stoel; He bah.. Wat vindt ik dit rot voor je..Je word dus wel wat '' afgeleid'' door je diarree..miccschien toch maar even een norit-tabletje o.i.d. nemen wat het een beetje vermindert? Dan nu maar uitkijken naar de heerlijke vakantie die je voor de boeg hebt.
@Alyne; Goh je hebt ook wel wat aan je hoofd deze dagen, en thuis ook nog niet helemaal jezelf/open kunnen zijn is ook niet echt leuk..
@Babymijn; Wow, spannend ''en leuk dat het nu zo dichtbij komt! Ben benieuwd wanneer je nieuws voor ons hebt, hebben we binnenkort weer een forum-baby
@Show; Nog ff afwachten dus,maar ik duim ook voor je!
Hier met mij gaat alles goed,niets te klagen. Het slapen gaat nog steeds niet echt goed, maar het lijkt wel alsof ik eraan 'wen'' . Nou ja, kan ik alvast wennen aan het slaapgebrek straks
donderdag 29 maart 2012 om 07:12
Wie heeft de tip voor misselijkheid? Heb de hele week nog geen dag kunnen werken, want alles komt eruit, drinken hou ik gelukkig wel binnen. Tegen de avond denk ik dan dat het minder wordt, maar dan komt het een uurtje later net zo hard weer terug.
Heb alle tabletjes, die neem ik in een half uur voordat ik op ga staan, samen met water, en wat te eten en nog lukt het gewoon niet.
Ga straks toch de verloskundige maar even bellen, want ze zullen op mijn werk niet blij zijn nu, al 3 dagen niet geweest en het wordt zo weer bellen ben ik bang.
Heb alle tabletjes, die neem ik in een half uur voordat ik op ga staan, samen met water, en wat te eten en nog lukt het gewoon niet.
Ga straks toch de verloskundige maar even bellen, want ze zullen op mijn werk niet blij zijn nu, al 3 dagen niet geweest en het wordt zo weer bellen ben ik bang.
