Actueel
alle pijlers
63% kiest voor cremeren ipv begraven, en jij?
maandag 1 augustus 2016 om 22:23
Cremeren of begraven? Het aantal begrafenissen is de afgelopen decennia flink gedaald. Nederlanders kiezen steeds vaker voor crematie.
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
In 1914 vond de eerste crematie in Nederland plaats. Illegaal, maar wel door de autoriteiten gedoogd. Iets meer dan honderd jaar later kiest 63 procent van de bevolking voor dit type uitvaart, en deze voorkeur blijft gestaag toenemen, aldus de Landelijke Vereniging voor Crematoria (LVC). Tot welk punt de groei zal aanhouden, is lastig te zeggen. Het lijkt niet logisch dat begraven totaal verdwijnt, zegt de LVC. „Bepaalde bevolkingsgroepen zullen uit religieuze overwegingen niet overgaan op cremeren.”
Een precieze reden voor de toenemende crematievoorkeur is lastig aan te wijzen. Volgens Wim van Midwoud, van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), speelt mee dat een crematie minder nasleep geeft dan een begrafenis. Geen onderhoud, geen keuzes over verlenging of grafruiming. „Je ziet toch vaak dat het opa’s en oma’s zijn die zeggen: ik wil dat mijn kinderen niet aandoen.” Het helpt ook niet dat begraven vanwege de doorlopende grafrechten vaak als duurder wordt gezien, ofschoon dat niet voor elke gemeente geldt.
Overigens is de trend niet overal in het land identiek. Uitzonderingen: vergrijsde gemeenten en protestants-christelijke gemeenten.
Christenen kiezen vaak bewust voor begraven in plaats van cremeren.
De gemeente Alblasserdam bijvoorbeeld laat weten dat het aantal begrafenissen al jaren stabiel is, rond de 124. „De meeste mensen hier kiezen vanuit hun geloofsovertuiging voor begraven in plaats van cremeren.” In Staphorst ligt het aandeel dat kiest voor begraven nog altijd op een overweldigende 90 procent.
Maar in andere delen van het land blijft de populariteit van de crematie stijgen en steeds meer mensen, ook ouderen, kiezen ervoor.
Bron: NRC
63% kiest dus voor een crematie ipv een klassieke begrafenis.
Waar gaat jouw voorkeur naar uit en waarvoor kies jij en waarom?
“Have courage and be kind.”
woensdag 3 augustus 2016 om 15:28
Dan zou ik niet kiezen voor die kliko-optie. Reden: het is mijn mening en niet die van hen. Ik weet dat zij kiezen voor crematie. En die kliko-optie is geen doorsnee wens, dat realiseer ik mij. Ik zou hun wens in acht nemen. Zonder twijfel.
Echter.......zouden zij kiezen voor die kliko-optie zou het de kliko-optie worden.
Echter.......zouden zij kiezen voor die kliko-optie zou het de kliko-optie worden.
woensdag 3 augustus 2016 om 15:46
Zucht!
Dacht dat ik duidelijk was, echter lees net in eigen bericht dat dat niet zo is.
Ik schrijf al dat de kliko geen doorsnee verzoek is. Doelde daarmee op het volgende: Derhalve zou ik voor een ander niet kiezen voor die optie. Ik zou niet het risico willen nemen om iemand te kort te doen.
Hoewel ik er echt van overtuigd ben dat, wanneer de optie zou bestaan, meer mensen ervoor zouden kiezen.
Dacht dat ik duidelijk was, echter lees net in eigen bericht dat dat niet zo is.
Ik schrijf al dat de kliko geen doorsnee verzoek is. Doelde daarmee op het volgende: Derhalve zou ik voor een ander niet kiezen voor die optie. Ik zou niet het risico willen nemen om iemand te kort te doen.
Hoewel ik er echt van overtuigd ben dat, wanneer de optie zou bestaan, meer mensen ervoor zouden kiezen.
woensdag 3 augustus 2016 om 15:47
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 15:33:
*zucht* dat is omdat je hun voorkeur wéét. Ik stelde nadrukkelijk dat jij de keuze zou moeten maken voor iemand van wie je zijn/haar voorkeur niet weet. Jij ziet voor jezelf de kliko als optie. Maar ook voor een ander, over wie jij omverwachts zou moeten beslissen?
Ah jij gelooft niet dat het haar échte voorkeur is, nu snap ik het. Nu moet ik je wel heel eerlijk bekennen dat ik misschien een baby of een kind eerder zou begraven dan cremeren. Dat komt omdat ik zelf als kind cremeren heel eng vond en heel erg van streek raakte toen een familielid gecremeerd werd en daar weken nachtmerries van heb gehad. Dus ik zou - terugdenkend aan mezelf als kind - denken dat het kind het misschien een eng idee had gevonden en dat zou ik dan een naar idee vinden, dat ik iets met het lichaam heb gedaan waar het kind bang voor was.
Bij volwassenen kan ik me dat gevoel niet zo goed voorstellen - al schijnt dat toch wel te bestaan, al lezende in dit topic - maar zou ik misschien als ik het echt niet weet ook wel voor begraven kiezen, omdat dat voor mijn gevoel 'de standaard is'. Maar ik ken niemand met de voorkeur begraven. Althans, niemand waar ik wat over te zeggen heb.
*zucht* dat is omdat je hun voorkeur wéét. Ik stelde nadrukkelijk dat jij de keuze zou moeten maken voor iemand van wie je zijn/haar voorkeur niet weet. Jij ziet voor jezelf de kliko als optie. Maar ook voor een ander, over wie jij omverwachts zou moeten beslissen?
Ah jij gelooft niet dat het haar échte voorkeur is, nu snap ik het. Nu moet ik je wel heel eerlijk bekennen dat ik misschien een baby of een kind eerder zou begraven dan cremeren. Dat komt omdat ik zelf als kind cremeren heel eng vond en heel erg van streek raakte toen een familielid gecremeerd werd en daar weken nachtmerries van heb gehad. Dus ik zou - terugdenkend aan mezelf als kind - denken dat het kind het misschien een eng idee had gevonden en dat zou ik dan een naar idee vinden, dat ik iets met het lichaam heb gedaan waar het kind bang voor was.
Bij volwassenen kan ik me dat gevoel niet zo goed voorstellen - al schijnt dat toch wel te bestaan, al lezende in dit topic - maar zou ik misschien als ik het echt niet weet ook wel voor begraven kiezen, omdat dat voor mijn gevoel 'de standaard is'. Maar ik ken niemand met de voorkeur begraven. Althans, niemand waar ik wat over te zeggen heb.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:03
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 15:47:
[...]
Ah jij gelooft niet dat het haar échte voorkeur is, nu snap ik het
Jawel hoor, ik geloof best dat het iemands eigen voorkeur voor zichzelf is. Dat vind ik raar, maar oke, dat wil niet zeggen dat het per se raar is, zo mag je over jezelf denken natuurlijk. Maar dat het je échte voorkeur is voor je dierbare? Dat je echt een specifiek idee erover hebt waarom uitgerekend dat prettiger is dan een vaste begraafplaats kunnen bezoeken of urnenveld of om as uit te strooien op een speciale plek of om de as bij je te kunnen dragen in een sieraad of dmv een tatoeage etc etc.
Waarom het je voorkeur kan hebben een ander op een vuilnisbelt te laten storten, dat heeft tot nog toe niemand kunnen uitleggen. Zelfs niet als je dus helemaal niks met as of begraafplaatsen hebt en op een andere manier gedenkt, want dat zijn m.i. losstaande zaken. Ik neem tenminste aan dat mensen die op "andere manieren herdenken" dat ten slotte ook doen als er wel sprake is van een graf/as.
[...]
Ah jij gelooft niet dat het haar échte voorkeur is, nu snap ik het
Jawel hoor, ik geloof best dat het iemands eigen voorkeur voor zichzelf is. Dat vind ik raar, maar oke, dat wil niet zeggen dat het per se raar is, zo mag je over jezelf denken natuurlijk. Maar dat het je échte voorkeur is voor je dierbare? Dat je echt een specifiek idee erover hebt waarom uitgerekend dat prettiger is dan een vaste begraafplaats kunnen bezoeken of urnenveld of om as uit te strooien op een speciale plek of om de as bij je te kunnen dragen in een sieraad of dmv een tatoeage etc etc.
Waarom het je voorkeur kan hebben een ander op een vuilnisbelt te laten storten, dat heeft tot nog toe niemand kunnen uitleggen. Zelfs niet als je dus helemaal niks met as of begraafplaatsen hebt en op een andere manier gedenkt, want dat zijn m.i. losstaande zaken. Ik neem tenminste aan dat mensen die op "andere manieren herdenken" dat ten slotte ook doen als er wel sprake is van een graf/as.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:08
Ik zou graag op een natuurbegraafplaats begraven willen worden.
Voor de rest is dat natuurlijk aan mijn man, maar ik zou liever willen dat hij niet teveel geld zou besteden aan traditionele begrafenisattributen zoals kisten. Dan heb ik liever dat hij het geld besteedt aan echt lekker gebak en goede koffie en later iets sterkers.
Voor de rest is dat natuurlijk aan mijn man, maar ik zou liever willen dat hij niet teveel geld zou besteden aan traditionele begrafenisattributen zoals kisten. Dan heb ik liever dat hij het geld besteedt aan echt lekker gebak en goede koffie en later iets sterkers.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:12
Laat ik het anders zeggen. Ik ken wel wat mensen die onderling wat discussie of een meningsverschil hebben over wat ze prettiger vinden, begraven of gecremeerd worden.
En als iemand dan zegt: "ach, al gooi je me in de kliko" dan vat ik dat op alsof het diegene niet zoveel uitmaakt, om het even is.
En de discussie kan ook erover gaan dat de een zegt: "ik zou graag gecremeerd worden" en dat de ander dan zegt: "ik zou het prettiger vinden als je wordt begraven" (of andersom), kan ik helemaal inkomen, in zo'n discussie.
Maar ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen dat iemand zegt: "lieverd, ik voel me er echt veel fijner/rustiger bij als ik je in de kliko kan stoppen en je op de vuilnisbelt belandt..."
Kunnen jullie, troeteltje, Lux en evt andere n, zich íets voorstellen bij die redenatie vanuit de partner/ouder/kind?
En als iemand dan zegt: "ach, al gooi je me in de kliko" dan vat ik dat op alsof het diegene niet zoveel uitmaakt, om het even is.
En de discussie kan ook erover gaan dat de een zegt: "ik zou graag gecremeerd worden" en dat de ander dan zegt: "ik zou het prettiger vinden als je wordt begraven" (of andersom), kan ik helemaal inkomen, in zo'n discussie.
Maar ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen dat iemand zegt: "lieverd, ik voel me er echt veel fijner/rustiger bij als ik je in de kliko kan stoppen en je op de vuilnisbelt belandt..."
Kunnen jullie, troeteltje, Lux en evt andere n, zich íets voorstellen bij die redenatie vanuit de partner/ouder/kind?
woensdag 3 augustus 2016 om 16:13
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 16:03:
[...]
Jawel hoor, ik geloof best dat het iemands eigen voorkeur voor zichzelf is. Dat vind ik raar, maar oke, dat wil niet zeggen dat het per se raar is, zo mag je over jezelf denken natuurlijk. Maar dat het je échte voorkeur is voor je dierbare? Dat je echt een specifiek idee erover hebt waarom uitgerekend dat prettiger is dan een vaste begraafplaats kunnen bezoeken of urnenveld of om as uit te strooien op een speciale plek of om de as bij je te kunnen dragen in een sieraad of dmv een tatoeage etc etc.
Waarom het je voorkeur kan hebben een ander op een vuilnisbelt te laten storten, dat heeft tot nog toe niemand kunnen uitleggen. Zelfs niet als je dus helemaal niks met as of begraafplaatsen hebt en op een andere manier gedenkt, want dat zijn m.i. losstaande zaken. Ik neem tenminste aan dat mensen die op "andere manieren herdenken" dat ten slotte ook doen als er wel sprake is van een graf/as.
Maar wat kan het anders zijn dan dat je niets met begraafplaatsen hebt? Wat voor reden kun je nog meer hebben? Ik denk dat die mensen het idee van een begraafplaats, samen met doden van honderden jaren, geld en ruimte uitgeven aan iets voor iemand die dat niet nodig heeft, eeuwigheid proberen te creëren waar het juist de vergankelijkheid is waar je om rouwt niet als iets moois zien maar als iets vervelends?
Maar goed, ik wil zelf niet op de vuilnisbelt dus misschien is dat het helemaal niet. Alleen dat stel ik me erbij voor. Ik kan me zelfs ergens wel een voorstelling maken van de vuilnisbelt juist als symbool zien voor het feit dat onze levens maar zo kort en onbetekenend zijn geweest, maar onze lichamen toch goed gebruikt.
Misschien moet ik toch op de vuilnisbelt bij nader inzien
[...]
Jawel hoor, ik geloof best dat het iemands eigen voorkeur voor zichzelf is. Dat vind ik raar, maar oke, dat wil niet zeggen dat het per se raar is, zo mag je over jezelf denken natuurlijk. Maar dat het je échte voorkeur is voor je dierbare? Dat je echt een specifiek idee erover hebt waarom uitgerekend dat prettiger is dan een vaste begraafplaats kunnen bezoeken of urnenveld of om as uit te strooien op een speciale plek of om de as bij je te kunnen dragen in een sieraad of dmv een tatoeage etc etc.
Waarom het je voorkeur kan hebben een ander op een vuilnisbelt te laten storten, dat heeft tot nog toe niemand kunnen uitleggen. Zelfs niet als je dus helemaal niks met as of begraafplaatsen hebt en op een andere manier gedenkt, want dat zijn m.i. losstaande zaken. Ik neem tenminste aan dat mensen die op "andere manieren herdenken" dat ten slotte ook doen als er wel sprake is van een graf/as.
Maar wat kan het anders zijn dan dat je niets met begraafplaatsen hebt? Wat voor reden kun je nog meer hebben? Ik denk dat die mensen het idee van een begraafplaats, samen met doden van honderden jaren, geld en ruimte uitgeven aan iets voor iemand die dat niet nodig heeft, eeuwigheid proberen te creëren waar het juist de vergankelijkheid is waar je om rouwt niet als iets moois zien maar als iets vervelends?
Maar goed, ik wil zelf niet op de vuilnisbelt dus misschien is dat het helemaal niet. Alleen dat stel ik me erbij voor. Ik kan me zelfs ergens wel een voorstelling maken van de vuilnisbelt juist als symbool zien voor het feit dat onze levens maar zo kort en onbetekenend zijn geweest, maar onze lichamen toch goed gebruikt.
Misschien moet ik toch op de vuilnisbelt bij nader inzien
woensdag 3 augustus 2016 om 16:14
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 15:47:
[...]
Dus ik zou - terugdenkend aan mezelf als kind - denken dat het kind het misschien een eng idee had gevonden en dat zou ik dan een naar idee vinden, dat ik iets met het lichaam heb gedaan waar het kind bang voor was.
Hier spreek jij jezelf toch ook een beetje tegen, of ben ik nu gek? Je zat op de vorige pagina heel gepassioneerd te beargumenteren dat een lichaam niet meer is dan een restproduct dat either way opgeruimd moet worden, eigenlijk dus niet meer of minder dan menselijk restafval, maar in geval van een kind zou je het wel erg vinden om iets met het lichaam te doen wat het kind bij leven niet fijn gevonden zou hebben. Dus dan zie je het lichaam toch wel degelijk als meer dan wat menselijk restafval wat nu eenmaal opgeruimd moet worden?
[...]
Dus ik zou - terugdenkend aan mezelf als kind - denken dat het kind het misschien een eng idee had gevonden en dat zou ik dan een naar idee vinden, dat ik iets met het lichaam heb gedaan waar het kind bang voor was.
Hier spreek jij jezelf toch ook een beetje tegen, of ben ik nu gek? Je zat op de vorige pagina heel gepassioneerd te beargumenteren dat een lichaam niet meer is dan een restproduct dat either way opgeruimd moet worden, eigenlijk dus niet meer of minder dan menselijk restafval, maar in geval van een kind zou je het wel erg vinden om iets met het lichaam te doen wat het kind bij leven niet fijn gevonden zou hebben. Dus dan zie je het lichaam toch wel degelijk als meer dan wat menselijk restafval wat nu eenmaal opgeruimd moet worden?
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:14
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 16:12:
Laat ik het anders zeggen. Ik ken wel wat mensen die onderling wat discussie of een meningsverschil hebben over wat ze prettiger vinden, begraven of gecremeerd worden.
En als iemand dan zegt: "ach, al gooi je me in de kliko" dan vat ik dat op alsof het diegene niet zoveel uitmaakt, om het even is.
En de discussie kan ook erover gaan dat de een zegt: "ik zou graag gecremeerd worden" en dat de ander dan zegt: "ik zou het prettiger vinden als je wordt begraven" (of andersom), kan ik helemaal inkomen, in zo'n discussie.
Maar ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen dat iemand zegt: "lieverd, ik voel me er echt veel fijner/rustiger bij als ik je in de kliko kan stoppen en je op de vuilnisbelt belandt..."
Kunnen jullie, troeteltje, Lux en evt andere n, zich íets voorstellen bij die redenatie vanuit de partner/ouder/kind? Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.
Laat ik het anders zeggen. Ik ken wel wat mensen die onderling wat discussie of een meningsverschil hebben over wat ze prettiger vinden, begraven of gecremeerd worden.
En als iemand dan zegt: "ach, al gooi je me in de kliko" dan vat ik dat op alsof het diegene niet zoveel uitmaakt, om het even is.
En de discussie kan ook erover gaan dat de een zegt: "ik zou graag gecremeerd worden" en dat de ander dan zegt: "ik zou het prettiger vinden als je wordt begraven" (of andersom), kan ik helemaal inkomen, in zo'n discussie.
Maar ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen dat iemand zegt: "lieverd, ik voel me er echt veel fijner/rustiger bij als ik je in de kliko kan stoppen en je op de vuilnisbelt belandt..."
Kunnen jullie, troeteltje, Lux en evt andere n, zich íets voorstellen bij die redenatie vanuit de partner/ouder/kind? Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:17
woensdag 3 augustus 2016 om 16:17
quote:Sorcha_ schreef op 03 augustus 2016 @ 16:08:
Ik zou graag op een natuurbegraafplaats begraven willen worden.
Voor de rest is dat natuurlijk aan mijn man, maar ik zou liever willen dat hij niet teveel geld zou besteden aan traditionele begrafenisattributen zoals kisten. Dan heb ik liever dat hij het geld besteedt aan echt lekker gebak en goede koffie en later iets sterkers.Heb je geen uitvaartverzekering dan?
Ik zou graag op een natuurbegraafplaats begraven willen worden.
Voor de rest is dat natuurlijk aan mijn man, maar ik zou liever willen dat hij niet teveel geld zou besteden aan traditionele begrafenisattributen zoals kisten. Dan heb ik liever dat hij het geld besteedt aan echt lekker gebak en goede koffie en later iets sterkers.Heb je geen uitvaartverzekering dan?
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:18
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 16:17:
Lux, ik kan me goed voorstellen dat mensen niks met begraafplaatsen hebben of bij voorbaat weten dat ze een graf nooit meer zullen bezoeken etc, maar dan is een crematie toch een optie? En volgens mij ben je als achtergeblevene niet eens verplicht zelf iets met de as te doen als je dat niet wil.Klopt, je hóeft de as niet mee te nemen of op een urnenveld te plaatsen ofzo, je mag ook gewoon tegen de uitvaartverzorger zeggen dat je de as verder niet hoeft.
Lux, ik kan me goed voorstellen dat mensen niks met begraafplaatsen hebben of bij voorbaat weten dat ze een graf nooit meer zullen bezoeken etc, maar dan is een crematie toch een optie? En volgens mij ben je als achtergeblevene niet eens verplicht zelf iets met de as te doen als je dat niet wil.Klopt, je hóeft de as niet mee te nemen of op een urnenveld te plaatsen ofzo, je mag ook gewoon tegen de uitvaartverzorger zeggen dat je de as verder niet hoeft.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:19
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 16:14:
[...]
Hier spreek jij jezelf toch ook een beetje tegen, of ben ik nu gek? Je zat op de vorige pagina heel gepassioneerd te beargumenteren dat een lichaam niet meer is dan een restproduct dat either way opgeruimd moet worden, eigenlijk dus niet meer of minder dan menselijk restafval, maar in geval van een kind zou je het wel erg vinden om iets met het lichaam te doen wat het kind bij leven niet fijn gevonden zou hebben. Dus dan zie je het lichaam toch wel degelijk als meer dan wat menselijk restafval wat nu eenmaal opgeruimd moet worden?
Nee, ik zeg dat 'het lichaam' wordt begraven of gecremeerd, omdat het een health hazard is waar we vanaf moeten. Begraven en cremeren zijn de gangbare en legale manieren om dat te doen in Nederland. Je kunt ook balsemen, op een bootje weg laten varen, in de kliko gooien, etc. Dat wij allemaal mooie, symbolische betekenissen en tradities en houvast hebben gevonden in het begraven of cremeren, dat doet verder niets af aan het feit dat dat niet is WAAROM we begraven en cremeren. We begraven en cremeren omdat we van die gevaarlijke lichamen af moeten.
Vanwege het rouwproces van de overlevenden ga je respectvol met het lichaam om. Niet vanwege respect voor de overledene. Zo gaan de overschotten van de lichamen van de snijzaal allemaal op een grote hoop voor de crematie. Net als ander menselijk afval waarvan we niet weten wat we ermee moeten. Dat doen we om de health hazard uit de weg te ruimen. Cremeren en begraven net zo goed. De manier WAAROP is voor de overlevenden. Niet voor de overledenen.
En de overlevenden doen vaak dingen omdat de overledene dat misschien fijn had gevonden. Daar is niets mis mee. Maar het feit blijft dat het maar een dood lichaam is en dat het in feite niet gaat om jouw afscheid, maar het afkomen van iets dat de publieke gezondheid in gevaar brengt.
[...]
Hier spreek jij jezelf toch ook een beetje tegen, of ben ik nu gek? Je zat op de vorige pagina heel gepassioneerd te beargumenteren dat een lichaam niet meer is dan een restproduct dat either way opgeruimd moet worden, eigenlijk dus niet meer of minder dan menselijk restafval, maar in geval van een kind zou je het wel erg vinden om iets met het lichaam te doen wat het kind bij leven niet fijn gevonden zou hebben. Dus dan zie je het lichaam toch wel degelijk als meer dan wat menselijk restafval wat nu eenmaal opgeruimd moet worden?
Nee, ik zeg dat 'het lichaam' wordt begraven of gecremeerd, omdat het een health hazard is waar we vanaf moeten. Begraven en cremeren zijn de gangbare en legale manieren om dat te doen in Nederland. Je kunt ook balsemen, op een bootje weg laten varen, in de kliko gooien, etc. Dat wij allemaal mooie, symbolische betekenissen en tradities en houvast hebben gevonden in het begraven of cremeren, dat doet verder niets af aan het feit dat dat niet is WAAROM we begraven en cremeren. We begraven en cremeren omdat we van die gevaarlijke lichamen af moeten.
Vanwege het rouwproces van de overlevenden ga je respectvol met het lichaam om. Niet vanwege respect voor de overledene. Zo gaan de overschotten van de lichamen van de snijzaal allemaal op een grote hoop voor de crematie. Net als ander menselijk afval waarvan we niet weten wat we ermee moeten. Dat doen we om de health hazard uit de weg te ruimen. Cremeren en begraven net zo goed. De manier WAAROP is voor de overlevenden. Niet voor de overledenen.
En de overlevenden doen vaak dingen omdat de overledene dat misschien fijn had gevonden. Daar is niets mis mee. Maar het feit blijft dat het maar een dood lichaam is en dat het in feite niet gaat om jouw afscheid, maar het afkomen van iets dat de publieke gezondheid in gevaar brengt.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:20
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 16:14:
[...]
Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.Dat was toch niet de kern van haar verhaal? Ze vroeg of jij je kon voorstellen dat jij in een gesprek met je man over wat als we dood zijn dan zou zeggen "nou, ik vind het eigenlijk het prettigst als ik je gewoon door de vuilniswagen laat ophalen, of had jij een ander idee?"
[...]
Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.Dat was toch niet de kern van haar verhaal? Ze vroeg of jij je kon voorstellen dat jij in een gesprek met je man over wat als we dood zijn dan zou zeggen "nou, ik vind het eigenlijk het prettigst als ik je gewoon door de vuilniswagen laat ophalen, of had jij een ander idee?"
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:21
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 16:14:
[...]
Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.Dat argument is me, van zowel jou als Troeteltje duidelijk, maar laat ik dan dat gruwelijk voorbeeld noemen waarin je wel met elkaar in discussie moet, als het een minderjarig kind betreft, die nog nooit een wens heeft uitgesproken. Kun je je iets erbij voorstellen dat iemand "op de vuilnisbelt storten" werkelijk de fijnste rustplaats vindt (voor een ander)?
Pfff. Ik voel me een doordrammer worden terwijl ik dat normaal toch echt niet zo ben maar dit is wel een van de absurdste dingen die ik de laatste tijd heb gelezen.
[...]
Nee. Want als iemand zelf een mening heeft over wat er met zijn lichaam gebeurt nadat hij is overleden dan respecteer ik dat. Ik vind het juist heel grof om daarover met elkaar in discussie te gaan.Dat argument is me, van zowel jou als Troeteltje duidelijk, maar laat ik dan dat gruwelijk voorbeeld noemen waarin je wel met elkaar in discussie moet, als het een minderjarig kind betreft, die nog nooit een wens heeft uitgesproken. Kun je je iets erbij voorstellen dat iemand "op de vuilnisbelt storten" werkelijk de fijnste rustplaats vindt (voor een ander)?
Pfff. Ik voel me een doordrammer worden terwijl ik dat normaal toch echt niet zo ben maar dit is wel een van de absurdste dingen die ik de laatste tijd heb gelezen.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:22
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 16:19:
[...]
Vanwege het rouwproces van de overlevenden ga je respectvol met het lichaam om. Niet vanwege respect voor de overledene. Maar je zegt net toch echt het tegenovergestelde. Jij hebt namelijk geen moeite met cremeren, dus voor jou is dat hartstikke respectvol. Maar omdat de overledene - het kind dus - dat eng had gevonden, cremeer je haar niet. Dat doe je dus wel degelijk uit respect voor de overledene.
[...]
Vanwege het rouwproces van de overlevenden ga je respectvol met het lichaam om. Niet vanwege respect voor de overledene. Maar je zegt net toch echt het tegenovergestelde. Jij hebt namelijk geen moeite met cremeren, dus voor jou is dat hartstikke respectvol. Maar omdat de overledene - het kind dus - dat eng had gevonden, cremeer je haar niet. Dat doe je dus wel degelijk uit respect voor de overledene.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:24
quote:NYC schreef op 03 augustus 2016 @ 16:17:
Lux, ik kan me goed voorstellen dat mensen niks met begraafplaatsen hebben of bij voorbaat weten dat ze een graf nooit meer zullen bezoeken etc, maar dan is een crematie toch een optie? En volgens mij ben je als achtergeblevene niet eens verplicht zelf iets met de as te doen als je dat niet wil.
Dat kan. Maar je kan het toch ook symbolischer/goedkoper vinden om tussen je afval te belanden? Ja kijk mij lijkt het niks, maar ik snap ergens dat er een soort gevoel kan zijn van: ik heb een goed leven gehad, ik heb mijn lichaam gebruikt en nu is het op. Dus ik gooi het weg. Net zoals dat je je stroopwafelverpakking weggooit. Het is niet alsof je er nog iets aan hebt.
Die hele crematie, die begrafenis, dat is voor jouw dierbaren, voor hen om te rouwen. Voor jouzelf maakt het niks uit, is het alleen maar duur om heel ceremonieel en met veel poespas de aarde te verlaten. Je bent op, dus je wordt weggegooid. Ik weet niet, ik snap het wel geloof ik. Dat gevoel.
Lux, ik kan me goed voorstellen dat mensen niks met begraafplaatsen hebben of bij voorbaat weten dat ze een graf nooit meer zullen bezoeken etc, maar dan is een crematie toch een optie? En volgens mij ben je als achtergeblevene niet eens verplicht zelf iets met de as te doen als je dat niet wil.
Dat kan. Maar je kan het toch ook symbolischer/goedkoper vinden om tussen je afval te belanden? Ja kijk mij lijkt het niks, maar ik snap ergens dat er een soort gevoel kan zijn van: ik heb een goed leven gehad, ik heb mijn lichaam gebruikt en nu is het op. Dus ik gooi het weg. Net zoals dat je je stroopwafelverpakking weggooit. Het is niet alsof je er nog iets aan hebt.
Die hele crematie, die begrafenis, dat is voor jouw dierbaren, voor hen om te rouwen. Voor jouzelf maakt het niks uit, is het alleen maar duur om heel ceremonieel en met veel poespas de aarde te verlaten. Je bent op, dus je wordt weggegooid. Ik weet niet, ik snap het wel geloof ik. Dat gevoel.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:25
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 16:20:
[...]
Dat was toch niet de kern van haar verhaal? Ze vroeg of jij je kon voorstellen dat jij in een gesprek met je man over wat als we dood zijn dan zou zeggen "nou, ik vind het eigenlijk het prettigst als ik je gewoon door de vuilniswagen laat ophalen, of had jij een ander idee?"Ja maar die vraag kan ik niet beantwoorden want ik zou mijn man niet naar de vuilnisbelt willen brengen. Ik zou niet boos worden als hij dat over mij zou zeggen trouwens. Dan zou ik zeggen: dat kan. Dat mag ook, ik ben er dan toch niet meer. Als dat jou helpt moet je dat doen.
[...]
Dat was toch niet de kern van haar verhaal? Ze vroeg of jij je kon voorstellen dat jij in een gesprek met je man over wat als we dood zijn dan zou zeggen "nou, ik vind het eigenlijk het prettigst als ik je gewoon door de vuilniswagen laat ophalen, of had jij een ander idee?"Ja maar die vraag kan ik niet beantwoorden want ik zou mijn man niet naar de vuilnisbelt willen brengen. Ik zou niet boos worden als hij dat over mij zou zeggen trouwens. Dan zou ik zeggen: dat kan. Dat mag ook, ik ben er dan toch niet meer. Als dat jou helpt moet je dat doen.
woensdag 3 augustus 2016 om 16:27
quote:lux. schreef op 03 augustus 2016 @ 16:24:
[...]
Dat kan. Maar je kan het toch ook symbolischer/goedkoper vinden om tussen je afval te belanden? Ja kijk mij lijkt het niks, maar ik snap ergens dat er een soort gevoel kan zijn van: ik heb een goed leven gehad, ik heb mijn lichaam gebruikt en nu is het op. Dus ik gooi het weg. Net zoals dat je je stroopwafelverpakking weggooit. Het is niet alsof je er nog iets aan hebt.
Die hele crematie, die begrafenis, dat is voor jouw dierbaren, voor hen om te rouwen. Voor jouzelf maakt het niks uit, is het alleen maar duur om heel ceremonieel en met veel poespas de aarde te verlaten. Je bent op, dus je wordt weggegooid. Ik weet niet, ik snap het wel geloof ik. Dat gevoel.
Je bent wel heel stellig steeds, dat stoort me een beetje, merk ik. Voor MIJZELF maakt het namelijk wel degelijk uit hoe ik de aarde verlaat. Ik verwacht ook van mijn kinderen dat ze bepaalde dingen zullen doen of juist laten, simpelweg omdat IK dat wil, ook als zij iets anders willen.
Dus prima dat jij vindt dat je lichaam niets meer is dan een lege verpakking, en heel prima dat jij vindt dat begraven voor de overlevenden en niet voor de overledenen is, maar dat geldt niet voor iedereen en is al helemaal geen feit. Ik doe zelfs bepaalde dingen BIJ LEVEN niet omdat ik anders eenmaal dood niet goed begraven kan worden.
[...]
Dat kan. Maar je kan het toch ook symbolischer/goedkoper vinden om tussen je afval te belanden? Ja kijk mij lijkt het niks, maar ik snap ergens dat er een soort gevoel kan zijn van: ik heb een goed leven gehad, ik heb mijn lichaam gebruikt en nu is het op. Dus ik gooi het weg. Net zoals dat je je stroopwafelverpakking weggooit. Het is niet alsof je er nog iets aan hebt.
Die hele crematie, die begrafenis, dat is voor jouw dierbaren, voor hen om te rouwen. Voor jouzelf maakt het niks uit, is het alleen maar duur om heel ceremonieel en met veel poespas de aarde te verlaten. Je bent op, dus je wordt weggegooid. Ik weet niet, ik snap het wel geloof ik. Dat gevoel.
Je bent wel heel stellig steeds, dat stoort me een beetje, merk ik. Voor MIJZELF maakt het namelijk wel degelijk uit hoe ik de aarde verlaat. Ik verwacht ook van mijn kinderen dat ze bepaalde dingen zullen doen of juist laten, simpelweg omdat IK dat wil, ook als zij iets anders willen.
Dus prima dat jij vindt dat je lichaam niets meer is dan een lege verpakking, en heel prima dat jij vindt dat begraven voor de overlevenden en niet voor de overledenen is, maar dat geldt niet voor iedereen en is al helemaal geen feit. Ik doe zelfs bepaalde dingen BIJ LEVEN niet omdat ik anders eenmaal dood niet goed begraven kan worden.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 augustus 2016 om 16:31
quote:fashionvictim schreef op 03 augustus 2016 @ 16:27:
[...]
Dus prima dat jij vindt dat je lichaam niets meer is dan een lege verpakking, en heel prima dat jij vindt dat begraven voor de overlevenden en niet voor de overledenen is, maar dat geldt niet voor iedereen en is al helemaal geen feit. Ik doe zelfs bepaalde dingen BIJ LEVEN niet omdat ik anders eenmaal dood niet goed begraven kan worden.Bedoel je daar tatoeages mee?
[...]
Dus prima dat jij vindt dat je lichaam niets meer is dan een lege verpakking, en heel prima dat jij vindt dat begraven voor de overlevenden en niet voor de overledenen is, maar dat geldt niet voor iedereen en is al helemaal geen feit. Ik doe zelfs bepaalde dingen BIJ LEVEN niet omdat ik anders eenmaal dood niet goed begraven kan worden.Bedoel je daar tatoeages mee?
