Actueel
alle pijlers
63% kiest voor cremeren ipv begraven, en jij?
maandag 1 augustus 2016 om 22:23
Cremeren of begraven? Het aantal begrafenissen is de afgelopen decennia flink gedaald. Nederlanders kiezen steeds vaker voor crematie.
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
“Have courage and be kind.”
woensdag 3 augustus 2016 om 11:00
Voor mijzelf zit het ook echt wel in de manier waarop er met het lichaam wordt omgegaan maar ik snap in theorie ook wel wat je bedoelt met: het gaat erom dat het lichaam veilig en hygiënisch "afgebroken kan worden" omdat de levende mensen er anders ziek van worden. Maar dat is voor mij puur de theorie en in praktijk vind ik zelf wel dat er verschil in zit hoe men dat zou kunnen doen ja.
In deze discussie echter ging het mij vooral over de bewoordingen omdat ik in de praktijk nooit heb meegemaakt dat een lichaam letterlijk "de grond in wordt gesmeten". Mocht ik dat meemaken dan zou ik daar zeer geschokt door zijn.
In deze discussie echter ging het mij vooral over de bewoordingen omdat ik in de praktijk nooit heb meegemaakt dat een lichaam letterlijk "de grond in wordt gesmeten". Mocht ik dat meemaken dan zou ik daar zeer geschokt door zijn.
woensdag 3 augustus 2016 om 11:00
Kliko dumpen serieus? Is dat het einde van je leven waard? Hoe zou dat voor de nabestaanden zijn?
Ik wil een mooie ceremonie zaal ingepakt met witte rozen. Witte grafkist met mooie muziek. Geen koffie met cake. Maar mijn lievelings gerechten en champagne, wijn.
Ik weet dat toen mijn moeder begraven werd een pan rijst met fris geserveerd werd en gospel liedjes liedjes gedraaid. Dat is wat ik me herinner.
Ik wil een mooie ceremonie zaal ingepakt met witte rozen. Witte grafkist met mooie muziek. Geen koffie met cake. Maar mijn lievelings gerechten en champagne, wijn.
Ik weet dat toen mijn moeder begraven werd een pan rijst met fris geserveerd werd en gospel liedjes liedjes gedraaid. Dat is wat ik me herinner.
woensdag 3 augustus 2016 om 11:04
woensdag 3 augustus 2016 om 11:07
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 11:00:
Voor mijzelf zit het ook echt wel in de manier waarop er met het lichaam wordt omgegaan maar ik snap in theorie ook wel wat je bedoelt met: het gaat erom dat het lichaam veilig en hygiënisch "afgebroken kan worden" omdat de levende mensen er anders ziek van worden. Maar dat is voor mij puur de theorie en in praktijk vind ik zelf wel dat er verschil in zit hoe men dat zou kunnen doen ja.
In deze discussie echter ging het mij vooral over de bewoordingen omdat ik in de praktijk nooit heb meegemaakt dat een lichaam letterlijk "de grond in wordt gesmeten". Mocht ik dat meemaken dan zou ik daar zeer geschokt door zijn.
Oh ik heb wel eens meegemaakt dat een kist in het gat viel, ging iets fout met de lift We moesten er eigenlijk wel om lachen en het was eigenlijk typisch iets voor de persoon in kwestie dat dat net bij diegene gebeurde. Het is nog altijd een goed verhaal
Maar goed, ik ga sowieso vrij luchtig om met de dood geloof ik. Ik heb tijdens mijn studie gewoon ook al zoveel dode mensen gezien dat het misschien gewoon went? Als je zelf dode lichamen hebt ontleed en hun organen eruit hebt gehaald kijk je misschien wat anders naar de dood dan als je alleen maar dode dierbaren hebt gezien.
Voor mijzelf zit het ook echt wel in de manier waarop er met het lichaam wordt omgegaan maar ik snap in theorie ook wel wat je bedoelt met: het gaat erom dat het lichaam veilig en hygiënisch "afgebroken kan worden" omdat de levende mensen er anders ziek van worden. Maar dat is voor mij puur de theorie en in praktijk vind ik zelf wel dat er verschil in zit hoe men dat zou kunnen doen ja.
In deze discussie echter ging het mij vooral over de bewoordingen omdat ik in de praktijk nooit heb meegemaakt dat een lichaam letterlijk "de grond in wordt gesmeten". Mocht ik dat meemaken dan zou ik daar zeer geschokt door zijn.
Oh ik heb wel eens meegemaakt dat een kist in het gat viel, ging iets fout met de lift We moesten er eigenlijk wel om lachen en het was eigenlijk typisch iets voor de persoon in kwestie dat dat net bij diegene gebeurde. Het is nog altijd een goed verhaal
Maar goed, ik ga sowieso vrij luchtig om met de dood geloof ik. Ik heb tijdens mijn studie gewoon ook al zoveel dode mensen gezien dat het misschien gewoon went? Als je zelf dode lichamen hebt ontleed en hun organen eruit hebt gehaald kijk je misschien wat anders naar de dood dan als je alleen maar dode dierbaren hebt gezien.
woensdag 3 augustus 2016 om 11:10
De begraafplaats waar mijn vader begraven is, voorziet ook in een urnveld. Dan wordt de urn na de crematie begraven en er komt een kleine steen op met naam en data. Dat lijkt me wel wat. Dan ben ik gecremeerd en naasten hebben nog een plekje om naar toe te gaan.
Maar ik vind één en ander wel afhankelijk van leeftijd hoor. Want als ik doodga als ik 96 ben, mijn man er niet meer is en mijn dochter in Timboektoe woont, nou, dan stel ik voor dat ze me daar uitstrooit waar zij wil. Terwijl ze nu, op dit moment, waarschijnlijk liever zou zien dat ik begraven wordt op de begraafplaats hier in het dorp.
Ik heb geen officieel testament, maar wel in een mail aan mezelf bepaalde dingen geregeld. En verschillende mensen weten waar ze moeten kijken voor de wachtwoorden en dat die mail er is. Daarin vinden ze praktische informatie (bankrekeningen, verzekeringen, lijst met adressen) en een paar dingen omtrent overlijden van mijzelf, man en dochter. Het meeste kan zelf ingevuld worden, maar ik ben bijvoorbeeld wel donor, mijn dochter inmiddels ook, man wil dat wij de keuze voor hem maken.
Maar die lijst ga ik ongeveer eens per vijf jaar door om hem te updaten. Zo wilde onze dochter een paar jaar geleden nog absoluut geen donor zijn. Maar zaken als welke kist, wel of niet een koffietafel, kaartjes, advertentie in een krant, dát boeit mij dan weer niet. Als mijn dochter het tegen die tijd fijn vindt dat het halve dorp op de stoep staat, dan zet ze een advertentie. Als ze geen zin heeft in een koffietafel, dan laat ze het lekker.
Vorige maand nog op een begrafenis geweest van iemand die het allemaal zelf geregeld had. Kerkdienst begon om twaalf uur, duurde ruim anderhalf uur, daarna bijna een half uur rijden naar een crematorium, om twee uur nog een dienst van meer dan een uur, om vier uur waren we thuis. Zonder koffie. De enigen die daar wat aan hadden, waren zijn zoon en dochter. Voor alle anderen was het een mooie zonnige dag die om zeep was.
Maar ik vind één en ander wel afhankelijk van leeftijd hoor. Want als ik doodga als ik 96 ben, mijn man er niet meer is en mijn dochter in Timboektoe woont, nou, dan stel ik voor dat ze me daar uitstrooit waar zij wil. Terwijl ze nu, op dit moment, waarschijnlijk liever zou zien dat ik begraven wordt op de begraafplaats hier in het dorp.
Ik heb geen officieel testament, maar wel in een mail aan mezelf bepaalde dingen geregeld. En verschillende mensen weten waar ze moeten kijken voor de wachtwoorden en dat die mail er is. Daarin vinden ze praktische informatie (bankrekeningen, verzekeringen, lijst met adressen) en een paar dingen omtrent overlijden van mijzelf, man en dochter. Het meeste kan zelf ingevuld worden, maar ik ben bijvoorbeeld wel donor, mijn dochter inmiddels ook, man wil dat wij de keuze voor hem maken.
Maar die lijst ga ik ongeveer eens per vijf jaar door om hem te updaten. Zo wilde onze dochter een paar jaar geleden nog absoluut geen donor zijn. Maar zaken als welke kist, wel of niet een koffietafel, kaartjes, advertentie in een krant, dát boeit mij dan weer niet. Als mijn dochter het tegen die tijd fijn vindt dat het halve dorp op de stoep staat, dan zet ze een advertentie. Als ze geen zin heeft in een koffietafel, dan laat ze het lekker.
Vorige maand nog op een begrafenis geweest van iemand die het allemaal zelf geregeld had. Kerkdienst begon om twaalf uur, duurde ruim anderhalf uur, daarna bijna een half uur rijden naar een crematorium, om twee uur nog een dienst van meer dan een uur, om vier uur waren we thuis. Zonder koffie. De enigen die daar wat aan hadden, waren zijn zoon en dochter. Voor alle anderen was het een mooie zonnige dag die om zeep was.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 3 augustus 2016 om 11:25
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 11:18:
Dan ben ik waarschijnlijk gewoon een overgevoelig persoon dat ik zo slecht tegen woorden/denkbeelden kan en dat ze bij mij iets oproepen dat ik grof en respectloos vind.
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.
Dan ben ik waarschijnlijk gewoon een overgevoelig persoon dat ik zo slecht tegen woorden/denkbeelden kan en dat ze bij mij iets oproepen dat ik grof en respectloos vind.
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.
woensdag 3 augustus 2016 om 12:39
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 11:25:
[...]
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.Ik ben ook gewoon heel nuchter, daarom ben ik er van overtuigd dat er 'zoiets is als een ziel'. Als die weg is, is er alleen nog maar een dood lichaam, maar wel respectvol.
[...]
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.Ik ben ook gewoon heel nuchter, daarom ben ik er van overtuigd dat er 'zoiets is als een ziel'. Als die weg is, is er alleen nog maar een dood lichaam, maar wel respectvol.
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 3 augustus 2016 om 12:47
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 11:25:
[...]
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.
[...]
Neuh gewoon anders, denk ik. Ik zie een dood lichaam als een hoopje cellen waarin geen chemische processen meer plaatsvinden. Een levend lichaam zie ik als een hoopje cellen waar wel chemische processen in plaatsvinden. Maar veel mensen zien het lichaam als het huis van de ziel. Ik geloof niet dat er zoiets is als een ziel, dus ik ben daar gewoon heel nuchter in. Opgeruimd staat netjes.
Maar toen papa net dood was had ik dat gevoel even niet en vond ik het best moeilijk --> toen we meeliepen naar het crematorium. Achteraf ben ik juist heel blij dat we gecremeerd hebben want nu voel ik me daar veel fijner bij.
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.
woensdag 3 augustus 2016 om 12:49
Mijn man had wel van te voren aangegeven dat hij begraven wilde worden en dan daar we toen woonden. Ik vroeg of hij niet liever in zijn geboorteland begraven wilde worden maar dat wilde hij echt niet. Bovendien wilde hij liever een seculiere uitvaart en geen islamitische uitvaart zoals in zijn familie traditioneel is. Zijn moeder had het wel moeilijk met die beslissing maar ze heeft het gerespecteerd. zijn vader had toen al het contact met hem verbroken en is ook niet op de begravenis geweest (niet omdat hij het niet eens was met de begravenis plannen maar omdat hij om andere redenen geen contact meer had met zijn zoon).
Als mijn man het niet had aangegeven had ik hem waarschijnlijk in zijn geboorteland laten begraven 7 voor een islamitische uitvaart omdat ik dat een meer logische keuze had gevonden. We woonden nog helemaal niet zo lang op die plek en ik wist eigenlijk al wel dat ik waarschijnlijk daar niet mijn hele leven zou blijven. Dus ik ben wel blij dat hij dit heeft aangegeven.
Ik vind het fijn dat we dat laatste stukje nog een beetje hebben kunnen doen zoals hij gewild zou hebben.
Als mijn man het niet had aangegeven had ik hem waarschijnlijk in zijn geboorteland laten begraven 7 voor een islamitische uitvaart omdat ik dat een meer logische keuze had gevonden. We woonden nog helemaal niet zo lang op die plek en ik wist eigenlijk al wel dat ik waarschijnlijk daar niet mijn hele leven zou blijven. Dus ik ben wel blij dat hij dit heeft aangegeven.
Ik vind het fijn dat we dat laatste stukje nog een beetje hebben kunnen doen zoals hij gewild zou hebben.
woensdag 3 augustus 2016 om 12:53
quote:issiee321 schreef op 03 augustus 2016 @ 12:47:
[...]
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.+100
[...]
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.+100
LOEP ME MAAR aub.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:00
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 10:26:
[...]
Maar wat is er dan respectvol aan: we dumpen hem in een gat in de grond, of we steken de fik erin? Dat is toch ook niet respectvol? Ik heb mijn moeder zeker niet in een gat in de grond gedumpt, kan ik je vertellen. Dat het überhaupt in je opkomt om dat in die bewoordingen te zeggen.
[...]
Maar wat is er dan respectvol aan: we dumpen hem in een gat in de grond, of we steken de fik erin? Dat is toch ook niet respectvol? Ik heb mijn moeder zeker niet in een gat in de grond gedumpt, kan ik je vertellen. Dat het überhaupt in je opkomt om dat in die bewoordingen te zeggen.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 13:09
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 13:12
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 13:09:
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Dan ben je toch ziek als je smijt met lijken? Een dode hoor je te respecteren.
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Dan ben je toch ziek als je smijt met lijken? Een dode hoor je te respecteren.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:21
Lux, los van hoe nuchter je denkt over het dode lichaam of over het wel of niet bestaan van een ziel oid, dat staat er helemaal los van, doet het beeld dat je je probeert voor te stellen niets met je? Er zit voor jou geen verschil in het beeld van rustig een kist in de grond laten zakken en een lichaam de grond in smijten?
woensdag 3 augustus 2016 om 13:30
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 13:21:
Lux, los van hoe nuchter je denkt over het dode lichaam of over het wel of niet bestaan van een ziel oid, dat staat er helemaal los van, doet het beeld dat je je probeert voor te stellen niets met je? Er zit voor jou geen verschil in het beeld van rustig een kist in de grond laten zakken en een lichaam de grond in smijten?
Natuurlijk zit daar verschil in. Maar of je nou liefdevol bij het gft gestopt wordt of liefdevol in de grond gestopt wordt maakt wat mij betreft dan weer geen enkel verschil.
En ik kan niet zeggen dat ik geshockeerd was toen dat mis ging met die lift en niemand daar eigenlijk. Ik ben blij dat we erom hebben kunnen lachen. Het was een technisch mankementje, kan gebeuren.
Lux, los van hoe nuchter je denkt over het dode lichaam of over het wel of niet bestaan van een ziel oid, dat staat er helemaal los van, doet het beeld dat je je probeert voor te stellen niets met je? Er zit voor jou geen verschil in het beeld van rustig een kist in de grond laten zakken en een lichaam de grond in smijten?
Natuurlijk zit daar verschil in. Maar of je nou liefdevol bij het gft gestopt wordt of liefdevol in de grond gestopt wordt maakt wat mij betreft dan weer geen enkel verschil.
En ik kan niet zeggen dat ik geshockeerd was toen dat mis ging met die lift en niemand daar eigenlijk. Ik ben blij dat we erom hebben kunnen lachen. Het was een technisch mankementje, kan gebeuren.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:31
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 10:01:
Oke, dus de uitspraak "liefst flikkeren ze mij gewoon in de kliko" moet ik eigenlijk lezen als: "Mij maakt het niet uit of ze me begraven/cremeren en of er een uitvaart/koffietafel/bloemen komen, want ik merk het niet meer."
Het betrof mijn uitspraak, niet die van Hayek. Dus ik wil even voor hem/haar in de bres springen bij deze.
Mijn mening op de vraag over mijn uitvaart: voor mij is de kliko ook een optie.
Ja, klinkt crue, echter aangezien ik het over mijzelf schrijf.......in mijn ogen niks crues aan. Zou ik dat denken tav de uitvaart van partner, familielid of vriend of kennis welke graag begraven of gecremeerd wenst te worden zou het een ander verhaal zijn. Nogmaals....ik schrijf enkel over hetgeen voor MIJ telt.
En later schrijf ik dat ik ga voor crematie, daar de kliko geen optie is.
Klaar.
Oke, dus de uitspraak "liefst flikkeren ze mij gewoon in de kliko" moet ik eigenlijk lezen als: "Mij maakt het niet uit of ze me begraven/cremeren en of er een uitvaart/koffietafel/bloemen komen, want ik merk het niet meer."
Het betrof mijn uitspraak, niet die van Hayek. Dus ik wil even voor hem/haar in de bres springen bij deze.
Mijn mening op de vraag over mijn uitvaart: voor mij is de kliko ook een optie.
Ja, klinkt crue, echter aangezien ik het over mijzelf schrijf.......in mijn ogen niks crues aan. Zou ik dat denken tav de uitvaart van partner, familielid of vriend of kennis welke graag begraven of gecremeerd wenst te worden zou het een ander verhaal zijn. Nogmaals....ik schrijf enkel over hetgeen voor MIJ telt.
En later schrijf ik dat ik ga voor crematie, daar de kliko geen optie is.
Klaar.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:32
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 13:09:
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:32
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 13:09:
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
Ik ken trouwens ook best wat artsen en ik ken er echt geen een die het normaal vindt om met dode lichamen te smijten of te gooien of te rotzooien of iets dergelijks. Ik heb ook wel eens verhalen gehoord dat er juist tijdens je studie sancties aan kunnen zitten als je niet respectvol met lijken omgaat. De artsen die ik ken zeggen juist dat ze door hun werk meer respect voor het (dode) lichaam hebben gekregen en zeker niet minder. Smijten met lijken is ook wat hen betreft volkomen not done.Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:39
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 13:32:
[...]
Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.Klikomatige verwijdering.
[...]
Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.Klikomatige verwijdering.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:41
quote:issiee321 schreef op 03 augustus 2016 @ 12:47:
[...]
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.
Ik ben heel respectvol omgegaan met mijn vaders lichaam na zijn overlijden. Maar ik had er helemaal niks mee. Mijn stiefmoeder wilde zijn lichaam in huis en dat ik op kwam passen op het lichaam toen zij een jurk ging kopen, want ze wilde niet dat hij alleen was. Ik heb het voor haar gedaan hoor, maar ik snapte het echt niet. Waarom? Wat gaat er gebeuren met een dood lichaam? Waarom kan dat niet alleen blijven? Ik ken die gevoelens écht niet. Dood is dood. De doden hebben geen oppas nodig. En ik zou het ook heel onprettig hebben gevonden om zijn lichaam in mijn eigen huis te hebben gehad.
En ik heb hem op respectvolle manier gecremeerd. En ik vond het moeilijk om hem te laten cremeren op dat moment. Natuurlijk had ik een emotie toen ik dat crematorium naar binnen liep, dat lijkt me niet meer dan logisch. Maar nu ben ik juist heel blij dat hij niet in de grond ligt, dat zijn lichaam gewoon weg is.
Mijn dierbaren mogen met mij doen wat ze willen, als ik dood ben. Mijn voorkeur gaat uit naar cremeren, maar als zij liever begraven of mij in de kliko gooien, dan moeten ze dat doen. Ik snap alleen niet waarom het zoveel grover is om iemand te laten composteren (kliko) dan om iemand te verbranden (cremeren) of te laten composteren in een kist in de grond (begraven). Echt niet. Een lichaam moet gewoon worden opgeruimd.
En dat jij dat wil doen met een begrafenis is helemaal prima. Dat iemand anders dat wil doen met een crematie ook helemaal prima. En dat een derde dat het liefst zou doen door in de kliko te belanden, daar kan ik echt met de beste wil van de wereld ook geen moeite mee hebben. Ik vind dat niet grof. Als jij dat wil, dan wil je dat. Niks mis mee.
[...]
Ik vind het niet nuchter, maar gewoon apart jouw denkwijze.. Een dood lichaam is gewoon voor mij nog steeds het lichaam van de mens die het is geweest. De persoon waarvan ik zo zielsveel hield. Ongeacht wat ik zou geloven. Diegene wil ik op een respectvolle manier begraven.
Ik zou ook willen dat mensen respectvol met mijn dode lichaam om zouden gaan. Net als dat ze respectvol met mijn spullen om zouden gaan na mijn dood en het niet allemaal bij het vuilnis mieteren. Maar goed dat is dan ook weer persoonlijk.
Ik ben heel respectvol omgegaan met mijn vaders lichaam na zijn overlijden. Maar ik had er helemaal niks mee. Mijn stiefmoeder wilde zijn lichaam in huis en dat ik op kwam passen op het lichaam toen zij een jurk ging kopen, want ze wilde niet dat hij alleen was. Ik heb het voor haar gedaan hoor, maar ik snapte het echt niet. Waarom? Wat gaat er gebeuren met een dood lichaam? Waarom kan dat niet alleen blijven? Ik ken die gevoelens écht niet. Dood is dood. De doden hebben geen oppas nodig. En ik zou het ook heel onprettig hebben gevonden om zijn lichaam in mijn eigen huis te hebben gehad.
En ik heb hem op respectvolle manier gecremeerd. En ik vond het moeilijk om hem te laten cremeren op dat moment. Natuurlijk had ik een emotie toen ik dat crematorium naar binnen liep, dat lijkt me niet meer dan logisch. Maar nu ben ik juist heel blij dat hij niet in de grond ligt, dat zijn lichaam gewoon weg is.
Mijn dierbaren mogen met mij doen wat ze willen, als ik dood ben. Mijn voorkeur gaat uit naar cremeren, maar als zij liever begraven of mij in de kliko gooien, dan moeten ze dat doen. Ik snap alleen niet waarom het zoveel grover is om iemand te laten composteren (kliko) dan om iemand te verbranden (cremeren) of te laten composteren in een kist in de grond (begraven). Echt niet. Een lichaam moet gewoon worden opgeruimd.
En dat jij dat wil doen met een begrafenis is helemaal prima. Dat iemand anders dat wil doen met een crematie ook helemaal prima. En dat een derde dat het liefst zou doen door in de kliko te belanden, daar kan ik echt met de beste wil van de wereld ook geen moeite mee hebben. Ik vind dat niet grof. Als jij dat wil, dan wil je dat. Niks mis mee.
woensdag 3 augustus 2016 om 13:41
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 13:32:
[...]
Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
Het is natuurlijk wel grover om iemand, een mens, op een vuilnisbelt of in een vuilnisbak tussen het afval te gooien of om hem of haar te begraven of te cremeren. Jij vindt van niet, kennelijk, want jij "dumpt je geliefden in een gat in de grond" of "steekt ze in de hens".
Ik heb nog nooit een geliefde in een gat in de grond gedumpt en ken ook geen mensen die op die manier met dode lichamen om gaan. Ik ben heel vaak bij het afleggen en verzorgen van lijken geweest (ik word over een paar jaar zelfs iemand die dat zelf gaat doen) en daarbij worden dode lichamen echt niet als afval behandeld. Ook de artsen die ik ken zien lijken echt niet als afval wat je zo even op de vuilnisbelt mietert, integendeel.
[...]
Ik zeg dat toch helemaal niet? NYC viel erover dat mensen zeiden: gooi mij maar in de kliko. Ik zeg: in WEZEN is het toch niet grover om iemand 'in de grond te gooien' of 'in de fik te steken' dan hem 'bij het vuil te zetten'. De bewoordingen zijn misschien niet zo charmant, maar uiteindelijk is er wat mij betreft geen verschil tussen iemand laten composteren, iemand in de grond stoppen of iemand cremeren. En dat je dat dan grove taal vindt, dat kan natuurlijk. Maar voor het gevoel van 'gooi mij maar in de kliko' hebben we gewoon geen mooie, gepaste benaming, zoals 'begraven' of 'cremeren'.
Het is natuurlijk wel grover om iemand, een mens, op een vuilnisbelt of in een vuilnisbak tussen het afval te gooien of om hem of haar te begraven of te cremeren. Jij vindt van niet, kennelijk, want jij "dumpt je geliefden in een gat in de grond" of "steekt ze in de hens".
Ik heb nog nooit een geliefde in een gat in de grond gedumpt en ken ook geen mensen die op die manier met dode lichamen om gaan. Ik ben heel vaak bij het afleggen en verzorgen van lijken geweest (ik word over een paar jaar zelfs iemand die dat zelf gaat doen) en daarbij worden dode lichamen echt niet als afval behandeld. Ook de artsen die ik ken zien lijken echt niet als afval wat je zo even op de vuilnisbelt mietert, integendeel.
Am Yisrael Chai!
