Actueel
alle pijlers
63% kiest voor cremeren ipv begraven, en jij?
maandag 1 augustus 2016 om 22:23
Cremeren of begraven? Het aantal begrafenissen is de afgelopen decennia flink gedaald. Nederlanders kiezen steeds vaker voor crematie.
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
“Have courage and be kind.”
dinsdag 2 augustus 2016 om 19:39
dinsdag 2 augustus 2016 om 19:47
Cremeren en uitstrooien, omdat:
- het idee opgeruimd staat netjes mij wel aan staat. Het idee in een krappe kist in de koude grond te worden gezakt en vervolgens langzaam te vergaan staat mij tegen. Als ik er niet meer ben heeft mijn lichaam ook geen doel meer. Crematie roept bij mij (voor zover mogelijk) 'prettigere' associaties op: schoner, meteen terugkeren tot stof als cirkel van het leven en zo in de natuur uitgestrooid te worden, het voelt voor mij 'logischer'.
- er dan geen graf onderhouden te worden.
- mensen hebben dan geen vaste plek om naar terug te keren zoals bij een graf, maar dat staat mij juist zo aan. Men kan gerust verhuizen of emigreren, ik ben 'overal' en vooral in het hart.
- het idee opgeruimd staat netjes mij wel aan staat. Het idee in een krappe kist in de koude grond te worden gezakt en vervolgens langzaam te vergaan staat mij tegen. Als ik er niet meer ben heeft mijn lichaam ook geen doel meer. Crematie roept bij mij (voor zover mogelijk) 'prettigere' associaties op: schoner, meteen terugkeren tot stof als cirkel van het leven en zo in de natuur uitgestrooid te worden, het voelt voor mij 'logischer'.
- er dan geen graf onderhouden te worden.
- mensen hebben dan geen vaste plek om naar terug te keren zoals bij een graf, maar dat staat mij juist zo aan. Men kan gerust verhuizen of emigreren, ik ben 'overal' en vooral in het hart.
dinsdag 2 augustus 2016 om 20:44
quote:lux. schreef op 02 augustus 2016 @ 18:52:
[...]
Waarom vind je dat grof?
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
[...]
Waarom vind je dat grof?
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
dinsdag 2 augustus 2016 om 20:49
quote:Timetraveler schreef op 02 augustus 2016 @ 19:47:
Cremeren en uitstrooien, omdat:
- het idee opgeruimd staat netjes mij wel aan staat. Het idee in een krappe kist in de koude grond te worden gezakt en vervolgens langzaam te vergaan staat mij tegen. Als ik er niet meer ben heeft mijn lichaam ook geen doel meer. Crematie roept bij mij (voor zover mogelijk) 'prettigere' associaties op: schoner, meteen terugkeren tot stof als cirkel van het leven en zo in de natuur uitgestrooid te worden, het voelt voor mij 'logischer'.
- er dan geen graf onderhouden te worden.
- mensen hebben dan geen vaste plek om naar terug te keren zoals bij een graf, maar dat staat mij juist zo aan. Men kan gerust verhuizen of emigreren, ik ben 'overal' en vooral in het hart.Ja, zo voel ik dat ook. Vooral ook dat nabestaanden vrij zijn om me waar dan ook te gedenken zonder de verplichtingen die bij een graf horen.
Cremeren en uitstrooien, omdat:
- het idee opgeruimd staat netjes mij wel aan staat. Het idee in een krappe kist in de koude grond te worden gezakt en vervolgens langzaam te vergaan staat mij tegen. Als ik er niet meer ben heeft mijn lichaam ook geen doel meer. Crematie roept bij mij (voor zover mogelijk) 'prettigere' associaties op: schoner, meteen terugkeren tot stof als cirkel van het leven en zo in de natuur uitgestrooid te worden, het voelt voor mij 'logischer'.
- er dan geen graf onderhouden te worden.
- mensen hebben dan geen vaste plek om naar terug te keren zoals bij een graf, maar dat staat mij juist zo aan. Men kan gerust verhuizen of emigreren, ik ben 'overal' en vooral in het hart.Ja, zo voel ik dat ook. Vooral ook dat nabestaanden vrij zijn om me waar dan ook te gedenken zonder de verplichtingen die bij een graf horen.
dinsdag 2 augustus 2016 om 20:53
Topic niet gelezen.
Ik wil begraven worden het idee dat ik verbrand word vind ik niks. Ik wil in een mooie kist mooie ceremonie begraven worden boven op mijn ouders. Mijn moeder is begraven en mijn vader ligt daar boven op. Ik heb met mijn broertje en zus afgesproken dat ik daar bovenop wil. Je mag maar 3 op elkaar. Familliegraf.
Ik wil begraven worden het idee dat ik verbrand word vind ik niks. Ik wil in een mooie kist mooie ceremonie begraven worden boven op mijn ouders. Mijn moeder is begraven en mijn vader ligt daar boven op. Ik heb met mijn broertje en zus afgesproken dat ik daar bovenop wil. Je mag maar 3 op elkaar. Familliegraf.
dinsdag 2 augustus 2016 om 20:59
Een natuurbegraafplaats zou ik wel willen. Het liefst zou ik gewoon ergens midden in de natuur doodgaan en daar langzaam vergaan. Begraven of creemeren hoeft allebei niet. Maar een natuurbegraafplaats is dan een goed alternatief. Maar ik weet niet of ik het ga doen.
Mijn eerste man is begraven. Zijn graf is ver weg in het buitenland dus mijn kinderen en ik komen er zelden. Als het hier in de buurt zou zijn dan zou ik wel elke week even langsgaan. Ik vind het overigens niet heel erg dat ik er niet zo vaak heen kan. Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
De graven van mijn grootouders bezoek ik gemiddeld 2x per jaar. Het is toch weer zo'n 2 uur rijden. Maar ik vind het altijd wel fijn om er even heen te gaan, plantje neer te zetten, kaarsje te branden, even bidden.
Mijn huidige man wil begraven worden en hij zou mij ook laten begraven op een traditionele begraafplaats als ik nu zou sterven. Dat vind ik prima. Het is alleen de locatie waar ik wel eens over nadenk. Eerst wilde ik altijd op dezelfde begraafplaats als mijn eerste man maar eigenlijk weet ik dat nu niet. Het is ver weg en ik woon allang niet meer in dat land. Ik denk beter gewoon waar we nu wonen (of waar we wonen wanneer ik sterf als dat niet meer hier is).
Mijn eerste man is begraven. Zijn graf is ver weg in het buitenland dus mijn kinderen en ik komen er zelden. Als het hier in de buurt zou zijn dan zou ik wel elke week even langsgaan. Ik vind het overigens niet heel erg dat ik er niet zo vaak heen kan. Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
De graven van mijn grootouders bezoek ik gemiddeld 2x per jaar. Het is toch weer zo'n 2 uur rijden. Maar ik vind het altijd wel fijn om er even heen te gaan, plantje neer te zetten, kaarsje te branden, even bidden.
Mijn huidige man wil begraven worden en hij zou mij ook laten begraven op een traditionele begraafplaats als ik nu zou sterven. Dat vind ik prima. Het is alleen de locatie waar ik wel eens over nadenk. Eerst wilde ik altijd op dezelfde begraafplaats als mijn eerste man maar eigenlijk weet ik dat nu niet. Het is ver weg en ik woon allang niet meer in dat land. Ik denk beter gewoon waar we nu wonen (of waar we wonen wanneer ik sterf als dat niet meer hier is).
dinsdag 2 augustus 2016 om 21:12
quote:NYC schreef op 02 augustus 2016 @ 20:44:
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
“Have courage and be kind.”
dinsdag 2 augustus 2016 om 21:16
quote:Valia_1 schreef op 02 augustus 2016 @ 20:59:
Een natuurbegraafplaats zou ik wel willen. Het liefst zou ik gewoon ergens midden in de natuur doodgaan en daar langzaam vergaan. Begraven of creemeren hoeft allebei niet. Maar een natuurbegraafplaats is dan een goed alternatief. Maar ik weet niet of ik het ga doen.
Mijn eerste man is begraven. Zijn graf is ver weg in het buitenland dus mijn kinderen en ik komen er zelden. Als het hier in de buurt zou zijn dan zou ik wel elke week even langsgaan. Ik vind het overigens niet heel erg dat ik er niet zo vaak heen kan. Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
De graven van mijn grootouders bezoek ik gemiddeld 2x per jaar. Het is toch weer zo'n 2 uur rijden. Maar ik vind het altijd wel fijn om er even heen te gaan, plantje neer te zetten, kaarsje te branden, even bidden.
Mijn huidige man wil begraven worden en hij zou mij ook laten begraven op een traditionele begraafplaats als ik nu zou sterven. Dat vind ik prima. Het is alleen de locatie waar ik wel eens over nadenk. Eerst wilde ik altijd op dezelfde begraafplaats als mijn eerste man maar eigenlijk weet ik dat nu niet. Het is ver weg en ik woon allang niet meer in dat land. Ik denk beter gewoon waar we nu wonen (of waar we wonen wanneer ik sterf als dat niet meer hier is).
Ja dat vind ik ook het mooie aan begraven. Je bestaan wordt niet zomaar uitgewist, je naam is er nog...
Ik heb dat ook wel eens als ik over een begraafplaats loop, dan lees ik de namen en dan denk ik wel eens 'wat voor leven zou deze persoon hebben gehad?' en ik vind het gewoon mooi, al die namen en herinneringen.
Een natuurbegraafplaats zou ik wel willen. Het liefst zou ik gewoon ergens midden in de natuur doodgaan en daar langzaam vergaan. Begraven of creemeren hoeft allebei niet. Maar een natuurbegraafplaats is dan een goed alternatief. Maar ik weet niet of ik het ga doen.
Mijn eerste man is begraven. Zijn graf is ver weg in het buitenland dus mijn kinderen en ik komen er zelden. Als het hier in de buurt zou zijn dan zou ik wel elke week even langsgaan. Ik vind het overigens niet heel erg dat ik er niet zo vaak heen kan. Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
De graven van mijn grootouders bezoek ik gemiddeld 2x per jaar. Het is toch weer zo'n 2 uur rijden. Maar ik vind het altijd wel fijn om er even heen te gaan, plantje neer te zetten, kaarsje te branden, even bidden.
Mijn huidige man wil begraven worden en hij zou mij ook laten begraven op een traditionele begraafplaats als ik nu zou sterven. Dat vind ik prima. Het is alleen de locatie waar ik wel eens over nadenk. Eerst wilde ik altijd op dezelfde begraafplaats als mijn eerste man maar eigenlijk weet ik dat nu niet. Het is ver weg en ik woon allang niet meer in dat land. Ik denk beter gewoon waar we nu wonen (of waar we wonen wanneer ik sterf als dat niet meer hier is).
Ja dat vind ik ook het mooie aan begraven. Je bestaan wordt niet zomaar uitgewist, je naam is er nog...
Ik heb dat ook wel eens als ik over een begraafplaats loop, dan lees ik de namen en dan denk ik wel eens 'wat voor leven zou deze persoon hebben gehad?' en ik vind het gewoon mooi, al die namen en herinneringen.
“Have courage and be kind.”
woensdag 3 augustus 2016 om 00:28
quote:NYC schreef op 02 augustus 2016 @ 20:44:
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Als het legaal was dan ja hoor. Wat is er zo niet-grof aan iemand in de grond stoppen? Of in een oven? Of open laten snijden en leeg laten scheppen door een stel 18-jarigen voor hun geneeskundestudie? Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat mensen hun lichaam aan de wetenschap doneerden, maar het openzagen van het borstbeen en het loskraken van de ribbenkast vindt kennelijk niemand grof, want afstaan aan de wetenschap is wel respectabel.
Dat lichaam is uiteindelijk vooral een health hazard. Verder is het niks meer. En degene die er in zat.. die zit dan allang in je hart en niet meer in dat lijf. Dus ja hoor, als iemand graag in de kliko wil en dat is legaal, dan doe ik dat.
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Als het legaal was dan ja hoor. Wat is er zo niet-grof aan iemand in de grond stoppen? Of in een oven? Of open laten snijden en leeg laten scheppen door een stel 18-jarigen voor hun geneeskundestudie? Begrijp me niet verkeerd, ik ben blij dat mensen hun lichaam aan de wetenschap doneerden, maar het openzagen van het borstbeen en het loskraken van de ribbenkast vindt kennelijk niemand grof, want afstaan aan de wetenschap is wel respectabel.
Dat lichaam is uiteindelijk vooral een health hazard. Verder is het niks meer. En degene die er in zat.. die zit dan allang in je hart en niet meer in dat lijf. Dus ja hoor, als iemand graag in de kliko wil en dat is legaal, dan doe ik dat.
woensdag 3 augustus 2016 om 01:08
quote:Sommerfugl-84 schreef op 02 augustus 2016 @ 21:12:
[...]
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
Als dat de uitdrukkelijke wens van de overleden dierbare is?
Ja hoor in dat geval wel (als het zou mogen dan hè)
Ik zou namelijk ook graag willen dat mijn nabestaanden mijn wensen respecteren dus cremeren zo snel mogelijk,geen bezoek,bloemen,kaarten,advertenties..
[...]
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
Als dat de uitdrukkelijke wens van de overleden dierbare is?
Ja hoor in dat geval wel (als het zou mogen dan hè)
Ik zou namelijk ook graag willen dat mijn nabestaanden mijn wensen respecteren dus cremeren zo snel mogelijk,geen bezoek,bloemen,kaarten,advertenties..
woensdag 3 augustus 2016 om 01:20
Cremeren, dat vind ik een fijner idee. Het is dan gelijk klaar. As uitstrooien of eventueel wat as in een tatoeage verwerken, maar niet in een sieraad. Zo'n sieraad is waardevol voor je partner en kinderen, maar daarna is het toch wel een vreemd idee. Wat doe je met een sieraad met as van een oudtante of oma of overgrootmoeder. Bij begraven zal een graf geruimd worden of iets dergelijks, uiteindelijk is er geen plek meer voor iedereen en dat vind ik een heel vervelend idee.
woensdag 3 augustus 2016 om 01:46
Ik wil absoluut begraven worden. Ik heb helemaal niks met cremeren, vind het luguber en onnatuurlijk en het doet me denken aan naar de hel gaan. Er worden in mijn familie ook weinig mensen gecremeerd, eigenlijk alleen aan de Nederlandse kant en dat vind ik ook helemaal niet fijn.
Mijn moeder is begraven en ik heb dat graf afgekocht en daar kunnen sowieso nog 2 mensen bij, dus wellicht ga ik lekker terug naar mijn mama als het zover is. Maar als mijn kinderen me ergens anders willen dan is dat ook goed, mijn kinderen mogen dat bepalen, waar ik precies begraven word. Als ze maar zorgen dát ik begraven word.
Ik ga trouwens niet zo vaak meer naar het graf van mijn moeder, maar ga er wel graag heen. En zoveel onderhoud is het niet, ik heb er bewust voor gekozen om geen afgesloten graf met-zo'n-deksel zoals ik dat noem te nemen, maar gewoon een graf dat vooral bestaat uit aarde en dus levende begroeiing en beestjes en dergelijke. Ik wilde heel graag dat mama ergens zou zijn met leven om haar heen, en ze ligt bijvoorbeeld ook op een veld met erg veel kinderen. Het heeft iets gezelligs, vind ik. Ik noem de andere graven ook "de buren van mama" en ik ga "even bij mama langs / op bezoek".
Mijn moeder is begraven en ik heb dat graf afgekocht en daar kunnen sowieso nog 2 mensen bij, dus wellicht ga ik lekker terug naar mijn mama als het zover is. Maar als mijn kinderen me ergens anders willen dan is dat ook goed, mijn kinderen mogen dat bepalen, waar ik precies begraven word. Als ze maar zorgen dát ik begraven word.
Ik ga trouwens niet zo vaak meer naar het graf van mijn moeder, maar ga er wel graag heen. En zoveel onderhoud is het niet, ik heb er bewust voor gekozen om geen afgesloten graf met-zo'n-deksel zoals ik dat noem te nemen, maar gewoon een graf dat vooral bestaat uit aarde en dus levende begroeiing en beestjes en dergelijke. Ik wilde heel graag dat mama ergens zou zijn met leven om haar heen, en ze ligt bijvoorbeeld ook op een veld met erg veel kinderen. Het heeft iets gezelligs, vind ik. Ik noem de andere graven ook "de buren van mama" en ik ga "even bij mama langs / op bezoek".
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 01:49
quote:Valia_1 schreef op 02 augustus 2016 @ 20:59:
Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
Dit. Zo voel ik dat precies ook.
Ik vind het wel een fijne gedachte dat er een plekje is waar zijn naam staat en waar hij nog een beetje bestaat. Waar mensen langslopen die zijn naam zien en misschien lezen, zijn foto zien, het bewijs van zijn bestaan en zijn overlijden, ook al kennen ze hem niet.
Dit. Zo voel ik dat precies ook.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 01:50
Ik vind cremeren een betere optie vanuit praktisch oogpunt (geen kosten en gedoe meer achteraf enzo) maar ook omdat je nabestaanden dan (een deel van) je as in een urn en/of een sierraad kunnen doen en je op die manier dus toch nog een beetje bij zich kunnen hebben. Of ze strooien het uit op een plek met herinneringen aan jou ofzo. Ik heb daar zelf veel minder mee trouwens, dat uitstrooien. Maar uiteindelijk wil ik vooral dat mijn naasten zich er goed bij voelen, dus als zij tegen die tijd liever willen dat ik begraven wordt vind ik dat ook prima. Ik merk er toch niets van, dus mijn wensen maken wat dat betreft niet zoveel meer uit.
woensdag 3 augustus 2016 om 02:02
quote:Libra1990 schreef op 03 augustus 2016 @ 01:53:
@Fashion Victim: sorry als het enorm ongepast is om te vragen, maar wat kost dat ongeveer, een graf afkopen? En betekent dat dat het echt voor altijd van jou blijft? Ik heb er heel weinig verstand van.Ik weet het niet precies meer, ik zou het op moeten zoeken. Mijn moeder is redelijk jong overleden en mijn broer en ik waren toen ook nog jong, dus we hebben het graf niet voor 25 jaar maar voor 50 jaar afgekocht. Daarna moeten we het of nog een keer betalen of laten ruimen of laten verplaatsen denk ik. Maar goed, dan ben ik misschien zelf ook wel al lang dood.
@Fashion Victim: sorry als het enorm ongepast is om te vragen, maar wat kost dat ongeveer, een graf afkopen? En betekent dat dat het echt voor altijd van jou blijft? Ik heb er heel weinig verstand van.Ik weet het niet precies meer, ik zou het op moeten zoeken. Mijn moeder is redelijk jong overleden en mijn broer en ik waren toen ook nog jong, dus we hebben het graf niet voor 25 jaar maar voor 50 jaar afgekocht. Daarna moeten we het of nog een keer betalen of laten ruimen of laten verplaatsen denk ik. Maar goed, dan ben ik misschien zelf ook wel al lang dood.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 07:50
quote:Sommerfugl-84 schreef op 02 augustus 2016 @ 18:23:
[...]
Waarom moet het zo grof? We gaan toch met respect om met doden of niet?
Voor de een is dit grove taal. Voor mij is het dat niet. Ik heb niets met begraven en ook niet met cremeren. Een van de twee zal het zijn want meer keuzes zijn er niet. Daarom ga ik voor cremeren. Echter ik ben heel eerlijk, voor mij hoeft dat allemaal niet.
Ik hoef geen uitgebreide dienst, ik hoef geen gekke verhalen doorspekt van verdriet om verlies. Doe mij maar een samenzijn van de mensen die het dichtst bij mij stonden ten tijde van leven waarin stil gestaan zal worden bij de mooie en waardevolle dingen in het leven. In een gelegenheid waar normaliter vreugd en blijdschap heerst. Met hapjes en lekkers en drankjes en slingers en ballonnen. Met vrolijke muziek. Liefst met lachende mensen inplaats van treurende mensen.
Weet dat dat niet haalbaar is, want een overlijden gaat hoe dan ook gepaard met emoties zoals verdriet. Echter nogmaals......als ik het voor het zeggen had wil ik die onprettige emoties helemaal niet voor mijn dierbaren.
Het leven gaat door, ongeacht of ik het loodje leg of niet.
En ikzelf ben er dan niet meer. Wat moet mijn lichaam in een groot donker gat nav een begrafenis? Verschrikkelijk idee! En het onderhouden en bezoeken van een graf? Verschrikkelijk idee!
Dan liever cremeren en uitstrooien. Ik hoef ook aub niet op iemands nachtkastje terecht te komen.
Echt, ik ben van mening: weg is weg. De herinneringen, die zijn van belang.
[...]
Waarom moet het zo grof? We gaan toch met respect om met doden of niet?
Voor de een is dit grove taal. Voor mij is het dat niet. Ik heb niets met begraven en ook niet met cremeren. Een van de twee zal het zijn want meer keuzes zijn er niet. Daarom ga ik voor cremeren. Echter ik ben heel eerlijk, voor mij hoeft dat allemaal niet.
Ik hoef geen uitgebreide dienst, ik hoef geen gekke verhalen doorspekt van verdriet om verlies. Doe mij maar een samenzijn van de mensen die het dichtst bij mij stonden ten tijde van leven waarin stil gestaan zal worden bij de mooie en waardevolle dingen in het leven. In een gelegenheid waar normaliter vreugd en blijdschap heerst. Met hapjes en lekkers en drankjes en slingers en ballonnen. Met vrolijke muziek. Liefst met lachende mensen inplaats van treurende mensen.
Weet dat dat niet haalbaar is, want een overlijden gaat hoe dan ook gepaard met emoties zoals verdriet. Echter nogmaals......als ik het voor het zeggen had wil ik die onprettige emoties helemaal niet voor mijn dierbaren.
Het leven gaat door, ongeacht of ik het loodje leg of niet.
En ikzelf ben er dan niet meer. Wat moet mijn lichaam in een groot donker gat nav een begrafenis? Verschrikkelijk idee! En het onderhouden en bezoeken van een graf? Verschrikkelijk idee!
Dan liever cremeren en uitstrooien. Ik hoef ook aub niet op iemands nachtkastje terecht te komen.
Echt, ik ben van mening: weg is weg. De herinneringen, die zijn van belang.
woensdag 3 augustus 2016 om 07:52
quote:Sommerfugl-84 schreef op 02 augustus 2016 @ 21:12:
[...]
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
Ik zeg dit over mijzelf en niet over een ander. Lijkt mij toch wel een duidelijk verschil.
Als ik dit over een ander zou zeggen zou ik het grof vinden. Over mezelf dergelijks zeggen vind ik allesbehalve grof. Het is mijn mening, mijn gevoel.
[...]
Ja precies, dit zeg je toch ook niet als een dierbare overleden is "Ah joh, gooi maar in de kliko hoor!"
Waarom zou je dat van jezelf zeggen? Ik vind het gewoon raar.
Ik zeg dit over mijzelf en niet over een ander. Lijkt mij toch wel een duidelijk verschil.
Als ik dit over een ander zou zeggen zou ik het grof vinden. Over mezelf dergelijks zeggen vind ik allesbehalve grof. Het is mijn mening, mijn gevoel.
woensdag 3 augustus 2016 om 07:57
quote:NYC schreef op 02 augustus 2016 @ 20:44:
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Mij zal het echt m'n achterste oxideren wat ze met m'n lichaam doen als ik dood ben. Het is mijn zaak niet, ik ben dan toch dood. Dus van mij mogen m'n nabestaanden met me doen wat ze willen, als ik er niet meer ben. Vind ik belangrijker dan mijn ideeën erover.
Dus als m'n nabestaanden tegen die tijd blij zijn dat ze van me af zijn en me in een kliko willen dumpen, heb ik daar geen last van, toch?
[...]
Zou jij die "wens/uitspraak" respecteren en opvolgen dan, mocht het mogen en iemand zou zeggen: flikker mij maar in de kliko, wordt ie de eerstvolgende vrijdag meteen geleegd.
Ik hoor mensen vaker op deze manier over zichzelf praten of anders over mensen aan wie ze een hekel hebben, maar ik hoor deze uitspraak nooit over mensen die spreken over de mensen die hen het meest dierbaar zijn. Dus ja, ik vind het ook een grove uitspraak.
Mij zal het echt m'n achterste oxideren wat ze met m'n lichaam doen als ik dood ben. Het is mijn zaak niet, ik ben dan toch dood. Dus van mij mogen m'n nabestaanden met me doen wat ze willen, als ik er niet meer ben. Vind ik belangrijker dan mijn ideeën erover.
Dus als m'n nabestaanden tegen die tijd blij zijn dat ze van me af zijn en me in een kliko willen dumpen, heb ik daar geen last van, toch?
Oh dear, how sad, never mind.
woensdag 3 augustus 2016 om 08:03
quote:Hayek schreef op 03 augustus 2016 @ 07:57:
[...]
Mij zal het echt m'n achterste oxideren wat ze met m'n lichaam doen als ik dood ben. Het is mijn zaak niet, ik ben dan toch dood. Dus van mij mogen m'n nabestaanden met me doen wat ze willen, als ik er niet meer ben. Vind ik belangrijker dan mijn ideeën erover.
Dus als m'n nabestaanden tegen die tijd blij zijn dat ze van me af zijn en me in een kliko willen dumpen, heb ik daar geen last van, toch? Dat ook ja!
[...]
Mij zal het echt m'n achterste oxideren wat ze met m'n lichaam doen als ik dood ben. Het is mijn zaak niet, ik ben dan toch dood. Dus van mij mogen m'n nabestaanden met me doen wat ze willen, als ik er niet meer ben. Vind ik belangrijker dan mijn ideeën erover.
Dus als m'n nabestaanden tegen die tijd blij zijn dat ze van me af zijn en me in een kliko willen dumpen, heb ik daar geen last van, toch? Dat ook ja!
woensdag 3 augustus 2016 om 08:40
Ik vind het een fijner idee om begraven te worden. Zeker nu ik nog jonge kinderen heb, dat ze een plek hebben om naartoe te gaan en waar ik dan nog steeds "ben". Dat vind ik met cremeren toch minder, zelfs als je as in een urn zit in plaats van uitgestrooid te worden. Daarnaast ook omdat ik het gewoon mooier vind, dramatischer misschien ook wel en daar hou ik wel van
Maar mochten mijn nabestaanden me liever laten cremeren, dan moeten ze dat vooral doen. Zij zijn er dan nog en ik merk er toch niks meer van.
Ik heb trouwens ook wel eens foto's gezien van een plek in het bos (ergens in de VS waarschijnlijk) waar mensen gewoon boven de grond gelegd worden en waar ze dan vanzelf ontbinden. Was geen fijn gezicht en ik vind het ook helemaal geen fijn idee om zo neergelegd te worden.
Maar mochten mijn nabestaanden me liever laten cremeren, dan moeten ze dat vooral doen. Zij zijn er dan nog en ik merk er toch niks meer van.
Ik heb trouwens ook wel eens foto's gezien van een plek in het bos (ergens in de VS waarschijnlijk) waar mensen gewoon boven de grond gelegd worden en waar ze dan vanzelf ontbinden. Was geen fijn gezicht en ik vind het ook helemaal geen fijn idee om zo neergelegd te worden.
woensdag 3 augustus 2016 om 08:47
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 01:46:
Ik wil absoluut begraven worden. Ik heb helemaal niks met cremeren, vind het luguber en onnatuurlijk en het doet me denken aan naar de hel gaan.Zo'n gevoel heb ik er ook bij. Alsof je iemand veroordeeld ofzo. En ja, ik weet het, het is maar een gevoel, maar toch.
Ik wil absoluut begraven worden. Ik heb helemaal niks met cremeren, vind het luguber en onnatuurlijk en het doet me denken aan naar de hel gaan.Zo'n gevoel heb ik er ook bij. Alsof je iemand veroordeeld ofzo. En ja, ik weet het, het is maar een gevoel, maar toch.
“Have courage and be kind.”
