Zwangerschap zwaarder dan kraamtijd

27-02-2023 11:39 24 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Beetje gekke vraag maar nu ik aan 't einde van m'n zwangerschap zit zegt iedereen'dit zijn hele zware weken' en 'de nachten zijn nu heel zwaar daarom ben je ook heel moe' waardoor ik 't idee heb dat de kraamtijd op de een of andere manier makkelijker is, of ik er na de zwangerschap wel ben - terwijl ik altijd dacht dat dat pas vermoeiend wordt. Hebben moeders hier ervaring mee, hoezo 't anders zwaar wordt of die inderdaad de zwangerschap zwaarder vonden dan na de bevalling? Ik ben erg benieuwd!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken mij er zelf niet in, maar het ligt er denk ik aan hoe je zwangerschap is en of je nu veel klachten hebt.
Ik had geen zware zwangerschap maar ook geen zware kraamtijd. Ik liep op roze wolken en nam het slaaptekort voor lief omdat je die kleine in handen hebt.

Maar dit kan (allebei) heel anders zijn. Laat het lekker op je afkomen en geniet ervan!
Alle reacties Link kopieren Quote
dat ligt erg aan jezelf, aan je baby etc
Sommige kleintjes slapen in het begin heel veel, anderen zit je om de 1,5uur (ook 's nachts) te voeden

Ik vond zwanger-zijn zwaar, en bevallen een 'eitje'. En eerste jaar met kind zwaar, eerste 6 weken erg zwaar
Alle reacties Link kopieren Quote
Bij de eerste vond ik en de zwangerschap en de kraamtijd totaal niet heftig. Mijn verlof voelde als een vakantie.
Bij de tweede was de zwangerschap wel pittiger door bekken klachten, maar kraamtijd vond ik wederom niet heftig. Maar ik had ook hele makkelijke baby's, dat speelt ook mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit verschilt per persoon en het is ook op een andere manier zwaar (of niet). Ik voelde me verschrikkelijk beroerd tijdens mijn zwangerschappen en zodra de baby er was voelde ik me weer veel beter. Maar vervolgens moest ik weer dealen met de baby en dat verschilde per keer. Mijn oudste sliep al na een paar weken de hele nacht door, dus de vermoeidheid viel bij hem enorm mee. De jongste twee wilden alleen maar op mij slapen, de borstvoeding liep niet lekker waardoor ze meer wel dan niet aan mijn borst lagen, de ene groeide niet goed waardoor we zorgen hadden, bij de ander kreeg ik een borstontsteking. Ik ken anderen die fluitend door hun zwangerschap gingen en anderen die juist in het ziekenhuis terecht kwamen of grote zorgen hadden over hun baby. Ik ken anderen die een week na de bevalling al weer in een pretpark rondliepen en anderen die in een post-natale depressie belandden of die een baby hadden die meer 10 uur per dag (en nacht) huilde. Kortom: het kan alle kanten op, dus houd alle opties open.
Alle reacties Link kopieren Quote
Há ja ik was zo iemand. Ik had écht verwacht dat de kraamtijd leuk was. 'Lekker met elkaar genieten', zoals veel mensen me wenste toen ik met verlof ging. Nou kwam ik even mooi van de koude kermis thuis.

Ik had een prima zwangerschap, al vond ik het einde loei zwaar. Maar de kraamtijd vond ik veel pittiger. Ik had nooit gedacht dat ik me lichamelijk zo slecht kon voelen.

Ik heb nu een hele pittige zwangerschap, met ontzettend veel onzekerheden. En alsnog zie ik het meeste op tegen de kraamtijd (en dat terwijl er toch nog veel vreselijkere scenario's in ons vooruitzicht kunnen liggen op het moment).

Kraamtijd leuk? Ammehoela! Ik hoop voor jou (en voor mezelf straks) dat het allemaal meevalt :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat bedoel je precies met kraamtijd? Ik vond de eerste weken altijd wel goed te doen, omdat mijn baby's toen veel sliepen en ikzelf de eerste week ook lekker in bed bleef. Daarna sloeg de echte vermoeidheid toe.

Maar het ligt natuurlijk aan van alles, aan je zwangerschap, hoe je uit de bevalling/keizersnee komt, aan je baby, aan je partner, hoeveel hulp je hebt, enzovoort. Het is voor iedereen anders, dus ik denk dat je moet afwachten hoe het voor jou uitpakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
nansie schreef:
27-02-2023 12:26
Wat bedoel je precies met kraamtijd? Ik vond de eerste weken altijd wel goed te doen, omdat mijn baby's toen veel sliepen en ikzelf de eerste week ook lekker in bed bleef. Daarna sloeg de echte vermoeidheid toe.
eens!
week 1 is een stuk beter te doen, dan week 2t/m6
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond zelf de kraamtijd veel zwaarder dan de laatste weken zwangerschap, maar ik ben bij 38+6 bevallen. Als ik tot 42 was doorgelopen had ik het mogelijk veel zwaarder gevonden.

Ik vond de borstvoeding met 17 keer per dag aanleggen echt wel pittig. Kind was fors met z'n 4,4kg en dronk de hele dag door kleine beetjes. Ik had het idee dat ik nergens aan toe kwam terwijl ik wel perse elke dag om 10u met een schoongewassen kind en zelf in de make-up de kraamvisite wilde opwachten (lang verhaal, ik was niet oké). Wat ik vooral vervelend vond is dat alles wat ik deed dus de hele tijd onderbroken werd i.v.m. een huilend kind dat gevoed wilde worden, een spuitluier of iets anders.

Toen kind een maand of 2 was vond ik het echt weer beter gaan. Ik heb tot en met 5 maanden 2-3x per nacht gevoed, maar toen ik lichamelijk weer wat herstelde en energie kreeg ging ik er graag op uit. Terugkijkend zou ik bij een volgende in die periode veel minder kraamvisite plannen maar juist lekker aanrommelen. Sowieso zou ik alle "we komen later wel een keertje" mensen tegelijk laten komen voor een kraamborrel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond de zwangerschappen zwaarder maar ik had dan ook HG waarbij ik alleen maar plat op bed in het donker lag met een emmer naast mij (plus opnames wegens uitdroging). Ik functioneerde gewoon niet.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
Ik vond zwanger zijn niet tof. Vooral de laatste weken. Zo oncomfortabel, niet slapen, maagzuur, blah. Ik vond de kraamtijd heerlijk. Maar dat kwam vast (ook) doordat baby het heel goed deed, lekker at en sliep. En ik 3 dagen na m'n keizersnee echt al fit en mobiel was. Wij hebben de eerste 2 weken ook geen kraambezoek gedaan, alleen onze eigen ouders en siblings. Dat maakte het heerlijk rustig en ontspannen voor mij/ons.
Maar ik denk echt dat dit voor iedereen anders is. Succes met de laatste loodjes. Probeer niet teveel in de toekomst te leven. Dit is nu even wat het is en ook dit gaat weer voorbij. Het wordt in ieder geval nooit meer zoals het was/nu is. Maar of dat erg is...
Alle reacties Link kopieren Quote
Ligt natuurlijk aan je baby en hoe je bevalling verloopt, maar nee, voor mij ging deze vlieger absoluut niet op. Ik genoot intens van mijn zwangershap en in de buik huilde ze tenminste niet haha. Daarbuiten, daarentegen.. Pff. En dan het herstel van een heftige bevalling en ziekenhuisopname daarbij opgeteld, vond ik de kraamperiode echt een van de naarste periodes uit mijn hele leven. Ik dacht echt dat mijn leven over was en snapte maar niet hoe mensen dingen tegen me hadden kunnen zeggen zoals 'geniet ervan'.

Maar hey, inmiddels ben ik zo bizar dol op dochter dat ik het over zo'n 8 a 9 weken allemaal weer opnieuw ga doen met baby 2, dus het komt goed en dan laat je die fase ook weer achter je.
Alle reacties Link kopieren Quote
2 x een prima zwangerschap gehad. Ok, wel moe aan het eind, dikke buik en slechter slapen. Maar de kraamtijden en maanden erna vond ik vele malen heftiger tot op het nare af. Ik voelde me slechter dan slecht. Gebroken nachten, voedingen en daar op een gegeven moment nog een peuter bij hebben rondlopen. Nee hoor, doe mij maar zwanger zijn. Daar is mijn lijf op gebouwd.

Maar ik ken ook vrouwen die daar dansend en jubelend doorheen gingen, dus het zal persoonlijk zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het niet kunnen slapen in de laatste weken van de zwangerschappen niet leuk maar de kraamtijd vond ik superzwaar. Sowieso vond ik het eerste jaar zwaar. Mijn oudste 2 kinderen huilden heel veel, echt vreselijk vermoeiend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik had een hele makkelijke zwangerschap, alleen veel last van maagzuur op het einde. Op zich ook een goede bevalling gehad en geen hele moeilijke baby, maar ik vond de eerste weken (en maanden!) loodzwaar. De eerste weken vooral omdat ik totaal in de kreukels lag en dat heel moeilijk kon accepteren/geloven dat het weer beter werd. En daarna omdat de baby alleen op mij sliep en sowieso heel weinig sliep. Nu hij 6 maanden is begin ik het een beetje leuk te vinden ;)
Ik vond het eerste maanden na de geboorte vele malen zwaarder dan de zwangerschap. Maar ik had een makkelijke zwangerschap en heel slecht slapende baby´s.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is allebei op een andere manier zwaar en het hangt natuurlijk ook van veel factoren af (hoe je zwangerschap verloopt, de bevalling, hoe de baby slaapt en of hij/zij veel huilt enz). Ik vond de kraamtijd alle keren vele malen makkelijker, maar ik vond zwanger zijn ook echt de hel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zwanger zijn vond ik zwaar.. alle kwalen had ik wel.. misselijk en spugen tot 16u weken... met 16weken kreeg ik enorme huiduitslag op m'n romp.. jeukte als de ziekte.. duurde 4 weken.. vanaf week 20 bekkeninstabiliteit.. vanaf week 26 maagzuur.. hartkloppingen de hele zwangerschap.. hoge bloeddruk op het laatst...

Was erg bang voor de inleiding/bevalling maar dit ging best prima! Vanaf aanzetten infuus tot baby eruit zat 9 uur.. (wel ruggenprik gehad).

De Kraamtijd vond ik prachtig.. het voeden ging wat lastig (binnen een maand 2 borstontstekingen).. zoon viel in de eerste dagen iets teveel af maar mn productie kwam gelukkig op dag 5 goed op gang.. en op dag 7 zat hij weer op geboorte gewicht.. maar verder heb ik de kraamtijd en het eerste jaar niet als zwaar ervaren. Zoon groeide als een malle op bv en sliep na 4 weken door.. bizar veel mazzel mee gehad!
Alle reacties Link kopieren Quote
Alles is op een andere manier zwaar.
De zwangerschap
De bevalling
Het herstel van de bevalling
De gebroken nachten
...
Fysiek is het een aanslag en dan komen de hormonen er nog eens overheen.

Wat 'het zwaarst' is is echt persoonlijk. Afhankelijk van je hele gestel en dat van de kleine.

Ik vond zelf de eerste helft zwangerschap zwaarder dan de laatste helft, de bevalling en de eerste weken baby bij elkaar.

Daarna bleek t een huilbaby :cry:
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond de kraamtijd vele malen zwaarder dan de zwangerschap. Maar ik was dan ook herstellende van een keizersnede en mijn zwangerschap viel me reuze mee.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vond het beide wel meevallen eigenlijk.
Zwangerschap was prima, alleen aan het eind flink last van mijn bekken en maagzuur.
Beviel al met 35 weken, net voordat mijn verlof in ging, dus ik weet misschien ook niet hoe die laatste loodjes zijn 🙂
1e week waren we in het ziekenhuis heerlijk met zijn 3en in een babybubble. Door corona amper bezoek en de baby deed het meteen goed.

Weken erna waren ook prima, ze sliep veel, dronk goed om de 3 of 4 uren. Wel alles gekolfd, maar daardoor kon mijn man ook meteen al flesjes geven, dus we sliepen beide nog best wat uurtjes.

Daarna werd het pas pittig. Na een week of 6 kreeg de baby behoorlijke reflux, moest dus veel omhoog gehouden worden, wilde alleen nog maar op ons slapen, begon meer te huilen en moest tussendoor nog zien te kolven. Dat vond ik een stuk pittiger. Maar heb me nooit doodmoe gevoeld ofzo, want ik deed ook overdag echt bijna niks. Van bed naar de bank, even met de hond een eind lopen en weer terug. Al met al kijk ik terug op een heerlijke tijd waarin ik vooral veel heb genoten met mijn dochter, uiteraard op een aantal pittige momenten na.
Ik denk dat een groot deel ook af hangt van je eigen instelling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dank, fijn en interessant om te lezen! Begrijp dat het inderdaad verschilt bij iedereen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Vond beide niet te doen 😂
Had zware zwangerschappen en zware kraamperiodes. De laatste kraamperiode overtrof het wel, 6 weken lang op bed gelegen met corona+griep én een liter bloedverlies.
De muren kwamen op me af. En toen ik eindelijk een beetje hersteld was mocht ik weer aan het werk 🥳
Alle reacties Link kopieren Quote
Mensen zeiden het tegen mij juist andersom: geniet nu nog van de rust want met een baby kom je nergens meer aan toe. Ik had geen goede zwangerschap. Al vanaf het moment dat het plusje verscheen op de test moest ik om de 1 a 2 uur plassen dag en nacht. Dat was echt heel vermoeiend. De laatste 4 weken lag ik vanwege complicaties in het ziekenhuis.

Uiteindelijk is onze dochter geboren met een spoedkeizersnede onder algehele narcose. Vanwege haar ligging hebben ze echt enorm moeten duwen en trekken dus ben ook veel bloed verloren en bont en blauw van de OK teruggekomen.

Maar vanaf het moment dat ik weer bij kwam en onze dochter in mijn armen had zat ik toch echt wel op een roze wolk. Ze was echt een wolk van een baby, tevreden, groeide goed, sliep goed, lag lekker de hele dag bij mij of mijn man. En ander groot voordeel was dat ik niet tig keer dag meer hoefde te plassen hahaha.

Wat voor mij (ons) de kraamtijd zwaar maakte was hoe de zwangerschap en bevalling zijn verlopen en het gebrek aan goede (na)zorg. Lichamelijk heb ik een hele lange weg van herstel, dat maakte en maakt het moederschap soms pittig maar dat staat los van ons kind.

Voor ons is het precies een jaar geleden. Vandaag wordt ons meisje 1 jaar. Ik zou er dus liever een ander cliché in willen gooien: geniet zoveel mogelijk, want de tijd vliegt voorbij met een kind. En de volgende zin is ook echt zoals het is: sommige dagen duren lang, maar de jaren vliegen voorbij.

En verder zou ik proberen het over je heen laten komen, je weet niet hoe het zal gaan en je kan het je onmogelijk inbeelden. Wat ik wel geleerd heb, is dat je als mens tot veel meer in staat is dan je je nu kan inbeelden.

Succes met je laatste loodjes!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven